Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
Turniej nr. 3 - 10 marca 2003
Rozdanie 16

Dealer W Po partii EW		K83 Q5 A76543 72
AQJ542 == KJ8 10954			97 AKJ762 Q109 A8
		106 109843 2 KQJ63

                                                                              ¹ forsujące

Trudno się do powyższej sekwencji przyczepić, nie jest ona jednak w tym rozdaniu receptą na sukces strony rozgrywającej. Przeciwnie, 4 powinny zostać łatwo obłożone – zarówno po wiście treflowym, jak i ataku A i przebitce w tym drugim kolorze. Po dokonaniu przebitki karowej S odwróci w trefla (choć może też zagrać wówczas w cokolwiek innego) i rozgrywający nie uniknie oddania jeszcze dwóch wziątek: na K oraz treflowej (albo dwóch pikowych, gdy W zdecyduje się na wyrzucenie wszystkich trefli z ręki na kiery). Interesująca jest gra po ataku treflowym. Powiedzmy, że rozgrywający zabije go asem, po czym na A K wyrzuci z ręki dwa trefle. Wprawdzie od N spadnie wówczas D, ale kontynuacja dobrym W, aby wyrzucić nań ostatniego trefla ręki doprowadzi do szybkiej wpadki – N przebije bowiem W blotką atu, ściągnie A i pośle do przebitki karo, a potem dostanie jeszcze wziątkę na K. A kiedy po ściągnięciu A K (i pozbyciu się z ręki dwóch trefli) W dwa razy zaatutuje A i D (aby uchronić się przed przebiciem mu kara), obrońca N weźmie lewę K, zgra A (choć może też uczynić to później) i wyjdzie w trefla. A jego partner ściągnie lewę w tym ostatnim kolorze i zagra w trefle po raz trzeci, co spowoduje, iż 8 w ręce N zostanie wypromowana na czwartą lewę obrony.

Wpaść na 4 będzie tym bardziej przykro, że na WE można wziąć nawet dziesięć lew, grając w bez atu. I zwolennicy końcówki bezatutowej na pewno się w tym rozdaniu znajdą, chociaż nie podejmuję się wskazać naukowej drogi do osiągnięcia tego celu wiodącej. Zdobycie w bez atu lew dziesięciu będzie jednak w praktyce bardzo trudne – wymaga ono bowiem przepuszczenia K, w którego gracz S odda pierwszy wist (jeżeli już grać w bez atu, to na pewno z ręki E). To jeszcze nie koniec – jeżeli bowiem po wzięciu lewy na K obrońcy zagrają np. dwa razy w kara (asem i blotką), rozgrywający, nie widząc przecież kart przeciwników, powinien utrzymać się w ręce (zachowując dojście do dziadka trzecią rundą kar), zaimpasować piki damą (chociaż w praktyce nic nie zaszkodzi ściągnięcie w pierwszej kolejności A), po czym – gdy D weźmie lewę – kontynuować A i pikiem (bądź wrócić do ręki A, ściągnąć A K W, po czym powtórnie zaimpasować piki). Po dojściu K gracz N będzie musiał dopuścić przeciwnika karem do dobrego stołu.

Nie przyniesie natomiast sukcesu rozgrywka polegająca na dwukrotnym dojściu do ręki E karami (zresztą mogliby nie pozwolić na to przeciwnicy) i dwukrotnym zaimpasowaniu K (oczywiście, pierwszą lewę pikową gracz N przepuści). Wniosek stąd, iż wzięcie w bez atu lew dziesięciu (przynajmniej bez pomocy przeciwników) będzie w tym rozdaniu przypadkiem niezwykle rzadkim.

Zrealizowanie 3BA nie powinno jednak nastręczać większych problemów – wolno bowiem wówczas pobić K asem, a potem wystarczy wyrobić piki (i kara). Rozgrywający odda wtedy tylko cztery lewy: K, A, oraz dwie treflowe.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 630 dla WE.

 następne rozdanie