Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 2 byłyby odzywką forsującą

albo

Jeżeli E zdecyduje się w pierwszym okrążeniu na objaśniającą kontrę, może zostać w następnym postawiony przed poważnym problemem. Niewykluczone, że nie potrafi się wówczas powstrzymać przed zgłoszeniem nieujawnionych do tej pory pików i przegra kontrakt 4 bez jednej (do oddania karo, dwa trefle i treflowa przebitka).

I w tym wypadku ręka E jest jednak bardziej odpowiednia na bezpośrednie wejście kolorem (1), a potem – ewentualnie – nadwyżkową kontrę. W ten sposób strona WE łatwiej zbilansuje rozdanie, zwłaszcza wtedy, gdy zawodnik S nie będzie mógł – z przyczyn systemowych – zalicytować po 1 kar (na jakimś tam szczeblu). Nie znaczy to wcale, że gracz ten będzie milczał przez cały czas – na pewno zgłosi on kara w następnej rundzie, a potem, gdy przeciwnicy dokładnie rozpoznają swoje walory i poprzestaną na 3 – najprawdopodobniej przelicytuje ich raz jeszcze (jest w końcu prze partią). I będzie miał rację – 3 zostałyby bowiem bez problemów wygrane, podczas gdy 4 przeciwnicy obłożą tylko bez jednej (z kontrą za 100).

Strona WE ma też do zupełnie bezproblemowego wygrania 3BA, weźmie bowiem sześć lew pikowych, dwa kiery oraz karo bądź trefla, świadome osiągnięcie tego kontraktu to jednak trudna sztuka. Nie mówiąc już o tym, że przeciwnicy nadal mogą tanio obronić go czterema karami (z kontrą).

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

wszystkie rozdania KMP 1/2003