Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2006

11 turniej w dniu 13 listopada 2006

Komentarze Wojciecha Siwca 

 

540kB  

wersja do wydruku

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

1

  

KJ96

-

QJ4

A109864

  

Q3

K852

63

KQJ72

8754

AJ10976

107

5
   

A102

Q43

AK9852

3

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

1

2 1

3 2

4 3

6 4

pas

pas

pas

      

1 blokujące, niektórzy posiadacze tej karty – przed patią – skoczą nawet na 3

2 naturalne, dobry kolor, forsing, praktycznie do dogranej

3 na linii WE znajduje się dziesięć kierów, skok na 4 jest więc w pełni uzsadniony (mimo że ręka W nie zawiera singletona)

4 fit karowy z dwoma figurami, a w kolorach bocznych dwa zatrzymania pierwszej klasy i jedno drugiej; inwitująca wielkiego szlema zapowiedź 5 – oprócz zatrzymania pierwszej klasy w tym kolorze – powinna też przyrzekać nieco silniejszą kartę, np. bogatszą o K lub D

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

2 1

3 2

4 3

4

5 4

pas

5 5

pas

6 6

pas

7 7

pas

pas

pas

  

1 precision

2 blokujące, 2 byłyby normalnym wejściem, przyrzekającym minimum 10 PC

3 naturalne, forsing

4 stoper pierwszej klasy w kierach, fit karowy; w tym wypadku karta N jest zlimitowana (otwarciem) jako 11–14 PC, także po partnerowej odpowiedzi 4 N może spodziewać się nieco więcej aniżeli po 3 w sekwencji poprzedniej

5, 6 cue-bidy

7 w tym wypadku są większe niż w sekwencji poprzedniej praktyczne podstawy do zapowiedzenia wielkiego szlema; paradoksalnie – po trosze wynika to z faktu, iż z konieczności była ona trochę nieco mniej precyzyjna (od wersji naszosystemowej)

 

 

Sądzę, że w karowym szlemiku znajdzie się tu większość uczestniczących w listopadowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2006 duetów. A niektóre dojdą nawet do wielkiego szlema. Powiedzmy, że przeciwko 7 (S) gracz W wyjdzie w atu (pierwszy atak K wiele nie zmieni). W pierwszej wersji rozgrywki – opartej o przebicie w dziadku dwóch kierów i zaimpasowanie obrońcy W D – S weźmie lewę A w ręce (lub 9, jeśli E nie wstawi 10), przebije na stole kiera, zgra A, przebije w ręce trefla (ujawni się podział tego koloru 5–1), przebije na stole kiera, przebije w ręce trefla i ściągnie K. Teraz wystarczy ściągnąć A, po czym wyjść z ręki 10 i puścić ją wkoło, a następnie zaimpasować piki waletem i na K pozbyć się z ręki ostatniego kiera.

Alternatywnie – można rozpocząć rozgrywkę od ściągnięcia A i przebicia w ręce trefla, aby spróbować wykorzystać podział tego koloru 3–3 (a w pewnych wypadkach i 4–2). Szybko ujawni się jednak fakt podziału trefli 5–1 i rozgrywający będzie musiał zdać się wyłącznie na szansę kierowo-pikową.

W oderwaniu od aktualnego rozkładu, rozgrywka przez trefle, lepsza od poprzedniej, powinna wyglądać następująco: Rozgrywający weźmie pierwszą lewę D na stole (lub zabije K asem i zgra D), przebije w ręce trefla (małym karem), przebije na stole kiera, przebije w ręce trefla 8, przebije w dziadku kiera, przebije w ręce trefla 9, ściągnie A K, wejdzie na stół K i na dwie forty treflowe wyrzuci z ręki kiera i blotkę pikową. A w wypadku podziału trefli 3–3 wystarczy przebić na stole tylko jednego kiera. Nie można jednak na początku gry, zanim nie ujawni się podział trefli 3–3, drugi raz zaatutować. Dlatego może się zdarzyć (acz nieczęsto), że przy zastosowaniu przez gracza S tej linii rozgrywki W nadbije trzecią rundę trefli 10 (szczególnie w wypadku braku pierwszego wistu w atu).

Minimaks teoretyczny: 7 (WE) z kontrą, 7 lew; 1400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 13 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

2

  

A5

Q52

AKQJ1096

K

  

-

K1083

754

J98752

KQJ73

J964

3

A103
   

1098642

A7

82

Q64

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

pas1

3 BA2

pas

pas

pas

      

1 także w Naszym Systemie z czterema miltonami w ręce i renonsem pikowym lepiej nie wdawać się w licytacyjną przygodę (szczególnie w pierwszym okrążeniu licytacji)

2 zapowiedź praktyczna, ale z ręką N bez wątpienia optymalna (partner po pasie)

Przeciwko 3BA (N) E wyjdzie na pewno K. Rozgrywający zabije w ręce A i wyrobi sobie dziesiątą wziątkę w treflach, poza nią weźmie bowiem jeszcze siedem kar i A. Zresztą dziesięć lew w bez atu należy się w tym rozdaniu rozgrywającemu (tak N, jak i S) bez względu na pierwszy wist.

 

 

Teoretycznie WE mają tu opłacalną obronę pięcioma treflami, z kontrą bez trzech, za 500, w praktyce jest ona jednak bardzo trudna do znalezienia, wręcz niemożliwa.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą. 8 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (S!);

– 8 (WE);

– 7 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

3

  

A5

J10

A9763

J1062

  

J106

9875

102

8753

9832

AKQ3

KJ4

A4
   

KQ74

642

Q85

KQ9

 

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1 BA

2 1

pas

2

2 2

pas

2 BA3

pas

3

pas

pas

pas

      

1 kolory starsze, konwencja coraz bardziej popularna, nie tylko wśród graczy czołówki

2 kolor przeciwnika (E), wywołanie na kolory młodsze

3 oba młodsze równej długości

 

Po tej racjonalnej licytacji zarówno WE spróbują zagrać w swój najlepszy kolor – kiery, jak i NS przelicytują ich swoim najlepszym kolorem – karami. Wprawdzie 2 (WE) można by już łatwo obłożyć bez jednej, znacznie trudniej będzie je jednak skontrować (mimo że WE są po partii), przeciwnicy nie mają bowiem kierów na kontrę. 3 strony NS są natomiast wykładane, rozgrywający odda wówczas tylko dwie lewy kierowe, treflową i atutową. Gdyby natomiast gracz E nie wszedł do licytacji i wygasłaby ona w kontrakcie 1BA (N), rozgrywający wziąłby tylko siedem lew. Taki wynik zostanie zresztą zanotowany zapewne na niejednym stole.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

4

  

A76

643

J742

Q86

  

105

J1082

108

AKJ75

KJ2

AQ75

AQ65

32
   

Q9843

K9

K93

1094

  

W

N

E

S

pas

pas

1 BA

pas

2

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

 

 

Ta końcówka w kiery powinna być absolutnie standardowym kontraktem. I na ogół będzie realizowana. Rozgrywający ma do oddania lewę atutową, pikową i kierową. Przeciwko 4 (E) padnie najprawdopodobniej pasywny wist treflowy. E zabije na stole asem i zaimpasuje kiery. A potem wyrobi sobie przebitką trefle, odatutuje, kończąc w dziadku, i wykorzysta forty treflowe. Nie będzie więc musiał trafiać palcówki pikowej.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

5

  

J6

Q62

AJ752

J108

  

A10854

A854

Q

753

72

93

K1063

AK962
   

KQ93

KJ107

984

Q4

 

  

W

N

E

S

–

pas

pas

pas1

1 1

pas

1 BA2

pas

2

pas

2

pas

pas

pas

    

1 na czwartej ręce otwarcie bynajmniej nieobowiązkowe, często będzie to wstęp do wyścigu o wpadkę

2 jakiekolwiek otwarcie trzecioręczne – po partii – odradzam

3 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

Jeśli W zdecyduje się na czwartej ręce otworzyć licytację, znajdzie się w kontrakcie, który powinien już zostać obłożony. Wystarczy, że obrońcy dwukrotnie połączą atuty (niekoniecznie na pierwszym wiście), a rozgrywający będzie musiał oddać sześć lew. Najwyższym kontraktem, jaki tu jest możliwy do zrealizowania na linii WE, są 2 – niestety, w polskich (i nie tylko polskich) systemach licytacyjnych praktycznie niemożliwe do osiągnięcia. Przecież po czwartoręcznym otwarciu 1 – odpowiedź 2 to powszechnie używana konwencja Drury.

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 90 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

6

  

AQ984

852

J86

Q8

  

KJ753

J106

K1095

3

6

K9743

A3

J10762
   

102

AQ

Q742

AK954

  

W

N

E

S

–

–

pas1

1 BA2

pas3

2 4

pas

2

pas

2 BA/3 BA5

pas

pas6

pas

      

1 zbyt słabe longery na otwarcie dwukolorowe (w założeniach niekorzystnych)

2 mimo układu 2–2–4–5 najlepszy opis ręki S

3 i z tą ręką, ze względu na założenia, należy się powstrzymać od jakiejkolwiek interwencji

4 transfer na piki

5 ze względu na podwiązanego longera w pikach niektórzy posiadacze tej ręki wrzucą 3BA

6 także niektóre inwity 2BA zostaną przez graczy S przyjęte, a to ze względu na pięciokartowego longera roboczego w treflach

 

Końcówka 3BA (NS) jest podlimitowa, niemniej bezwzględnie położy ją jedynie pierwszy wist kierowy, z ręki E – oczywisty, z ręki W – jak najbardziej możliwy do oddania (szczególnie po licytacji, jaka będzie miała miejsce w rzeczywistości). Po każdym innym ataku rozgrywający weźmie trzy lewy pikowe (impasując podwójnie ten kolor), dwie kierowe, trzy treflowe – oraz karową bądź dodatkową treflową (ze względu na fakt posiadania przez obrońcę E A x). Istnieje zresztą wiele dróg do wzięcia dziewięciu lew wiodących – np. już zagranie drugi raz w trefle wprowadzi gracza W w lekki przymus. Z kolei jego partner znajdzie się w kłopocie już w drugiej lewie pikowej...

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

7

  

9532

AQ65

Q7

KQ6

  

KQ8

K873

J98

987

AJ64

J4

A10542

A2
   

107

1092

K63

J10543

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

1

pas

1

pas

1

pas

2

pas...

    

Optymalnym kontraktem strony WE są w tym rozdaniu częściówki: pikowa i karowa; zdecydowana większość grających znajdzie się w drugiej z nich. Rozgrywający podwójnie zaimpasuje atuty, odda więc jedną lewę w karach, a ponadto trefla i dwa kiery.

Kontrakt 1BA (WE) zostałby obłożony po ataku treflowym, bez niego przyniósłby jednak rozgrywającemu smakowite dziewięć wziątek (chyba że S wyszedłby w kiery, a N po wzięciu lewy na D odwróciłby K).

 

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew albo 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

8

  

KJ107654

942

7

K3

  

9

AQ

8653

AJ10762

Q2

J76

AKJ1042

95
   

A83

K10853

Q9

Q84

  

Nasz System:

W

N

E

S

1

3 1

4 2

4

pas3

pas

ktr.4

pas

5 5

pas

pas

pas

1 blokujące

2 naturalne, forsing do dogranej

3 pas forsujący: W zamierza zgłosić 5 dopiero w następnym okrążeniu (po spodziewanej kontrze partnera), aby w ten sposób zainwitować szlemika (cztery atuty, singiel pik i dwa boczne asy – to prawdziwe bogactwo)

4 z minimalną ręką i dublem w pikach E rzeczywiście kontruje

5 zgłoszenie 5 po uprzednim forsującym pasie to inwit szlemikowy

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

2

3 1

4 2

4

pas3

pas

ktr.4

pas

5 5

pas

pas

pas

1 blokujące

2 naturalne, forsing do dogranej

3 pas forsujący: W zamierza zgłosić 5 dopiero w następnym okrążeniu (po spodziewanej kontrze partnera), aby w ten sposób zainwitować szlemika (cztery atuty, singiel pik i dwa boczne asy – to prawdziwe bogactwo)

4 z minimalną ręką i dublem w pikach E rzeczywiście kontruje

5 zgłoszenie 5 po uprzednim forsującym pasie to inwit szlemikowy

 

W taki oto sposób gracz W ujawni zachęcającą rękę z fitem karowym i krótkością pikową, czyli zainwituje szlemika. Oczywiście jego partner – z ręką minimalną – zaproszenia tego nie przyjmie. Końcówka karowa zostanie jednak łatwo zrealizowana – rozgrywający odda tylko pika i trefla. A w równych założeniach NS raczej już nie przelicytują przeciwników pięcioma pikami. Tym bardziej że gra ta, ustawiona z naturalnej ręki N mogłaby już zostać położona bez trzech, z kontrą za 500, chociaż jedynie po dalekim od oczywistości pierwszym wiście kierowym (W wziąłby D i A, dopuściłby partnera karem i dostałby kierową przebitkę, poza tym broniącym należałaby się lewa na A).

Minimaks teoretyczny: 5 (S!) z kontrą, 9 lew; 300 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 11 (WE);

– 8 (NS);

– 9 (S!);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

9

  

J643

KJ986

2

A93

  

AQ97

Q5

KQ973

Q5

105

103

A86

J87642
   

K82

A742

J1054

K10

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1 1

1

1

2

3 2

pas

3

pas

pas

pas

      

1 przed partią otwarcie dopuszczalne (na trzeciej ręce), chociaż wcale nieobowiązkowe

2 solidne podniesienie z fiem kierowym

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

pas

pas1

1

1

2

3 2

pas

3

pas

pas

pas

      

 

1 przed partią otwarcie dopuszczalne (na trzeciej ręce), chociaż wcale nieobowiązkowe

2 solidne podniesienie z fiem kierowym

 

 

 

 

 

 

Na większości stołów listopadowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2006 pary NS grać będą częściówki kierowe, nieliczne znajdą się w końcówkach w ten kolor. Ten drugi kontrakt będzie o tyle praktycznie uzasadniony, że 4 (NS) będzie można położyć jedynie na pikowej przebitce. I jeżeli pierwszy wist w pika z ręki E trudno byłoby nazwać oczywistym, to już atak A, a potem – po dołożeniu przez partnera lawintalowej 9 (z licytacji pewne będzie, że N ma w karach co najwyżej singletona) – wyjście w pika można określić jako obronę dosyć oczywistą. Wynika z tego, że końcówki kierowe winny być kładzione, a rozgrywający częściówki w ten kolor będą brali tylko dziewięć lew.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew, 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (S!);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

10

  

4

Q97

QJ10983

J73

  

J10983

84

AK4

854

KQ75

J10532

5

KQ9
   

A62

AK6

762

A1062

  

W

N

E

S

–

–

pas1

1 BA

pas

2 BA2

pas

3

pas

pas

pas

  

1 zbyt mało na pierwszoręczne otwarcie

2 transfer na kara

 

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas1

1 BA

pas

2 BA2

pas

3

pas

pas

ktr3

pas

3

pas

pas

pas

 

 

 

 

1 zbyt mało na pierwszoręczne otwarcie

2 transfer na kara

3 kontra wywoławcza – zapowiedź nieomal idealne

 

 

Na linii NS łatwo wychodzą aż 4 – rozgrywający ma bowiem do oddania tylko dwie lewy atutowe oraz treflową. Tam jednak, gdzie gracz E ożywi licytację kontrą – mimo popartyjnych założeń odzywką jak najbardziej wskazaną – przeciwnikom trudno będzie się przepchnąć w 4. To już raczej S te 3 skontruje (maksy, założenia). Spotka go jednak przykra niespodzianka (niespodzianka?), bo partner – który żadnej lewy nie przyrzekł – rzeczywiście żadnej lewy nie dołoży. 3 (W) – od czasu do czasu z kontrą – zostaną zatem zrealizowane (rozgrywający odda tylko pika, dwa kiery i trefla), podczas gdy NS mogliby łatwo wygrać 4.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

11

  

K10843

2

Q6

J9743

  

5

Q9654

10854

Q85

762

K10873

AJ2

106
   

AQJ9

AJ

K973

AK2

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1

1

ktr.

4

4

pas

pas

pas

      

Kolejna końcówka standard. To samo można powiedzieć o wyniku rozdania: bezproblemowe jedenaście lew (obrońcy wezmą tylko A oraz D), 450 dla NS. Graczom WE opłacałoby się jeszcze powiedzieć 5 (ale już nie 6), w równych założeniach żaden z nich się raczej jednak na taki krok nie zdobędzie...

 

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 11 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

12

  

7

QJ10853

K10

J854

  

KJ8

K96

765

A1097

96543

A2

AQ82

K6
   

AQ102

74

J943

Q32

  

W

N

E

S

pas1

2 2

2 3

pas

3 BA/4

pas

pas

pas

1 11 PC w składzie zrównoważonym to jeszcze nie jest otwarcie

2 słabe dwa

3 koszmarne piki, E ma jednak solidne 13 PC, a pas grozi tym, że padną po nim dwa kolejne; alternatywą jest – rzecz jasna – kontra

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas1

2 2

ktr.

pas

3 BA

pas

pas

pas

 

1 11 PC w składzie zrównoważonym to jeszcze nie jest otwarcie

2 słabe dwa

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas1

2 2

pas3

2 4

pas

pas5

ktr.6

pas

3 BA

pas

pas

pas

1 11 PC w składzie zrównoważonym to jeszcze nie jest otwarcie

2 multi

3 tym razem istnieje pewność, że otwarcie nie obiegnie, można zatem spasować

4 do koloru partnera

5 kiery

6 kontra wywoławcza na otwarcie słabe 2

 

 

Jeżeli E zabierze głos w licytacji kontrą (raczej słusznie przedkładając tę zapowiedź ponad wejście 2), jego partner zapowie końcówkę bezatutową, gdy zaś – po otwarciu N słabymi 2 – E zgłosi mimo wszystko 2, W zalicytuje 3BA albo 4. Oba te kontrakty są do wygrania, choć pierwszy w sposób znacznie łatwiejszy niż drugi. Po prostu rozgrywający podegra dwa razy piki w ręce W, odda dwie lewy w tym kolorze i wyrobi sobie w nim trzy forty. Ponadto weźmie dwie lewy kierowe, dwie karowe oraz dwie treflowe. A ponieważ S posiada tylko dwa kiery – i wiadomo to z licytacji – jego partner nigdy nie dojdzie do ręki.

Te same dziewięć lew weźmie grający w piki, a wziątkę dziesiątą będzie mógł mu przynieść jedynie kolor treflowy. I tylko w jeden sposób: trzeba będzie ściągnąć K, a w drugiej rundzie trefli zagrać blotkę do dziewiątki u W. Dzięki obecności w ręce S trzeciego honoru treflowego (który spadnie potem na asa) rozgrywający wyrobi sobie dziesiątą lewę na 10 (a poza trzema treflami i trzema pikami weźmie po dwa kiery i kara).

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

13

  

K10

AQ97

AJ73

AQ9

  

A74

J8543

K5

J32

93

K2

10862

108754
   

QJ8652

106

Q94

K6

  

Nasz System albo Wspólny Język:

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

2 BA

pas

4 1

pas

pas

pas

  

1 słabsze niż 3

 

 

 

 

 

 

 

albo (Nasz System):

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

2 BA

pas

3 1

pas

3 BA2

pas

pas (!)

pas

      

 

1 pytanie, przede wszystkim o fit pikowy (mogą też być naturalne trefle)

2 brak czterech trefli, tylko dwa piki

 

 

 

 

 

albo (Wspólny Język):

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

2 BA1

pas

3 BA (!)

pas

pas

pas

  

 

 

1 tylko dwa piki (ze względu na niezastosowanie przez partnera odwrotki)

 

 

 

 

Oczywiście, standardowym krokiem jest zapowiedzenie przez gracza S w drugim okrążeniu licytacji 4. Ze względu na grę w turnieju na maksy oraz świadomość faktu, że obie ręce NS są zrównoważone – może on jednak podjąć w zamian próbę zagrania 3BA, jeśli partner ma w pikach tylko dubletona. Sprawdzeniu tego właśnie faktu ma służyć pytanie 3 – gdy N wykluczy tak cztery, jak i trzy piki, S zapowie 3BA. A we Wspólnym Języku odpowiadający może zalicytować kontrakt firmowy od razu po partnerowym rebidzie 2BA, wskazującym tylko dwa piki (ze względu na niezastosowanie przez gracza N odwrotki).

Rzeczywiście, gra w bez atu – z naturalnej ręki N – jest tu lepsza od gry w piki. Z ręki N wychodzi bowiem 6BA (a to dzięki obecności u W K x), podczas gdy kontrakt ten grany przez S położy atak kierowy (E ma bowiem króla w tym kolorze). W piki bierze się natomiast dwanaście lew z obu rąk – drugi kier e-S-a może bowiem zostać wyrzucony na D.

Minimaks teoretyczny: 6 BA (N!), 12 lew; 1440 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

– 12 (NS);

BA – 12 (N!).

 

 

 

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

14

  

32

987632

Q72

K8

  

KQJ9

J

J108

AQ965

1074

AKQ5

K543

74
   

A865

104

A96

J1032

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

pas

2

pas

2

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

 

To chyba również będzie kontrakt standardowy. Przeciwko 3BA (E) gracz S nie dysponuje łatwym wistem, najprawdopodobniej zaatakuje więc blotką pikową. Wydaje się, że rozgrywający ma do wzięcia dziesięć lew: trzy pikowe, cztery kierowe, karową (po impasie damy) oraz dwie treflowe (po wykonaniu pierwszego impasu dziewiątką w dziadku, a później ewentutalnie damą), istnieją jednak kłopoty komunikacyjne i staranna obrona zawsze ograniczy go do dziewięciu wziątek. Przy prawidłowym obejściu się z kolorem treflowym (nie wolno tylko wykonać pierwszego impasu damą!), swoje nie będzie jednak nigdy zagrożone.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

15

  

A62

QJ73

QJ98

K3

  

J84

105

AK765

J105

75

AK9864

32

AQ4
   

KQ1093

2

104

98762

  

W

N

E

S

–

–

–

pas1

pas

1

1

1

ktr.2

pas

3

pas

pas/4 3

pas

(pas)

(pas)

1 zbyt słabe trefle na otwarcie dwukolorowe, szczególnie w założeniach niekorzystnych

2 kontra wywoławcza, w celu wskazania siły i ogólnego charakteru ręki W (lepszy jej opis niż poprzez zgłoszenie 2)

3 dubel w kierach i as z królem w karach w zasadzie przemawiają za zgłoszeniem końcówki

 

 

Ta końcówka jest z kolei istotnie podlimitowa, więc zagrają ją jedynie niektóre pary WE. Gra będzie jednak łatwa do zrealizowania, jeżeli tylko rozgrywający rozegra właściwie kiery, tzn. zaasekuruje się przeciwko D W x x u N. Przeciwko kontraktowi 4 (E) broniący zagrają najprawdopodobniej trzy razy w piki. Rozgrywający powinien przebić w ręce, ściągnąć A (na wypadek, że S ma singlowego W albo singlową D), wejść na stół A, zagrać stamtąd 10 i puścić ją wkoło. A gdy N podstawi się figurą – zabić w ręce K i kontynuować 9. N zabije ją pozostałym mu jeszcze honorem i zagra w D. Należy pobić ją na stole D, zaimpasować trefle, a następnie zgrać 8, odbierając przy tym obrońcy N jego ostatni atut. Rozgrywający weźmie wówczas pięć lew atutowych, a ponadto dwa kara i trzy trefle.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (W!);

– 9 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (NS);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

16

  

1076

Q8654

Q1065

3

  

AJ432

AJ

74

10872

K5

10732

K8

AQ954
   

Q98

K9

AJ932

KJ6

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas

pas

1

1

1

3 1

pas

pas

ktr.2

pas

3

pas

3

pas

pas

pas

1 blokujące

2 wywoławcza, nadwyżka; wprawdzie otwarcie 
1 padło na trzeciej ręce, ale też w założeniach niekorzystnych; alternatywą jest rzecz jasna pas

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

pas

2

2

2

3 1

pas

pas

ktr.2

pas

3

pas

pas

pas

    

 

1 blokujące

2 wprawdzie otwarcie 2 padło na trzeciej ręce, ale też w założeniach niekorzystnych; alternatywą jest rzecz jasna pas

 

 

 

 

Blokujące podniesienie gracza N do 3 sprawi przeciwnikom wiele kłopotu. Patrząc na problem z ich punktu widzenia, dobrze byłoby zapowiedź tę odpasować, a jeszcze lepiej – skontrować i kontrę tę ukarnić. 3 kładzie się bowiem bez jednej – obrońcy mają do wzięcia trefla, trzy piki i kiera.

Trudno jednak będzie dziwić się graczowi W, gdy nie odpuści rozdania i te 3 wywoławczo skontruje. Niestety, odda w ten sposób zapis na drugą stronę. Na linii WE wychodzą wprawdzie 3, ale wyłącznie z ręki E, 3 (W) położy natomiast naturalny wist karowy. Rozgrywający odda po nim dwie lewy karowe, a ponadto kiera i dwa trefle. Tylko gdyby przeciwko 3 (W) gracz N zdecydowałby się wyjść w singla trefl, kontrakt mógłby zostać wygrany. Pod warunkiem rzecz jasna, że rozgrywający zabiłby pierwszą lewę asem, trzy razy zaatutował, impasując e-S-owi damę, a następnie wziął się za wyrabianie trefli (i nie dopuścił, aby N dostał się do ręki na D).

Minimaks teoretyczny: 3 (E!), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (E!);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (E!);

BA – 8 (E!).

 

 

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

17

  

AK874

K74

J62

65

  

J5

J82

Q105

AKJ82

Q10932

AQ5

K874

4
   

6

10963

A93

Q10973

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA1

pas

pas2

pas

  

1 półforsujące

2 minimalne honorowo otwarcie w składzie zrównoważonym

 

 

 

 

 

 

W ten właśnie sposób może skończyć się to rozdanie, gdy para NS będzie grała Naszym Systemem. E ma trapping-pasa na pikach, a W – kartę raczej nieodpowiednią do wejścia po 1BA (S). Staranna obrona powinna ograniczyć rozgrywającego do czterech lew.

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

1

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

 

 

 

 

 

Po pasie e-S-a na otwarcie partnera skończy się najprawdopodobniej na kontrakcie 1 z kontrą. Po precyzyjnej obronie rozgrywający także zdobędzie tylko cztery wziątki – trzy atutowe oraz A – zwłaszcza że przy wyłożonym dziadku nie będzie trudne otworzenie przez W kar dziesiątką – realizujące tzw. impas Czekańskiego.

Na WE wychodzą też podlimitowe 3BA i niektóre pary na pewno kontrakt ten osiągną. Można go wygrać, tym bardziej że każdy pierwszy wist poda rozgrywającemu (zwłaszcza gdy będzie nim gracz W) pomocną dłoń. Pełna analiza wykazuje, iż tylko wist treflowy (w istocie pasywny) bezwarunkowo ograniczy stronę rozgrywającą do dziewięciu lew, po każdym innym ataku będzie ona w stanie zdobyć wziątek dziesięć. Gwoli absolutnej ścisłości – konieczne będzie wówczas wykonanie wspomnianego wyżej impasu Czekańskiego w karach, tzn. zagranie z ręki W 10, a potem zaimpasowanie obrońcy S dziewiątki (trzy trefle, trzy kara, dwa kiery i dwa piki). Także w wielu wariantach rozgrywki na dziewięć lew nieodzowne będzie wykorzystanie tego interesującego manewru. W praktyce, czyli w zakryte karty, wiele grających w bez atu duetów WE weźmie więc tylko osiem lew.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

18

  

4

QJ63

AKQ54

K87

  

AQ752

5

1063

AQ93

1096

K8742

J98

106
   

KJ83

A109

72

J542

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

2

pas

2 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

ktr.

2

2 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

Rozgrywający kontrakt firmowy weźmie bez trudu pięć lew karowych, trzy kierowe (po impasie króla) oraz treflową (na króla). Pierwszy wist pikowy oraz atak blotką treflową da mu od razu wziątkę dziesiątą. A nawet gdyby W zdecydował się jakimś cudem na pasywny wist karowy (lub kierowy) – S będzie w stanie wyegzekwować odeń dziesiątą lewę na pikowo-treflowym przymusie wpustkowym.

Gwoli ścisłości, 4BA (S!) położy wist 10 (9).

Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

BA – 10 (S!).

 

 

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

19

  

QJ54

A10654

54

Q8

  

8

K873

J963

A1096

A9762

92

A102

J43
   

K103

QJ

KQ87

K752

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1

1

1 BA

pas

pas1

pas

  

1 N może przenieść na 2, ale widzi, że zagraża mu wówczas przebitka pikowa

 

 

Rozgrywający częściówkę bezatutową powinien wziąć osiem lew. Na pierwszy rzut oka ma ich nawet dziewięć: trzy pikowe, trzy kierowe, dwie karowe i treflową; jednakże po pierwsze – istnieją kłopoty z komunikacją, a po drugie – obrońcy mogą sobie wyrobić trzy lewy w treflach (a poza nimi wezmą A oraz A). Także grając w kiery – N weźmie osiem lew, ma bowiem do oddania trzy asy oraz dwie pikowe przebitki.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

20

  

109

975

AJ1094

954

  

KJ7

J10862

8

J1062

A642

AKQ4

632

Q3
   

Q853

3

KQ75

AK87

  

W

N

E

S

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2

pas

pas

pas

    

1 transfer na kiery

 

albo:

W

N

E

S

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

1 transfer na kiery

2 superprzyjęcie z czterokartowym fitem kierowym (choć w zasadzie powinna być również góra otwarcia)

 

albo:

W

N

E

S

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2

ktr.2

pas

3

3

pas

4 (!)

pas

pas

pas

 

 

1 transfer na kiery

2 kontra wywoławcza

 

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2

ktr.2

pas

3

3

pas

4 (!)

5

ktr.

pas

pas

pas

    

 

 

 

1 transfer na kiery

2 kontra wywoławcza

 

 

 

 

 

 

Możliwe są tu różne kontrakty: od kierowych częściówek strony WE, poprzez końcówki w ten kolor, aż do karowych obron strony NS na szczeblu pięciu. Do kontraktu 4 dojdzie wówczas, gdy otwierający przyjmie transfer partnera z przeskokiem (czterokartowy fit jest, i to jaki, brak wszakże maksimum otwarcia, stąd przyjęcie transferu partera z przeskokiem nie jest działaniem oczywistym) albo wtedy – kiedy strona WE zostanie w tę grę wpędzona. Wznawiająca kontra gracza S oraz uzgodnienie przez tę stronę kar wzmocni bowiem obu graczy WE do tego stopnia, że mogą oni znaleźć drogę do dogranej (patrz jedna z powyższych sekwencji). Oczywiście, NS są z kolei w stanie opłacalnie obronić te 4 pięcioma karami – z kontrą bez dwóch, za 500, cena ta i tak będzie jednak wysoka w porównaniu z zaledwie 170 punktami, które przeciwnicy chcieli sobie zapisać za grę na szczeblu dwóch...

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 9 (NS);

– 10 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

21

  

54

AK

AQ10943

1032

  

AKQ108

102

J86

K94

J9762

864

K752

8
   

3

QJ9753

-

AQJ765

  

W

N

E

S

–

1

pas

1

1

2

4

5 1

pas

pas2

pas

  

1 duży układ kierowo-treflowy

2 przeniesienie na 5 byłoby ryzykowne, przecież partner nie musi mieć sześciu kart w tym kolorze

 

 

 

 

 

 

Strona NS ma do oddania jedynie pika i trefla, zrealizuje więc zarówno 5, jak i 5. Jak już jednak wspomniałem, po tak burzliwym przebiegu licytacji przeniesienie przez gracza N z 5 na 5 byłoby krokiem nadmiernie ryzykownym. Przecież gracz S może posiadać – zwłaszcza w polskich systemach licytacyjnych – tylko pięć kierów, a sześć, a nawet siedem trefli. W tym wypadku od znalezienia optymalnego koloru do gry ważniejsze jest jednak samo przelicytowanie przeciwników na szczeblu pięciu i utrzymanie się przy grze. Oczywiście 600 da niższą notę niż 650, ale z drugiej strony lepsze to niż 300 czy nawet 500. WE mają do oddania tylko dwa kiery, A i karową przebitkę (bądź dwie naturalne lewy karowe) i trefla, wpadliby wiec tylko bez dwóch na 4 (z kontrą za 300), a bez trzech na 5 (z kontrą za 500). Jak już wspomniałem – już samo utrzymanie się przy wychodzącej grze, nawet w gorszy kolor, powinno jednakże zapewnić stronie NS zupełnie przyzwoitą notę turniejową.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 7 (NS);

– 11 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

22

  

K98

AKQ9

AK

J1082

  

J

J753

10843

AQ95

1032

10642

Q62

743
   

AQ7654

8

J975

K6

  

W

N

E

S

–

–

pas

1 1

pas

2

pas

2

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

4 BA6

pas

5 7

pas

5 8

pas

5 BA9

pas

6

pas

pas

pas

      

1 ręka zbyt urodziwa, aby w korzystnych założeniach otworzyć z nią słabymi 2 czy 2 multi

2 forsujące, przyrzekające zatrzymanie w czwartym kolorze – kierach

3 układ 6 – 4

4 cue-bid uzgadniający piki (4 uzgodniłyby kara)

5 do tyłu (w końcu S ma tylko dziewięć miltonów, a układ 6–4 już odlicytował)

6 Blackwood na pikach (z bilansu otwarcia S praktycznie musi posiadać starszy honor w treflach)

7 tu: jedna wartość

8 pytanie o damę atu

9 jest D (ewentualnie można odpowiedzią 6 wskazać też jednego bocznego króla)

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

1 1

pas

2

pas

2

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

5 7

pas

5 BA8

pas

6 9

pas

6

pas

pas

pas

      

1 ręka zbyt urodziwa, aby w korzystnych założeniach otworzyć z nią słabymi 2 czy 2 multi

2 forsujące, przyrzekające zatrzymanie w czwartym kolorze – kierowym

3 układ 6 – 4

4 cue-bid uzgadniający piki (4 uzgadniałyby kara)

5 do tyłu (w końcu S ma tylko dziewięć miltonów, a układ 6–4 już odlicytował)

6 cue-bid, wykluczający też cue-bid w pominiętych treflach (gdy N chce koniecznie sprawdzić, czy partner trzyma trefle)

7 cue-bid kierowy, przyrzekający też zatrzymanie w pominiętych przez partnera treflach

8 pytanie o asy (gdy S ma dwa asy i damę atu, należy grać wielkiego szlema w piki)

9 jedna wartość

 

W ten czy inny sposób para NS powinna osiągnąć superpoprawnego szlemika w piki z ręki S. Proszę zauważyć, że po otwarciu S słabymi 2 czy też 2 multi dojście do gry premiowej byłoby dużo trudniejsze. Nawet gdyby N o szlemiku pomyślał, to co najwyżej zapytałby partnera o singletona i po wskazaniu przezeń krótkości w kierach – wycofałby się na 4. Bezcenna jest bowiem informacja o bocznej czwórce karowej w ręce S, pozwala ona bowiem doliczyć się jednej albo nawet dwóch lew przebitkowych u N.

Aby ograniczyć rozgrywającego kontrakt 6 (S) do dwunastu wziątek, W musi ściągnąć na pierwszym wiście A. Jeżeli tego nie uczyni, rozgrywający łatwo już weźmie nadróbkę. Na kiery wyrzuci bowiem z ręki oba trefle i przebije na stole karo. Już ta jedna przebitka wyrobi W u S, od E spadnie bowiem D x x. Gwoli absolutnej ścisłości – nawet gdyby D była u W (czwarta), można by było wziąć trzynaście lew poprzez ściągnięcie z ręki A lub D, przebicie w dziadku dwóch kar – drugiego królem atu, a w końcu wyparadowanie obrońcy E 10 x.

Minimaks teoretyczny: 6 (S!), 12 lew; 980 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 10 (S!);

– 10 (NS);

– 12 (S!);

BA – 11 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

23

  

Q862

875

Q8742

J

  

KJ94

AJ1032

J95

8

75

64

A1063

AKQ64
   

A103

KQ9

K

1097532

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

1

1

pas

2 BA1

pas

3 BA2

pas

pas

pas

1 silny inwit

2 przyjęcie ze względu na podwiązane kiery i dobre położenie honorów (za otwarciem gracza S)

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

2

2 1

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

 

 

1 wejście lekko podlimitowe

 

 

 

 

Podlimitowa końcówka, po otwarciu licytacji przez S powinna jednak zostać osiągnięta przez wiele par WE. Po otrzymaniu przez rozgrywającego informacji o położeniu większości honorów u S będzie nietrudna do wygrania. Przeciwko 3BA (E) S wyjdzie najprawdopodobniej w blotkę treflową. Rozgrywający zabije w ręce asem i zagra kiera – do waleta w dziadku. A jeśli lewy obrońca podstawi się figurą – pobije na stole asem i będzie kontynuował W. W toku dalszej gry E wejdzie na stół K (gdyby wstawił stamtąd W, gra niezwykle by się skomplikowała i aby odnieść sukces, rozgrywający musiałby następnie pobić odwrót karowy ze strony N asem) i dobre kiery wykorzysta. Na jego dziewięć wziątek złożą się zatem cztery kiery, pik, karo i trzy trefle.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

24

  

A543

K6

J543

AQ4

  

J6

Q103

AQ972

1063

Q987

AJ

K8

KJ987
   

K102

987542

106

52

  

W

N

E

S

pas

1

1 BA1

pas

3 BA2

pas

pas

pas

1 15–18 PC, tu: najlepszy opis ręki E

2 tylko 9 PC, ale dobry longer karowy i obiecujące wejścia do impasów w kolorach starszych (pod otwierającego licytację gracza E)

 

 

 

Fakt, iż prawie wszystkie brakujące figury znajdują się w ręce N, będzie niezwykle pomocnym drogowskazem dla rozgrywającego. Najlepiej, gdy ten ostatni zagra trefle z ręki, a potem ściągnie forty w tym kolorze, sprawiając obrońcy N kłopoty z obrzutkami. Rozgrywający może też wykonać wszystko samodzielnie, jeżeli w pierwszej rundzie koloru pikowego zaimpasuje e-S-owi dziesiątkę. A zadanie i tak ułatwi graczowi E pierwszy wist – prawie każdy, poza 10 – przynoszący mu natychmiastowe korzyści. a po ataku kierowym da się nawet wziąć lew dziesięć – aby wówczas ten cel osiągnąć, bezwzględnie konieczne będzie już jednak zaimpasowanie obrońcy z lewej pikowej dziesiątki.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25

  

AKQ32

QJ10

A10

Q62

  

9754

72

8

KJ9754

8

863

KQJ64

A1083
   

J106

AK954

97532

-

  

W

N

E

S

–

1 1

pas

2

pas

2 BA2

pas

4 3

pas

5 4

pas

6 5

pas

6 6

pas

6 7

pas

7 8

pas

pas

pas

      

 

 

1 także we Wspólnym Języku polecam to otwarcie (karta jest jednak graniczna, nie będzie więc też błędem rozpoczęcie od 1)

2 nadwyżka, forsing do dogranej, niewykluczone trzy kiery

3 ręka minimalna (a jej opis to: kiery plus fit pikowy)

4 cue-bid, brak zatrzymania w pominiętych treflach

5 zatrzymanie pierwszej klasy w treflach, silna sugestia renonsu (po pominięciu przez partnera 5 wartość ręki S niezwykle wzrosła – właśnie ze względu na renons, czyli pełne wyłączenie w tym kolorze

6 cue-bid – N chce usłyszeć od partnera 6

7 cue-bid, a jednocześnie potwierdzenie, że uprzednie 6 wskazywały renons (zasada preferencji renonsu)

8 e-N-owi wolno liczyć na pięć lew pikowych, pięć kierowych, karową oraz dwie treflowe przebitki w ręce S

 

 

Po negatywnych (ale też dobrze opisujących i bilansujących jego rękę) 4 e-S-a wejście przezeń z licytacją na szczebel sześciu (przesądzenie szlemika, inwit wielkoszlemowy) jest akcją niezwykłą. A taka mogła zostać spowodowana jedynie faktem, że cue-bid 5 e-N-a, wykluczający też zatrzymanie treflowe, niesłychanie wzmocnił kartę odpowiadającego. Wytłumaczyć to można tylko tym, że S ma w treflach renons i dojrzał pełne wyłączenie w tym kolorze. Potwierdziła to dalsza licytacja – S zalicytował na szczeblu sześciu cue-bid kierowy, który pominął okrążenie wcześniej; co znaczy, że w treflach miał coś ważniejszego do pokazania. Na tej podstawie N może się spodziewać w ręce partnera dobrych pięciu kierów, fitu pikowego i renonsu treflowego, a to przy statystycznych rozkładach powinno wystarczyć do wzięcia trzynastu lew przy grze w piki.

Przeciwko 7 (N) E wyjdzie K. Rozgrywający zrealizuje kontrakt, jeśli przebije na stole dwa trefle, cofając się do ręki kierami. A konkretnie: zabije pierwszą lewę A w ręce, przebije na stole szóstką atu trefla, ściągnie W, wróci do ręki kierem, przebije w dziadku trefla, wróci do ręki kierem i ściągnie A K D. Przy takiej grze wielki szlem zostanie zrealizowany, mimo że piki są rozłożone 4–1; kiery muszą jednak dzielić się 3–2. Niestety, gdyby atuty dzieliły się 3–2, a kiery 4–1, 7 zostałyby przegrane. Do zwycięstwa rozgrywającego wiodłaby jednak wówczas droga następująca: A, przebicie trefla na stole, kier do ręki, przebicie trefla na stole, przejęcie W asem i ściągnięcie K D.

Niestety, powyższe linie postępowania absolutnie wykluczają się, można więc zabezpieczyć się albo przed podziałem pików 4–1 (co prowadzi do sukcesu w autentycznym rozdaniu), albo przed kierami rozłożonymi 4–1 (co w tym rozdaniu doprowadziłoby rozgrywającego do porażki). I co gorsza – są to rozgrywki absolutnie równoważne. Na szczęście, często zdarzy się tak, że oba kolory starsze będą się dzieliły 3–2. A z tego wynika, iż 7 jest tu kontraktem ze wszech miar godnym polecenia.

Minimaks teoretyczny: 7 (NS), 13 lew; 1510 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 12 (NS);

– 13 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26

  

Q6432

Q9

AQJ

J73

  

J97

8653

K104

A109

AK5

AJ74

65

KQ86
   

108

K102

98732

542

  

W

N

E

S

–

–

1 BA

pas

2

pas

2

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

    

albo

W

N

E

S

–

–

1 BA

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

1 jeśli W – ze względu na układ 4333 i słabe kiery – zdecyduje się ukryć przed partnerem ten kolor, zgłosi teraz 2BA – inwit w składzie zrównoważonym (lub zainwituje kontrakt 3BA w inny sposób, np. – jeśli stosowany system na to pozwala – podnosząc 1BA do 2BA)

 

Niestety, 4, w których znajdzie się większość par WE, będą musiały zostać przegrane, trzeba będzie bowiem oddać dwa kara oraz dwie lewy atutowe. Ten sam los spotka kontrakt 3BA (E), ale tylko wówczas, gdy S odda przeciwko niemu wist karowy. Do wygrania są natomiast 3BA (W), nawet po neutralnym wiście treflowym. Rozgrywający jest bowiem w stanie tak rozegrać kiery i wyrobić sobie w nich dwie dodatkowe wziątki – aby gracz S tylko raz dostał się tym kolorem do ręki (i tylko raz mógł podegrać kara). Wystarczy, że zagra kiera do waleta, a w drugiej rundzie koloru wyjdzie z ręki W blotką kierową i przepuści wstawioną przez N damę. Oczywiście, gdyby obrońca N dołożył D w pierwszej rundzie koloru, już wówczas musiałaby mu na nią zostać oddana lewa.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (W!), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (W!);

– 9 (WE);

– 8 (W!);

BA – 9 (W!).

 

 

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

27

  

AQ742

J102

76

A63

  

8

A853

K1052

Q1084

KJ93

K976

AJ43

J
   

1065

Q4

Q98

K9752

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas1

2

ktr.2

pas

4

pas

pas

pas

    

1 trapping-pas, więc trzeba pasować

2 wznowienie wyprzedzające, tzn. nie na pozycji wygasającej, tylko już na drugiej ręce – z tak idealnym składem, w tym singlem pikowym, takie działanie jest jak najbardziej polecane

 

 

Ostra końcówka w kiery, która zostanie zrealizowana, jeśli tylko rozgrywający złowi D. A ponadto przebije w dziadku dwa piki; na jego dziesięć wziątek złożą się wówczas: pik, cztery kara oraz pięć lew atutowych. Do bezwzględnego oddania są dwa asy w kolorach czarnych oraz lewa atutowa, ewentualne oddanie lewy na D będzie więc równoznaczne z przegraniem gry. Przed podjęciem kluczowej decyzji rozgrywający będzie jednak w stanie zlokalizować u N A D (zgra ppK i przebije w dziadku pika, co ujawni, że S miał w tym kolorze trzecią dziesiątkę) oraz A (zagra w ten kolor). Nie wyniknie z tego jednak pewność, iż S ma D (jego podniesienie do 2 mogło przecież zostać dokonane z sześcioma miltonami: K i D W), a co najwyżej lekka wskazówka (w drugiej rundzie kierów spadnie od S dama, więc zasada ograniczonego wyboru będzie namawiać do umiejscowienia W w ręce N).

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28

  

A109

10864

AJ1043

K

  

K874

AQ5

8

Q9543

QJ532

92

52

J762
   

6

KJ73

KQ976

A108

  

W

N

E

S

1 1 (?)

1

pas

1 2

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

  

1 otwarcie wielce wątpliwe, tym bardziej nie ma mowy o otwarciu 2 we Wspólnym Języku; znacznie lepiej jest spasować – z nadzieją, że może uda się w następnym okrążeniu wywoławczo skontrować kara

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas1 (?)

1

pas

1

ktr.2 (!)

2

4

5

pas

pas

5

ktr.

pas

pas

pas

  

 

1 otwarcie wielce wątpliwe, tym bardziej nie ma mowy o otwarciu 2 we Wspólnym Języku; znacznie lepiej jest spasować – z nadzieją, że może uda się w następnym okrążeniu wywoławczo skontrować kara

2 piki i trefle

 

 

 

Jeśli W zgłosi na pierwszej ręce wielce wątpliwe otwarcie, najprawdopodobniej jego partner nie zabierze głosu w licytacji, a i otwierający będzie już musiał cały czas pasować. Przeciwnicy dojdą zatem spokojnie do 4 i wygrają je z nadróbką (oddadzą bowiem jedynie dwie lewy atutowe). Tymczasem gdy na pierwszej ręce W poprawnie spasuje, a dopiero w drugim okrążeniu zgłosi wywoławczą kontrę, wskazującą piki i trefle, jego partner nie tylko skoczy wówczas jak najszybciej na prewencyjne 4, ale też – gdy S przelicytuje je pięcioma kierami (z takim fitem karowym i singlem w pikach decyzja bardziej niż oczywista), pójdzie jeszcze w 5. A tę grę będzie można położyć najwyżej bez trzech, z kontrą za 500, i to tylko wtedy (bez trzech), jeśli obrońcy zmontują przebitkę treflową. Do osiągnięcia tego celu konieczny byłby ze strony gracza S pierwszy wist blotką trefl lub prawie tak samo nierealny atak singlową blotką pik (do asa, potem: K, karo do partnera, A, trefl przebity). A już po wiście kierowym (w rzeczywistości padnie karowy, to pewne) rozgrywający może wykonać w dziadku impas damą i od razu zagrać w karo, aby przerwać broniącym komunikację tym kolorem; wpadnie wówczas tylko bez dwóch.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 8 lew ; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 11 (S!);

– 11 (NS);

– 8 (WE);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

29

  

8

KQ52

Q842

QJ83

  

9

AJ109764

A10973

-

A1065

83

K6

A10764
   

KQJ7432

-

J5

K952

  

W

N

E

S

–

pas

pas1

4

5 2

pas

pas

pas

1 to za mało na pierwszoręczne otwarcie

2 ryzykowne, ale konieczne

 

 

 

 

Rozgrywający zrobi swoje, jeśli przebije na stole dwa kara. Alternatywnie – jeśli ściągnie wcześniej A, będzie się musiał ratować ekspasem D w trzeciej rundzie tego koloru. Co ciekawe, 5(WE) może zostać zrealizowane nawet po nierealnym pierwszym wiście blotką atu – już to drogą wspomnianego ekspasu przeciwko D, już to dzięki wpustce atutowej. W tym ostatnim wariancie rozgrywający może przebić w ręce trzy trefle, a na stole jedno karo, a potem – w końcówce cztero- bądź tylko trzykartowej – wpuścić e-N-a na D bądź na figurę kierową. W ten sposób jedna z pewnych lew atutowych obrońcy N bezpowrotnie zniknie. Ale prostsze, a przy tym równie skutecznie będzie zaekspasowanie D w trzeciej rundzie tego koloru.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 11 (WE);

– 8 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

30

  

KJ96

KQ8

1075

J92

  

A8742

10642

Q

K43

105

AJ975

KJ96

75
   

Q3

3

A8432

AQ1086

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

1

1 BA

2

3

3

pas

pas

pas

Jeśli tylko gracz E zdecyduje się na wejście do licytacji (krok względnie bezpieczny), to jego partner – mimo niedużej karty – na pewno przelicytuje przeciwników trzema kierami. I trafi w punkt, do oddania będą bowiem tylko cztery lewy, po jednej w każdym kolorze. Oczywiście, rozgrywający będzie się tylko musiał wykazać znajomością sposobu optymalnego rozegrania koloru dziewięciokartowego (w dwóch rękach) pozbawionego mariasza. A należy wówczas wykonać w nim podwójny impas, traci się tylko (w porównaniu ze ściągnięciem asa z góry) w wypadku zastania za asem secowego mariasza.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

31

  

982

Q10

KQ762

A53

  

AQ

J62

J1053

K1094

K1053

A8743

8

Q72
   

J764

K95

A94

J86

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas1

1

1

1

2 2

pas

2

pas

pas

pas

    

1 11 PC w składzie zrównoważonym nie kwalifikują się na pierwszo- czy drugoręczne otwarcie

2 maksimum pasa z fitem kierowym

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas1

1

1

1

2 2

pas

2

3 (?)

pas

pas

3 3

pas

pas

pas

    

 

 

1 11 PC w składzie zrównoważonym nie kwalifikują się na pierwszo- czy drugoręczne otwarcie

2 maksimum pasa z fitem kierowym

3 dobry układ (singiel karo) i korzystne założenia przemawiają za pójściem w 3

 

 

 

 

Oczywiście, dużo lepiej byłoby w te 3 nie iść, tylko pozwolić przeciwnikom grać 3, najlepiej z kontrą. Rozgrywający musiałby bowiem leżeć bez dwóch – za 200 lub za 500. Nie byłaby to jednak decyzja łatwa – ani dla W (szmatławe miltony, umiarkowana tylko zacinka w karach, partner wszedł do licytacji w założeniach korzystnych), ani dla E (z układową ręką, w tym singlem w karach, trudno mu w korzystnych założeniach spasować na 3 przeciwników).

Na szczęście 3 (WE) są możliwe do zrealizowania, wystarczy trafnie zaimpasować W. Do bezwzględnego oddania są bowiem wyłącznie cztery lewy: dwie kierowe, karowa oraz treflowa. Najprawdopodobniej rozgrywający rozliczy, że każdy z obrońców ma po trzy trefle, nie będzie więc żadnych przesłanek statystycznych co do lokalizacji W. Cóż, w takim wypadku gracz E tym bardziej dostanie szansę, aby wykazać się łownością.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

32

  

K105

AQ652

Q10

J65

  

QJ32

J43

875

832

987

108

9432

AKQ4
   

A64

K97

AKJ6

1097

  

W

N

E

S

–

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 BA2

pas

4 3

pas…

      

1 forsujące

2 układ 5332, brak większych nadwyżek

3 przy minimum otwarcia i zrównoważonym układzie ręki partnera nie ma mowy o szlemiku; w turnieju na maksy kuszący jest natomiast pas na 3BA, szczególnie po zalicytowaniu w pierwszym okrążeniu quasinaturalnych 2

 

 

Wistując przeciwko 4 (N) E zdejmie trzy trefle, reszta lew będzie już należała do rozgrywającego. Los kontraktu 3BA (S) będzie natomiast zależał od pierwszego wistu. Po dosyć naturalnym ataku pikowym rozgrywający zdobędzie aż dwanaście wziątek (pięć kierowych, cztery karowe i trzy pikowe); po ataku w kolor czerwony – jedenaście (jak wyżej, ale tylko dwie pikowe); wreszcie po zabójczym wiście w S zostanie ograniczony do lew dziewięciu.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

– 8 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33

  

KQ

974

97653

A84

  

85432

A105

J2

K97

J96

J832

Q84

J62
   

A107

KQ6

AK10

Q1053

  

 

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas1

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 zbyt słabe piki i za słaba karta (partner po pasie!) na wejście 1

 

 

 

 

 

 

Przeciwko kontraktowi 3BA (N) E odda naturalny wist blotką kierową, czym ograniczy rozgrywającego do tylko dziewięciu wziątek. Gracz N będzie bowiem mógł wówczas zabić dopiero trzecią rundę kierów. A potem jeszcze konieczne będzie bezpieczne rozegranie kar – blotką z ręki do dziesiątki na stole, tak aby w żaden sposób nie dopuścić do ręki niebezpiecznego przeciwnika E – posiadacza forty kierowej. Ostatecznie rozgrywający weźmie zatem trzy piki, kiera, cztery kara i trefla, czyli dziewięć wziątek.

Natomiast grając w bez atu z lepszej, silniejszej ręki S będzie można wziąć lew dziesięć. Na przykład po ataku pikowym też trzeba będzie bezpiecznie rozegrać kara (blotką do dziesiątki w ręce) – aby E nie otworzył kierów, a następnie zabić kontynuację pikową na stole i zagrać stamtąd blotkę trefl – do dziesiątki w ręce. Jeżeli W zabije 10 królem, rozgrywający będzie już dysponował dziesięcioma wziątkami: trzema w pikach, czterema w karach i trzema w treflach. A gdy 10 zostanie przepuszczona, S wyjdzie z ręki figurą kierową i w tym kolorze wyrobi sobie dziesiątą lewę. Weźmie wówczas trzy piki, cztery kara, dwa trefle i kiera.

Gracz N może dostrzec, że jego ręka nie jest odpowiednia do zajęcia z nią bez atu (wysokie figury, brak układów impasowych), i poprowadzić licytację następująco:

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas1

1 (!)

pas

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

I teraz partner będzie mógł wykazać się w rozgrywce...

Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (NS);

BA – 10 (S!).

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33