Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
ktr.2 |
rktr.3 |
2 |
pas4 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
tylko 11 PC, w tym dama i dwa walety, niemniej układ 5–5 przeważa szalę na rzecz pierwszoręcznego otwarcia2
alternatywą jest naturalne wejście 1BA, ale tylko drugi3
wg współczesnych standardów – 10+PC, skład (w zasadzie) dowolny4
z tak słabą kartą należy spasować, nawet ze składem 5–5 (chociaż ujawniająca go zapowiedź 35
trzykartowy fit pikowy, brak nadwyżek
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
ktr. |
rktr. |
2 |
3 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
52
minimum poprzedniej zapowiedzi
Pierwsza z powyższych to sekwencja standardowa. W praktyce
obie strony mogą jednak walczyć dalej: kontrakt 3 (WE) powinien zakończyć
się wpadką tylko bez jednej, a rozgrywający częściówkę pikową gracz N
weźmie dziewięć lew. Wyrobi sobie bowiem trefle (albo nie odda lewy w tym
kolorze) i wyrzuci na nie z ręki kara, odda więc tylko po jednej wziątce w każdym
z kolorów. Gdyby jednak w piki grał S, to po pierwszym wiście karowym
wziąłby tylko osiem lew.
Minimaks teoretyczny: 3 (N!), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (N!);
– 8 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (N!);
BA – 6 (N!).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
Tak przebiegnie w rozdaniu tym licytacja na zdecydowanej większości stołów. Przeciwko 1BA (E) gracz S zaatakuje w pika, ale skutkiem zablokowania tego koloru obrońcy nie będą w stanie odebrać swoich fort. Dzięki korzystnym dla siebie rozkładom rozgrywający skompletuje osiem lew: cztery treflowe (w kolorze tym spadają bowiem dama z waletem sec), dwie karowe oraz pikową i kierową. Jeszcze lepiej grałoby się stronie WE w kiery, kiedy to straty rozgrywającego mogłyby zostać ograniczone do lew czterech: dwóch atutowych, pika i kara. Znalezienie się w częściówce kierowej jest jednak bardzo trudne, praktycznie niemożliwe.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (NS);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
2 |
ktr.1 |
pas |
2 |
2 |
3 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
kontra negatywna2
obie ręce WE są mocno układowe, a zacinka karowa u W niezbyt solidna, gracz ten powinien więc postawić na grę własną
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
2 |
ktr. |
pas |
2 |
ktr.1 |
3 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
nadwyżka, kontra wywoławcza – zapowiedź alternatywna wobec 22
motywacja jak wyżej
I rzeczywiście, zarówno 3 na NS, jak i 3
na WE
powinny zostać zrealizowane! W pierwszym przypadku rozgrywający odda tylko dwa
kiery, trefla oraz karo (naturalną lewę na
W albo przebitkę treflową), w
drugim sprawa będzie nieco bardziej skomplikowana, rozgrywający odniesie
jednak sukces, wyrabiając sobie trefle. Powiedzmy, że przeciwko 3
(W)
N zaatakuje w atu. Rozgrywający weźmie lewę
D, zgra też
A oraz
A, przebije w ręce trefle, wróci na stół
K i wyjdzie stamtąd w
trefla, oddając obrońcy S lewę na waleta w tym kolorze. Ponadto
rozgrywający odda jeszcze tylko trzy wziątki pikowe.
Kiedy natomiast przeciwko 3 (W) N odda
znacznie bardziej naturalny atak
A, rozgrywający również zrobi swoje,
wyrabiając sobie trefle, wówczas jednak konieczne będzie wyekspasowanie w tym
kolorze waleta.
Ponieważ 3 (WE) powinny zostać zrealizowane, tytuł
teoretycznego minimaksa należy się w tym rozdaniu obronnym 3BA (!) i 4
na NS,
z kontrą bez jednej.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS) z kontrą, 8 lew
albo 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (E!);
– 9 (NS)
– 9 (WE);
– 6 (E!);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
po otwarciu 1albo (także we Wspólnym Języku):
W |
N |
E |
S |
1 BA1 |
pas |
pas |
pas |
1
właśnie aby uniknąć późniejszych kłopotów z rebidem, W może zdecydować się na otwarcie 1BAWspólny Język:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
pas |
pas1 |
1
ręka S to przede wszystkim kiery, nie ma więc mowy o jakimkolwiek ożywieniu licytacji
Teoretycznie, rozdanie powinno należeć do strony NS,
to ona bowiem ma tu do zrealizowania najwyższy kontrakt 3, w praktyce w
zdecydowanej większości wypadków przy grze utrzyma się jednak para WE
– po otwarciu licytacji przez gracza W 1
albo 1BA. Nie będzie to
wcale dla strony NS niekorzystne – już 1
(W) powinien zostać
obłożony bez jednej, a 1BA (W) czy 2
(E) – bez dwóch. A WE
są przecież po partii!
Wyłącznie własnymi siłami NS mają natomiast do
zdobycia punktów 120 – za 2BA czy 110 – za 3.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 7 (NS);
– 7 (S!);
– 7 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
1 |
2 |
3 |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
tylko 10 miltonów, ale skład 6–4 – ręka nieco za silna na otwarcie zaporowe w założeniach korzystnych2
co najmniej inwit do końcówki z fitem kierowym3
z singlem pik – i układem 6–4 – decyzja oczywista
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
1 |
2 |
3 |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
forsing do dogranej z fitem w kolorze partnera
A gdy E zdecyduje się jednak na otwarcie zaporowe:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
2 |
pas (!) |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa2
atakująco-obronne!
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
2 |
2 |
4 |
4 |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
partnerze, pokaż swój kolor!
Na większości stołów strona WE będzie rozgrywać
końcówki kierowe. I realizować je, zwycięska obrona jest bowiem możliwa do
znalezienia wyłącznie w widne karty. Otóż kontrakt 4 (WE) kładzie
wyłącznie pierwszy wist karowy, a następnie wzięcie przez broniących dwóch
przebitek w tym kolorze. Pierwszą z nich S poda partnerowi po dostaniu
się do ręki asem atu, drugą – po dopuszczeniu go honorem pikowym (w tym
celu N będzie jednak musiał wyjść blotką pik – spod asa z królem).
W praktyce końcówki kierowe będą więc realizowane, a jeżeli obrońcy nie
zmontują ani jednej przebitki, rozgrywający weźmie aż jedenaście lew. W końcówce
gracz S znajdzie się bowiem w treflowo-karowym przymusie. Opłacać się
zatem będzie bronić czterech kierów czterema pikami, mimo
niekorzystnych dla strony broniącej założeń (z kontrą bez jednej, za 200).
Niespodziewany jest też teoretyczny minimaks rozdania: ponieważ wychodzące
3
(WE) można przelicytować wychodzącymi 3
(NS), ten
honorowy tytuł należy się kontraktowi 4
(WE).
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 10 (WE!);
– 9 (WE);
– 9 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
1 |
2 |
3 |
4 |
pas |
pas/5 |
pas |
(pas) |
(pas) |
Bez wątpienia gracz N uzgodni z przeskokiem piki, a E
dojrzy wyłączenie w tym kolorze i ... przesądzi własną końcówkę. Po
drodze do ewentualnych 5 – E pokaże dobrą czwórkę kierów odzywką
4
, a jego obdarowany wyobraźnią partner będzie mógł z powodzeniem na tę
ostatnią zapowiedź spasować. Wygranie 5
jest zupełnie bezproblemowe – E
odda tylko pika i lewę w treflową. A aby zrealizować 4
, wystarczy nie
przebijać drugiej rundy pików, potem rozgrywający łatwo już odegra cztery
lewy kierowe, pięć karowych oraz
A.
Oczywiście, nie wszystkie pary WE dojdą do – w końcu
przecież ostrej – końcówki, wiele zatrzyma się w częściówkach, na ogół
karowych. Ogromnie dużo zależy też od wysokości pikowych zaporów strony NS
– 4 (WE) można bowiem opłacalnie obronić czterema pikami
(z kontrą bez dwóch za 300), a 5
(WE) – pięcioma pikami (z
kontrą bez trzech, za 500). Szczególnie na tę ostatnią zapowiedź stronie NS
będzie jednak bardzo trudno się zdecydować, ręce obu partnerów są bowiem
dosyć zrównoważone.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 8 lew;
500 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 11 (WE);
– 10 (WE);
– 8 (NS);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 BA5 |
pas |
pas |
pas |
1
otwarcie graniczne, przemawia jednak za nim dobry sześciokart treflowy2
naturalne, brak starszych czwórek, forsing do dogranej3
quasi-naturalne, stoper karowy4
zatrzymanie kierowe, brak pikowego5
z punktu widzenia N jedno zatrzymanie pikowe powinno w zupełności wystarczyć; już
Na podstawie powyższego rozumowania zapowiedzenie końcówki bezatutowej, szczególnie w turnieju na maksy, jest w pełni uzasadnione.
Inna ewentualność:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
5 |
pas... |
1, 2, 3, 4, 5
jak wyżej6
splinter (alternatywą są 47
w pełni zrozumiała odzywka negatywna
Problem, przed jakim stanął tu gracz N, jest dla gry w turnieju na maksy typowy: końcówka bezatutowa i wyrzeczenie się marzeń o grze premiowej czy sprawdzenie szans szlemikowych, być może zakończone kontraktem pięć w młodszy?
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 BA6 |
pas |
pas |
pas |
1
we Wspólnym Języku otwarcie obowiązkowe2
pytanie3
według najpopularniejszej wersji: 64
pytanie zatrzymania w kolorach starszych5
zatrzymanie kierowe, brak pikowego6
tym razem dziewięć lew w bez atu jest dokładnie wyliczone
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
5 |
pas |
pas |
pas |
1, 2, 3, 4, 5
jak poprzednio6
splinter – tym razem także pokusa zagrania szlemika jest wszakże większa (alternatywą są 47
zapowiedź negatywna
Tym razem zatryumfuje podejście pragmatyczne: na 3BA bierze się co najmniej dziesięć lew (jedenastą można zdobyć, impasując waleta karo), a szlemik treflowy nie wychodzi, gdyż do oddania są dwie lewy kierowe
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 660 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
alternatywą jest odpowiedź 1BA2
naturalne; brak nadwyżki honorowej rekompensują układ 6–5 i podwiązane piki
Końcówka pikowa z ręki W powinna być tu kontraktem
standardowym. Teoretycznie rzecz biorąc, kładzie ją tylko i wyłącznie
pierwszy wist K (!!), odbierający rozgrywającemu jedną przebitkę w
dziadku, a jednocześnie niedopuszczający go do tej ręki (by zagrać stamtąd
K na ekspas). Ale gdyby po zabiciu
K asem rozgrywający wyszedł z ręki
2 – gracz N, aby kontynuować skuteczną obronę, musiałby wskoczyć
A i powtórzyć
6, a jego partner odblokować się
8!! (inaczej zostałby
potem wpuszczony na tę kartę, z fatalnym dla swojej strony skutkiem).
To jednak wyłącznie teoria. W praktyce gracz N
zaatakuje przeciwko 4 (W) w jeden z trzech kolorów bocznych
(najprawdopodobniej kkA) i rozgrywający łatwo skompletuje dziesięć lew (np.
w postaci pięciu pików w ręce, dwóch treflowych przebitek w dziadku,
A,
kara oraz figury kierowej – wyrobionej metodą ekspasu; możliwe są też
rozliczne inne warianty). Zdecydowana większość końcówek pikowych zostanie
zatem zrealizowana.
Na marginesie, gdyby w piki grano jakimś cudem z ręki E, pierwszy wist atutowy ograniczyłby rozgrywającego do tylko ośmiu wziątek.
Minimaks teoretyczny: 3 (W!), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 6 (NS, WE!);
– 7 (S!);
– 7 (WE);
– 9 (W!);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 BA |
pas |
3 BA |
pas... |
Jeżeli gracz S trafnie rozwiąże wszystkie swoje
problemy, będzie w stanie wziąć aż jedenaście lew. Powiedzmy, że przeciwko
3BA (S) obrońca W wyjdzie w pika. Rozgrywający weźmie lewę
K w ręce i zagra kiera – do dziewiątki na stole i króla u E.
Prawy obrońca będzie kontynuował pikiem. Po utrzymaniu się
A na stole S
zagra stamtąd
D (krok absolutnie konieczny, aby wziąć jedenaście lew) i
wstawionego przez E króla pobije w ręce asem. Następnie rozgrywający
wróci do dziadka
10 i zagra w kiera – do damy w ręce. W pobije
D asem i znów wyjdzie w pika. rozgrywający utrzyma się
D w ręce, zagra
kiera do waleta, a następnie zaimpasuje kara szóstką w ręce i ściągnie
9.
W końcówce:
|
||||
|
|
|
||
|
gracz W znajdzie się w kierowo-treflowym przymusie i
jedenastą wziątką rozgrywającego stanie się 7 albo
W.
Oczywiście, do wzięcia jedenastu lew prowadzi też kilka innych dróg. Z drugiej strony, na pewno nie wszyscy rozgrywający rozwiążą swoje problemy absolutnie trafnie, sądzę zatem, że w protokole będzie też figurować dosyć dużo zapisów za wzięcie przez stronę NS w bez atu lew dziesięciu.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
2 |
2 |
ktr.1 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
5 |
pas |
pas |
pas |
1
kontra negatywna, próba uzgodnienia kierów2
singiel pik, silny inwit do 53
pełne wyłączenie w pikach i dobry król w kierach – podstawowym kolorze partnera
To oczywiście wersja optymistyczno-idealistyczna, znaczna część
par NS poprzestanie na karowych częściówkach. Kontrakt 5 jest tu
jak najbardziej polecany – po otwarciu licytacji przez W (nawet
trzecioręcznym, ale przecież popartyjnym) oraz zdradzającym rozkład
starszych honorów w tym kolorze pierwszym wiście pikowym – rozgrywający nie
powinien mieć problemów z prawidłowym rozegraniem kierów. A impas króla
trefl też mu się uda....
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 600
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (S!);
– 11 (NS);
– 8 (NS);
– 8 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 BA |
pas |
pas/4 |
pas |
(pas) |
(pas) |
1
transfer na piki2
znakomity fit pikowy to za mało na rebid 33
ze względu na skład 4333 większość graczy S zdecyduje się spasować na 3BA
Przy grze w piki dziesięć lew jest zupełnie bezproblemowe
– rozgrywający odda tylko dwa czerwone asy oraz K, a jedną z blotek
kierowych dziadka w razie potrzeby wyrzuci na
A. Przy grze w bez atu zadanie
rozgrywającego (aby zdobyć dziesięć wziątek) będzie znacznie trudniejsze.
Po pierwszym wiście kierowym gracz S wstawi ze stołu dziewiątkę i
zapewni sobie dwie lewy w tym kolorze. Ponadto będzie dysponował pięcioma
pikami oraz
A, dwie dodatkowe wziątki (aby skompletować ich w sumie dziesięć)
musi jednak wyrabiać sobie w karach (wykorzystując korzystne położenie asa w
tym kolorze). Nie wolno mu natomiast zagrać na impas
K (chyba że dopiero po
“skradzeniu” jednej lewy karowej), bowiem po dojściu tym kolorem obrońca W
wyfortowałby sobie do końca kiery i rozgrywający musiałby szybko odegrać
swoje dziewięć lew (pięć pików, dwa kiery oraz dwa trefle).
Jeszcze gorzej będzie wyglądała sytuacja dążącego do
wzięcia dziesięciu lew w bez atu gracza S po pierwszym wiście blotką
karo. Ale i z niej istnieje wyjście – po wzięciu pierwszej lewy na K
rozgrywający powinien zagrać ze stołu blotkę kierową (!). Jeżeli E
wskoczy wówczas
A (aby kontynuować karem), S dostanie dwie wziątki
w tym ostatnim kolorze (a poza tym weźmie pięć pików, dwa kara oraz
A). A
gdy obrońca E kiera przepuści, rozgrywający spokojnie i bezpiecznie
zaimpasuje trefle (aby wziąć pięć lew pikowych, dwa kara, kiera oraz dwa
trefle).
Natomiast zagranie w drugiej lewie (po utrzymaniu się na
stole K) na impas treflowy sprawi, że S będzie musiał zadowolić się
dziewięcioma wziątkami – W weźmie bowiem lewę
K i będzie
kontynuował blotką karo...
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 10 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
2 |
pas |
2 BA2- |
pas |
3 BA3 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa2
pytanie o singletona, tu dane przede wszystkim po to, aby zainwitować końcówkę; alternatywne 33
brak singletona, maksimum otwarcia (supernegatem byłyby 3
albo:
W |
N |
E |
S |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
pytanie3
piki, dobra ręka
Gracze E, którzy po otwarciu typu słabe dwa dysponują
możliwością sprawdzenia jego jakości (przede wszystkim w kategoriach:
minimum/maksimum), rozwiążą to rozdanie w miarę precyzyjnie, pozostali – będą
musieli strzelać (i na ogół też zapowiedzą 3BA, gdyż pas na słabe 2,
chociaż najprawdopodobniej statystycznie uzasadniony, byłby wyrazem nie lada
odwagi).
Z wygraniem 3BA zawodnik E nie powinien mieć większych
problemów: wyrobi sobie trefle (tym łatwiej, iż gracze S będą często
atakować w ten kolor) i weźmie w nich cztery lewy, a ponadto dwa kara, dwa
piki oraz A. W widne karty (albo przy pomocy ze strony obrońców) można
nawet, grając w bez atu z ręki E, wziąć lew dziesięć (wpuszczając
lewego obrońcę pikiem i wymuszając odeń wyjście spod
K). Natomiast 4BA (W)
na pewno położy pierwszy wist w kolor czerwony.
Na podobnej zasadzie możliwe jest wygranie 4 (E!),
kiedy to obrońca S nie może bez straty lewy zaatakować w kiera ani w
karo. Gracz E odda wówczas tylko dwie lewy atutowe oraz
A, a na dobre
trefle pozbędzie się potem wszystkich przegrywających ręki W w
kolorach czerwonych. Końcówkę pikową z naturalnej ręki W położy
natomiast atak kierowy oraz karowy, wyrabiający obrońcą ich czwartą lewę.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (E!), 10 lew; 430 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 10 (E!);
BA – 10 (E!).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
1 BA1 |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
15–18 PC w składzie zrównoważonym2
jeżeli jednak gracz W dysponuje konwencyjną odpowiedzią wskazującą kolory starsze (np. 2Kontrakt 2 (W) zostanie zrealizowany, rozgrywający
odda bowiem karo, dwa kiery oraz dwie lewy pikowe. Jedno karo zostanie przebite
na stole, a jeżeli obrońcy – chcąc temu przeciwdziałać – połączą
dwukrotnie piki, stracą jedną ze swoich lew atutowych. Co więcej, tylko
pierwszy wist karowy pozbawi rozgrywającego lewy nadróbkowej (dziewiątej). Po
każdym innym ataku gracz W będzie w stanie oddać tylko cztery wziątki:
najczęściej (po ataku treflowym) dwie pikowe oraz dwie kierowe, co więcej –
wszystkie je weźmie obrońca S. Ostatni z opisanych wyżej manewrów
zostanie połączony z wpustem końcowym, po którym prawy obrońca będzie
musiał wyjść spod
K. A trzecie karo z ręki W zostanie wyrzucone na
wyrobionego uprzednio dwoma przebitkami w ręce króla treflowego.
Z powyższej analizy wynika też, że kontrakt 3 (E)
jest gwarantowany. Przynajmniej teoretycznie rzecz biorąc...
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
2 |
ktr. |
2 |
pas |
pas |
pas |
I skończy się tak samo jak po sekwencji według Naszego Systemu.
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
2 |
2 BA1 |
pas |
pas |
pas |
1
15–18 PC, skład zrównoważony
Ręka S jest po prostu idealna na wejście 2BA, wielu
jej posiadaczy zdecyduje się zatem na taką właśnie zapowiedź. I choć nie będą
potem w stanie zrealizować zapowiedzianego kontraktu, dostaną szansę (a w
widne karty – pewność), aby wybronić się tylko bez jednej (wychodząc we
wczesnej fazie rozgrywki K z ręki!, a potem ustawiając obrońcę E
na permanentnej wpustce). A minus 100 okaże się w turnieju na maksy zapisem
dla strony NS dużo bardziej korzystnym niż minus 110 czy nawet minus
140 – za zrealizowane przez oponentów, być może z nadróbką, 2
.
Minimaks teoretyczny: 3 (E!), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (E!);
– 9 (E!);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa
Niestety, z pozycji N bardzo trudno jest dostrzec szansę na jakąkolwiek końcówkę. W szczególności bezatutową... Co najwyżej możliwe jest taktyczne podniesienie otwarcia partnera do szczebla trzech (aby utrudnić przeciwnikom ewentualne uzgodnienie pików):
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa
A kiedy padnie otwarcie 2 multi:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
do koloru partnera
Nie poprawi ono w żaden sposób perspektyw pary NS.
Warunkowe 2 partnera otwierającego i w tym wypadku zakończą licytację.
Tymczasem przy aktualnych – fakt, że niezwykle dla strony NS
korzystnych rozkładach – na tej linii możliwe są do bezproblemowego
zrealizowania aż trzy kontrakty co najmniej na szczeblu dogranej: 5
, 5
oraz 5BA!! Wszystkiemu "winien" jest dubleton
D W sec w ręce E,
że o
K w impasie i podziale tego ostatniego koloru 3–3 już nie wspomnę...
Nie muszę też chyba bliżej uzasadniać tezy, że żadna z wymienionych wyżej
końcówek (nawet jedynie 4
czy 3BA) nie jest w rozdaniu tym kontraktem
teoretycznie uzasadnionym. Tych, którzy się w nich znajdą, czyli zwycięzców,
nie będzie mi jednak wypadało sądzić....
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 10 (NS);
– 11 (NS);
– 7 (NS);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas1 |
1 |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
nawet na trzeciej ręce z tą kartą grzechem byłoby dać otwarcie
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
1 |
ktr.1 |
1 BA2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
kontra negatywna, odzywka nieco z tą ręką wątpliwa, choć dopuszczalna2
bilansowe podniesienie do 2
Oto jedna, obawiam się, że czysto hipotetyczna, możliwość uratowania rozdania przez stronę WE:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
1 |
ktr.1 |
1 BA2 |
2 |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
kontra negatywna2
bilansowe podniesienie do 23
ale chyba nie we Wspólnym Języku, gdzie sekwencja ta oznaczałaby siłę 15+ PC i forsowałaby na jedno okrążenie
Para NS, grając w piki, powinna wziąć lew dziewięć,
pod kilkoma wszakże warunkami. Jeżeli obrońcy stworzą zagrożenie przebitką
kierową – np. E pobije wist treflowy swojego partnera i zagra ccA i
kiera, rozgrywający po wzięciu lewy D w ręce będzie musiał ściągnąć
A, zaimpasować kara waletem i na
K pozbyć się z ręki kiera. Następnie
nie będzie mu wolno zgrać
A i kontynuował blotką pik z ręki, gdyż obrońca
W wziąłby wówczas lewę
K i wyszedłby kierem lub karem, promując
swojemu partnerowi lewę na
W (piątą wziątkę obrony). Należy wówczas dążyć
do rozpoczęcia rozgrywki atutów blotką z ręki, a najlepiej będzie – po ściągnięciu
trzech kar i wyrzuceniu z ręki jej ostatniego kiera – kontynuować z dziadka
K (z zamiarem pozbycia się z ręki trefla). Nawet jeżeli E przebije
go
W, rozgrywający nadbije
A, po czym wyjdzie z ręki blotką atu. W
wskoczy
K i zagra kierem lub karem, ponieważ jednak rozgrywający zachował
w ręce
9 – za ósemką E, obrońcy dodatkowej wziątki atutowej nie
dostaną.
Natomiast gdy przeciwko częściówce pikowej zawodnicy WE
zawistują trzykrotnie w trefle, zmuszając rozgrywającego do dokonania
przebitki na stole, ten ostatni – po jej dokonaniu – powinien przejść do ręki
A (wolno mu też będzie dostać się tam
D), zaimpasować kara waletem,
8 przebić w ręce atutem i wyjść stamtąd małym pikiem. Optymalną obroną
stanie się wówczas wskoczenie przez gracza W
K i zagranie w kiera, a
dla jego partnera – pobicie tej lewy
A i kontynuacja czwartą rundą
trefli. Rozgrywający przebije ją jednak w ręce
6, a nadbitkę obrońcy z
lewej (
10) poprawi w dziadku
D. Następnie gracz S zagra ze stołu
K,
K i – ewentualnie –
W, drugi
W w ręce E zostanie więc
wyparadowany.
Kontrakt 3 (WE) powinien zakończyć się wpadką
bez jednej, rozgrywający ma bowiem do oddania jedynie pika, kiera oraz trzy
lewy karowe. Zapis minus 50 okaże się bardzo korzystny dla strony WE,
wprawdzie przeciwnicy będą mieli szansę przelicytować 3
trzema pikami
i ten ostatni kontrakt zrealizować, wątpię jednak, aby z takiej możliwości
skorzystali . Strona WE ma jednak znacznie bardziej realną szansę na
wygranie rozdania w sposób następujący:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 BA (!!) |
pas |
pas |
pas |
Mimo tylko czternastu miltonów w korzystnych założeniach ręka
E aż prosi się o czwartoręczne otwarcie 1BA. Prawie pełny pięciokart
treflowy to nie tylko wspaniałe źródło lew, to także gwarancja bezpieczeństwa
przedsięwziętego działania. Żaden z graczy NS nie ma odpowiedniego układu
(nie mówiąc już o sile) na interwencję po otwarciu przeciwnika 1BA, ta
ostatnia zapowiedź stanie się więc kontraktem ostatecznym. Przeciwko niemu S
zaatakuje niechybnie blotką pik – i jeżeli tylko rozgrywający wstawi ze
stołu króla, na pewno zrobi swoje (biorąc ponadto pięć trefli oraz A). A
nawet gdy gracz E w pierwszej lewie nie trafi palcówki pikowej, obrońcy
mogą z powodzeniem kontynuować ten kolor, nadal pozwalając rozgrywającemu na
wzięcie siedmiu lew. Oczywiście, kontrakt 1BA (WE) można położyć,
broniący są bowiem w stanie odebrać siedem lew: trzy kierowe, trzy karowe
oraz
A, wpadka wyniesie wówczas tylko bez jednej i NS zapiszą sobie
jedynie plus 50 (zamiast – teoretycznie im należnych – plus 140).
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 10 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 9 (NS);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
1 |
ktr.1 |
1 BA |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
w swoim podstawowym wariancie taka kontra wskazuje możliwość gry w kara i kiery (dwa nielicytowane przez przeciwników kolory)
Ze względu na niekorzystne założenia strona WE nie
podejmie już raczej walki na szczeblu trzech, chociaż ich 3, które zakończyłyby
się wpadką bez jednej, przeciwnikom nie byłoby łatwo skontrować. Już
raczej S przepchnie się w 3
. I jego strona, grając w piki, powinna
– mimo niekorzystnego podziału atutów – wziąć lew dziewięć. I to nawet
po najbardziej z realnych kąśliwej obronie – tzn. wówczas, kiedy W
zabije pierwszy wist treflowy asem, po czym zagra trzy razy w kiery, skracając
przeciwnika w dziadku. Rozgrywający ściągnie jednak wtedy
A K, a następnie
zagra
A K i blotkę karo przebije w ręce
8. Potem N odegra
K,
dobrą
D przebije na stole
3 i wyjdzie stamtąd w karo – aby zdobyć
dziewiątą wziątkę dzięki promocji, tu osiągniętej drogą tzw. manewru
złodziejskiego. Oczywiście, nie jest to jedyna droga wiodąca do uzyskania
przez stronę NS zapisu plus 140.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 9 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
W ma pełnowartościowe otwarcie, nie może więc sobie pozwolić na odpasowanie odpowiedzi 1
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
obrzydliwe siedem miltonów, nie będzie więc błędem dać najpierw z tą ręką negat.
Rozdanie średnio interesujące. Kontrakt 2 zostanie
przegrany bez jednej, obrońcom należą się bowiem aż cztery lewy atutowe, a
ponadto karo i trefl. Wpadka bez jednej (50 dla NS) stanowić będzie
jednak opłacalną obronę minimaksowego 1BA na NS, możliwego do
wygrania przez tę stronę dzięki korzystniejszym dla niej, niż dla przeciwników,
układom (przewagą siły – 21 PC:19 PC dysponuje bowiem strona WE).
Aby minimaksa tego pobić, NS musieliby te 2
skontrować. A na to
raczej się nie zanosi...
Minimaks teoretyczny: 1 BA (NS), 7 lew; 90 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
Niezwykle interesujące, układowe, dynamiczne rozdanie.
Przedstawiłem tylko dwa warianty licytacyjne, w praktyce będzie im jednak na
pewno o wiele więcej. Zaporowe otwarcie 3![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
3 |
ktr. |
4 |
5 |
pas |
pas |
5 |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
3 |
ktr. |
4 |
5 |
pas |
pas |
5 |
pas (!) |
pas |
6 |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
Znacznie trudniej będzie natomiast stronie przeciwnej ocenić, że
te 5 – ustawione z dobrej ręki S – jest kontraktem
nieprzegrywalnym! Rozgrywający przebije bowiem na stole wszystkie cztery kara ręki
(albo trzy, a czwarte wyrzuci na
K). Proszę zwrócić uwagę, iż gdyby
kontrakt pikowy ustawiony był z ręki N, obrońca E ograniczyłby
rozgrywającego do tylko dziesięciu wziątek pierwszym wistem
A, a następnie
kontynuacją pikową.
Kontrakt 6 z kontrą zostanie przegrany bez dwóch, okaże
się więc niezwykle opłacalną obroną popartyjnych pięciu pików.
Wprawdzie teoretycznie rzecz biorąc, do wpadki bez dwóch prowadzi tylko
pierwszy wist
A, a potem wyjście w karo lub trefla, ale nawet po innym ataku
znalezienie rozgrywki na bez jednej będzie niezwykle trudne, a w zakryte karty
– praktycznie niemożliwe.
Wydaje mi się, że bohaterem rozdania może zostać zawodnik
E – jeśli tylko powstrzyma się od kontry na zgłoszone przez N
5. Jeżeli jego partner uwierzy ponadto przeciwnikom, iż ci nie pakują się
na szczebel pięciu po to, aby postawić łatwego “górala”, tylko żywią
nadzieję na wygranie tak wysokiego kontraktu, ma duże szanse, aby zapowiedzieć
arcymistrzowskie 6
!
Minimaks teoretyczny: 6 (WE) z kontrą, 10
lew; 300 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 10 (WE);
– 9 (WE);
– 11 (S!);
BA – 6 (WE).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
1 multi2 do koloru partnera3 jednak piki! |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwaalbo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
Myślę, że stronie WE, niezależnie od stosowanej
konwencji, bardzo trudno będzie w rozdaniu tym powstrzymać się od
zalicytowania 4. Zwłaszcza że otwarcie gracza W padnie na pierwszej
ręce w założeniach niekorzystnych. Niestety, końcówka pikowa zostanie
przegrana bez jednej albo nawet bez dwóch (po wyjściu przez obrońcę S
w blotkę kierową i nietrafieniu przez rozgrywającego palcówki w tym
kolorze). Wpadka bez jednej nie okaże się też opłacalną obroną – strona NS
ma bowiem tu do wygrania kontrakty co najwyżej na szczeblu trzech: 3
oraz
3
. Może więc gracze E rzeczywiście powinni zastosować sekwencję
delikatniejszą, polegającą na bliższym rozpoznaniu ręki partnera:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
pas (!) |
pas |
1
słabe dwa2
pytanie o singla3
brak singla, minimum odzywki
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
do koloru partnera3
jednak piki!4
inwit
Ci, którzy się na takie rozwiązanie zdecydują, będą mieli szansę, aby zapisać sobie znakomite plus 140.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew;
100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (NS);
– 9 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
1 |
pas1 (!?) |
2 |
pas |
pas |
pas2 |
1
ze względu na paskudny układ!2
nadal brak stosownego do podjęcia walki układu
Jeżeli tylko obrońcy nie wyjdą w piki, rozgrywający będzie
musiał oddać dwie lewy w tym kolorze, a ponadto kiera oraz dwa trefle. Mimo to
niewysoki kontrakt 2 zostanie zrealizowany.
Z powyższego wynika, iż z ręką N należy jednak wejść do licytacji! I to od razu, w pierwszym okrążeniu, kiedy jest to bardziej bezpieczne:
W |
N |
E |
S |
1 |
ktr.1 (!?) |
1 BA2 |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
mimo paskudnego układu!2
bilansowe podniesienie do 2
Gracz S – z układową ręką i czterema pikami –
nie powinien mieć oporów przed zgłoszeniem 2. Wprawdzie kontrakt ten zakończyłby
się wpadką bez jednej, nikt go jednak nie skontruje. A co ważniejsze,
najprawdopodobniej gracz W – świadom obecności na swej linii dziewięciu
atutów – przelicytuje 2
trzema kierami. I zapis zmieni znak – to WE
wpadną bowiem wówczas bez jednej.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA1 |
pas |
pas |
pas |
1
dziewięć miltonów, w tym dwa asy, oraz pięciokartowy longer roboczy w pełni upoważniają do bezpośredniego zapowiedzenia końcówki
Kolejne rozdanie mniej emocjonujące – na zdecydowanej większości
stołów zostanie zapowiedziany kontrakt 3BA (S). Gracz W wyjdzie
przeciwko niemu w kiera, ale ze względu na zablokowanie tego koloru obrońcy
nie zdołają uczynić rozgrywającemu żadnej krzywdy. S zaimpasuje
przeciwnikowi z prawej D, a dziewiątą wziątkę wyrobi sobie w karach.
Kontraktem minimaksowym są jednak w tym rozdaniu 4 (NS)
– na siedmiu atutach, w polskich systemach licytacyjnych praktycznie niemożliwe
do osiągnięcia. Przewaga gry w piki nad grą w bez atu wynika tu z faktu, iż
podczas tej pierwszej rozgrywający zdoła wykorzystać fortę pikową (jako
dziesiątą wziątkę), której nie zdąży wziąć, grając w bez atu.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 7 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 10 (NS);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
fity w obu kolorach starszych, blokujące
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka kiery i inny
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
2 |
ktr.2 (!?) |
3 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
jak wyżej2
od biedy można potraktować tę kartę jako kontrę wywoławczą przeciwko naturalnym kierom
Uprzywilejowana jest tu strona WE – mimo tylko 18 PC
bezproblemowo wychodzą jej aż 4. Niewiele par osiągnie jednak końcówkę
wyłącznie z własnej woli i inicjatywy. Mogą one jednak być w nią wciągane
przez pikowe licytacje przeciwników. Postępując konsekwentnie – ci ostatni
powinni pójść wówczas w obronne 4
. Jeżeli broniący w pełni wykorzystają
wtedy swój potencjał przebitkowy – tzn. E przebije trefla, a W
karo – kontrakt ten zostanie obłożony bez trzech – z kontrą (jeśli
takowa w ogóle padnie!?) za 500.
Myślę jednak, że w protokole dominować będą wygrane przez stronę WE częściówki kierowe (dziesięć lew) oraz wpadki za rozgrywane przez pary NS częściówki pikowe.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 7 lew;
500 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 8 (NS);
– 10 (WE);
– 7 (NS);
BA – 6 (NS).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
obecnie zapowiedź ta pełni rolę relayu – pytania o – przede wszystkim – trzy piki2
wyklucza trzy piki, a wskazuje na pewno sześć kar (rebid 2
I ten kontrakt powinien być rozgrywany na wielu, wielu stołach.
Jeżeli rozgrywający w naturalny sposób zagra piki z góry, wyrobi sobie w tym
kolorze trzy lewy (od W spada trzecia 9). Nie powinien też mieć
problemów z wzięciem dwóch kierów, dwóch trefli oraz dwóch kar. Co więcej,
tylko pierwszy wist małym karem (dwójką albo szóstką) obkłada 4BA (N)!
Potem, po dojściach do ręki pikami i treflem, obrońca E musi
kontynuować kara górą, aż wreszcie wyrobi sobie i odegra czwartą wziątkę
–
8! Na tej samej zasadzie 4BA (S) kładzie jedynie pierwszy wist
D! W turniejowej praktyce należy się zatem spodziewać mnóstwa zapisów
630 dla NS – za zrealizowanie przez tę stronę lew dziesięciu.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
Bilansowy kontrakt – 26 PC i pełny kolor roboczy w
treflach – po naturalnym wiście blotką kierową zostanie obłożony bez dwóch.
Obrońcy wezmą dwa asy oraz cztery lewy kierowe. Cóż, zdarza się... Najwyższa
gra, jaką strona WE może tu zrealizować bez żadnej pomocy ze strony
przeciwników, to 3. Nie sądzę jednak, aby wiele par potrafiło tego
teoretycznego minimaksa rozdania osiągnąć w praktyce.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 6 (NS, WE!);
– 7 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
Znów licytacja, nad którą nie będziemy się rozwodzić.
Niestety, polskie systemy (ale też wiele, wiele innych) ustawiają w tym
rozdaniu kontrakt bezatutowy z gorszej ręki! Po wiście pikowym albo kierowym,
podgrywającym K x albo
W x w dziadku gracz N weźmie bowiem tylko
dziesięć lew (oddając
A i dwa piki albo
A,
A i kiera). Tymczasem
gdyby kontrakt bezatutowy był rozgrywany przez e-S-a, gracz ten w żaden
sposób nie mógłby zostać pozbawiony lew jedenastu. Wyrobiłby bowiem sobie
najpierw kara, a potem lewę pikową, kompletując łącznie cztery trefle,
cztery kara, dwa kiery (po impasie króla w tym kolorze) oraz pika. Jeżeli para
NS gra słabym bez atu (12–14 PC), N otworzy licytację
1
i większości wypadków dojdzie właśnie do kontraktu 3BA z lepszej ręki
S.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (S!), 11 lew; 460 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 11 (NS);
– 10 (S!);
– 10 (S!);
BA – 11 (S!).
Proszę zwrócić uwagę na fakt dosyć kuriozalny, iż w rozdaniu tym strona NS może zrealizować wszystkie pięć teoretycznie możliwych końcówek (!), chociaż te w kolory starsze wyłącznie z ręki S.
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas1 |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA4 |
pas |
pas5 |
pas |
1
to jeszcze nie jest otwarcie2
Stayman, tu: przygotowanie późniejszego inwitu 2BA3
cztery kiery, wykluczone cztery piki4
inwit, nie obiecuje czwórki pikowej5
brzydkie 16 PC, brak asa
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1
transfer na trefle albo inwit w składzie bezatutowym bez starszej czwórki2
minimum otwarcia, uzasadnienie jak wyżej
Oczywiście, znajdą się też gracze W, którzy uznają, iż ich ręka to maksimum otwarcia, i dołożą 3BA. Kontrakt ten powinien zostać obłożony praktycznie po każdym wiście, choć najgroźniejszy będzie dla rozgrywającego atak karowy. Gra o szczebel niższa (2BA) jest natomiast – przynajmniej w widne karty – zawsze do wygrania, nie sądzę jednak, aby po pierwszym wiście w karo sztuka ta udała się zbyt wielu rozgrywającym.
Optymalnym kontraktem jest kolejny raz częściówka treflowa. Inna sprawa, iż gdybyśmy zamienili ręce N i S, to po naturalnym wówczas ataku blotką pikową 3BA (W) zostałoby zrealizowane z co najmniej jedną nadróbką (po trafnym i z teoretycznego punktu widzenia jak najbardziej prawidłowym rozwiązaniu koloru treflowego).
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
BA – 8 (WE).
Jeżeli, wistując przeciwko częściówce treflowej, obrońcy
zdejmą A, to zawsze potem rozgrywający – na
D i kiery – wyrzuci z ręki
E trzy blotki karowe. A gdy
A nie zostanie odebrany, na kiery będzie
można pozbyć się od E obu blotek pikowych. W obu wypadkach gracz S
będzie mógł co najwyżej przebić czwartą rundę kierów asem atu. W ten właśnie
sposób rozgrywający weźmie dziesięć lew.
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
Znów rozdanie licytacyjnie banalne, choć ostateczny kontrakt znajdzie się w nim najczęściej w rękach strony przeciwnej niż ta, która jest do tego upoważniona. To WE mają tu bowiem do wygrania 2BA, a 3BA (E) położy tylko pierwszy wist treflowy. Tymczasem nowoczesne rozwiązania licytacyjne nie pozwalają graczom WE ani na skontrowanie przeciwników, ani na zagranie własnej częściówki bezatutowej. Żaden z nich nie dysponuje bowiem stosownym układem, aby wejść do licytacji po zalicytowaniu 1BA przez przeciwników, gdyż czasy kontr siłowych na takie otwarcia minęły już lata temu, i to bezpowrotnie...
Na ogół zawodnicy S będą zatem rozgrywać 1BA i – jeśli tylko obrońcy W nie zaatakują w karo – powinni wziąć jedynie pięć lew. Zapis plus 100, za wpadkę oponentów bez dwóch, nie zrekompensuje jednak stronie WE w pełni tego, co im się faktycznie należało, tzn. rezultatu plus 120.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (E!);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA4 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
do koloru partnera3
piki i młodszy4
pytanie o kolor młodszy5
piki i trefle
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
do koloru partnera
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka piki plus młodszy2
do koloru partnera
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka piki plus młodszy
Karta E jest dosyć urodziwa, na trzeciej ręce trzeba
jednak pamiętać również o blokowaniu ręki czwartej, stąd otwarcie
dwukolorowe, a nie 1. Niezależnie od rodzaju stosowanej konwencji W
może doprowadzić do kontraktu 2
, zazwyczaj jednak warto wspiąć się
szczebel wyżej, aby zagrać w kolor uzgodniony (tzn. co najmniej ośmioatutowy).
Tak jest i w tym rozdaniu – ze zrealizowaniem 3
nie powinno być problemów
(wcale nie tak rzadko rozgrywającemu uda się nawet zdobyć nadróbkę),
podczas gdy 2
winny zostać obłożone (na skrótach kierowo-karowych). W
turniejowej praktyce może być różnie – wiele będzie bowiem zależało od
pierwszego wistu i dalszej gry obrońców. W każdym razie zapis plus 110
powinien zapewnić stronie WE solidną notę. Pobiją go tylko grube
wpadki tych par NS, które zachowają się na tyle nierozważnie, iż
pozwolą sobie na wtrącenie się do licytacji.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 7 (N!);
– 7 (NS);
– 7 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas1 |
1 |
1 |
ktr.2 |
4 |
pas |
pas |
5 |
pas |
pas |
5 |
pas |
pas |
pas |
1
trochę za mało na drugoręczne otwarcie dwukolorowe, chociaż...2
kontra sputnik
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
1 |
ktr. |
4 |
pas |
pas |
5 |
pas |
pas |
5 |
pas |
pas |
pas |
Ciekawe, dynamiczne rozdanie, w którym obie strony będą
miały szanse zarówno na wykazanie się właściwą oceną karty, jak i na popełnienie
kosztownych błędów. Po pierwsze, nawet w Naszym Systemie gracz N
powinien po 4 przeciwników zdecydować się na zgłoszenie atakująco-obronnych
5
(gdy para gra Wspólnym Językiem, e-N-owi – po otwarciu
partnera 1
– zrobić ten krok będzie znacznie łatwiej). Wszystko wskazuje
bowiem na to, że rozdanie jest mocno układowe, a wówczas każda ze stron może
w nim wygrać wysoki kontrakt. Zresztą z układem 6–4 oraz singlem i
praktycznie pewnym wyłączeniem w kolorze przeciwników nikogo do aktywnego
udziału w licytacji nie trzeba chyba namawiać. Nawet na szczeblu pięciu...
Po drugie, podobne rozumowanie powinien przeprowadzić gracz W.
Jego partner, który skoczył po partii na 4, musi przecież mieć znakomity
fit oraz ręką układową, a więc z krótkością, najprawdopodobniej treflową.
Z perspektywy W widać zatem ogromną szansę na zrealizowanie 5
, a
także to, iż zalicytowane przez przeciwników 5
na pewno okażą się opłacalną
obroną. Powyższe, dosyć długie rozumowanie można też zastąpić
przypomnieniem ogólnie znanej zasady, że w licytacji dwustronnej, w
dynamicznych rozdaniach prawie zawsze opłaca się licytować wyżej.
Tak jest i tym razem: 5 (być może z kontrą, choć żaden
z zawodników NS nie ma do takiej zapowiedzi podstaw) zostanie łatwo
zrealizowane, podczas gdy 5
z kontrą zakończyłoby się jedynie wpadką bez
dwóch. A różnica pomiędzy zapisami 650 i 500 dla WE będzie bez wątpienia
istotna.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 9 (NS);
– 9 (WE);
– 11 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
do koloru partnera
W |
N |
E |
S |
– |
– |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka kiery plus inny2
do koloru partnera
Po takim początku gracz N – mimo posiadania 14 PC
– nie powinien rzecz jasna wtrącać się do licytacji. Jego główna siła
jest bowiem zlokalizowana w pikach – kolorze, do gry w który przymierzają się
przeciwnicy. Rozgrywający kontrakt pikowy powinien wziąć dziewięć lew,
oddając przy tym – najczęściej – trzy wziątki atutowe oraz A. Kiery
bowiem wyrobi się jedną przebitką, a jeżeli obrońca N zechce na to
nie pozwolić i trzykrotnie połączy atuty, straci jedną ze swoich lew
pikowych. Zamiast trzeciego pika rozgrywający odda wówczas kiera.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 6 (WE);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
Oj, nie rozpieszcza nas komputer, generując dzisiejsze rozkłady, nie rozpieszcza... Tu mamy przed sobą kolejny banał licytacyjny: standardowe otwarcie 1BA i równie standardowe trzy kolejne pasy. Także rozgrywka i wist nie spowodują żywszego bicia serca u zawodników i kibiców: strona WE jest skazana na wzięcie ośmiu, a ich przeciwnicy – pięciu lew. Przeciwko 1BA, zwłaszcza rozgrywanemu w turnieju na maksy, teoria zaleca pasywny wist w pika. Ale nawet jeśli gracz N zdecyduje się na superatak treflowy, pula nic na tym nie straci, ani nie zyska...
Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
1 |
pas |
1 |
2 |
pas1 |
pas2 |
ktr. |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
lub kontra, wskazująca trzy piki, jeśli para gra kontrą-poparciem2
z tak równym układem i słabą ręką podnoszenie kar, nawet blokujące – do szczebla czterech, mija się z celem
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
2 |
pas |
2 |
ktr.2 |
2 |
pas3 |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
sztuczne pytanie2
kontra wistowa3
uwaga jak wyżej
Oj, nie rozpieszcza nas.... Zarówno 4, jak i 4
zostaną
bezproblemowo wygrane, do oddania są bowiem tylko trzy lewy: pikowa, kierowa
oraz treflowa. Obrona pięcioma karami jest wprawdzie nieopłacalna (z
kontrą bez czterech, za 800), ale tylko wówczas, gdy obrońcy zmontują
przebitkę treflową (na bez czwartej). To jednak nie powinno być trudne: po
zabiciu
D asem E bez wątpienia odwróci w drugiej lewie w trefla...
Minimaks teoretyczny: 4 (WE); 10 lew albo 4
(WE), 10 lew; 620 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (E!);
– 7 (NS);
– 10 (WE);
– 10 (WE);
BA – 10 (WE).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
3 |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
z przyzwoitym longerem pikowym i pustym dublem kier stanowczo odradzam otwarcie 1BA2
w licytacji dwustronnej takie podniesienia koloru partnera są po prostu obowiązkowe
Ręka E – mimo 16 PC w składzie zrównoważonym – to klasyczny przykład antyotwarcia 1BA. Po pierwsze, ma ona charakter kolorowy (dobry pięciokart w kolorze starszym, trzy asy, pusty dubel w jednym z bocznych kolorów), a nie bezatutowy. Po drugie, otwarcie 1BA grozi utratą końcówki pikowej w przypadku, gdy partner ma niezbyt silną rękę, ale dobry fit w pikach. Po trzecie wreszcie, w ogóle nie powinno otwierać się 1BA z pięciokartem w jednym i dublem w drugim z kolorów starszych. Grozi to bowiem – po transferze partnera – zagraniem kontraktu w kolor starszy rozłożony 5–2 zamiast w drugi starszy, podzielony 5–3.
W ostatnim rozdaniu dzisiejszego turnieju po otwarciu 1
droga do końcówki w ten kolor powinna być prosta – po skaczącym wejściu
3
e-S-a W obowiązkowo uzgodni kolor partnera (sześć ładnych
miltonów i czterokartowy fit), a E zapowie dograną. Strona WE
mogłaby jednak uratować się również po wysoce nieprawidłowym otwarciu
1BA...
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 BA |
3 |
ktr.1 (!) |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
kontra negatywna
... pod warunkiem wszakże, iż grałaby w powyższej sekwencji kontrą negatywną (rozwiązanie coraz bardziej popularne nie tylko wśród naszej czołówki).
Przeciwko 4 (E) gracz S zaatakuje
K, którego
jego partner przejmie z konieczności asem i odwróci
K. Rozgrywający może
przepuścić tę lewę, a potem zabije drugie karo, trzy razy zaatutuje i
zaimpasuje
D w stronę bezpiecznego przeciwnika N (który nie ma do ściągnięcia
drugiego kiera). Przy aktualnym rozkładzie kart taka rozgrywka zakończy się
wzięciem przez gracza E niezwykle wartościowej nadróbki.
Nie będzie to jednak teoretyczny minimaks rozdania. Ten tytuł należy się bowiem dosyć abstrakcyjnemu kontraktowi 5BA (WE)! Kiery obrońców są przecież niemożliwe do ściągnięcia (poza jednym), nic też nie stoi na przeszkodzie, aby rozgrywający wziął pięć pików, cztery trefle oraz dwie lewy karowe, wykorzystując fakt, iż cały mariasz tego ostatniego koloru znajduje się w ręce bezpiecznego obrońcy N.
Z tego samego powodu strona WE ma też wykładaną końcówkę treflową...
Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 460 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 6 (WE);
– 8 (NS);
– 11 (WE);
BA – 11 (WE).