Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

Turniej nr. 1 - 13 stycznia 2003

		KJ93 --- Q72 KJ6532	Nr....1 Rozd..N Po nikt
2 AK1064 AKJ5 874			1064 983 109843 A10
		AQ875 QJ752 6 Q9

Wprawdzie ręka N zawiera tylko dziesięć miltonów, ofensywny układ 6-4, z boczną czwórką pikową, w pełni jednak uzasadnia otwarcie z nią licytacji, nawet na pierwszej ręce (licytujący Wspólnym Językiem otworzą 2). Co więcej, w następnym okrążeniu N powinien uzgodnić piki z przeskokiem, po znalezieniu koloru uzgodnionego (oraz wejściu W kierami) wartość jego ręki wzrosła bowiem jeszcze bardziej. Standardowym kontraktem będą 4, znalezienie przez przeciwników opłacalnej obrony pięcioma karami (po wiście treflowym – bez dwóch z kontrą, 300 dla NS) jest raczej mało prawdopodobne. Tym bardziej iż NS zawsze mogą przelicytować je 5 i zrealizować ten kontrakt. Powiedzmy, że przeciwko 5 W ściągnie A, a w drugiej lewie wyjdzie A, dążąc do skrócenia stołu (na którym znajduje się możliwy do wyrobienia longer treflowy). Rozgrywający przebije, ściągnie K i zagra w trefle. E pobije drugą rundę tego koloru i będzie kontynuował kierem. Rozgrywający przebije go jednak w dziadku i – na razie dalej nie atutując – zacznie grać dobre trefle. Jeżeli obrońca E przebije którąś z tych fort, S nadbije w ręce, wróci na stół W, odbierając przy tym E jego ostatni atut, i wykorzysta pozostałe lewy treflowe. Da mu to jedenaście lew: siedem pikowych (pięć na ręce plus dwie przebitki w dziadku) oraz cztery treflowe. Po innych wistach S wyrobi sobie trefle, dostanie się do fort kolorem atutowym i jeszcze łatwiej skompletuje jedenaście lew. Ale po obronie optymalnej taka sztuka na pewno nie uda się każdemu.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

następne rozdanie