Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 dwukolorówka: kiery + inny

Wybór otwarcia z ręką S zależy od stosowanej konwencji. W następnych okrążeniach – po wskazaniu przez partnera, w ten czy inny sposób, koloru karowego – S, mimo układu 6-5, nie powinien już jednak powtórnie zabierać głosu w licytacji. Rozdanie wygląda bowiem dla strony NS niezwykle misfitowo.

Po naturalnych 2 W ma prawo (chociaż nie obowiązek!) zgłosić nieco naciąganą kontrę, podczas gdy po sztucznych 2 należy spasować (według ogólnie przyjętego standardu, kontra na 2 powinna być taka, jaka padłaby na naturalne otwarcie 2). Tak czy owak WE nie powinni mieć problemów z dojściem do 4. I wzięciem na ten kontrakt jedenastu lew (pod warunkiem – rzecz jasna – że rozgrywającym będzie E; z ręki W – po wiście honorem karowym – weźmie się tylko lew dziesięć). Wystarczy zabić K asem i wyimpasować D. Dziewiątka kier w ręce wyrobi się sama (przebicie kiera w dziadku nie ma sensu, gdyż na pewno skończy się nadbitką), a jedno z przegrywających kar ręki zostanie wyrzucone na trefle. Gwoli ścisłości, w taki sam sposób można wziąć jedenaście lew, grając w bez atu (kara są odcięte).

Minimaks teoretyczny: 5BA (WE), 11 lew; 660 dla WE.

następne rozdanie