zip. 1,5MB wersja do wydruku: pdf 4 MB |
Analizy Wojciecha Siwca
|
Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
1 |
2 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
4 |
pas |
4 BA6 |
pas |
5 |
pas |
6 |
pas… |
tylko 11 PC, ale ładne i dobrze zlokalizowane miltony, a poza tym układ 5–4 z boczną czwórką pików; pierwszoręczne otwarcie 11
2
wejście minimalne, ale też w pełni uzasadnione, przede wszystkim ze względu na przyzwoitej jakości kolor karowy3
forsing na jedno okrążenie, wykluczone starsze czwórki – w licytacji dwustronnej obowiązuje pełna preferencja kolorów starszych (tzn. także wówczas, gdy para nie stosuje jej w licytacji jednostronnej, tu: bez interwencji 1 po otwarciu 1
); zamiast 2
można też zastosować
odpowiedź 3
(jeśli system na to pozwala), wskazującą forsing do końcówki
na bardzo dobrym kolorze (patrz sekwencja według Wspólnego Języka)
4
splinter, alternatywą są 35
cue-bid; mimo spalonego6
Blackwood7
tu: jedna wartość (przy uzgodnionych treflach zamieniamy znaczeniami pierwsze dwa szczeble odpowiedzi na Blackwooda)Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
1 |
3 |
pas |
4 |
pas |
4 BA5 |
pas |
5 |
pas |
6 |
pas... |
1
także grającym Wspólnym Językiem polecam otwarcie 12
jak poprzednio3
forsing do dogranej, bardzo dobry kolor (powtarzam: zapowiedź możliwa też do zastosowania w Naszym Systemie)4
w kontekście ostatniej zapowiedzi partnera minimalna ręka N nabrała potencjału szlemikowego ze względu na pięciokartowy fit treflowy oraz wysokie honory w kolorach starszych5, 6
jak w Naszym Systemie
Szlemik treflowy to znakomity i – w przypadku ustawienia z
ręki N – absolutnie wykładany kontrakt. Jeżeli obrońca E nie
zdejmie A, singlowy kier dziadka zostanie wyrzucony na piki i rozgrywający
odda tylko lewę karową. A po wiście
A – na
K i piki wylecą ze stołu
trzy blotki karowe, więc gracz N nie odda lewy w tym kolorze.
Także 6 (S) najpawdopodobniej zostanie
zrealizowane, choć teoretycznie rzecz biorąc – kładący byłby wówczas
(tylko i wyłącznie!) "natchniony" wist ccD (!).
Na koniec muszę jeszcze wrócić do licytacji. Otóż jeżeli
gracz W zdoła zahaczyć się w niej kierami (zwłaszcza w sekwencji według
Naszego Systemu, po 2 e-S-a), jego strona dostanie szansę na
dalszy aktywny udział w tej rozmowie, zakończony być może opłacalną,
minimaksową obroną wykładanych 6
przeciwników sześcioma kierami
– z kontrą bez czterech, za 800. Pod warunkiem wszakże, że rozgrywający
nie odda wówczas lewy atutowej, tzn. w pierwszej rundzie kierów wyjdzie z ręki
W damą...
Minimaks teoretyczny: 6 (WE) z kontrą, 8 lew;
800 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 12 (N!);
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 11 (NS);
BA – 11 (N!).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
1
także we Wspólnym Języku, znów bowiem trefle e-S-a są zdecydowanie za słabe na otwarcie 2
Rozdanie znacznie mniej interesujące od poprzedniego.
Przedstawiona wyżej sekwencja powinna być standardowa; teoretycznie rzecz biorąc
– i ona zakończy się już jednak na kontrakcie zbyt wysokim (!). Analiza
wykazuje bowiem, że strona NS, posiadająca lekką przewagę siły (21
PC : 19 PC), może zrealizować jedynie tak niewygórowane gry, jak 1, 1
i
1
. Natomiast kontraktu 1BA nie powinna już wygrać żadna z par. Oczywiście,
w turniejowej praktyce zdarzą się liczne odstępstwa od powyższej prognozy,
przyzwoitą notę (powyżej średniej) powinno już jednak zapewnić – i to każdej
z par – zapisanie dowolnego, nawet najmniejszego z możliwych, wyniku po
swojej stronie protokołu.
Minimaks teoretyczny: 1 (NS), 7 lew albo 1
(NS), 7 lew; 80 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 7 (NS);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
kolor karowy za słaby (a przy tym nieco zbyt mała siła) na odpowiedź z przeskokiem 32
znam też zwolenników rebidu 13
naturalne, 5+
Do oddania są tylko dwa kiery i lewa atutowa, kontrakt 2
zostanie zatem zrealizowany z dwoma nadróbkami. Gra w kara będzie też
bardziej opłacalna od bezatutowej, ta ostatnia przyniesie bowiem stronie
rozgrywającej tylko osiem wziątek (i wynik 120; wobec 130, jaki zanotują grający
w kara). Najwięcej punktów turniejowych zdobędą jednak te (nieliczne) pary NS,
które zapowiedzą kontrakty pikowe (!). Grając w piki, będą one bowiem mogły
wziąć aż dziesięć lew, tzn. nawet zrealizować końcówkę. Stanie się tak
dzięki podziałowi pików 3–3 oraz przyjaznym rozkładem pozostałych kolorów.
Kara będzie można wyrobić przebitką. A kiedy obrońcy zaatakują trzy razy w
kiery, rozgrywający dokona przebitki w dziadku, zgra dwie figury treflowe i
przebije na stole blotkę tego koloru, ściągnie
K, przejdzie do ręki
K,
odegra
A i połączy raz jeszcze atuty...
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 10 (NS)
– 7 (NS);
– 10 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
pas1 |
1 |
ktr.2 |
pas |
2 |
pas |
3 BA/4 |
pas |
pas |
pas |
1
otwarcie typu słabe dwa nie wchodzi w rachubę, zwłaszcza po partii2
karta zbyt silna na wejście 1BA (15–18 PC), honory E – leżące za ręką otwierającego – są bowiem warte więcej niż 18 PC; oczywiście pod warunkiem, że ręka partnera nie okaże się zupełnie bezwartościowa i figury te będzie jak podgrywać3
zapowiedź z bilansu, do minimalnej kontry wywoławczej partnera4
układ 4333 kusi, aby zapowiedzieć 3BA – partner jest jednak słaby, więc przy grze w bez atu mogą wystąpić problemy komunikacyjne (albo zagrozi jej słabość treflowa)
albo:
W |
N |
E |
S |
pas1 |
1 |
ktr.2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA4 |
pas |
3 |
pas |
3 BA6 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1, 2 , 3
uwagi jak poprzednio4
kontra objaśniająca w składzie zrównoważonym, forsing na jedno okrążenie (forsuje na jedną rundę po wskazaniu przez partnera ręki co najmniej półpozytywnej, a taką przyrzekł on skokiem na 2cc)5
negatywne, do pasa (gdy partner ma minimum kontry objaśniającej), W ujawnił już wszystkie swoje wartości w poprzednim okrążeniu6
propozycja kontraktu; gdyby E zdecydowany był grać 3BA i tylko 3BA, zapowiedziałby ten kontrakt w poprzednim okrążeniu, 3BA poprzedzone zgłoszeniem forsujących 2BA są więc tylko propozycją7
korekta ze względu na sześć, ale słabych kierów i tylko jedno dojście do ręki; W widzi, że przy grze w bez atu jego karta może okazać się dużo mniej wartościowa niż przy grze w kolor – kiery
Zdaję sobie sprawę, że na tę w pełni naukową,
wyrozumowaną sekwencję będą mogły sobie pozwolić jedynie pary absolutnie
pewne przyjętych uzgodnień i wzajemnego zrozumienia. Ale będzie warto – w
kiery weźmie się bowiem bezproblemowo jedenaście lew (pewny impas waletem
karo), podczas gdy gra w bez atu powinna się zakończyć tylko dziewięcioma
wziątkami (nawet jeśli padnie pierwszy wist karowy; wystarczy, że po dojściu
A gracz N poprawi się na trefla...).
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 7 (WE);
– 11 (WE);
– 8 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 BA3 |
pas |
pas |
pas |
1
negatywny wybór koloru, 2BA byłyby forsujące2
inwit, 16–17 PC, zatrzymanie w czwartym kolorze – kierach3
oczywiste przyjęcieWspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
5+
Sekwencje licytacyjne – standardowe, nie wymagają więc
chyba dalszego komentarza. Teoretycznie rzecz biorąc, w lepszym kontrakcie
znajdą się licytujący Wspólnym Językiem – 3BA (N) powinno
bowiem zawsze zakończyć się wzięciem dziesięciu lew (do oddania – K i
dwa piki). Ale tylko teoretycznie – jeśli bowiem po wzięciu lewy na
K
gracz W zdecyduje się na śmiałe zagranie blotką pik – rozgrywający
raczej dołoży z ręki dziesiątkę, a nie damę (i weźmie tylko lew dziewięć,
chociaż po wstawieniu damy zrobiłby nielicytowanego szlemika!). 3BA (S)
może jednak zostać ograniczone do tylko dziewięciu wziątek zawsze –
wystarczy, że W zawistuje blotką pik, a potem – niezależnie od
poczynań rozgrywającego – obrońcy będą musieli dostać
K oraz trzy
lewy pikowe.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (N!), 10 lew; 630 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 11 (NS);
– 8 (NS);
– 8 (NS);
BA – 10 (N!).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
3 |
pas |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
10 PC, ale układ 4333 tylko z trzykartowym fitem pikowym oraz ogólnie "pusta" karta, podniesienie do 22
teraz jednak W nie może sobie pozwolić na pasa, mimo że wie, iż wraz z partnerem posiadają tylko osiem atutów (z sześcioma pikami E sam przepchnąłby się w 3
Rozgrywający łatwo zrealizuje 3 odda bowiem trefla, pika
oraz dwie lewy kierowe. Obrona w widne karty – np. pierwszy wist blotką karo,
a potem, po dojściu e-N-a treflem albo kierem, zagranie przezeń w karo
sprawiłoby jednak, że gracz E – aby wygrać kontrakt – musiałby
zaimpasować w ciemno
W.
Także przede wszystkim w widne karty strona WE jest w
stanie zrealizować w tym rozdaniu kontrakt 3BA – poprzez wyrobienie forty
kierowej bez dopuszczania do ręki niebezpiecznego gracza N albo drogą
impasu waleta pikowego (zanim ujawni się rozkład tego koloru). Stąd
teoretyczny minimaks rozdania to 4 (NS) z kontrą, bez dwóch – opłacalna
obrona tegoż "wykładanego" kontraktu firmowego.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 8 lew;
300 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (WE);
– 9 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 |
2 |
2 |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
forsing na jedno okrążenie
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 |
2 |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
forsing do dogranej z fitem w kolorze otwarcia2
karta minimalna, bez najmniejszych aspiracji szlemikowych
Niestety, prawie wszystkie pary WE zaznają w tym rozdaniu goryczy porażki bez dwóch, za 200, obrońcy zdejmą bowiem dwa trefle, a potem będą jeszcze musieli dostać trzy lewy atutowe. Cóż, należy nad tym po prostu przejść do porządku dziennego, na linii WE znajduje się bowiem 24 PC oraz uzgodniony kolor starszy, a także pełny longer karowy oraz solidne kiery. Wyraźnie słabsi honorowo przeciwnicy mają natomiast do wzięcia aż dziesięć lew w trefle.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 6 (W!);
– 7 (W!);
– 8 (WE);
BA – 4 (NS, WE!).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
1 trzecia ręka!2 kontra negatywna – w najpopularniejszym w naszym kraju wariancie wyklucza cztery i więcej pików, przyrzeka zatem kolory młodsze |
W |
N |
E |
S |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
parszywe dwanaście miltonów, w pełni zasługujące na pasa
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas (!) |
1 |
1 |
ktr.2 |
1 |
2 |
2 |
pas |
pas4 |
pas |
3
alternatywna rekontra groziłaby zgubieniem rozłożonych 4–4 pików4
jeżeli nawet N zdecyduje się w tym momencie na (wątpliwy) inwit 2BA, jego partner powróci na 3
I kontrakt 3 (NS) zostanie jeszcze zrealizowany,
rozgrywający odda bowiem tylko dwa trefle, karo oraz kiera. A gdyby stronie NS
przypadkiem nie udałoby się uzgodnić najstarszego koloru i zagrałaby w
kiery, dziewięciu lew pozbawiłby jej jedynie pierwszy wist pikowy i późniejsza
przebitka w tym kolorze.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla
NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 9 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
ktr. |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
8–11 PC, cztery piki (z pięcioma E zgłosiłby bilansowe 2/32
4
Kolejne rozdanie spokojne i przewidywalne – zdecydowana większość
par WE zatrzyma się w nim w pikowej częściówce i weźmie lew dziewięć.
Rozgrywający oddadzą bowiem jedynie dwa trefle, kiera oraz lewę atutową. A
aktywność licytacyjna strony przeciwnej powinna się ograniczyć do zgłoszenia
przez gracza S otwarcia. Jeżeli jednak będzie to 1BA (!?) – jeden
punkt za mało, ale co tam! – licytacja może się na nim zakończyć. Jeżeli
tylko rozgrywający trafi wówczas D, weźmie sześć lew i zanotuje bardzo
dobry rezultat (minus 100 zamiast standardowych minus 140).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 6 (NS, WE!);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
Kolejne rozdanie, o którym nie podyskutujemy długo.
Standardowym kontraktem będą w nich 2 (NS), strona WE ze względu
na niedobór siły oraz popartyjne założenia nie włączy się bowiem do
walki. Przeciwko 2
(N) E zaatakuje
K, najpóźniej po zdjęciu
dwóch lew treflowych obrońcy będą jednak musieli otworzyć piki. Inaczej
rozgrywający dostanie szansę na wzięcie bezcennej nadróbki. Np. po
trzykrotnym zagraniu przez broniących w trefle N utrzyma się przebitką
w ręce i zaimpasuje kiery. A potem do końca wyatutuje, na karo pozbędzie się
ze stołu pika i zagra w pika do króla. Trafienie palcówki w tym ostatnim
kolorze nie powinno być trudne – do tej pary gracz W ujawni już
bowiem
A oraz
K, więc z
A jeszcze mógłby zabrać głos w licytacji.
Jeżeli jednak obrońcy odpowiednio wcześnie zagrają w piki, rozgrywający będzie musiał oddać dwie lewy w tym kolorze, zrobi więc tylko swoje.
Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 110
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (NS);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
pas |
2 |
3 |
pas |
pas |
4 |
pas |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
za mało na pierwszoręczne otwarcie na szczeblu jednego, pozostaje więc stary, poczciwy Wilkosz2
do koloru partnera3
z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością N może wydedukować, że jednym z longerów partnera są trefle
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka piki z młodszym2
pytanie (taktyczne, N jest bowiem pewien sfitowania koloru młodszego)3
maksimum otwarcia, 5
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
pas |
3 |
3 |
3 |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
jak wyżej2
do koloru partnera3
nadwyżka, 5
Jeżeli tylko gracz E zdoła pokazać na szczeblu
trzech kara, jego partner przelicytuje potem 4 przeciwników czterema
karami. A ten ostatni kontrakt stronie NS trudno będzie skontrować
(mimo że 4
powinny zostać obłożone bez dwóch – po przebiciu przez
gracza N trzeciej rundy pików).
W widne karty na NS wychodzą końcówki w oba kolory
czarne – trefle i piki, w celu ich zrealizowania trzeba by jednak koniecznie złapać
singlowego K za asem...
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 10 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1
odpowiedź daleka od modelowej (nie powinno się zajmować bez atu z kartą składającą się z pustych asów), ale w zasadzie systemowa2
partner posiada 7–10 PC i kolory młodsze (ale bez dobrego pięciokartu), nie mamy więc bilansu na szlemika
albo:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 BA3 |
pas |
pas |
pas |
1
aby nie zajmować bez atu, w które ponad 90% przypadków lepiej będzie się grało z ręki partnera2
21+–23 PC, skład zrównoważony3
E może mieć pewne obawy przed zgubieniem szlemika w rozłożony 4–4 kolor młodszy, pas jest jednak decyzją statystyczną; tym bardziej że po odpowiedzi 1
I rzeczywiście, grając w bez atu, będzie można wziąć
tylko jedenaście lew (pikową, trzy kierowe, cztery karowe oraz trzy treflowe;
nie ma mowy o żadnym przymusie, który mógłby przynieść lewę dwunastą). A
wyłącznie jako ciekawostkę proszę potraktować fakt, iż w rozdaniu tym możliwe
jest jednak wygranie szlemika, tyle że karowego (!). W tym celu trzeba by
jednak przebić u E dwa piki na odwróconą rękę (po uprzednim
oddaniu przeciwnikom wziątki w tym kolorze). Konieczny byłby przy tym impas
W u S oraz odpowiednio wczesne odegranie trzech kierów (aby N
nie pozbył się dwóch kart tego koloru w trzeciej i czwartej rundzie pików).
Oraz udany impas damy treflowej, na dwanaście wziątek rozgrywającego musiałyby
się bowiem wówczas złożyć trzy kara w ręce W,
A, dwie pikowe
przebitki u E oraz po trzy lewy w kierach i treflach...
Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 920
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 12 (WE);
– 10 (WE);
– 10 (WE);
BA – 11 (WE).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 BA4 |
pas |
pas |
pas |
1
acol, bezwzględny forsing do dogranej2
negat, brak trzech i więcej kontroli oraz wartości honorowych je rekompensujących3
skład zrównoważony, 24+ PC4
karta zbliżona do maksimum na tę zapowiedź; już z ręką odrobinę silniejszą należałoby zgłosić inwitujące 4BA
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
sztuczne wskazanie bezwzględnego forsingu do końcówki2
skład zrównoważony, 4–6 PC (z siłą 0–3 PC należałoby zgłosić drugi negat 23
pytanie o starsze czwórki (można też grać tu pytaniem o najniższą czwórkę partnera)4
brak starszych czwórek
Tak czy owak, licytacja strony NS powinna wygasnąć w
3BA, góra w 4BA. Po każdym ataku różnym od treflowego rozgrywający wyrobi
sobie kara i skompletuje jedenaście lew. Tylko po wiście 10 gracz N
będzie musiał oddać
K oraz dwa trefle. A gdy kontrakt bezatutowy zostanie
ustawiony z ręki S, także obrońca W – aby ograniczyć
przeciwnika do dziewięciu lew – powinien zaatakować blotką treflową.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 11 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
1 |
1 BA1 |
pas |
pas |
pas |
1
zbyt słaby kolor kierowy, aby dać trapping-pasa, a potem odpasować wznawiającą kontrę partnera
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
2 |
pas |
pas/3 |
pas |
(pas) |
(pas) |
1
absolutne maksimum na otwarcie 22
kiery zbyt słabe na zgłoszenie nieforsujących 2
Na większości stołów strona WE będzie grała częściówki
treflowe albo bezatutowe. W trefle weźmie się lew dziewięć, chyba że obrońcy
nie zdejmą szybko trzech kar i rozgrywający zdąży wyrzucić jedną z kart
tego koloru na K. Przed jeszcze poważniejszym testem zostanie postawiony
gracz N, kiedy to przeciwko kontraktowi 1BA (E) jego partner zaatakuje
W. Otóż – aby ograniczyć przeciwnika do lew ośmiu – N będzie
musiał zabić
W asem i wyjść w kara. Jeżeli bowiem
W zostanie
przepuszczony, rozgrywający weźmie pierwszą lewę
K, po czym ściągnie pięć
trefli oraz trzy piki (wykonując w międzyczasie impas damy w tym ostatnim
kolorze).
Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 6 (NS, WE!);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
1 |
1 BA |
pas |
2 |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
także we Wspólnym Języku, tym bardziej że nie powinno się otwierać 22
we Wspólnym Języku forsing na jedno okrążenie
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
1 |
1 BA |
pas |
2 |
2 |
3 |
pas |
pas |
3 |
ktr. (?) |
pas |
pas |
pas |
1, 2
uwagi jak poprzednio
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
3 |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
Kontrakt 3 (W) zostanie łatwo obłożony bez
jednej, rozgrywający będzie bowiem musiał oddać trzy kiery, karo oraz lewę
atutuową. Wpadka bez dwóch byłaby możliwa tylko po niezbyt realnym pierwszym
wiście blotkę pik – spod asa, i wstawieniu przez gracza S na trzeciej
ręce damy. Po dojściu do ręki królem atu N zgrałby
A i kontynuowałby
kierem, jego partner ściągnąłby
A K D, a N pozbyłby się w
trzeciej lewie kierowej swojego ostatniego pika, by następnie pika przebić.
Opisana operacja pikowa (wist spod asa) byłaby konieczna, aby rozgrywający nie
dostał się tym kolorem do stołu, gdyż wówczas na
A pozbyłby się z ręki
pika (nie dopuszczając w ten sposób do wzięcia przez broniących w tym
kolorze przebitki).
Ciekawostka – kontrakt 2 (E) kładzie tylko
pierwszy wist
D (!) i przepuszczenie przez gracza N wstawionego z ręki
W króla (!!). Uzasadnienie jak wyżej.
Najczęściej jednak strona NS rozgrywać będzie częściówki
treflowe. Rozgrywający przebije w dziadku (ręce N) kiera i pika (po
wyrzuceniu jednego z pików stołu na figurę kierową z ręki) i odda jedynie
pika oraz dwie lewy atutowe. W widne karty możliwe jest nawet wzięcie w trefle
lew jedenastu – na obustronne przebitki. Jeżeli rozgrywający odpowiednio
wytempuje grę, w końcówce zdoła wyparadować obrońcy E jego honory
atutowe. Lewa pikowa musi jednak zostać oddana graczowi W (np. na K)
– gdyby bowiem kolorem tym dostał się do ręki jego partner, połączyłby
dwukrotnie atuty (asem, a następnie blotką) i ze zwycięskiej rozgrywki
obustronnoprzebitkowej wyszłyby nici. Dlatego też – nawet w widne karty –
zrealizowanie kontraktu 5
(N) nie jest możliwe, położy je bowiem
atak
A, a następnie kontynuacja blotką treflową.
Minimaks teoretyczny: 5 (S!), 11 lew; 600
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (S!);
– 7 (WE);
– 8 (NS);
– 9 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
1 ze względu na dużą liczbę lew wygrywających można
się zdecydować na otwarcie 1![]() ![]() |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 |
1 |
pas |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 |
1 |
pas |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
Na większości stołów zawodnicy E rozgrywać będą
końcówki kierowe. Najprawdopodobniej S zawistuje wówczas K,
rozpatrzmy jednak rozwój wydarzeń po najgroźniejszym dla rozgrywającego
ataku w atu [tylko ten wist bezwzględnie obkłada kontrakt 5
(E)].
Powiedzmy, że gracz E utrzyma się na stole
9, przebije w ręce
trefla, wróci do dziadka
K, przebije w ręce kolejnego trefla i ściągnie
obrońcy S jego ostatni atut. Proszę sprawdzić, że w tym momencie do
zwycięstwa doprowadzi rozgrywającego zarówno odejście (dowolnym) karem, jak
i zagranie
A, a potem
D. Po prostu obrońca S ma zbyt wiele figur,
w ten czy inny sposób będzie więc musiał podarować przeciwnikowi najpierw
dziewiątą, a następnie dziesiątą lewę. A że przynajmniej zdecydowana większość
brakujących rozgrywającemu honorów znajduje się w ręce e-S-a, będzie
wiadomo z licytacji. Rozgrywka okaże się jeszcze łatwiejsza po naturalnym
pierwszym wiście
K.
Teoretyczny minimaks tego rozdania jest dosyć abstrakcyjny
– to kontrakt 5 (NS) z kontrą, lew osiem (bez trzech, 500 dla WE).
Jak już bowiem wspomniałem, kontrakt 5
(E) powinien zostać położony
po pierwszym wiście atutowym [a 5
(W) kładą wisty w oba posiadane
przez gracza N singletony – kierowego i pikowego].
Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 8 lew;
500 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 7 (NS);
– 6 (WE);
– 8 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1
10 PC oraz pięciokartowy longer karowy jak najbardziej upoważniają do zainwitowania końcówki bezatutowej2
z pięknym maksimum rebidu 1BA decyzja bardziej niż oczywista
Tylko pierwszy wist treflowy na pewno ograniczy rozgrywającego do lew dziewięciu. Ale też – aby zdobyć dziewięć wziątek, gracz E będzie wówczas musiał trafić palcówkę w pikach. Po każdym innym ataku rozgrywający dostanie natomiast szansę, aby zrobić nadróbkę, w tym celu będzie jednaj musiał zaimpasować obrońcy N nie tylko damę, ale i dziewiątkę pikową.
Jestem pewien, że już samo zrealizowanie przez stronę WE kontraktu 3BA powinno jej zapewnić wysoką notę turniejową – końcówka jest przecież mimo wszystko podlimitowa, a pierwszy wist treflowy – przeciwko 3BA (E) – atakiem, który brydżowa teoria każe postawić dużo wyżej od pikowego.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 10 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas2 |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku – nieforsujące2
najodważniejsi z odważnych gracze E mogą zdecydować się w tym momencie na wywoławczą kontrę3
trochę za słabe piki, alternatywne 2
Przeciwko 4 (S) padnie najprawdopodobniej wist
kierowy, ale i po każdym innym ataku kontrakt ten zostanie obłożony, od czasu
do czasu nawet bez dwóch (gdy rozgrywający odda dwie lewy kierowe). Końcówce
pikowej trudno jednak cokolwiek zarzucić, ma ona przecież pełne pokrycie
bilansowe (25 PC oraz osiem niezłych atutów), a za jej tragiczny koniec
odpowiedzialny jest przede wszystkim niekorzystny podział pików 4–1. Gdyby
były one rozłożone tak, jak dzieje się to najczęściej, tzn. 3–2 (na co
jest 68%), los dogranej w ten kolor w najgorszym dla rozgrywającego wypadku
zależałby od sposobu, w jaki rozwiązałby on placówkę kierową. A mogłoby
się zdarzyć i tak, że 4
(S) zostałyby wygrane nawet wówczas, gdy
A D leżałyby za królem – jeśli tylko trefle byłyby rozłożone 3–2,
a obrońca E nie miałby jak dostać się do ręki (tzn. kiedy zarówno
A, jak i biorący atut broniących znajdowałyby się u bezpiecznego
przeciwnika W).
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 9 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
ktr.1 |
pas |
2 BA |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
mimo niekorzystnych założeń wznawiająca kontra – z układem 4–4–0–5 – jest absolutnie obowiązkowa2
W może spasować na 2BA (partner dobrze wie o krótkości karowej w jego ręce, nie powinienem też posiadać starszych czwórek), jego karta woła jednak o grę w kolor
Na większości stołów licytacja wygaśnie w 3, niektórzy
gracze S przepchną się jednak jeszcze w 3
. Grając w trefle, WE
mogą wziąć aż dziesięć lew – jeżeli gracz N przebije kiera, jego
strona nie dostanie później lewy pikowej (blotka pik ze stołu zostanie
wyrzucona na kiera, a przebitka nastąpi od trzech atutów). Dzięki korzystnym
rozkładom WE mogą też zdobyć dziewięć lew, grając w piki – na
siedmiu atutach.
Strona NS jest natomiast w stanie skompletować dziewięć lew w kara, np. wówczas gdy w pierwszej rundzie koloru pikowego rozgrywający zagra blotkę do ósemki w ręce. Inny sposób to przebicie w ręce dwóch kierów, a w dziadku trefla, a następnie wyegzekwowanie wpustki atutowej (po uprzednim zagraniu blotki karo do waleta na stole) czy też po prostu zaimpasowanie obrońcy E dziesiątki karo.
Stąd teoretyczny minimaks rozdania to 4 (NS) z
kontrą, lew dziewięć.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew;
100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 9 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
BA – 8 (E!).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
Drury, tu: ręka minimalna na zastosowanie tej konwencji (dziewięć niebrzydkich miltonów)2
według nowoczesnych rozwiązań Mike’a Lawrence’a – prośba, aby odpowiadający opisał swoją rękę (patrz: Świat Brydża 6/2004, str. 35); alternatywą jest bezpośrednie zgłoszenie 43
ręka minimalna, na ogół tylko z trzykartowym fitem; gdyby partner odpowiedzią 2
Rozgrywający ma do oddania tylko dwa kara, jeśli więc zaimpasuje damę z waletem atu, skompletuje aż jedenaście wziątek. Trzeci kier z ręki zostanie wyrzucony na trefla (po uprzednim wyatutowaniu).
Kontrakt 3BA skończy się natomiast tragicznie – po naturalnym dla gracza S ataku karowym obrońcy zdejmą sześć lew w tym kolorze. Inna sprawa, że po każdym innym wiście – np. gdyby stronie WE udało się ustawić kontrakt bezatutowy z ręki W – rozgrywający byłby w stanie – więcej, musiałby! – wziąć te same jedenaście lew co przy grze w piki.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 7 (NS);
– 10 (WE);
– 11 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
1 |
pas |
1 |
1 BA2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
ręka zbyt silna na otwarcie 1BA2
18–21 PC3
transfer na kiery
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
1 |
pas |
1 |
1 BA2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1, 2 , 3
jak wyżej4
w korzystnych założeniach W powinien podjąć walkę – w końcu partner zabrał głos w licytacji, a pozostawienie kontraktu 2
I rzeczywiście, 2 (NS) zostałyby łatwo wygrane
(do oddania dwa piki, kier, karo i trefl), to samo można jednak powiedzieć o
kontrakcie 2
na WE (do oddania dwie lewy atutowe oraz po jednej w każdym
z kolorów bocznych). W praktyce nie będzie jednak zapewne aż tak dobrze –
gracz N, świadom obecności na swojej linii dziewięciu atutów,
najprawdopodobniej przelicytuje bowiem 2
trzema kierami. WE
raczej tego kontraktu nie skontrują, ale przynajmniej wezmą zapis na swoją
stronę (plus 100, niewiele niższy od bezwzględnie im należnych plus 110).
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (NS);
– 8 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
ktr.1 |
2 |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
brak stopera kierowego nie pozwala na wejście 1BA, a niska jakość koloru karowego wyklucza zgłoszenie 2kk2
wywiad bezatutowy
Niestety, tym razem 25 PC i pełny longer roboczy w treflach nie wystarczą stronie NS do zrealizowania kontraktu firmowego. Wprawdzie 3BA (S) nie wychodzi tylko i wyłącznie po pierwszym wiście kierowym, ale obrońca W nie powinien mieć problemów ze znalezieniem tego ataku.
Szczytem możliwości pary NS są w tym rozdaniu
kontrakty 2BA, 4 oraz 4
, i to wyłącznie z dobrej ręki S, kiedy
to podegranie w pierwszej lewie (oraz we wszystkich następnych) obecnego tam
K nie jest możliwe...
Minimaks teoretyczny: 4 (S!), 10 lew albo 4
(S!), 10 lew; 130 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (S!);
– 10 (S!);
– 8 (WE);
– 6 (NS, WE!);
BA – 8 (S!).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
Przeciwko standardowemu kontraktowi 3BA (W) padnie
naturalny wist blotką pikową i rozgrywający będzie musiał się zadowolić
wzięciem tylko dziewięciu lew. Oczywiście, dla osiągnięcia tego celu
konieczne będzie skuteczne rozwiązania koloru karowego, to jednak okaże się
w tym wypadku tożsame z jego rozegraniem w sposób naturalny i zgodny z
rachunkiem prawdopodobieństwa. Otóż ściągając najpierw A, a następnie
impasując damę do ręki, rozgrywający odniesie sukces nawet przy czwartej
damie karo u S (oraz przy singlowej u N). Natomiast hipotetyczna
czwarta dama z dziewiątką w ręce N nie mogłaby zostać wyłapana w żaden
inny sposób.
Natomiast gdyby rozgrywający kontrakt bezatutowy jakimś
cudem uniknął pierwszego wistu pikowego, mógłby już skompletować lew
jedenaście, a w widne karty – tzn. zagrywając na drugiego A u S
– nawet dwanaście.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew albo 5
(WE), 11 lew albo 5
(WE), 11 lew; 600 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 11 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas1 |
1 BA2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas5 |
pas |
1
za słaby kolor na wejście do licytacji na szczeblu dwóch2
półforsujące3
naturalne, 5+4
negatywny wybór koloru5
ręka odrobinę za słaba na inwitujące 2BA
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas1 |
pas |
pas |
1
uwaga jak wyżej
Na większości stołów ostatecznym kontraktem będą
niewysokie częściówki pikowe, rozgrywane przez W. Powinny się one
zakończyć wzięciem ośmiu lew – rozgrywający przebije w dziadku karo i
dwukrotnie podegra stamtąd kiery, odda więc tylko dwie lewy w tym ostatnim
kolorze, dwa piki oraz trefla. Nieco lepiej grałoby się stronie WE w ośmioatutowe
kiery, szczególnie wówczas, gdyby udało się jej ustawić częściówkę w
ten kolor z lepszej ręki W. Gracz ten byłby bowiem w stanie zdobyć w
kiery aż dziewięć lew, przebijając w ręce W trefle, a u E –
piki i karo (po uprzednim wyrzuceniu pika na figurę karową). Kontrakt 3 z
naturalnej ręki E mógłby natomiast zostać położony, choć wyłącznie
po pierwszym wiście atutowym – np. N ściągnąłby wówczas
A D
(więc rozgrywający nie osiągnąłby już sukcesu poprzez obustronne
przebitki), po czym broniący zagraliby dwa razy w trefle, zmuszając
przeciwnika do dokonania przebitki królem atu i promując sobie w ten sposób
wziątkę na
W (a potem dostaliby jeszcze pika i trefla albo dwie lewy
treflowe).
Ponieważ w rozdaniu tym gracz W może zrealizować
kontrakt 3, a strona NS wziąć osiem lew w bez atu (opierając się o
longera roboczego w treflach), jego – niezbyt na pierwszy rzut oka oczywistym
– teoretycznym minimaksem są właśnie 3BA (NS) z kontrą, lew osiem,
100 dla WE.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 9 (W!);
– 8 (WE);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
1 |
ktr.1 |
4 |
5 |
pas |
5 |
pas |
pas |
pas |
1
kontra negatywna – wyklucza cztery piki, wskazuje więc kolory młodsze albo słabą kartę na karach (z wariantem drugim – N zejdzie potem z zapowiedzianych przez partnera trefli na kara); w ten sposób N wykorzystuje ostatnią szansę na zmieszczenie się w licytacji2
być może bardziej naukowe byłoby zgłoszenie 4BA, o znaczeniu trefle plus fit karowy; podczas gdy 53
tak czy owak, N – słaba ręka – woli grać w swój kolor, czyli w kara
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
1 |
2 |
4 |
5 |
pas |
pas |
pas |
1
ręka za silna na otwarcie 22
nieforsujące – karta na taką zapowiedź absolutnie nimimalna, nawet trochę zbyt słaba!
Jeżeli N nie zmieści się w licytacji po wejściu W
1 – najprawdopodobniej przy grze utrzymają się przeciwnicy, w kontraktcie
4
, który zostanie obłożony bez jednej. Tymczasem NS mają wykładane
5
oraz 5
. Oczywiście, lepsza jest pierwsza z tych końcówek, kiedy to można
skutecznie wyimpasować nawet trzeciego
K. Przy grze w trefle figura ta
miasiałaby natomiast być w ręce E druga (albo singlowa).
Obrońcy muszą szybko zdjąć swoje dwie lewy w kolorach starszych, gdyby bowiem to zaniedbali, rozgrywający – i to zarówno kontrakt karowy, jak i treflowy – skompletowałby już dwanaście wziątek.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew albo 5
k (NS), 11 lew; 400 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 11 (NS);
– 9 (WE);
– 8 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 BA1 |
pas |
pas |
pas |
1
karta może nawet zbyt silna na otwarcie 1BA (śliczne 17 PC – prawie w samych górnych honorach, oraz pięciokartowy longer w karach); po otwarciu 1
Niestety, górny pułap możliwości strony NS w tym
rozdaniu to osiem lew w bez atu. I to nie tylko po pierwszym wiście blotką
kierową – naturalnym ataku z ręki E. Rozgrywający ma do wzięcia
cztery kara, dwa piki oraz dwa asy w kierach i treflach. Lewy na D nie zdoła
już wykorzystać – albo z powodu kłopotów z komunikacją, albo dlatego, że
obrońcy odbiorą wcześniej trzy kiery,
A oraz
K.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas1 |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3 BA5 |
pas |
4 |
pas |
4 BA7 |
pas |
pas |
pas |
1
piki zbyt słabe na wejście do licytacji z siłą zaledwie 8 PC2
5+3
cztery kiery4
6+5
ręka ukierunkowana do gry w bez atu6
krótkość, mocna sugestia renonsu, inwit do szlemika treflowego7
z
Gracz N ze swą mocno układową ręką podejmie kilka prób zagrania w kolor, w końcu jednak da się przekonać partnerowi do bez atu. A gdyby się nawet nie dał – obie końcówki w kolory młodsze zostaną łatwo wygrane. O zrealizowaniu jakiegokolwiek szlemika nie będzie jednak mogło być mowy.
Natomiast grając w bez atu, weźmie się co najmniej dziesięć
lew. Po naturalnym wiście blotką pikową rozgrywający utrzyma się w ręce,
ściągnie A, pozbywając się ze stołu kara, a następnie wyrobi sobie
trefle... Po każdym innym ataku będzie nawet możliwe zdobycie jedenastu wziątek.
Rozgrywający odda wówczas jedynie
A oraz
K.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 11 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
pas1 |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1
na trzeciej ręce w korzystnych założeniach dopuszczalne jest podlimitowe otwarcie 12
6 PC i dobry pięciokart w treflach pozwalają na bezpośrednie podniesienie do 3BA
Przeciwko 3BA (S) padnie naturalny wist 5.
Rozgrywający wstawi z dziadka
10, a potem pobije w ręce asem zagranego
przez E waleta. Gdyby S znał rozkład kart w rękach obrońców,
zagwarantowałby sobie praktycznie sukces, wychodząc w drugiej lewie z ręki
7. Gracz W nie miałby żadnych powodów, aby wskoczyć
K, więc
rozgrywający ukradłby w tym kolorze dziewiątą wziątkę. Taki przebieg
wydarzeń nie jest jednak ani trochę możliwy – przecież z równym
powodzeniem
K może leżeć pod impasem, a wówczas jest do wzięcia dziesięć
oczywistych lew. W drugiej lewie S wejdzie więc na stół
K i zagra
stamtąd
W na impas (albo
4 do damy w ręce). Obrońca E ma w
treflach singletona, więc użyteczną dla partnera sygnalizację będzie mógł
rozpocząć dopiero w kolorze pikowym. Jeżeli para WE gra potwierdzeniem
wistu, prawy obrońca powinien dołożyć w pierwszej rundzie pików dziewiątkę
– demarkująca kolor pierwszego wyjścia – kiery i wzywającą partnera
(sugerującą mu) do zagrania w inny kolor, tu: w kara. A jeżeli WE nie
stosują potwierdzenia wistu, tylko po prostu sygnał Lavinthala
– do
W (
4) E powinien dołożyć
3, pokazując wartości w niższym
z wchodzących w rachubę kolorów (kierach i karach) – karach. Opierając się
na tej informacji W – po dostaniu się do ręki
K – bez trudu
znajdzie kładącą kontynuację karową (blotką – na wypadek gdyby rozgrywający
posiadał w ręce
D x x czy nawet
D x x x). Oczywiście pod warunkiem że
poważnie weźmie pod uwagę fakt, iż partner miał/mógł mieć w treflach
jedynie singletona (jeżeli któryś z obrońców nie miał lub miał tylko
ograniczoną możliwość potwierdzenia/niepotwierdzenia wistu w pierwszym z
kolorów zagranych przez rozgrywającego, sygnał ten powinien zostać
przekazany w następnym z zagranych kolorów; chyba że wyraźne ustalenie pary
stanowi inaczej, np. w opisanej wyżej sytuacji w drugim z zagranych przez
przeciwnika kolorów stosuje ona wyłącznie lawintale). W analizowanym rozdaniu
obrońcy zdejmą wówczas pięć lew karowych i obłożą przeciwnika bez dwóch.
Maksymalnie wysokim kontraktem, jaki strona NS zdolna
jest wygrać tu bez żadnej pomocy ze strony przeciwników, są 4.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 7 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
I kontrakt 2 zostanie łatwo zrealizowany, rozgrywający
odda bowiem jedynie trzy kiery oraz dwie lewy treflowe.
Rozdanie dla strony NS może uratować jedynie gracz N – jeśli zdecyduje się na następującą śmiałą akcję:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
2 |
ktr.1 (!!!?) |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
wyprzedzająca kontra wznawiająca: N – posiadacz atrakcyjnego układu, ale też stosunkowo niewielkiej siły – zdaje sobie sprawę, że partner sam na pewno nie ożywi licytacji (gdyż nie ma krótkości w pikach); oczywiście sugerowana akcja e-N-a jest też krokiem niezwykle ryzykownym, w szczególności w założeniach popartyjnych2
w zasadzie wskazanie kolorów młodszych czy – mówiąc bardziej precyzyjnie – wywołanie lepszego z kolorów młodszych w ręce partnera
I 3 (NS) zostaną łatwo (?) zrealizowane,
rozgrywający odda bowiem jedynie pika oraz trzy kara. Najbardziej testująca
gracza N obrona to ściągnięcie lewy pikowej, a następnie zagranie
cztery razy w karo. Czwarta runda tego koloru zostanie przebita przez E
siódemką atu (albo nadbije on dziesiątką zagraną z ręki N ósemkę
bądź dziewiątkę). Rozgrywający będzie wówczas musiał nadbić (siódemkę)
w dziadku królem, zaimpasować trefle waletem (od E spadnie tt10), wrócić
na stół kierem i powtórzyć impas atutowy ósemką albo dziewiątką.
Na NS jest również możliwe do wzięcia dziewięć
lew w kiery – na siedmiu atutach. A ewentualne 3 strony przeciwnej zostaną
już obłożone bez jednej; po licytacji według wariantu drugiego – niewątpliwie
z kontrą.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (NS);
– 8 (WE);
BA – 4 (NS, WE!).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas1 |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA3 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA |
3 BA6 |
pas |
pas |
pas |
1
na trzeciej ręce przed partią polecam otwarcie 32
kartę tę najwygodniej będzie potraktować jako wielkie bez atu i otworzyć z nią 13
18–21 PC4
Stayman5
brak starszych czwórek6
większość graczy N jak najbardziej prawidłowo dołoży końcówkę ze względu na pięciokartowego longera w karach oraz szybkie lewy w kolorach bocznych
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
3 |
ktr. |
pas |
3 |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1
na trzeciej ręce przed partią otwarcie jak najbardziej godne polecenia2
w tym wypadku niemożliwe będzie precyzyjne zbilansowanie rąk NS, ale i tak na ogół skończy się na kontrakcie firmowym (tym bardziej że niektórzy gracze N zapowiedzią go bezpośrednio po 3
Kontrakt 3BA (NS) jest tu wzorcowy pod każdym względem za wyjątkiem jednego – nie wychodzi ze względu na podział kar 4–1. Cóż, nie warto nad tym faktem załamywać rąk, trzeba po prostu przejść do następnego rozdania.
Poza częściówką 2BA na NS są też do wygrania
kontrakty 3 [rozgrywający wyrobi sobie fortę kierową (zagrywając w
pierwszej rundzie tego koloru blotką do dziewiątki) i wyrzuci na nią z ręki N
trefla (którego obrońcy nie będą w stanie wcześniej odebrać)] oraz 3
[dwie lewy pikowe, pikowa przebitka w ręce N,
A,
A, trzy honory
karowe i karowa przebitka w ręce S; oczywiście po uprzednim dwukrotnym
zaatutowaniu – najpierw dołem (znów blotką do dziewiątki), a potem górą].
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 7 (WE);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
ktr.1 |
4 |
pas |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
za objaśniającą kontrą przemawia ogromny potencjał wygrywający ręki W – tylko cztery lewy przegrywające
W niekorzystnych założeniach stronie NS dosyć
trudno będzie znaleźć opłacalną obronę pięcioma kierami (tylko bez
jednej: do oddania pik, karo i trefl). A 4 (W) zostaną bezproblemowo
zrealizowane, często z nadróbką. Jedenastej lewy pozbawi bowiem rozgrywającego
tylko i wyłącznie pierwszy wist karowy. Jeśli W nie zabije go asem,
obrońca S weźmie lewę honorem i powtórzy karem, a potem dostanie się
do ręki asem atu (będzie wszakże musiał zabić nim pierwszą rundę pików)
i poda partnerowi karową przebitkę. A kiedy rozgrywający pobije pierwszą lewę
A, będzie potem musiał oddać dwie lewy karowe (oraz asa atu), trefle są
bowiem zablokowane, więc – po wytrąceniu
A – nie będzie dostępu do
forty treflowej na stole.
Z powyższych rozważań wynika, że jedenaście lew w piki
wziąłby zawsze gracz E (gdyby dało się go uczynić rozgrywającym
takiego kontraktu), jego pierwszy wist karowy nie byłby bowiem w stanie w żaden
sposób uszkodzić. Tenże zawodnik wygrałby również szlemika treflowego,
chociaż po ataku kierowym rozgrywka musiałaby być wielce rozważna i staranna
(przebitka w ręce W, tylko raz atu, a potem wyrobienie pików; po
przebiciu kontynuacji kierowej pozostałe atuty e-N-a zostałyby spędzone
pikami; łącznie E wziąłby pięć trefli w ręce, dwie kierowe
przebitki w dziadku, cztery lewy pikowe oraz A).
Ponieważ możliwe jest wygranie zarówno 5 (E),
jak i 6
(E), za teoretycznego minimaksa rozdania zależy uznać ich
wysoce opłacalną obronę sześcioma kierami (z kontrą bez dwóch, za
500).
Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 10 lew; 500
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 12 (E!);
– 9 (WE);
–10 (NS);
– 11 (E!);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
1 |
2 |
2 |
3 |
4 |
pas |
pas |
pas |
można rozpocząć od 11
Oczywista do licytacji końcówka kierowa,
"zatruty" A w dziadku może jednak sprawić, iż rozgrywający
straci bezproblemową w innych okolicznościach nadróbkę. Zamiast zwyczajnego
impasu
D dostanie bowiem szansę, aby po wyrzuceniu kara na
A zagrać
blotkę karo do króla. Zagranie to będzie szczególnie atrakcyjne wówczas,
gdy gracz S wejdzie uprzednio do licytacji treflami.
Obrona pięcioma treflami nie byłaby już opłacalna (bez czterech z kontrą, za 800).
Minimaks teoretyczny: 5 (WE); 11 lew; 650
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 10 (WE);
– 11 (WE);
– 10 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
pas1 |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
znów godne polecenia jest trzecioręczne otwarcie 32
kolor kierowy fatalnej jakości, nie widać jednak sensownej alternatywy dla otwarcia 13
w zasadzie do pasa, sześć pików albo bardzo dobra piątka (po pasie raczej ten drugi wariant); ze względu na jakość pików zapowiedź bardziej wskazana aniżeli negatywny wybór koloru 24
inwit do końcówki – właściwy ze względu na trzy piki i ładne 13 PC (partner jest krótki w kierach)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
3 |
ktr. |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
Jak już wspomniałem, w tym wypadku trzecioręczne otwarcie
3 tylko ułatwi przeciwnikom dojście do końcówki
Kontrakt 4 (WE) wygląda wielce atrakcyjnie i jest
zawsze możliwy do zrealizowania, w praktyce jego rozgrywka może jednak okazać
się wcale niełatwa. Wiele zależy od pierwszego wistu. Najłatwiej powinno być
po karowym – rozgrywający będzie miał wówczas do wzięcia pięć lew
pikowych (po impasie króla), cztery karowe oraz treflową. A nawet jeśli zagra
wtedy na przebicie na stole dwóch trefli – odda jedynie pika oraz dwa kiery.
Po wiście treflowym natomiast E powinien oddać przeciwnikom dwa kiery i
starać się przebić na stole dwa trefle. A gdy obrońcy sami zagrają trzy
razy w kiery – rozgrywający będzie musiał dokonać przebitki średnim
atutem w ręce, a następnie na przykład wejść do stołu asem karo i ściągnąć
cztery razy piki, impasując po drodze przeciwnikowi N króla. W końcówce
obrońca S znajdzie się w bezredukcyjnym przymusie karowo-treflowym.
Trudno skomentować wszystkie możliwe warianty rozgrywkowo-wistowe. Ponieważ jednak na drodze do ewentualnego zwycięstwa czyha na rozgrywającego kilka pułapek, na pewno nie wszyscy pretendenci do zrealizowania końcówki pikowej odniosą sukces, więc zapisy potwierdzające fakt zdobycia przy grze w ten kolor dziesięciu wziątek będą się przeplatać z rezultatami wskazującymi na skompletowanie wówczas tylko dziewięciu lew.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 10 (WE);
– 8 (WE);
– 10 (WE);
BA – 9 (WE).