Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

3 ale chyba nie we Wspólnym Języku, gdzie sekwencja ta oznaczałaby siłę 15⁺ PC i forsowałaby na jedno okrążenie

Para NS, grając w piki, powinna wziąć lew dziewięć, pod kilkoma wszakże warunkami. Jeżeli obrońcy stworzą zagrożenie przebitką kierową – np. E pobije wist treflowy swojego partnera i zagra ccA i kiera, rozgrywający po wzięciu lewy D w ręce będzie musiał ściągnąć A, zaimpasować kara waletem i na K pozbyć się z ręki kiera. Następnie nie będzie mu wolno zgrać A i kontynuował blotką pik z ręki, gdyż obrońca W wziąłby wówczas lewę K i wyszedłby kierem lub karem, promując swojemu partnerowi lewę na W (piątą wziątkę obrony). Należy wówczas dążyć do rozpoczęcia rozgrywki atutów blotką z ręki, a najlepiej będzie – po ściągnięciu trzech kar i wyrzuceniu z ręki jej ostatniego kiera – kontynuować z dziadka K (z zamiarem pozbycia się z ręki trefla). Nawet jeżeli E przebije go W, rozgrywający nadbije A, po czym wyjdzie z ręki blotką atu. W wskoczy K i zagra kierem lub karem, ponieważ jednak rozgrywający zachował w ręce 9 – za ósemką E, obrońcy dodatkowej wziątki atutowej nie dostaną.

Natomiast gdy przeciwko częściówce pikowej zawodnicy WE zawistują trzykrotnie w trefle, zmuszając rozgrywającego do dokonania przebitki na stole, ten ostatni – po jej dokonaniu – powinien przejść do ręki A (wolno mu też będzie dostać się tam D), zaimpasować kara waletem, 8 przebić w ręce atutem i wyjść stamtąd małym pikiem. Optymalną obroną stanie się wówczas wskoczenie przez gracza W K i zagranie w kiera, a dla jego partnera – pobicie tej lewy A i kontynuacja czwartą rundą trefli. Rozgrywający przebije ją jednak w ręce 6, a nadbitkę obrońcy z lewej (10) poprawi w dziadku D. Następnie gracz S zagra ze stołu K, K i – ewentualnie – W, drugi W w ręce E zostanie więc wyparadowany.

Kontrakt 3 (WE) powinien zakończyć się wpadką bez jednej, rozgrywający ma bowiem do oddania jedynie pika, kiera oraz trzy lewy karowe. Zapis minus 50 okaże się bardzo korzystny dla strony WE, wprawdzie przeciwnicy będą mieli szansę przelicytować 3 trzema pikami i ten ostatni kontrakt zrealizować, wątpię jednak, aby z takiej możliwości skorzystali . Strona WE ma jednak znacznie bardziej realną szansę na wygranie rozdania w sposób następujący:

Mimo tylko czternastu miltonów w korzystnych założeniach ręka E aż prosi się o czwartoręczne otwarcie 1BA. Prawie pełny pięciokart treflowy to nie tylko wspaniałe źródło lew, to także gwarancja bezpieczeństwa przedsięwziętego działania. Żaden z graczy NS nie ma odpowiedniego układu (nie mówiąc już o sile) na interwencję po otwarciu przeciwnika 1BA, ta ostatnia zapowiedź stanie się więc kontraktem ostatecznym. Przeciwko niemu S zaatakuje niechybnie blotką pik – i jeżeli tylko rozgrywający wstawi ze stołu króla, na pewno zrobi swoje (biorąc ponadto pięć trefli oraz A). A nawet gdy gracz E w pierwszej lewie nie trafi palcówki pikowej, obrońcy mogą z powodzeniem kontynuować ten kolor, nadal pozwalając rozgrywającemu na wzięcie siedmiu lew. Oczywiście, kontrakt 1BA (WE) można położyć, broniący są bowiem w stanie odebrać siedem lew: trzy kierowe, trzy karowe oraz A, wpadka wyniesie wówczas tylko bez jednej i NS zapiszą sobie jedynie plus 50 (zamiast – teoretycznie im należnych – plus 140).

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 10 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

1 w swoim podstawowym wariancie taka kontra wskazuje możliwość gry w kara i kiery (dwa nielicytowane przez przeciwników kolory)

 

 

Ze względu na niekorzystne założenia strona WE nie podejmie już raczej walki na szczeblu trzech, chociaż ich 3, które zakończyłyby się wpadką bez jednej, przeciwnikom nie byłoby łatwo skontrować. Już raczej S przepchnie się w 3. I jego strona, grając w piki, powinna – mimo niekorzystnego podziału atutów – wziąć lew dziewięć. I to nawet po najbardziej z realnych kąśliwej obronie – tzn. wówczas, kiedy W zabije pierwszy wist treflowy asem, po czym zagra trzy razy w kiery, skracając przeciwnika w dziadku. Rozgrywający ściągnie jednak wtedy A K, a następnie zagra A K i blotkę karo przebije w ręce 8. Potem N odegra K, dobrą D przebije na stole 3 i wyjdzie stamtąd w karo – aby zdobyć dziewiątą wziątkę dzięki promocji, tu osiągniętej drogą tzw. manewru złodziejskiego. Oczywiście, nie jest to jedyna droga wiodąca do uzyskania przez stronę NS zapisu plus 140.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 9 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

		982 K972 A9872
AK64 8653 A54 K10			J5 Q1042 Q108 Q543
		Q1073 AJ97 J63 J6

W	N	E	S
–	pas	pas	pas
1	pas	1	pas
2 1	pas	pas	pas

1 W ma pełnowartościowe otwarcie, nie może więc sobie pozwolić na odpasowanie odpowiedzi 1

 

 

 

 

 

albo:

W	N	E	S
–	pas	pas	pas
1	pas	1 1	pas
1	pas	2	pas
pas	pas

 

 

1 obrzydliwe siedem miltonów, nie będzie więc błędem dać najpierw z tą ręką negat.

 

 

 

 

 

Rozdanie średnio interesujące. Kontrakt 2 zostanie przegrany bez jednej, obrońcom należą się bowiem aż cztery lewy atutowe, a ponadto karo i trefl. Wpadka bez jednej (50 dla NS) stanowić będzie jednak opłacalną obronę minimaksowego 1BA na NS, możliwego do wygrania przez tę stronę dzięki korzystniejszym dla niej, niż dla przeciwników, układom (przewagą siły – 21 PC:19 PC dysponuje bowiem strona WE). Aby minimaksa tego pobić, NS musieliby te 2 skontrować. A na to raczej się nie zanosi...

 

Minimaks teoretyczny: 1 BA (NS), 7 lew; 90 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

		J1043 J987 == KJ874
== Q10643 AKQ AQ932			A9 K52 J108543 65
		KQ87652 A 9762 10
Niezwykle interesujące, układowe, dynamiczne rozdanie. Przedstawiłem tylko dwa warianty licytacyjne, w praktyce będzie im jednak na pewno o wiele więcej. Zaporowe otwarcie 3 e-S-a jest bliskie standardu, równie oczywiste jest to, iż jego partner zgłosi najpierw 4, a potem 5.

W	N	E	S
–	–	pas	3
ktr.	4	5	pas
pas	5	ktr.	pas
pas	pas

albo:

W	N	E	S
–	–	pas	3
ktr.	4	5	pas
pas	5	pas (!)	pas
6 (!!)	pas	pas	ktr.
pas	pas	pas

 

Znacznie trudniej będzie natomiast stronie przeciwnej ocenić, że te 5 – ustawione z dobrej ręki S – jest kontraktem nieprzegrywalnym! Rozgrywający przebije bowiem na stole wszystkie cztery kara ręki (albo trzy, a czwarte wyrzuci na K). Proszę zwrócić uwagę, iż gdyby kontrakt pikowy ustawiony był z ręki N, obrońca E ograniczyłby rozgrywającego do tylko dziesięciu wziątek pierwszym wistem A, a następnie kontynuacją pikową.

Kontrakt 6 z kontrą zostanie przegrany bez dwóch, okaże się więc niezwykle opłacalną obroną popartyjnych pięciu pików. Wprawdzie teoretycznie rzecz biorąc, do wpadki bez dwóch prowadzi tylko pierwszy wist A, a potem wyjście w karo lub trefla, ale nawet po innym ataku znalezienie rozgrywki na bez jednej będzie niezwykle trudne, a w zakryte karty – praktycznie niemożliwe.

Wydaje mi się, że bohaterem rozdania może zostać zawodnik E – jeśli tylko powstrzyma się od kontry na zgłoszone przez N 5. Jeżeli jego partner uwierzy ponadto przeciwnikom, iż ci nie pakują się na szczebel pięciu po to, aby postawić łatwego “górala”, tylko żywią nadzieję na wygranie tak wysokiego kontraktu, ma duże szanse, aby zapowiedzieć arcymistrzowskie 6!

 

Minimaks teoretyczny: 6 (WE) z kontrą, 10 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 9 (WE);

– 11 (S!);

BA – 6 (WE).

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

		92 A962 Q86 Q853
KJ8543 KJ7 J5 106			AQ76 108 A7432 K7
		10 Q543 K109 AJ942
1 multi 2 do koloru partnera 3 jednak piki!

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	pas	4	pas
pas	pas

1 słabe dwa

albo:

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	pas	2 2	pas
2	pas	4	pas
pas	pas

 

Myślę, że stronie WE, niezależnie od stosowanej konwencji, bardzo trudno będzie w rozdaniu tym powstrzymać się od zalicytowania 4. Zwłaszcza że otwarcie gracza W padnie na pierwszej ręce w założeniach niekorzystnych. Niestety, końcówka pikowa zostanie przegrana bez jednej albo nawet bez dwóch (po wyjściu przez obrońcę S w blotkę kierową i nietrafieniu przez rozgrywającego palcówki w tym kolorze). Wpadka bez jednej nie okaże się też opłacalną obroną – strona NS ma bowiem tu do wygrania kontrakty co najwyżej na szczeblu trzech: 3 oraz 3. Może więc gracze E rzeczywiście powinni zastosować sekwencję delikatniejszą, polegającą na bliższym rozpoznaniu ręki partnera:

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	pas	2 BA2	pas
3 3	pas	pas (!)	pas

 

1 słabe dwa

2 pytanie o singla

3 brak singla, minimum odzywki

 

 

 

 

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	pas	2 2	pas
2 3	pas	3 4 (!)	pas
pas	pas

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 jednak piki!

4 inwit

 

 

 

Ci, którzy się na takie rozwiązanie zdecydują, będą mieli szansę, aby zapisać sobie znakomite plus 140.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

		K95 J83 KJ76 AQ9
A102 AK9762 8 874			J43 1054 A1094 K53
		Q876 Q Q532 J1062

W	N	E	S
1	pas1 (!?)	2	pas
pas	pas2

1 ze względu na paskudny układ!

2 nadal brak stosownego do podjęcia walki układu

 

Jeżeli tylko obrońcy nie wyjdą w piki, rozgrywający będzie musiał oddać dwie lewy w tym kolorze, a ponadto kiera oraz dwa trefle. Mimo to niewysoki kontrakt 2 zostanie zrealizowany.

Z powyższego wynika, iż z ręką N należy jednak wejść do licytacji! I to od razu, w pierwszym okrążeniu, kiedy jest to bardziej bezpieczne:

 

 

W	N	E	S
1	ktr.1 (!?)	1 BA2	2
3	pas	pas	pas

 

 

1 mimo paskudnego układu!

2 bilansowe podniesienie do 2

 

Gracz S – z układową ręką i czterema pikami – nie powinien mieć oporów przed zgłoszeniem 2. Wprawdzie kontrakt ten zakończyłby się wpadką bez jednej, nikt go jednak nie skontruje. A co ważniejsze, najprawdopodobniej gracz W – świadom obecności na swej linii dziewięciu atutów – przelicytuje 2 trzema kierami. I zapis zmieni znak – to WE wpadną bowiem wówczas bez jednej.

 

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

		876 AJ 432 A9642
Q95 87653 AJ9 75			J32 KQ2 10875 Q103
		AK104 1094 KQ6 KJ8

W	N	E	S
–	pas	pas	1 BA
pas	3 BA1	pas	pas
pas

1 dziewięć miltonów, w tym dwa asy, oraz pięciokartowy longer roboczy w pełni upoważniają do bezpośredniego zapowiedzenia końcówki

 

Kolejne rozdanie mniej emocjonujące – na zdecydowanej większości stołów zostanie zapowiedziany kontrakt 3BA (S). Gracz W wyjdzie przeciwko niemu w kiera, ale ze względu na zablokowanie tego koloru obrońcy nie zdołają uczynić rozgrywającemu żadnej krzywdy. S zaimpasuje przeciwnikowi z prawej D, a dziewiątą wziątkę wyrobi sobie w karach.

Kontraktem minimaksowym są jednak w tym rozdaniu 4 (NS) – na siedmiu atutach, w polskich systemach licytacyjnych praktycznie niemożliwe do osiągnięcia. Przewaga gry w piki nad grą w bez atu wynika tu z faktu, iż podczas tej pierwszej rozgrywający zdoła wykorzystać fortę pikową (jako dziesiątą wziątkę), której nie zdąży wziąć, grając w bez atu.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 10 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

		K1097 J4 AQ92 Q43
64 K10862 4 AK1075			AJ8 Q973 J653 82
		Q532 A5 K1087 J96

W	N	E	S
–	–	pas	pas
2 1	pas	3 2	pas
pas	pas

1 dwukolorówka Wilkosza

2 fity w obu kolorach starszych, blokujące

 

 

 

 

 

W	N	E	S
–	–	pas	pas
2 1	pas	3	pas
pas	pas

 

 

1 dwukolorówka kiery i inny

 

 

 

 

albo:

W	N	E	S
–	–	pas	pas
2 1	ktr.2 (!?)	3	3 /42
pas	pas	pas

1 jak wyżej

2 od biedy można potraktować tę kartę jako kontrę wywoławczą przeciwko naturalnym kierom

 

 

Uprzywilejowana jest tu strona WE – mimo tylko 18 PC bezproblemowo wychodzą jej aż 4. Niewiele par osiągnie jednak końcówkę wyłącznie z własnej woli i inicjatywy. Mogą one jednak być w nią wciągane przez pikowe licytacje przeciwników. Postępując konsekwentnie – ci ostatni powinni pójść wówczas w obronne 4. Jeżeli broniący w pełni wykorzystają wtedy swój potencjał przebitkowy – tzn. E przebije trefla, a W karo – kontrakt ten zostanie obłożony bez trzech – z kontrą (jeśli takowa w ogóle padnie!?) za 500.

Myślę jednak, że w protokole dominować będą wygrane przez stronę WE częściówki kierowe (dziesięć lew) oraz wpadki za rozgrywane przez pary NS częściówki pikowe.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 7 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 8 (NS);

– 10 (WE);

– 7 (NS);

BA – 6 (NS).

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

		QJ1083 A1063 A Q103
964 Q9742 Q 9842			AK52 8 J9862 A65
		7 KJ5 K107543 KJ7

W	N	E	S
–	–	–	1
pas	1	pas	2
pas	2 1	pas	3 2
pas	3 BA	pas	pas
pas

1 obecnie zapowiedź ta pełni rolę relayu – pytania o – przede wszystkim – trzy piki

2 wyklucza trzy piki, a wskazuje na pewno sześć kar (rebid 2 mógł zostać dany z układem 5–4)

 

I ten kontrakt powinien być rozgrywany na wielu, wielu stołach. Jeżeli rozgrywający w naturalny sposób zagra piki z góry, wyrobi sobie w tym kolorze trzy lewy (od W spada trzecia 9). Nie powinien też mieć problemów z wzięciem dwóch kierów, dwóch trefli oraz dwóch kar. Co więcej, tylko pierwszy wist małym karem (dwójką albo szóstką) obkłada 4BA (N)! Potem, po dojściach do ręki pikami i treflem, obrońca E musi kontynuować kara górą, aż wreszcie wyrobi sobie i odegra czwartą wziątkę – 8! Na tej samej zasadzie 4BA (S) kładzie jedynie pierwszy wist D! W turniejowej praktyce należy się zatem spodziewać mnóstwa zapisów 630 dla NS – za zrealizowanie przez tę stronę lew dziesięciu.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

		A1052 J9 J8753 52
Q8 853 KQ104 K984			KJ3 KQ7 62 AQJ106
		9764 A10642 A9 73

W	N	E	S
pas	pas	1 BA	pas
3 BA	pas	pas	pas

 

Bilansowy kontrakt – 26 PC i pełny kolor roboczy w treflach – po naturalnym wiście blotką kierową zostanie obłożony bez dwóch. Obrońcy wezmą dwa asy oraz cztery lewy kierowe. Cóż, zdarza się... Najwyższa gra, jaką strona WE może tu zrealizować bez żadnej pomocy ze strony przeciwników, to 3. Nie sądzę jednak, aby wiele par potrafiło tego teoretycznego minimaksa rozdania osiągnąć w praktyce.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

 

 

 

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.

		Q972 AQ84 102 AK4
AJ106 K1097 A9 985			854 632 7654 J63
		K3 J5 KQJ83 Q1072

W	N	E	S
–	1 BA	pas	3 BA
pas	pas	pas

Znów licytacja, nad którą nie będziemy się rozwodzić. Niestety, polskie systemy (ale też wiele, wiele innych) ustawiają w tym rozdaniu kontrakt bezatutowy z gorszej ręki! Po wiście pikowym albo kierowym, podgrywającym K x albo W x w dziadku gracz N weźmie bowiem tylko dziesięć lew (oddając A i dwa piki albo A, A i kiera). Tymczasem gdyby kontrakt bezatutowy był rozgrywany przez e-S-a, gracz ten w żaden sposób nie mógłby zostać pozbawiony lew jedenastu. Wyrobiłby bowiem sobie najpierw kara, a potem lewę pikową, kompletując łącznie cztery trefle, cztery kara, dwa kiery (po impasie króla w tym kolorze) oraz pika. Jeżeli para NS gra słabym bez atu (12–14 PC), N otworzy licytację 1 i większości wypadków dojdzie właśnie do kontraktu 3BA z lepszej ręki S.

 

Minimaks teoretyczny: 5 BA (S!), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 11 (NS);

– 10 (S!);

– 10 (S!);

BA – 11 (S!).

Proszę zwrócić uwagę na fakt dosyć kuriozalny, iż w rozdaniu tym strona NS może zrealizować wszystkie pięć teoretycznie możliwych końcówek (!), chociaż te w kolory starsze wyłącznie z ręki S.

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

		J75 9753 K84 Q42
KQ10 KQJ4 J10 KJ97			62 A2 A652 108653
		A9843 1086 Q973 A

Nasz System:

W	N	E	S
–	–	pas	pas1
1 BA	pas	2 2	pas
2 3	pas	2 BA4	pas
pas5	pas

1 to jeszcze nie jest otwarcie

2 Stayman, tu: przygotowanie późniejszego inwitu 2BA

3 cztery kiery, wykluczone cztery piki

4 inwit, nie obiecuje czwórki pikowej

5 brzydkie 16 PC, brak asa

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
–	–	pas	pas
1 BA	pas	2 1	pas
2 BA2	pas	pas	pas

 

 

1 transfer na trefle albo inwit w składzie bezatutowym bez starszej czwórki

2 minimum otwarcia, uzasadnienie jak wyżej

 

 

 

Oczywiście, znajdą się też gracze W, którzy uznają, iż ich ręka to maksimum otwarcia, i dołożą 3BA. Kontrakt ten powinien zostać obłożony praktycznie po każdym wiście, choć najgroźniejszy będzie dla rozgrywającego atak karowy. Gra o szczebel niższa (2BA) jest natomiast – przynajmniej w widne karty – zawsze do wygrania, nie sądzę jednak, aby po pierwszym wiście w karo sztuka ta udała się zbyt wielu rozgrywającym.

Optymalnym kontraktem jest kolejny raz częściówka treflowa. Inna sprawa, iż gdybyśmy zamienili ręce N i S, to po naturalnym wówczas ataku blotką pikową 3BA (W) zostałoby zrealizowane z co najmniej jedną nadróbką (po trafnym i z teoretycznego punktu widzenia jak najbardziej prawidłowym rozwiązaniu koloru treflowego).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (NS);

BA – 8 (WE).

Jeżeli, wistując przeciwko częściówce treflowej, obrońcy zdejmą A, to zawsze potem rozgrywający – na D i kiery – wyrzuci z ręki E trzy blotki karowe. A gdy A nie zostanie odebrany, na kiery będzie można pozbyć się od E obu blotek pikowych. W obu wypadkach gracz S będzie mógł co najwyżej przebić czwartą rundę kierów asem atu. W ten właśnie sposób rozgrywający weźmie dziesięć lew.

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

		9764 QJ32 74 J95
K82 K974 AQ93 Q3			QJ3 865 J852 K102
		A105 A10 K106 A8764

Nasz System:

W	N	E	S
–	–	–	1 BA
pas	pas	pas

Znów rozdanie licytacyjnie banalne, choć ostateczny kontrakt znajdzie się w nim najczęściej w rękach strony przeciwnej niż ta, która jest do tego upoważniona. To WE mają tu bowiem do wygrania 2BA, a 3BA (E) położy tylko pierwszy wist treflowy. Tymczasem nowoczesne rozwiązania licytacyjne nie pozwalają graczom WE ani na skontrowanie przeciwników, ani na zagranie własnej częściówki bezatutowej. Żaden z nich nie dysponuje bowiem stosownym układem, aby wejść do licytacji po zalicytowaniu 1BA przez przeciwników, gdyż czasy kontr siłowych na takie otwarcia minęły już lata temu, i to bezpowrotnie...

Na ogół zawodnicy S będą zatem rozgrywać 1BA i – jeśli tylko obrońcy W nie zaatakują w karo – powinni wziąć jedynie pięć lew. Zapis plus 100, za wpadkę oponentów bez dwóch, nie zrekompensuje jednak stronie WE w pełni tego, co im się faktycznie należało, tzn. rezultatu plus 120.

 

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (E!);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

		J62 KJ764 J4 K109
105 AQ953 K63 872			AK973 == 1052 QJ653
		Q84 1082 AQ987 A4

W	N	E	S
pas	pas	2 1	pas
2 2	pas	2 3	pas
2 BA4	pas	3 5	pas
pas	pas

1 dwukolorówka Wilkosza

2 do koloru partnera

3 piki i młodszy

4 pytanie o kolor młodszy

5 piki i trefle

 

albo:

W	N	E	S
pas	pas	2 1	pas
2 2	pas	pas	pas

 

 

1 dwukolorówka Wilkosza

2 do koloru partnera

 

 

W	N	E	S
pas	pas	2 1	pas
3 2	pas	pas	pas

 

 

1 dwukolorówka piki plus młodszy

2 do koloru partnera

 

 

albo:

W	N	E	S
pas	pas	2 1	pas
pas	pas

 

1 dwukolorówka piki plus młodszy

 

 

Karta E jest dosyć urodziwa, na trzeciej ręce trzeba jednak pamiętać również o blokowaniu ręki czwartej, stąd otwarcie dwukolorowe, a nie 1. Niezależnie od rodzaju stosowanej konwencji W może doprowadzić do kontraktu 2, zazwyczaj jednak warto wspiąć się szczebel wyżej, aby zagrać w kolor uzgodniony (tzn. co najmniej ośmioatutowy). Tak jest i w tym rozdaniu – ze zrealizowaniem 3 nie powinno być problemów (wcale nie tak rzadko rozgrywającemu uda się nawet zdobyć nadróbkę), podczas gdy 2 winny zostać obłożone (na skrótach kierowo-karowych). W turniejowej praktyce może być różnie – wiele będzie bowiem zależało od pierwszego wistu i dalszej gry obrońców. W każdym razie zapis plus 110 powinien zapewnić stronie WE solidną notę. Pobiją go tylko grube wpadki tych par NS, które zachowają się na tyle nierozważnie, iż pozwolą sobie na wtrącenie się do licytacji.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (N!);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

		8 10743 AK8532 J10
A10962 K5 4 A7643			KJ754 Q9862 J9 2
		Q3 AJ Q1076 KQ985

Nasz System:

W	N	E	S
–	pas	pas1	1
1	ktr.2	4	pas
pas	5	pas	pas
5	pas	pas	pas

1 trochę za mało na drugoręczne otwarcie dwukolorowe, chociaż...

2 kontra sputnik

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
–	pas	pas	1
1	ktr.	4	pas
pas	5	pas	pas
5	pas	pas	pas

 

 

Ciekawe, dynamiczne rozdanie, w którym obie strony będą miały szanse zarówno na wykazanie się właściwą oceną karty, jak i na popełnienie kosztownych błędów. Po pierwsze, nawet w Naszym Systemie gracz N powinien po 4 przeciwników zdecydować się na zgłoszenie atakująco-obronnych 5 (gdy para gra Wspólnym Językiem, e-N-owi – po otwarciu partnera 1 – zrobić ten krok będzie znacznie łatwiej). Wszystko wskazuje bowiem na to, że rozdanie jest mocno układowe, a wówczas każda ze stron może w nim wygrać wysoki kontrakt. Zresztą z układem 6–4 oraz singlem i praktycznie pewnym wyłączeniem w kolorze przeciwników nikogo do aktywnego udziału w licytacji nie trzeba chyba namawiać. Nawet na szczeblu pięciu...

Po drugie, podobne rozumowanie powinien przeprowadzić gracz W. Jego partner, który skoczył po partii na 4, musi przecież mieć znakomity fit oraz ręką układową, a więc z krótkością, najprawdopodobniej treflową. Z perspektywy W widać zatem ogromną szansę na zrealizowanie 5, a także to, iż zalicytowane przez przeciwników 5 na pewno okażą się opłacalną obroną. Powyższe, dosyć długie rozumowanie można też zastąpić przypomnieniem ogólnie znanej zasady, że w licytacji dwustronnej, w dynamicznych rozdaniach prawie zawsze opłaca się licytować wyżej.

Tak jest i tym razem: 5 (być może z kontrą, choć żaden z zawodników NS nie ma do takiej zapowiedzi podstaw) zostanie łatwo zrealizowane, podczas gdy 5 z kontrą zakończyłoby się jedynie wpadką bez dwóch. A różnica pomiędzy zapisami 650 i 500 dla WE będzie bez wątpienia istotna.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

– 11 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

		AK109 QJ10 K42 J76
765 A5 AJ975 Q109			QJ832 K7432 == K52
		4 986 Q10863 A843

W	N	E	S
–	–	2 1	pas
2 2	pas	pas	pas

1 dwukolorówka Wilkosza

2 do koloru partnera

W	N	E	S
–	–	2 1	pas
2 2	pas	pas	pas

1 dwukolorówka kiery plus inny

2 do koloru partnera

 

Po takim początku gracz N – mimo posiadania 14 PC – nie powinien rzecz jasna wtrącać się do licytacji. Jego główna siła jest bowiem zlokalizowana w pikach – kolorze, do gry w który przymierzają się przeciwnicy. Rozgrywający kontrakt pikowy powinien wziąć dziewięć lew, oddając przy tym – najczęściej – trzy wziątki atutowe oraz A. Kiery bowiem wyrobi się jedną przebitką, a jeżeli obrońca N zechce na to nie pozwolić i trzykrotnie połączy atuty, straci jedną ze swoich lew pikowych. Zamiast trzeciego pika rozgrywający odda wówczas kiera.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

		864 AJ4 J65 KJ76
KQ3 Q62 A1098 A54			J105 K1073 K73 932
		A972 985 Q42 Q108

W	N	E	S
–	–	–	pas
1 BA	pas	pas	pas

 

Oj, nie rozpieszcza nas komputer, generując dzisiejsze rozkłady, nie rozpieszcza... Tu mamy przed sobą kolejny banał licytacyjny: standardowe otwarcie 1BA i równie standardowe trzy kolejne pasy. Także rozgrywka i wist nie spowodują żywszego bicia serca u zawodników i kibiców: strona WE jest skazana na wzięcie ośmiu, a ich przeciwnicy – pięciu lew. Przeciwko 1BA, zwłaszcza rozgrywanemu w turnieju na maksy, teoria zaleca pasywny wist w pika. Ale nawet jeśli gracz N zdecyduje się na superatak treflowy, pula nic na tym nie straci, ani nie zyska...

 

 

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

		QJ5 107 108732 987
A76 QJ96 5 A10652			K10984 A853 AJ 43
		32 K42 KQ964 KQJ

Nasz System:

W	N	E	S
1	pas	1	2
pas1	pas2	ktr.	pas
2	pas	4	pas
pas	pas

1 lub kontra, wskazująca trzy piki, jeśli para gra kontrą-poparciem

2 z tak równym układem i słabą ręką podnoszenie kar, nawet blokujące – do szczebla czterech, mija się z celem

 

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
2	pas	2 1	ktr.2
2	pas3	4	pas
pas	pas

 

1 sztuczne pytanie

2 kontra wistowa

3 uwaga jak wyżej

 

 

Oj, nie rozpieszcza nas.... Zarówno 4, jak i 4 zostaną bezproblemowo wygrane, do oddania są bowiem tylko trzy lewy: pikowa, kierowa oraz treflowa. Obrona pięcioma karami jest wprawdzie nieopłacalna (z kontrą bez czterech, za 800), ale tylko wówczas, gdy obrońcy zmontują przebitkę treflową (na bez czwartej). To jednak nie powinno być trudne: po zabiciu D asem E bez wątpienia odwróci w drugiej lewie w trefla...

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE); 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (E!);

– 7 (NS);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 10 (WE).

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

		1086 A KQ1094 6543
K953 982 75 K1098			AQ742 63 AJ2 AJ2
		J KQJ10754 863 Q7

W	N	E	S
–	pas	1 1	3
3 2	pas	4	pas
pas	pas

1 z przyzwoitym longerem pikowym i pustym dublem kier stanowczo odradzam otwarcie 1BA

2 w licytacji dwustronnej takie podniesienia koloru partnera są po prostu obowiązkowe

 

 

Ręka E – mimo 16 PC w składzie zrównoważonym – to klasyczny przykład antyotwarcia 1BA. Po pierwsze, ma ona charakter kolorowy (dobry pięciokart w kolorze starszym, trzy asy, pusty dubel w jednym z bocznych kolorów), a nie bezatutowy. Po drugie, otwarcie 1BA grozi utratą końcówki pikowej w przypadku, gdy partner ma niezbyt silną rękę, ale dobry fit w pikach. Po trzecie wreszcie, w ogóle nie powinno otwierać się 1BA z pięciokartem w jednym i dublem w drugim z kolorów starszych. Grozi to bowiem – po transferze partnera – zagraniem kontraktu w kolor starszy rozłożony 5–2 zamiast w drugi starszy, podzielony 5–3.

W ostatnim rozdaniu dzisiejszego turnieju po otwarciu 1 droga do końcówki w ten kolor powinna być prosta – po skaczącym wejściu 3 e-S-a W obowiązkowo uzgodni kolor partnera (sześć ładnych miltonów i czterokartowy fit), a E zapowie dograną. Strona WE mogłaby jednak uratować się również po wysoce nieprawidłowym otwarciu 1BA...

W	N	E	S
–	pas	1 BA	3
ktr.1 (!)	pas	4	pas
pas	pas

 

 

1 kontra negatywna

 

 

 

... pod warunkiem wszakże, iż grałaby w powyższej sekwencji kontrą negatywną (rozwiązanie coraz bardziej popularne nie tylko wśród naszej czołówki).

Przeciwko 4 (E) gracz S zaatakuje K, którego jego partner przejmie z konieczności asem i odwróci K. Rozgrywający może przepuścić tę lewę, a potem zabije drugie karo, trzy razy zaatutuje i zaimpasuje D w stronę bezpiecznego przeciwnika N (który nie ma do ściągnięcia drugiego kiera). Przy aktualnym rozkładzie kart taka rozgrywka zakończy się wzięciem przez gracza E niezwykle wartościowej nadróbki.

Nie będzie to jednak teoretyczny minimaks rozdania. Ten tytuł należy się bowiem dosyć abstrakcyjnemu kontraktowi 5BA (WE)! Kiery obrońców są przecież niemożliwe do ściągnięcia (poza jednym), nic też nie stoi na przeszkodzie, aby rozgrywający wziął pięć pików, cztery trefle oraz dwie lewy karowe, wykorzystując fakt, iż cały mariasz tego ostatniego koloru znajduje się w ręce bezpiecznego obrońcy N.

Z tego samego powodu strona WE ma też wykładaną końcówkę treflową...

 

Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 6 (WE);

– 8 (NS);

– 11 (WE);

BA – 11 (WE).