Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2006
wyniki

frekanse

9 turniej w dniu 14 września 2006

Komentarze Wojciecha Siwca 

 

530 kB  

wersja do wydruku

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

1

  

QJ4

AKJ10

1042

843

  

109

9542

J876

Q97

K753

Q87

AQ53

K5
   

A862

63

K9

AJ1062

  

W

N

E

S

–

pas1

1

2

pas

2 2

pas

2 3

pas

2 BA4

pas

3 BA5

pas

pas

pas

  

1 karta graniczna, jedenaście dobrze zlokalizowanych i wspartych dziesiątkami PC, od biedy można więc dać z tą ręką otwarcie 1

2 pytanie, przede wszystkim o starszą czwórkę

3 5+–4

4 inwit

5 12 PC to na pewno niemaksimum wejścia, ale honory ręki S są ładne i leżą za otwarciem 1, w dużym stopniu podnosi to wartość jej układów impasowo-ekspasowych (w treflach, karach, a także – potencjalnego – w pikach)

 

W ten lub podobny sposób strona NS powinna dojść do nieco podlimitowego, ale opartego o longera roboczego w treflach i dobrą lokalizację honorów kontraktu firmowego. Na jego korzyść (i na rzecz jego zapowiedzenia) przemawia też fakt, że prawie wszystkie brakujące honory znajdują się w ręce jednego przeciwnika (tu: E), pomiędzy silnymi rękami N i S. A to powinno w znacznym stopniu ułatwić rozgrywkę.

I tak będzie w istocie, mimo że po takiej licytacji gracz E odda najgroźniejszy dla rozgrywającego wist karowy. N weźmie pierwszą lewę K na stole, przejdzie do ręki A i zaimpasuje trefle. A w toku dalszej gry dostanie się do ręki N K, wyjdzie stamtąd D na impas, a potem powtórzy impas treflowy. Da mu to wymagane dziewięć wziątek: cztery treflowe, dwie kierowe, dwie pikowe i karową. A broniący wezmą tylko trefla oraz trzy kara.

Rzecz jasna, jeśli w pierwszej rundzie trefli obrońca E wskoczy królem, jedynie ułatwi w ten sposób przeciwnikowi rozgrywkę.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

2

  

KQ3

K9

AQ97

K1072

  

A874

Q1072

532

94

9652

J65

64

A853
   

J10

A843

KJ108

QJ6

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1 1

pas

1 2

pas

2 BA3

pas

3 4

pas

3 BA5

pas

pas

pas

      

1 wieloznaczne, najczęściej negat

2 możliwe tylko trzy kiery

3 16+ PC w składzie zrównoważonym, brak starszej czwórki i młodszej piątki

4 cztery kara (strefa: 12–14 PC w składzie zrównoważonym)

5 minimum zapowiedzi (powtarzam: strefa partnera to 12–14 PC w składzie zrównoważonym)

 

Ponadto uzgodnienie kar na szczeblu czterech groziłoby tym, że trzeba by potem bzatrzymać się w końcówce w ten kolor (na przykład, gdy okazałoby się, iż stronie NS brakuje dwóch asów), a to w turnieju na maksy byłoby – jak zwykle – tragedią. Wprawdzie 5 (NS) łatwo wychodzi (do oddania są tylko dwa asy), ale po pierwszym wiście pikowym rozgrywający kontrakt bezatutowy gracz N także odda jedynie dwa asy, zdobędzie zatem jedenaście lew i zapisze sobie 660. Wprawdzie pierwszy wist kierowy (i tylko on) ograniczyłby rozgrywającego do dziesięciu wziątek, ale po licytacji, jaka miała miejsce (S zapowiedział 1), i ustawieniu finalnego kontraktu z ręki N będzie on praktycznie niemożliwy do oddania.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 11 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

3

  

Q1098764

8

J1087

K

  

3

KQJ97654

KQ9

6

AK52

A2

A43

10984
   

J

103

652

AQJ7532

  

W

N

E

S

–

–

–

3 1

4 2

pas

4 3

pas

5 4

pas

5 5

pas

5

pas

5 6

pas

6 7

pas

6 8

pas

pas

pas

    

1 jeżeli tylko stosowany system pozwala w korzystnych założeniach na takie otwarcie

2 konstruktywne (po bloku nie ma bloku!), na bardzo dobrym kolorze

3 cue-bid (partner powiedział m.in., że albo gramy w kiery, albo w nic nie gramy)

4 cue-bid

5, 6, 7 cue-bidy – E pragnąłby usłyszeć od partnera cue-bid 6, jeżeli ma on w treflach renons (asa)

8 gracz W nie ma w treflach zatrzymania pierwszej klasy, więc trzeba poprzestać na szlemiku

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

4 1

pas

4 2

pas

4 3

pas

5 4

pas

6 5

pas

pas

pas

1 w tych założeniach około dziewięciu lew na kierach, w oparciu o kolor z co najwyżej jedną przegrywającą

2 wezwanie do cue-bidu, czyli pytanie o boczną wartość

3 cue-bid pikowy

4 cue-bid karowy, brak treflowego, czyli pytanie o ten ostatni

5 z zatrzymaniem treflowym drugiej klasy W zapowiada szlemika, stoper pierwszej klasy w tym kolorze zostałby pokazany zapowiedzią 6

 

To tylko dwie drogi, zapewne z wielu możliwych, do tego znakomitego szlemika wiodące. Jeżeli broniący nie ściągną na pierwszym wiście lewy treflowej, rozgrywający zdobędzie trzynaście wziątek.

Teoretycznie rzecz biorąc, istnieje opłacalna obrona szlemika – sześcioma pikami, z kontrą bez pięciu, za 1100. W praktyce będzie ona jednak niełatwa do znalezienia, szczególnie tam, gdzie gracz S otworzy na pierwszej ręce 3.

Minimaks teoretyczny: 6 (NS) z kontrą, 7 lew; 1100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 12 (WE);

– 7 (NS);

BA – 10 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

4

  

1063

54

J109865

K3

  

875

1062

A72

Q982

92

KJ8

Q43

A10765
   

AKQJ4

AQ973

K

J4

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

1 BA1

pas

3 2

pas

4 2

pas

pas

pas

      

1 półforsujące, m.in. minipodniesienie (4–6 PC z fitem pikowym)

2 5+–4+, forsing do dogranej

3 właśnie minipodniesienie

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

1

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

3 2

pas

4

pas

pas

pas

  

 

 

 

1 5–4, silny trefl

2 inwit, prawdziwy fit pikowy (alternatywne 2 mogłyby zostać zrozumiane jako negatywny wybór koloru z dubletonem)

 

 

 

 

 

Rozkłady są dla strony NS korzystne, rozgrywający nie powinien więc mieć problemów z wzięciem dziesięciu lew. Na przykład można wejść na stół 10, zaimpasować kiery damą, zgrać A i przebić w dziadku kiera. A to wyfortuje ten kolor. Przedtem niewątpliwie gracz S spróbuje dostać się na stół K, ale to mu się nie uda.

Wiele zależy zresztą od pierwszego wistu. Jeśli przeciwko 4 (S) W wyjdzie w trefla, rozgrywający przepuści do waleta w ręce i już będzie mógł wziąć lew jedenaście. Podobnie stanie się po ataku A (potem S zaekspasuje u E D i na karo wyrzuci z ręki trefla – tylko jednego! gdyż w tym momencie u W pozostanie jeszcze pik) oraz wiście kierowym. W tym ostatnim wypadku S zabije K asem w ręce i wyjdzie stamtąd K. A potem dostanie się na stół 10, zaekspasuje obrońcy E D, wróci do dziadka przebitką trzeciej rundy kierów i na karo pozbędzie się z ręki trefla (znów tylko jednego, jako że wszystkich tych manewrów nie będzie można poprzedzić pełnym wyatutowaniem).

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

5

  

K97

10732

J10873

Q

  

J86

KJ9

K92

K854

Q542

Q5

65

A10976
   

A103

A864

AQ4

J32

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

2

pas

pas

pas

  

1 15–17 PC

2 Stayman ratunkowy

 

 

 

 

 

 

 

1BA (NS) zostałyby łatwo położone, i to nie bez jednej – np. broniący zdjęliby pięć trefli, a potem otworzyliby kiery. Następnie gracz W dostałby się do ręki na K i zgrałby dwie lewy kierowe. Po takiej obronie rozgrywający leżałby bez dwóch, za 200.

Tymczasem częściówka w kiery to kontrakt wysoce komfortowy. Rozgrywający go ma do oddania tylko dwie lewy atutowe, trefla i karo, skompletuje więc aż dziewięć wziątek i zapisze sobie 140 punktów.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

6

  

AKJ108

K432

6

KJ5

  

Q54

AQJ96

AK107

2

63

108

Q432

AQ863
   

972

75

J985

10974

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

1

ktr.1

pas

3 2

pas

pas

pas

1 kontra negatywna

2 5–4+, nadwyżka (po kontrze negatywnej licytujemy z bilansu)

 

 

 

 

Przy grze strony WE w kara obrońcom należą się tylko dwie lewy pikowe oraz wziątka na K, czwarty walet atu w ręce S zostanie bowiem wcześniej czy później wympasowany (a gdy N przepuści impas kierowy, obrońcy zamiast lewy kierowej dostaną atutową). Rozgrywający weźmie zatem dziesięć lew i zapisze sobie 130. Co ciekawe, możliwe jest też wzięcie dziesięciu lew w siedmioatutowe, ale solidne honorowo kiery. Podobnie jak przy grze w kara w większości wariantów rozgrywkowych konieczne będzie jednak wówczas wykonanie impasu treflowego.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (W!);

BA – 8 (W!).

 

 

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

7

  

854

AQ63

Q83

QJ9

  

Q102

107

107542

1075

K76

J92

AJ6

A642
   

AJ93

K854

K9

K83

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1

pas

2

pas

2 BA/3 /3 1

pas

4 2

pas

pas

pas

  

 

1 gdyby N miał “coś” w pikach, najlepszy byłby inwit 2BA, który partner miałby szansę podnieść do 3BA

2 pełna nadwyżka honorowa, więc przyjęcie inwitu oczywiste; po ewentualnych 2BA e-N-a S może zgłosić 3BA

 

 

Strona NS ma 25 PC i uzgodniony kolor starszy , rozłożony 4–4, zdecydowana większość par uczestniczących we wrześniowych Korespondencyjnych Mistrzostwach Polski 2006 zapowie więc w tym rozdaniu końcówkę: na ogół w kiery, od czasu do czasu – w bez atu. Obie powinny jednak zostać łatwo obłożone – przy grze w kiery rozgrywający odda trefla, karo oraz dwa piki, przy grze w bez atu zaś będzie dysponował tylko ośmioma wziątkami: czterema kierowymi, pikową, karową oraz dwoma treflowymi. Dziewiątej poszuka w pikach, zagrywając blotkę z ręki N do dziewiątki u S (na figurę z dziesiątką u E), zanim ją jednak wyrobi, odda dwa piki, karo, trefla oraz – najprawdopodobniej – także fortę w tym ostatnim kolorze.

Największe szanse na sukces miałyby 3BA (S) – gdyby tylko gracz W wyszedł w blotkę karową...

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew albo 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

8

  

K109864

54

Q103

106

  

AQ73

A76

A87

J75

2

QJ1082

5

AKQ983
   

J5

K93

KJ9642

42

 

 

 

  

W

N

E

S

1 BA

pas

2 1

pas

2

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 BA4

pas

5 5

pas

6

pas

pas

pas

    

1 transfer na kiery

2 5+–4+, forsing do dogranej

3 zachęcające uzgodnienie kierów (trzy asy to potęga, którą należy docenić!)

4 Blackwood na kierach

5 tu: trzy wartości

 

Dosyć oczywisty szlemik, szczególnie po otwarciu partnera 1BA, powinna do tej gry dojść zdecydowana większość duetów WE. Dzięki korzystnemu położeniu K łatwo bierze się trzynaście lew – i to nie tylko przy grze w kiery, ale też w trefle i bez atu.

Minimaks teoretyczny: 7 BA (WE), 13 lew; 1520 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 13 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 13 (WE);

– 7 (WE);

BA – 13 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

9

  

Q1093

Q9

Q5

J9874

  

A876

7

A982

AK65

J52

KJ853

K743

Q
   

K4

A10642

J106

1032

  

W

N

E

S

–

pas

pas

pas

1

pas

1

pas

1

pas

3

pas

5 1

pas

pas

pas

1 karta W jest wyraźnie ukierunkowana do gry w kolor, a nie w bez atu, jej posiadacz powinien więc zdecydować się na końcówkę 5

 

 

 

 

 

 

Po bilansowych 3 partnera – W – ze swoją “kolorową” ręką (asy i król w układzie 4441) powinien zgłosić 5 i liczyć na najlepsze. W rzeczywistości obie gry kończące – 3BA i 5 – są możliwe do zrealizowania, choć raczej wyłącznie w widne karty. Powiedzmy, że przeciwko 5 (W) padnie najgroźniejszy dla rozgrywającego wist pikowy (alternatywą jest pasywne wyjście treflowe). W musi zabić pika asem, zagrać trefla do damy w dziadku, wrócić do ręki A, zgrać A K i pozbyć się ze stołu pików, po czym wyjść w kiera – najlepiej (choć nie absolutnie koniecznie) do waleta. Obrońca S zabije tę lewę A, po czym zagra – powiedzmy – W (lub w pika). Rozgrywający musi zabić K na stole, przebić w ręce blotkę kierową (nie ściągając uprzednio K!), przebić w dziadku pika, przebić w ręce kolejną blotkę kierową (9), po czym wyjść z ręki pikiem bądź treflem i przebić go 7 – ostatnim atutem dziadka. Broniący S, któremu pozostały w tym momencie 10 i 10 6 będzie musiał nadbić tę lewę 10 (inaczej rozgrywający ściągnie K – swoją jedenastą wziątkę) i w następnej wyjść w kiera spod dziesiątki – do układu impasowego K 8 w dziadku.

Z powyższych rozważań nietrudno wysnuć wniosek, że gry kończące będą na ogół przegrywane, chyba że pomocną dłoń podadzą rozgrywającemu broniący...

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew, 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 11 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (E!);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

10

  

J

A87

AJ9832

743

  

KQ10

J10954

Q4

J106

A973

K62

7

AK985
   

86542

Q3

K1065

Q2

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

2

2 1

4 2

4

5

ktr.

pas

pas

pas

    

1 oczywiście znakomicie pasuje tu konwencja kontra-poparcie, przyrzekająca trzy kiery; jeśli jednak gracz E nie ma do dyspozycji takiej odzywki, powinien uzgodnić kiery z trójką

2 fit karowy, blokujące

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

2

pas

2 1

3

3

4

4

5

ktr.

pas

pas

pas

    

 

 

1 naturalne, 5+, nieforsujące

 

 

 

 

Rzecz jasna, nie wszystkie pary NS znajdą opłacalną obronę końcówki kierowej pięcioma karami (do oddania tylko pik, kier i dwa trefle – z kontrą bez dwóch, za 500). Ale może i nie wszyscy z grających 4 kontrakt ten zrealizują. Przeciwko 4 (W) padnie bowiem najprawdopodobniej wist singlowym W. Rozgrywający weźmie tę lewę w ręce i zagra stamtąd w atu. Jeśli jednak będzie to walet (dziesiątka, dziewiątka) – na impas, to gracz S weźmie tę lewę D i pośle do przebitki pika. A potem jego partner dostanie jeszcze wziątki na oba czerwone asy, co będzie równoznaczne z położeniem gry przeciwników bez jednej.

Tak – aby myśleć o zrealizowaniu 4, gracz W musi zagrać w drugiej lewie kiera do króla. Co więcej, następnie nie wolno mu będzie kontynuować atutów, S wziąłby bowiem lewę na damę i dopuściłby karem partnera, a ten ściągnąłby A oraz jeszcze jedną lewę karową (jako że na stole nie byłoby już atutów). Jedyna droga do sukcesu rozgrywającego to po utrzymaniu się na stole K zagranie w karo – aby jak najszybciej przeciąć obrońcom linię komunikacyjną tym kolorem. Przy zablokowanych kierach broniący nie będą wówczas w stanie dwukrotnie zaatutować (i ściągnąć drugiej lewy karowej), w toku dalszej gry W przebije więc w dziadku drugie karo z ręki. A potem połączy obrońcom atuty, a w końcówce pozbędzie się na A jednego trefla z ręki, nie będzie więc musiał (tu: nieudanie) impasować D.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 9 (NS);

– 10 (WE);

– 9 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

11

  

J843

J2

AK104

Q104

  

Q107

AK4

762

K876

A2

Q765

Q95

AJ32
   

K965

10983

J83

95

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

 

 

 

Bilansowe 3BA, w których powinien się znaleźć prawie każdy duet WE. Jeśli przeciwko tej grze N wyjdzie w pika, rozgrywający od razu dostanie dziewiątą lewę. Po ataku blotką karo natomiast – gdyby takowy nastąpił – gracz W, aby na pewno zrobić grę, musiałby wstawić z dziadka damę (!). Gdyby bowiem przepuścił, lewę tę zdobyłby S na W, po czym dopuściłby partnera K, a ten wyszedłby w pika. W ten sposób broniący wyrobiliby sobie piątą wziątkę (na K), zanim ściągnęliby cztery (karowe), czyli nie dopuściliby do przeprowadzenia redukcji lew do przymusu. Po szybkim (bezmyślnym!) ściągnięciu przez przeciwników czterech kar rozgrywający powróciłby już bowiem na drogę sukcesu, dostałby bowiem szansę, aby ustawić gracza S w prostym przymusie pikowo-kierowym.

Wreszcie trzecia opcja pierwszowistowa – jeśli przeciwko 3BA (W) N wyjdzie A, da przeciwnikowi szansę na wygranie kontraktu z nadróbką. Rozgrywający bowiem następnie – w zależności od dalszej obrony – albo wyrobi sobie lewę na D (i odda tylko A K oraz K), albo po wzięciu drugiej lewy D sam odwróci w karo, a potem – po oddaniu trzech lew (karowych) – ustawi obrońcę S w kierowo-pikowym przymusie.

Tak więc: od bez jednej do jednej lepiej, ale najczęściej – swoje.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

12

  

A62

QJ94

9

QJ1065

  

K3

A107

A852

A874

Q10875

K53

K74

K9
   

J94

862

QJ1063

32

  

W

N

E

S

1 BA

pas

2 1

pas

2

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

1 transfer na piki

 

 

 

 

 

 

 

Kolejny standard, przynajmniej licytacyjny. Przeciwko 3BA (W) gracz N wyjdzie prawie na pewno D. Rozgrywający wyrobi sobie piki, zagrywając najpierw do króla w ręce, a potem do dziesiątki na stole, i dzięki równemu podziałowi tego koloru bez trudu skompletuje dziewięć lew.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (W!);

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

13

  

942

AKJ743

106

QJ

  

K108

Q965

Q9

9652

Q75

2

A8732

AK103
   

AJ63

108

KJ54

874

  

W

N

E

S

–

2 1

ktr.

pas

3 2

pas

pas

pas

1 słabe dwa

2 przyrzekają “coś” w karcie (ze słabszą ręką W zgłosiłby lebensohlowwe 2BA, a potem spasował na w zasadzie automatyczne 3 partnera)

 

 

 

 

 

 

 

W

N

E

S

–

2 1

pas2

2 3

pas

pas4

ktr.5

pas

3 6

pas

pas

pas

 

1 multi

2 kontra byłaby wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego

3 do koloru partnera

4 kiery

5 wywoławcza

6 jeżeli także w takiej sekwencji para stosuje lebensohla – przyrzekają “coś” w karcie

 

Częściówka treflowa to kontrakt dla pary WE komfortowy – dzięki korzystnym rozkładom rozgrywający ma szansę oddać jedynie kiera, karo i pika i skompletować dziesięć wziątek.

Grając w kiery, strona NS mogłaby zaś wziąć lew osiem (tzn. zrobić 2 i wpaść bez jednej – być może z kontrą – na 3), rozgrywający musiałby jednak trafnie rozwiązać palcówkę karową, a w atutach skutecznie wydłubać graczowi W czwartą damę z dziewiątką (10 – dama, as; powrót do ręki S i 8 wkoło!).

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

14

  

J642

KQ109

A10

K83

  

KQ105

6

KQ632

QJ7

A973

87542

98

A6
   

8

AJ3

J754

109542

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

pas

1

pas

1

pas

2

pas

pas

pas

    

 

 

 

Prawie wszystkie pary WE zagrają w piki, niektóre może nawet na szczeblu końcówki. Dziesięć lew powinno jednak zdobyć wielu rozgrywających, jako że zostaliby oni definitywnie ich pozbawieni jedynie po pierwszym wiście atutowym. A ten – z posiadanej przez obrońcę N konfiguracji W x x x – nie jest przecież ani trochę polecany.

Powiedzmy zatem, że przeciwko rozgrywanej przez W grze w piki N wyjdzie K, a dopiero w drugiej lewie poprawi się na blotkę atu. Aby osiągnąć ambitny cel, jakim jest zdobycie dziesięciu wziątek, rozgrywający musiałby wówczas wstawić ze stołu 9! (dodatkowe dojście tamże!), a następnie: przebić w ręce kiera, zagrać D na impas, wejść na stół A, przebić kiera w ręce D, przebić trefla w dziadku 3, przebić w ręce jeszcze jednego kiera – tym razem K, po czym wyjść z ręki figurą karo. W toku dalszej gry gracz W musiałby dostać jeszcze trzy lewy: na pozostały honor karowy w ręce oraz – dwie – na konfigurację A 7 na stole. W sumie zdobyłby zatem aż siedem lew atutowych oraz dwie treflowe i karową.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

15

  

Q87

953

AQ10

AQ76

  

J10932

A8

KJ74

J5

5

KQ1074

98632

98
   

AK64

J62

5

K10432

  

W

N

E

S

–

–

–

pas1

pas

1

pas2

2 3

pas

2 BA4

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 trochę za mało na pierwszoręczne otwarcie

2 kolor – owszem, ale tylko 5 PC, stąd pas

3 po pasie: 10–11 PC na pięciu-sześciu treflach, brak starszych czwórek

4 inwit, góra ręki 12–14 PC w składzie zrównoważonym

 

 

Bilans – jest (25 PC), kolor roboczy – obecny, niemniej E położy grę, jeśli wyjdzie przeciwko niej blotką kierową. Nie będzie to łatwe, wielu graczy odda więc normalny wist K. A ten zablokuje kolor i 3BA zostaną zrealizowane, być może nawet z nadróbką – na impasie K (pięć trefli, trzy piki oraz dwa kara). Gdyby kiery podzieliły się 4–3 (bądź okazałyby się w naturalny sposób zablokowane), gra byłaby z góry – jest bowiem dziewięć lew do wzięcia (bez impasu!). Na tej podstawie możemy stwierdzić, że kontrakt firmowy jest w tym rozdaniu grą jak najbardziej prawidłową.

A zwolennikom superprecyzji (a właściwie – hiperprecyzji!) polecam następującą drogę do kontraktu teoretycznie błędnego, ale akurat w tym rozdaniu – także teoretycznie – optymalnego:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas

2

pas

3

pas

3 1

pas

4 2

pas

pas

pas

      

1 stoper pikowy, niepokój o kolory czerwone

2 w którymś z kolorów czerwonych brak nam zatrzymania

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10ew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

16

  

K98

Q1092

9753

108

  

A10765

J5

62

J972

-

K876

AKQ108

Q543
   

QJ432

A43

J4

AK6

  

W

N

E

S

pas

pas

1

1

pas

pas

ktr.

pas

2 1

2

3

pas

pas

pas

    

1 zbyt słabe piki, a przy tym za mała siła na karnego pasa, szczególnie w tych założeniach

 

 

 

 

 

 

3 to optymalny kontrakt strony WE. Rozgrywający ma do oddania tylko dwie lewy atutowe oraz dwa kiery, a do bezproblemowego wzięcia: trzy atuty, pięć kar oraz A.

2 (NS) można obłożyć bez jednej, ale trzeba się przy tym mocno napracować, poza tym nawet z kontrą wpadka będzie wówczas warta tylko 100 dla WE, a więc istotnie (przynajmniej jeśli chodzi o noty) mniej aniżeli wartość gry własnej (110 dla WE).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 8 (W!);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (W!).

 

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

17

  

873

K92

KJ9

J762

  

KQJ10

108

653

K983

A65

J743

AQ84

104
   

942

AQ65

1072

AQ5

  

W

N

E

S

–

pas

pas1

1

pas2

1 BA

pas

pas

pas

      

1 za mało na pierwszoręczne otwarcie

2 można wejść 1, szczególnie przed partią i po pasie partnera

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

pas1

1

1

pas

2 2

pas

2 3

pas

pas

pas

 

1 za mało na pierwszoręczne otwarcie

2 Drury

3 wejście minimalne

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

pas1

1

pas2

1 BA

ktr.2

pas

2 3

pas

pas

pas

 

1 za mało na pierwszoręczne otwarcie

2 kontra bi – co najmniej jeden longer w kolorze starszym

3 własne piki

 

 

 

W tym interesującym, choć tylko częściówkowym rozdaniu licytacja może się rozwinąć na wiele sposobów, m.in. tak, jak pokazałem to wyżej. W każdym racie – gdyby gracz N utrzymał się w kontrakcie 1BA, wziąłby najprawdopodobniej pięć lew (np. karową – po pierwszym wiście w ten kolor, trzy kierowe oraz treflową; bądź trzy kierowe i dwie treflowe), czyli wpadłby bez dwóch, za 100. Tymczasem strona WE sama może wziąć osiem lew, grając w kara, piki oraz w bez atu. A wówczas – zapisze sobie 90, 110 albo 120 punktów. Najpopularniejsze – jak sądzę, będą częściówki pikowe, gdyż wielu graczy W wejdzie tym kolorem do licytacji po otwarciu S 1. A tam, gdzie E zdecyduje się na pierwszoręczne otwarcie 1, to po odpowiedzi partnera 1 będzie musiał zgłosić rebid 1BA – i stanie się rozgrywającym tej gry. Nie powinien mieć wówczas problemów z wzięciem ośmiu lew: czterech pikowych, trzech karowych i treflowej – na króla w tym kolorze.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

18

  

AK7

QJ7643

J10

J8

  

J10632

108

7

96432

98

AK52

962

AKQ5
   

Q54

9

AKQ8543

107

  

W

N

E

S

–

–

1 BA

pas1

2 2

ktr.3

pas

3

pas

pas

pas

  

1 wskazania teoretyczne każą z taką ręką po otwarciu przeciwnika z prawej 1BA pasować (łatwy wist przeciwko kontraktowi 1 BA!)

2 transfer na piki

3 kontra kierowa

4 przyjęcie transferu mówiłoby o co najmniej trzykartowym ficie pikowym (przynajmniej według wskazań klasycznych)

 

 

W ten czy inny sposób gracz S powinien w rozdaniu tym stać się rozgrywającym komfortowej częściówki karowej. Obrońcy dostaną dwa trefle i kiera, reszta lew będzie już należała do rozgrywającego. Wprawdzie WE mogliby 3 strony przeciwnej opłacalnie przelicytować czterema treflami (bez jednej przed partią), ale raczej tego czynić nie będą. Ponadto gracz S i tak będzie w stanie postawić na swoim – jego 4 są przecież nie do ruszenia...

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 10 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

19

  

QJ852

A73

K62

K5

  

-

Q10642

AQ73

A1042

K7643

J985

95

96
   

A109

K

J1084

QJ873

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

2

pas

pas

pas

  

1 Drury

2 wejście niepodlimitowe

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

2

pas

2 BA3

pas

3 BA4

pas

pas

pas

  

 

1 Drury

2 wejście niepodlimitowe

3 jeszcze jeden krok do przodu, układ zrównoważony, propozycja alternatywnej gry w bez atu

4 przy grze w bez atu K w ręce S nabiera pełnej wartości

 

 

Generalnie, pary NS będą w tym rozdaniu grały częściówki i końcówki w piki oraz – od czasu do czasu – końcówki w bez atu. Gra w piki – ze względu na podział atutów 5–0 – zawsze powinna zostać ograniczona do dziewięciu lew – broniący wezmą dwa asy w młodszych kolorach, króla pik oraz dodatkową lewę atutową (najszybciej – w postaci przebitki karowej). Także dziewięć lew można jednak wziąć, grając w bez atu, tu podział pików 5–0 nie będzie bowiem aż tak wielką przeszkodą. Rozgrywający musi jednak poruszać się zręcznie, a po wzięciu pierwszej lewy na K na stole – koniecznie wyjść stamtąd blotką trefl (!). Obrońca W nie będzie mógł wówczas wskoczyć asem (gdyż dałoby to przeciwnikowi łatwe dziewięć lew: cztery treflowe, trzy pikowe – po impasie króla, oraz dwie kierowe), rozgrywający weźmie więc tę lewę K w ręce, po czym wykona impas dziewiątką pik na stole. Broniący W pozbędzie się wówczas kiera (po zrzuceniu przezeń trefla bądź kara N wyrobiłby sobie bowiem łatwo odpowiedni kolor), a rozgrywający będzie kontynuował ze stołu W. Ponieważ od E leci druga 9, N zdobędzie (co najmniej) dwie lewy w tym kolorze oraz dwa trefle, dwa kiery i trzy piki. Po otwarciu licytacji przez gracza W oraz szybkim ujawnieniu się w jego ręce renonsu pikowego zwycięska rozgrywka kontraktu bezatutowego na szczeblu dogranej nie powinna być zbyt trudna.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

20

  

AJ103

43

AJ76

932

  

65

QJ72

832

AQ74

Q4

AK8

1095

K10865
   

K9872

10965

KQ4

J

  

W

N

E

S

pas

pas

1

1

ktr.1

3 2

pas

4 3

pas

pas

pas

  

1 kontra sputnik

2 kolor karowy i fit pikowy; zasadniczo brakuje na tę zapowiedź jednej karty w karach, ale i tak odzywka ta dużo lepiej oddaje prawdę o ręce N aniżeli alternatywna, bardziej enigmatyczna, konwencja Drury...

3 ... jest też (konwencja kolor plus fit) jedyną racjonalną drogą do osiągnięcia w tym rozdaniu bardzo dobrej końcówki pikowej wiodącą

 

 

Rzeczywiście, przy grze w piki do oddania są dwa kiery i trefl, wystarczy zatem, aby rozgrywający zagrał zgodnie z matematycznymi wskazaniami kolor atutowy (tzn. asa i króla z góry), a dziesięć lew wypadnie z ręki.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

BA – 4 (NS, WE!).

 

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

21

  

10982

9862

KJ92

K

  

K6

AKJ54

Q7

10872

Q

3

A1086543

QJ54
   

AJ7543

Q107

-

A963

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

2

3 1

pas

4 2

pas

pas

pas

  

1 w zasadzie blokujące, niemniej w tych założeniach nie może to być karta zerowa

2 w atako-obronie; S ma tylko 11 PC, ale też wie, że wraz z partnerem posiadają na linii (co najmniej) dziesięć pików

 

 

 

 

Ogólnie rzecz biorąc, w takiej sytuacji, w jakiej znalazł się tu gracz S, kunktatorstwo nie popłaca. To rozdanie jest jednak wyjątkiem, NS mają w nim do wygrania dokładnie 3, przeciwnikom nie wychodzi zaś żadna wyższa gra. Ale przeciwko 4 (S) gracz W musi wyjść A, K i kierem, którego jego partner przebije. A potem W dostanie kładącą grę wziątkę na króla atu. Jest to jedyna obrona, po której 4 (S) zostaną położone. Po każdej innej rozgrywający będzie w stanie albo wyrobić sobie lewę na W (zagrywając w którymś momencie z dziadka K) i pozbyć się na nią z ręki kiera, albo wyeliminować lewemu obrońcy trefle oraz kara i wpuścić go na K (aby wyrobiłby mu on lewę na D). Np. jeśli po utrzymaniu się w pierwszej lewie A W wyjdzie w trefla, rozgrywający utrzyma się K w dziadku, przebije w ręce karo, zgra A, pozbywając się ze stołu kiera (lub kara), przebije w dziadku trefla, przebije w ręce karo, przebije trefla i przebije karo. A jeżeli W ostatniej z tych lew nie nadbije – S wpuści go na K, wymuszając korzystne dla siebie (i dla kontraktu 4) zagranie w kiery.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 9 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

22

  

A64

AJ86

AJ865

4

  

J105

7

KQ1074

10875

KQ72

109532

-

AQ92
   

983

KQ4

932

KJ63

 

 

  

W

N

E

S

–

–

1 1

pas

1 BA2

pas

2 3

pas

pas

ktr.

pas

pas/2 /2 BA4

pas

(pas)

(pas)

  

1 tylko 11 PC i słabe kiery, ale interesujący układ, otwarcie jest zatem jak najbardziej dopuszczalne

2 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

3 we Wspólnym Języku naturalne, w Naszym Systemie dwuznaczne: trefle albo nieminimum w składzie zrównoważonym

4 trudna decyzja – patrz niżej

 

Jeśli S spróbuje zaaplikować swoim przeciwnikom pocałunek śmierci, nie odniesie sukcesu; 2 (E) muszą bowiem zostać zrealizowane. Rozgrywający zdobędzie bez trudu dwa piki, karo oraz pięć wziątek atutowych, a to przede wszystkim z tego powodu, że obrońca S nie będzie w stanie efektywnie połączyć atutów. Kontrakt 2 (W) zostałby już natomiast położony po pierwszym wiście w trefla. Zresztą trefle gracza S nie są odpowiednie na pasa na wznawiającą kontrę partnera, pozostanie mu ją więc odnieść na 2 albo na 2BA. Ten pierwszy kontrakt natrafi niestety na podział atutów 5–0 i powinien zostać obłożony bez jednej. Zwycięskie będzie natomiast 2BA, na który to kontrakt gracz S może bez trudu wziąć pika, cztery kiery, dwa kara oraz lewę treflową. A obrońcy dostaną jedynie trzy lewy pikowe, karową oraz treflową.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (E!);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 6 (NS, WE!);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

23

  

K95

Q105

J9

AQ832

  

A10864

KJ82

Q7

64

Q732

9

K1053

K975
   

J

A7643

A8642

J10

  

W

N

E

S

–

–

–

pas1

pas

1

pas

1

1

1 BA

3 2

pas

pas

pas

    

1 ręka nieodpowiednia na otwarcie dwukolorowe: słabe longery, dwa asy w karcie

2 po 1BA przeciwnika N powinna to być zapowiedź z bilansu, w części układowego (z silną ręką w składzie zrównoważonym E skontrowałby)

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas1

pas

1

pas

1

1

1 BA

2 BA2

3

3

pas

pas

pas

 

 

1 ręka nieodpowiednia na otwarcie zaporowe: słabe longery, dwa asy w karcie

2 bilansowe podniesienie do 3 (a la licytacja w kolor przeciwnika)

 

 

 

 

Tak czy inaczej strona WE nie powinna mieć problemów zarówno z przelicytowaniem przeciwników pikami, jak zatrzymaniu się na szczeblu trzech (zły singleton!). I kontrakt ten zostanie wygrany – rozgrywający odda tylko lewę atutową oraz po jednej w każdym z kolorów bocznych.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

24

  

654

AJ96

10

A9854

  

A

74

AKQJ75

J1073

KQ7

Q1083

9862

Q6
   

J109832

K52

43

K2

  

W

N

E

S

1

pas

1

2

2 BA1

4

ktr.

pas

pas

pas

    

1 inwit do 3BA w oparciu o solidnego longera w karach

 

 

 

 

Gdyby dano mu na to szansę, E podniósłby partera do 3BA i gra ta zostałaby łatwo zrealizowana (sześć lew karowych i trzy piki, a do oddania tylko dwa trefle i dwa kiery). Nic jednak dziwnego, że w założeniach przedpartyjnych to N jako pierwszy prewencyjnie podniósł kolor bloku partnera do szczebla czterech. Obrona czterema pikami okaże się zresztą jak najbardziej opłacalna – rozgrywający odda tylko trzy piki, karo oraz kiera, wpadnie więc bez dwóch – z kontrą za 300, i doścignie teoretycznego minimaksa rozdania.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 8 lew; 300 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 8 (NS);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25

  

J109543

Q3

AQ832

-

  

Q2

K5

K10954

9864

K87

108764

J6

J53
   

A6

AJ92

7

AKQ1072

  

W

N

E

S

–

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 dwukolorówka Wilkosza

2 pytanie

3 piki i kara

 

 

 

 

 

 

W

N

E

S

–

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 dwukolorówka piki i młodszy

2 pytanie

3 piki i kara

 

 

 

Oczywiście, w obu wypadkach gracza N będzie korciło, aby przenieść na 4, nie zrobi zresztą większego błędu, jeżeli nawet tak postąpi. Gra w piki jest bowiem dużo bezpieczniejsza od bezatutowej, a to, że dają one akurat po tyle samo lew to w dużym stopniu sprawa przypadku. Przeciwko 3BA (S) gracz W wyjdzie najprawdopodobniej w karo, a rozgrywający wykona impas damą karo i zagra stamtąd D na impas. W weźmie lewę na K, po czym – optymalnie dla obrony – zagra w trefla, wpuszczając rozgrywającego do ręki. Ten ściągnie teraz wszystkie pozostałe trefle oraz A. W czterokartowej końcówce, do jakiej wówczas dojdzie, W zachowa D x (i dwa kara), a E – K x i 10 8. S zgra następnie A i odejdzie pikiem. Jeśli lewę tę weźmie gracz W, będzie musiał wyjść w karo – do dobrego stołu (A i forta pikowa), jeżeli natomiast padnie ona łupem obrońcy E – pozostanie mu jedynie wyjść 8; i gdy rozgrywający zdecyduje się na wstawienie z ręki 9, i w tym wypadku zdobędzie lew jedenaście.

Natomiast bez wistu karowego rozgrywający kontrakt bezatutowy z ręki S zawsze będzie w stanie zrobić nielicytowanego (albo nawet licytowanego) szlemika. Atak pikowy pozwoli mu wyrobić sobie ten kolor, a po treflowym – wyjdzie on z ręki blotką kier, zdobędzie więc sześć wziątek treflowych, pikową, trzy kierowe oraz dwie karowe (po impasie przeciwko królowi w tym kolorze). Rzecz jasna, to wszystko także, a może i przede wszystkim, dzięki korzystnej konfiguracji koloru treflowego (sześć pewnych lew!).

Gra w piki jest znacznie prostsza, ale może przynieść co najwyżej jedenaście lew. Np. jeżeli przeciwko 5 (N) E wyjdzie w kiera, rozgrywający będzie musiał pobić w dziadku asem, po czym (na przykład, tzn. w tej lub podobnej kolejności) ściągnie A, wejdzie do ręki A (będzie też mógł wykonać impas damą karo, ale przy aktualnym rozkładzie kart nie jest to posunięcie konieczne), przebije na stole karo i na cztery górne trefle wyrzuci z ręki kiera oraz trzy kara. Ostatnią z tych lew E przebije 8, potem jednak N połączy atuty i przeciwnikowe dama i król pik spadną w jednej lewie.

A jedynym szlemikiem na linii NS, którego nie są w żaden sposób w stanie położyć obrońcy – jest 6! Trzeba tylko zagrać blotkę kier do damy (albo wykonać impas dziewiątką kier w ręce S, aby zdobyć trzy wziątki w tym kolorze) oraz zaimpasować kara damą. To przyniesie dwanaście lew: sześć atutowych, trzy kierowe, dwie karowe oraz pikową.

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 920 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 11 (NS);

BA – 11 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26

  

765

AQ5

Q1054

A109

  

KJ98

7

2

J876543

A1042

K9832

K876

-
   

Q3

J1064

AJ93

KQ2

  

W

N

E

S

–

–

pas1

1

pas

2 BA

pas

pas/3 BA

pas

(pas)

(pas)

  

1 pogranicze otwarcia, ale jeszcze nie otwarcie

 

 

 

 

 

Niektórzy otwierający dopchną do 3BA (13 PC i dwie wysokie blotki!) i jeżeli nawet nie w teorii, to w praktyce często będą mieli rację: przeciwko 3BA (N) gracz E wyjdzie bowiem najprawdopodobniej blotką kier i dziewięć lew wypadnie z ręki (wystarczy jeszcze tylko zaimpasować K). Po każdym jednak innym ataku broniący musieliby dostać cztery lewy pikowe oraz wziątkę na K.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (N!);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

27

  

KJ1063

QJ4

A

10632

  

A985

AK9832

84

4

7

10

Q1092

AKQJ975
   

Q42

765

KJ7653

8

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

1

2 1

2

3

pas

3 2

pas

3 BA3

pas

pas

pas

1 forsing na jedno okrążenie

2 wywiad bezatutowy

3 zatrzymanie pikowe

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

1

3 1

pas

3 BA

pas

pas

pas

 

 

1 forsing do końcówki na bardzo dobrym kolorze treflowym (ze słabszymi treflami trzeba by było skontrować 1, a dopiero w następnym okrążenie zalicytować trefle)

 

 

 

I każdy z rozgrywających bardzo popularny, jak sądzę, kontrakt firmowy bez trudu skasuje dziesięć lew: sześć treflowych, dwie kierowe oraz pikową).

Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 8 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 10 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28

  

A1085

3

Q1085

8762

  

KQJ43

J2

KJ3

KJ3

976

A964

A97

954
   

2

KQ10875

642

AQ10

  

W

N

E

S

1

pas

2

pas

pas

pas

    

albo:

W

N

E

S

1 BA

pas

2

pas

2

pas

2 BA

pas

pas

pas

    

Polecam rozwiązanie pierwsze – taakie piki trzeba w licytacji pokazać! A poza tym 2 (WE) zostaną łatwo wygrane: do oddania, i to mimo podziału atutów 4–1, są dwie lewy atutowe, kier, karo oraz trefl. Podział pików może być natomiast przeszkodą nie do przeskoczenia w wypadku wyższych gier bezatutowych, choć gwoli absolutnej ścisłości, kontrakt 2BA (W) kładzie tylko i wyłącznie nierealny wist singlową 3, a 2BA (E) – jedynie atak karowy.

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew ; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (S!);

– 7 (S!);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

29

  

10764

QJ7

A985

74

  

93

643

103

KQ10985

AKQJ8

K1082

Q6

63
   

52

A95

KJ742

AJ2

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

pas

1

pas1

1 BA2

pas

2

pas

2

pas

pas

pas

1 zbyt słaby kolor na wejście 2

2 półforsujące

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

pas

1

pas1

pas

pas

    

 

1 zbyt słaby kolor na wejście 2

 

 

 

 

Wprawdzie na NS wychodzi wysoki kontrakt 2BA (pięć lew karowych, treflowa i dwie kierowe), ale na wielu stołach strona ta w ogólne nie wejdzie do licytacji. I ta wygaśnie w 2 albo nawet 1 (E). Jedyna możliwość zaistnienia graczy NS w licytacji to sekwencja następująca:

 

W

N

E

S

–

pas

1

ktr. (!)

2

2

pas

pas

pas

      

Lepszy wynik niż 110 za grę w kara czy nawet 120 za grę w bez atu będzie jednak można uzyskać za grę w obronie przeciwko kontraktowi 2 (E). Jeśli S zawistuje wówczas w atu (wcześniej można zdjąć jedną lub nawet dwie lewy karowe), a potem broniący skrócą rękę E karami (i nie pozwolą mu wziąć dwóch trefli), to rozgrywający zostanie ograniczony do sześciu wziątek: pięciu atutowych oraz treflowej. Naszosystemowy kontrakt 2 zostanie wówczas obłożony bez dwóch, za 200, a wspólnojęzykowy 1 – bez jednej, za 100.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

30

  

K874

43

32

J9543

  

QJ5

K82

KQJ97

AQ

96

AQ1076

A1065

K8
   

A1032

J95

84

10762

 

 

 

 

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

3 BA4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4

pas

pas7

pas

1 forsujące

2 fit karowy, zasadniczo czterokartowy

3 zachęcające uzgodnienie kierów

4 ręka bez krótkości (modelowo 2–5–4–2)

5, 6 cue-bidy

7 najprawdopodniej także partner nie trzyma pików

 

Obrońcy mogą zdjąć (i zapewne zdejmą!) tylko dwie lewy pikowe. Nie ma też niestety jak poprawić się na optymalne 5BA (4BA).

Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 11 (WE);

– 11 (WE);

– 7 (WE);

BA – 11 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

31

  

J53

A975

8764

KQ

  

986

6

AKJ52

A532

A104

KQ842

109

J94
   

KQ72

J103

Q3

10876

  

 

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

pas

pas

    

1 tak zwany negatywny wybór koloru, może być tylko dubleton karowy (kiery ręki E są za krótkie i za słabe, aby powtórzyć je na szczeblu dwóch)

 

 

 

 

 

A gdy w powyższej sekwencji 2BA gracza E (po 2 W) nie forsują, będzie to optymalna zapowiedź odpowiadającego. Najczęściej weźmie on wówczas pięć lew karowych, treflową, pikową i kierową. A gdy przeciwko 2BA (E) padnie wist treflowy i po przepuszczeniu kontynuacji tym kolorem (aby za wszelką cenę wybić dojście do kar dziadka) – należy zabić ją A i zagrać karo dołem. Wprawdzie obrońca S dostanie wówczas lewę na D, ale rozgrywający i tak zrobi swoje, biorąc cztery lewy karowe, dwie treflowe oraz po jednej w kierach i pikach.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

32

  

-

QJ965

654

J10972

  

A653

108

AKJ82

K8

QJ10942

K4

97

Q54
   

K87

A732

Q103

A63

  

W

N

E

S

1

pas1

1

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

    

1 niektórzy posiadacze tej ręki zgłoszą – w założeniach korzystnych – dwukolorowe 2BA (kiery i trefle)

 

albo:

W

N

E

S

1

pas1

1

pas

3

3 BA2

4

5

pas

pas

5

pas

pas

pas

    

1 niektórzy posiadacze tej ręki zgłoszą – w założeniach korzystnych – dwukolorowe 2BA (kiery i trefle)

2 lepiej późno niż wcale! wskazanie dwukolorówki na pozostałych

 

albo:

W

N

E

S

1

pas1

1

ktr. (!?)

3

4

4

pas

pas

5

pas

pas

5

6

ktr.

pas

pas

pas

    

 

 

1 niektórzy posiadacze tej ręki zgłoszą – w założeniach korzystnych – dwukolorowe 2BA 
(kiery i trefle)

 

 

 

 

 

Także wówczas gdy N wejdzie do licytacji bezpośrednio po otwarciu 1, jego strona będzie bronić do wysokości 5, a może i 6.

Bardzo interesujące, dynamiczne rozdanie, w którym wcześniej czy później powinna się rozwinąć zaciekła licytacja dwustronna. Strona WE może wziąć jedenaście lew w piki, pod warunkiem że rozgrywającym będzie E, co uchroni K przed podegraniem na pierwszym wiście. Opłacalna będzie wiec nawet obrona sześcioma kierami [czy nawet sześcioma treflami!, chociaż wyłącznie z ręki S!; 6 (N) położy bowiem bez trzech pierwszy wist karowy]. Myślę, że wiele par NS zapowie po 4 (E) – 5, na przelicytowanie 5 (E) sześcioma kierami zdecydują się już jednak tylko nieliczni... Wiele zależy też od tego, jak rozwinie się sekwencja licytacyjna, podane wyżej proszę traktować wyłącznie przykładowo; w tak układowym rozdaniu trudno o twarde reguły.

Minimaks teoretyczny: 6 (S!) z kontrą, 9 lew albo 6 (NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (S!);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 11 (E!);

BA – 10 (E!).

 

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33

  

A105

J632

J75

AQ5

  

KJ9742

4

A62

1072

6

KQ10985

Q10943

6
   

Q83

A7

K8

KJ9843

  

W

N

E

S

–

1

2 1

3 2

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

1 z tą kartą należy koniecznie skoczyć, nawet gdy – teoretycznie rzecz biorąc – taka zapowiedź przyrzeka rękę jednokolorową

2 forsing

albo:

W

N

E

S

–

1

2 1

3 2

pas

3 BA

4 3 (!)

ktr.

pas

pas

pas

  

1 z tą kartą należy koniecznie skoczyć, nawet gdy – teoretycznie rzecz biorąc – taka zapowiedź przyrzeka rękę jednokolorową

2 forsing

3 3BA przeciwników zostaną zapewne wygrane w oparciu o longera roboczego w treflach, a z ręką E nietrudno o znalezienie opłacalnej obrony (jest przecież pełne wyłączenie treflowe)

 

Rzeczywiście, 3BA (NS) zostałyby łatwo wygrane, rozgrywający wyrobiłby sobie bowiem dziewiątą wziątkę (oprócz sześciu trefli, kiera i pika) w pikach (blotka do damy, a potem blotka do dziewiątki; nie mówiąc już o rozmaitych możliwościach wpustkowych), mógłby też uzyskać ją w karach (gdyby przeciwnicy zagrali w ten kolor). Tymczasem grając w kara, strona WE niezależnie od zagrań obrońców może wziąć lew osiem, czyli opłacalnie obronić końcówkę przeciwników (przed partią bez dwóch, z kontrą za 300). A tym ostatnim 4BA już nie wychodzą!

Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą, 8 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (S!);

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33