Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

Turniej nr. 6 - 9 czerwca 2003

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

 

 10753
KJ10
AQJ85
A

 

 K82
Q863
92
KJ42

 

 J
A54
10643
109875

 

 AQ964
972
K7
Q63

 

1 forsujące

2 układ 5332

3, 4, 5 cue-bidy na uzgodnionych pikach

 

W

N

E

S

-

-

-

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 BA2

pas

4 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

4

pas

pas

pas

 

 

 

Lp .Zapis Ile [PT] [%]
1 -300 1 0.11 0.01
2 -200 1 2.32 0.21
3 -150 2 5.65 0.52
4 -100 14 23.37 2.14
5 -50 79 126.36 11.59
6 130 1 214.96 19.72
7 150 2 218.29 20.03
8 170 1 221.61 20.33
9 200 6 229.36 21.04
10 300 1 237.11 21.75
11 400 4 242.65 22.26
12 420 38 289.17 26.53
13 430 4 335.68 30.80
14 450 276 645.78 59.25
15 460 7 959.21 88.00
16 480 48 1020.12 93.59
17 490 1 1074.39 98.57
18 550 1 1076.60 98.77
19 800 1 1078.82 98.97
20 980 3 1083.25 99.38
21 1100 1 1087.68 99.79
22 1210 1 1089.89 99.99
23 Śred. 53 545.00 50.00

Po otwarciu partnera 1 ręka N wygląda obiecująco, gracz ten wykazuje więc sporo inicjatywy, aby nakłonić swojego vis-a-vis do rozmowy o ewentualnym szlemiku. Niestety, wszystko, na co może sobie pozwolić S (po dwóch zapowiedziach negatywnych: 2 i 3BA) – to ekonomiczny cue-bid 4. N zrobił już swoje, a że jego ręka wcale nie jest taka znów rewelacyjna (słabe atuty!), nie powinien wychodzić z licytacją powyżej szczebla końcówki. Gdyby partner miał A K D i K (to ręka minimalna, aby 6 było poprawnym kontraktem – wystarczy, że przeciwnicy nie zdejmą/nie będą w stanie zdjąć dwóch kierów) – nie zgłosiłby negatywnych 4, tylko zalicytowałby np. swojego rodzaju odwrotny inwit atutowy 5.

Rozgrywający nie uniknie oddani dwóch lew: pikowej oraz kierowej, chyba że obrońcy bardzo mu pomogą (odatutować i przebić w dziadku dwa trefle, a przy tym nie ściągną A). Taki rozwój wydarzeń można jednak między bajki włożyć.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.


następne rozdanie