Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
1 |
|
9
87643
K3
Q9763
|
|
AJ5
QJ10
A1054
852
|
![](Image1.gif)
|
107642
K952
Q7
AJ
|
|
|
KQ83
A
J9862
K104
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
pas |
1 ![](d.gif) |
pas2 |
1 3 |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 4 |
pas |
2 5 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 zbyt słabe longery na dwukolorowe otwarcie
2 (Wilkosz) bądź 2 (kiery i inny), nawet w założeniach
przedpartyjnych
2 longerem ręki W są kara – kolor
przeciwnika, stąd konieczność wykonania trapping-pasa
3 z układem 5–5 warto podtrzymać licytację
nawet we Wspólnym Języku, mimo obecności w ręce N
zaledwie pięciu miltonów
4 wskazanie maksymalnej ręki, a więc trapping-pasa,
oraz co najmniej tolerancji pikowej
5 negatywne, E z kolei ma rękę
minimalną
Turniej rozpocznie się – przynajmniej dla niektórych
par – od niezbyt interesującej i umiarkowanie zaciętej batalii częściówkowej.
Górą powinna wyjść z niej posiadająca tak przewagę siły (22 PC :
18 PC), jak i starszy kolor uzgodniony strona WE. Kontrakt 2
jest jednak najwyższą grą do zrealizowania przez nią możliwą.
Rozgrywający ma bowiem do oddania pięć lew: kierową, karową,
treflową i dwie atutowe, przynajmniej po optymalnej obronie ze strony
przeciwników. Jeżeli bowiem przeciwko 2 (E) gracz S
ściągnie singlowego A i w drugiej lewie wyjdzie w karo, to
rozgrywający przepuści tę lewę do króla w ręce N i dostanie
następnie kierową przebitkę. Po jej dokonaniu S będzie
kontynuował treflem. Rozgrywający zabije D asem w ręce, ściągnie
D i zagra pika do waleta w dziadku. A następnie na A pozbędzie
się z ręki przegrywającego trefla i odda jeszcze tylko jedną lewę
atutową. W sumie zrobi więc nadróbkę.
Jak widać, aby ograniczyć przeciwnika do ośmiu wziątek,
obrońcy muszą wcześnie otworzyć trefle. Nawet bez kierowej przebitki
strona NS zawsze bowiem dostanie dwie wziątki atutowe.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
2 |
|
1043
98
K982
AKJ10
|
|
652
AQ3
QJ
87432
|
![](Image1.gif)
|
KQJ8
K1076
10643
5
|
|
|
A97
J542
A75
Q96
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas1 |
pas |
1 2 |
ktr.3 |
rktr.4 |
pas |
1 BA5 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 puste 11 PC w składzie superzrównoważonym
to stanowczo za mało na pierwszo- czy drugoręczne otwarcie
2 tylko 14 punktów pikowych (suma PC +
liczby posiadanych pików) to – według tzw. zasady pikowej –
o jeden za mało na czwartoręczne otwarcie; nie będzie więc też błędem
spasować
3 kontra wywoławcza
4 maksimum pasa, a więc 10–11 PC
5 taktyczne: N na chude kolory starsze,
licytuje więc 1BA (do pasa), zanim przeciwnicy uzgodnią któryś
z nich (albo przynajmniej pokażą sobie optymalny wist)
Ponadto takie działanie nie pozwoli stronie NS
na przelicytowanie karty – S wskazał już 10–11 PC, więc
teraz na 1BA partnera powinien spasować. Przeciwko tej grze E
wyjdzie K. Rozgrywający ma gotowe siedem lew: cztery treflowe, dwie
karowe i pikową, o nadróbce nie ma jednak mowy. Z wyższych kontraktów,
chociaż nie zapisowo, na NS wychodzą jeszcze tylko 2 .
Minimaks teoretyczny: 1 BA (NS), 7 lew
albo 2 (NS), 8 lew; 90 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
3 |
|
10
KQJ962
742
A109
|
|
A84
85
AKQ5
K652
|
![](Image1.gif)
|
Q73
A73
J10983
Q3
|
|
|
KJ9652
104
6
J874
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
2 BA2 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 słabe dwa
2 15–17 PC, skład zrównoważony
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
2 BA2 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 multi
2 jak wyżej, choć przydałoby się też
zatrzymanie w kierach, który to kolor może przecież posiadać
otwierający, alternatywą jest więc PAS i zabranie głosu dopiero w
następnym okrążeniu, może to jednak spowodować trudne do przezwyciężenia
kłopoty ze złapaniem strefy
Niestety, bilansowy kontrakt 3BA (WE mają 25
PC i pełnego pięciokartowego longera roboczego w karach) zostanie łatwo
obłożony – N zawistuje bowiem K i będzie czekał z A i
kierowymi fortami. Rozgrywający ściągnie zatem pięć lew karowych i
dwa asy i wpadnie bez dwóch.
Optymalnym kontraktem strony WE jest częściówka
karowa, i to z bardziej naturalnej ręki E, kiedy to będzie można
wziąć aż dziesięć lew. A to dzięki trzeciemu A u N – E
zagra bowiem najpierw blotkę trefl do damy, a potem trefla wkoło. Następnie
zaś przebije trzecią rundę tego koloru, co wyfortuje K na stole
(na którego zostanie wyrzucony z ręki pik). Gra karowa ustawiona z ręki
W będzie natomiast mogła zostać ograniczona do dziewięciu wziątek
– choć wyłącznie po ataku 10. Aby obronić się przed pikową
przebitką rozgrywający będzie wówczas musiał trzykrotnie zaatutować,
potem więc nie będzie już dysponował stosowną komunikacją, aby
przeprowadzić wszystkie niezbędne do zdobycia dziesiątej lewy manewry
w kolorze treflowym.
Minimaks teoretyczny: 4 (E!), 10
lew; 130 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 10 (E!);
– 6 (NS, WE!);
– 7 (NS).
BA – 7 (WE).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
4 |
|
10754
J853
K106
102
|
|
8
K106
QJ9
KJ9654
|
![](Image1.gif)
|
KJ6
AQ92
A743
73
|
|
|
AQ932
74
852
AQ8
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
1 ![](s.gif) |
3 1 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 6 , 9–11 PC
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas3 |
3 4 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 tu otwarcie 2 ma charakter półblokujący
i jest najczęściej limitowane jako 10–14 PC, można je więc
zastosować
2 pytanie
3 wejście 2 – po partii – byłoby
krokiem wielce niebezpiecznym
4 6 , brak starszej czwórki, ręka z
singletonem (według jednej ze stosowanych w tej sekwencji konwencji)
Na większości stołów czerwcowego turnieju Korespondencyjnych
Mistrzostw Polski 2006 ostatecznym kontraktem staną się 3BA (E).
Rozkłady są dla strony WE wielce przychylne, rozgrywający
powinien więc skompletować co najmniej dziesięć lew: pięć
treflowych (podgrywając A D w ręce S), trzy kierowe oraz
dwie karowe (po impasie króla tego koloru u N). A gdy S
odda naturalny w końcu wist w pika – łupem rozgrywającego powinno
paść wziątek jedenaście (przybędzie bowiem dodatkowa lewa w
pikach).
Minimaks teoretyczny: 4 BA (E!), 10
lew; 630 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 9 (WE);
– 10 (WE);
– 7 (NS);
BA – 10 (E!).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
5 |
|
J8
A5
A1074
AK932
|
|
Q1064
Q109
KJ95
J4
|
![](Image1.gif)
|
AK5
K864
8632
Q10
|
|
|
9732
J732
Q
8765
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](d.gif) |
pas |
2 1 |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
2 /2 ![](h.gif) |
3 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 we Wspólnym Języku rebid ten
wskazuje dodatkowo siłę 15+ PC
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
1 BA1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
2 4 |
pas |
3 5 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 otwarcie alternatywne, nieźle opisujące rękę
N
2 Stayman, tu: wersja ratunkowa (jeżeli
system na to pozwala)
3 brak starszych czwórek
4 cztery kiery, ręka nieodpowiednia do gry w
bez atu
5 N nie ma ani trzech kierów (wtedy
spasowałby na 2 partnera), ani trzech pików (zgłosiłby wówczas
2 ), nie pozostaje mu zatem nic innego, jak zapowiedzieć 3
W ten czy inny sposób strona NS powinna znaleźć
się w częściówce treflowej i zrealizować co najmniej dziewięć
lew. A jeżeli obrońcy spóźnią się z łączeniem atutów, rozgrywający
zdoła przebić na stole trzy kara i skompletuje dziesięć wziątek.
Gdyby zaś gracze NS utrzymali się w kontrakcie 1BA, rozgrywający
zrobiłby tylko swoje. Przeciwnicy mają natomiast do wzięcia osiem lew
w kara, teoretycznie rzecz biorąc, mogliby więc opłacalnie
przelicytować 3 strony NS trzema karami (tylko bez
jednej, z kontrą za 100).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą,
8 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
– 6 (NS, WE!);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
6 |
|
Q92
104
KJ10986
53
|
|
J86
7652
Q3
KQJ9
|
![](Image1.gif)
|
A5
KJ983
A7
A642
|
|
|
K10743
AQ
542
1087
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 ![](h.gif) |
1 ![](s.gif) |
2 ![](h.gif) |
2 ![](s.gif) |
3 ![](c.gif) |
pas |
4 ![](c.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
WE posiadają 25 PC i dziewięć kierów, nie
powinien więc nikogo zdziwić fakt, że wiele par tej strony znajdzie
się w końcówce. Niestety, układ kart jest taki, że trzeba będzie
oddać dwie lewy atutowe, a ponadto pika i karo, kontrakt 4 (WE)
zostanie więc obłożony bez jednej. I standardowym wpisem w protokół
będzie 100 dla NS.
Teoretycznym minimaksem rozdania jest kontrakt 3 (NS)
z kontrą, bez jednej, 100 dla WE. Jest to opłacalna obrona 3
strony WE. Grający w piki, odda dwie tylko lewy treflowe, karo
oraz dwa piki. Nawet gdyby rozgrywający wyłapał W, broniący
zawsze zdołają ustawić go w dziadku – w momencie, gdy będą się
tam znajdowały już tylko same kara. I któryś z graczy WE
trzecią rundę kar przebije.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z
kontrą, 8 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 8 (NS);
– 9 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
7 |
|
A
Q932
963
AK976
|
|
QJ107
J85
A
J8542
|
![](Image1.gif)
|
62
K10764
QJ105
Q10
|
|
|
K98543
A
K8742
3
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
2 BA4 |
pas |
3 5 |
pas |
pas |
pas |
|
1 dwukolorówka Wilkosza; wprawdzie ręka
S zawiera niebrzydkie 10 PC (asa i dwa króle), jej longery są
jednak za słabe na otwarcie 1 (niektórzy gracze S na pewno
jednak na takie rozpoczęcie licytacji się zdecydują)
2 do koloru partnera
3 piki i kolor młodszy
4 wywołanie koloru młodszego
5 piki i kara
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
pas |
pas |
|
1 dwukolorówka piki i młodszy
2 pytanie (zazwyczaj, tzn. u większości par,
taka zapowiedź przyrzeka też lepszą kartę aniżeli alternatywne 3
– do koloru partnera)
3 piki i kara
Obie powyższe sekwencje prezentują wariant
optymistyczny, tzn. zakładają, że gracz N oceni rozkład jako
misfitowy i będzie się starał wyhamować jak najniżej. Zdaje sobie
wszakże sprawę z tego, że w rozdaniu tym niejedna para NS kartę
przelicytuje, a już na pewno wówczas, gdy S zdecyduje się na
pierwszoręczne otwarcie 1 . Tymczasem – ponieważ także rozkłady
są dla strony NS niezbyt przychylne – może ona zrealizować
co najwyżej takie kontrakty, jak: 1BA, 2 i 4 . Ten ostatni będzie
jednak wymagał bardzo starannej rozgrywki – na obustronne przebitki
(bez ściągania zbyt wcześnie K), sądzę więc, że większość
grających w ten kolor zdoła skompletować jedynie dziewięć wziątek.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 8 lew; 130
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
8 |
|
754
Q102
Q82
K1064
|
|
1092
KJ
K9543
Q72
|
![](Image1.gif)
|
AKQ6
8743
J1076
9
|
|
|
J83
A965
A
AJ853
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 1 |
2 ![](c.gif) |
3 2 |
ktr. |
3 ![](d.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 trzecia ręka! atrakcyjną alternatywą jest
otwarcie 1 – z tak solidnej czwórki
2 maksymalna ręka z dobrym fitem karowym
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 1 |
2 ![](c.gif) |
3 2 |
ktr. |
3 ![](d.gif) |
4 3(!) |
pas |
pas |
pas |
|
1 trzecia ręka! atrakcyjną alternatywą jest
otwarcie 1 – z tak solidnej czwórki
2 maksymalna ręka z dobrym fitem karowym
3 jeżeli kontra partnera na 3 wskazuje
prawdziwy fit (a nie tylko wist, np. z K x)
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 1 |
2 ![](c.gif) |
3 2 |
ktr. |
3 ![](d.gif) |
ktr.3 |
pas |
4 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 trzecia ręka! atrakcyjną alternatywą jest
otwarcie 1 – z tak solidnej czwórki
2 maksymalna ręka z dobrym fitem karowym
3 kontra wywoławcza nadwyżkowa (gdy
kontra partnera na 3 była jedynie kontrą wistową,
tzn. mogła być np. dana z K x)
WE łatwo by swoje 3 zrealizowali, oddając
dwie lewy atutowe, kiera i trefla, jeśli jednak zostaną one
przelicytowane przez przeciwników czterema treflami, gry tej na
dobrą sprawę nie będzie miał kto skontrować. Grający w trefle odda
na pewno trzy piki i kiera, jeśli wiec wyimpasuje obrońcy W
D, wpadnie tylko bez jednej. A to stanie się łatwe, jeżeli tylko S
zorientuje się, iż otwarcie padło z czterech kar, będzie to bowiem
znaczyło, iż E ma układ trójkolorowy z krótkością treflową.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą,
8 lew albo 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 9 (WE);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
9 |
|
K10974
10
J7654
85
|
|
85
Q84
K93
QJ1073
|
![](Image1.gif)
|
QJ3
J976532
-
K94
|
|
|
A62
AK
AQ1082
A62
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
pas2 |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 4 |
pas |
3 5 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 karta zbyt słaba na pierwszoręczne otwarcie
zaporowe
2 także ta ręka nie nadaje się ani na
otwarcie 3 , ani na 2 multi (w założeniach niekorzystnych)
3 forsing do dogranej, skład niekoniecznie zrównoważony
(jednokolorowa ręka na karach)
4 fit karowy
5 trzy piki
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](d.gif) |
pas |
2 BA |
pas |
3 1 |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
4 2 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 transfer na piki
2 naturalne
Standardową grą powinna być w tym rozdaniu końcówka
pikowa strony NS. Nie powinno temu przeszkodzić nawet otwarcie
gracza E – 2 multi, 2 czy 3 ani jego ewentualne
wejście do licytacji w drugim okrążeniu 2 . Zresztą niewielu
zawodników E na taki krok się zdecyduje – założenia są
bowiem dla tej strony niekorzystne, a longer kierowy ręki E –
bardzo słaby (jedynym jej atutem jest ofensywny układ 7330).
Grający w piki oddadzą lewy atutową oraz karową,
zapiszą sobie więc 450 punktów.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew, 450
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 11 (NS);
– 8 (WE);
– 11 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
10 |
|
A72
KJ93
A4
AQ84
|
|
Q984
7
KJ52
KJ105
|
![](Image1.gif)
|
K653
8652
Q98
62
|
|
|
J10
AQ104
10763
973
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 1 |
ktr. |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 na trzeciej ręce otwarcie jak najbardziej
dopuszczalne, nawet po partii
Także ta końcówka powinna być kontraktem
standardowym. Najgroźniejszy dla rozgrywającego będzie wist atutowy,
weźmie on jednak pierwszą lewę w ręce (nie jest to jednak absolutnie
konieczne) i wyjdzie stamtąd W. Jeśli obrońcy będą chcieli połączyć
drugi raz atuty, lewę tę musi wziąć E – na K. Wtedy
jednak zatrzymania wszystkich trzech kolorów bocznych znajdą się w ręce
jego partnera – gracza W, wcześniej czy później rozgrywający
wyciśnie więc z niego dziesiątą wziątkę. Możliwe są różne
warianty obrony, postępując rozważnie, rozgrywający zawsze jednak
zdoła skompletować lewy pikową, karową i dwie treflowe oraz albo sześć
atutowych, albo tylko pięć atutów, ale za to dodatkową wziątkę w
karach bądź w treflach (albo nawet na 7!). Jeśli bowiem jego
partner przebije trzecią rundę trefli i zagra po raz trzeci w kiery
– w ostatniej z tych lew W zajdzie się w okrutnym przymusie na
trzy kolory.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 7 (NS);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
11 |
|
1043
6
85
KJ108543
|
|
QJ5
AK754
AQ96
7
|
![](Image1.gif)
|
K986
QJ10
KJ104
A9
|
|
|
A72
9832
732
Q62
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 ![](h.gif) |
3 ![](c.gif) |
4 1 |
pas |
4 2 |
pas |
4 3 |
pas |
4 BA4 |
pas |
5 5 |
pas |
5 6 |
pas |
6 7 |
pas |
6 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 cue-bid, nie musi być krótkościowy,
uzgodnienie kierów
2 cue-bid
3 cue-bid – jako że zgłoszony powyżej
szczebla dogranej, przyrzeka nadwyżkę
4 Blackwood
5 tu: jedna wartość (według drabinki
nowoczesnej)
6 pytanie o damę atu
7 jest dama atu! a ponadto dwa boczne króle
Z dojściem do tego wykładanego szlemika nie powinno
być żadnych problemów – zarówno po, jak i bez interwencji gracza N.
Do optymalnego kontraktu wiedzie wiele dróg, powyżej przedstawiłem
przykładowo jedynie jedną z nich. Także rozgrywka nie przysporzy
graczowi W żadnych problemów – po pierwszym zagraniu w atu
pokaże on przeciwnikom karty...
Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 980
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 12 (WE);
– 12 (WE);
– 11 (WE);
BA – 10 (WE).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
12 |
|
AQ10
1085
AJ94
1086
|
|
J94
K764
72
J753
|
![](Image1.gif)
|
7632
J3
Q1083
942
|
|
|
K85
AQ92
K65
AKQ
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas1 |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 BA3 |
pas |
pas |
pas |
|
1 ręka za słaba na pierwszoręczne
otwarcie...
2 ... nadaje się jednak jak najbardziej na
bilansowe 2BA
3 S wie, że wraz z partnerem mają 32
PC, ale najprawdopodobniej żadnego koloru
uzgodnionego – chyba że N
posiada pięciokart młodszy; jeśli para jest dobrze przygotowana
na taką ewentualność, S może zgłosić inwitowe 4BA – a
partner przyjąć ten inwit jedynie (z już ujawnionymi) 11 PC oraz pięciokartowym
longerem w treflach bądź w karach
Jeśli jednak gracz N otworzy licytację na
pierwszej ręce (1 albo 1 – w zależności od stosowanego
systemu), jego stronie bardzo trudno będzie zatrzymać się przed
szlemikiem. Tymczasem do wzięcia jest tylko jedenaście lew –
rozgrywający zaimpasuje podwójnie kiery, skompletuje więc trzy lewy w
tym kolorze, po trzy w pikach i treflach oraz dwie karowe. Widać z
tego, że szanse realizacji kontraktu 6BA oscylują wokół 50% –
dwanaście lew weźmie się przy K W ... u E (25%) oraz przy
podzielonych honorach kierowych (50%), gdy uda się ponadto impas damy
karowej (25% + 50% x 50% = 50%).
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11
lew; 660 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 10 (NS);
– 11 (NS);
– 11 (N!);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
13 |
|
A63
QJ87632
42
3
|
|
10875
K54
K
109642
|
![](Image1.gif)
|
KQJ2
A10
AQ765
QJ
|
|
|
94
9
J10983
AK875
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
ktr. |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
4 2 |
pas |
pas |
pas |
1 słabe dwa, słabe kiery nie pozwalają
na otwarcie 3
2 dwa króle – mimo że jeden z nich jest
kierowy – to karta upoważniająca do przyjęcia inwitu partnera
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
ktr. |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 słabe dwa, słabe kiery nie pozwalają
na otwarcie 3
2 19–22 PC w składzie zrównoważonym
(partner mógł zalicytować 2 z tylko trzema kartami w tym kolorze)
3 forsing do końcówki, pytanie o cztery piki
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
ktr.2 |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
4 3 |
pas |
pas |
pas |
1 multi
2 albo normalna kontra wywoławcza do
hipotetycznych pików otwierającego, albo silna karta w składzie
nieokreślonym
3 dwa króle upoważniają do przyjęcia inwitu
partnera
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
ktr.2 |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 4 |
pas |
3 5 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 multi
2 albo normalna kontra wywoławcza do
hipotetycznych pików otwierającego, albo silna karta w składzie
nieokreślonym
3 19–22 PC w składzie zrównoważonym
4 Stayman (brak koloru przeciwnika)
5 cztery piki
Niestety, prawie wszystkie racjonalne drogi doprowadzą
stronę WE do kontraktu 4 . A ten może zostać położony na
przebitce kierowej – wystarczy, że N wyjdzie w ten kolor, albo
nawet zawistuje w singla trefl, a jego partner odwróci w kiera.
Bardzo trudno jest tu wskazać drogę do wykładanych
3BA. Rozgrywający łatwo wziąłby wówczas dziewięć lew: trzy
pikowe, dwie kierowe, trzy karowe oraz treflową. Nawet po natchnionym
ataku 3 (!?) S zrobiłby swoje (tj. wziąłby, grając w bez
atu, dziewięć lew), o ile w drugiej lewie zagrałby w trefle, a nie w
piki – aby w pierwszej kolejności wytrącić jedno z dojść obrońcy
S (jeśliby bowiem w drugiej lewie został zagrany ze stołu pik
– N położyłby grę, gdyby wskoczył A i kontynuował
karem).
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
– 9 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
14 |
|
AK
64
J8642
KQ84
|
|
10982
987
KQ
A1032
|
![](Image1.gif)
|
QJ76
QJ105
A1093
6
|
|
|
543
AK32
75
J975
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 ![](d.gif) |
ktr.1 (!?) |
1 ![](h.gif) |
1 ![](s.gif) |
2 ![](c.gif) |
pas |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
pas |
3 ![](c.gif) |
pas |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 wywoławcza
Możliwe są też, rzecz jasna, inne scenariusze
rozwoju wydarzeń w tym interesującym rozdaniu. Na ogół jednak
stronie WE trudno będzie znaleźć się w licytacji. Przeciwnicy
utrzymają się wówczas w kontrakcie 1BA albo 2 i bez trudu go
zrealizują. Tymczasem strona WE, grając w uzgodnione piki, może
wziąć aż dziewięć lew, ma bowiem do oddania jedynie A K i A
K. Jedyna nadzieja w tym, że po czwartoręcznym otwarciu e-N-a
1 – E zdecyduje się na wywoławczą kontrę. Wprawdzie
gracz ten ma singla w treflach, taka kontra wskazuje jednak przede
wszystkim kolory starsze. Zwłaszcza że E jest po pasie...
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9
lew; 140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
15 |
|
AK87
8764
A2
A93
|
|
9
J95
Q109843
1084
|
![](Image1.gif)
|
QJ654
K3
K75
KQ5
|
|
|
1032
AQ102
J6
J762
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
N ma trzy asy i króla, jest to jednak tylko 15
PC, nie przyjmie więc zaproszenia partnera (też nieco wątpliwego). A
to pozwoli stronie NS uratować zapis, rozgrywający będzie
bowiem musiał oddać kiera, karo i dwa trefle. Po optymalnym dla obrony
ataku blotką karo rozgrywka musi być jednak staranna. W pierwszej
lewie N powinien zabić asem wstawioną przez W na
trzeciej ręce 8, a następnie wyjść stamtąd blotką trefl. E
wskoczy wówczas D, po czym – załóżmy – dopuści D
partnera, a ten wyjdzie 9. Rozgrywający zabije w ręce A,
zaimpasuje kiery damą, ściągnie A, a następnie zgra A i
odejdzie treflem. E weźmie wówczas lewę K i zagra D. N
zabije ją w ręce K, po czym odejdzie kierem, wpuszczając obrońcę
W na waleta w tym kolorze. W będzie wówczas musiał wyjść
w karo – pod podwójny renons, rozgrywający dokona więc przebitki w
ręce, a z dziadka pozbędzie się ostatniego pika.
Także po pierwszym wiście blotką pik rozgrywający
kontrakt 3 zrobi swoje, nawet jeśli nie wstawi ze stołu 10. Jeśli
bowiem obrońca E będzie konsekwentnie wyrabiał sobie lewę
pikową, cel swój wprawdzie osiągnie, ale w tym samym czasie rozgrywającemu
wyrobi się lewa czwartego okrążenia na 8. Wyrzuci więc na nią z
dziadka karo i nie odda lewy w tym ostatnim kolorze.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9
lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (NS);
– 7 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
16 |
|
Q97543
QJ2
42
A9
|
|
A6
109863
K85
QJ7
|
![](Image1.gif)
|
K
K5
J976
K86532
|
|
|
J1082
A74
AQ103
104
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
2 1 |
pas |
3 2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 słabe dwa
2 zapowiedź taktyczna – otwierający musi na
nią spasować bez względu na to, co ma w karcie
W |
N |
E |
S |
pas |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 multi
2 do koloru partnera
3 piki
Prawie wszystkie pary NS staną w tym rozdaniu
w częściówce pikowej. Rozgrywający powinien wykonać podwójny impas
w karach – odda wówczas lewę na K, ale też wyrobi sobie dodatkową
wziątkę w tym kolorze, na którą pozbędzie się z ręki trefla albo
kiera. A ponieważ K leży pod impasem, rozgrywający skompletuje lew
dziewięć.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 7 (WE);
– 9 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
17 |
|
Q976
K84
KJ4
J86
|
|
J10
93
AQ653
K542
|
![](Image1.gif)
|
AK4
A652
72
AQ93
|
|
|
8532
QJ107
1098
107
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 BA1 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1 piękne 17 PC, można więc otworzyć też
1
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 1 |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1 W nie chce zajmować bez atu bez
zatrzymań w obu kolorach starszych
Tak czy owak, 3BA (WE) będą tu grą
standardową. Przeciwko temu kontraktowi, ustawionemu na ogół z ręki E,
S zaatakuje D. Powiedzmy, że rozgrywający zabije asem trzecią
rundę kierów i wykona impas damą karo. N zabije ją K i
wyjdzie w trefla. Jeżeli teraz rozgrywający zaimpasuje D, zrobi
swoje. Jeżeli natomiast będzie kontynuował grę przez kara, to aby
mieć szanse na obłożenia gry, N będzie musiał wyrzucić do
A waleta. Oczywiście przeciwnik nadal będzie mógł zrobić grę,
impasując damę pik (rozgrywka właściwa), jeśli jednak przyjdzie mu
do głowy zagrać po raz trzeci w kara – do ręki dostanie się obrońca
S i ściągnie fortę kierową.
Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 920
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 12 (WE);
– 11 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
18 |
|
A
A765
J62
A9543
|
|
KQJ87
KQ4
A8
Q86
|
![](Image1.gif)
|
9653
2
Q10743
KJ7
|
|
|
1042
J10983
K95
102
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 1 |
ktr. |
3 2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 dobre piki i 17 PC, nie ma więc żadnej
potrzeby otwierać 1BA
2 blokujące
Wprawdzie 3 mogą zostać obłożone, choć wyłącznie
po ataku treflowym i zmontowaniu przez obrońców w tym kolorze
przebitki, i tak będą jednak opłacalną obroną kontraktu 3 , który
jest w stanie zrealizować gracz S. A w praktyce także gracz N,
3 z jego ręki kładzie bowiem jedynie niemożliwy do oddania wist
D (!?). Następnie – po dostaniu się do ręki treflem E ściągnie
dobrą 10, na którą jego partner zrzuci trefla. Potem więc W
– niezależnie od poczynań rozgrywającego – będzie musiał dostać
dwie lewy atutowe.
Tymczasem 3 (S) będą mogły zostać
zrealizowane zawsze. Rozgrywający zabije K i odda przeciwnikom
trefla. A potem wyrobi sobie przebitką trefle i wyrzuci na nie z ręki
dwa kara. Odda zatem jedynie dwa kiery, trefla i karo.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą,
8 lew albo 3BA (W!) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (W!);
– 7 (WE);
– 9 (S!);
– 8 (WE);
BA – 8 (W!).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
19 |
|
Q63
32
KJ96532
7
|
|
K952
J107
A
QJ942
|
![](Image1.gif)
|
A7
AQ64
Q1087
A108
|
|
|
J1084
K985
4
K653
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 1 |
3 ![](d.gif) |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 otwarcie graniczne
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 1 |
3 ![](d.gif) |
pas2 |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
1 zapowiedź ryzykowna z dwóch powodów: po
pierwsze – partner nie musi wznowić licytacji (E jest bardzo
silny), po drugie – przeciwnicy mogą wpaść mniej niż bez czterech,
czyli dla strony otwierającej nieopłacalnie (WE są po partii,
a NS przed)
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 1 |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 pytanie
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 ![](c.gif) |
3 ![](d.gif) |
3 BA1 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 w tych okolicznościach trapping-pas
byłby zapowiedzią jeszcze bardziej ryzykowną niż w sekwencji według
Naszego Systemu
Rzeczywiście 3 (N) z kontrą mogłyby
zostać obłożone tylko bez trzech, za 500 (broniący wzięliby dwa
piki, kiera, trefla i trzy lewy atutowe), natomiast na popartyjne 3BA WE
łatwo wezmą dziesięć lew: cztery treflowe, karową, trzy kierowe i
dwie pikowe.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 630
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 7 (WE);
– 10 (WE);
– 9 (WE);
BA – 10 (WE).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
20 |
|
97532
Q875
A74
10
|
|
84
AK
QJ10863
Q87
|
![](Image1.gif)
|
AQ10
96432
92
K32
|
|
|
KJ6
J10
K5
AJ9654
|
|
W |
N |
E |
S |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
2 ![](c.gif) |
2 ![](d.gif) |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
Wprawdzie WE dysponują lekką przewagą siły
(21 PC : 14 PC), to jednak wyższą grę mogą w tym rozdaniu wygrać
ich przeciwnicy. Już 2 (WE) powinny bowiem zostać położone
– jeśli tylko broniący zrobią dwie przebitki treflowe (N
wyjdzie w singla trefl, a po dokonaniu przebitki zagra w pika).
Wychodzą
natomiast 2BA z dobrej ręki E [2BA (W) położy wist
pikowy].
Jak już wspomniałem, strona NS może
natomiast wziąć aż dziewięć lew, grając w piki, a to przede
wszystkim za sprawą korzystnej dla niej konfiguracji kolorów czarnych.
Co więcej, 4 (NS) kładzie tylko i wyłącznie wist kierowy
– W ściągnie wówczas K A, potem zaś gdy E
dostanie się do ręki A (bijąc nim pierwszą rundę tego koloru),
zagra w kiery po raz trzeci. Dzięki temu broniący dostaną dodatkową
lewę atutową...
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 9 (NS);
BA – 8 (E!).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
21 |
|
AJ96
AQJ76
4
Q86
|
|
53
K1083
AK52
K97
|
![](Image1.gif)
|
874
2
Q73
AJ5432
|
|
|
KQ102
954
J10986
10
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](h.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
Przeciwko 3 (S) W ściągnie A, a
następnie obrońcy – optymalnie dla swojej strony – zagrają dwa
razy w trefle, impasując znajdującą się w dziadku damą. Rozgrywający
przebije w ręce, zaimpasuje kiery damą, przebije w ręce jeszcze
jednego trefla, ściągnie K D, po czym powtórzy impas kierowy.
Walet kier zostanie jednak przez obrońcę E przebity, potem więc
rozgrywający będzie musiał oddać jeszcze jednego kiera. Weźmie zatm
lew dziewięć, czyli zrobi równo swoje.
W widne karty można wziąć lew dziesięć,
konieczne jest jednak wykonanie impasów przeciwko wszystkim wysokim
kierom gracza W – nie tylko królowi, ale też dziesiątce i ósemce...
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 9
lew; 300 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 6 (NS, WE!);
– 9 (NS);
– 10 (NS);
BA – 4 (NS, WE!).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
22 |
|
J4
10764
75
Q9532
|
|
KQ987
J
A83
A876
|
![](Image1.gif)
|
65
9852
Q1062
J104
|
|
|
A1032
AKQ3
KJ94
K
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 ![](d.gif) |
1 ![](s.gif) |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
2 1 |
pas |
pas2 |
pas |
|
|
|
1 alternatywnie N może zgłosić 2 (parter wywołuje
przede wszystkim kolory starsze), wówczas to S zalicytuje 2
2 N nie dał w pierwszym okrążeniu kontry sputnik,
a w drugim powiedział tylko 2 , S może sobie więc darować
inwit do końcówki
Mimo że na pierwszy rzut oka NS mają tylko
trzy przegrywające: pikową, karową i treflową, problemy
komunikacyjne oraz podział atutów 4–1 sprawiają, że górnym pułapem
możliwości tej strony przy grze w kiery jest dziewięć lew. Po
optymalnym dla obrony ataku w atu – rozgrywający wyjdzie w trefle, a
potem dostanie się do ręki 10 i zagra stamtąd w kara – do
waleta. Ostatecznie N przebije w ręce dwa kara, na jego dziewięć
lew złoży się zatem sześć kierów, pik, trefl i karo.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 6 (NS, WE!);
– 7 (E!);
– 9 (NS);
– 7 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
23 |
|
Q109
A2
8754
K972
|
|
A652
KJ874
10
J43
|
![](Image1.gif)
|
KJ743
5
AQJ9
Q85
|
|
|
8
Q10963
K632
A106
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 1 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 Drury
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
3 1 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 kiery i czterokartowy fit pikowy
Większość par WE bez wątpienia znajdzie się
w tym rozdaniu w końcówce pikowej. Jeżeli obrońcy szybko zdejmą dwa
trefle (i kiera), to rozgrywający – aby wziąć dziesięć lew – będzie
musiał trafić D. A to raczej mu się nie uda. Jeślo zaś broniący
trefli nie odbiorą, sytuacja rozgrywającego zdecydowanie poprawi się.
Gracz E zaekspasuje wówczas obrońcy S króla karo, po
czym na dobre kara pozbędzie się ze stołu dwóch trefli. A potem
zagra kiera do waleta, odda obrońcom lewę treflową i przebije na
stole kartę tego ostatniego koloru. Weźmie wiec co najmniej dziesięć
lew, a gdy w końcówce spadnie nań natchnienie, aby zaimpasować obrońcy
N damę pik, zdobędzie nawet bezcenną jedenastą wziątkę.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 6 (WE);
– 7 (WE);
– 10 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
24 |
|
93
K42
84
A86532
|
|
KQ1082
AQJ9
2
KJ9
|
![](Image1.gif)
|
75
10873
Q10975
104
|
|
|
AJ64
65
AKJ63
Q7
|
|
W |
N |
E |
S |
1 ![](s.gif) |
pas |
pas |
2 ![](d.gif) |
ktr. |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
1 ![](s.gif) |
pas |
pas |
2 ![](d.gif) |
ktr. |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
3 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
Kolejny interesujący pojedynek w strefie zapisu częściowego.
Jeśli gracz N pozwoli przeciwnikom rozgrywać niewysoki kontrakt
2 , gra ta powinna zostać zrealizowana. Wprawdzie na pierwszy rzut
oka rozgrywający ma do oddania tylko po jednej lewie w każdym z kolorów,
kłopoty z komunikacją oraz trudności z wyrobieniem pików sprawią,
że będzie on musiał oddać obrońcom jeszcze jedna lewę.
A kiedy gracz N przelicytuje 2 przeciwników
trzema treflami, staną się one najprawdopodobniej kontraktem
ostatecznym. A ten – po naturalnym ataku pikowym – zostanie położony
bez jednej. Grę tę będzie jednak trudno skontrować, więc wpadka za
50 okaże się wysoce opłacalną obroną zapisu 110, jaki zdobyliby
gracze WE, realizując 2 .
Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą,
8 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (S!);
– 8 (WE);
– 7 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.
25 |
|
953
Q
K9654
Q1098
|
|
1072
KJ1065
J3
763
|
![](Image1.gif)
|
KQ86
9842
Q82
KJ
|
|
|
AJ4
A73
A107
A542
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
|
Jeśli W wyjdzie przeciwko 1BA (S) W,
to ten mało elegancki kontrakt zostanie zrealizowany z nadróbką.
Rozgrywający zdobędzie bowiem pierwszą lewę singlową D na stole,
po czym wyrobi sobie kara. Natomiast po pasywnym wiście w pika albo w
trefla bądź spektakularnym ataku K (!) rozgrywający zostanie
ograniczony do zadeklarowanych siedmiu wziątek.
Gracze NS znaleźliby się w znacznie lepszej
sytuacji, gdyby udało się im uzgodnić któryś z kolorów młodszych,
zarówno w trefle, jak i w kara są bowiem w stanie wziąć aż dziesięć
lew. Nie jest to jednak w zasadzie możliwe – S musi przecież
otworzyć 1BA, a jego partner jest zbyt słaby, aby poszukiwać innego
kontraktu. Natomiast transfer na kara 2BA wymagałby od gracza N
posiadania co najmniej sześciu kart w tym kolorze. Z drugiej strony N
ma siedem miltonów, a jego singleton to dama, nie obawia się zatem
zbytnio kontraktu 1BA.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew
albo 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
26 |
|
KQ106
52
K82
K762
|
|
82
AKQJ9
J65
1043
|
![](Image1.gif)
|
9743
1043
AQ103
Q9
|
|
|
AJ5
876
974
AJ85
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
2 /3 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
WE wygraliby swoje 2 z nadróbką, raczej
jednak nie przepchną się już w 3 – są bowiem wyraźnie słabsi,
nie posiadają też dziewięciu atutów, a żadna z ich rąk nie zwiera
singletona.
Oba kontrakty strony NS, do jakich może dojść
po ożywieniu licytacji przez N – 2 (S) i 3 (S),
powinny zostać obłożone. Obrońcy ściągną bowiem dwa kiery i trzy
kara (jeżeli W zagra dwa razy w kiery, to potem będzie musiał
kontynuować W!), a następnie – w przypadku kontraktu 2 zagrają
trzeci raz w kiery, aby skrócić stół. W ten sposób gracz E
zdobędzie kładącą grę lewę na blotkę atu. Tak 2 , jak i 3
nie zostaną jednak skontrowane, wpadka bez jednej, za 100, okaże się
więc opłacalną obroną wykładanych 3 , za zrealizowanie których
gracze WE zapisaliby sobie 140 punktów.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 9 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (NS);
BA – 5 (WE).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
27 |
|
K
109873
AK64
KQ4
|
|
J754
K64
82
J873
|
![](Image1.gif)
|
AQ82
J52
Q10753
A
|
|
|
10963
AQ
J9
109652
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas1 |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 oczywiście, para grająca wejściem 1BA o
znaczeniu: cztery piki (czwórka w drugim starszym kolorze) – piątka
młodsza, może je tu z powodzeniem zastosować
Gracz S “zajmie” piki, przez co skradnie
przeciwnikom ich najlepszy kolor do gry, w który mogliby oni wziąć aż
dziewięć lew. Tymczasem wistując przeciwko 2 (N), gracz E
ściągnie najprawdopodobniej singlowego A, a w drugiej lewie wyjdzie
w kiera. Rozgrywający zaimpasuje na stole damą, więc W weźmie
K, po czym – aby położyć grę – będzie musiał zagrać w
karo. Gdy N doda z ręki blotkę, E weźmie lewę na D
i będzie kontynuował tym kolorem. Rozgrywający utrzyma się wówczas
W w dziadku i ściągnie A, potem będzie jednak musiał wyjść
stamtąd w pika bądź w trefla. Obrońcy dostaną zatem jeszcze lewę
na A oraz dwie przebitki – W przebije karo, a jego partner
trefla (i tak biorącym W). W ten sposób kontrakt zostanie położony
bez jednej (broniący wezmą trzy lewy atutowe, pika, karo oraz trefla).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (N!);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
– 9 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
28 |
|
K1062
K984
632
104
|
|
8754
J5
KJ105
952
|
![](Image1.gif)
|
AQ93
62
Q4
A8763
|
|
|
J
AQ1073
A987
KQJ
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 1 |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 także we Wspólnym Języku, kolor
treflowy jest bowiem zbyt słaby na otwarcie 2
I tę dograną w kiery powinna osiągnąć
zdecydowana większość uczestniczących w czerwcowych Korespondencyjnych
Mistrzostwach Polski 2006 duetów NS. Powiedzmy, że
przeciwko 4 (S) broniący W wyjdzie w pika, a jego
partner weźmie tę lewę D i odwróci D. Rozgrywający będzie
musiał honor ten przepuścić, a dopiero drugą rundę kar zabić asem,
dwa razy zaatutować i zagrać w trefle. E dostanie trzecią lewę
obrony na A, ponieważ jednak nie będzie już miał trefla, nie zdoła
rozgrywającemu w żaden sposób zaszkodzić. S pobije bowiem
dowolną kontynuację ze strony E, po czym na treflowy honor pozbędzie
się ostatniego kara dziadka.
Teoretycznym minimaksem rozdania, bardzo trudnym albo
wręcz niemożliwym do osiągnięcia w praktyce, są 4 (WE) z
kontrą. Kontrakt ten może zostać obłożony tylko bez trzech, za 500,
a więc opłacalnie w stosunku do popartyjnej końcówki przeciwników
(wartej 620 punktów).
Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą,
7 lew ; 500 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (N!);
– 8 (NS);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
29 |
|
AK105
K10965
K1065
-
|
|
J762
AJ7
J984
104
|
![](Image1.gif)
|
Q84
843
AQ72
875
|
|
|
93
Q2
3
AKQJ9632
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
4 1 |
pas |
4 2 |
pas |
5 3 |
pas |
pas |
pas |
|
1 samodzielny kolor treflowy, co najwyżej z
jedną przegrywającą
2 cue-bid
3 S nie ma nic więcej poza (pełnymi)
treflami
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](h.gif) |
pas |
3 1 |
pas |
3 BA |
pas |
5 2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 forsing do końcówki na bardzo dobrym
kolorze treflowym
2 pełne trefle, ale nic poza tym
Wbrew pozorom jest to rozdanie dosyć trudne – należy
w nim bowiem uniknąć nie tylko szlemika (ze względu na brak dwóch asów),
ale i kontraktu 3BA (brak dojścia do trefli ręki S). Dużo łatwiej
byłoby, gdyby licytację rozpoczynał S, otworzyłby on bowiem
konwencyjnymi 3BA (pełny co najmniej siedmiokart w którymś z kolorów
młodszych, co najwyżej dama bokiem), na co jego partner – właśnie
ze względu na renons w treflach – odpowiedziałby końcówką w ten
kolor.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 600
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 7 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
30 |
|
95
AQ763
A85
A98
|
|
KQJ82
K4
J103
1054
|
![](Image1.gif)
|
63
985
Q942
KJ62
|
|
|
A1074
J102
K76
Q73
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 1 |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 trzecia ręka! więc otwarcie odrobinę słabsze
od standardowego
Obie ręce NS są zupełnie zrównoważone –
mimo posiadania uzgodnienia koloru kierowego gracze ci powinni więc
zapowiedzieć końcówkę w bez atu. Rzezywiście, zarówno w kiery, jak
i w bez atu jest do wzięcia taka sama liczba lew – dziewięć: pięć
kierowych, pikowa, oraz po dwie w karach i treflach. Oczywiście pod
warunkiem że rozgrywający nie założy, iż K znajduje się w ręce
otwierającego, i nie zagra na końcową wpustkę pikiem (zgrywając
uprzednio pięć kierów oraz A K).
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (NS);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
31 |
|
KQ1082
1053
AK2
98
|
|
965
Q976
753
AQ6
|
![](Image1.gif)
|
J43
AK8
Q96
KJ74
|
|
|
A7
J42
J1084
10532
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
ktr. |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
Kolejne rozdanie niezbyt wyszukane – przedstawiona
wyżej licytacja to sekwencja standardowa, która zostanie powtórzona
na wielu stołach. Szablonowy będzie tez wist i rozgrywka: obrońcy
zdejmą trzy piki i dwa kara, a pozostałe osiem lew będzie już należało
do rozgrywającego.
A jednak nawet tu może się zdarzyć coś interesującego.
Powiedzmy, że przeciwko 2 (W) N zawistuje A, a następnie
wyjdzie K. Jego partner dołoży 7 (może też przejąć K asem
i wyjść 7), więc N będzie kontynuował blotką pik. S
weźmie lewę A i zagra w karo, więc jego partner utrzyma się K,
ściągnie D i będzie kontynuował pikiem, a jego partner przebije
go W. Rozgrywający nadbije w ręce D, po czym – aby zrealizować
grę – będzie musiał zaimpasować obrońcy N dziesiątkę
atu...
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
BA – 6 (WE).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
32 |
|
J107
A6
98
AKQ876
|
|
K32
J10832
AK43
2
|
![](Image1.gif)
|
9864
Q975
7
10954
|
|
|
AQ5
K4
QJ10652
J3
|
|
W |
N |
E |
S |
1 ![](h.gif) |
2 ![](c.gif) |
3 1 |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
1 blokujące, być może w aktualnych założeniach
ręka E jest na tę zapowiedź nieco zbyt słaba
I znów gra jak najbardziej standardowa. Po wiście w
uzgodnione kiery rozgrywający zaimpasuje piki i weźmie dziesięć lew
(sześć treflowych oraz po dwie w pikach i kierach). Po każdym innym
ataku S wyrobiłby sobie kara i zdobyłby jedną wziątkę więcej.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 11 (S!);
– 8 (WE);
– 8 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
33 |
|
K98765
Q6
1094
92
|
|
4
K9752
K85
AQ43
|
![](Image1.gif)
|
J10
J8
AQJ76
KJ85
|
|
|
AQ32
A1043
32
1076
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
3 2 |
pas |
5 3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 od biedy można dać otwarcie 2 bądź 2
multi
2 splinter
3 wyłączenie pikowe, ale karta minimalna
honorowo
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
3 2 |
4 ![](s.gif) |
5 ![](d.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 słabe dwa
2 chciałoby się mieć trochę więcej...
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
3 2 |
4 3 |
ktr. |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
5 ![](d.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 multi
2 chciałoby się mieć trochę więcej...
3 wywołanie koloru partnera
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
pas (!?) |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
4 BA2 |
pas |
5 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 słabe dwa
2 kolory młodsze
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
pas (!?) |
4 2 |
pas |
4 ![](s.gif) |
4 BA3 |
pas |
5 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 multi
2 wywołanie koloru partnera
3 kolory młodsze
W ten czy nieco inny sposób większość par WE
powinno wylicytować końcówkę w któryś z kolorów młodszych. Zarówno
5 , jak i 5 łatwo wychodzą, kolory te dzielą się bowiem 3–2,
a A leży przed królem. Rozgrywka nie nastręczy więc żadnych
problemów.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew
albo 5 (WE), 11 lew; 400 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 11 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (WE);
BA – 6 (WE).
|