Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
Turniej nr. 6 - 9 czerwca 2003 |
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
- |
- |
2 |
pas |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa
albo:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
2 |
pas |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
do koloru partnera
Lp | .Zapis | Ile | [PT] | [%] |
1 | -1600 | 1 | 0.11 | 0.01 |
2 | -1400 | 1 | 2.34 | 0.21 |
3 | -1100 | 1 | 4.56 | 0.42 |
4 | -800 | 7 | 13.46 | 1.23 |
5 | -530 | 2 | 23.46 | 2.15 |
6 | -500 | 20 | 47.93 | 4.40 |
7 | -470 | 2 | 72.39 | 6.64 |
8 | -400 | 5 | 80.18 | 7.36 |
9 | -300 | 21 | 109.09 | 10.01 |
10 | -200 | 60 | 199.16 | 18.27 |
11 | -150 | 2 | 268.11 | 24.60 |
12 | -140 | 14 | 285.90 | 26.23 |
13 | -120 | 3 | 304.80 | 27.96 |
14 | -110 | 16 | 325.93 | 29.90 |
15 | -100 | 50 | 399.33 | 36.64 |
16 | -90 | 2 | 457.15 | 41.94 |
17 | 50 | 81 | 549.45 | 50.41 |
18 | 100 | 115 | 767.40 | 70.40 |
19 | 110 | 5 | 900.85 | 82.65 |
20 | 120 | 1 | 907.52 | 83.26 |
21 | 140 | 8 | 917.53 | 84.18 |
22 | 150 | 36 | 966.45 | 88.67 |
23 | 170 | 3 | 1009.82 | 92.64 |
24 | 200 | 5 | 1018.72 | 93.46 |
25 | 250 | 1 | 1025.39 | 94.07 |
26 | 300 | 17 | 1045.41 | 95.91 |
27 | 500 | 6 | 1070.98 | 98.26 |
28 | 670 | 1 | 1078.77 | 98.97 |
29 | 730 | 1 | 1080.99 | 99.17 |
30 | 800 | 2 | 1084.33 | 99.48 |
31 | 1000 | 1 | 1087.66 | 99.79 |
32 | 1100 | 1 | 1089.89 | 99.99 |
33 | Śred. | 55 | 545.00 | 50.00 |
Wejście do licytacji gracza N (3)
jest mocno ryzykowne, szczególnie w sekwencji drugiej, kiedy to W
odlicytował , iż jego fit kierowy jest znacznie lepszy od pikowego. Niektóre
pary NS pozwolą więc grać swoim przeciwnikom 2
i
obłożą je bez jednej, biorąc po dwie lewy w każdym z kolorów bocznych
(oczywiście pod warunkiem że nie będą zbyt długo zwlekać z otworzeniem
kar).
Los kontraktu 3 znajdzie się natomiast w
rękach obrońcy E. Bez wątpienia zaatakuje on
A, a
potem....tylko zagranie w drugiej lewie w atu (!) zagwarantuje obłożenie
gry przeciwników. Potem obrońcy połączą bowiem jeszcze raz kiery i
ostatecznie wezmą trzy piki,
A oraz lewę atutową.
Natomiast wyjście przez gracza E w drugiej lewie w cokolwiek innego
niż kier umożliwi rozgrywającemu przebicie trzeciego pika w dziadku. A W
będzie mógł dokonać nadbitki jedynie pewną lewą atutową. Potem
rozgrywający zaimpasuje
K oraz
(trafnie)
W i będzie już dysponował dziewięcioma wziątkami.
Bez względu na poczynania przeciwników strona NS
może więc zrealizować jedynie 2. A ponadto ma do wygrania
2
i 3
, chociaż do
kontraktów w te kolory może dojść jedynie wówczas, kiedy N ożywi
licytację (po otwarciu 2
E i dwóch pasach) kontrą.
Ciekawie wygląda w tym rozdaniu sprawa minimaksa. Wprawdzie NS są w
stanie wygrać zarówno 2
, jak i 3
–
i w obu przypadkach zapisać sobie 110, pierwszy z powyższych kontraktów może
jednak zostać obroniony opłacalnie przez przeciwników 2
z
kontrą (przed partią bez jednej, za 100). Na miano prawidłowego minimaksa
zasługują więc jedynie 3
.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS),
9 lew; 110 dla WE.