Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004 |
|
|
X turniej 11 października 2004 |
||
Komentarze Wojciecha Siwca do rozdań X turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004, 11 października 2004 roku |
Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
Nasz System:
1 dwa asy i boczna czwórka pików nie pozwalają na otwarcie słabymi dwoma kierami bądź odzywką 2 multi2 naturalne, niewykluczona starsza czwórka, forsing do dogranej3 z układem 6–4 wejście obowiązkowe
Wspólny Język:
1 uwaga jak poprzednio2 6+ , forsing do dogranej3 z takim układem nie należy się obawiać nawet wejścia na szczeblu trzech
Oczywiście, rozkład jest bardzo dynamiczny, więc licytacja może się też rozwinąć na wiele innych sposobów. I obawiam się raczej nie tego, że strona WE nie znajdzie jedynej wychodzącej jej końcówki karowej, co przelicytowania przez nią karty na szczebel karowego szlemika. A ten kontrakt mógłby zostać zrealizowany jedynie wówczas, gdyby obrońcy nie zdjęli od razu swoich dwóch asów.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 400 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 11 (WE); – 8 (NS); – 6 (NS); BA – 6 (WE).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
1 ewentualne wejście 2 jest tu krokiem dopuszczalnym, ale też – ze względu na niekorzystne założenia – wielce ryzykownym
Strona NS jest w stanie wziąć tu w piki tylko siedem lew, więc już jej kontrakt 3 może zostać skontrowany i obłożony bez dwóch za 500. Tymczasem przeciwnicy, aby zrealizować końcówkę kierową i zapisać sobie 420, muszą rozwiązać celnie kolor treflowy, tzn. w pierwszej albo w drugiej rundzie tego koloru zagrać z ręki E waletem (a ponadto – w pierwszym wypadku – ściągnąć następnie asa z góry). Oddanie lewy na króla atu oraz dwóch kar strona WE nie uniknie bowiem w żaden sposób.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (WE); – 7 (NS); – 10 (WE); – 7 (NS); BA – 9 (WE).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
1 forsujące2 brak krótkości oraz trzech pików
Najpopularniejszym kontraktem będzie w tym rozdaniu końcówka kierowa. Niestety, po ustawieniu jej z naturalnej ręki W obrońca N wyjdzie w singla pik i w drugiej lewie otrzyma pikową przebitkę. A w toku dalszej gry rozgrywający odda jeszcze karo (w pierwszej lewie będzie bowiem musiał wstawić z dziadka figurę pikową, potem będzie zatem dysponował tylko jedną wyrzutką na piki), weźmie więc tylko lew dziesięć. Wyraźnie lepszy los spotkałby końcówkę kierową rozgrywaną z nienaturalnej ręki E – nawet gdyby obrońca S zaczął wówczas ppA i pikiem kontynuował, rozgrywający dysponowałby potem dwoma wyrzutkami na piki (pozbyłby się więc z ręki W dwóch kar), skompletowałby zatem lew jedenaście. Optymalnym kontraktem na WE jest jednak końcówka w bez atu, na którą łatwo weźmie się lew jedenaście, oddając jedynie pika oraz karo. Jej osiągnięcie, nawet w turnieju na maksy, nie będzie jednak łatwe, przede wszystkim ze względu na niepewność treflową.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 660 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 10 (WE) – 11 (E!); – 9 (WE); BA – 11 (WE).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
1 zazwyczaj ostrzegam przed nadużywaniem otwarcia 1BA z ręką zawierającą starszy pięciokart, w tym wypadku wydaje mi się ono jednak jak najbardziej dopuszczalne (porozrzucane honory, czyli bezatutowy charakter ręki S, problemy z rebidem po alternatywnym otwarciu 1 )
2 niejeden posiadacz tej ręki zgłosi w tym momencie 3BA (przede wszystkim ze względu na roboczego longera w karach), karta jest jednak graniczna, a z takowymi w turnieju na maksy nie zaleca się dociskać końcówek
A gdy gracz S zdecyduje się jednak na otwarcie 1 .
1 4 –5+ , nieforsujące
Przeciwko grze w bez atu W wyjdzie w trefle (szczególnie wtedy, gdy zostanie ujawniona obecność czterech pików w ręce N) i rozgrywający weźmie tylko osiem lew (odda , trzy trefle oraz A). Lepszy wynik strona NS będzie mogła uzyskać za grę w kara, biorąc lew dziesięć, ale tylko wówczas, gdy – po wiście treflowym – rozgrywający zrezygnuje z impasu króla atu i szybko wyrzuci jednego z przegrywających trefli na K.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 10 (NS); – 8 (NS); – 7 (NS); BA – 8 (NS).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
1 we Wspólnym Języku dopuszczalne jest otwarcie 22 we Wspólnym Języku wchodzi w rachubę rebid 2 (16–18 PC), choć w zasadzie powinien on przyrzekać układ 6 –4
W rozdaniu tym większość par NS znajdzie się w końcówce pikowej. Nie będzie to jednak kontrakt łatwy do zrealizowania. Wprawdzie w pikach spada druga dama, ale kara dzielą się 5–1, więc aby odnieść sukces, rozgrywający w większości wariantów będzie musiał wyrobić sobie dodatkową wziątkę w kierach (zagrywając w trzeciej rundzie tego koloru z dziadka waletem). Oczywiście obrońca E nie powinien przebijać zagranej ze stołu (albo przez swojego partnera) blotki karo (w drugiej rundzie tego koloru) – taka przebitka ułatwiłaby bowiem zadanie przeciwnikowi.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (E!); – 8 (NS); – 7 (NS); – 10 (NS); BA – 8 (NS).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
1 we Wspólnym Języku 15+ PC
Nie każda para WE uniknie w tym rozdaniu rafy kontraktu 3BA, który po naturalnym (bądź wskazanym) wiście karowym nie będzie miał żadnych szans. Nie wychodzi również 5 , choć i w tym wypadku obrońcy – aby odnieść sukces – będą musieli szybko otworzyć kara (inaczej dwie blotki karowe z dziadka zostaną wyrzucone na kiery albo blotka karo z ręki W wyleci na K). Ponieważ znacznie łatwiej będzie wyjść w karo przeciwko 3BA (W) aniżeli przeciw 5 (W), ta druga końcówka zostanie w praktyce częściej zrealizowana. Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (WE); – 7 (NS); – 8 (W!); – 7 (WE); BA – 7 (WE).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
1 otwarcie graniczne, przemawiają z nim dobrze zlokalizowane (wspierające asa) młodsze honory kierowe oraz 102 forsujące; 3 układ 5–4–2–24 inwit; w zamian E może uzgodnić cue-bidem 4 piki, wówczas jednak trudno mu będzie potem zagrać – poniżej szlemika – w bez atu, a nie w piki
W turnieju na maksy najbardziej racjonalnym krokiem gracza E ku szlemikowi jest inwit bezatutowy 4BA, pozwoli on bowiem zagrać w to miano także na szczeblu poniżej sześciu. Rzecz jasna z aktualną ręką gracz W tego inwitu nie przyjmie. Wprawdzie, grając w bez atu (a także w piki) z ręki E, można wziąć dwanaście lew (w tym pięć pikowych i trzy kierowe!), jest to jednak skutkiem korzystnych rozkładów, a nie poprawności gry premiowej. Na marginesie, zarówno 6BA, jak i 6 ustawione z ręki W położy pierwszy wist treflowy, wyrabiający obrońcom wziątkę na króla w tym kolorze.
Minimaks teoretyczny: 6 BA (E!), 12 lew; 1440 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 9 (WE); – 11 (E!); – 12 (E!); BA – 12 (E!).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
Nasz System:
1 Drury2 według lansowanej na łamach Świata Brydża konwencji Mike'a Lawrence'a – pytanie o charakter ręki partnera3 minimum, 10+–12 PC z trzykartowym fitem pikowym
Kontrakt standardowy, większość rozgrywających weźmie nań dziesięć lew. Zdobycie nadróbki będzie możliwe jedynie poprzez trudne do racjonalnego uzasadnienia zagranie na drugiego asa pik u W (blotka pik do damy, a potem blotka pik wkoło!?). Nie doprowadzi bowiem do tego celu próba przebicia w dziadku czwartej rundy pików po uprzednim dwukrotnym zaatutowaniu (obrońca W posiada bowiem dwa piki i trzy kiery). Oczywiście, od czasu do czasu W poda rozgrywającemu pomocną dłoń, wistując A i pikiem...
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 6 (NS); – 11 (NS); – 10 (NS); BA – 9 (NS).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
1 naturalne trefle i kara, obawa i kiery2 bardzo dobre piki, minimum odzywki
albo:
1 jak wyżej
albo:
1 jak wyżej2 wskazanie fitu w kolorze partnera; z singlem w kierach (kolorze, którego partner się obawia) krok jak najbardziej racjonalny, ale raczej w grze meczowej (gubi bowiem silnego longera pikowego)3, 4 cue-bidy5 Blackwood6 dwie wartości bez damy atu
Końcówka pikowa zostanie łatwo wygrana z nadróbką – rozgrywający odda jedynie kiera oraz lewę atutową. Szlemik treflowy, w którym znajdą się niektóre pary NS (chociażby po to, aby uniknąć absolutnie niemaksowej końcówki 5 ), nie jest tu kontraktem prawidłowym, i on zostanie wszakże zrealizowany, pod warunkiem że rozgrywający zaimpasuje piki waletem (i wyrobi sobie forty w tym kolorze, do których dostanie się K; albo wcześniej przebije w dziadku kiera).
Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 920 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 12 (NS); – 10 (NS); – 8 (WE); – 11 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
1 ręka zbyt słaba na popartyjne otwarcie 2 (czy 2 multi)2 teraz jednak wejście 2 można śmiało zaryzykować (solidny kolor!)
3 w licytacji dwustronnej takie uzgodnienie koloru odpowiedzi partnera nie wymaga nadwyżki honorowej4 Blackwood; 5 dwie wartości bez damy atu
Wiele par NS znajdzie się – w ten czy inny sposób – w wykładanym szlemiku, a te, które nie zdążą (nie zdołają) uzgodnić trefli, zagrają go w kara. Możliwych jest to wiele rozmaitych sekwencji licytacyjnych, tym bardziej że niektóre duety WE włączą się do licytacji wcześniej (lub nawet ją otworzą). Po optymalnej obronie – WE będą jednak w stanie wziąć w piki jedynie sześć lew (promocja singlowego K czwartą rundą kierów!), więc opłacalny okaże się dla nich co najwyżej kontrakt 4 (z kontrą bez czterech, za 1100). Proszę zwrócić uwagę, że na NS wychodzi też trzeci szlemik – kierowy, na siedmiu atutach, reprezentujący teoretycznego minimaksa rozdania.
Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 1430 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 12 (NS); – 12 (NS); – 12 (NS); – 6 (NS, WE!); BA – 7 (NS).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
Nasz System:
1 forsujące
Mimo że partner wskazał układ 6–4 w pikach i karach, niejeden gracz N – z dobrymi honorami w treflach i kierach – przedłoży ponad 4 kontrakt firmowy [niektórzy, aby nie narażać się na ewentualną poprawkę ze strony partnera, zapowiedzą go nawet od razu, po jego rebidzie 2 (3BA poprzedzone forsującymi 2BA S będzie miał bowiem prawo przenieść na 4 , gdyż jego honory – asy i króle – bardziej pasują do gry w kolor aniżeli w bez atu)]. Sądzę jednak, że większość końcówek zostanie zapowiedziana w piki. Grając w bez atu, zawsze będzie można wziąć dziesięć lew. Natomiast grający w piki – bez pierwszego wistu treflowego, a z ręki N zawsze! – będą w stanie skompletować lew jedenaście. W tym celu konieczne jednak stanie się zaekspasowanie graczowi E K (a nie zagranie na impas w tym kolorze) – po uprzednim pozbyciu się z ręki S trefla na honor kierowy (dwie blotki karowe ręki S wylecą natomiast na drugą figurę kierową oraz na wyrobionego przy pomocy wspomnianego ekspasu W).
Minimaks teoretyczny: 5 (N!), 11 lew; 450 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (N!); – 11 (N!); – 7 (NS); – 11 (N!); BA – 10 (NS).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
1 po pasie odpowiedź dopuszczalna mimo zaledwie 7 PC2 powtórzenie pików nie poinformowałoby partnera o nadwyżce karowej (chyba że z przeskokiem, ale ten forsowałby do dogranej; rebid 2BA jest oczywiście forsujący, ale będący po pasie partner może po nim zgłosić 3 jaki sign-off)albo:
1 w Naszym Systemie półforsujące (nawet po uprzednim pasie), we Wspólnym Języku nieforsujące2 jeżeli nie jest to inwit do końcówki z dublem pik i figurami karowymi; inaczej W musi spasować na 2
Na większości stołów licytacja wygaśnie w kontraktach 2 (E) bądź 3 (W). Teoretycznie rzecz biorąc, częściówka karowa (zawsze dziewięć lew) jest nieco lepsza od pikowej, kontrakt 2 (E) położy bowiem pierwszy wist w małego pika, nie pozwalający rozgrywającemu na przebicie w dziadku blotki treflowej.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (NS); – 9 (WE); – 6 (NS, WE!); – 7 (WE); BA – 7 (WE).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
1 można się też pokusić o odpowiedź 2 (E jest po pasie)
To rozdanie nie przyniesie uczestnikom październikowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004 większych emocji. Standardowym kontraktem będą w nim 3BA (W), na które rozgrywający skompletuje oczywiste dziesięć lew: sześć kar, dwa kiery oraz dwa trefle... Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 10 lew; 630 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 10 (WE); – 8 (WE); – 8 (WE); BA – 10 (WE).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
1 jeżeli system na to pozwala, można w zamian zastosować dwukolorowe wejście Wilkosza 2; za takim rozwiązaniem przemawia chociażby bardzo słaba jakość pików w ręce S2 Drury3 negat, wejście podlimitowe
Po wskazaniu przez partnera superminimum N powinien wycofać się z dalszej licytacji – ma wprawdzie aż 15 PC, większość z nich zlokalizowana jest jednak w mniej przydatnych do gry w kolor (a – w skali Miltona Worka – już i tak przewartościowanych) damach. Rozgrywający cześciówkę pikową odda dwa kiery oraz dwie lewy atutowe, zdobędzie więc dziewięć wziątek.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 9 (NS); – 7 (NS); – 9 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
Niski pojedynek częściówkowy, a ponieważ kto ma piki, ten ma też władzę, zwycięsko wyjdzie z niego strona WE. Obrońcy wcześniej czy później przebiją karo, rozgrywający kontrakt 2 odda więc pięć lew: dwie atutowe, dwie karowe oraz treflową. A 3 (NS) powinny już zostać obłożone bez dwóch, przeciwnicy zdobędą bowiem A, K oraz cztery wziątki kierowe.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (S!); – 8 (WE); – 7 (NS); – 8 (WE); BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
1 być może nie jest to pełen bilans na 3 , w licytacji dwustronnej z układowymi rękami można jednak nieco zasadę bilansu naruszyć
Wprawdzie gracz S nie był tego do końca pewien, okazało się jednak, że w rozdaniu atakowali nieco słabsi honorowo (19 PC: 21 PC) przeciwnicy. Ich popartyjne 4 zostałyby łatwo zrealizowane (do oddania dwa kiery i pik), a obrona czterema pikami (z ręki S!) będzie wysoce opłacalna, tylko bez jednej, z kontrą za 200 (do oddania dwa trefle i dwa kara). Oczywiście pod warunkiem, że gracz S zdoła się na bez jednej wybronić. Przeciwko rozgrywanym przezeń 4 z kontrą najgroźniejszy okaże się pierwszy wist atutowy. Rozgrywający musi wziąć lewę w ręce i natychmiast wyjść w trefla. W wskoczy wówczas K i zagra (optymalnie) 8. S będzie musiał wstawić ze stołu 9, a E przebije tę lewę i zagra po raz drugi w atu. Rozgrywający utrzyma się na stole, po czym wyjdzie stamtąd figurką treflową, na którą pozbędzie się z ręki blotki kierowej albo karowej. A potem dostanie się na stół atutem – do dobrych trefli. Na podstawie powyższych wskazań łatwo wywnioskować, że końcówkę pikową ustawioną z nienaturalnej ręki E położyłby bez dwóch pierwszy wist karowy. Po wzięciu pierwszej lewy gracz W będzie wszelako musiał odwrócić w pika, a potem wskoczyć K, ściągnąć A i kontynuować małym treflem (albo karem), którego z kolei jego partner przebije i powtórzy pikiem.
Minimaks teoretyczny: 4 (S!) z kontrą, 9 lew; 200 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (S!); – 9 (WE); – 10 (WE); – 9 (S!); BA – 7 (NS).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
Tym razem – niespodziewanie i raczej wyjątkowo – otwarcie silne bez atu ustawi finalny kontrakt w to miano z gorszej ręki N. Aby jednak powyższa konstatacja została w pełni zweryfikowana w praktyce, gracz E musiałby przeciwko 3BA (N) zawistować w pika. Po tym ataku rozgrywający mógłby wziąć jedynie dziesięć lew. Tymczasem na kontrakt bezatutowy ustawiony z ręki S rozgrywający jest w stanie wycisnąć jeszcze jedną, bezcenną lewę więcej. Nawet gdyby W wyszedł wówczas pasywnie w kiera bądź w trefla (po ataku karowym albo pikowym zadanie gracza S stałoby się banalne) – wystarczy np., że rozgrywający ściągnie co najmniej jednego kiera oraz dwa trefle, a następnie zaimpasuje kara. Lewy obrońca dostanie się wówczas do ręki, ale każdym swoim zagraniem będzie musiał podarować przeciwnikowi jedenastą wziątkę (w karach albo w pikach).
Minimaks teoretyczny: 5 BA (S!), 11 lew; 460 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 11 (NS); – 8 (NS); – 8 (NS); – 8 (S!); BA – 11 (S!).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
1 jeszcze lepsze okazałoby się zgłoszenie w tym momencie 4 (po których przeciwnikom niełatwo byłoby uzgodnić piki), trudno jednak namawiać gracza E, aby licytował tak z ręką w składzie 53322 N wie o dwóch sfitowanych kolorach – pikach i karach
4 (NS) są kontraktem wykładanym – trzeba oddać tylko pika, kiera oraz karo, a obrona pięcioma kierami kosztowałoby już stronę WE 800 (z kontrą bez czterech). Nie pozostaje mi zatem nic innego, jak raz jeszcze powtórzyć, że E trafiłby w punkt, zgłaszając po 1 N – 4 ! Stronie NS szalenie trudno byłoby wówczas uzgodnić rozłożone 5–3 piki, więc najprawdopodobniej ostatecznym kontraktem stałyby się 4 (W) z kontrą. A wpadka bez trzech, z kontrą za 500, okazałoby się opłacalną obroną popartyjnej końcówki przeciwników. Cóż, nie zawsze do ostatecznego zwycięstwa pretendować mogą jedynie zapowiedzi wyjęte z kart brydżowych podręczników...
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (NS); – 10 (NS); – 7 (WE); – 10 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
1 dwukolorówka Wilkosza2 pytanie; E ma pewność sfitowania koloru, w tym sporą szansę na znalezienie bardzo dobrego fitu w którymś z kolorów czerwonych; jeżeli W odpowie 3 – trefle i starszy, E, spodziewając się tam pików, spasuje3 piki oraz trefle
1 dwukolorówka piki i młodszy2 do koloru partnera (do domniemanej dwukolorówki pikowo-treflowej)3 piki plus kara
Końcówka karowa jest tu kontraktem dosyć ostrym, zostanie jednak zrealizowana, jeżeli rozgrywający od razu postawi na wyrobienie forty kierowej. Ponieważ kara dzielą się 2–2, a kiery 4–4, gracz W weźmie wówczas siedem lew atutowych, dwie kierowe oraz dwie treflowe. A nawet jeżeli rozgrywający – np. po wistach atutowych – zagra przez piki, odniesie sukces, gdy przebije w dziadku dwa piki, w międzyczasie przebije w ręce dwa kiery, a potem wpuści obrońcę S czwartą rundą pików. I gracz ten będzie wówczas musiał wyjść w trefla – spod króla, albo w kiera – to ostatnie pozwoli rozgrywającemu powrócić na zwycięską ścieżkę, tzn. wyrobić sobie (a potem wykorzystać) fortę w tym ostatnim kolorze. Oczywiście, przedstawione przeze mnie na wstępie sekwencje licytacyjne to rozwiązania zawierające w sobie dużą dozę optymizmu – na wielu stołach licytacja par WE wygaśnie bowiem w częściówkach, oby tylko karowych...
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 11 lew; 600 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (E!); – 11 (WE); – 7 (WE); – 8 (WE); BA – 7 (WE).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
1 mimo układu 5–4 najlepszy opis ręki N, we Wspólnym Języku rebid ten mówi też o tylko dublu pikowym (brak odwrotki!)
Kolejne w dzisiejszym zestawie rozdań co najwyżej średnio interesujące. Na prawie wszystkich stołach październikowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004 zostanie zapowiedziany kontrakt firmowy. I prawie wszyscy rozgrywający wezmą nań lew jedenaście, oddając jedynie dwa asy w czarnych kolorach.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 660 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 11 (NS); – 10 (NS); – 9 (NS); – 10 (NS); BA – 11 (NS).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
Wspólny Język:
1 rebid 2 nie jest uzasadniony siłą karty, ponadto byłoby po nim bardzo trudno uzgodnić – ewentualnie – kiery2 5+ –4+ , w więc silny trefl3 oczywiście bardziej wskazany (bezpieczniejszy!) jest negatywny wybór koloru 2 ; z drugiej jednak strony – ręka S będzie znacznie więcej warta przy grze w kolor jej podstawowowego longera – kara, zwłaszcza gdy partner ma w nim dubla albo przynajmniej singlowy honor
Niektórym parom NS niełatwo będzie zatrzymać się w niskiej częściówce pikowej albo karowej. A maksymalne kontrakty, jakie strona ta może w tym rozdaniu zrealizować, to właśnie 2 i 3 . Teoretycznym minimaksem jest jednak wyłącznie drugi z nich, jako że 2 (NS) mogą zostać przez przeciwników obronione dwoma bez atu, z kontrą bez jednej, 100 dla NS.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 6 (NS, WE!); – 9 (NS); – 7 (NS); – 8 (NS); BA – 7 (WE).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące2 naturalne albo nadwyżka w składzie zrównoważonym (ten drugi wariant wyłącznie w Naszym Systemie)3 negatywny wybór koloru, dubleton pik (w NS możliwe też tzw. minipodniesienie: 4–6 PC z trzema-czterema pikami)
Rozgrywający częściówkę pikową powinien wziąć dziewięć lew: cztery atutowe, cztery kierowe oraz A. Nawet bowiem gdy uda mu się przebić w dziadku trefle, będzie potem musiał – aby wykorzystać bez przeszkód kiery – trzy razy zaatutować, w sumie odda więc wtedy pika, dwa trefle oraz karo. Tyle samo lew można wziąć, grając w drugi kolor starszy – kiery.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew albo 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 8 (NS); – 9 (NS); – 9 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
1 także we Wspólnym Języku, ręka jest bowiem zbyt silna na otwarcie 2 precision2 półtaktyczne , ze względu na bardzo dobry fit karowy, alternatywą jest skok na 3 (blokujące)3 we Wspólnym Języku rebid ten zapewnia minimum 15 PC
albo:
1 uwaga jak poprzednio2 blokujące
Tym razem jest to rozdanie typu kara przeciwko treflom, w którym – ze względu na popartyjne założenia – walka, o ile w ogóle do niej dojdzie!, skończy się już (na ogół) na szczeblu trzech. Słuszność takiego podejścia do problemu potwierdzi porozdaniowa analiza: strona WE może wziąć w nim dziewięć lew w trefle (do oddania karo, dwa kiery oraz pik), a przeciwnicy – dziewięć lew, grając w kara (po oddaniu kiera, trefla oraz dwóch pików).
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 9 (NS); – 7 (WE); – 7 (NS); BA – 7 (WE).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
2 E to zapowiedź w zasadzie do pasa, tak też powinien zareagować na nią jego partner. Tym bardziej że ręka W, mimo obecności w niej trzykartowego fitu pikowego, to dalekie od rewelacji minimum. Rozgrywający kontrakt pikowy powinien wziąć dziewięć lew – najczęściej dostanie bowiem szansę, aby przebijać w dziadku trefle, odda więc karo, trefla oraz dwie lewy atutowe. Możliwe są też inne sposoby rozgrywki, wszystkie one powinny jednak doprowadzić gracza E do zdobycia dziewięciu wziątek. Lew dziesięć będzie można wziąć jedynie po dosyć abstrakcyjnych wistach: kierowym albo asem bądź waletem treflowym (!?).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (NS); – 7 (NS); – 7 (NS); – 9 (WE); BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
albo:
Gracze N, E i S licytować będą przede wszystkim w obronie, a tylko W – w ataku. Cóż się jednak okaże? Otóż końcówka pikowa jest na posiadającej tylko osiemnaście miltonów linii NS absolutnie wykładana, podczas gdy 5 (WE) można położyć, ale wyłącznie po zmontowaniu przez obrońców przebitki kierowej (S ściąga A, dopuszcza pikiem partnera, a ten podaje do przebitki kiera). Czyż można się zatem dziwić tym graczom N, którzy – po 5 W – w korzystnych założeniach pójdą w obronę pięcioma pikami? Tym bardziej że przegrają je tylko bez jednej, za 100.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 10 lew; 200 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS, WE!); – 10 (WE); – 8 (WE); – 10 (NS); BA – 7 (WE).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
Strona NS nie ma armat, nie włączy się więc do walki. A 3 (WE) powinny zostać łatwo wygrane, rozgrywający wyrobi sobie bowiem kiery, a obrońcy dostaną tylko kiera, dwa trefle oraz lewę atutową. Kolejne rozdanie dzisiejszego turnieju, które trudno uznać za frapujące...
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 9 (WE); – 7 (WE); – 7 (W!); BA – 7 (WE).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
1 tak na pewno nie wygląda pierwszoręczne otwarcie!2 słabe dwa
1 uwaga jak poprzednio2 multi3 do koloru partnera
Tak może skończyć się to rozdanie na wielu stołach. Na szczęście dla strony NS ich sześciokartowych 2 nie ma jak skontrować. Na ogół kontrakt ten będzie obkładany bez dwóch, za 100, co zapewni jednak stronie WE całkiem godziwą rekompensatę. Pozostawieni sobie samym gracze ci (WE) mogliby bowiem zrealizować co najwyżej umiarkowanie wygórowany i podobnie ambitny kontrakt 1BA (biorąc wówczas najczęściej pika, dwa kara, trefla oraz trzy kiery – po celnym impasie waleta w tym ostatnim kolorze).
Minimaks teoretyczny: 1 BA (WE), 7 lew; 90 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (NS); – 7 (NS); – 7 (E!); – 7 (NS); BA – 7 (WE).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
Nasz System:
1 inwit graniczny2 ale i tak W nie ma przyjęcia
Wspólny Język:
1 naturalne, 15+ PC, forsing na jedno okrążenie2 7–9 PC; 2 byłyby sztucznym forsingiem do dogranej, przyrzekającym 10+ PC
Zarówno 2BA (W) jak i 3 (E) powinny zostać bez problemów zrealizowane. Grając w trefle, E odda po jednej lewie w każdym z kolorów, a przy grze w bez atu – jego partner wyrobi sobie longera treflowego i zaimpasuje kiery. Gwoli ścisłości, 2BA (E) mogłyby zostać obłożone, ale wyłącznie po ataku kierowym (!). Rozgrywający wziąłby pierwszą lewę W, po czym zagrałby trzy razy w trefle. Po lewie na D N wyszedłby D (!), a po jej obowiązkowym przepuszczeniu kontynuowałby blotką pikową. Także druga runda pików musiałaby zostać przez rozgrywającego przepuszczona. Utrzymałby się w niej waletem gracz S, który następnie wyszedłby w kiery. Nawet gdyby rozgrywający przepuścił drugą rundę kierów, S zagrałby w karo, a jego partner nie zabiłby tej lewy asem. Gracz E zostałby odcięty od lewy na A i wpadłby bez jednej.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (W!), 8 lew; 120 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 7 (WE); – 8 (WE); – 7 (N!); BA – 8 (W!).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
Nasz System:
1 cztery piki, układ niezrównoważony, sugestia longera w kolorze młodszym (ręka dużo lepsza do gry w kolor niż w bez atu)
Wspólny Język:
1 naturalne (ze starszą czwórką), inwitujące do 3BA (7–9 PC); 2 byłyby tu pytaniem Staymana rozkładowego
Obie częściówki w czarne kolory – 2 oraz 3 – dają szanse na wzięcie dziewięciu lew, co powinno zapewnić stronie NS dobrą notę. Tym bardziej że alternatywne na tej linii 2BA zostaną obłożone – zarówno po ataku kierowym, jak i po pierwszym wyjściu figurą karo.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (NS); – 8 (NS); – 7 (WE); – 9 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
1 według polskich standardów licytacyjnych z układem 6 –5 otwiera się 12 góra pasa, 10–11 PC3 duży układ w kolorach starszych, silna sugestia składu 6 –5 , absolutne minimum honorowe (z silniejszą kartą N spasowałby, aby zgłosić kiery, być może z przeskokiem, dopiero w następnym okrążeniu4 tylko singiel w kierach, a przy tym minimalny fit pikowy5 dyscyplina!
Inne, dosyć nietypowe, ale możliwe do zastosowania rozwiązanie:
1 dwukolorówka kiery plus inny, na czwartej ręce wzmocniona2 do koloru partnera3 6 –5 , inwit do końcówki4 uzasadnienie jak wyżej
Trzeba będzie oddać dwa piki oraz dwa asy w kolorach młodszych, grając w piki – weźmie się więc tylko dziewięć lew. Wprawdzie atuty dzielą się 4–1, ale kiery są rozłożone przyjaźnie dla rozgrywającego – daje się je wyrobić jedną przebitką. Kontrakt 4 w turnieju na maksy można zatem określić jako co najwyżej graniczny.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (NS); – 9 (WE); – 8 (NS); – 9 (NS); BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
1 niezły longer w karach, ale gołe 15 PC, więc w turnieju na maksy inwitu partnera przyjmować nie należy
2BA to najwyższy wychodzący na linii WE kontrakt. Jeżeli rozgrywający zdecyduje się na zabicie pierwszej albo drugiej rundy pików (w który to kolor nastąpi wist), to ósmą lewę będzie musiał starannie wyrobić sobie w kierach, wyrabianie kar byłoby bowiem równoznaczne z wpadką (W oddałby wówczas karo, trzy piki oraz dwa kiery). Po dwukrotnym przepuszczeniu pików będzie już można wyrabiać kara, pod warunkiem wszakże trzykrotnego zagrania tego koloru z góry (aby nie dostał się nim do ręki gracz N).
Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 9 (WE); –7 (NS); – 7 (WE); BA – 8 (WE).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
1 ręka i kolor karowy za słabe na otwarcie 3 – w tych założeniach i na tej pozycji licytacyjnej2 ręka zbyt silna i nieodpowiednia pod innymi względami na otwarcie 3 w założeniach korzystnych3 dobre podniesienie do 3 ; alternatywne 3 nie ujawniłyby fitu pikowego
W rozdaniu istnieje pełna równowaga sił honorowych – obie strony mają po dwadzieścia miltonów. Jeżeli jednak S prawidłowo rozegra trefle, co nie powinno być trudne, 4 zostaną zrealizowane. Na WE wychodzą natomiast bezproblemowo 4 , a do obłożenia kontraktu o szczebel wyższego konieczne jest szybkie otworzenie przez gracza S trefli (na pierwszym wiście albo po ściągnięciu pika). Podobnie ma się sprawa z kontraktem 5 (W) – położy go jedynie pierwszy wist pikowy, a następnie zagranie ze strony S w trefle. Na większości stołów licytacja wygaśnie jednak w 4 , tylko WE są bowiem po partii, a w takich założeniach opłacalne obrony końcówek przeciwników zdarzają się niezmiernie rzadko...
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 10 lew albo 5 (WE) z kontrą, 10 lew; 200 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (NS); – 10 (WE); – 10 (WE); – 10 (NS); BA – 6 (WE).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
Nasz System:
1 S spodziewa się w ręce partnera krótkości kierowej, a więc i fitu karowego
Wspólny Język:
1 otwarcie dalekie od modelowego2 uwaga jak poprzednio
Zwycięska rozgrywka kontraktu 4 (W) nie będzie łatwa. Powiedzmy, że gracz N zaatakuje wówczas w karo, a jego partner odwróci w drugiej lewie w trefla. Rozgrywający będzie musiał rozczytać, że jest to zagranie w singletona, i pobić tę lewę asem (impas treflowy oznaczałby szybką wpadkę bez dwóch). Teraz W wejdzie na stół A, po czym będzie musiał zagrać stamtąd honor pikowy (dwa przebitkowe powroty do ręki mogą się okazać niezbędne później). S zabije A (jeżeli przepuści, W będzie mógł kontynuować ze stołu pikiem albo nawet karem), po czym odejdzie w karo. Rozgrywający przebije i zagra w atu, odda lewę na K, przebije kolejne karo i wreszcie ściągnie pozostałe kiery, ustawiając obrońcę N w pikowo-treflowym przymusie. Tylko taka droga wiedzie do zrealizowania końcówki kierowej. Jak zatem w świetle powyższego należy ocenić – w widne karty opłacalną, bo jedynie bez dwóch, z kontrą za 300 – obronę pięcioma karami? Jako przedsięwzięcie wybitnie chybione (tym bardziej że w zakryte karty prawie zawsze stanie na 5 z kontrą "góral"). Przy stoliku – gdy do gracza S dobiegną 4 – bardzo trudno będzie mu jednak spojrzeć na problem w taki właśnie sposób. Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS) z kontrą, 8 lew albo 5 (NS) z kontrą, 9 lew, 300 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 9 (NS); – 10 (WE); – 7 (WE); BA – 8 (NS).
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||