Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

kontakt do organizatorów

 		regulamin

IX turniej paru 13 września br!

Komentarze do rozdań IX turnieju
Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004, 13 września 2004 roku 

 
Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
   

KQJ54

98

Q

KQ752

  

1097

2

K106

J109643

862

KQ1063

9432

A
   

A3

AJ754

AJ875

8

  

W

N

E

S

–

1

pas

2

pas

2 1

pas

3

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

1 zarówno w Naszym Systemie, jak i we Wspólnym Języku otwierający musi powtórzyć piki – aby wskazać minimum otwarcia (otwarcie beznadwyżkowe); rebid 3 wymagałby bowiem nadwyżki

Będzie to kontrakt standardowy, osiągany na zdecydowanej większości stołów wrześniowych Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004. Na kartę pierwszego wistu gracze E wybiorą K albo blotkę karo, tak czy owak – będą oni bowiem musieli wyjść w któryś z kolorów licytowanych przez dziadka. Niezależnie od tego wyboru – rozgrywający powinien wziąć lew dziesięć, najczęściej w postaci pięciu pików, dwóch kar, dwóch kierów i trefla. A broniący dostaną po jednej wziątce w każdym z kolorów poza pikowym. Rozdanie to trudno zatem uznać za fascynujące.

Na NS wychodzi również końcówka w piki.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

   

K

10863

KQ9

AK1054

  

A86

A97

10872

862

QJ9542

J4

643

Q3
   

1073

KQ52

AJ5

J97

  

W

N

E

S

–

–

2 1

pas

3 1

ktr.

pas

4

pas

pas

pas

  

1 słabe dwa – otwarcie minimalne, ale w założeniach korzystnych jak najbardziej dopuszczalne

2 świadom obecności na linii WE dziewięciu atutów (pików) W powinien podnieść otwarcie partnera do 3

3 na pewno nie wszyscy gracze N włączą się w tym momencie do walki; jest to jednak krok racjonalny, a obecność singlowego K nie ma tu nic do rzeczy, także bez tej karty, a więc z singlową blotką pik, polecałbym bowiem zawodnikowi N po 3 W wywoławczą kontrę

W

N

E

S

–

–

2 1

pas

3 2

pas3

3 4

pas

pas

ktr.5

pas

4

pas

pas

pas

  

1 otwarcie multi; uwagi jak poprzednio (w stosunku do otwarcia słabe 2)

2 fity w obu kolorach starszych, zasadniczo blokujące

3 N musi poczekać, aż otwierający ujawni swój prawdziwy kolor

4 piki

5 kontra wywoławcza; uzasadnienie jak poprzednio

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że agresywna licytacja gracza W wpędziła przeciwników w końcówkę (kierową), a przynajmniej ułatwiła im znalezienie drogi do tego kontraktu, sądzę jednak, że także przy spokojniejszej postawie tego zawodnika (tzn. po jego pasie na 2 partnera w sekwencji pierwszej bądź zalicytowaniu tylko 2 – po 2 E – w sekwencji drugiej) – NS bez trudu dolicytują się do kontraktu 4.

Najczęściej końcówka kierowa będzie realizowana, rozgrywający odda bowiem tylko pika, kiera oraz lewę na D; z oczywistych powodów zagra przecież w tym ostatnim kolorze na impas. A gdyby jakimś cudem udało mu się trafić D x za asem- królem – zdobyłby nawet naddróbkę. W rzeczywistości zadanie rozgrywającego nie będzie jednak takie proste. Optymalną obroną strony WE jest bowiem pierwszy wist A i kontynuacja pikiem, a potem – po dostaniu się gracza W do ręki A – zagranie w piki po raz trzeci. S będzie wówczas zmuszony do dokonania dwóch przebitek pikowych w dziadku, a to wypromuje obrońcy W drugą lewę atutową – na 9 (!). Aby zrealizować 4, rozgrywający będzie wówczas musiał trafnie rozwiązać kolor treflowy, a wzięcie przezeń lew jedenastu stanie się w ogóle niemożliwe.

Teoretycznie rzecz jednak biorąc, po wychodzących 4 przeciwników strona WE powinna udać się w obronne 4 (tylko bez trzech, z kontrą za 500), w praktyce znacznie bardziej racjonalne okaże się jednak puszczenie końcówki kierowej do gry – i obłożenie jej (!), szansa na to będzie bowiem – jak już wspomniałem – jak najbardziej realna.

Ponieważ wszakże 4 (NS) mogą zostać zrealizowane, a ich obrona czterema pikami jest opłacalna, za teoretycznego minimaksa rozdania należy uznać kontrakt 5 (NS), lew jedenaście, chociaż jego wygranie tym bardziej wymaga nieoddania lewy na drugą damę atu, położoną za asem z królem.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
   

J63

KQ7

Q93

Q932

  

Q

A843

K2

J107654

AK72

J10652

J87

K
   

109854

9

A10654

A8

  

W

N

E

S

–

–

–

2 1

pas

2 2

pas

2 3

3 4

pas

3 5

pas

pas

pas

    

1 dwukolorówka Wilkosza; mam wiele zastrzeżeń do tego otwarcia (słabe longery, dwa asy), zdaję sobie jednak sprawę z faktu, że w turniejowej praktyce trudno jest takie działanie bezwzględnie potępić

2 do koloru partnera

3 piki i kolor młodszy

4 najwyższy (i ostatni) czas na włączenie się do walki

5 próba poprawienia kontraktu strony WE, ze sporymi szansami na sukces; alternatywą jest rzecz jasna pas na 3 (i – niestety – wpadka nań bez dwóch)

W

N

E

S

–

–

–

2 1

pas

pas

pas

  

1 dwukolorówka piki i młodszy; zastrzeżenia jak wyżej, trudno jednak dyskutować z pełnym sukcesem, jakim otwarcie to w tym wypadku się zakończy

Tak, 2 (NS) zostaną przegrane tylko bez jednej (do oddania karo, kier i cztery lewy atutowe), podczas gdy przeciwnicy mają do wzięcia dziewięć lew w kiery (do oddania tylko dwie lewy atutowe oraz dwa asy w kolorach młodszych). Cóż, w rozdaniu częściówkowym (w którym obie strony mają do wygrania/przegrania niewysokie kontrakty) – i to zarówno w turnieju, jak i w meczu – bardzo ważnie jest nie tylko, kto uderzy jako pierwszy, ale też to, jaką bronią zaatakuje...

Inne możliwości rozwoju wydarzeń w tym rozdaniu:

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

pas

1

2 1

2 2

pas

3

pas

pas

pas

    

1 dwukolorówka piki z młodszym, która z jakiegoś powodu nie nadawała się jednak na pierwszoręczne otwarcie

2 góra pasa z fitem kierowym

A gdy N przepchnie się w 3 (działanie niewskazane!), powinien już zostać przez E skontrowany (i obłożony bez dwóch).

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

pas

2

pas

2 1

pas

2 2

pas

pas

ktr.3

pas

2

3 4

pas

pas

pas

    

1 pytanie

2 5+tt–4

3 wywołanie pozostałych kolorów, tzn. pików i kar

4 oczywiste, E wie o obecności na swojej linii dziewięciu kierów

A teoretycznym minimaksem rozdania są obronne [wobec 3 (WE)] 3BA (NS), lew 8, bez jednej z kontrą, 100 dla WE (!).

Minimaks teoretyczny: 3BA (NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (NS)

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
   

A852

AKQ

==

KQ9764

  

64

97642

A73

AJ2

KJ3

J53

KJ1062

103
   

Q1097

108

Q9854

85

  

W

N

E

S

pas

1

1

pas

1

ktr.

pas

1

2

4

pas

pas

pas

      

Rozgrywajacy kontrakt pikowy powinien skompletować jedenaście lew. Powiedzmy, że gracz E zawistuje wówczas w W. N przebije go w ręce i wyjdzie stamtąd D. Obrońca W pobije tę lewę A i będzie kontynuował karem. Rozgrywający przebije, ściągnie A K D oraz K, po czym będzie obustronnie przebijał. Ostatnie karo dziadka zostanie przebite A, a w dwukartowej końcówce N wyjdzie z ręki treflem – w kierunku konfiguracji D 10 na stole. Tak grając, rozgrywający odda tylko dwie lewy na asy w kolorach czarnych. A jeżeli obrońcy nie będą go skracać karami, N wyrobi sobie trefle, po czym zagra A i pikiem, także kompletując jedenaście wziątek.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 11 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
   

1093

J2

J852

KQ72

  

K4

KQ9

A9743

654

AQJ72

A1087

Q

J93
   

865

6543

K106

A108

  

W

N

E

S

–

pas

1

pas

2

pas

2

pas

3 1

pas

3 2

pas

4

pas

pas

pas

1 czwarty kolor, w pierwszej kolejności pytanie o zatrzymanie w treflach

2 brak stopera treflowego, odpowiedź najbliższa prawdy o ręce E; 3 powiedziałyby o ficie w tym kolorze, a ostatecznie mogłyby zostać zalicytowane z drugim starszym honorem, 3 wskazałyby natomiast układ 5–5

3 (E) sugerują sześciokart w tym kolorze, ale ze względu na brak zatrzymania treflowego jest to zapowiedź wręcz wskazana, tym bardziej że piki E, chociaż tylko pięciokartowe, są dosyć dobrej jakości. Końcówka pikowa zostanie łatwo zrealizowana, obrońcy odbiorą tylko trzy trefle. Taki sam los spotkałby końcówkę w kiery, 3BA (WE) mogłoby natomiast zostać ograniczone do dziewięciu wziątek – gdy broniący zdjęliby cztery lewy treflowe (a po innym ataku rozgrywający wziąłby lew dziesięć).

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
   

1083

986

K96

AK104

  

AQJ4

1073

7432

87

97652

54

Q8

9532
   

K

AKQJ2

AJ105

QJ6

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 7

pas

4 BA8

pas

5 9

pas

6

pas

pas

pas

  

1 ręka za silna na pojedyncze podniesienie do 2, a niezbyt odpowiednia zarówno na odpowiedź 2BA (inwit z fitem kierowym, zazwyczaj czterokartowym, wyjątkowo fit tylko trzykartowy, ale za to boczny singleton), jak i na półforsujące 1BA, a potem skok na 3, nawet jeżeli para dopuszcza taki wariant; pozostaje odpowiedź 2, a potem skon na 3 (inwit, przynajmniej w klasycznej wersji Naszego Systemu)

2 naturalne, forsujące, nie ma najmniejszej potrzeby, aby skakać na 3 (zapowiedź ta powiedziałaby o układzie 5+–5+ i dobrych longerach)

3 bilans (według rozwiązań nowoczesnych jest to już jednak zapowiedź forsująca; wówczas z problemową kartą należałoby zalicytować 2)

4, 5, 6 cue-bidy

7 do tyłu

8 Blackwood, uzasadniony dotychczasową licytacją N (który zgłosił bilansowe 3, a potem nie uchylił się od cue-bidu 4)

9 tu: jedna wartość

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1 BA

pas

2 1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

6

pas

pas

pas

  

1 silny trefl na kierach

2 zachęcające uzgodnienie kierów (wprawdzie układ 43333, ale aż cztery kontrole, co na odpowiedź 1BA praktycznie się nie zdarza)

3, 4, 5 cue-bidy

6 ręka N jest zlimitowana do 10 PC, a ponieważ w tych ramach gracz ten posiada nadzwyczajne wartości, upoważnia go to do zgłoszenia drugiego cue-bidu – powyżej szczebla dogranej

Jakiej klasy kontraktem jest w tym rozdaniu szlemik kierowy? Teoretycznie nie można mu wiele zarzucić – bez pierwszego wistu pikowego zostanie bowiem zawsze wygrany, podczas gdy po ataku pikowym i zdjęciu przez obrońców asa w tym kolorze – rozgrywający, aby odnieść sukces, będzie musiał trafić D. W praktyce perspektywy szlemika wyglądają nieco mniej różowo – licytacja w dużym stopniu naprowadzi bowiem gracza W na pierwszy wist A...

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 980 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 11 (NS);

– 12 (NS);

– 7 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
   

Q2

K10985

KQ8

Q84

  

85

Q76432

==

AJ1076

A9763

J

105432

K3
   

KJ104

A

AJ976

952

  

W

N

E

S

–

–

–

1

2 BA1

ktr.

pas2

pas

3

ktr.

pas

pas

pas

      

1 dwukolorówka kiery z treflami; tu zapowiedź nieco wątpliwa, ale... zwycięska

2 brak zdecydowanego fitu w którymś z kolorów partnera, a ten może przecież posiadać w jednym z nich sześciokart

Trudno, aby N miał lepszą kontrę na 3, nawet jednak po optymalnym (i absolutnie nierealnym) dla broniących wiście małym kierem (!?) rozgrywający może się wybronić tylko bez jednej! Powiedzmy, że po wzięciu lewy A S odwróci w pika. W weźmie tę lewę A w dziadku, przebije w ręce karo, puści wkoło W, wejdzie na stół K, przebije w ręce karo, po czym ściągnie A i będzie kontynuował dobrymi treflami.... Proszę sprawdzić, że wszystko, co zdołają wziąć jeszcze wówczas obrońcy, to pik oraz trzy lewy atutowe gracza N. Tylko bez jednej! To, rzecz jasna, teoria, w praktyce bowiem może się też zdarzyć, że rozgrywający będzie się poruszał mniej trafnie i poniesie wyższą porażkę. Z drugiej strony, jeżeli gracz W wejdzie do licytacji na szczeblu jednego (1), to może zostać skontrowany niżej – na 2, a nawet już na 1 (!?) – i potem zrealizuje swój kontrakt!

Tymczasem strona NS ma pełne pokrycie bilansowe na końcówkę bezatutową i jest w stanie łatwo ją zrealizować, nawet z nadróbką. Rozgrywający ma bowiem wówczas do wzięcia pięć lew karowych (po oczywistym impasie dziesiątki), trzy pikowe oraz dwie kierowe. A obrońcy są w stanie odebrać tylko dwie treflowe (skutkiem zablokowania tego koloru) oraz A...

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 6 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
   

7

J54

AJ32

AKJ105

  

10832

A86

9864

72

QJ654

Q93

KQ105

9
   

AK9

K1072

7

Q8643

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas

1

1

ktr.1

2

3

pas

4 2

pas

4 3

pas

5 4

pas

pas

pas

  

1 kontra sputnik

2 splinter

3 cue-bid

4 N, cue-bidując, pominął kiery, więc S musi się zadowolić końcówką

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

1

1

ktr.1

2

3 2

pas

3 BA (?)3

pas

pas

pas

  

1 kontra sputnik

2 silna sugestia układu 4–5

3 teraz znacznie trudniej będzie oprzeć się pokusie zapowiedzenia 3BA, niektórzy gracze S i w tym wypadku podążą jednak ku końcówce treflowej

5 (NS) jest w tym rozdaniu kontraktem superoptymalnym, w najgorszym dla siebie wypadku rozgrywający odda dwie lewy kierowe. Szanse końcówki bezatutowej (po wskazanym wiście pikowym) oraz szlemika treflowego są natomiast takie same – aby wziąć dziewięć/dwanaście lew, rozgrywający będzie musiał zagrać kiera do króla...

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 920 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 7 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (WE);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
   

KJ1053

KQJ

J1092

6

  

42

A9643

A7

AJ32

A97

7

K84

Q109875
   

Q86

10852

Q653

K4

  

W

N

E

S

–

1

pas1

2

ktr.2

pas

4 3

pas

pas

pas

    

1 ręka zbyt słaba na wejście 2

2 za słabe kiery na wejście 3, pozostaje zatem wywoławcza kontra

3 E ma prawie bilans na 5 (wie, iż partner jest krótki w uzgodnionych przez przeciwników pikach), musi jednak wziąć pod uwagę fakt, iż W może mieć tylko dwa trefle (tak jak w autentycznym rozdaniu posiada jedynie dwa kara)

4 z czterema treflami i trzema asami przyjęcie inwitu jest jak najbardziej uzasadnione

Inna ewentualność to po prostu:

W

N

E

S

–

1

pas

2

ktr.

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

W turnieju na maksy ta ostatnia akcja znajdzie wielu zwolenników. Dzięki udającemu się impasowi K wezmą oni po dziesięć lew i minimalnie (ale jeśli chodzi o turniejowe noty – wyraźnie) pobiją grających końcówkę w trefle. Podobnie jednak jak w rozdaniu poprzednim i tu los kontraktów 3BA (a także 4BA) oraz szlemika w trefle będzie taki sam i zależeć będzie od rezultatu impasu treflowego...

Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 1370 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (WE);

BA – 10 (WE).

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
   

Q763

1095

K103

Q76

  

A9

KQJ72

QJ84

53

1084

8643

A9

KJ92
   

KJ52

A

7652

A1084

  

W

N

E

S

–

–

pas

1 1

1

1

2

2

3 2

pas

pas

pas

1 otwarcie 1 byłoby nieestetyczne

2 jeżeli nawet W teraz spasuje, w 3 przepchnie się jego partner – posiadacz czterech atutów

Rozgrywający częściówkę kierową powinien wziąć dziesięć lew, zaimpasuje bowiem K i łatwo trafi palcówkę treflową (po otwarciu licytacji przez gracza S). Z teoretycznego punktu widzenia 4 (WE) nie są jednak w tym rozdaniu kontraktem prawidłowym, szczególnie w turnieju na maksy (ich powodzenie wymaga bowiem udania się dwóch impasów). Jeżeli natomiast chodzi o pikową grę przeciwników, to gracz N zawsze będzie w stanie wziąć w ten kolor osiem lew, podczas gdy jego partner – po optymalnej, acz niezbyt realnej obronie ze strony przeciwników zdobędzie ich tylko siedem [aby obłożyć 2 (S) W musiałby wyjść w D albo w trefla, skutkiem czego oprócz czterech oczywistych lew – pikowej, dwóch karowych oraz treflowej – obrońcy wzięliby jeszcze dwie przebitki: E przebiłby karo, a W trefla].

Minimaks teoretyczny: 4 (N!) z kontrą, 8 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 6 (NS, WE!);

– 10 (WE);

– 8 (N!);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
   

965

1062

AQ8

QJ106

  

J4

KJ95

J53

AK74

KQ7

AQ73

K72

953
   

A10832

84

10964

82

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1

pas

2

pas

3 BA1

pas

pas

pas

    

1 taki skok wskazuje układ 3–4–3–3 i jest bardzo silną sugestią zagrania kontraktu firmowego; gdyby E miał wątpliwości co do wyboru miana końcówki, to po 2 partnera zalicytowałby forsujące 2BA, aby w następnym okrążeniu zgłosić ewentualnie 3BA (które W miałby wówczas pełne prawo przenieść na 4)

3BA (WE) zostanie w tym rozdaniu zrealizowane zawsze (rozgrywający weźmie cztery kiery, dwa piki, karo oraz dwa trefle), jest więc – przynajmniej z teoretycznego punktu widzenia – kontraktem lepszym niż końcówka kierowa. Tę ostatnią, graną przez E, położy bowiem (chociaż tylko i wyłącznie) pierwszy wist wysokim karem (dziesiątką albo dziewiątką), otwierający obrońcom drogę do zdobycia dwóch wziątek w tym kolorze (ponadto wezmą oni A oraz lewę treflową). A już wyłącznie jako ciekawostkę proszę potraktować informację, iż 4 (W) zostałyby obłożone jedynie po ataku D (!!).

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
   

3

AK1092

1087

KQ105

  

AJ752

87543

==

A62

9864

J

96542

974
   

KQ10

Q6

AKQJ3

J83

  

W

N

E

S

pas1

1

pas

2

2 2

3 3

4 (!)

4 BA4

pas

5 5

pas

pas6

pas

      

1otwarcie dwukolorowe (2 Wilkosza czy 2 – kiery i inny) nie przeszłoby mi przez gardło, ręka jest też za słaba na otwarcie 1 (które może np. doprowadzić stronę WE do kontraktu 3BA – na 21 PC i misfitach), na pierwszej ręce pozostaje więc tylko spasować

2 teraz jednak już milczeć nie wolno!

3 w licytacji dwustronnej takie uzgodnienie koloru partnera jest zapowiedzią beznadwyżkową (odpowiedź 2 wskazuje co najmniej pięć kart w tym kolorze

4 Blackwood

5 tu: jedna wartość

6 S chciałby poprawić kontrakt na 5BA, prawie każdy partner zrozumiałby jednak taką licytację jako taką czy inną zapowiedź konwencyjną

Rozdanie zapowiada się wielce interesująco. Wprawdzie na NS wychodzi bezproblemowe 5BA (do oddania tylko dwa asy w czarnych kolorach), ale po wysokich przeszkodach pikowych, jakie bez wątpienia wzniosą w tym rozdaniu przeciwnicy, trudno będzie zatrzymać się w akurat takim – minimaksowym – kontrakcie. Tym bardziej że gracz S będzie też musiał sprawdzić możliwości szlemikowe, po dokonaniu czego nie pozostanie mu nic innego, jak tylko zatrzymać się w 5. Natomiast strona przeciwna jest w stanie wziąć siedem lew w piki (NS nie dysponują stosowną komunikacją, aby trzykrotnie połączyć atuty), może więc bezpiecznie licytować aż do szczebla 4. Dopiero wpadka na 5 bez czterech okaże się bowiem dla WE nieopłacalna.

Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 660 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (S!);

– 11 (NS);

– 11 (S!);

– 7 (NS);

BA – 11 (NS).

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
   

Q65

109762

2

10863

  

J92

QJ8

AK986

94

K874

AK43

74

QJ5
   

A103

5

QJ1053

AK72

  

W

N

E

S

–

pas

1

1

pas 1 (!)

pas

ktr.2 (!)

pas

pas

pas

    

1 W liczy na wznawiającą kontrę partnera

2 ... i doczeka się jej; E nie ma wprawdzie pełnej nadwyżki, ale w karach posiada pustego dubletona

Zarówno trapping-pas W, jak i wznawiająca kontra E spełniają wszelkie wymogi brydżowej sztuki (W ma solidne kara, ale tylko 11 PC, nie obawia się zatem utraty końcówki w wypadku, gdyby partner na ostatniej ręce spasował, co jest zresztą bardzo mało prawdopodobne; E posiada natomiast w karach krótkość, tu: pustego dubletona). Będzie to również akcja nagrodzona w praktyce – wprawdzie 1 (S) z kontrą zostanie obłożone (praktycznie po każdej racjonalnej obronie) tylko bez jednej (choć W bez wątpienia spodziewał się wyższej wpadki), ale dzięki temu WE zapiszą sobie magiczne 200 (pocałunek śmierci). Rezultat ten będzie tym bardziej wartościowy, że nie wychodzi im żadna końcówka; postawieni sami sobie zawodnicy WE mogą co najwyżej wygrać 2BA i zapisać sobie 120.

Inna sprawa, iż gdyby po kontrze na 1, gracze NS potrafili poprawić się na 2 (co jednak nie będzie takie proste), mieliby poważne szanse, aby ten ostatni kontrakt zrealizować.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
   

J8

K75

AQ1085

K96

  

K64

J863

32

QJ54

Q109732

Q

74

A1073
   

A5

A10942

KJ96

82

  

W

N

E

S

–

–

2 1

pas2

3 3

pas

pas

pas

1 słabe dwa

2 ręka graniczna, niektórzy jej posiadacze na pewno zatem spasują

3 z trzykartowym fitem podniesienie obowiązkowe

Tak, może się zdarzyć, że dzierżąca aż 25 PC strona NS w ogóle nie wejdzie do licytacji! A 3 (WE) zostaną zrealizowane, rozgrywający odda bowiem tylko pika, kiera oraz dwa kara.

W

N

E

S

–

–

2 1

3 2

3

4 3

pas

pas

pas

      

1 słabe dwa

2 ręka graniczna, wielu jej posiadaczy wejdzie jednak 3

3 skąd N może wiedzieć, że z końcówek wychodzą im tylko 3BA?

Oczywiście, jeżeli tylko gracz S zdecyduje się na wejście 3, jego strona znajdzie się w końcówce kierowej. I wpadnie bez jednej, rozgrywający odda bowiem pika, dwa trefle oraz lewę atutową. W tym wypadku NS zapiszą sobie jednak minus 50, a więc rezultat korzystniejszy aniżeli poprzednio (minus 140). Na ich linii wychodzą natomiast 3BA (rozgrywający weźmie A, pięć kar oraz trzy kiery – oczywiście pod warunkiem, że ściągnie najpierw A, a potem puści wkoło 10) oraz 4. Oba te kontrakty przeciwnicy są jednak w stanie opłacalnie obronić czterema pikami (z kontrą bez jednej, za 100).

Wreszcie po otwarciu E 2 multi:

W

N

E

S

–

–

2 1

2 2

3 3

4

pas

pas

pas

      

1 multi

2 również wejście dalekie od modelowego, ale w tym wypadku w zasadzie obowiązkowe

3 W wie, że partner ma na pewno piki

I tym razem skończy się na końcówce kierowej bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
   

87

1087543

3

10862

  

52

AQJ62

QJ72

73

A93

K9

A9865

Q94
   

KQJ1064

==

K104

AKJ5

  

W

N

E

S

–

–

–

1

2 1

pas

2 2

3

pas

pas

3 BA

ktr.

pas

pas

4 3

ktr.

pas

pas

pas

  

1 ręka graniczna, jednak w korzystnych założeniach wejście jak najbardziej dopuszczalne

2 po wejściu partnera na szczeblu dwóch E jest skłonny przesądzić końcówkę, pracuje jednak nad wyborem optymalnego miana tej gry

3 kontrę na 3BA E musi jednak potraktować poważnie i próbować się ratować

S wygrałby 3 (wyatutowałby, oddałby lewę na D, a potem wszedłby do dziadka 10 i zagrałby stamtąd w karo), byłby też w stanie zrealizować 4, 4 (WE) okażą się zatem opłacalną obroną każdego z wymienionych kontraktów. Licytacja może też zresztą przebiegać inaczej, powyżej przedstawiłem jedynie jeden z jej wielu możliwych wariantów.

Minimaks teoretyczny: 4 (E!) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 9 (E!);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

BA – 7 (E!).

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
   

653

1065

Q832

Q87

  

KJ8742

AQ

K4

A92

9

KJ842

J9

106543
   

AQ10

973

A10765

KJ

  

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

1 BA1

pas

3 2

pas

pas

pas

1 półforsujące

2 longer pikowy jest nieco za słaby na tę sekwencję, ale nie widać lepszej propozycji, chyba że strona WE dysponuje specjalnym rozwiązaniem konwencyjnym

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

pas

pas

1 BA1

2 2

pas

pas

pas

1 10–14 albo 11–15 PC w składzie zrównoważonym (w zależności od ustaleń pary)

2 w tym wypadku wystarczy spokojne powtórzenie koloru otwarcia

albo:

W

N

E

S

1

pas

pas

1 BA1

ktr.

rktr.2

pas

2

2

pas

pas

pas

1 jak wyżej

2 rekontra SOS

Na zdecydowanej większości stołów strona WE będzie rozgrywać częściówki pikowe – na szczeblu dwóch albo trzech. I weźmie dziewięć lew, ma bowiem do oddania jedynie karo, trefla oraz dwa piki (jeden trefl z ręki W zostanie wyrzucony na kiery). Nawet po pasywnym wiście w kiery – rozgrywający wcześniej czy później wymusi od prawego obrońcy zagranie w kara.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew albo 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
   

Q54

J7

KQ432

1043

  

AK

Q8

J10965

AK92

10876

K53

7

Q8765
   

J932

A109642

A8

J

  

W

N

E

S

–

pas

pas

2 1

2 BA2

pas

pas

pas

1 słabe dwa – na trzeciej ręce fakt posiadania bocznej czwórki w pikach nie jest dla tego otwarcia żadnym przeciwwskazaniem

2 naturalne, 15–18 PC, zatrzymanie w kierach wątpliwe, trudno jednak o zapowiedź lepiej opisującą siłę i układ ręki W

W

N

E

S

–

pas

pas

2 1

2 BA2

pas

pas

pas

1 multi, uwaga jak poprzednio

2 uwaga jak wyżej

I 2BA (W) okażą się tu kontraktem mierzonym (dokładnie osiem lew), przynajmniej jeśli chodzi o grę w bez atu. Na WE możliwa jest wprawdzie do zrealizowania końcówka treflowa, niełatwo jednak ten kontrakt osiągnąć. Także realizacja 5 nie jest samograjem – rozgrywający musi trafnie rozwiązać kolor karowy, tak aby wyrobić sobie w nim dwie lewy (np. oddając obrońcy S lewę na A, a potem ekspasując jego partnerowi pozostałe dwa starsze honory karowe).

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 6 (NS, WE!);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
   

A93

1074

AJ6

J975

  

5

KJ532

K975

1082

10876

AQ986

432

Q
   

KQJ42

==

Q108

AK643

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

2 1

pas

4 2

pas

5 3

pas

5 4

pas

6 5 (!)

pas

pas

pas

      

1 ręka nieco za silna honorowo na pojedyncze podniesienie, każda inna akcja byłaby jednak poważnym przelicytowaniem karty

2 splinter, być może nieco naciągany, przy pełnym wyłączeniu kierowym nietrudno jednak wyobrazić sobie szlemika

3 cue-bid pierwszej klasy (jako że zgłoszony na szczeblu pięciu)

4 renons w kierach, inwit szlemikowy do pełnego wyłączenia w tym kolorze

5 pełne wyłączenie w kierach i dziesięć miltonów, w tym dwa asy – N okazałby się grubianinem wobec tak prześwietnego partnera, gdyby nie zalicytował szlemika

Zdaję sobie jednak sprawę, że w turniejowej rzeczywistości szlemik pikowy (czy jeszcze odeń lepszy treflowy) nie będzie kontraktem powszechnym. Szanse jego realizacji wynoszą jednak około 60% (przy podziale pików 3–2 nie wolno oddać lewy treflowej albo musi się udać impas K, przy podziale pików 4–1 – ze względu na skrót kierowy – nie wolno oddać lewy treflowej oraz musi się udać impas K), a szlemik w trefle zostanie wygrany w ponad 90% wypadków (z ręki N, kiedy będzie bowiem rozgrywany przez S, może mu zagrozić wist karowy).

W rozdaniu obie szanse w kolorach młodszych "stoją", więc rozgrywający – zarówno w piki, jak i w trefle – weźmie bezproblemowo wszystkie trzynaście lew. Ponieważ jednak gracze NS na zapowiedzenie wielkiego szlema raczej się nie zdecydują, gwoli formalności należy wspomnieć o – teoretycznej chociażby możliwości obrony przez stronę WE sześciu pików siedmioma kierami (z kontrą bez pięciu, za 1100).

Minimaks teoretyczny: 7 (NS), 13 lew; 2210 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 13 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 13 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
   

J94

A1095

A985

98

  

KQ532

K86

==

J10532

A6

QJ32

QJ73

A76
   

1087

74

K10642

KQ4

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

pas4

pas

1 dwukolorówka Wilkosza

2 pytanie (statystycznie partner ma kolory czarne, można jednak – przynajmniej częściowo – w bezpieczny sposób sprawdzić ewentualność kierową – aby nie stracić ewentualnej końcówki w ten kolor)

3 trefle i kolor starszy

4 sprawa, niestety, nie wyjaśniła się do końca, nie należy już jednak dalej kusić losu (zwłaszcza że przy spodziewanej u W dwukolorówce na czarnych – honory w kolorach czerwonych w ręce E wyraźnie tracą na wartości)

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

pas/3 2

pas

(pas)

(pas)

    

1 dwukolorówka piki plus młodszy

2 do koloru partnera

W tym wypadku E może się zdecydować na maksowego pasa albo poszukać bezpieczniejszego kontraktu w uzgodniony kolor młodszy (a gdy trafi u partnera kara – być może nawet zainwitować końcówkę w ten kolor; najlepiej, gdyby W miał też wówczas singla kier...)

W rzeczywistości strona WE może zrealizować dziewięć lew w piki [oraz w kiery (!), chociaż wyłącznie z ręki W, 3 (E) położy bowiem pierwszy wist atutowy (!)] i dziesięć lew w trefle. Grając w piki, W zostanie bowiem zagrożony w pewnym momencie skrótem karowym (zwłaszcza gdy S dostanie się do ręki figurą treflową i wyjdzie małym karem) i aby nie stracić kontroli atutowej, będzie musiał dokonać w tej lewie obrzutki (skompletuje zatem tylko dziewięć wziątek, a nie dziesięć, jak mogłoby się w pierwszej chwili wydawać...).

Minimaks teoretyczny: 3 (W!), 9 lew albo 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (W!);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
   

87

AK42

109876

K6

  

AKQ4

865

AK52

J5

3

QJ97

43

A109742
   

J109652

103

QJ

Q83

  

Nasz System:

W

N

E

S

1 BA

pas

2 1

pas

2 2

pas

2 BA

pas

3 BA3

pas

pas

pas

1 Stayman – na okoliczność, że partner ma cztery kiery

2 cztery piki, brak czterech kierów

3 oczywiste, choć nieszczęśliwe dołożenie

W ten sposób na większości stołów karta WE zostanie nieco przelicytowana. Kontrakt 3BA nie będzie miał żadnych szans na sukces – przede wszystkim ze względu na kiepski fit treflowy u W oraz brak szybkiego dojścia w bocznym kolorze do ręki E. Górnym pułapem możliwości strony WE są w tym rozdaniu częściówki 2BA i 3. Jak wiele par zdoła się jednak w nich zatrzymać?

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
   

AK87

A10753

3

QJ10

  

QJ54

QJ62

102

976

3

==

AK98754

AK842
   

10962

K984

QJ6

53

  

W

N

E

S

–

1

2 BA1

3

pas

pas

4 2

pas

5 3

pas

pas

pas

1 dwukolorówka na młodszych; mimo sporej dysproporcji w długościach wskazanych longerów jest to zapowiedź strategicznie lepsza niż wejście 2 (po takim początku graczowi E bardzo trudno byłoby bowiem przekonać potem partnera, że posiada też pięciokartowego longera w treflach)

2 nadwyżka, kara wyraźnie dłuższe od trefli

3 mimo wszystko gracz W – wiedząc o pięciu treflach w ręce partnera – wybiera grę w ten ostatni kolor

I końcówka treflowa zostanie łatwo zrealizowana, rozgrywający ściągnie bowiem A K z góry, a potem przebije w ręce W blotkę karową. 5 zostałoby natomiast przegrane bez jednej. I nie jest to wyłącznie kwestia korzystnego podziału trefli (3–2) i złego rozkładu kar (3–1). Proszę bowiem zwrócić uwagę na fakt, że w sytuacji odwrotnej, tzn. przy korzystnym podziale kar (2–2) i złym rozkładzie trefli (4–1) żadna z końcówek w kolory młodsze nie zostałaby zralizowana (gdyż rozgrywający musiałby oddać A oraz dwie lewy treflowe). Inaczej mówiąc, korzystny rozkład trefli może zneutralizować zły podział kar, ale nie odwrotnie (chyba że W ma trzykartowy fit w karach).

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 10 (WE);

– 8 (NS);

– 8 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
   

92

AQ10532

Q53

42

  

KJ106

KJ6

1076

K108

Q3

987

J984

Q963
   

A8754

4

AK2

AJ75

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

2 1

pas

3 2

pas

4 3

pas

pas

pas

      

1 ręka ta w graniczny sposób spełnia standardy stawiane w Polsce odpowiedzi two-over-one (alternatywą jest odpowiedź 1BA)

2 5+–4+, nadwyżka, a więc przesądzenie końcówki

3 skoro już powiedziało się "a", to trzeba też powiedzieć "b": nawet jeśli partner ma w kierach tylko singla, to karta N będzie coś warta wyłącznie przy grze w ten kolor; jest to jednocześnie zapowiedź skrajnie negatywna, zamykająca (jeśli chodzi o perspektywy wyższej gry)

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

2 3

pas

2 BA4

pas

3 BA/4 5

pas

pas

pas

      

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

2 w NS naturalne albo nieminimum w składzie zrównoważonym, we WJ – jednoznacznie naturalne (4+)

3 naturalne, sześciokart albo bardzo dobra piątka

4 misfit kierowy, nadwyżka (16–17 PC)

5 i w tym wypadku skłaniałbym się raczej ku 4

4 zostaną bezproblemowo wygrane – rozgrywający odda tylko lewę atutową oraz trefla i pika. Końcówka bezatutowa jest jednak gorsza od kierowej jedynie teoretycznie, w praktyce prawie zawsze weźmie się bowiem na nią lew dziesięć (co będzie równoznaczne z bardzo dobrą notą turniejową). Dziesiątej lewy grającego w bez atu pozbawiłby bowiem tylko i wyłącznie zupełnie nierealny pierwszy wist pikowy [i to – przy 3BA (S) – jedynie atak 6, a przy 3BA (N) zarówno wyjście D, jak i 3!].

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
   

1082

A52

A95

AQJ2

  

A6

QJ10874

862

K9

KJ953

K93

J743

4
   

Q74

6

KQ10

1087653

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1 1

ktr.

1 BA2

2

2

3

pas

pas

pas

      

1 ta karta jest zdecydowanie za silna na otwarcie blokujące (słabe 2 bądź 2 multi)

2 bilansowe podniesienie do 2

Niektóre pary WE przepchną się jeszcze w 3, chociaż może to już skończyć się dla nich tragicznie (tzn. kontrą ze strony przeciwników i wpadką bez jednej, za 200). Najczęściej jednak strona NS rozgrywać będzie częściówki treflowe. Jeżeli przeciwnicy szybko zdejmą dwa piki i pobiorą przebitkę w tym kolorze, rozgrywający weźmie tylko dziesięć lew. Po każdym innym ataku S powinien już jednak skompletować jedenaście wziątek. Np. naturalny wist D zosstanie zabity asem, po czym rozgrywający przebije w ręce kiera, zaimpasuje K, ściągnie asa atu, przebije w ręce ostatniego kiera ze stołu, zgra trzy lewy karowe, a następnie odejdzie w pika. I obrońcy będą w stanie ściągnąć tylko dwie lewy w tym kolorze – wyrobią więc przeciwnikowi wziątkę na D albo W zagra pod podwójny renons.

Rozkłady są do tego stopnia dla strony NS korzystne, że może ona nawet zrealizować kontrakt 4BA (!), biorąc A, trzy lewy karowe oraz sześć treflowych (po wyimpasowaniu graczowi W króla). Znacznie trudniej będzie jednak do tego znakomitego kontraktu (a przynajmniej do 3BA) się dolicytować...

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 7 (S!);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
   

A2

10432

AK106

KQ10

  

K865

J8

J42

J642

QJ10974

Q65

Q73

3
   

3

AK97

985

A9875

  

W

N

E

S

pas

1 BA

pas1

2

pas

2

pas

3 2

pas

4 3

pas

4 4

pas

5 5 (!?)

pas

6 6

pas

pas

pas

  

1 niektórzy posiadacze tej ręki zameldują się oczywiście w licytacji 2

2 splinter

3 cue-bid

4 do tyłu

5 inwit atutowy

To tylko sekwencja przykładowa, a ponieważ niektóre z zaprezentowanych w niej zapowiedzi nie są do końca oczywiste, zatem na niejednym stole licytacja wygaśnie w 4 albo w 5. Szlemik kierowy jest jednak w tym rozdaniu kontraktem poprawnym, gdyż szanse jego realizacji wynoszą około 58% [dwa kara ręki N muszą zostać wyrzucone na trefle ręki S, konieczny jest zatem podział atutów 3–2 (68%), a przy tym rozkład trefli 3–2 (68%) albo 4–1 z singlowym waletem w ręce dowolnego z obrońców (5,6%) albo 4–1 z W x x x u E (ponad 11%); stąd 68% x (68% = 17%) = około 58%].

Niestety, w tym konkretnym rozkładzie turniejowym W x x x znajduje się w ręce W i aby zrealizować szlemika, rozgrywający musiałby zaimpasować ten honor w ciemno (w pierwszej albo drugiej rundzie koloru). Ale takie zagranie trudno byłoby w porozdaniowej dyskusji w sposób przekonujący uzasadnić. Szczególnie przeciwnikom...

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 980 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 12 (S);

– 12 (NS);

– 7 (WE);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
   

KQ4

A7

A95

K10842

  

J9

KQ932

Q3

AJ75

A862

104

KJ84

Q96
   

10753

J865

10762

3

  

W

N

E

S

–

1 BA

pas

pas1

ktr.2

pas

pas3 (!)

rktr.4

pas

2

pas

2

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

    

1 niektórzy gracze S zgłoszą z tą ręką Staymana, i spasują na odpowiedź 2 partnera, co najprawdopodobniej uchroni ich od grania tego kontraktu z kontrą

2 karta dwukolorowa z co najmniej jednym longerem w kolorze starszym, ale na ostatniej ręce przyrzeka 11+ PC; ustalenie popularne i jak najbardziej uzasadnione...

3 ... przede wszystkim tym, że partner może na tak zlimitowaną dołem kontrę karnie spasować

4 rekontra ratunkowa

Kontrakt 2 (NS) z kontrą powinien zostać obłożony bez dwóch, za 300, co zapewni obrońcom znakomitą notę turniejową. Takim samym rezultatem zakończą się ucieczkowe 2. Sami gracze WE byliby natomiast w stanie wygrać co najwyżej 2BA, i to mniej lub bardziej w widne karty (chociaż po silnym otwarciu gracza N nie byłoby to aż tak trudne).

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (W!);

– 7 (W!);

– 8 (WE);

– 7 (W!);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
   

653

AK62

K106

J93

  

J82

Q8

543

Q10752

KQ107

10943

Q98

A8
   

A94

J75

AJ72

K64

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2 BA

pas

pas1

pas

      

1 puste 13 PC, w składzie absolutnie zrównoważonym, z teoretycznego punktu widzenia posiadacz tej karty nie powinien więc przyjąć zaproszenia partnera

Co innego jednak teoria, a co innego praktyka. Dzięki korzystnym rozkładom strona NS będzie bowiem w stanie zrealizować polimitowe 3BA. Wystarczy, że rozgrywający złapie D – weźmie wówczas cztery lewy w tym kolorze, a ponadto A, trzy kiery (w tym kolorze spada z kolei druga dama) oraz K (gdyż honor ten leży za asem). Jak z powyższej wyliczanki widać, 3BA (NS) jest w tym rozdaniu kontraktem raczej szczęśliwym aniżeli prawidłowym...

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
   

AQ

104

762

AQJ1064

  

1032

875

AQ108

832

K854

K63

KJ53

K9
   

J976

AQJ92

94

75

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

ktr.

1

pas

2

pas

pas/2 1

pas

(pas)

(pas)

  

1 z tą ręką można spasować na 2, ale też – ze względu na bardzo dobrą jakość własnego longera w kolorze starszym – nie będzie błędem zalicytowanie 2

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

2

pas1

2 2

pas

pas

pas

  

1 wywoławcza kontra na szczeblu dwóch to zapowiedź bardziej odpowiedzialna niż na poziomie jednego

2 naturalne, nieforsujące, i tu uzasadnione bardzo dobrą jakością longera kierowego

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

2

pas

2 1

pas

pas

ktr.2 (!?)

pas

3

pas

pas

pas

1 jak poprzednio

2 zapowiedź nieco ryzykowna, ale jak najbardziej dopuszczalna

Strona NS jest w tym rozdaniu w stanie wziąć dziewięć lew zarówno w trefle, jak i w kiery, 3 przeciwników zostaną już natomiast obłożone bez dwóch. Tyle tylko, że ten ostatni kontrakt nie będzie wcale łatwy do skontrowania. A zapis minus 100 powinien zapewnić parze WE bardzo dobrą notę turniejową.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
   

K98

A5

Q10643

AJ6

  

10643

10864

5

KQ109

AQJ2

9

AKJ82

532
   

75

KQJ732

97

874

  

W

N

E

S

pas

1

pas1

1

pas

1 BA

pas2

2

pas

pas

ktr.3

pas

2

pas

pas

pas4

1 z taakimi karami E musi na razie spasować

2 także jakakolwiek interwencja po rebidzie otwierającego 1BA byłaby zbyt ryzykowna

3 teraz jednak, gdy przeciwnicy wreszcie się zlimitowali, gracz E nie powinien odpuszczać rozdania (zwłaszcza że jest w założeniach korzystnych)

4 ze względu na niekorzystne dla swojej strony założenia S nie przepchnie się już raczej w 3

A WE mogą tu w łatwy sposób zrealizować aż końcówkę w piki: rozgrywający ma do oddania jedynie kiera i dwa trefle, a jest w stanie skompletować pięć wziątek atutowych, trzy karowe (po impasie damy) oraz dwie treflowe. Co więcej, po zdradzonych licytacją rozkładach i lokalizacji honorów będzie to rozgrywka raczej bezproblemowa. Rzecz jasna, nie sądzę jednak, aby do wykładanej końcówki pikowej dolicytowało się zbyt wiele par WE.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (N!);

– 10 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
   

72

J92

AJ32

Q863

  

K83

Q10854

K10

J54

AQJ10654

A

854

72
   

9

K763

Q976

AK109

  

W

N

E

S

–

pas

1

ktr.

1 BA1

2 BA2

4

pas

pas

pas

    

1 bilansowe podniesienie do 2

2 kolory młodsze

Końcówka pikowa zostanie zalicytowana na większości stołów (niektórzy gracze E zapowiedzą ją nawet z ręki). Niestety, złe położenie A (mimo wywoławczej kontry e-S-a) sprawi, że kontrakt ten zostanie przegrany bez jednej. Gracze NS raczej jednak 4 nie skontrują, więc wpadka bez jednej okaże się opłacalną obroną wykładanych na linii NS wysokich częściówek w kolory młodsze (4 i 4).

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew albo 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

BA – 5 (NS, WE!).

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
   

8752

Q106

Q86

AQ4

  

KJ10963

KJ

==

109865

Q4

532

KJ742

KJ3
   

A

A9874

A10953

72

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

3 (!)

4 1

4

ktr.2

pas

pas

pas

  

1 trochę wymuszone skokiem W, N ma jednak 10 PC, fit kierowy oraz poważną nadzieję na wyłączenie pikowe

2 pas nie byłby forsujący, a ponieważ S posiada trzy asy, jest prawie pewien, że to przeciwnicy licytują w obronie

To tylko jeden ze scenariuszy możliwego w tym rozdaniu rozwoju wydarzeń; wiele zależy od tego, w jakim stopniu (i w jaki sposób) w pierwszym okrążeniu zdynamizuje rozdanie gracz W. Nie sądzę jednak, aby zawodnicy NS zbyt często połapali się, że to oni powinni bronić wykładanych 4 przeciwników pięcioma kierami (tylko bez jednej, z kontrą za 100; do oddania po jednej lewie w każdym kolorze poza pikami).

Oczywiście po wistach kierowych, zagraniu raz w atu i kierowym skrócie ręki W – rozgrywającemu kontrakt pikowy nie będzie wolno dalej atutować, tylko będzie musiał najpierw wyrobić sobie trefle (impasując obrońcy N damę). Rozgrywka ta nie wygląda jednak na zbyt skomplikowaną, w protokole znajdzie się zatem wiele zapisów za zrealizowane przez stronę WE kontrakty 4 z kontrą.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 10 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 10 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
   

3

A1098

AQ1065

J106

  

K97

K74

KJ9

KQ42

82

652

843

98753
   

AQJ10654

QJ3

72

A

  

W

N

E

S

–

–

–

1

1 BA1

ktr.

2 2

pas3

pas

2 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

6 7

pas

pas

pas

  

1 naturalne, 15–18 PC

2 naturalne zejście

3 forsujący, rzecz jasna

4 5+, forsing na jedno okrążenie (choć jest to kwestią ustaleń w parze); gracza N nie stać na mocno propozycyjne skontrowanie 2

5 ręka silniejsza niż ta, z którą S skoczyłby na 4 w poprzednim okrążeniu (S spodziewał się, że partner skontruje 2; oczywiście po takiej kontrze również zapowiedziałby 4)

6 inwit, przede wszystkim atutowy; N wie, że partner ma silną rękę na pikach, najprawdopodobniej z krótkością treflową, sam dowartościował natomiast swoje układy impasowe w kolorach czerwonych (ze względu na wejście W 1BA), inwituje więc szlemika

Po ujawnieniu przez gracza W faktu posiadania wszystkich brakujących miltonów szlemik pikowy na NS staje się kontraktem znakomitym – rozgrywający wie bowiem, że oba impasy w kolorach czerwonych na pewno wychodzą! Proszę zwrócić uwagę na siłę dobrej lokalizacji honorów – na NS wychodzi również szlemik kierowy, na siedmiu atutach.

Oczywiście dobrze zdaję sobie sprawę z faktu, że prezentowana tu droga wiodąca stronę NS do szlemika marzeń – to przede wszystkim sekwencja życzeniowa. Ach, gdyby powtórzyło ją chociaż kilka par uczestniczących we wrześniowych Korespondencyjnych Mistrzostwach Polski 2004...

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew albo 6 (NS), 12 lew; 1430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 11 (NS);

–12 (NS);

– 12 (NS);

BA – 9 (NS).

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
   

965

KQ872

KJ10

103

  

J10873

A65

6

K982

A42

J1043

A8532

J
   

KQ

9

Q974

AQ7654

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas

pas

pas1

1

1

ktr.2

1 BA3

2

2

pas

pas

pas

1 trzecioręczne otwarcie 1 nie jest wskazane ze względu na słabość podstawowego longera ręki E oraz niekorzystne założenia

2 kontra sputnik

3 bilansowe podniesienie do 2

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

pas

pas1

2

pas

2 2 (?)

pas

3

pas

pas

pas

  

1 uwagi jak poprzednio

2 mocno wątpliwe ze względu na słabe kiery

albo:

W

N

E

S

pas

pas

pas

2

pas

pas

ktr.

pas

2

pas

pas

pas

Tym razem rozdanie należy do wyraźnie słabszej honorowo (18 PC : 22 PC) strony WE, która może w nim wziąć – raczej w widne karty, to fakt – aż dziewięć lew w piki. Ale zrealizowanie kontraktu o szczebel niższego (2) nie powinno nastręczać jej żadnych problemów. Natomiast bogatsi w honory gracze NS są w stanie zrealizować co najwyżej najniższy z możliwych w brydżu kontraktów, tzn. 1. Już 2 (NS) powinny zostać obłożone po pierwszym wiście w singla karo – obrońcy wezmą wówczas trzy asy oraz K, a ponadto W przebije dwa kara.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE); 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 6 (NS, WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
   

105

542

AQJ954

53

  

Q842

AKQ9

6

10987

973

J873

872

QJ6
   

AKJ6

106

K103

AK42

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

Kontraktem optymalnym jest tu rzecz jasna końcówka w kara, w turnieju na maksy prezentowanej wyżej sekwencji trudno jest jednak wiele zarzucić. Tym bardziej że także 3BA zostaną łatwo zrealizowane – obrońcy zdejmą tylko cztery lewy kierowe. A z przyzwoitym pięciokartem kierowym gracz W wszedłby do licytacji po otwarciu 1 – i wówczas NS najprawdopodobniej dolicytowaliby się do końcówki w kara.

Z drugiej strony, gdyby obrońca W nie miał oczywistego wistu kierowego, rozgrywający kontrakt 3BA skasowałby co najmniej dziesięć wziątek, co w turnieju na maksy nie byłoby faktem pozbawionym znaczenia.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 11 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 8 (NS);

BA – 9 (NS).