Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 bilansowe podniesienie do 2

Mimo równowagi siły, posiadania ośmiokartowego koloru uzgodnionego (kierów) i przedpartyjnych założeń – strona WE nie powinna podejmować dalszej walki – jej 3 mogą już zostać obłożone bez dwóch – niewykluczone, że z kontrą. Przeciwnicy mają bowiem do wzięcia dwa piki, A, A, karową przebitkę oraz lewę treflową.

Na NS wychodzą natomiast 3, pod warunkiem wszakże, że S nie odda lewy atutowej, wykonując w drugiej rundzie tego koloru impas w oparciu o zasadę ograniczonego wyboru. Rozgrywający będzie jednak dążył do wykonania w dziadku dwóch przebitek, potem ściągnie więc atuty z góry. 

A jeśli, aby zapobiec tym przebitkom, w piki zagrają obrońcy – stracą oni jakąkolwiek szansę na wzięcie lewy w tym kolorze, a przeciwnik wyrobi sobie trefle albo... w ogóle lewy treflowej nie odda, gdyż konieczne stanie się przepuszczenie przez gracza E króla trefl. Wyobraźmy sobie bowiem, iż przeciwko pikowej grze strony NS obrońca W zawistuje (chytrze) W. Rozgrywający zabije w ręce asem i wyjdzie stamtąd K. Aby ograniczyć przeciwnika do lew dziewięciu, obrońcy E nie będzie wówczas wolno pobić króla trefl asem! Gdyby bowiem tego dokonał, S mógłby potem dostać się do dziadka ccA, przebić w ręce trefla, fortując cały kolor, a potem zgrać K, powrócić do stołu 9 i wykorzystać cztery lewy treflowe. Dałoby mu to w sumie aż jedenaście wziątek.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

  następne rozdanie