Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2006

2 inwitowe właśnie

Po trzecioręcznym otwarciu gracza S 1 możliwe są też różne inne rozwinięcia dalszej licytacji. Generalnie rzecz ujmując, strona WE powinna w rozdaniu tym walczyć do wysokości 3 /4 , a ich przeciwnicy – przelicytować 3 trzema pikami, a hipotetyczne 4 (W) – czterema pikami. To teoria, 4 nie będą bowiem raczej zapowiadane, licytacja powinna więc wygasać w 3 (NS), od czasu do czasu WE utrzymają się jednak w kontrakcie 3 .

Gracze NS powinni wziąć, grając w piki, lew dziewięć i uzyskać za to dokonanie zupełnie przyzwoitą notę turniejową. Pierwszy wist przeciwko grze pikowej nie jest jeszcze krytyczny, później jednak broniący będą musieli koniecznie otworzyć kara, a następnie zagrać w ten kolor po raz drugi i trzeci. Teoretycznie rzecz biorąc, tylko taka obrona bezwzględnie ograniczy bowiem grających w piki przeciwników do dziewięciu wziątek. Po prostu zagranie po raz trzeci w kara skróci rękę S i zapewni graczowi E drugą lewę atutową (poza tym WE zdobędą lewy kierową oraz karową).

Jeżeli natomiast chodzi o stronę WE to wprawdzie zawsze może ona wziąć dziewięć lew w kiery, po skracającym rękę W ataku treflowym zadanie rozgrywającego stanie się wszakże bardzo trudne, wręcz wymagające poruszania się w widne karty. Bez wistu treflowego grający w kiery weźmie jednak aż dziesięć lew, z łatwością wyrobi sobie bowiem kara (a odda tylko kiera, karo i trefla).

Najwyższym kontraktem, jaki w rozdaniu tym jest w stanie zrealizować strona WE bez żadnej pomocy ze strony przeciwników, są jednak 4 z dobrej ręki W, rozgrywający odda wówczas tylko asa atu, K oraz lewę treflową. Jako już tylko ciekawostkę przytoczę fakt, iż 4 (E) zostałby obłożone tylko i wyłącznie przez atak kierowy, przygotowujący przebitkę w tym kolorze. A gdyby rozgrywający, chcąc się za wszelką cenę przed przebitką obronić, pobił pierwszą lewę A i zagrał w trefle (aby przerwać obrońcom komunikację tym kolorem w momencie, gdy kiery w ich rękach są jeszcze zablokowane), broniący wzięliby tę lewę i kontynuowaliby treflami, rozpoczynając śmiertelny skrót ręki W. A to w połączeniu z faktem, że później z kolei kiery zostałyby zablokowane w rękach WE (ósemką albo dziesiątką u E), wystarczyłoby do położenia gry [przypominam, rozmawiamy o czysto teoretycznym kontrakcie 4 (E)].

Reasumując, w protokołach będą dominowały zapisy za zrealizowane przez stronę NS częściówki pikowe (140 dla NS), nie zabraknie również wygranych przez stronę przeciwną kontraktów kierowych [i to raczej za 170 dla WE czy nawet 420 (!) aniżeli za 140].

Teoretycznym minimaksem rozdanie jest kontrakt 4 (NS) z kontrą, bez jednej, 100 dla WE – jako opłacalna obrona dużo łatwiejszych do zrealizowania niż do wylicytowania 4 z dobrej ręki W.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS)

– 9 (WE);

– 9 (NS);

BA – 6 (NS).

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

2		A9 J843 A965 J97
KQ32 K1065 874 A3			J1064 Q J3 KQ6542
		875 A972 KQ102 108

albo:

1 E wyprzedza spodziewane ożywienie licytacji przez przeciwników; przy posiadaniu uzgodnionych pików nie jest to jednak krok konieczny (3 można bowiem także zgłosić później, po ich ewentualnych 3 / ), chyba że E obawia się, iż oponenci mogliby zrealizować końcówkę w kiery (albo opłacalnie przepchnąć się w 4 )

 

Rozgrywający odda tylko kiera, dwa kara i asa atu, weźmie więc, grając w piki, lew dziewięć. Gracze WE natomiast wygraliby łatwo 3 , ich 3 zakończyłyby się natomiast wpadką bez jednej. E i tak nie mógłby jednak raczej spasować na kontrę partnera (na 3 ), jego bezpośrednie przepchnięcie się w 3 jest zatem jak najbardziej uzasadnione.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

3		KQ109 AJ5 AK953 K
A54 Q107642 == Q1052			832 K9 J876 J863
		J76 83 Q1042 A974

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	ktr.	pas	3 2
pas	3 BA	pas...

1 słabe dwa

2 w tej sekwencji gramy powszechnie lebensohlem, 3 przyrzekają więc pewne wartości (karta jest jednak graniczna)

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	ktr.2	2 3	pas
pas	2 BA	pas	3 BA
pas...

1 multi

2 wywoławcza kontra do hipotetycznych pików otwierającego albo silna ręką w składzie dowolnym

 

 

Myślę, że na prawie wszystkich stołach majowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2006 pary NS dojdą do tych oczywistych, standardowych 3BA. I wezmą łatwo jedenaście lew – jeśli tylko, rzecz jasna, rozgrywający przeprowadzi banalną bezpieczną rozgrywkę, tzn. w pierwszej rundzie kar ściągnie asa bądź króla z ręki (na nie damę ze stołu!?). Po takim początku gracz N będzie w stanie wyimpasować hipotetycznego czwartego W każdemu z obrońców.

I jeszcze jedno – gdyby kontrakt firmowy został mimo wszystko ustawiony ze słabszej ręki S i padłby przeciwko niemu wist blotką kier – to rozgrywający, aby wziąć lew jedenaście i doścignąć teoretycznego minimaksa rozdania, musiałby zabić pierwszą lewę asem w dziadku (!). W ten sposób kiery zostałyby w rękach obrońców zablokowane. Do czego jednak doprowadziłoby to zagranie, gdyby pierwszy wist padł spod mariasza – strach pomyśleć...

Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 11 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (S!)

BA – 11 (NS).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

4		10943 94 A93 A742
8762 6532 65 KJ5			QJ5 QJ8 QJ10 Q1098
		AK AK107 K8742 63

Nasz System:

W	N	E	S
pas	pas	pas1	1
pas	1	pas	2 2
pas	2 BA3	pas	3 BA
pas…

1 z tak “urodziwymi” 11 PC nie radzę otwierać licytacji, nawet na trzeciej ręce...

2 rewers, 16⁺ PC, 5⁺ –4

3 forsujące; alternatywne 3 nie forsowałyby, przynajmniej w klasycznej wersji Naszego Systemu

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
pas	pas	pas1	1
pas	1	pas	2 2
pas	3 BA3	pas...

1 z tak “urodziwymi” 11 PC nie radzę otwierać licytacji, nawet na trzeciej ręce...

2 rewers, 16–18 PC, 5⁺ –4

3 w tym wypadku 2BA nie forsowałyby

 

 

 

 

Jeśli przeciwko 3BA (N) obrońca E wyjdzie w 10 – ze swojego najdłuższego koloru, to potem dostanie lewę karową (rozgrywający będzie musiał wyrobić sobie ten kolor) i ściągnie trzy trefle, ograniczając przeciwnika do tylko dziewięciu wziątek. Po każdym ataku gracz N będzie już w stanie zrobić nadróbkę, chociaż jeżeli po oddaniu mu kara E poprawi się na trefla, to rozgrywający – aby skompletować dziesięć lew – będzie musiał zaimpasować podwójnie kiery.

Na NS wychodzi też szlemik karowy, jest to wszakże kontrakt daleki od poprawności. Wygrywa się go, kara są bowiem rozłożone 3–2, a od E spadają trzecie D W x (można więc jedną przebitką wyrobić 10 i pozbyć się na nią z ręki S przegrywającego trefla). Na wszelki wypadek spadają też trzecie D W x, chociaż obie figury w tym kolorze można również wyimpasować.

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 1370 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 12 (NS);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

5		J8642 95 Q5 K532
75 AK642 J93 1094			Q10 QJ3 A1064 QJ86
		AK93 1087 K872 A7

W	N	E	S
–	pas	1	ktr.
1	2 1	pas	pas
pas

1 licytacja z bilansu; można też zgłosić tylko 
1 , ale w licytacji dwustronnej dobrze jest jak najszybciej zlimitować swą rękę

 

 

 

Siły są absolutnie wyrównane (20 PC : 20 PC), a żadna z rąk nie zawiera singletona, mimo to na NS wychodzi absolutnie bezproblemowa rozgrywkowo końcówka w piki. Znacznie trudniej będzie ją wylicytować, sądzę więc, że 620 punktów wpiszą sobie tyko nieliczne pary NS, pozostałe będą się musiały zadowolić wynikiem 170.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

6		K962 Q1063 K964 8
J J52 A532 Q10764			Q83 K987 J10 A952
		A10754 A4 Q87 KJ3

Nasz System:

W	N	E	S
–	–	pas	1
pas	2 BA1	pas	4
pas...

1 inwit do końcówki pikowej, na ogół z fitem czterokartowym (jeżeli fit tylko trzykartowy, to z boku obowiązkowy singleton)

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
–	–	pas	1
pas	2 BA1	pas	3 BA2
pas	4 3	pas...

1 co najmniej inwit do końcówki z fitem pikowym

2 nadwyżka, karta bez krótkości

3 partnerze, miałem tylko inwit do dogranej...

 

W tej końcówce znajdą się natomiast praktycznie wszystkie duety NS, większość z których zrealizuje ją z nadróbką. Wystarczy rozpocząć rozgrywkę koloru atutowego od zagrania do króla w dziadku. Kiedy od W wyskoczy walet, gracz S, kierując się zasadą ograniczonego wyboru, powinien w następnej rundzie pików zaimpasować obrońcy E damę. W karach spadają natomiast W 10 sec, rozgrywający będzie wiec w stanie wyrobić sobie w nich trzy wziątki. I na ostatnią z nich pozbyć się z ręki przegrywającego kiera.

Proszę zwrócić uwagę na fakt, że obrońcy nie mogą bezkarnie otworzyć kierów, są one bowiem w tym rozdaniu tzw. kolorem zamrożonym (ta strona, która zagra weń pierwsza, traci lewę).

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

– 11 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

7		AQ742 A1097 Q2 74
6 KJ843 AJ8753 6			K98 Q K94 KJ9532
		J1053 652 106 AQ108

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	pas2	2 3	pas
3 4	pas	pas	pas

1 dwukolorówka Wilkosza

2 wejście do licytacji z tą kartą – w założeniach popartyjnych – byłoby krokiem wielce niebezpiecznym

3 do koloru partnera

4 kiery i kara

 

 

 

 

 

W	N	E	S
–	–	–	pas
2 1	pas2	2 3	pas
3 4	pas	pas	pas

1 dwukolorówka kiery i inny

2 wejście do licytacji z tą kartą – w założeniach popartyjnych – byłoby krokiem wielce niebezpiecznym

3 do koloru partnera

4 kiery i kara

 

Po rozpoczęciu licytacji przez gracza W na szczeblu dwóch strona NS najprawdopodobniej w ogóle nie zaistnieje w licytacji. Przy grze utrzymają się zatem gracze WE – w kontrakcie 3 – i zrealizują go z nadróbką (oddadzą bowiem jedynie trzy asy, poza atutowym). Tymczasem na NS możliwe jest zdobycie aż dziewięciu wziątek przy grze w piki. Jeśli obrońcy nie zdejmą szybko dwóch kar, rozgrywający (raczej gracz N) zaimpasuje podwójnie trefle, cofając się do ręki asem atu, po czym na A wyrzuci jedno z przegrywających kar (odda więc pika, karo oraz dwa kiery). Natomiast po odebraniu przez broniących dwóch lew karowych rozgrywający odda obrońcy E wziątkę na K, a potem również zaimpasuje podwójnie trefle, ściągnie A oraz do końca wyatutuje. A w końcu zagra A, na którego pozbędzie się z ręki kiera, a następnie wpuści obrońcę z lewej czwartą runda trefli (zrzucając z ręki kolejnego kiera). I E będzie musiał wyjść pod podwójny renons, umożliwiając przeciwnikowi dokonanie przebitki na stole i pozbycie się z ręki jej ostatniego kiera. Skutkiem takiego rozwoju wydarzeń S, rozgrywający – przypominam – kontrakt 3 , odda tylko dwa kara, pika oraz trefla.

Gracze WE będą jednak – rzecz jasna – mogli przelicytować te 3 przeciwników czterema karami i z łatwością zrealizować zadeklarowany kontrakt.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 10 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

8		J843 Q8 765 10983
A1052 AK1062 J4 74			K6 974 AQ10983 Q6
		Q97 J53 K2 AKJ52

W	N	E	S
1	pas	2	pas1
2	pas	4	pas...

1 wejście 3 – na wist, wchodzi rzecz jasna w rachubę

 

albo:

W	N	E	S
1	pas	2	pas1
2	pas	3 2	pas
pas	pas

1 wejście 3 – na wist, wchodzi rzecz jasna w rachubę

2 w klasycznym Naszym Systemie jest to inwit do końcówki kierowej z kolorem karowym

 

 

 

Tylko po tak superprecyzyjnym (a może raczej – zachowawczym) zbilansowaniu rąk gracze WE będą w stanie szczęśliwie (bo nie wychodzi impas karowy) zatrzymać się przed końcówką. Sądzę jednak, że większość par WE – w ten czy inny sposób – znajdzie się w kontrakcie 4 . Przeciwko tej grze N wyjdzie najprawdopodobniej w trefla, broniący zdejmą zatem dwie lewy w tym kolorze. A potem dostaną jeszcze wziątki atutową oraz na K, kontrakt zostanie więc położony bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

9		J4 K953 A42 Q532
KQ107 A1074 93 1086			A98653 QJ6 KJ5 A
		2 82 Q10876 KJ974

W	N	E	S
–	pas	1	2 BA1
3 / 2	ktr.	4	pas…

1 dwukolorówka na młodszych

2 co najmniej inwit do końcówki z fitem pikowym (kwestią ustaleń pary jest zróżnicowanie znaczeń odzywek 3 i 3 )

 

 

To kolejna standardowa dograna, powinny ją osiągnąć wszystkie duety WE. Rozgrywający ma do bezwzględnego oddania lewy kierową i karową, może też oddać jeszcze jedno karo. Jeżeli przeciwko 4 (E) obrońca S wyjdzie w karo (wist dosyć naturalny), skończą się wszelkie problemy rozgrywającego i wzięcie przezeń jedenastu wziątek stanie się faktem. Może się wszakże zdarzyć, że N skontruje sztuczne 3 W (albo sam zalicytuje 3 po kontrze przeciwnika z prawej na partnerowe 2BA), wówczas przeciwko końcówce pikowej S odda wist treflowy. Rozgrywający stanie wówczas przed koniecznością rozwiązania palcówki karowej i jeśli postawi na obecność asa w ręce wchodzącego do licytacji gracza S, weźmie tylko dziesięć lew.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew, 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 11 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

10		Q104 1062 AKQ KQ98
KJ985 J5 10743 102			76 AQ9843 J6 743
		A32 K7 9852 AJ65

W	N	E	S
–	–	2 1	pas
pas	ktr.	pas	3 BA
pas...

1 słabe dwa

W	N	E	S
–	–	2 1	pas
2 2	ktr.3	pas4	3 BA
pas...

1 multi

2 do koloru partnera

3 najczęściej gra się, że jest to tzw. kontra amerykańska: wywoławcza przeciwko kierom przeciwnika albo karna – z kierami – gdy otwierający ma piki (co ujawni się za chwilę)

4 kiery

 

Znów kontrakt, który powinien zostać zagrany na prawie każdym stole. Jeśli gracz W wyjdzie przeciwko niemu we wskazane przez partnera – bezpośrednio lub pośrednio – kiery, rozgrywający będzie mógł zrobić jedynie swoje (cztery trefle, trzy kara, kier i pik). Po każdym innym ataku gracz S byłby natomiast w stanie wyrobić sobie dodatkową wziątkę w pikach i zrealizować kontrakt z nadróbką. Na NS jest też do bezproblemowego wygrania jedenastolewowa końcówka w trefle.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew albo 5 (NS), 11 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

11		J1064 Q92 AQJ865 ==
Q 8643 10 QJ76532			AK95 AK75 9742 4
		8732 J10 K3 AK1098

 

W	N	E	S
–	–	–	1
pas	1	pas	2
pas	4	ktr.	pas...

 

 

 

Tak może się potoczyć licytacja na wielu stołach. Otwarcie S jest podlimitowe, ale trudno je jednoznacznie potępić, jego partner natomiast – z tak układową kartą – najprawdopodobniej od razu wrzuci końcówkę w uzgodnione piki. A E nie powstrzyma się przed kontrą...

Cóż, wypadki chodzą po ludziach... Tym razem dojdzie do wysokiej wpadki – po ataku kierowym bez trzech, z kontrą za 800. A winien jej będzie nie tyle niekorzystny podział atutów (nawet przy ich rozkładzie 3–2 obrońcy mieliby do odebrania pięć lew z góry), co fakt, że dwie trzecie honorów podlimitowego otwarcia gracza S znajdowała się w kolorze renonsu jego partnera.

Tymczasem pozostawieni sami sobie gracze WE mogliby zdobyć co najwyżej 140 punktów – za wzięcie dziewięciu lew przy grze w kiery. Teoretycznie rzecz biorąc, gra ta mogłaby jednak zostać opłacalnie obroniona przez stronę przeciwną trzema bez atu – tylko bez jednej, z kontrą za 100. Nie mówiąc już o tym, że aby na pewno położyć tę hipotetyczne 3BA (S), E musiałby zabić kierowy wist partnera, który niewątpliwie by padł, i natychmiast odwrócić małym pikiem, spod asa z królem.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

12		Q43 AK653 1073 76
K87 Q K86 KJ9843			AJ962 J2 A94 Q102
		105 109874 QJ52 A5

Nasz System:

W	N	E	S
1 1	1	1	3 2
pas	pas	ktr.3	pas
3	pas	4	pas...

1 otwarcie dosyć wątpliwe, nie zbłądzi więc ten, kto z tą kartą na pierwszej ręce spasuje

2 blokujące

3 nadwyżka honorowa, kontra wywoławcza

 

 

 

 

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
2 1	pas2	2 3	pas
3 4	pas	3 5	pas
4 6	pas...

1 precision, takie otwarcie – jako z założenia półblokujące – jest już jak najbardziej dopuszczalne

2 ręka N jest zbyt słaba, aby wejść z nią do licytacji na szczeblu dwóch

3 pytanie

4 sześć trefli, brak starszej czwórki, ręka nieodpowiednia do gry w bez atu, dół otwarcia (WJ 2000)

5 naturalne, 5⁺ , forsing

6 fit pikowy

 

 

albo:

W	N	E	S
2 1	pas2	2 3	pas
3 4	pas	3 5	pas
3 6	pas	4 7	pas
4 8	pas	4 9	pas...

1 precision, takie otwarcie – jako z założenia półblokujące – jest już jak najbardziej dopuszczalne

2 ręka N jest zbyt słaba, aby wejść z nią do licytacji na szczeblu dwóch

3 pytanie

4 sześć trefli, brak starszej czwórki, karta z singletonem

5 pytanie o singla

6 singleton kierowy, modelowy układ ręki W: 3–1–3–6

7 wywołanie końcowe

8 automatyczne

9 wybór kontraktu

 

Ta końcówka także powinna zostać wylicytowana przez ogromną większość uczestniczących w majowych Korespondencyjnych Mistrzostwach Polski 2006 par WE. Przeciwko 4 (E) S wyjdzie najprawdopodobniej w kiera, a jego partner weźmie tę lewę K i odwróci w karo. Rozgrywający zabije w ręce asem, przebije na stole kiera, a następnie ściągnie K i wykona w ręce impas waletem atu (oczywiście, do K obrońca S powinien dołożyć dziesiątkę, aby zasugerować przeciwnikowi posiadanie konfiguracji D 10 sec!). Do oddania będzie więc jeszcze tylko lewa na A.

Interesującą alternatywną koncepcją rozgrywkową jest ściągnięcie A K z góry (po przebiciu na stole kiera), aby jak najszybciej zabrać się za wyrabianie trefli i na fortę tego koloru pozbyć się z ręki kara. Jeśli nie spadnie wówczas druga D, rozgrywającemu pozostanie szansa, że karta ta znajduje się w ręce tego obrońcy, który posiada też trzy trefle (jeżeli natomiast E zagra na impas D i manewr ten nie powiedzie się – wpadka jest murowana, obrońcy będą bowiem kontynuowali atak karowy i ostatecznie wezmą po jednej lewie w każdym z kolorów). Jest to jednak iluzja, z dotychczasowej gry wynika bowiem, że trefle dzielą się w rękach przeciwników 2–2 (S zawistowałby w singletona, także jego partner – po zabiciu pierwszej lewy K – z powodzeniem mógłby w hipotetycznego singla treflowego odwrócić). A wówczas optymalna pozostaje rozgrywka oparta o impas atutowy – zarówno w kontekście samej realizacji kontraktu, jak i wygrania go z nadróbką.

Przy autentycznym rozkładzie kart – gdyby rozgrywający zdecydował się na ściągnięcie A K z góry – broniący zdołaliby zarówno otworzyć do końca kara, jak i przebić trzecią rundę trefli i odebrać kładącą kontrakt wziątkę karową.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 6 (NS,WE!);

– 8 (NS);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

13		J109 J1076 Q32 K54
KQ854 832 8 J972			7632 Q4 AJ1094 63
		A AK95 K765 AQ108

Nasz System:

W	N	E	S
–	pas	pas	1
pas	1	pas	2 BA1
pas	3 BA2	pas	4 3
pas	4 4	pas	pas
pas

1 alternatywą jest splinter 3 , w obecnym wypadku jednak – ze względu na singlowego asa – odzywka ta jest daleka od doskonałości; dużo lepsze jest zatem 2BA, o znaczeniu: forsing do dogranej w składzie niesprecyzowanym, możliwy fit kierowy

2 skład równy, karta zbliżona do minimalnej

3 cue-bid, w zasadzie układ 2–4–5–2, jak już jednak wspomniałem – skoro w poprzednim okrążeniu S zrezygnował ze splintera 3 , nie ma teraz innego wyboru

4 negatywne

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
–	pas	pas	1
pas	1	pas	2 1
pas	2 2	pas	2 BA3
pas	3 BA4	pas	4 5
pas	4 6	pas	pas7
pas

1 odwrotka

2 7–10 PC, tylko cztery kiery

3 przejściowe

4 zasadniczo brak drugiej czwórki, czyli układ 3–4–3–3

5 cue-bid na kierach

6 negatywne

7 jak najbardziej uzasadniony, 4441 to jeden z najgorszych, najmniej ofensywnych układów

 

Po precyzyjnym zbilansowaniu rozdania para NS powinna uniknąć rafy kontraktu wyższego niż końcówka w kiery. Wprawdzie karta otwierającego to aż 20 PC, ale też mało ciekawy układ 4441, jego partner jest natomiast słaby w składzie 4333. Rozgrywający kontrakt kierowy powinien skompletować jedenaście lew. Jeżeli obrońcy szybko wezmą przebitkę karową, będzie to bardzo łatwe. Przeciwko 4 (N) gracz E wyjdzie jednak najprawdopodobniej w pika. Do zdobycia cennej nadróbki będzie wówczas prowadziła gra na przebicie w ręce N czwartej rundy kar (po zagraniu kara do króla oraz oddaniu przeciwnikom dwóch wziątek w tym kolorze) oraz dwóch trefli (po dwukrotnym zaatutowaniu). Konieczne będzie jednak staranne zaplanowanie komunikacji (najlepiej pik do asa, trefl do króla, blotka karo do króla, karo; jeśli obrońcy będą kontynuować pikiem – dalsza rozgrywka sprowadzi się do gry na obustronne przebitki, w międzyczasie rozgrywający ściągnie A K). Na jedenaście wziątek rozgrywającego złoży się: sześć kierów, karo, pik i trzy trefle.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 11 (NS);

– 7 (WE);

BA – 9 (NS).

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

14		K6 AQ642 AQ 8753
QJ107 8 KJ865 KJ6			A954 5 932 AQ1094
		832 KJ10973 1074 2

W	N	E	S
–	–	pas1	2 2
ktr.	4	4	pas
pas	pas

1 prawie otwarcie, dyscyplina każe jednak spasować

2 słabe dwa

albo:

W	N	E	S
–	–	pas1	2 2
ktr.	4	4	pas
pas	5 3	ktr.	pas
pas	pas

1 prawie otwarcie, dyscyplina każe jednak spasować

2 słabe dwa

3 jest szansa na to, że przeciwnicy 4 przegrają; z drugiej strony jednak obrona pięcioma kierami (jedenaście atutów!) będzie bardzo tania, a w pewnych wypadkach kontrakt 5 może nawet zostać zrealizowany (np. gdyby A znajdował się u W)

 

W	N	E	S
–	–	pas1	2 2
pas3	2 4	pas	3 5
ktr.6	4	4	pas
pas	pas

1 prawie otwarcie, dyscyplina każe jednak spasować

2 multi

3 kontra byłaby wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego

4 do koloru partnera

5 kiery

6 kontra wywoławcza przeciwko kierom – ostatnia szansa gracza W na znalezienie się w licytacji

 

albo:

W	N	E	S
–	–	pas1	2 2
pas3	2 4	pas	3 5
ktr.6	4	4	pas
pas	5 7	ktr.	pas
pas	pas

1 prawie otwarcie, dyscyplina każe jednak spasować

2 multi

3 kontra byłaby wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego

4 do koloru partnera

5 kiery

6 kontra wywoławcza przeciwko kierom – ostatnia szansa gracza W na znalezienie się w licytacji

7 jest szansa na to, że przeciwnicy 4 przegrają, z drugiej strony strony jednak obrona pięcioma kierami (jedenaście atutów!) będzie bardzo tania, a w pewnych wypadkach kontrakt 5 może nawet zostać zrealizowany (np. gdyby A znajdował się u W)

 

Typowe rozdanie z cyklu piki przeciwko kierom. Strona NS, grając w kiery, ma do wzięcia dziesięć lew, jej 5 (bez jednej, z kontrą za 100) rzeczywiście będzie więc opłacalną obroną końcówki przeciwników. Tyle że 4 , w dosyć naturalny sposób ustawione z ręki E, można położyć, chociaż wyłącznie po wiście karowym. Gracz N weźmie wówczas dwie lewy na A D, dopuści partnera kierem, a następnie karo przebije. Nie jest to jednak obrona ani łatwa, ani oczywista, już prędzej gracz S zawistuje w singla treflowego. A wówczas rozgrywający weźmie lewę K na stole, wyimpasuje K, na trefla z ręki wyrzuci ze stołu kiera i będzie miał nawet szanse na zrobienie nadróbki (gdy wyrobi sobie wziątkę karową). Natomiast 4 (W) są nie do położenia, a jeśli obrońca N nie zawistuje przeciwko tej grze w kiera, rozgrywający także będzie miał szanse na wzięcie jedenastu lew. Zapowiedzenie przez gracza N atakująco-obronnych 5 należy zatem uznać za krok – z punktu widzenia taktyki (tak turniejowej, jak i meczowej) – w pełni uzasadniony.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 10 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (W!);

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 10 (W!);

BA – 5 (WE).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

15		A43 54 97543 K104
J7 AQ1072 102 Q976			10652 K9 KQ6 AJ52
		KQ98 J863 AJ8 83

W	N	E	S
–	–	–	pas1
pas	pas	1	ktr.2
1	2	pas	pas
2	pas	pas	pas

1 11 PC w składzie zrównoważonym to nieco za mało na pierwszoręczne otwarcie

2 kontra wywoławcza

 

 

Na większości stołów dojdzie do licytacji dwustronnej, w jej wyniku przy grze powinna się jednak utrzymać para WE – w częściówce kierowej. Rozgrywający odda najczęściej dwa piki, kiera, karo i trefla, weźmie więc lew osiem. Teoretycznie (w widne karty) możliwe jest takie rozwiązanie kierów i trefli, aby w kolorach tych nie oddać lewy (impas W i zagranie z ręki W D, a potem tt9, od S spada bowiem 8 x). Z kolei, z punktu widzenia obrony – 4 (W) kładzie wyłącznie pierwszy wist blotką pikową (!), spod asa, otwierający drogę do skrótu ręki W, a przy nie wyrabiający rozgrywającemu lewy pikowej (po skrócie nie zdoła on wziąć lewy karowej i aby zdobyć lew dziewięć, będzie musiał albo zaimpasowć W, albo rozwiązać trafnie trefle.

To teoria – w praktyce, jak już w wspomniałem – rozgrywający częściówkę kierową będą brali lew osiem bądź – od czasu do czasu – dziewięć.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

16		AQJ9 KQ972 A8 43
84 A1053 KQJ732 10			102 J64 54 AKJ762
		K7653 8 1096 Q985

W	N	E	S
1	1	2 1	pas
2	ktr.2	pas	2
3	pas	pas	3
pas	pas	pas

1 w Naszym Systemie forsujące, we Wspólnym Języku – nieforsujące

2 nadwyżka, silna sugestia czterech pików

 

 

 

To tylko jeden z wariantów rozwoju wydarzeń w tym rozdaniu. Na pewno jednak karowe kontrakty strony WE będą przelicytowywane przez NS pikami, niektóre pary z tej linii dojdą nawet do końcówki (w piki). Po ataku K rozgrywający będzie musiał oddać cztery lewy: kiera, karo oraz dwa trefle, po wiście treflowym jednakże, np. gdy gra pikowa zostanie ustawiona z ręki N, zadanie obrońców stanie się znacznie trudniejsze. Otóż, aby ograniczyć przeciwnika do dziewięciu wziątek gracz E – po ściągnięciu A (wzięciu pierwszej lewy K) – będzie musiał kontynuować małym treflem (!) – do przebitki, a jego partner, po jej dokonaniu, otworzyć kara. Chodzi bowiem o to, aby obrońcy zdjęli swoje dwie lewy treflowe (a ściśle mówiąc – ich ekwiwalent w postaci lewy na honor i lewy przebitkowej), ale nie wyrobili przy tym rozgrywającemu wziątki na D, na którą pozbyłby się on potem przegrywającego kara z ręki N).

Natomiast po wiście A i kontynuacji karowej rozgrywający wyatutuje, a potem zagra z ręki S w kiera – a w końcu na wyrobione kiery pozbędzie się od S trzech trefli, nie odda więc drugiej lewy w tym kolorze.

Reasumując: znacznie łatwiej będzie obłożyć ewentualną końcówkę pikową, jeżeli będzie ona grana z ręki S!

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

17		AJ10 10875 985 J65
KQ8 KQ4 A3 AK982			954 A62 J10642 43
		7632 J93 KQ7 Q107

W	N	E	S
–	pas	pas	pas
1	pas	1	pas
2 BA	pas	3	pas
pas	pas…

 

Ta standardowa gra powinna zostać osiągnięta na (prawie) wszystkich stołach. Przeciwko 3BA (W) N wyjdzie w kiera. Rozgrywający wyrobi sobie trefle, zagrywając A K z góry, a potem kontynuując ten kolor – zdobędzie więc w nim dwie dodatkowe wziątki przy podziale 3–3 oraz 4–2 z “grubymi” dubletonami: D W, D 10 oraz W 10. Ponadto W weźmie trzy kara, kiera i pika, w sumie skompletuje więc dziewięć lew. Najbardziej popularnym zapisem w protokół będzie zatem 400 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

18	K4 86542 A AKJ97
Q AJ1093 KQ432 108			A98532 == J109765 4
	J1076 KQ7 8 Q6532

W	N	E	S
–	–	2 1	pas
2 BA2	pas	3 3	pas
5 4	pas	pas	pas

1 dwukolorówka Wilkosza

2 pytanie: W spodziewa się odpowiedzi 3 (trefle i starszy), na którą zamierza spasować (byłaby to wówczas decyzja statystyczna, z punktu widzenia W partner ma bowiem dwukolorówkę pikowo-treflową)

3 piki i kara

4 po zaskakującej odpowiedzi partnera odpowiadającemu nie pozostaje nic innego, jak zapowiedzieć końcówkę w kara

 

 

 

W	N	E	S
–	–	2 1	pas
3 2	pas	3 3	pas
5 4	pas	pas	pas

1 dwukolorówka piki i młodszy

2 do koloru partnera; pytające 2BA powinny przyrzekać silniejszą kartę (co najmniej inwit)

3 a jednak piki i kara!

4 po zaskakujących 3 partnera odpowiadającemu nie pozostaje nic innego, jak zapowiedzieć końcówkę w ten kolor

 

Gracz W przejdzie szybko z licytacji ratunkowej do ataku i na bardzo wielu stołach ostatecznym kontraktem stanie się końcówka w kara. Aby pozbawić rozgrywającego dwunastej lewy, konieczny jest wist treflowy – bądź atutowy, a potem ściągnięcie trefla. Rozgrywka będzie bezproblemowa – E wyrobi sobie przebitkami piki, będzie też mógł wyfortować kiery.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 11 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

19		J73 102 AQ10987 43
K82 874 32 AK1096			Q10965 3 KJ64 Q82
		A4 AKQJ965 5 J75

W	N	E	S
–	–	–	1
pas	1 BA1	pas	4
pas	pas	pas

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

 

 

 

 

 

Ręka S spełnia też wymogi konwencji pod nazwą Teksas Południowoafrykański, tzn. otwarcia 4, o znaczeniu: 8–8,5 lew w oparciu o pełnego, co najmniej siedmiokartowego longera kierowego (przed partią, po partii wymagane jest dziewięć lew; podobne otwarcie 4 oparte jest z kolei na longerze pikowym). Tak czy owak, na zdecydowanej większości stołów dojdzie do kontraktu 4 (NS). Przeciwko tej grze ustawionej z naturalnej ręki S obrońca W ściągnie A, w drugiej lewie będzie jednak musiał wyjść w atu, aby nie pozwolić rozgrywającemu na przebicie w dziadku trefla. Później wystarczy połączyć kiery raz jeszcze, a gracz S weźmie tylko lew dziewięć: siedem kierów i dwa boczne asy, a będzie musiał oddać trzy trefle oraz pika. Wpadka bez jednej okaże jednak opłacalną obroną wychodzącego stronie WE kontraktu 3 . Co więcej, pikową końcówkę kładzie tylko i wyłącznie przebitka karowa.

Interesujące rozwiązanie praktyczne to podniesienie przez otwierającego odpowiedzi 1BA swojego partnera do 3BA(!), w oparciu o pełnego longera roboczego, w tym wypadku w kolorze starszym. Przeciwko tej grze E na pewno nie wyjdzie w trefla i rozgrywający szybko ściągnie swoje dziewięć lew.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

BA – 8 (NS).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

20		5 J654 AK7532 K10
Q97 9 QJ10 A98742			KJ64 AK10873 == 653
		A10832 Q2 9864 QJ

W	N	E	S
pas	1	1	1
1 BA	2	2	3
pas	pas	pas

albo:

W	N	E	S
pas	1	1	1
1 BA	2	3	pas
pas	pas

 

 

albo:

W	N	E	S
pas	1	1	1
1 BA	2	2	3
pas	pas	3	pas
pas	pas

W tym wypadku rozgorzeje licytacja dwustronna kiery przeciwko karom. Kiery są od kar starsze, w większości wypadków strona WE powinna więc swoich przeciwników przelicytować. Jeśli natomiast gracz E przestraszy się popartyjnych założeń i 3kk odpasuje, poniesie podwójną porażkę. Po pierwsze, nie zagra wykładanych 3 , po drugie – przeciwnicy swoje 3 zrealizują (oddając jedynie dwa kiery, karo i trefla). A 4 strony WE kładzie się wyłącznie na przebitce pikowej, chociaż nie musi ona zostać dokonana od razu w pierwszych lewach.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

21		Q76 104 J84 QJ984
AJ42 AK65 Q1072 10			985 Q97 A953 K75
		K103 J832 K6 A632

W	N	E	S
–	pas	pas	pas1
1	pas	2	pas
pas	pas

1 na trzeciej ręce można, rzecz jasna, otworzyć 1

lub:

W	N	E	S
–	pas	pas	1 1
ktr.	pas	1 BA	pas
pas	pas

1 trzecia ręka!

 

lub:

W	N	E	S
–	pas	pas	1 1
ktr.	pas	1 BA	pas
pas	2	pas	pas
2 2 (!)	pas	pas	pas

 

 

1 trzecia ręka!

2 partner zalicytował 1BA, a potem nie skontrował 2 , na pewno posiada więc cztery kara

 

 

 

 

albo:

W	N	E	S
–	pas	pas	1 1
ktr.	pas	1 BA	pas
pas	2	pas	pas
2 2 (!)	pas	pas	3
pas	pas	3	pas
pas	pas

 

1 trzecia ręka!

2 partner zalicytował 1BA (wykluczając czwórki w kolorach starszych), a potem nie skontrował 2 , na pewno posiada więc cztery kara

 

 

 

 

 

 

 

 

Gdy S nie otworzy na trzeciej ręce 1 , przeciwnicy łatwo uzgodnią kara i zagrają częściówkę w ten kolor. Natomiast po trzecioręcznym 1 e-S-a ostatecznym kontraktem może się z powodzeniem stać 1BA (E). Chyba że N zamelduje się na pozycji wygasającej 2 , wówczas jednak WE dostaną szansę, aby poprawić się na kara.

Grając w kara, W powinien wziąć dziewięć lew, po ataku D – w najczęstszym wariancie rozwoju wydarzeń – odda on trefla, karo oraz dwa piki. 1BA (E) może zostać ograniczone do lew siedmiu, często jednak rozgrywający wygra kontrakt z nadróbką (po ataku kierowym bądź treflowym). Strona NS natomiast ma do wzięcia osiem lew w trefle, jej hipotetyczne 3 będą jednak bardzo trudne do skontrowania, zostaną raczej przelicytowane przez stronę WE trzema karami.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 8 (E!);

– 8 (E!);

BA – 7 (E!).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

22		J97643 982 J 1073
85 QJ53 743 Q842			K2 4 KQ9852 K965
		AQ10 AK1076 A106 AJ

W	N	E	S
–	–	1	ktr.
pas	1	pas	2 1
pas	3 2	pas	4
pas	pas	pas

1 kolor przeciwnika, silna ręka

2 przeskok oddaje wartość ofensywną słabej honorowo ręki N: układowa karta na pięciu-sześciu pikach

 

 

 

 

 

W tej końcówce powinny się znaleźć w zasadzie wszystkie pary NS. Po naturalnym ataku K obrońcy nie stracą lewy tylko dlatego, że kiery dzielą się w ich rękach 4–1, rozgrywający nie zdoła zatem wyrobić sobie w tym kolorze dwóch fort. Wyimapsuje jednak króla atu, odda więc jedynie trefla oraz kiera. Standardowym zapisem w protokole powinno zatem być 450 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (E!);

– 10 (NS);

– 11 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

23		KQJ643 Q5 87 KQ2
1085 K642 2 106543			A92 AJ108 KQ103 A8
		7 973 AJ9654 J97

W	N	E	S
–	–	–	pas
pas	1	ktr.	2
pas	2	ktr.	pas
3	pas	pas	pas

 

 

 

Tym razem młodsze kiery powinny pokonać starsze piki, tzn. strona WE powinna przelicytować stronę NS. Już 2 (N) są zresztą możliwe do obłożenia, pod warunkiem wszelako, że obrońcy zmontują treflową przebitkę. W tym celu E musiałby jednak zawistować A i treflem albo ściągnąć A, a potem zagrać w trefle. A już po ataku K gracz N zabije w dziadku A i zagra w atu, potem zaś do końca wyatutuje i skompletuje osiem wziątek.

Natomiast grając w kiery, W powinien od razu zabrać się za wyrabianie trefli. Po zabiciu K asem należy ściągnąć A i kontynuować treflem. A potem zgrać A i K, przebić w dziadku trefla, ściągnąć też W i przebitką kara dostać się do fort treflowych. Ponieważ od N spadnie druga dama atu, W skompletuje zadeklarowane dziewięć lew.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

24		J1083 AQ963 == AJ42
5 852 A876432 83			942 1074 Q109 KQ106
		AKQ76 KJ KJ5 975

W	N	E	S
pas	1	pas	1
pas	3	pas	3 BA1
pas	4 2	pas	4 BA3
pas	5 4	pas	5 BA5
pas	6 6	pas	6 7
pas	6 8	pas	7 9
pas	pas	pas

1 pytanie o krótkość

2 krótkość karowa

3 Blackwood (N ma maksimum 7 PC w pikach i kierach, a w karach jest krótki, musi więc posiadać kontrolę treflową)

4 dwie wartości plus dama atu

5 pytanie o boczne króle

6 brak króli

7 pesymista poprzestanie na szlemiku, optymista zainwituje wielkiego szlema zapowiedzią 6 (inwit – przede wszystkim – do renonsu karowego w ręce partnera)

8 renons karowy plus nieujawniona wartość w kierach (w tym wypadku – dama)

9 teraz już konsekwentnie należy zapowiedzieć 7

Po wiście nietreflowym rozgrywający przebije na stole dwa kara, wyatutuje, w międzyczasie zużyje K, potem więc ściągnie jeszcze W i A dostanie się do reszty lew kierowych (siedem pików, w tym dwie karowe przebitki u N, pięć kierów i trefl). Także po wiście treflowym rozgrywka nie będzie trudna, chociaż szanse gracza S zmaleją – z prawie 90% – do około 50% (podział kierów 3–3 bądź 4–2 z drugą dziesiątką, a przy tym atu nie gorzej niż 3–1). Trzeba bowiem będzie zabić pierwszą lewę A, przejść do ręki pikiem, przebić na stole karo, wrócić do ręki pikiem, przebić w dziadku jeszcze jedno karo, wrócić do ręki K, do końca wyatutować, po czym przejąć W asem w dziadku (dokładnie 52% x 90% = 46,8%). Rozgrywka alternatywna (po ataku treflowym), polegająca na szybkim dwukrotnym ściągnięciu atu, jest mniej szansowna. Mimo że prowadzi ona do sukcesu przy kierach rozłożonych 3–3, 4–2, a nawet 5–1 z singlową dziesiątką (86,5%), to wymaga również podziału atutów 2–2 (40%). Zatem łączna szansa jej powodzenia to tylko około 34,5%.

W sumie jednak wielki szlem w piki wart jest jak najbardziej zalicytowania, tym bardziej że można postawić wiarygodną hipotezę, iż cała sala będzie w tym rozdaniu co najmniej w szlemiku.

Minimaks teoretyczny: 7 (NS), 13 lew; 1510 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (WE);

– 11 (NS);

– 13 (NS);

BA – 11 (NS).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25		J4 AKJ7 A984 K103
963 1083 J103 AQJ8			AKQ10 Q9 KQ72 952
		8752 6542 65 764

W	N	E	S
–	1 BA	pas1	pas
pas

1 bez atu na bez atu: z taką kartą trzeba dzisiaj pasować!

 

albo:

W	N	E	S
–	1 BA	pas1	2 2
pas	2	pas	pas
pas

1 bez atu na bez atu: z taką kartą trzeba dzisiaj pasować!

2 Stayman ratunkowy

albo:

W	N	E	S
–	1 BA	pas1	2 2
pas	2	ktr.3 (!?)	pas
2 /2 BA	pas	pas	pas

1 bez atu na bez atu: z taką kartą trzeba dzisiaj pasować!

2 Stayman ratunkowy

3 kontra wywoławcza – zapowiedź, szczególnie w tych założeniach, szalenie niebezpieczna, niemniej w turnieju na maksy dopuszczalna

 

 

Gdy otwarcie 1BA (N) obiegnie, rozgrywający powinien zostać ograniczony do pięciu wziątek (bez dwóch), zdobędzie bowiem cztery kiery (będzie musiał zagrać ten kolor z góry!) oraz A, broniący wezmą natomiast cztery piki, trzy kara oraz A. Kontrakt 2 tej strony zakończy się już tylko wpadką bez jednej, rozgrywający nie tylko zdobędzie bowiem przebitkę karową w ręce S (czy pikową u N), ale też podegra K.

Natomiast te pary WE, które wywalczą sobie prawo rozgrywania własnego kontraktu, powinny zrealizować tak 2 , jak i 2BA. Wprawdzie 2BA (E) położyłby pierwszy wist treflowy ( K, cztery kiery i A), ale: po pierwsze – kontrakt ten będzie grany raczej przez W, po drugie – S i tak wyszedłby przeciw tej w pika czy w kiera, a nie w trefla.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (W!), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

BA – 8 (W!).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26		AK10876 8 Q42 J72
2 Q2 A10986 K9854			Q954 KJ76 J5 Q63
		J3 A109543 K73 A10

W	N	E	S
–	–	pas	1
pas1	1	pas	2
pas	pas/2	pas	(pas)
(pas)

1 wejście 2BA – w popartyjnych założeniach i ze stosunkowo słabymi longerami – byłoby zbyt dużym ryzykiem

 

 

 

 

 

 

Gra w piki jest tu warta o lewę więcej niż gra w kiery: 2 (S) mogą zostać zrealizowane, podczas gdy 2 będą wygrane z nadróbką. Rozgrywający przebije bowiem na stole trzecią rundę trefli i to właśnie będzie jego dziewiąta wziątka (poza tym zdobędzie pięć lew pikowych w ręce oraz po jednej w każdym z pozostałych kolorów).

Wprawdzie rebid 2 gracza S przyrzeka sześciokart, więc N ma prawo nań spasować, tym niemniej ewentualnego przeniesienia na 2 nie można krytykować. Tym bardziej że ta ostatnia zapowiedź ma też charakter co najmniej lekkiego inwitu, a S może przecież posiadać znacznie silniejszą rękę – z dwoma, a nawet trzema pikami. Z punktu widzenia gracza N – na jego linii może więc jeszcze wychodzić końcówka w piki.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (S!);

– 9 (NS);

BA – 7 (S!).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

27		9765 J AJ43 J743
J8 8654 K952 Q109			Q104 AK932 Q7 K85
		AK32 Q107 1086 A62

W	N	E	S
–	–	–	1
pas	1	1	pas
2	ktr.	pas	2
3	pas	pas	pas

Punkty gracza N nie są najładniejsze, powinien więc on najpierw zgłosić negat 1 , a dopiero w następnym okrążeniu skontrować zapowiedź 2 (klasyczna kontra wywoławcza). Jego partner zapowie wówczas 2 , które, gdyby pozwolono mu je rozgrywać, byłyby możliwe do zrealizowania. Rozgrywający wziąłby bowiem na przykład pięć lew atutowych (trzy w ręce i dwie kierowe przebitki w dziadku) oraz albo dwa kara i trefla, albo dwa trefle (ze względu na podział tego koloru 3–3) i karo.

Najprawdopodobniej e-S-owi nie będzie jednak dane rozgrywać kontrakt 2 , zostanie bowiem przelicytowany przez przeciwników trzema kierami. Rozgrywający ten kontrakt będzie musiał oddać dwa piki oraz po jednej lewie w każdym z pozostałych kolorów, wpadnie zatem bez jednej, minus 50 będzie jednak opłacalne wobec minus 110 (za 2 strony WE, swoje). Tylko minus 50, 3 strony WE nie będzie bowiem łatwo przeciwnikom skontrować.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 8 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28		J97653 A4 Q109 42
AKQ8 Q652 6 9653			2 J10983 AJ82 QJ8
		104 K7 K7543 AK107

W	N	E	S
1	1	ktr.1	rktr.
2	2	3 2	pas
3	pas	pas	pas

1 negatywna, także we Wspólnym Języku – ze względu na słabość longera kierowego

2 naturalny inwit ( w Naszym Systemie, we Wspólnym Języku byłby to bowiem forsing na karach)

 

 

Rozdanie podobne do poprzedniego, przynajmniej jeśli chodzi o końcowe wnioski. NS wygraliby 2 , oddając tylko cztery lewy atutowe oraz A, WE przelicytują ich jednak trzema kierami, chociaż w tym wypadku uczynią to w ataku, robiąc po drodze próbę końcówkową. W nie przyjmie jednak zaproszenia partnera, ma bowiem zupełne minimum otwarcia, tylko singla w karach i praktycznie wszystkie swoje wartości w pikach – kolorze, w którym E posiada najprawdopodobniej krótkość. 3 strony WE powinny zostać obłożone na przebitce treflowej (oprócz A K i przebitki obrońcy dostaną A K), najczęściej na wiście znajdzie się jednak gracz N, który wszakże w trefle wyjść przecież nie musi. A po każdym innym ataku (chyba że pierwszy wistujący ściągnąłby A, a potem poprawiłby się na trefla) rozgrywający może wyrzucić na K trefla z dziadka (oczywiście pod warunkiem że uzmysłowi sobie zagrożenie przebitką w tym kolorze), a dopiero potem zagrać w atu, zrobi wówczas swoje.

Nawet jednak jeżeli 3 (WE), praktycznie prawie niemożliwe do skontrowania, zostaną obłożone bez jednej, za 50, będzie to opłacalna obrona kontraktu 2 , który zostałby przez stronę NS raczej bezproblemowo zrealizowany.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew ; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

29		K109754 KJ86 J6 6
Q63 A743 8 A9873			A 109 Q1053 KQJ1052
		J82 Q52 AK9742 4

Nasz System:

W	N	E	S
–	pas1	1	1
1	2 2	3	4
5	pas	pas	pas

1 nie polecam otwarcia słabymi 2 (2 multi) ze względu na fakt, iż N posiada silną boczną czwórkę, i to w drugim kolorze starszym

2 ręka na pewno warta skoku, aby pokazać układ i wyjaśnić partnerowi przyczynę pasa na otwarciu

 

 

 

 

albo:

W	N	E	S
–	pas1	1	1
1	2 2	3	4
5	pas	pas	5 3
ktr.	pas	ps	pas

1 nie polecam otwarcia słabymi 2 (2 multi) ze względu na fakt, iż N posiada silną boczną czwórkę, i to w drugim kolorze starszym

2 ręka na pewno warta skoku, aby pokazać układ i wyjaśnić partnerowi przyczynę pasa na otwarciu

3 jest to rozdanie z cyklu nie wiadomo, kto w ataku, a kto w obronie, a w takich sytuacjach warto jest utrzymać się przy grze

 

Wspólny Język:

W	N	E	S
–	pas1	2	pas
2 2	2 3	3	4
5	pas	pas	pas

1 nie polecam otwarcia słabymi 2 (2 multi) ze względu na fakt, iż N posiada silną boczną czwórkę, i to w drugim kolorze starszym

2 pytanie

3 naturalne, silna sugestia sześciu pików, a więc układu 6 –4

 

albo:

W	N	E	S
–	pas1	2	pas
2 2	2 3	3	4
5	pas	pas	5
ktr.	pas	pas	pas

1 nie polecam otwarcia słabymi 2 (2 multi) ze względu na fakt, iż N posiada silną boczną czwórkę, i to w drugim kolorze starszym

2 pytanie

3 naturalne, silna sugestia sześciu pików, a więc układu 6 –4

 

 

Na WE wychodzi bezproblemowo końcówka w trefle, za 600, strona NS może ją jednakże opłacalnie obronić pięcioma pikami. Ten ostatni kontrakt powinien zostać obłożony bez dwóch, z kontrą za 500. Nawet jeżeli broniący sami nie wezmą szybko przebitki karowej, rozgrywający będzie miał problemy z dostaniem się po raz drugi na stół, aby ponownie zaimpasować damę pikową

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 8 (WE).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

30		10 AK543 10976 K76
KJ9762 J1096 Q 94			A 872 A54 J108532
		Q8543 Q KJ832 AQ

W	N	E	S
–	–	pas	1
pas	1 BA1	pas	2
pas	2 2	pas	2 BA3
pas	3 BA4	pas	pas
pas

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

2 naturalne

3 zapowiedź silniejsza niż alternatywne 3

 

 

 

 

Niejedna para NS zatrzyma się jednak w częściówce karowej, nieliczne dojdą do końcówki w ten kolor. Przeciwko 3BA (S) W wyjdzie najprawdopodobniej W i rozgrywający weźmie lewę singlową D w ręce. Ze względu na brak stosownej komunikacji S nie będzie w stanie dwukrotnie podegrać kar z dziadka (a tylko wówczas miałoby sens zagranie na impas D), w drugiej lewie wyjdzie więc najprawdopodobniej z ręki K (zagranie optymalne, dające cztery lewy karowe przy singlowej damie w ręce któregokolwiek z obrońców). Przy aktualnym rozkładzie da mu to co najmniej dziewięć lew, a ze względu na to, że także obrońcy nie dysponują komfortem komunikacyjnym, będzie nawet możliwe zrobienie nadróbki.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 5 (NS, WE!);

– 11 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

31		Q54 K7632 A1076 A
986 J94 J84 Q876			AJ103 Q5 532 KJ104
		K72 A108 KQ9 9532

W	N	E	S
–	–	–	1
pas	1	pas	1 BA
pas	2 1	pas	2 2
pas	4	pas	pas
pas

1 PRO

2 minimum rebidu, tylko trzy kiery

 

 

 

 

 

Standardowa, oczywista końcówka w kiery. I łatwe jedenaście lew w rozgrywce. Gracz N może zagrać pika do damy – i asa obrońcy E, a potem ściągnąć A K, na czwarte karo wyrzucić z dziadka pika i przebić teraz pika. Natomiast jeśli rozgrywający w pierwszej rundzie pików zagra blotkę do króla i weźmie na niego lewę, to potem powinien ściągnąć A K, przebić w ręce trzy blotki treflowe (na odwróconą rękę), a następnie zagrać w kara i na ostatnie z nich pozbyć się ze stołu pika. Tak jak poprzednio odda wówczas dwie lewy – kierową i pikową. Równie skuteczne będzie ściągnięcie A K, zgranie czterech kar i zrzucenie ze stołu pika, a potem odejście D z ręki. Obrońca E weźmie tę lewę na A, a ponieważ miał tylko dwa kiery, nie oddatutuje teraz stołu, gracz N będzie więc mógł przebić tam trzeciego pika z ręki.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 10 (NS);

– 11 (NS);

–9 (NS);

BA –8 (NS).

 

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

32		A82 8 J9632 K654
J5 A1052 A J109872			K1093 KQJ97 Q1085 ==
		Q764 643 K74 AQ3

W	N	E	S
pas	pas	1	pas
2 BA1	pas	4 2	pas...

1 góra pasa, czterokartowy fit kierowy, ręka z bocznym singletonem

2 E nie jest specjalnie zainteresowany tym, w jakim kolorze znajduje się partnerowy singleton, zawsze bowiem chce grać końcówkę

 

 

 

 

Znów końcówka, w której powinna znaleźć się każda z par WE. Nawet po najgroźniejszym dla rozgrywającego ataku atutowym będzie on w stanie wziąć jedenaście lew, spada bowiem trzeci król karo. Wystarczy zgrać A i wyjść ze stołu pikiem, najlepiej waletem i puścić go wkoło. Obrońca S weźmie lewę D i powtórzy kierem. Rozgrywający utrzyma się w ręce, przebije na stole karo i następnie musi koniecznie zagrać stamtąd w pika. N weźmie lewę na A, nie będzie już jednak posiadał kiera, zagra zatem w trefla. Gracz E przebije w ręce, przebije na stole karo, przebije w ręce trefla, odbierze ostatnie atu i wykorzysta lewę na wyrobionego K. Na jego jedenaście wziątek złoży się zatem siedem kierów, dwa kara oraz dwa piki.

Zauważ, że gdyby rozgrywający po dokonaniu w dziadku pierwszej przebitki karowej przebił w ręce trefla, przebił na stole karo, po czym dopiero teraz zagrał stamtąd w pika – zostałby ograniczony do dziesięciu wziątek. Obrońca N wskoczyłby bowiem A i zagrałby w karo, a jego partner lewę tę przebiłby. Z kolei jednak gdyby S posiadał A D ... oraz – tak jak w autentycznym rozdaniu – trzy kiery, do wzięcia jedenastu lew wiodłaby właśnie ta druga droga (tzn. przed zagraniem drugi raz w piki przebicie w ręce trefla i przebicie w dziadku trzeciej rundy kar), w wariancie pierwszym S dostałby się bowiem do ręki A i połączyłby atuty po raz trzeci, rozgrywający musiałby więc jeszcze oddać lewę karową.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (N!);

– 11 (WE);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29	30	31	32	33

 

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33		543 976 KQ54 KJ4
109 AQ42 A1076 Q102			AKQ6 J83 32 9753
		J872 K105 J98 A86

W	N	E	S
–	pas	pas	pas
1	pas	1	pas
1 BA	pas	pas	pas

 

 

 

 

Licytacja typowa dla polskich systemów. Ale jeżeli przeciwko 1BA (W) gracz N zaatakuje blotką karo, broniący będą w stanie grę obłożyć. Wezmą bowiem trzy kara – w toku dalszej gry podgrywając obecną w ręce rozgrywającego dziesiątkę – trzy trefle oraz kiera, w tym kolorze rozgrywający poszuka bowiem najprawdopodobniej swojej siódmej wziątki. Na pocieszenie gracza W niechaj pozostanie mu świadomość, że kontraktu 1BA nie byłby w tym rozdaniu w stanie zrealizować też żaden z trzech pozostałych graczy.

Strona WE mogłaby natomiast wziąć osiem lew, grając w kiery (bądź w trefle), i to bez specjalnych problemów: trzy wziątki kierowe w ręce W, trzy piki, A oraz karowa przebitka u E. Niestety, jak już wspomniałem, w polskich systemach licytacyjnych kierów uzgodnić nie sposób...

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).