Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2007
wyniki

frekanse

6 turniej w dniu 11 czerwca 2007

Komentarze Wojciecha Siwca

 

wersja do wydruku

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

1

  

85

Q53

97

AK9873

  

Q10642

AJ987

54

10

AKJ973

102

AKQ2

2
   

-

K64

J10863

QJ654

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

pas

1 1

2 BA2

4 3

5 4

5 5

pas

pas

6 6

ktr.

pas

pas

pas

    

1 w zasadzie z tą ręką można by dać otwarcie 2 – acolowski forsing do dogranej (stosowny potencjał wygrywający, a przy tym cztery szybkie lewy – A K oraz A K), z takim układem, a przy tym stosunkowo niewielkiej (jak na acola) sile – można sobie jednak pozwolić na otwarcie 1 – ostatnie dwa czynniki prawie gwarantują, że licytacja na tym nie wygaśnie

2 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych, na ogół nie limitowana pod względem siły (tu znikome wartości w kolorach wskazanych, ale przed partią zapowiedź jak najbardziej dopuszczalna)

3 najlepszy opis ręki W, jest ona wyraźnie za słaba na splintera 4

4 oczywiste, w tych założeniach można nawet skoczyć na 6 (ale może już 5 wystarczy...)

5 po skaczących 4 partnera karta za słaba na poszukiwanie z nią szlemika (by był to właściwy kontrakt, W musiałby pokryć dwie z trzech przegrywających ręki E)

6 przed partią powinna to być opłacalna obrona nawet tak wysokiego kontraktu przeciwników

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

pas1

1 2

2 BA3

3 4

5 5

5 6

pas

pas

6 7

ktr.

pas

pas

pas

    

1 karta odrobinę za słaba na otwarcie precisionowskimi 2 , lecz być może nie dla każdego...

2 w tym systemie wypada rozpocząć od 1

3 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych, na ogół nie limitowana pod względem siły (tu znikome wartości w kolorach wskazanych, ale przed partią zapowiedź jak najbardziej dopuszczalna)

4 dwukolorówka na starszych 5+–4+, piki dłuższe (a przynajmniej nie krótsze od kierów), siła niedostateczna na skontrowanie 2BA

5 oczywiste, w tych założeniach można nawet skoczyć na 6 (ale może już 5 wystarczy...)

6 po nie za silnych honorowo 3 partnera karta za słaba na poszukiwanie z nią szlemika

7 przed partią powinna to być opłacalna obrona nawet tak wysokiego kontraktu przeciwników

 

Możliwe są też – rzecz jasna – inne sekwencje licytacyjne, na wielu stołach gracze NS na pewno przelicytują jednak wysokie gry pikowe przeciwników obronnymi 5 , a potem 6 . Oczywiście stanie się tak tylko wówczas, gdy gracz S zdecyduje się na wskazanie dwukolorówki na młodszych (bądź jego partner otworzy licytację precisionowskimi 2 ). Na WE wychodzi łatwo 5 , do oddania są bowiem tylko trefl i kier. Obrona 6 będzie więc jak najbadziej opłacalna – rozgrywający taki kontrakt odda jedynie kiera oraz dwa kara i wpadnie bez dwóch, z kontrą za 500 (wyrobi sobie bowiem przebitkami fortę karową i pozbędzie się na nią z ręki N przegrywającego kiera).

Te pary WE, które błędnie ocenią sytuację i zapowiedzą szlemika w piki, zaznają już goryczy porażki. Chyba że gracze NS nie ściągną na pierwszym wiście trefla albo ocenią, że 6 wychodzi i zapowiedzą po nich obronne 7 ...

Minimaks teoretyczny: 6 (NS) z kontrą, 10 lew; 300 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

2

  

AK85

KQJ1083

AQ

8

  

97

A975

K1095

AK2

Q432

42

J864

Q53
   

J106

6

732

J109764

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

4 1

pas

pas

pas

      

1 po pasie partnera szansa na ewentualnego szlemika jest niewielka

 

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

ktr.

pas

1 1

pas

4

pas

pas

pas

      

 

 

 

1 negat, 0–6 PC w składzie dowolnym

 

 

 

 

 

 

Na zdecydowanej większości stołów ostatecznym kontraktem stanie się rozgrywana przez N końcówka w kiery, najczęściej dojdzie do niej po jednej z dwóch przedstawionych wyżej sekwencji licytacyjnych. Obrońca E stanie wówczas przed niełatwym zadaniem wyboru karty pierwszego wyjścia. Po możliwym ataku w pika – rozgrywający utrzyma się w dziadku waletem, zaimpasuje kara damą w ręce, po czym zagra w atu. Odda więc lewę na A oraz treflową i – mimo wszystko – pikową. Drugim możliwym wistem jest blotka atu. Gracz W pobije wówczas pierwszą lewę A, ściągnie A i – powiedzmy – wyjdzie w pika. Nawet jeśli rozgrywający doda wówczas z ręki blotkę, to utrzyma się potem drugą rundą pików na stole, zaimpasuje K i do końca wyatutuje, również zrobi więc swoje.

Jako ciekawostkę proszę potraktować fakt, iż gdyby kontrakt 4 został jakimś cudem ustawiony z prawie bezkierowej ręki S, można byłoby go położyć, chociaż wyłącznie po ataku pikowym. Gdyby rozgrywający dodał wówczas ze stołu (w tym wypadku – z ręki N) małego pika, E wziąłby lewę D i pikiem by kontynuował. Rozgrywający utrzymałby się W w ręce, zaimpasowałby kara i wyszedłby w atu. Wówczas jednak obrońca W – po dostaniu się do ręki A – mógłby dopuścić partnera D (wychodząc blotką tego koloru, spod asa z królem!) i zagranego przezeń pika przebić. A kiedy gracz S pobiłby pierwszy wist A w dziadku i zagrałby w atu, obrońca E zabiłby A i powtórzyłby pikiem. Przepuszczenie na stole prowadziłoby do natychmiastowej przebitki, rozgrywający musiałby więc pobić tę lewę K. Później nie dysponowałby już jednak żadnym dojściem do ręki, nie mógłby zatem zaimpasować K. Oprócz A, trefla i D oddałby więc jeszcze wziątkę na K i wpadłby bez jednej...

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 8 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 10 (N!);

– 9 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

3

  

-

KJ92

108653

AK74

  

J108

Q105

KJ

J10982

AQ9642

83

Q2

Q53
   

K753

A764

A974

6

  

 

 

 

 

 

W

N

E

S

–

–

–

1 1

pas

1

2 2

3 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

pas

pas

  

1 ręka graniczna, można też z nią spasować (tylko 11 PC, a trójkolorówka to karta mało wdzięczna)

2 blokujące

3 w takiej sekwencji fit kierowy musi zostać jak najszybciej ujawniony – z ręką, z którą bez interwencji przeciwnika S powiedziałby 2 , powinien więc on teraz zgłosić 3

4 cuebid, najczęściej krótkość, zaproszenie do szlemika (przede wszystkim ze względu na układ oraz długi fit karowy – w kolorze, którym partner otworzył licytację)

5 karta minimalna, K spalony, stąd negatywne 4

 

 

To powinien być kontrakt standardowy, osiągnięty przez większość uczestniczących w czerwcowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2007 duetów NS. I nie należy go oceniać negatywnie tylko ze względu na fakt, iż na linii tej da się wygrać szlemika w kiery. Jest to wszakże możliwe ze względu na wielce korzystne rozkłady: podział kierów 3–2 z damą pod impasem oraz podział kar 2–2. Ale nawet w tych okolicznościach rozgrywka musi być staranna. Powiedzmy, że przeciwko grze kierowej W wyjdzie W (w kolor zgłoszony przez partnera). Rozgrywający – aby zdobyć dwanaście wziątek – musi przebić pika w dziadku, a następnie – koniecznie! – zagrać z obu rąk blotki karowe (!). W weźmie lewę W i będzie kontynuował pikiem (aby maksymalnie zwiększyć szanse na wzięcie lewy na damę atu). S powinien wówczas dokonać w dziadku kolejnej przebitki, a potem przejść do ręki A, zaimpasować kiery waletem na stole, zgrać K oraz A, przebić w ręce trefla, ściągnąć A i zgrać dobre kara oraz K. Weźmie wówczas sześć lew atutowych (cztery w ręce i dwie pikowe i przebitki w dziadku), dwie treflowe oraz cztery karowe.

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 980 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 12 (NS);

– 12 (NS);

– 7 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

4

  

QJ

QJ9

AQ105

KQ85

  

A743

AK65

K4

A74

K652

72

J97

J963
   

1098

10843

8632

102

  

W

N

E

S

1

1 BA1

pas

pas

pas2

      

1 naturalne, 15–18 PC

2 W może uznać, że jego największą szansą na zdobycie zapisu na swoją stronę jest spasowanie i położenie rozgrywanego przez gracza N kontraktu 1BA

 

albo:

W

N

E

S

1

1 BA1

pas

pas

ktr.2

pas

pas

pas

                                                                                          1 naturalne, 15–18 PC

                                                                                          2 jeżeli kontra jednoznacznie wskazuje wielkie bez atu

 

albo:

W

N

E

S

1

1 BA1

pas

pas

ktr.2

pas

pas

rktr.3

pas

2 4

ktr.

2 5

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

    

1 naturalne, 15–18 PC

2 jeżeli kontra jednoznacznie wskazuje wielkie bez atu

3 rekontra SOS – próba znalezienia lepszej gry w kolor

4 cztery trefle (najniższa czwórka)

5 brak fitu treflowego, cztery kara (najniższa czwórka)

 

 

 

W rozdaniu tym licytacja może się potoczyć na wiele sposobów, kilka z nich zostało przedstawionych wyżej. Jeżeli gracz N zdecyduje się na wejście 1BA, co wydaje się krokiem jak najbardziej oczywistym, jego strona powinna już zapłacić za to wysoką cenę, tzn. co najmniej 200 punktów – za popartyjną wpadkę bez jednej z kontrą. 1BA (N) zostanie bowiem położone bez jednej właśnie, a podjęta ewentualnie przez S próba ratunkowa zupełnie nie powiedzie się – kontrakt 2 (NS), mimo posiadania przez tę stronę ośmiu kart w tym kolorze, zakończy się bowiem wpadką bez dwóch, z kontrą za 500.

Tymczasem pozostawieni sami sobie gracze WE mogliby co najwyżej wygrać kontrakt 3 (za 140 – do oddania jedynie dwa kara, trefl i lewa atutowa) oraz 1BA i 2 (za 90).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (W!);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

5

  

J854

K

108732

Q97

  

K1062

943

AJ4

KJ3

A3

AQJ

965

A10854
   

Q97

1087652

KQ

62

  

W

N

E

S

–

pas

1 BA

pas

3 BA1

pas

pas

pas

1 W nie zadaje Staymana ze względu na układ 4–3–3–3

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

1 BA

pas

2

pas

2

pas

3 BA

pas

pas

pas

Kolejny oczywisty kontrakt, który osiągną prawie wszystkie pary WE. Ze względu na układ 4–3–3–3 W nie musi podjąć próby ewentualnego uzgodnienia rozłożonych 4–4 pików, tylko od razu zapowiedzieć kontrakt firmowy. Przeciwko 3BA (W) N wyjdzie najprawdopodobniej blotką karową (lub pikową). Dzięki korzystnym rozkładom rozgrywający może wziąć tu aż dwanaście lew: pięć treflowych, trzy kierowe, dwie pikowe i dwie karowe. Wystarczy, że zagra K, a potem W na impas. Będzie to zresztą teoretycznie polecane rozwiązanie tego koloru – w ten sposób można bowiem zdobyć pięć wziątek treflowych także przy D 9 x x u N oraz singlowej 9 u S, a także przy singlowej D w ręce dowolnego z obrońców.

Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 990 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 10 (WE);

BA – 12 (WE).

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

6

  

QJ5

109754

-

Q10642

  

8764

Q62

Q97

J53

K1093

K

J8643

A87
   

A2

AJ83

AK1052

K9

  

 

 

 

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

pas1

1

pas

1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

pas

pas

      

1 karta zbyt słaba na pierwszoręczne otwarcie

2 forsing do dogranej: jednokolorowa ręka na karach albo układ 2–4–5–2 (kiedy to S nie może uzgodnić kierów splinterem)

3 pytanie

4 układ 2–4–5–2, cuebid treflowy

5 negatywne

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

pas1

1

pas

1 2

pas

1 3

pas

3 4

pas

4

pas

pas

pas

  

1 karta zbyt słaba na pierwszoręczne otwarcie

2 zazwyczaj negat

3 4+ (wyjątkowo tylko trzy), oczywiście zapowiedź ta jeszcze nie wskazuje silnego trefla

4 maksimum negatu, w zasadzie pięciokartowy fit kierowy (jako że rebid 1 mógł zostać zalicytowany jedynie z trzema kartami w tym kolorze)

 

 

 

Końcówka w kiery powinna zostać zapowiedziana w zasadzie na wszystkich stołach czerwcowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2007. A że rozkłady i w tym wypadku są dla rozgrywającego niezwykle korzystne, powinien on bez większego trudu skompletować jedenaście wziątek. W protokołach będzie zatem dominował zapis 450 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (NS);

– 11 (NS);

– 8 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

7

  

K1075

KJ87

86

KQ6

  

A983

53

A1052

A53

J

A2

KQ73

J109842
   

Q642

Q10964

J94

7

  

 

 

 

 

 

 

 

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

ktr.1

2 2

2

pas

pas

2 BA3

pas

3 /3

pas

pas

pas

1 tylko 12 PC i dubel karo, dopuszczalna jednak ze względu na dwie starsze czwórki

2 6–10 PC, naturalne, nieforsujące – jeżeli, rzecz jasna, stosowany system taką zapowiedź dopuszcza; w każdym razie E nie powinien zgłaszać rekontry, chociażby dlatego, że po niej jego późniejsze 2/3 będą zapowiedzią forsującą

3 wskazanie układu 6 –4

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

ktr.1

2 2

2

3

pas

pas

pas

1 tylko 12 PC i dubel karo, dopuszczalna jednak ze względu na dwie starsze czwórki

2 6–10 PC, naturalne, nieforsujące – jeżeli, rzecz jasna, stosowany system taką zapowiedź dopuszcza; w każdym razie E nie powinien zgłaszać rekontry, chociażby dlatego, że po niej jego późniejsze 2/3 będą zapowiedzią forsującą

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

ktr.1

1 2

1

2

pas

pas

2

pas

pas

3

pas

pas

pas

    

 

1 tylko 12 PC i dubel karo, dopuszczalna jednak ze względu na dwie starsze czwórki

2 naturalne, 4+ , 6–10 PC – gdy zapowiedź 2 miałaby znaczenie konwencyjne

 

 

 

 

 

 

Na WE wychodzą wysokie częściówki w oba kolory młodsze (4 i 4 ) i takie właśnie gry (chociaż raczej na nieco niższym szczeblu) powinny być w turnieju zapowiadane. Rozgrywający odda wówczas lewę kierową oraz dwie treflowe i z łatwością skompletuje dziesięć wziątek.

Strona NS ma wprawdzie uzgodnione oba kolory starsze, a w kierach posiada nawet dziewięć kart, ze względu na niedostatek siły honorowej (17 PC : 23 PC) oraz popartyjne założenia nie będzie jednak najprawdopodobniej podejmowała walki na zbyt wysokim szczeblu, co najwyżej przepchnie się do 2 . Już jej 3 mogłyby bowiem zostać skontrowane i obłożone bez dwóch, za 500 (obrońcy wzięliby wówczas dwa kara, trefla, asa atu, A oraz pikową przebitkę).

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

8

  

Q4

AQ1092

A2

K1076

  

J106

K73

J1043

Q94

K8732

8

Q865

J83
   

A95

J654

K97

A52

  

W

N

E

S

pas

1

pas

2 1

pas

3 2

pas

4 3

pas

pas

pas

  

1 w zamian można zastosować rozmaite rozwiązania konwencyjne (np. odpowiedź forsującym/półforsującym 1BA)

2 czterokartowy fit treflowy, nadwyżka

3 karta minimalna, stąd bezpośredni skok na 4 (zalicytowanie 3 byłoby forsującym zaproszeniem do szlemika)

 

 

Osiągnięcie końcówki w kiery nie powinno sprawić żadnej z par NS najmniejszych problemów. Przeciwko 4 (N) E wyjdzie blotką karo albo blotką pikową. Rozgrywający wyimpasuje króla atu, weźmie więc jedenaście (po wiście karowym) albo nawet dwanaście (po ataku pikiem, przepuszczonym do damy w ręce) lew.

Łowcy maksów staną w tym rozdaniu w kontrakcie 3BA, na który również będą mogli wziąć jedenaście lew. Jeżeli jednak przeciwko 3BA (S) padnie wist W, który zostanie zabity kolejno damą, królem i asem, to rozgrywający – aby zdobyć jedenaście wziątek – będzie musiał rozpocząć rozgrywkę koloru treflowego (by wyrobić sobie w nim fortę) od wyjścia ze stołu 10 (!). Tylko wówczas nie pozwoli on na dostanie się do ręki niebezpiecznemu przeciwnikowi E, który mógłby podegrać pozostałą w ręce rozgrywającego 9. Niezależnie od kontrpoczynań obrońców lewę treflową weźmie wówczas W, który nie będzie w stanie wyrządzić graczowi S żadnej szkody. Ten ostatni zdobędzie wówczas pięć lew kierowych (po wyimpasowaniu króla w tym kolorze), trzy treflowe, dwie karowe oraz pikową.

Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (N!);

– 11 (NS);

– 8 (N!);

BA – 11 (NS).

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

9

  

AK432

KJ4

10543

A

  

J95

A63

AK8

10932

Q10876

Q

QJ976

65
   

1098752

2

KQJ874

  

W

N

E

S

–

1

pas

2 1

pas

4 2

pas

pas

pas

      

1 tylko 6PC, ale niezwykle ofensywny układ 6–5, stąd możliwa odpowiedź two over one

2 rebid 3 nie forsowałby (alternatywą dla zgłoszenia 4 jest sekwencja deskryptywna (opisowa) albo zalicytowanie forsujących 2BA, każda z tych opcji jest jednak daleka od ideału)

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

2 3

pas

4

pas

pas

pas

      

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

2 naturalne, 5 –4+ ; wprawdzie kara są bardzo słabe, nie widać jednak lepszego rozwiązania

3 naturalne, sześć kierów albo bardzo silna piątka

 

 

 

 

Przeciwko tej – znów bardzo popularnej – grze W wyjdzie A i najprawdopodobniej będzie kontynuował K. Rozgrywający przebije w ręce i wyjdzie w atu. Największą szansę na oddanie w kierach tylko jednej lewy daje zagranie na impas damy – zwycięskie przy D x u W oraz przy singlowym A, 3 i 6 w ręce E (trzy konfiguracje rozkładu 3–1). Zagranie w pierwszej rundzie kierów blotki do króla (przy układzie 2–2 symetryczne do poprzedniego) przyniesie natomiast sukces jedynie przy singlowej D u E (jedna konfiguracja rozkładu 3–1). W tym jednak wypadku prawidłowa z teoretycznego punktu widzenia rozgrywka przyniesie graczowi S tylko dziesięć lew – oprócz A odda bowiem dwie wziątki atutowe. Natomiast zagranie w pierwszej lewie kierowej blotki do króla pozwoliłoby złowić singlową damę u E, rozgrywający zdobyłby wówczas cenne jedenaście wziątek.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew, 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 11 (NS);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

10

  

AJ32

7

A9532

982

  

108

AKQ843

KQ10

107

9764

52

J7

AKQ65
   

KQ5

J1096

864

J43

  

W

N

E

S

–

–

pas1

pas

1

pas2

1

pas

3 3

pas

4

pas

pas

pas

    

1 nieco zbyt mało na pierwszoręczne otwarcie

2 tylko grający kontrą bi wykorzystają tu tę konwencję

3 karta graniczna pomiędzy rebidami 2 i 3 , większość jej posiadaczy zdecyduje się wszakże na zapowiedź z przeskokiem (bardzo dobry kolor kierowy, skoncentrowane figury w karach)

 

 

Wszystko będzie zależeć od pierwszego wistu – jeżeli N zaatakuje w któregoś ze swoich asów (lub blotką pikową – spod asa), obrońcy staną przed szansą szybkiego zdjęcia dwóch pików (i kara). Potem dostaną jeszcze wziątkę atutową i położą końcówkę kierową bez jednej. Po wyglądającym natomiast dosyć naturalnie ataku treflowym rozgrywający zrobi już jednak nadróbkę, zabije bowiem A, ściągnie A K D i zagra w trefle, zrzucając z ręki przegrywające piki. S przebije dopiero czwartą rundę tego koloru, więc W zdąży pozbyć się z ręki obu pików. Ostatecznie odda zatem jedynie lewę atutową oraz A.

Ponieważ pierwszy wist asem bądź spod asa przeciwko grom kolorowym jest przez wszystkie brydżowe podręczniki stanowczo odradzany, śmiem twierdzić, że prawie wszyscy zawodnicy W, grający w kiery, wezmą właśnie lew jedenaście i zapiszą sobie 650 albo przynajmniej 200.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

11

  

K42

AJ8

QJ53

943

  

10

KQ52

K1097642

K

A9

73

A8

A1087652
   

QJ87653

10964

-

QJ

  

W

N

E

S

–

–

–

4 (!)

pas

pas

pas1

  

1 jest wielce prawdopodobne, że taki scenariusz będzie często realizowany w praktyce

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

4 (!)

5

pas

pas1

pas

1 E nie powinien dokładać szlemika, jako że partner – licytując 5 – zapewne uwzględnił już w bilansie przynajmniej znaczną część jego wartości honorowych

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

4 (!)

pas

pas

5

pas

pas

pas

    

Kiedyś kontra na otwarcie 4 była karna (wówczas gracz E mógłby taką zapowiedź zaryzykować), czasy te jednak dawno już minęły. Dzisiaj jest to zapowiedź wywoławcza (tak gra zdecydowana większość par tak polskiej, jak i światowej czołówki), nie można więc jej zgłosić ani z ręką W (także – czy przede wszystkim – ze względu na zbyt małą siłę), ani z E. Wszystko, co może zrobić każdy z tych zawodników, to zalicytować swój kolor i liczyć na to, że przygoda ta dobrze się skończy. A co w rzeczywistości z tego wyniknie – popatrzmy...

Jeśli S będzie rozgrywał – najczęściej bez kontry! – zapowiedziane przez siebie 4 , dostanie najprawdopodobniej wist K. Zabije go A i zagra w atu. Obrońca E powinien wówczas wskoczyć A. Jeżeli gracz ten wyjdzie następnie blotką trefl (!) – spod asa – jego partner dostanie się do ręki singlowym K, ściągnie D i wyjdzie w kiera, którego E przebije. A potem ten ostatni gracz odbierze jeszcze A, kładąc grę bez dwóch. Jednak po każdej innej obronie rozgrywający odda tylko pika, kiera oraz dwa trefle i wpadnie tylko bez jednej.

Kontrakt 5 (E) może zostać położony na kilka sposobów – po wiście pikowym albo nawet kierowym. Możliwe jest natomiast zrealizowanie końcówki karowej. Powiedzmy, że przeciwko 5 (W) gracz N wyjdzie w pika. Rozgrywający zabije w dziadku asem i zagra stamtąd kiera – do figury w ręce. N pobije ją A (gdyby przepuścił, przeciwnik zgrałby K, K oraz A, po czym na trefle dziadka wyrzuciłby z ręki wszystkie pozostałe kiery; N dostałby wówczas jedynie dwie wziątki atutowe) i będzie kontynuował pikiem. W przebije w ręce, ściągnie K, po czym wyjdzie z ręki karem. Jeśli N dołoży blotkę, rozgrywający będzie musiał zadysponować ze stołu 7 (!). A potem zgra A i na A 10 wyrzuci z ręki dwie blotki kierowe. Odda zatem jedynie A oraz dwie lewy atutowe.

A gdy na zagraną przez W blotkę atu obrońca N podstawi się waletem, rozgrywający pobije w dziadku asem, na A 10 pozbędzie się z ręki dwóch kierów i zagra w atu. I w tym wypadku odda więc tylko A oraz lewę atutową.

Dużo łatwej byłoby graczom NS zrealizować kontrakt 3BA, a nawet 4BA (siedem lew treflowych, pikowa oraz dwie karowe), pierwszego z nich prawie żaden S na pewno nie pozwoli im jednak rozgrywać. A drugiego – po otwarciu 4 nie będzie można zapowiedzieć, 4BA byłyby bowiem wówczas licytacją konwencyjną (i wskazywałyby kartę dwukolorową)...

Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 11 (WE);

– 6 (WE);

– 8 (NS);

BA – 10 (WE).

 

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

12

  

98

876

J53

KJ943

  

AQ10642

KQJ

108

86

53

10943

AKQ62

A2
   

KJ7

A52

974

Q1075

  

W

N

E

S

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

    

1forsujące 

 

 

 

 

 

 

W końcówce pikowej znajdzie się tu ogromna większość par WE, niektóre zagrają 3BA. I znów rozkłady są dla strony WE niezwykle korzystne, na obie gry będzie więc można wziąć aż dwanaście lew. Wystarczy zaimpasować podwójnie piki (króla z waletem) – kolor ten da wówczas rozgrywającemu sześć lew, co w połączeniu z pięcioma karami oraz A zapewni mu wziątek dwanaście. Mimo jednak, że teoretycznym minimaksem rozdania jest szlemik w bez atu – warty 990 dla WE, zapisem dominującym w protokołach będzie 480 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 990 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 12 (WE);

– 12 (WE);

– 12 (WE);

BA – 12 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

13

  

Q93

986

Q97653

6

  

AJ76

102

-

AKJ10432

K1082

AJ74

K42

Q5
   

54

KQ53

AJ108

987

  

W

N

E

S

–

pas

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

2 3

pas

3 /3 BA4

pas

4 5

pas

4 6

pas

5 7

pas

5 8

pas

6

pas

pas

pas

 

 

1 5+ , niewykluczone starsze czwórki, forsing do dogranej

2 cztery kiery

3 cztery piki lub wskazanie stopera w tym kolorze (przy braku zatrzymania karowego, a więc niemożliwości zalicytowania 2BA)

4 cztery piki, nie jest to jednak zachęcające uzgodnienie tego koloru, jako że partner nie musi mieć w nim czterech kart; konwencyjne 3BA mówią natomiast o czterech pikach i zatrzymaniu w czwartym kolorze – tu: karach (jest to jednak nowoczesna konwencja, którą mają w swym repertuarze tyko nieliczne pary)

5 krótkość karowa, potwierdzenie czterech pików

6 negatywne, pali się K

7 cuebid, jeszcze jeden krok naprzód

8 cuebid

 

 

Nie wszystkie duety WE dojdą w tym rozdaniu do szlemika, jest on tu zresztą kontraktem granicznym. Po pierwszym wiście w kiery rozgrywający – aby wziąć dwanaście lew – będzie bowiem musiał celnie wyimpasować D. Po każdym innym ataku gracz W będzie jednak mógł sobie pozwolić na oddanie lewy atutowej. Na przykład po ataku karem i przebiciu go w ręce – najlepiej będzie wyjść stamtąd W i puścić go wkoło, co pozwoli na zachowanie kontroli atutowej także przy wielu konfiguracjach rozkładu pików 4–1. Taka rozgrywka przy turniejowym rozkładzie prowadzić będzie do zdobycia wszystkich trzynastu wziątek (chyba że po przebiciu w ręce wistu karowego, wyjściu stamtąd W i wstawieniu przez N D, rozgrywający przepuści ją, aby zagwarantować sobie realizację szlemika). Wielki szlem w piki jest zresztą do wygrania zawsze, jeśli tylko W trafnie zaimpasuje damę atu. Po ataku w kiery 6 i 7 okażą się zatem w zasadzie kontraktami o takiej samej szansie sukcesu – aby zrealizować tak szlemika, jak i szlema, trzeba będzie rozegrać kolor atutowy tak, aby nie oddać w nim lewy (chociaż grając szlemika, rozgrywający może zgubić jedną wziątkę w trakcie tzw. bezpiecznej rozgrywki).

Minimaks teoretyczny: 7 (WE), 13 lew; 2210 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (WE);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 13 (WE);

BA – 12 (E!).

 

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

14

  

J84

K65

Q752

K32

  

Q96

AQ87

943

AQ7

A1052

J32

KJ6

1065
   

K73

1094

A108

J984

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

pas

pas

 

 

 

Tak potoczy się licytacja na zdecydowanej większości stołów. Przeciwko 1BA (W) broniący N wyjdzie najprawdopodobniej 2. Analiza wykazuje, że po optymalnej obronie rozgrywający powinien wziąć tylko siedem lew, czyli zrobić równo swoje (odda bowiem zazwyczaj trzy kara, kiera, pika i trefla). Nieco lepiej grałoby się zawodnikom WE w kolor – mogliby bowiem zrealizować kontrakty 2 i 2 . Nie ma jednak żadnych możliwości, aby wylicytować któryś z nich – ani w Polsce, ani poza naszym krajem...

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew albo 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

15

  

AK8

A6

J983

K743

  

Q10632

J93

K65

QJ

J54

1087

A2

A10982
   

97

KQ542

Q1074

65

  

 

 

 

 

 

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2 2

pas

pas

2 3

pas

pas

3 4

pas

pas

pas

  

1 transfer na kiery

2 beznadwyżkowe przyjęcie transferu partnera

3 w korzystnych założeniach ożywienie licytacji jak najbardziej wskazane

4 drugi kolor, 5 –4

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2 2

pas

pas

2 3

pas

pas

3

pas

pas

3

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

      

 

 

 

1 transfer na kiery

2 beznadwyżkowe przyjęcie transferu partnera

3 w korzystnych założeniach ożywienie licytacji jak najbardziej wskazane

 

 

 

 

 

 

Gdyby ostatecznym kontraktem stały się 2 (S), broniący mogliby go położyć, biorąc dwa trefle, dwa kara i przebitkę w tym kolorze oraz dodatkową lewę atutową, którą zdobyliby, gdyby E zagrał po raz trzeci w trefle. Doszłoby bowiem wówczas do promocji atutowej. Zazwyczaj jednak gracz W racjonalnie ożywi licytację 2 , a S pokaże wówczas swój drugi kolor, zgłaszając 3 . Ta gra będzie z kolei nie do położenia, obrońcy wezmą wtedy tylko dwa trefle i dwie lewy atutowe. Wówczas jednak E najprawdopodobniej przepchnie się w 3 i te właśnie – z maksową kontrą e-N-a – staną się kontraktem ostatecznym. Obrońcy wezmą trzy lewy atutowe i dwie pikowe – gra zostanie zatem położona bez jednej, za 100. I tak właśnie doszliśmy do teoretycznego minimaksa rozdania.

Minimaks teoretyczny: 3 pp (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

16

  

A6

J73

9542

K982

  

QJ10874

85

Q1063

Q

K9

AQ62

AJ8

10654
   

532

K1094

K7

AJ73

  

W

N

E

S

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 4

pas

pas

pas

    

1 słabe dwa, otwarcie wątpliwe ze względu na znikomą siłę honorową i marne honory, jednak z ofensywnym układem 6–4 dopuszczalne

2 pytanie o singla

3 singiel treflowy

4 niestety, trzeba zapowiedzieć końcówkę

 

 

 

 

W

N

E

S

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

3 4

pas

pas

pas

    

1 multi, otwarcie wątpliwe ze względu na znikomą siłę honorową i marne honory, jednak z ofensywnym układem 6–4 dopuszczalne

2 pytanie

3 dół otwarcia

4 do koloru partnera, wówczas inwit; jeśli zaś W ma kiery, to zapowie 4 (możliwe są też inne rozwiązania konwencyjne, np. w odpowiedzi na pytające 2BA otwierający licytuje 3 – minimum na kierach, bądź 3 – minimum na pikach; tu – według tej wersji – E zapowiedziałby po 3 partnera 3 i na tym licytacja wygasłaby)

 

albo:

W

N

E

S

pas (!)

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

pas

pas

 

albo:

W

N

E

S

pas (!)

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

pas

ktr.

pas

2 BA1

pas

3

pas

pas

pas

  

 

 

 

 

1 kolory młodsze

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas (!)

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

pas

ktr.

3

pas

pas

pas

Możliwe są też inne warianty rozwoju licytacji w tym interesującym rozdaniu. Na ogół strona WE będzie grała w nim w piki – gracz E na pewno weźmie wówczas dziewięć lew (oddając po jednej w każdym kolorze), jego partner może natomiast zostać ograniczony do ośmiu wziątek, chociaż wyłącznie po ataku karowym i późniejszym zmontowaniu przez broniących przebitki w tym kolorze.

Strona NS mogłaby natomiast wziąć dziewięć lew w trefle (oddając po jednej wziątce w każdym z kolorów), gdyby – rzecz jasna – przeciwnicy pozwolili jej kontrakt 3 rozgrywać...

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS) z kontrą, 8 lew albo 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (E!);

– 8 (NS);

– 9 (E!);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

17

  

AKQ10

8742

976

J7

  

9876

1093

AJ10

952

J432

J65

K5

A1063
   

 

 

 

 

 

5

AKQ

Q8432

KQ84

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

1 we Wspólnym Języku 5 –4 albo 5 –4

2 inwit (N jest po pasie)

3 przyjęcie zaproszenia partnera, a przy tym wskazanie trzech kierów (czyli układu ręki 1–3–5–4; także we Wspólnym Języku – przy sile 15+ PC – otwierający musi mieć 5 –4)

 

 

Przeciwko 3BA (N) E wyjdzie na pewno w pika. Najprostsza droga do sukcesu rozgrywającego to natychmiastowe zgranie wszystkich lew pikowych (i wyrzucenie ze stołu dwóch kar i trefla albo nawet trzech kar) i zagranie z ręki W – aby wyrobić sobie dwie wziątki w tym kolorze. Gracz N weźmie wówczas cztery piki, trzy kiery oraz dwa trefle, podczas gdy broniący będą mogli ściągnąć jedynie A i trzy lewy karowe. Po innym ataku – treflowym czy kierowym – zadanie rozgrywającego będzie znacznie trudniejsze, też będzie on jednak w stanie odnieść sukces. Jeżeli nawet nie uda mu się wyrobić forty karowej, z pomocą przyjdzie mu podział kierów 3–3. A problemy z komunikacją dotkną również obrońców; między innymi z tego powodu w końcówce rozdania będą oni musieli dopuścić przeciwnika do w zasadzie bezdojściowej ręki.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

18

  

AJ4

Q32

Q107

KJ82

  

Q965

A107

J42

1097

K32

J864

A986

Q5
   

1087

K95

K53

A643

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

pas

1

pas

1 BA

pas

pas

pas

  

Na NS nie ma wprawdzie siły na końcówkę, ale wszystko leży dla tej strony korzystnie, gracz S będzie więc mógł wziąć na bez atu aż dziewięć lew. I to nawet bez pomocnego wistu pikowego, który w rzeczywistości nastąpi. Oczywiście – przede wszystkim w widne karty, aby bowiem te dziewięć wziątek skompletować, S musiałby nie tylko wykonać impasy przeciwko 9 oraz W, ale też trafić drugą D za układem impasowym na stole. Wziąłby wówczas dwa piki, kiera, dwa kara i cztery trefle. Gwoli ścisłości, kontrakt 3BA (N) położyłby jedynie wist blotką kierową, podgrywający 9 w ręce S, broniący zdobyliby wówczas na pewno trzy lewy kierowe, pikową oraz karową.

W rzeczywistości rozgrywający (gracz S) na pewno wykona jednak impas przeciwko D i weźmie osiem albo nawet tylko siedem lew (jeśli E – po utrzymaniu się w pierwszej lewie K – odwróci blotką kierową, podgrywając 9 u S – otworzy to drogę do wzięcia przez broniących trzech wziątek w tym kolorze; a ponadto pika, kara oraz trefla).

Minimaks teoretyczny: 3 BA (S!), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (S!);

BA – 9 (S!).

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

19

  

J92

K10984

AK86

7

  

AQ1073

AQJ3

2

Q42

86

7

J753

KJ10865
   

K54

652

Q1094

A93

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

3 2

pas

pas

pas

    

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku można z tą ręką spasować i wówczas 1 partnera stanie się kontraktem ostatecznym

2 6+ , w zasadzie do pasa

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

3 2

pas

4 3

pas

pas4

pas

 

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku można z tą ręką spasować i wówczas 1 partnera stanie się kontraktem ostatecznym

2 6+ , w zasadzie do pasa

3 inwit, karta W nabrała dodatkowej wartości

5 E jest jednak zbyt słaby honorowo, by zaproszenie partnera przyjąć

 

 

Przeciwko treflowej grze E S – jeśli zdyskontuje informacje z licytacji – wyjdzie blotką atu. Powiedzmy, że rozgrywający utrzyma się w ręce, zaimpasuje piki damą i zagra w karo. Obrońca S utrzyma się wówczas 9, po czym zagra A i treflem. I rozgrywający będzie mógł jedynie ściągnąć A, przebić w ręce pika, a następnie A dostać się do fort pikowych. Na dwa piki wylecą z ręki dwa kara, ostatnie karo trzeba będzie jednak oddać. Tak więc gracz E weźmie dziesięć lew, jedenastej staranna obrona zawsze będzie w stanie go pozbawić (także po ataku w kiery albo w kara). Rozgrywający nie zdoła przebić w dziadku trzech kar, nie uda mu się też wykorzystać i fort pikowych, i lewy na W (wyrobionego przy pomocy ekspasu). Nie ma bowiem komunikacji, aby wykonać wszystkie potrzebne do zdobycia jedenastu wziątek manewry, tzn. przebić w dziadku dwa kara, czwarte karo z ręki wyrzucić na wyrobionego przy pomocy ekspasu W i zaimpasować K.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (S!);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

20

  

J109654

8

Q652

104

  

AKQ

32

KJ10983

53

832

AKQ964

7

Q62
   

7

J1075

A4

AKJ987

  

W

N

E

S

1

pas

1

2

2

pas

3 1

pas

4 2

pas

pas

pas

1 6+ , inwit do końcówki

2 karta graniczna, można też z nią spasować (szczególnie w turnieju na maksy)

 

 

 

 

 

 

Większość par WE osiągnie w tym rozdaniu końcówkę kierową. Niestety, przeciwko 4 (E) S zaatakuje A, K i treflem, a w ostatniej z tych lew jego partner nadbije atut dziadka singlową 8. A potem S weźmie jeszcze A oraz – zupełnie niespodziewanie, przynajmniej z punktu widzenia rozgrywającego – lewę atutową. Końcówka w kiery zostanie zatem położona bez dwóch, za 200. Takich zapisów znajdzie się w protokole niemało...

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 7 (E!).

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

21

  

954

10652

982

1054

  

AQ6

KQ873

74

Q87

KJ732

A63

KJ632
   

108

AJ94

KQJ105

A9

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

pas

1

2

2 1

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

1 forsujące na jedno okrążenie

 

 

 

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

pas

1

2

3 1

pas

4 2

pas

4 3

pas

pas

pas

 

 

1 forsing do dogranej z fitem pikowym

2 naturalne, drugi kolor rozgrywającego

3 negatywne, minimum forsingu

 

 

 

Prawie wszystkie pary WE uczestniczące w czerwcowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2007 znajdą się w tym rozdaniu w końcówce pikowej. Przeciwko 4 (E) obrońca S wyjdzie K. Rozgrywający może przepuścić, pobić kontynuację karową asem, ściągnąć A D, przebić w ręce kiera, przebić na stole trzecią rundę kar, a potem zagrać stamtąd w trefla. Gracz E odda wówczas tylko dwie lewy: karową oraz na A.

Ściągnięcie A D przed przebiciem na stole kara zabezpieczy rozgrywającego przed rozkładem dwa kara i dwa piki w ręce N. Gdyby zaś okazało się, że piki są rozłożone 4–1, należałoby albo ściągnąć do końca atuty i wyjść w trefle (tylko dziesięć lew), albo od razu zagrać w trefle i spróbować przebić na stole karo. Jeżeli N nie nadbije tej lewy, trzeba będzie zagrać z dziadka D i trefla, wykorzystując szansę na wzięcie nawet w tych okolicznościach lew jedenastu (jeśli zaś N nadbije karo lub przebije trefla, skończy się na dziesięciu wziątkach).

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

22

  

J96

AQ108654

75

9

  

A107542

-

AKJ984

K

K

K932

102

AQ8743
   

Q83

J7

Q63

J10652

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

4

ktr.

pas

6 1

pas

pas

pas

1 na tak układowe ręce nie ma lekarstwa

 

 

 

 

 

 

 

 

Rzeczywiście, zwycięski może tu być zarówno pas na kontrę partnera na 4 (tu: 800 za wpadkę przeciwników bez czterech), zgłoszenie 4 (tu: 680 za dwanaście lew), jak i przesądzenie gry premiowej zapowiedzią 6 . Ręka W ma jednak ogromny potencjał wygrywający, rozwiązanie trzecie wcale nie będzie więc takie rzadke. W rozdaniu wychodzi nawet szlem karowy – aby go zrealizować, rozgrywający musiałby tylko przebić w dziadku pika i zaimpasować przeciwnikowi S damę atu. Nieco lepszą rozgrywką kontraktu 6 będzie jednak przebicie na stole dwóch pików (oczywiście – jeśli nie padnie wist w atu), a komunikowanie się z ręką przebitkami kierowymi. Da to jednak rozgrywającemu tylko dwanaście lew. Nie powinien się on przy tym połaszczyć na ściągnięcie dziadkowych figur treflowych, N przebije mu bowiem wówczas już pierwszą z nich i szlemika położy...

Ponieważ w rozdaniu tym strona WE może zrealizować wielkiego szlema w kara (za 2140), jego teoretycznym minimaksem jest obronne 7 (NS). Kontrakt ten może zostać maksymalnie obłożony bez siedmiu, z kontrą za 1700.

Minimaks teoretyczny: 7 (NS) z kontrą, 6 lew; 1700 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 13 (WE);

– 7 (WE), – 6 (NS);

– 12 (WE);

BA – 11 (WE).

 

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

23

  

98

J7643

10

KQJ82

  

K5

AK98

A8742

107

1073

Q10

Q963

9543
   

AQJ642

52

KJ5

A6

  

W

N

E

S

–

–

–

1

ktr.1

pas

2

2

pas

pas

pas

  

1 zapowiedź bezpieczniejsza niż popartyjne wejście 2 – z tak słabym kolorem

 

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

1

ktr.1

pas

2 2

2

3

3

pas

pas

pas

      

 

1 zapowiedź bezpieczniejsza niż popartyjne wejście 2 – z tak słabym kolorem

2 siła koloru!

 

 

 

 

Na zdecydowanej większości stołów pary NS utrzymają się przy grze w pikowych częściówkach. Rozgrywający ma do oddania dwa kiery, karo oraz pika, weźmie więc dziewięć lew: albo przebije na stole karo, w razie potrzeby ekspasując obrońcy W asa, albo po wyatutowaniu wykorzysta lewy treflowe.

Natomiast strona WE mogłaby zrealizować tu kontrakt 3 , chociaż wymagałoby to od rozgrywającego wizjonerskiego rozwiązania koloru atutowego (blotka do damy, a potem impas waleta w ręce S albo zagranie ze stołu damy w pierwszej rundzie koloru).

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

24

  

75

A1072

J82

K986

  

J1062

Q543

A4

A75

AK

J8

KQ1065

J1032
   

Q9843

K96

973

Q4

  

W

N

E

S

pas1

pas

1 BA2

pas

2

pas

2

pas

3 BA

pas

pas

pas

1 zbyt słaba ręka na pierwszoręczne otwarcie

2 tę kartę można natomiast z powodzeniem zakwalifikować do otwarcia silnym bez atu (15–17 PC), a to ze względu na gęste czternaście miltonów, wysokie blotki oraz dobrego longera w karach

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas1

pas

1

pas

1

pas

1 BA2

pas

2 BA3

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

 

1 zbyt słaba ręka na pierwszoręczne otwarcie

2 rebid lepszy niż alternatywne 2

3 inwit

 

 

 

 

 

To również powinien być kontrakt standardowy. Przeciwko 3BA (E) S wyjdzie blotką pikową. Rozgrywający powinien zgrać A K, dostać się do stołu A i zagrać stamtąd W. W ten sposób wyrobi sobie dodatkową wziątkę w tym kolorze i będzie już dysponował dziewięcioma lewami (pięć karowych, trzy pikowe oraz treflową). Gdyby gracz E rozpoczął od ściągnięcia pięciu kar, wpadłby w poważne tarapaty komunikacyjne i znalazłby się o krok od porażki, nawet wówczas byłby jednak w stanie się wybronić...

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25

  

AJ106

1097642

J2

Q

  

K853

K3

765

10975

Q72

QJ

KQ984

J43
   

94

A85

A103

AK862

  

W

N

E

S

–

pas1

pas2

1 BA

pas

2 3

pas

2 4

pas

2 5

pas

4 6

pas

pas

pas

  

1 słabe kiery, boczna czwórka pików – to dwa przeciwwskazania do otwarcia słabymi 2cc (2 multi)

2 karta zbyt słaba na otwarcie

3 transfer na kiery

4 beznadwyżkowe przyjęcie transferu partnera

5 naturalne: 5+ –4 , w zależności od ustaleń pary forsing do dogranej albo jedynie inwit

6 załóżmy, że 2 e-N-a były tylko inwitem – ze swoją piękną, asową kartą i trzykartowym fitem w kierach S wrzuca wówczas końcówkę w ten ostatni kolor

 

Kolejny kontrakt standardowy, który powinien zostać osiągnięty na zdecydowanej większości stołów czerwcowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2007. I na każdym z nich gracz S weźmie jedenaście lew, ma bowiem do oddania jedynie kiera oraz pika. Atuty dzielą się bowiem 2–2, a przegrywające karo z dziadka zostanie wyrzucone na treflowy honor ręki...

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 11 (NS);

– 9 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26

  

J1042

753

J54

632

  

K63

KJ842

Q9

KQ9

A7

AQ10

A632

AJ105
   

Q985

96

K1087

874

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

pas

2 BA

pas

3 1

pas

3 2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 BA7

pas

5 8

pas

5 9

pas

5 10

pas

7

pas

pas

pas

1 pytanie o fit treflowy i kierowy

2 co najmniej czterokartowy fit treflowy (do wariantu, w którym partner ma prawdziwe trefle)

3 pięć kierów

4 cuebid, trzykartowy fit kierowy

5 cuebid

6 cuebid, E stara się skłonić partnera do zadania Blackwooda, posiada bowiem łatwo sprzedawalne wartości

7 Blackwood

8 tu: cztery wartości

9 pytanie o damę atu

10 jest D!, a przy tym brak bocznego króla

11 partner wskazał bardzo dobry fit treflowy, może zatem mieć w tym kolorze – oprócz asa – waleta albo nawet pięć kart; W zapowiada więc wielkiego szlema (licząc na to, że przy tylko czterech treflach partner posiada D bądź dubla w tym kolorze); oczywiście pesymista poprzestanie na szlemiku

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

pas

2 1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 BA7

pas

5 8

pas

5 BA9

pas

6 10

pas

7 11

pas

pas

pas

    

1 odwrotka

2 pięć kierów, 11+ PC

3 wskazanie koloru do gry, wezwanie do cuebidu

4, 5, 6 cuebidy (chyba że – według stosowanego systemu – W musi rozpocząć od 3BA – wskazujących dobrą rękę bez krótkości)

7 Blackwood

8 tu: jedna wartość

9 inwit wielkoszlemowy (5 byłoby pytaniem o damę atu, 5 – do pasa, a 5 – pytaniem o boczne króle)

10 dodatkowa wartość w treflach, bez wątpienia dama (W wskazał już K, K oraz K)

11 z ostatniej odzywki partnera E dowiedział się o obecności w jego ręce mariasza treflowego, wolno mu więc zaryzykować wielkiego szlema; trzynastą lewę przyniesie przebitka pika w ręce E – jeżeli, rzecz jasna, W ma trzy karty w tym kolorze; oczywiście i w tym wypadku pesymista zadowoli się szlemikiem...

 

Dosyć trudny wielki szlem w kiery, znajdą się w nim tylko niektóre pary WE. Wyżej przedstawiłem dwie drogi do tego kontraktu wiodące, w obu wypadkach prowadzący licytację nie miał jednak wyliczonych trzynastu lew, musiał więc podjąć pewne ryzyko. Warto było, w turniejowym rozdaniu kontrakt 7 można bowiem łatwo zrealizować. Wystarczy przebić na stole pika, a przegrywające karo ręki wyrzucić na honor treflowy.

Minimaks teoretyczny: 7 (WE), 13 lew; 2210 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (WE);

– 11 (WE);

– 13 (WE);

– 9 (WE);

BA – 12 (WE).

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

27

  

KQ754

KQ52

-

10874

  

A3

A743

K98532

K

J106

10986

74

AQ52
   

982

J

AQJ106

J963

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

1

ktr.1

1 BA2

2

2

pas

pas

pas

      

1 kontra sputnik

2 bilansowe podniesienie do 2

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

1

ktr.1

1 BA2

2

2

pas

pas

3

pas/ktr.

pas

pas

(pas)

      

 

 

 

1 kontra sputnik

2 bilansowe podniesienie do 2

 

 

 

 

 

Najprawdopodobniej na większości stołów licytacja wygaśnie w kontrakcie 2 . Przeciwko tej grze E wyjdzie 9 (odmiennie), a jego partner zabije lewę A, ściągnie K i będzie kontynuował kierem. Rozgrywający dokona przebitki w dziadku, na A wyrzuci z ręki trefla, po czym zagra blotkę atu – do króla w ręce. Jeżeli będzie następnie kontynuował stamtąd małym pikiem (na drugiego A u W), odda jeszcze wziątkę na asa atu oraz dwie treflowe i zrobi swoje. Osiem lew można także będzie zdobyć po każdym innym wiście i dalszej obronie graczy WE.

Od czasu do czasu 2 strony WE zostaną przelicytowane przez przeciwników 3 . I ten ostatni kontrakt będzie grany, nierzadko z kontrą. Po każdej racjonalnej obronie gra zostanie położona, ale tylko bez jednej. Wpadka strony WE, nawet za 100, okaże się zatem opłacalną obroną wychodzących przeciwnikom 2 .

Minimaks teoretyczny: 2 BA (W!) z kontrą, 7 lew albo 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (NS);

BA – 7 (W!).

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28

  

1063

AQJ1043

Q4

QJ

  

AK

K95

1075

109532

98754

72

A92

AK4
   

QJ2

86

KJ863

876

  

W

N

E

S

pas

1

1 1

1 BA

ktr.

2

pas

pas

2 /3

pas

pas

pas

1 piki nie najwyższej jakości, ale...

 

 

 

 

Z tej częściówkowej batalii zwycięsko wyjdzie najczęściej posiadająca lekką przewagę honorową (21 PC : 19 PC) strona WE. Zarówno jej 2 , jak i 3 powinny zostać wygrane – dzięki równemu podziałowi pików oraz korzystnej konfiguracji trefli (od N spadną D W sec). Jeżeli przeciwko 2 (E) broniący zagrają trzy razy w kiery, rozgrywający zrzuci w trzeciej z tych lew z ręki karo, a potem odda jeszcze tylko lewy pikową oraz karową. Natomiast grając w trefle, nawet po najgroźniejszym ataku karowym – rozgrywający może na przykład ściągnąć A K, wejść na stół A, przebić w ręce pika, wrócić do dziadka K i zagrać stamtąd fortę pikową. A gdy S ją przebije, nadbić w ręce i odejść w kolor czerwony. Obrońcy odbiorą wówczas dwa kara i dwa kiery, trzecia runda tego ostatniego koloru zostanie jednak przebita na stole 4. Istnieją też inne drogi do zrealizowania kontraktu 3 wiodące.

Natomiast kierowy kontrakt strony NS mógłby zostać ograniczony do siedmiu wziątek, jeśli obrońcy wzięliby wszystkie należne im lewy: A K, A K, A oraz pikową przebitkę (tej dokonałby gracz W).

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew ; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

29

  

93

75

QJ108

Q10852

  

A108

AQJ4

943

763

7654

10862

752

KJ
   

KQJ2

K93

AK6

A94

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2 BA1

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 lub zalicytowany w inny sposób, w zależności od stosowanego systemu, inwit (np. najpierw Stayman 2 , a potem – po 2 partnera – 2BA)

 

 

 

 

 

To również będzie kontrakt standardowy, NS posiadają przecież 25 PC i longera roboczego w treflach. Niestety, ta w zasadzie bilansowa gra zostanie często położona ze względu na słabość strony rozgrywającej w kierach. Jeżeli W odda pierwszy wist w ten kolor, obrońcy wezmą K (rozgrywający będzie bowiem musiał wyrobić sobie ten kolor), trzy kiery oraz A. A gdy przeciwko 3BA (S) broniący W wyjdzie pasywnie – blotką treflową bądź karową, to po dostaniu się do ręki K jego partner będzie musiał zagrać 10 (!). Obrońcy ściągną wówczas cztery kiery oraz A, co będzie równoznaczne z położeniem gry przeciwników bez dwóch. Jeśli jednak w kluczowym momencie E zagra w niższego kiera (bądź w cokolwiek innego), rozgrywający zrobi już swoje albo nawet weźmie nadróbkę (gdy E w ogóle nie podegra kierów), wyrobi sobie bowiem ponadto dwie wziątki w pikach. A as tego koloru znajduje się przecież w ręce bezpiecznego przeciwnika W...

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew albo 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

30

  

A10983

9

973

K863

  

54

74

Q854

J9742

2

10652

KJ102

AQ105
   

KQJ76

AKQJ83

A6

-

  

 

 

 

 

 

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

pas

2 1

pas

2 2

pas

5 BA3

pas

6 4

pas

7

pas

pas

pas

  

1 acolowski forsing do dogranej

2 odpowiedź pozytywna: 5+ albo 4 –5+ / , a ponadto trzy kontrole bądź wartości je rekompensujące

3 atutowa

4 jeden starszy honor w pikach

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

2 1

pas

2 2

pas

5 3

pas

5 4

pas

7

pas

pas

pas

  

1 acolowski forsing do dogranej

2 odpowiedź pozytywna: 5+ albo 4 –5+ / , a ponadto trzy kontrole bądź wartości je rekompensujące

3 Blackwood wyłączeniowy – pytanie o cztery wartości: trzy asy (poza treflowym) oraz K

4 jedna wartość

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1

ktr.1

2 2

pas

2 BA3

pas

5 BA4

pas

6 5

pas

7

pas

pas

pas

  

1 kontra wywoławcza

2 odwrotka (jeśli system utrzymuje tę konwencję po kontrze przeciwnika, inaczej S powinien od razu zadać atutową 5BA albo Blackwooda wyłączeniowego 5 )

3 pięć pików, 7–9 PC

4 atutowa

5 jeden starszy honor w pikach

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1

ktr.1

2 2

pas

2 BA3

pas

5 4

pas

5 5

pas

7

pas

pas

pas

  

1 kontra wywoławcza

2 odwrotka (jeśli system utrzymuje tę konwencję po kontrze przeciwnika, inaczej S powinien od razu zadać atutową 5BA albo Blackwooda wyłączeniowego 5 )

3 pięć pików, 7–9 PC

4 Blackwood wyłączeniowy – pytanie o cztery wartości: trzy asy (poza treflowym) oraz K

5 jedna wartość

 

 

Ten ze wszech miar poprawny i bezproblemowy w rozgrywce wielki szlem w piki jest kontraktem nietrudnym do osiągnięcia i powinien zostać zagrany przez wiele uczestniczących w czerwcowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2007 duetów NS. Po wskazaniu przez gracza N pików i co najmniej półpozytywnej ręki wystarczy, że partner zapyta go o starsze figury atutowe. Nawet przy tylko A x x x u N istnieje ogromna szansa, że ewentualne przegrywające kara tej ręki zostaną wyrzucone na kiery otwierającego. A potem karo z ręki S zostanie przebite u N...

Minimaks teoretyczny: 7 (NS), 13 lew; 1510 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 12 (NS);

– 13 (NS);

BA – 12 (N!).

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

31

  

42

J106

AJ10976

85

  

KQJ976

A87

-

J964

A1053

K942

K53

AQ
   

8

Q53

Q842

K10732

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

pas

pas

    

1 forsujące

2 naturalne, 5+ –4+

3 zachęcające uzgodnienie pików

4 krótkość karowa

5 przy spalonym K gracza E raczej nie stać na zrobienie jeszcze jednego kroku w kierunku szlemika

 

Kolejny popularny kontrakt, chociaż niejedna para WE zapędzi się do szlemika w piki. Na przykład po krótkościowych 4 W – jego partner może się jeszcze zdecydować na cuebid 4 , a W pokazać renons karowy odzywką 5 . Bez wątpienia E zgłosi wówczas szlemika w piki, który zresztą będzie zupełnie przyzwoitym kontraktem. Niestety, K leży za impasem, 6 będzie zatem musiało zostać przegrane (rozgrywający odda bowiem też kiera).

Minimaks teoretyczny: 5 (E!), 11 lew albo 5 (WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (NS);

– 11 (E!);

– 11 (WE);

BA – 10 (WE).

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

32

  

J6

QJ754

J65

A87

  

82

98

943

QJ10543

Q543

A632

AQ8

K9
   

AK1097

K10

K1072

62

  

W

N

E

S

pas

pas

1 BA

pas

pas

2 1

pas

3 BA2

pas

pas

pas

  

1 karta graniczna, niektórzy jej posiadacze zatem spasują

2 S jest bardzo silny, wie ponadto, że prawie wszystkie brakujące honory znajdują się u E, będzie zatem rozgrywał jak w widne karty

 

 

 

 

 

Jeżeli – według stylu gry pary – ożywienie licytacji przez e-N-a mogło nastąpić z jeszcze słabszą kartą, S powinien się zadowolić zgłoszeniem 2BA, a N może podnieść je do 3BA. Przeciwko tej grze W wyjdzie D, a jego partner zabije ją królem i będzie kontynuował treflem. Aby zrealizować kontrakt, rozgrywający musi pobić asem drugą rundę trefli. Następnie zagra on ze stołu W na impas, powtórnie zaimpasuje piki dziesiątką w ręce i ściągnie jeszcze trzy lewy pikowe, zrzucając z dziadka trefla, karo i kiera. W kolejnej lewie S wyjdzie z ręki K, a po przepuszczeniu go przez obrońcę E – będzie kontynuował kierem, dziesiątkę z ręki przejmując honorem na stole. Nawet jeśli w czterokartowej końcówce:

 

32

  

-

J7

J6

-

  

-

-

943

J

-

6

AQ8

-
   

-

-

K1072

-

  

E odejdzie optymalnie D – rozgrywający zabije w ręce K i zagra blotkę karo do dziadkowego waleta. I obrońca E dostanie jeszcze tylko wziątkę na A. Gra zostanie zatem zrealizowana z nadróbką.

Gdyby zaś rozgrywający zdecydował się na dwukrotne przepuszczenie trefli, mógłby już zostać obłożony. W drugiej lewie W przejąłby bowiem partnerową 9 dziesiątką, a w lewie trzeciej wyszedłby blotką karo. Jego partner wstawiłby na trzeciej ręce 8, więc rozgrywający utrzymałby się 10 i zagrałby K i 10 – do W na stole. Obrońca E zabiłby asem drugą rundę kierów, po czym ściągnąłby A i kontynuowałby D (!). Gracz S utrzymałby się w ręce K, ściągnąłby karową fortę i musiałby zagrać stamtąd w piki – oddałby zatem jeszcze piątą wziątkę (poza dwoma treflami, A i A) – 
na D.

 

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

BA – 10 (NS).

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33

  

J10

AK10963

A94

42

  

K985

52

753

AJ96

A64

Q874

K86

1085
   

Q732

J

QJ102

KQ73

  

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

2

pas

pas (!)

pas

      

Bardzo brzydkie, niepełnowartościowe 11 PC, a przy tym singiel w partnerowych kierach skłaniają do dużej ostrożności. Tym bardziej, że nie jest to mecz, tylko turniej na maksy. I rzeczywiście – kontrakt 2 jest w tym rozdaniu górnym pułapem możliwości strony NS, rozgrywający będzie bowiem musiał oddać dwie lewy pikowe, karową, treflową oraz atutową. Oczywiście, pod warunkiem że najpóźniej w momencie, kiedy S już wyatutuje i będzie miał wyrobione kara, broniący nie zaniedbają ściągnięcia dwóch lew pikowych...

 

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew, 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 6 (NS, WE!);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33