Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
1 |
|
KJ96
-
QJ4
A109864
|
|
Q3
K852
63
KQJ72
|
![](stolik.gif)
|
8754
AJ10976
107
5
|
|
|
A102
Q43
AK9852
3
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](c.gif) |
2 1 |
3 2 |
4 3 |
6 4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 blokujące, niektórzy posiadacze tej karty
– przed patią – skoczą nawet na 3
2 naturalne, dobry kolor, forsing, praktycznie
do dogranej
3 na linii WE znajduje się dziesięć
kierów, skok na 4 jest więc w pełni uzsadniony (mimo że ręka W
nie zawiera singletona)
4 fit karowy z dwoma figurami, a w kolorach
bocznych dwa zatrzymania pierwszej klasy i jedno drugiej; inwitująca
wielkiego szlema zapowiedź 5 – oprócz zatrzymania pierwszej klasy
w tym kolorze – powinna też przyrzekać nieco silniejszą kartę, np.
bogatszą o K lub D
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
3 2 |
4 3 |
4 ![](h.gif) |
5 4 |
pas |
5 5 |
pas |
6 6 |
pas |
7 7 |
pas |
pas |
pas |
|
1 precision
2 blokujące, 2 byłyby normalnym wejściem,
przyrzekającym minimum 10 PC
3 naturalne, forsing
4 stoper pierwszej klasy w kierach, fit karowy;
w tym wypadku karta N jest zlimitowana (otwarciem) jako 11–14
PC, także po partnerowej odpowiedzi 4 N może spodziewać się
nieco więcej aniżeli po 3 w sekwencji poprzedniej
5, 6 cue-bidy
7 w tym wypadku są większe niż w sekwencji
poprzedniej praktyczne podstawy do zapowiedzenia wielkiego szlema;
paradoksalnie – po trosze wynika to z faktu, iż z konieczności była
ona trochę nieco mniej precyzyjna (od wersji naszosystemowej)
Sądzę, że w karowym szlemiku znajdzie się tu większość
uczestniczących w listopadowym turnieju Korespondencyjnych
Mistrzostw Polski 2006 duetów. A niektóre dojdą nawet do
wielkiego szlema. Powiedzmy, że przeciwko 7 (S) gracz W
wyjdzie w atu (pierwszy atak K wiele nie zmieni). W pierwszej wersji
rozgrywki – opartej o przebicie w dziadku dwóch kierów i
zaimpasowanie obrońcy W D – S weźmie lewę A w ręce
(lub 9, jeśli E nie wstawi 10), przebije na stole kiera,
zgra A, przebije w ręce trefla (ujawni się podział tego koloru
5–1), przebije na stole kiera, przebije w ręce trefla i ściągnie
K. Teraz wystarczy ściągnąć A, po czym wyjść z ręki 10 i
puścić ją wkoło, a następnie zaimpasować piki waletem i na K
pozbyć się z ręki ostatniego kiera.
Alternatywnie – można rozpocząć rozgrywkę od ściągnięcia
A i przebicia w ręce trefla, aby spróbować wykorzystać podział
tego koloru 3–3 (a w pewnych wypadkach i 4–2). Szybko ujawni się
jednak fakt podziału trefli 5–1 i rozgrywający będzie musiał zdać
się wyłącznie na szansę kierowo-pikową.
W oderwaniu od aktualnego rozkładu, rozgrywka przez
trefle, lepsza od poprzedniej, powinna wyglądać następująco:
Rozgrywający weźmie pierwszą lewę D na stole (lub zabije K
asem i zgra D), przebije w ręce trefla (małym karem), przebije na
stole kiera, przebije w ręce trefla 8, przebije w dziadku kiera,
przebije w ręce trefla 9, ściągnie A K, wejdzie na stół K
i na dwie forty treflowe wyrzuci z ręki kiera i blotkę pikową. A w
wypadku podziału trefli 3–3 wystarczy przebić na stole tylko jednego
kiera. Nie można jednak na początku gry, zanim nie ujawni się podział
trefli 3–3, drugi raz zaatutować. Dlatego może się zdarzyć (acz
nieczęsto), że przy zastosowaniu przez gracza S tej linii
rozgrywki W nadbije trzecią rundę trefli 10 (szczególnie w
wypadku braku pierwszego wistu w atu).
Minimaks teoretyczny: 7 (WE) z kontrą,
7 lew; 1400 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 13 (NS);
– 7 (WE);
– 10 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
2 |
|
A5
Q52
AKQJ1096
K
|
|
-
K1083
754
J98752
|
![](stolik.gif)
|
KQJ73
J964
3
A103
|
|
|
1098642
A7
82
Q64
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
pas1 |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 także w Naszym Systemie z czterema
miltonami w ręce i renonsem pikowym lepiej nie wdawać się w
licytacyjną przygodę (szczególnie w pierwszym okrążeniu licytacji)
2 zapowiedź praktyczna, ale z ręką N bez
wątpienia optymalna (partner po pasie)
Przeciwko 3BA (N) E wyjdzie na pewno
K. Rozgrywający zabije w ręce A i wyrobi sobie dziesiątą wziątkę
w treflach, poza nią weźmie bowiem jeszcze siedem kar i A. Zresztą
dziesięć lew w bez atu należy się w tym rozdaniu rozgrywającemu
(tak N, jak i S) bez względu na pierwszy wist.
Teoretycznie WE mają tu opłacalną obronę pięcioma
treflami, z kontrą bez trzech, za 500, w praktyce jest ona jednak
bardzo trudna do znalezienia, wręcz niemożliwa.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą.
8 lew; 500 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 10 (S!);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
3 |
|
A5
J10
A9763
J1062
|
|
J106
9875
102
8753
|
![](stolik.gif)
|
9832
AKQ3
KJ4
A4
|
|
|
KQ74
642
Q85
KQ9
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 BA |
2 1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
2 2 |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 ![](d.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 kolory starsze, konwencja coraz bardziej
popularna, nie tylko wśród graczy czołówki
2 kolor przeciwnika (E), wywołanie na
kolory młodsze
3 oba młodsze równej długości
Po tej racjonalnej licytacji zarówno WE spróbują
zagrać w swój najlepszy kolor – kiery, jak i NS przelicytują
ich swoim najlepszym kolorem – karami. Wprawdzie 2 (WE) można
by już łatwo obłożyć bez jednej, znacznie trudniej będzie je
jednak skontrować (mimo że WE są po partii), przeciwnicy nie
mają bowiem kierów na kontrę. 3 strony NS są natomiast wykładane,
rozgrywający odda wówczas tylko dwie lewy kierowe, treflową i atutową.
Gdyby natomiast gracz E nie wszedł do licytacji i wygasłaby ona
w kontrakcie 1BA (N), rozgrywający wziąłby tylko siedem lew.
Taki wynik zostanie zresztą zanotowany zapewne na niejednym stole.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 9 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
4 |
|
A76
643
J742
Q86
|
|
105
J1082
108
AKJ75
|
![](stolik.gif)
|
KJ2
AQ75
AQ65
32
|
|
|
Q9843
K9
K93
1094
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
Ta końcówka w kiery powinna być absolutnie
standardowym kontraktem. I na ogół będzie realizowana. Rozgrywający
ma do oddania lewę atutową, pikową i kierową. Przeciwko 4 (E)
padnie najprawdopodobniej pasywny wist treflowy. E zabije na
stole asem i zaimpasuje kiery. A potem wyrobi sobie przebitką trefle,
odatutuje, kończąc w dziadku, i wykorzysta forty treflowe. Nie będzie
więc musiał trafiać palcówki pikowej.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 8 (WE);
– 10 (WE);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
5 |
|
J6
Q62
AJ752
J108
|
|
A10854
A854
Q
753
|
![](stolik.gif)
|
72
93
K1063
AK962
|
|
|
KQ93
KJ107
984
Q4
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
pas1 |
1 1 |
pas |
1 BA2 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 na czwartej ręce otwarcie bynajmniej
nieobowiązkowe, często będzie to wstęp do wyścigu o wpadkę
2 jakiekolwiek otwarcie trzecioręczne – po
partii – odradzam
3 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym
Języku nieforsujące
Jeśli W zdecyduje się na czwartej ręce
otworzyć licytację, znajdzie się w kontrakcie, który powinien już
zostać obłożony. Wystarczy, że obrońcy dwukrotnie połączą atuty
(niekoniecznie na pierwszym wiście), a rozgrywający będzie musiał
oddać sześć lew. Najwyższym kontraktem, jaki tu jest możliwy do
zrealizowania na linii WE, są 2 – niestety, w polskich (i
nie tylko polskich) systemach licytacyjnych praktycznie niemożliwe do
osiągnięcia. Przecież po czwartoręcznym otwarciu 1 – odpowiedź
2 to powszechnie używana konwencja Drury.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew;
90 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 7 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
6 |
|
AQ984
852
J86
Q8
|
|
KJ753
J106
K1095
3
|
![](stolik.gif)
|
6
K9743
A3
J10762
|
|
|
102
AQ
Q742
AK954
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas1 |
1 BA2 |
pas3 |
2 4 |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
2 BA/3 BA5 |
pas |
pas6 |
pas |
|
|
|
1 zbyt słabe longery na otwarcie dwukolorowe
(w założeniach niekorzystnych)
2 mimo układu 2–2–4–5 najlepszy opis ręki
S
3 i z tą ręką, ze względu na założenia,
należy się powstrzymać od jakiejkolwiek interwencji
4 transfer na piki
5 ze względu na podwiązanego longera w pikach
niektórzy posiadacze tej ręki wrzucą 3BA
6 także niektóre inwity 2BA zostaną przez
graczy S przyjęte, a to ze względu na pięciokartowego longera
roboczego w treflach
Końcówka 3BA (NS) jest podlimitowa, niemniej
bezwzględnie położy ją jedynie pierwszy wist kierowy, z ręki E
– oczywisty, z ręki W – jak najbardziej możliwy do
oddania (szczególnie po licytacji, jaka będzie miała miejsce w
rzeczywistości). Po każdym innym ataku rozgrywający weźmie trzy lewy
pikowe (impasując podwójnie ten kolor), dwie kierowe, trzy treflowe
– oraz karową bądź dodatkową treflową (ze względu na fakt
posiadania przez obrońcę E A x). Istnieje zresztą wiele dróg
do wzięcia dziewięciu lew wiodących – np. już zagranie drugi raz w
trefle wprowadzi gracza W w lekki przymus. Z kolei jego partner
znajdzie się w kłopocie już w drugiej lewie pikowej...
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9
lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 7 (NS);
– 9 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
7 |
|
9532
AQ65
Q7
KQ6
|
|
KQ8
K873
J98
987
|
![](stolik.gif)
|
AJ64
J4
A10542
A2
|
|
|
107
1092
K63
J10543
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
1 ![](d.gif) |
pas |
1![](h.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas... |
|
|
Optymalnym kontraktem strony WE są w tym
rozdaniu częściówki: pikowa i karowa; zdecydowana większość grających
znajdzie się w drugiej z nich. Rozgrywający podwójnie zaimpasuje
atuty, odda więc jedną lewę w karach, a ponadto trefla i dwa kiery.
Kontrakt 1BA (WE) zostałby obłożony po
ataku treflowym, bez niego przyniósłby jednak rozgrywającemu
smakowite dziewięć wziątek (chyba że S wyszedłby w kiery, a N
po wzięciu lewy na D odwróciłby K).
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew
albo 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
BA – 6 (WE).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
8 |
|
KJ107654
942
7
K3
|
|
9
AQ
8653
AJ10762
|
![](stolik.gif)
|
Q2
J76
AKJ1042
95
|
|
|
A83
K10853
Q9
Q84
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
1 ![](c.gif) |
3 1 |
4 2 |
4 ![](s.gif) |
pas3 |
pas |
ktr.4 |
pas |
5 5 |
pas |
pas |
pas |
1 blokujące
2 naturalne, forsing do dogranej
3 pas forsujący: W zamierza zgłosić
5 dopiero w następnym okrążeniu (po spodziewanej kontrze
partnera), aby w ten sposób zainwitować szlemika (cztery atuty,
singiel pik i dwa boczne asy – to prawdziwe bogactwo)
4 z minimalną ręką i dublem w pikach E
rzeczywiście kontruje
5 zgłoszenie 5 po uprzednim forsującym
pasie to inwit szlemikowy
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
2 ![](c.gif) |
3 1 |
4 2 |
4 ![](s.gif) |
pas3 |
pas |
ktr.4 |
pas |
5 5 |
pas |
pas |
pas |
1 blokujące
2 naturalne, forsing do dogranej
3 pas forsujący: W zamierza zgłosić
5 dopiero w następnym okrążeniu (po spodziewanej kontrze
partnera), aby w ten sposób zainwitować szlemika (cztery atuty,
singiel pik i dwa boczne asy – to prawdziwe bogactwo)
4 z minimalną ręką i dublem w pikach E
rzeczywiście kontruje
5 zgłoszenie 5 po uprzednim forsującym
pasie to inwit szlemikowy
W taki oto sposób gracz W ujawni zachęcającą
rękę z fitem karowym i krótkością pikową, czyli zainwituje
szlemika. Oczywiście jego partner – z ręką minimalną –
zaproszenia tego nie przyjmie. Końcówka karowa zostanie jednak łatwo
zrealizowana – rozgrywający odda tylko pika i trefla. A w równych założeniach
NS raczej już nie przelicytują przeciwników pięcioma
pikami. Tym bardziej że gra ta, ustawiona z naturalnej ręki N
mogłaby już zostać położona bez trzech, z kontrą za 500, chociaż
jedynie po dalekim od oczywistości pierwszym wiście kierowym (W wziąłby
D i A, dopuściłby partnera karem i dostałby kierową przebitkę,
poza tym broniącym należałaby się lewa na A).
Minimaks teoretyczny: 5 (S!) z kontrą,
9 lew; 300 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 11 (WE);
– 8 (NS);
– 9 (S!);
BA – 6 (WE).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
9 |
|
J643
KJ986
2
A93
|
|
AQ97
Q5
KQ973
Q5
|
![](stolik.gif)
|
105
103
A86
J87642
|
|
|
K82
A742
J1054
K10
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 1 |
1 ![](d.gif) |
1 ![](h.gif) |
2 ![](d.gif) |
3 2 |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 przed partią otwarcie dopuszczalne (na
trzeciej ręce), chociaż wcale nieobowiązkowe
2 solidne podniesienie z fiem kierowym
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
pas1 |
1 ![](d.gif) |
1 ![](h.gif) |
2 ![](d.gif) |
3 2 |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 przed partią otwarcie dopuszczalne (na
trzeciej ręce), chociaż wcale nieobowiązkowe
2 solidne podniesienie z fiem kierowym
Na większości stołów listopadowego turnieju Korespondencyjnych
Mistrzostw Polski 2006 pary NS grać będą częściówki
kierowe, nieliczne znajdą się w końcówkach w ten kolor. Ten drugi
kontrakt będzie o tyle praktycznie uzasadniony, że 4 (NS) będzie
można położyć jedynie na pikowej przebitce. I jeżeli pierwszy wist
w pika z ręki E trudno byłoby nazwać oczywistym, to już atak
A, a potem – po dołożeniu przez partnera lawintalowej 9 (z
licytacji pewne będzie, że N ma w karach co najwyżej
singletona) – wyjście w pika można określić jako obronę dosyć
oczywistą. Wynika z tego, że końcówki kierowe winny być kładzione,
a rozgrywający częściówki w ten kolor będą brali tylko dziewięć
lew.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew, 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 9 (NS);
– 8 (S!);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
10 |
|
4
Q97
QJ10983
J73
|
|
J10983
84
AK4
854
|
![](stolik.gif)
|
KQ75
J10532
5
KQ9
|
|
|
A62
AK6
762
A1062
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas1 |
1 BA |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 ![](d.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 zbyt mało na pierwszoręczne otwarcie
2 transfer na kara
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas1 |
1 BA |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 ![](d.gif) |
pas |
pas |
ktr3 |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 zbyt mało na pierwszoręczne otwarcie
2 transfer na kara
3 kontra wywoławcza – zapowiedź
nieomal idealne
Na linii NS łatwo wychodzą aż 4 –
rozgrywający ma bowiem do oddania tylko dwie lewy atutowe oraz treflową.
Tam jednak, gdzie gracz E ożywi licytację kontrą – mimo
popartyjnych założeń odzywką jak najbardziej wskazaną –
przeciwnikom trudno będzie się przepchnąć w 4 . To już raczej S
te 3 skontruje (maksy, założenia). Spotka go jednak przykra
niespodzianka (niespodzianka?), bo partner – który żadnej lewy nie
przyrzekł – rzeczywiście żadnej lewy nie dołoży. 3 (W)
– od czasu do czasu z kontrą – zostaną zatem zrealizowane
(rozgrywający odda tylko pika, dwa kiery i trefla), podczas gdy NS
mogliby łatwo wygrać 4 .
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew;
130 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 10 (NS);
– 7 (NS);
– 9 (NS);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
11 |
|
K10843
2
Q6
J9743
|
|
5
Q9654
10854
Q85
|
![](stolik.gif)
|
762
K10873
AJ2
106
|
|
|
AQJ9
AJ
K973
AK2
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](d.gif) |
1 ![](h.gif) |
ktr. |
4 ![](h.gif) |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
Kolejna końcówka standard. To samo można powiedzieć
o wyniku rozdania: bezproblemowe jedenaście lew (obrońcy wezmą tylko
A oraz D), 450 dla NS. Graczom WE opłacałoby się
jeszcze powiedzieć 5 (ale już nie 6 ), w równych założeniach
żaden z nich się raczej jednak na taki krok nie zdobędzie...
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 8 (NS);
– 8 (WE);
– 11 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
12 |
|
7
QJ10853
K10
J854
|
|
KJ8
K96
765
A1097
|
![](stolik.gif)
|
96543
A2
AQ82
K6
|
|
|
AQ102
74
J943
Q32
|
|
W |
N |
E |
S |
pas1 |
2 2 |
2 3 |
pas |
3 BA/4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 11 PC w składzie zrównoważonym to jeszcze
nie jest otwarcie
2 słabe dwa
3 koszmarne piki, E ma jednak solidne 13
PC, a pas grozi tym, że padną po nim dwa kolejne; alternatywą jest
– rzecz jasna – kontra
albo:
W |
N |
E |
S |
pas1 |
2 2 |
ktr. |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1 11 PC w składzie zrównoważonym to jeszcze
nie jest otwarcie
2 słabe dwa
albo:
W |
N |
E |
S |
pas1 |
2 2 |
pas3 |
2 4 |
pas |
pas5 |
ktr.6 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1 11 PC w składzie zrównoważonym to jeszcze
nie jest otwarcie
2 multi
3 tym razem istnieje pewność, że otwarcie
nie obiegnie, można zatem spasować
4 do koloru partnera
5 kiery
6 kontra wywoławcza na otwarcie słabe
2
Jeżeli E zabierze głos w licytacji kontrą
(raczej słusznie przedkładając tę zapowiedź ponad wejście 2 ),
jego partner zapowie końcówkę bezatutową, gdy zaś – po otwarciu N
słabymi 2 – E zgłosi mimo wszystko 2 , W
zalicytuje 3BA albo 4 . Oba te kontrakty są do wygrania, choć
pierwszy w sposób znacznie łatwiejszy niż drugi. Po prostu rozgrywający
podegra dwa razy piki w ręce W, odda dwie lewy w tym kolorze i
wyrobi sobie w nim trzy forty. Ponadto weźmie dwie lewy kierowe, dwie
karowe oraz dwie treflowe. A ponieważ S posiada tylko dwa kiery
– i wiadomo to z licytacji – jego partner nigdy nie dojdzie do ręki.
Te same dziewięć lew weźmie grający w piki, a wziątkę
dziesiątą będzie mógł mu przynieść jedynie kolor treflowy. I
tylko w jeden sposób: trzeba będzie ściągnąć K, a w drugiej
rundzie trefli zagrać blotkę do dziewiątki u W. Dzięki obecności
w ręce S trzeciego honoru treflowego (który spadnie potem na
asa) rozgrywający wyrobi sobie dziesiątą lewę na 10 (a poza
trzema treflami i trzema pikami weźmie po dwa kiery i kara).
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10
lew; 420 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 10 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
13 |
|
K10
AQ97
AJ73
AQ9
|
|
A74
J8543
K5
J32
|
![](stolik.gif)
|
93
K2
10862
108754
|
|
|
QJ8652
106
Q94
K6
|
|
Nasz System albo Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 BA |
pas |
4 1 |
pas |
pas |
pas |
|
1 słabsze niż 3
albo (Nasz System):
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 BA |
pas |
3 1 |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas (!) |
pas |
|
|
|
1 pytanie, przede wszystkim o fit pikowy (mogą
też być naturalne trefle)
2 brak czterech trefli, tylko dwa piki
albo (Wspólny Język):
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 BA (!) |
pas |
pas |
pas |
|
1 tylko dwa piki (ze względu na
niezastosowanie przez partnera odwrotki)
Oczywiście, standardowym krokiem jest zapowiedzenie
przez gracza S w drugim okrążeniu licytacji 4 . Ze względu
na grę w turnieju na maksy oraz świadomość faktu, że obie ręce NS
są zrównoważone – może on jednak podjąć w zamian próbę
zagrania 3BA, jeśli partner ma w pikach tylko dubletona. Sprawdzeniu
tego właśnie faktu ma służyć pytanie 3 – gdy N wykluczy
tak cztery, jak i trzy piki, S zapowie 3BA. A we Wspólnym Języku
odpowiadający może zalicytować kontrakt firmowy od razu po
partnerowym rebidzie 2BA, wskazującym tylko dwa piki (ze względu na
niezastosowanie przez gracza N odwrotki).
Rzeczywiście, gra w bez atu – z naturalnej ręki N
– jest tu lepsza od gry w piki. Z ręki N wychodzi bowiem
6BA (a to dzięki obecności u W K x), podczas gdy kontrakt
ten grany przez S położy atak kierowy (E ma bowiem króla
w tym kolorze). W piki bierze się natomiast dwanaście lew z obu rąk
– drugi kier e-S-a może bowiem zostać wyrzucony na D.
Minimaks teoretyczny: 6 BA (N!), 12
lew; 1440 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (NS);
– 12 (NS);
BA – 12 (N!).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
14 |
|
32
987632
Q72
K8
|
|
KQJ9
J
J108
AQ965
|
![](stolik.gif)
|
1074
AKQ5
K543
74
|
|
|
A865
104
A96
J1032
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
To chyba również będzie kontrakt standardowy.
Przeciwko 3BA (E) gracz S nie dysponuje łatwym wistem,
najprawdopodobniej zaatakuje więc blotką pikową. Wydaje się, że
rozgrywający ma do wzięcia dziesięć lew: trzy pikowe, cztery
kierowe, karową (po impasie damy) oraz dwie treflowe (po wykonaniu
pierwszego impasu dziewiątką w dziadku, a później ewentutalnie damą),
istnieją jednak kłopoty komunikacyjne i staranna obrona zawsze
ograniczy go do dziewięciu wziątek. Przy prawidłowym obejściu się z
kolorem treflowym (nie wolno tylko wykonać pierwszego impasu damą!),
swoje nie będzie jednak nigdy zagrożone.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 10 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
15 |
|
A62
QJ73
QJ98
K3
|
|
J84
105
AK765
J105
|
![](stolik.gif)
|
75
AK9864
32
AQ4
|
|
|
KQ1093
2
104
98762
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas1 |
pas |
1 ![](c.gif) |
1 ![](h.gif) |
1 ![](s.gif) |
ktr.2 |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
pas/4 3 |
pas |
(pas) |
(pas) |
1 zbyt słabe trefle na otwarcie dwukolorowe,
szczególnie w założeniach niekorzystnych
2 kontra wywoławcza, w celu wskazania
siły i ogólnego charakteru ręki W (lepszy jej opis niż
poprzez zgłoszenie 2 )
3 dubel w kierach i as z królem w karach w
zasadzie przemawiają za zgłoszeniem końcówki
Ta końcówka jest z kolei istotnie podlimitowa, więc
zagrają ją jedynie niektóre pary WE. Gra będzie jednak łatwa
do zrealizowania, jeżeli tylko rozgrywający rozegra właściwie kiery,
tzn. zaasekuruje się przeciwko D W x x u N. Przeciwko
kontraktowi 4 (E) broniący zagrają najprawdopodobniej trzy
razy w piki. Rozgrywający powinien przebić w ręce, ściągnąć A
(na wypadek, że S ma singlowego W albo singlową D), wejść
na stół A, zagrać stamtąd 10 i puścić ją wkoło. A gdy N
podstawi się figurą – zabić w ręce K i kontynuować 9. N
zabije ją pozostałym mu jeszcze honorem i zagra w D. Należy pobić
ją na stole D, zaimpasować trefle, a następnie zgrać 8,
odbierając przy tym obrońcy N jego ostatni atut. Rozgrywający
weźmie wówczas pięć lew atutowych, a ponadto dwa kara i trzy trefle.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE),
10 lew; 420 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (W!);
– 9 (WE);
– 10 (WE);
– 7 (NS);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
16 |
|
1076
Q8654
Q1065
3
|
|
AJ432
AJ
74
10872
|
![](stolik.gif)
|
K5
10732
K8
AQ954
|
|
|
Q98
K9
AJ932
KJ6
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
1 ![](d.gif) |
1 ![](s.gif) |
3 1 |
pas |
pas |
ktr.2 |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 blokujące
2 wywoławcza, nadwyżka; wprawdzie otwarcie
1 padło na trzeciej ręce, ale też w założeniach niekorzystnych;
alternatywą jest rzecz jasna pas
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 ![](c.gif) |
2 ![](d.gif) |
2 ![](s.gif) |
3 1 |
pas |
pas |
ktr.2 |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 blokujące
2 wprawdzie otwarcie 2 padło na trzeciej ręce,
ale też w założeniach niekorzystnych; alternatywą jest rzecz jasna
pas
Blokujące podniesienie gracza N do 3
sprawi przeciwnikom wiele kłopotu. Patrząc na problem z ich punktu
widzenia, dobrze byłoby zapowiedź tę odpasować, a jeszcze lepiej –
skontrować i kontrę tę ukarnić. 3 kładzie się bowiem bez jednej
– obrońcy mają do wzięcia trefla, trzy piki i kiera.
Trudno jednak będzie dziwić się graczowi W,
gdy nie odpuści rozdania i te 3 wywoławczo skontruje. Niestety,
odda w ten sposób zapis na drugą stronę. Na linii WE wychodzą
wprawdzie 3 , ale wyłącznie z ręki E, 3 (W) położy
natomiast naturalny wist karowy. Rozgrywający odda po nim dwie lewy
karowe, a ponadto kiera i dwa trefle. Tylko gdyby przeciwko 3 (W)
gracz N zdecydowałby się wyjść w singla trefl, kontrakt mógłby
zostać wygrany. Pod warunkiem rzecz jasna, że rozgrywający zabiłby
pierwszą lewę asem, trzy razy zaatutował, impasując e-S-owi
damę, a następnie wziął się za wyrabianie trefli (i nie dopuścił,
aby N dostał się do ręki na D).
Minimaks teoretyczny: 3 (E!), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (E!);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (E!);
BA – 8 (E!).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
17 |
|
AK874
K74
J62
65
|
|
J5
J82
Q105
AKJ82
|
![](stolik.gif)
|
Q10932
AQ5
K874
4
|
|
|
6
10963
A93
Q10973
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
1 BA1 |
pas |
pas2 |
pas |
|
1 półforsujące
2 minimalne honorowo otwarcie w składzie zrównoważonym
W ten właśnie sposób może skończyć się to
rozdanie, gdy para NS będzie grała Naszym Systemem.
E ma trapping-pasa na pikach, a W – kartę raczej
nieodpowiednią do wejścia po 1BA (S). Staranna obrona powinna
ograniczyć rozgrywającego do czterech lew.
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
Po pasie e-S-a na otwarcie partnera skończy
się najprawdopodobniej na kontrakcie 1 z kontrą. Po precyzyjnej
obronie rozgrywający także zdobędzie tylko cztery wziątki – trzy
atutowe oraz A – zwłaszcza że przy wyłożonym dziadku nie będzie
trudne otworzenie przez W kar dziesiątką – realizujące tzw. impas
Czekańskiego.
Na WE wychodzą też podlimitowe 3BA i niektóre
pary na pewno kontrakt ten osiągną. Można go wygrać, tym bardziej że
każdy pierwszy wist poda rozgrywającemu (zwłaszcza gdy będzie nim
gracz W) pomocną dłoń. Pełna analiza wykazuje, iż tylko wist
treflowy (w istocie pasywny) bezwarunkowo ograniczy stronę rozgrywającą
do dziewięciu lew, po każdym innym ataku będzie ona w stanie zdobyć
wziątek dziesięć. Gwoli absolutnej ścisłości – konieczne będzie
wówczas wykonanie wspomnianego wyżej impasu Czekańskiego w
karach, tzn. zagranie z ręki W 10, a potem zaimpasowanie obrońcy
S dziewiątki (trzy trefle, trzy kara, dwa kiery i dwa piki). Także
w wielu wariantach rozgrywki na dziewięć lew nieodzowne będzie
wykorzystanie tego interesującego manewru. W praktyce, czyli w
zakryte karty, wiele grających w bez atu duetów WE weźmie
więc tylko osiem lew.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
18 |
|
4
QJ63
AKQ54
K87
|
|
AQ752
5
1063
AQ93
|
![](stolik.gif)
|
1096
K8742
J98
106
|
|
|
KJ83
A109
72
J542
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
2 ![](d.gif) |
pas |
2 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
ktr. |
2 ![](s.gif) |
2 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
Rozgrywający kontrakt firmowy weźmie bez trudu pięć
lew karowych, trzy kierowe (po impasie króla) oraz treflową (na króla).
Pierwszy wist pikowy oraz atak blotką treflową da mu od razu wziątkę
dziesiątą. A nawet gdyby W zdecydował się jakimś cudem na
pasywny wist karowy (lub kierowy) – S będzie w stanie
wyegzekwować odeń dziesiątą lewę na pikowo-treflowym przymusie
wpustkowym.
Gwoli ścisłości, 4BA (S!) położy wist
10 (9).
Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 630
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 10 (NS);
– 9 (NS);
– 7 (NS);
BA – 10 (S!).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
19 |
|
QJ54
A10654
54
Q8
|
|
8
K873
J963
A1096
|
![](stolik.gif)
|
A9762
92
A102
J43
|
|
|
K103
QJ
KQ87
K752
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
1 ![](s.gif) |
1 BA |
pas |
pas1 |
pas |
|
1 N może przenieść na 2 , ale
widzi, że zagraża mu wówczas przebitka pikowa
Rozgrywający częściówkę bezatutową powinien wziąć
osiem lew. Na pierwszy rzut oka ma ich nawet dziewięć: trzy pikowe,
trzy kierowe, dwie karowe i treflową; jednakże po pierwsze – istnieją
kłopoty z komunikacją, a po drugie – obrońcy mogą sobie wyrobić
trzy lewy w treflach (a poza nimi wezmą A oraz A). Także grając
w kiery – N weźmie osiem lew, ma bowiem do oddania trzy asy
oraz dwie pikowe przebitki.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (NS);
– 8 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
20 |
|
109
975
AJ1094
954
|
|
KJ7
J10862
8
J1062
|
![](stolik.gif)
|
A642
AKQ4
632
Q3
|
|
|
Q853
3
KQ75
AK87
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 transfer na kiery
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 1 |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 transfer na kiery
2 superprzyjęcie z czterokartowym fitem
kierowym (choć w zasadzie powinna być również góra otwarcia)
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
ktr.2 |
pas |
3 ![](d.gif) |
3 ![](h.gif) |
pas |
4 (!) |
pas |
pas |
pas |
1 transfer na kiery
2 kontra wywoławcza
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
ktr.2 |
pas |
3 ![](d.gif) |
3 ![](h.gif) |
pas |
4 (!) |
5 ![](d.gif) |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 transfer na kiery
2 kontra wywoławcza
Możliwe są tu różne kontrakty: od kierowych częściówek
strony WE, poprzez końcówki w ten kolor, aż do karowych obron
strony NS na szczeblu pięciu. Do kontraktu 4 dojdzie wówczas,
gdy otwierający przyjmie transfer partnera z przeskokiem
(czterokartowy fit jest, i to jaki, brak wszakże maksimum otwarcia, stąd
przyjęcie transferu partera z przeskokiem nie jest działaniem
oczywistym) albo wtedy – kiedy strona WE zostanie w tę grę wpędzona.
Wznawiająca kontra gracza S oraz uzgodnienie przez tę stronę
kar wzmocni bowiem obu graczy WE do tego stopnia, że mogą oni
znaleźć drogę do dogranej (patrz jedna z powyższych sekwencji).
Oczywiście, NS są z kolei w stanie opłacalnie obronić te 4
pięcioma karami – z kontrą bez dwóch, za 500, cena ta i tak
będzie jednak wysoka w porównaniu z zaledwie 170 punktami, które
przeciwnicy chcieli sobie zapisać za grę na szczeblu dwóch...
Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą,
9 lew; 500 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 6 (NS, WE!);
– 9 (NS);
– 10 (WE);
– 8 (WE);
BA – 6 (WE).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
21 |
|
54
AK
AQ10943
1032
|
|
AKQ108
102
J86
K94
|
![](stolik.gif)
|
J9762
864
K752
8
|
|
|
3
QJ9753
-
AQJ765
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
1 ![](s.gif) |
2 ![](d.gif) |
4 ![](s.gif) |
5 1 |
pas |
pas2 |
pas |
|
1 duży układ kierowo-treflowy
2 przeniesienie na 5 byłoby ryzykowne,
przecież partner nie musi mieć sześciu kart w tym kolorze
Strona NS ma do oddania jedynie pika i trefla,
zrealizuje więc zarówno 5 , jak i 5 . Jak już jednak wspomniałem,
po tak burzliwym przebiegu licytacji przeniesienie przez gracza N
z 5 na 5 byłoby krokiem nadmiernie ryzykownym. Przecież gracz S
może posiadać – zwłaszcza w polskich systemach licytacyjnych –
tylko pięć kierów, a sześć, a nawet siedem trefli. W tym wypadku od
znalezienia optymalnego koloru do gry ważniejsze jest jednak samo
przelicytowanie przeciwników na szczeblu pięciu i utrzymanie się przy
grze. Oczywiście 600 da niższą notę niż 650, ale z drugiej strony
lepsze to niż 300 czy nawet 500. WE mają do oddania tylko dwa
kiery, A i karową przebitkę (bądź dwie naturalne lewy karowe) i
trefla, wpadliby wiec tylko bez dwóch na 4 (z kontrą za 300), a bez
trzech na 5 (z kontrą za 500). Jak już wspomniałem – już samo
utrzymanie się przy wychodzącej grze, nawet w gorszy kolor, powinno
jednakże zapewnić stronie NS zupełnie przyzwoitą notę
turniejową.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 7 (NS);
– 11 (NS);
– 7 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
22 |
|
K98
AKQ9
AK
J1082
|
|
J
J753
10843
AQ95
|
![](stolik.gif)
|
1032
10642
Q62
743
|
|
|
AQ7654
8
J975
K6
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 1 |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
4 4 |
pas |
4 5 |
pas |
4 BA6 |
pas |
5 7 |
pas |
5 8 |
pas |
5 BA9 |
pas |
6 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 ręka zbyt urodziwa, aby w korzystnych założeniach
otworzyć z nią słabymi 2 czy 2 multi
2 forsujące, przyrzekające zatrzymanie w
czwartym kolorze – kierach
3 układ 6 – 4
4 cue-bid uzgadniający piki (4 uzgodniłyby
kara)
5 do tyłu (w końcu S ma tylko dziewięć
miltonów, a układ 6–4 już odlicytował)
6 Blackwood na pikach (z bilansu
otwarcia S praktycznie musi posiadać starszy honor w treflach)
7 tu: jedna wartość
8 pytanie o damę atu
9 jest D (ewentualnie można odpowiedzią
6 wskazać też jednego bocznego króla)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 1 |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
4 4 |
pas |
4 5 |
pas |
5 6 |
pas |
5 7 |
pas |
5 BA8 |
pas |
6 9 |
pas |
6 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 ręka zbyt urodziwa, aby w korzystnych założeniach
otworzyć z nią słabymi 2 czy 2 multi
2 forsujące, przyrzekające zatrzymanie w
czwartym kolorze – kierowym
3 układ 6 – 4
4 cue-bid uzgadniający piki (4 uzgadniałyby
kara)
5 do tyłu (w końcu S ma tylko dziewięć
miltonów, a układ 6–4 już odlicytował)
6 cue-bid, wykluczający też cue-bid w pominiętych
treflach (gdy N chce koniecznie sprawdzić, czy partner trzyma
trefle)
7 cue-bid kierowy, przyrzekający też
zatrzymanie w pominiętych przez partnera treflach
8 pytanie o asy (gdy S ma dwa asy i damę
atu, należy grać wielkiego szlema w piki)
9 jedna wartość
W ten czy inny sposób para NS powinna osiągnąć
superpoprawnego szlemika w piki z ręki S. Proszę zauważyć, że
po otwarciu S słabymi 2 czy też 2 multi dojście
do gry premiowej byłoby dużo trudniejsze. Nawet gdyby N o
szlemiku pomyślał, to co najwyżej zapytałby partnera o singletona i
po wskazaniu przezeń krótkości w kierach – wycofałby się na 4 .
Bezcenna jest bowiem informacja o bocznej czwórce karowej w ręce S,
pozwala ona bowiem doliczyć się jednej albo nawet dwóch lew
przebitkowych u N.
Aby ograniczyć rozgrywającego kontrakt 6 (S)
do dwunastu wziątek, W musi ściągnąć na pierwszym wiście
A. Jeżeli tego nie uczyni, rozgrywający łatwo już weźmie nadróbkę.
Na kiery wyrzuci bowiem z ręki oba trefle i przebije na stole karo. Już
ta jedna przebitka wyrobi W u S, od E spadnie bowiem
D x x. Gwoli absolutnej ścisłości – nawet gdyby D była u W
(czwarta), można by było wziąć trzynaście lew poprzez ściągnięcie
z ręki A lub D, przebicie w dziadku dwóch kar – drugiego królem
atu, a w końcu wyparadowanie obrońcy E 10 x.
Minimaks teoretyczny: 6 (S!),
12 lew; 980 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 10 (S!);
– 10 (NS);
– 12 (S!);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
23 |
|
Q862
875
Q8742
J
|
|
KJ94
AJ1032
J95
8
|
![](stolik.gif)
|
75
64
A1063
AKQ64
|
|
|
A103
KQ9
K
1097532
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 ![](c.gif) |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1 silny inwit
2 przyjęcie ze względu na podwiązane kiery i
dobre położenie honorów (za otwarciem gracza S)
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 ![](c.gif) |
2 1 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 wejście lekko podlimitowe
Podlimitowa końcówka, po otwarciu licytacji przez S
powinna jednak zostać osiągnięta przez wiele par WE. Po
otrzymaniu przez rozgrywającego informacji o położeniu większości
honorów u S będzie nietrudna do wygrania. Przeciwko 3BA (E)
S wyjdzie najprawdopodobniej w blotkę treflową. Rozgrywający
zabije w ręce asem i zagra kiera – do waleta w dziadku. A jeśli lewy
obrońca podstawi się figurą – pobije na stole asem i będzie
kontynuował W. W toku dalszej gry E wejdzie na stół K
(gdyby wstawił stamtąd W, gra niezwykle by się skomplikowała i
aby odnieść sukces, rozgrywający musiałby następnie pobić odwrót
karowy ze strony N asem) i dobre kiery wykorzysta. Na jego dziewięć
wziątek złożą się zatem cztery kiery, pik, karo i trzy trefle.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
24 |
|
A543
K6
J543
AQ4
|
|
J6
Q103
AQ972
1063
|
![](stolik.gif)
|
Q987
AJ
K8
KJ987
|
|
|
K102
987542
106
52
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
1 ![](c.gif) |
1 BA1 |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1 15–18 PC, tu: najlepszy opis ręki E
2 tylko 9 PC, ale dobry longer karowy i obiecujące
wejścia do impasów w kolorach starszych (pod otwierającego licytację
gracza E)
Fakt, iż prawie wszystkie brakujące figury znajdują
się w ręce N, będzie niezwykle pomocnym drogowskazem dla
rozgrywającego. Najlepiej, gdy ten ostatni zagra trefle z ręki, a
potem ściągnie forty w tym kolorze, sprawiając obrońcy N kłopoty
z obrzutkami. Rozgrywający może też wykonać wszystko samodzielnie,
jeżeli w pierwszej rundzie koloru pikowego zaimpasuje e-S-owi
dziesiątkę. A zadanie i tak ułatwi graczowi E pierwszy wist
– prawie każdy, poza 10 – przynoszący mu natychmiastowe korzyści.
a po ataku kierowym da się nawet wziąć lew dziesięć – aby wówczas
ten cel osiągnąć, bezwzględnie konieczne będzie już jednak
zaimpasowanie obrońcy z lewej pikowej dziesiątki.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.
25 |
|
AKQ32
QJ10
A10
Q62
|
|
9754
72
8
KJ9754
|
![](stolik.gif)
|
8
863
KQJ64
A1083
|
|
|
J106
AK954
97532
-
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 BA2 |
pas |
4 3 |
pas |
5 4 |
pas |
6 5 |
pas |
6 6 |
pas |
6 7 |
pas |
7 8 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 także we Wspólnym Języku polecam to
otwarcie (karta jest jednak graniczna, nie będzie więc też błędem
rozpoczęcie od 1 )
2 nadwyżka, forsing do dogranej, niewykluczone
trzy kiery
3 ręka minimalna (a jej opis to: kiery plus
fit pikowy)
4 cue-bid, brak zatrzymania w pominiętych
treflach
5 zatrzymanie pierwszej klasy w treflach, silna
sugestia renonsu (po pominięciu przez partnera 5 wartość ręki S
niezwykle wzrosła – właśnie ze względu na renons, czyli pełne wyłączenie
w tym kolorze
6 cue-bid – N chce usłyszeć od
partnera 6
7 cue-bid, a jednocześnie potwierdzenie, że
uprzednie 6 wskazywały renons (zasada preferencji renonsu)
8 e-N-owi wolno liczyć na pięć lew
pikowych, pięć kierowych, karową oraz dwie treflowe przebitki w ręce
S
Po negatywnych (ale też dobrze opisujących i
bilansujących jego rękę) 4 e-S-a wejście przezeń z
licytacją na szczebel sześciu (przesądzenie szlemika, inwit
wielkoszlemowy) jest akcją niezwykłą. A taka mogła zostać
spowodowana jedynie faktem, że cue-bid 5 e-N-a, wykluczający
też zatrzymanie treflowe, niesłychanie wzmocnił kartę odpowiadającego.
Wytłumaczyć to można tylko tym, że S ma w treflach renons i
dojrzał pełne wyłączenie w tym kolorze. Potwierdziła to dalsza
licytacja – S zalicytował na szczeblu sześciu cue-bid
kierowy, który pominął okrążenie wcześniej; co znaczy, że w
treflach miał coś ważniejszego do pokazania. Na tej podstawie N
może się spodziewać w ręce partnera dobrych pięciu kierów, fitu
pikowego i renonsu treflowego, a to przy statystycznych rozkładach
powinno wystarczyć do wzięcia trzynastu lew przy grze w piki.
Przeciwko 7 (N) E wyjdzie K.
Rozgrywający zrealizuje kontrakt, jeśli przebije na stole dwa trefle,
cofając się do ręki kierami. A konkretnie: zabije pierwszą lewę
A w ręce, przebije na stole szóstką atu trefla, ściągnie W,
wróci do ręki kierem, przebije w dziadku trefla, wróci do ręki
kierem i ściągnie A K D. Przy takiej grze wielki szlem zostanie
zrealizowany, mimo że piki są rozłożone 4–1; kiery muszą jednak
dzielić się 3–2. Niestety, gdyby atuty dzieliły się 3–2, a kiery
4–1, 7 zostałyby przegrane. Do zwycięstwa rozgrywającego wiodłaby
jednak wówczas droga następująca: A, przebicie trefla na stole,
kier do ręki, przebicie trefla na stole, przejęcie W asem i ściągnięcie
K D.
Niestety, powyższe linie postępowania absolutnie
wykluczają się, można więc zabezpieczyć się albo przed podziałem
pików 4–1 (co prowadzi do sukcesu w autentycznym rozdaniu), albo
przed kierami rozłożonymi 4–1 (co w tym rozdaniu doprowadziłoby
rozgrywającego do porażki). I co gorsza – są to rozgrywki
absolutnie równoważne. Na szczęście, często zdarzy się tak, że
oba kolory starsze będą się dzieliły 3–2. A z tego wynika, iż
7 jest tu kontraktem ze wszech miar godnym polecenia.
Minimaks teoretyczny: 7 (NS), 13 lew; 1510
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 9 (NS);
– 12 (NS);
– 13 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
26 |
|
Q6432
Q9
AQJ
J73
|
|
J97
8653
K104
A109
|
![](stolik.gif)
|
AK5
AJ74
65
KQ86
|
|
|
108
K102
98732
542
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
albo
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 jeśli W – ze względu na układ
4333 i słabe kiery – zdecyduje się ukryć przed partnerem ten kolor,
zgłosi teraz 2BA – inwit w składzie zrównoważonym (lub zainwituje
kontrakt 3BA w inny sposób, np. – jeśli stosowany system na to
pozwala – podnosząc 1BA do 2BA)
Niestety, 4 , w których znajdzie się większość
par WE, będą musiały zostać przegrane, trzeba będzie bowiem
oddać dwa kara oraz dwie lewy atutowe. Ten sam los spotka kontrakt 3BA
(E), ale tylko wówczas, gdy S odda przeciwko niemu wist
karowy. Do wygrania są natomiast 3BA (W), nawet po neutralnym wiście
treflowym. Rozgrywający jest bowiem w stanie tak rozegrać kiery i
wyrobić sobie w nich dwie dodatkowe wziątki – aby gracz S
tylko raz dostał się tym kolorem do ręki (i tylko raz mógł podegrać
kara). Wystarczy, że zagra kiera do waleta, a w drugiej rundzie koloru
wyjdzie z ręki W blotką kierową i przepuści wstawioną przez N
damę. Oczywiście, gdyby obrońca N dołożył D w pierwszej
rundzie koloru, już wówczas musiałaby mu na nią zostać oddana lewa.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (W!), 9
lew; 600 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 7 (W!);
– 9 (WE);
– 8 (W!);
BA – 9 (W!).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
27 |
|
AQ742
J102
76
A63
|
|
8
A853
K1052
Q1084
|
![](stolik.gif)
|
KJ93
K976
AJ43
J
|
|
|
1065
Q4
Q98
K9752
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas1 |
2 ![](s.gif) |
ktr.2 |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 trapping-pas, więc trzeba pasować
2 wznowienie wyprzedzające, tzn. nie na
pozycji wygasającej, tylko już na drugiej ręce – z tak idealnym składem,
w tym singlem pikowym, takie działanie jest jak najbardziej polecane
Ostra końcówka w kiery, która zostanie
zrealizowana, jeśli tylko rozgrywający złowi D. A ponadto przebije
w dziadku dwa piki; na jego dziesięć wziątek złożą się wówczas:
pik, cztery kara oraz pięć lew atutowych. Do bezwzględnego oddania są
dwa asy w kolorach czarnych oraz lewa atutowa, ewentualne oddanie lewy
na D będzie więc równoznaczne z przegraniem gry. Przed podjęciem
kluczowej decyzji rozgrywający będzie jednak w stanie zlokalizować u N
A D (zgra ppK i przebije w dziadku pika, co ujawni, że S miał
w tym kolorze trzecią dziesiątkę) oraz A (zagra w ten kolor). Nie
wyniknie z tego jednak pewność, iż S ma D (jego
podniesienie do 2 mogło przecież zostać dokonane z sześcioma
miltonami: K i D W), a co najwyżej lekka wskazówka (w drugiej
rundzie kierów spadnie od S dama, więc zasada ograniczonego
wyboru będzie namawiać do umiejscowienia W w ręce N).
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 10 (WE);
– 10 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
28 |
|
A109
10864
AJ1043
K
|
|
K874
AQ5
8
Q9543
|
![](stolik.gif)
|
QJ532
92
52
J762
|
|
|
6
KJ73
KQ976
A108
|
|
W |
N |
E |
S |
1 1 (?) |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 2 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 otwarcie wielce wątpliwe, tym bardziej nie
ma mowy o otwarciu 2 we Wspólnym Języku; znacznie lepiej
jest spasować – z nadzieją, że może uda się w następnym okrążeniu
wywoławczo skontrować kara
albo:
W |
N |
E |
S |
pas1 (?) |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
ktr.2 (!) |
2 ![](h.gif) |
4 ![](s.gif) |
5 ![](h.gif) |
pas |
pas |
5 ![](s.gif) |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
|
1 otwarcie wielce wątpliwe, tym bardziej nie
ma mowy o otwarciu 2 we Wspólnym Języku; znacznie lepiej
jest spasować – z nadzieją, że może uda się w następnym okrążeniu
wywoławczo skontrować kara
2 piki i trefle
Jeśli W zgłosi na pierwszej ręce wielce wątpliwe
otwarcie, najprawdopodobniej jego partner nie zabierze głosu w
licytacji, a i otwierający będzie już musiał cały czas pasować.
Przeciwnicy dojdą zatem spokojnie do 4 i wygrają je z nadróbką
(oddadzą bowiem jedynie dwie lewy atutowe). Tymczasem gdy na pierwszej
ręce W poprawnie spasuje, a dopiero w drugim okrążeniu zgłosi
wywoławczą kontrę, wskazującą piki i trefle, jego partner nie tylko
skoczy wówczas jak najszybciej na prewencyjne 4 , ale też – gdy S
przelicytuje je pięcioma kierami (z takim fitem karowym i
singlem w pikach decyzja bardziej niż oczywista), pójdzie jeszcze w
5 . A tę grę będzie można położyć najwyżej bez trzech, z kontrą
za 500, i to tylko wtedy (bez trzech), jeśli obrońcy zmontują
przebitkę treflową. Do osiągnięcia tego celu konieczny byłby ze
strony gracza S pierwszy wist blotką trefl lub prawie tak samo
nierealny atak singlową blotką pik (do asa, potem: K, karo do
partnera, A, trefl przebity). A już po wiście kierowym (w
rzeczywistości padnie karowy, to pewne) rozgrywający może wykonać w
dziadku impas damą i od razu zagrać w karo, aby przerwać broniącym
komunikację tym kolorem; wpadnie wówczas tylko bez dwóch.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą,
8 lew ; 500 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 11 (S!);
– 11 (NS);
– 8 (WE);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
29 |
|
8
KQ52
Q842
QJ83
|
|
9
AJ109764
A10973
-
|
![](stolik.gif)
|
A1065
83
K6
A10764
|
|
|
KQJ7432
-
J5
K952
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas1 |
4 ![](s.gif) |
5 2 |
pas |
pas |
pas |
1 to za mało na pierwszoręczne otwarcie
2 ryzykowne, ale konieczne
Rozgrywający zrobi swoje, jeśli przebije na stole
dwa kara. Alternatywnie – jeśli ściągnie wcześniej A, będzie
się musiał ratować ekspasem D w trzeciej rundzie tego koloru. Co
ciekawe, 5 (WE) może zostać zrealizowane nawet po nierealnym
pierwszym wiście blotką atu – już to drogą wspomnianego ekspasu
przeciwko D, już to dzięki wpustce atutowej. W tym ostatnim
wariancie rozgrywający może przebić w ręce trzy trefle, a na stole
jedno karo, a potem – w końcówce cztero- bądź tylko trzykartowej
– wpuścić e-N-a na D bądź na figurę kierową. W ten
sposób jedna z pewnych lew atutowych obrońcy N bezpowrotnie
zniknie. Ale prostsze, a przy tym równie skutecznie będzie
zaekspasowanie D w trzeciej rundzie tego koloru.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 9 (WE);
– 11 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
30 |
|
KJ96
KQ8
1075
J92
|
|
A8742
10642
Q
K43
|
![](stolik.gif)
|
105
AJ975
KJ96
75
|
|
|
Q3
3
A8432
AQ1086
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 ![](d.gif) |
1 ![](s.gif) |
1 BA |
2 ![](h.gif) |
3 ![](c.gif) |
3 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
Jeśli tylko gracz E zdecyduje się na wejście
do licytacji (krok względnie bezpieczny), to jego partner – mimo
niedużej karty – na pewno przelicytuje przeciwników trzema
kierami. I trafi w punkt, do oddania będą bowiem tylko cztery
lewy, po jednej w każdym kolorze. Oczywiście, rozgrywający będzie się
tylko musiał wykazać znajomością sposobu optymalnego rozegrania
koloru dziewięciokartowego (w dwóch rękach) pozbawionego mariasza. A
należy wówczas wykonać w nim podwójny impas, traci się tylko (w porównaniu
ze ściągnięciem asa z góry) w wypadku zastania za asem secowego
mariasza.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 7 (NS);
– 9 (WE);
– 6 (NS, WE!);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
31 |
|
982
Q10
KQ762
A53
|
|
AQ
J62
J1053
K1094
|
![](stolik.gif)
|
K1053
A8743
8
Q72
|
|
|
J764
K95
A94
J86
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas1 |
1 ![](d.gif) |
1 ![](h.gif) |
1 ![](s.gif) |
2 2 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 11 PC w składzie zrównoważonym nie
kwalifikują się na pierwszo- czy drugoręczne otwarcie
2 maksimum pasa z fitem kierowym
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas1 |
1 ![](d.gif) |
1 ![](h.gif) |
1 ![](s.gif) |
2 2 |
pas |
2 ![](h.gif) |
3 (?) |
pas |
pas |
3 3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 11 PC w składzie zrównoważonym nie
kwalifikują się na pierwszo- czy drugoręczne otwarcie
2 maksimum pasa z fitem kierowym
3 dobry układ (singiel karo) i korzystne założenia
przemawiają za pójściem w 3
Oczywiście, dużo lepiej byłoby w te 3 nie iść,
tylko pozwolić przeciwnikom grać 3 , najlepiej z kontrą. Rozgrywający
musiałby bowiem leżeć bez dwóch – za 200 lub za 500. Nie byłaby
to jednak decyzja łatwa – ani dla W (szmatławe miltony,
umiarkowana tylko zacinka w karach, partner wszedł do licytacji w założeniach
korzystnych), ani dla E (z układową ręką, w tym singlem w
karach, trudno mu w korzystnych założeniach spasować na 3
przeciwników).
Na szczęście 3 (WE) są możliwe do
zrealizowania, wystarczy trafnie zaimpasować W. Do bezwzględnego
oddania są bowiem wyłącznie cztery lewy: dwie kierowe, karowa oraz
treflowa. Najprawdopodobniej rozgrywający rozliczy, że każdy z obrońców
ma po trzy trefle, nie będzie więc żadnych przesłanek statystycznych
co do lokalizacji W. Cóż, w takim wypadku gracz E tym
bardziej dostanie szansę, aby wykazać się łownością.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9
lew; 140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
32 |
|
K105
AQ652
Q10
J65
|
|
QJ32
J43
875
832
|
![](stolik.gif)
|
987
108
9432
AKQ4
|
|
|
A64
K97
AKJ6
1097
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 BA2 |
pas |
4 3 |
pas… |
|
|
|
1 forsujące
2 układ 5 332, brak większych nadwyżek
3 przy minimum otwarcia i zrównoważonym układzie
ręki partnera nie ma mowy o szlemiku; w turnieju na maksy kuszący jest
natomiast pas na 3BA, szczególnie po zalicytowaniu w pierwszym okrążeniu
quasinaturalnych 2
Wistując przeciwko 4 (N) E zdejmie
trzy trefle, reszta lew będzie już należała do rozgrywającego. Los
kontraktu 3BA (S) będzie natomiast zależał od pierwszego wistu.
Po dosyć naturalnym ataku pikowym rozgrywający zdobędzie aż dwanaście
wziątek (pięć kierowych, cztery karowe i trzy pikowe); po ataku w
kolor czerwony – jedenaście (jak wyżej, ale tylko dwie pikowe);
wreszcie po zabójczym wiście w S zostanie ograniczony do lew
dziewięciu.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
33 |
|
KQ
974
97653
A84
|
|
85432
A105
J2
K97
|
![](stolik.gif)
|
J96
J832
Q84
J62
|
|
|
A107
KQ6
AK10
Q1053
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas1 |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
1 zbyt słabe piki i za słaba karta (partner
po pasie!) na wejście 1
Przeciwko kontraktowi 3BA (N) E odda
naturalny wist blotką kierową, czym ograniczy rozgrywającego do tylko
dziewięciu wziątek. Gracz N będzie bowiem mógł wówczas zabić
dopiero trzecią rundę kierów. A potem jeszcze konieczne będzie
bezpieczne rozegranie kar – blotką z ręki do dziesiątki na stole,
tak aby w żaden sposób nie dopuścić do ręki niebezpiecznego
przeciwnika E – posiadacza forty kierowej. Ostatecznie
rozgrywający weźmie zatem trzy piki, kiera, cztery kara i trefla,
czyli dziewięć wziątek.
Natomiast grając w bez atu z lepszej, silniejszej ręki
S będzie można wziąć lew dziesięć. Na przykład po ataku
pikowym też trzeba będzie bezpiecznie rozegrać kara (blotką do
dziesiątki w ręce) – aby E nie otworzył kierów, a następnie
zabić kontynuację pikową na stole i zagrać stamtąd blotkę trefl
– do dziesiątki w ręce. Jeżeli W zabije 10 królem,
rozgrywający będzie już dysponował dziesięcioma wziątkami: trzema
w pikach, czterema w karach i trzema w treflach. A gdy 10 zostanie
przepuszczona, S wyjdzie z ręki figurą kierową i w tym kolorze
wyrobi sobie dziesiątą lewę. Weźmie wówczas trzy piki, cztery kara,
dwa trefle i kiera.
Gracz N może dostrzec, że jego ręka nie
jest odpowiednia do zajęcia z nią bez atu (wysokie figury, brak układów
impasowych), i poprowadzić licytację następująco:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas1 |
1 (!) |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
I teraz partner będzie mógł wykazać się w
rozgrywce...
Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 430
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
– 8 (NS);
BA – 10 (S!).
|