Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 5+ trefli i 4+ kara

Nasz System

W	N	E	S
-	-	pas	1 BA
2	pas	pas	pas

 
We Wspólnym Języku po 2 S powinien włączyć się do licytacji. Ma nadwyżki układowe i honorowe. Trochę strach, ale w strefie częściówki należy być agresywnym. 500 dla przeciwników to podobny wynik jak -110 gdy nam idzie w młodszy 9 lew.

Lp.	Zapis NS	Ile	[PT]	[%]
1	-800	3	2.25	0.20
2	-730	1	6.59	0.59
3	-500	4	12.00	1.08
4	-300	2	18.51	1.66
5	-200	20	42.35	3.81
6	-180	1	65.10	5.85
7	-170	7	73.77	6.63
8	-150	1	82.44	7.41
9	-140	198	298.09	26.81
10	-120	2	514.82	46.30
11	-110	78	601.51	54.09
12	-100	41	730.47	65.69
13	100	103	886.52	79.72
14	110	17	1016.55	91.42
15	130	5	1040.39	93.56
16	150	1	1046.90	94.15
17	200	26	1076.16	96.78
18	500	3	1107.58	99.60
19	870	1	1111.92	99.99
20	Śred.	43	556.00	50.00

W Naszym Systemie z pozycji S mamy problem na otwarciu. Otwarcie trefl ma kilka niedogodności: ginie kolor AKDx, trzeba powtarzać słaby kolor treflowy. Wyobraźmy sobie, że otworzyliśmy 1 i licytacja biegnie jak we Wspólnym Języku. Po 2 musimy pasować. Preferowałbym otwarcie 1, ma tylko ten minus, że przestawia długości w kolorach młodszych na 5+ kar i 4+ trefle ale przy takiej dysproporcji w jakości kolorów można to przeboleć. Drugim rozwiązaniem jest otwarcie 1BA. Ilość punktów się zgadza, na maksy preferujemy grę w bez atu, ma zalety blokujące, układ jest prawie bezatutowy, tylko pusty dubel pik jest mankamentem.

Rozgrywamy 3 po trzykrotnym zgraniu kar. Atutujemy, as kier i kier i mamy problem czy S ma: singla kier, drugiego waleta, czy drugiego króla. Są dwie przesłanki: duża część zawodników na turnieju w tej sytuacji wskoczy królem, a więc “nie kładzie to nie ma”

N może nie wziąć na króla (wtedy nie ma asa trefl), ponieważ trzeciego kiera wyrzucimy na trefla gdy S ma AD trefl. A więc małe kier i S jest na wpuście w razie gdyby miał asa trefl a N damę.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla WE.

następne rozdanie