![]() |
Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2008 |
![]() |
|
Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
Nasz System:
1 karta graniczna, brzydkie 7 PC, można też zatem z powodzeniem zacząć od odpowiedzi negatywnym 1![]() 2 układ 4![]() ![]() 3 czterokartowy fit kierowy, minimum rebidu
albo:
1 karta graniczna, brzydkie 7 PC, można też zatem z powodzeniem zacząć od odpowiedzi negatywnym 1![]() 2 stayman3 cztery kiery, niewykluczone cztery piki (przynajmniej w jednym z wariantów konwencji)4 czterokartowy fit kierowy, dostateczna siła na przesądzenie dogranej
Wspólny Język:
1 odwrotka2 7–10 PC, tylko cztery kiery
albo:
1 karta graniczna, brzydkie 7 PC, można też zatem z powodzeniem zacząć od odpowiedzi negatywnym 1![]() 2 stayman3 cztery kiery, niewykluczone cztery piki (przynajmniej w jednym z wariantów konwencji)4 czterokartowy fit kierowy, dostateczna siła na przesadzenie dogranej
Zdecydowana większość par NS uczestniczących
w czerwcowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008
zagra w tym rozdaniu kontrakt 4 Turniejowa wyższość gry w bez atu polega tu jednak również na tym, że zdobycie wówczas dziesięciu wziątek będzie możliwe zawsze, bez względu na poczynania broniących. I to po jak najbardziej naturalnej, zupełnie bezfinezyjnej rozgrywce. Grając w bez atu, N (a także S) weźmie bowiem bez żadnych problemów cztery lewy kierowe, dwie karowe, trzy treflowe i pikową (wykonując w tym ostatnim kolorze impas dziewiątką w ręce S albo zagrywając na drugą figurę u W). A obrońcom także podczas gry w bez atu należą się tylko dwie wziątki pikowe oraz karowa. Nie muszę nawet specjalnie podkreślać faktu, że różnica pomiędzy notami turniejowymi za zapisy 430 dla NS i 420 dla NS będzie znaczna… Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 10 (NS).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
1 transfer na kiery
albo:
1 transfer na kiery
Karta zawodnika S jest graniczna – ma on dziewięć miltonów i kilka wysokich blotek, większość jej posiadaczy zapowie zatem 3BA. Ponieważ jednak gra toczy się nie w meczu, tylko w turnieju na maksy, kiedy to nie opłaca się dociskać cienkich końcówek, na niejednym stole licytacja wygaśnie w 2BA. Teoretycznie rzecz ujmując, kontrakt 2BA (N)
może już zostać położony, choć wyłącznie po ataku treflowym,
rozgrywający może mieć nawet problem ze skompletowaniem lew siedmiu.
Aby na pewno osiągnąć ten ostatni cel (tzn. skompletować siedem wziątek),
N musi w pierwszej kolejności wytrącić karowe dojście do ręki
E, a dopiero potem wyrabiać kiery (inaczej – przynajmniej po
optymalnej obronie – odda cztery trefle, kiera, karo i pika), bądź
przynajmniej wyrobić sobie brakujące lewy w pikach i karach, a nie w
kierach. Cóż – to jednak tylko teoria. Przeciwko 3BA (N)
zdecydowana większość broniących E zaatakuje bowiem blotką
pikową – ze swojego najdłuższego koloru, tak jak polecają
wszystkie brydżowe podręczniki – zarówno te dla początkujących,
jak i dla najbardziej nawet zaawansowanych. Po tym ataku – pikowym –
rozgrywający, jeśli tylko wykorzysta sprzyjający mu rozkład kar, będzie
już mógł zdobyć dziewięć wziątek, czyli zrealizować – tak
nielicytowane, jak i licytowane – 3BA. Zabije bowiem pierwszą lewę,
zgra To jednak znów przede wszystkim teoria. W
rzeczywistości bowiem nawet po tak korzystnym dla niego początku
rozgrywający będzie się najprawdopodobniej starał dostać na stół
Z powyższych rozważań wynika, że kontrakty 3BA (NS) będą dosyć często zapowiadane, ale mało kiedy realizowane. Zostanie też przegrana niejedna częściówka 2BA, a od czasu do czasu nawet 1BA – szczególnie wówczas, gdy rozgrywający połaszczy się na zbyt dużą liczbę wziątek. Minimaks teoretyczny: 2 BA (S!), 8 lew; 120 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (S!).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
1 także we Wspólnym Języku, mimo 18 PC karta N jest bowiem dosyć pusta
Wspólny Język:
1 jeżeli już N zdecyduje się na takie otwarcie2 karta nieciekawa, można też zatem z powodzeniem rozpocząć od odpowiedzi negatywnym 1![]() 3 splinter, alternatywą jest zalicytowanie odwrotki 2![]()
albo:
1 jeżeli już N zdecyduje się na takie otwarcie2 karta nieciekawa, można też zatem z powodzeniem rozpocząć od odpowiedzi negatywnym 1![]() 3 silny trefl na kierach
Standardowa dograna w kiery, którą powinny osiągnąć w zasadzie wszystkie duety NS. Niezbyt interesujący będzie również dalszy ciąg rozdania – rozgrywający będzie musiał oddać pika oraz lewę atutową. Należy się zatem spodziewać, że w protokołach pojawi się długi sznur zapisów 450 dla NS… Minimaks teoretyczny: 5 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (NS).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
1 15–18 PC w składzie zrównoważonym, S ma modelową kartę na tę zapowiedź2 transfer na kiery3 inwit, dosyć marne 9 PC z niskimi honorami, należy zatem zadowolić się tą zapowiedzią4 raczej 3BA ze względu na układ 4333, z drugiej strony jednak partner może mieć pustego dubla w karach, a wtedy wyraźnie lepsza będzie gra w kolor
Na NS znajduje się 25 PC oraz uzgodniony
kolor starszy, zdecydowana większość par tej linii zapowie zatem
(bilansową) końcówkę. Na ogół w bez atu – z układem 4333 S
nie zdecyduje się bowiem raczej na grę w kiery. Kontrakt 3BA zostanie
łatwo zrealizowany, rozgrywający wyrobi sobie kiery, a potem
zaimpasuje otwierającemu Grając w kiery, będzie natomiast zawsze można wziąć
lew dziesięć, chociaż trudno powiedzieć, aby leżały one na stole.
Powiedzmy, że przeciwko 4 Z kolei, kiedy po zabiciu pierwszej lewy Podsumowując – końcówka w kiery jest możliwa do
zrealizowania zawsze, rozgrywającemu nie wolno jednak zaimpasować
Minimaks teoretyczny: 4 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 9 (NS).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
1 nie można dać kontry wywoławczej ze względu na krótkość w kierach2 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące3 także w Naszym Systemie, otwierający ma bowiem zupełne minimum odzywki w składzie 53324 nie wywołuj wilka z lasu!
albo:
1 brydżowe podręczniki, przynajmniej te odnoszące się do klasycznej licytacji naturalnej, definiują tę zapowiedź jako: 10+ PC na 5+![]() ![]() 2 minimum otwarcia i tylko trzykartowy fit kierowy, inwitujące
W zasadzie systemowy kontrakt 1BA będzie dla strony WE
kompletną katastrofą. Przeciwko tej grze N odda bowiem
naturalny wist blotką treflową, po którym obrońcy powinni wziąć:
Tym bardziej że na linii WE jest do
bezproblemowego wygrania kontrakt o dwa szczeble wyższy, mianowicie
3 Minimaks teoretyczny: 3 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (NS).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
1 także w Naszym Systemie należy przedłożyć otwarcie1 ![]() ![]() 2 bardzo marne 7 PC, zatem pełna preferencja dla odpowiedzi 1![]() ![]() 3 transfer na kiery
albo:
1 także w Naszym Systemie należy przedłożyć otwarcie 1![]() ![]() 2 bardzo marne 7 PC, zatem pełna preferencja dla odpowiedzi 1![]() ![]() 3 we Wspólnym Języku rebid ten wyklucza ponadto trzy i więcej kierów4 także w Naszym Systemie – tak słaby pięciokart kierowy należy bowiem potraktować jak czwórkę
W zasadzie na każdym stole czerwcowego turnieju Korespondencyjnych
Mistrzostw Polski 2008 strona NS powinna osiągnąć kontrakt
3BA, i to z lepszej (silniejszej) ręki N. Przeciwko tej grze E
wyjdzie pasywnie blotką treflową. Rozgrywający na pewno odniesie
sukces, jeżeli w pierwszej kolejności – przed zabraniem się za kara
– wyrobi sobie dwie lewy pikowe (bądź też wyjdzie z ręki Z tego samego powodu ewentualny kontrakt 3BA (S) mógłby zostać położony, choć wyłącznie po ataku kierowym, który pozwoliłby obrońcy E na szybkie wyrobienie sobie dwóch wziątek w tym kolorze – na mariasza. Myślę wszakże, że kontrakty firmowe będą prawie zawsze realizowane – nie tyle nawet ze względu na celne posunięcia gracza N (czy S), co dlatego, że znalezienie optymalnej obrony (nawet po rozpoczęciu przez przeciwnika rozgrywki od kar) nie będzie łatwe. W każdym razie rozdanie to stwarza pole do popisu
dla obydwu stron. Na przykład – jeśli rozgrywający wpadnie na właściwy
trop i po zabiciu wistu treflowego w ręce wyjdzie stamtąd Minimaks teoretyczny: 3 BA (N!), 9 lew; 400 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 9 (N!).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
Nasz System:
1 forsing do dogranej, karta graniczna, ale nie widać lepszego rozwiązania (otwarcie w poprzednim okrążeniu 1BA byłoby sporym niedolicytowaniem, zwłaszcza w czasach, gdy wielu graczy zaczyna tak z każdymi 15 PC i niejednymi 14 PC, i to zarówno w składzie zrównoważonym, jak i quasi-zrównoważonym)2 pytanie3 modelowy układ 2–5–3–3
Wspólny Język:
1 nie jest to karta na silnego trefla2 w tym systemie można z tą kartą z powodzeniem spasować3 wznowienie mocno wątpliwe (brzydka karta, NS po partii), N powinien w zamian po prostu spasować4 rekontra siłowa, góra otwarcia, czyli 17–18 PC5 pas e-S-a akceptowałby teraz grę 1![]() ![]()
albo:
1 jeśli E zdecyduje się na takie otwarcie
Jeżeli dużo silniejsza honorowo (23 PC : 17 PC)
strona WE utrzyma się w częściówce kierowej, bezatutowej czy
pikowej – nie powinna mieć problemów z wzięciem ośmiu lew; najczęstszymi
wpisami w protokół będą zatem 110 i 120 dla WE. Prawdziwe
eldorado czeka na nią jednak wówczas, gdy W zastawi na e-N-a
pułapkę trappingpasową, a ten ostatni mało rozważnie w nią
wpadnie. Wypadki takie nie będą częste, w tak dużym turnieju zdarzą
się jednak nie raz. WE zapiszą sobie wówczas smakowite 500, a
nawet częściej 800 punktów – za wpadki przeciwników na kontrakty
1BA z kontrą czy 2 Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew, 120 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (WE).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
1 dwukolorówka na młodszych 5+–5+2 wskazanie kolorów starszych, raczej przewaga kierów nad pikami 9bądź kolory starsze równej długości)
albo:
1 dwukolorówka na młodszych 5+–5+2 kto nie ryzykuje…3 z taką kartą zgłasza się na ogół młodszy z dubletonów, po alternatywnych 3![]()
Oczywiście ostatnia licytacja to sekwencja marzeń,
przynajmniej dla strony NS, w praktyce nie będzie jednak łatwo
jej zrealizować. Gdyby to się wszakże udało – gracze WE
musieliby już leżeć bez trzech, za 500 (na 3 Najpopularniejszym kontraktem będą jednak w tym
rozdaniu 4 Jak widać, aby na pewno ograniczyć rozgrywającego do dziesięciu wziątek, obrońcy muszą wyjść w atu albo zawistować w pika, a w drugiej lewie poprawić się na kiera. Po każdej innej defensywie S(N) będzie już w stanie zrobić nadróbkę; przynajmniej wówczas, gdy zaimpasuje podwójnie kara, to jednak – po otwarciu 2BA gracza W – na pewno będzie do wykonania możliwe. Minimaks teoretyczny: 4 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 9 (NS).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
1 karta nieco za słaba na otwarcie, przynajmniej według – coraz bardziej dewaluujących się – wymogów klasycznych2 dwukolorówka 5+– 5+ na młodszych, na trzeciej ręce w korzystnych założeniach otwarcie absolutnie obowiązkowe3 kolor przeciwnika, silny inwit szlemikowy z fitem kierowym4 partner jest po pasie, więc o szlemiku nie ma raczej mowy
albo:
1 karta nieco za słaba na otwarcie, przynajmniej według – coraz bardziej dewaluujących się – wymogów klasycznych2 dwukolorówka 5+– 5+ na młodszych, na trzeciej ręce w korzystnych założeniach otwarcie absolutnie obowiązkowe3 kolor przeciwnika, silny inwit szlemikowy z fitem kierowym4 partner jest po pasie, więc o szlemiku nie ma raczej mowy5 N ma pięciokartowy fit treflowy i drugiego asa w drugim kolorze partnera, obrona sześcioma treflami powinna więc być jeszcze opłacalna (a przeciwnicy raczej swoje 5![]()
Rzeczywiście, gracze WE łatwo wzięliby
jedenaście lew, mają bowiem do oddania jedynie Minimaks teoretyczny: 6 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (WE).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
1 słabe dwa2 kontra wywoławcza, minimalna ręka na tę sekwencję3 forsing kolorem przeciwnika (możliwe są też inne rozwiązania – w oparciu o lebensohlowe 2BA)
albo:
1 słabe dwa2 karta jest graniczna, więc niejeden z jej posiadaczy spasuje3 bez pików trzeba pasować
1 multi2 kontra byłaby wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego, z tą kartą S musi więc na razie spasować3 do koloru partnera4 kiery5 kontra wywoławcza6 kolor przeciwnika, przede wszystkim wywiad bezatutowy (możliwe są też inne rozwiązania – w oparciu o różne warianty lebensohlowskich 2BA)albo:
1 multi2 kontra byłaby wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego, z tą kartą S musi więc na razie spasować3 do koloru partnera4 kiery5 karta jest graniczna, więc alternatywnie S może spasować (nie jest to bowiem klasyczna pozycja reopen, kiedy to ożywienie może być podlimitowe – z pełnowartościową kontrą wywoławczą na kiery S musiał bowiem w poprzednim okrążeniu spasować
Na wielu stołach pary NS dojdą do tych lekko
podlimitowych 3BA, niestety – po wskazanym wiście kierowym,
przepuszczonym rzecz jasna przez gracza E, gra ta zostanie położona
bez jednej. Rozgrywający weźmie bowiem Oczywiście po każdym ataku innym niż kierowy 3BA (NS)
zostałoby (zostanie?) zrealizowane, rozgrywający wyrobiłby sobie
bowiem i wykorzystał wziątkę na Minimaks teoretyczny: 4 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (NS).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
1 brzydkie 10 PC z drugą damą w kolorze przeciwnika, karta ta jest zatem warta jedynie pojedynczego podniesienia2 przynajmniej wówczas, jeżeli otwarcie 1![]() 3 W ma nadwyżkę honorową oraz rękę układową, jego przepych w 3![]()
albo:
1 brzydkie 10 PC z drugą damą w kolorze przeciwnika, karta ta jest zatem warta jedynie pojedynczego podniesienia2 trefle z trzykartowym fitem karowym3 W ma nadwyżkę honorową oraz rękę układową, jego przepych w 3![]()
3 Minimaks teoretyczny: 3 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (WE).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
1, 2 N ma za dużo kierów, aby wejść do licytacji, niezrównoważony układ uniemożliwia mu natomiast zalicytowanie 1BA
Po powyższej, dosyć standardowej sekwencji na
zdecydowanej większości stołów utrzyma się przy grze wyraźnie
honorowo słabsza (18 PC : 22 PC) strona WE, mimo że to NS
mogliby stosunkowo łatwo zrobić aż 2BA i zapisać sobie 120 punktów.
Tymczasem 2 Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (NS).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
1 słabe dwa, otwarcie dalekie od modelowego, ale dopuszczalne, zwłaszcza w turnieju na maksy2 15–18 PC w układzie zrównoważonym, bardziej akuratny opis ręki E aniżeli alternatywne 3![]()
albo:
1 słabe dwa, otwarcie dalekie od modelowego, ale dopuszczalne, zwłaszcza w turnieju na maksy2 dużo mniej atrakcyjna alternatywa…3 kolor przeciwnika, w pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy
albo
1 słabe dwa, otwarcie dalekie od modelowego, ale dopuszczalne, zwłaszcza w turnieju na maksy2 jeszcze jedna możliwość3 wywiad bezatutowy
1 multi2 naturalne, 15–18 PC, w tym wypadku zapowiedź jeszcze bardziej kusząca aniżeli poprzednio
albo:
1 multi2 kontra wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego albo silna karta w składzie nieokreślonym3 do koloru partnera4 wywiad bezatutowy (gdyby w miał piki, skontrowałby), zapowiedzenie tylko 3![]()
Zdecydowana większość par WE powinna w
rozdaniu tym zapowiedzieć firmowe 3BA, oczywiście z ręki E.
Rozgrywający ten kontrakt dwukrotnie zaimpasuje Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 630 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 10 (WE).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
1 karta graniczna, odrobinę jednak za słaba na rebid 2BA2 stayman3 cztery kiery (w zależności od wariantu konwencji – wykluczają albo nie cztery piki; w tym pierwszym wypadku obie starsze czwórki pokazuje się odpowiedzią 2BA – minimum rebidu, albo 3![]() 4 inwit
Możliwe są też inne rozwiązania licytacyjne, na
przykład otwarcie przez e-N-a silnymi 2BA (tak gra coraz więcej,
nie tylko czołowych, par polskich), ostatecznym kontraktem na prawie każdym
stole i tak będą jednak 3BA (N). Najczęściej rozgrywający
zrobi nadróbkę, a na jego dziesięć lew złożą się: dwa piki, trzy
kiery, trzy kara i dwa trefle. Wprawdzie N nie ma tylu dojść do
stołu, aby wykonać wszystkie konieczne podegrania, pomogą mu w tym
jednak broniący, zarówno na pierwszym wiście, jak i w dalszych
lewach. A już atak Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 10 (NS).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
1 karta nieco za słaba na otwarcie licytacji2 kontra sputnik
albo:
1 karta nieco za słaba na otwarcie licytacji2 kontra sputnik
Siły honorowe są w tym rozdaniu absolutnie wyrównane
(20 PC : 20 PC), niemniej to dysponująca lepszym układem strona NS
może w nim wygrać wyższą grę. Wychodzi jej bowiem bezproblemowo końcówka
w kiery (do oddania pik, kier i karo), podczas gdy przeciwnicy mogą
zrealizować co najwyżej 2 Minimaks teoretyczny: 4 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (W!).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
1 w zasadzie blokujące, ale w tych założeniach w miarę konstruktywne; oczywiście graczowi E trudno będzie ukryć sześciokart pikowy (lichej wprawdzie jakości, ale…), rozdanie wygląda jednak na mocno układowe, a w takich wypadkach bardzo ważne jest, aby jak najszybciej uzgodnić kolor partnera (a przy tym wskazać rękę układową)2 wskazanie stosownej siły i możliwości gry w nielicytowane kolory
albo:
1 kontra negatywna, E nie odważył się ukryć sześciokartu pikowego2 wskazanie stosownej siły3 układowe, nieforsujące, ale w tych założeniach w miarę konstruktywne
Oczywiście, to tylko przykładowe dwie z wielu w tym
interesującym rozdaniu możliwych sekwencji licytacyjnych. Nie na każdym
stole WE zapowiedzą 5 Minimaks teoretyczny: 4 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
1 rewers, 5+![]() ![]() 2 zachęcające uzgodnienie pików3 krótkość, modelowy układ ręki N: 4–5–1–34 ![]() ![]() ![]() 5 skoro partner sam wszedł na szczebel pięciu, szlemik musi być dobrą propozycją; o wielkim szlemie nie ma natomiast mowy, jako że S wykluczył posiadanie![]() ![]()
Dobry szlemik w piki, może nie najłatwiejszy do osiągnięcia
(połączone ręce NS zawierają “tylko” 28 PC), na pewno
jednak kontrakt ten zostanie zagrany na niejednym stole czerwcowego
turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008. Przeciwko
6 Minimaks teoretyczny: 6 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 10 (NS).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
Nasz System:
1 na trzeciej ręce w korzystnych założeniach W może otworzyć 1![]() ![]() ![]() 2 rewers, 5+![]() ![]() 3 być może tylko dwa trefle (negatywny wybór koloru), nieforsujące4 opis ręki N, modelowo: 1–3–4–5; N ma piękne 21 PC, musi więc podjąć jeszcze jedną próbę zagrania końcówki5 S ma w pikach króla i pełny fit treflowy, z jego punktu widzenia szansę na sukces ma tylko ta końcówka
Wspólny Język:
1 na trzeciej ręce w korzystnych założeniach W może otworzyć 1![]() ![]() ![]() 2 naturalne, 5+![]()
albo:
1 na trzeciej ręce w korzystnych założeniach W może otworzyć 1![]() ![]() ![]() 2 sztuczny forsing do dogranej3 naturalne, 4–7 PC (ze słabszą kartą S zgłosiłby powtórny negat 2![]() 4 stayman?5 cztery kiery6 wszystko zależy od ustaleń pary; oficjalne opracowania systemu traktują bowiem tę i podobne jej sekwencje bardziej niż marginalnie
W każdym razie szczęśliwe będą te pary NS,
którym w ten czy inny sposób uda się zatrzymać w częściówkach:
treflowych, karowych bądź nawet bezatutowych, zwłaszcza 3 Karta na linii NS jest w tym rozdaniu na tyle duża, że ogromna większość par wyląduje w 3BA, w protokołach będą zatem dominować zapisy za wpadki, przede wszystkim 100 dla WE. Minimaks teoretyczny: 3 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (NS).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
Nasz System:
1 acolowski forsing do dogranej2 negat, brak trzech kontroli oraz wartości je rekompensujących3 5+![]() ![]() ![]() ![]() 4 naturalne, 5+![]() 5 układ 5+![]() ![]() 6 trzykartowy fit pikowy, z 4+![]() 7, 8, 9 cuebidy10 N ma za dobrą rękę, aby zgłosić teraz negatywne 4![]() ![]() ![]() ![]() ![]() 11 karta S zamknęła się – wie on, że będzie mógł przebić na stole dwa kiery, a ostatniej karty tego koloru z ręki pozbędzie się na![]() ![]()
Wspólny Język:
1 sztuczny forsing do dogranej2 naturalne, ręka nienegatywna (z takową, tzn. z siłą 0–3 PC, padłby bowiem powtórny negat 2![]() 3 naturalne, 5+![]() 4 N nie ma możliwości, aby zachęcająco uzgodnić kolor partnera, nie przekraczając przy tym szczebla końcówki, a jego ręka jest zbyt dobra (trzykartowy fit z dwoma figurami oraz dwie kontrole drugiej klasy w kolorach czerwonych, aby zalicytować z nią tylko 4![]() ![]() ![]() 5 S zgłasza szlemika, choć z nieco mniejszą pewnością siebie aniżeli po sekwencji według Naszego Systemu
Istotnie, 6 Ze względu na podział pików 4–1 w praktyce optymalnym kontraktem jest w tym rozdaniu końcówka w bez atu, a nawet gra w to miano na szczeblu czterech czy nawet pięciu. Rozgrywający weźmie bowiem wówczas trzy lewy treflowe i sprawnie skompletuje jedenaście wziątek (pięć pikowych, kierową, dwie karowe oraz trzy treflowe). Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew ; 460 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 11 (NS).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
1 kontra sputnik2 nadwyżka siłowa, kontra wywoławcza
albo:
1 kontra sputnik2 naturalne, inwit, S przyjął, że jego honory pikowe – położone za wejściem 1![]()
Oczywiście sekwencja druga wymaga od gracza S
sporej dozy wyobraźni i optymizmu (w końcu W podniósł piki,
od czasu do czasu będzie więc miał w tym kolorze damę), trudno byłoby
jednak określić ją jako czystą abstrakcję. Tym bardziej że zarówno
na 3 Iżby bezwzględnie ograniczyć rozgrywającego
kontrakt bezatutowy e-S-a do dziewięciu wziątek, E musiałby
zabić pierwszą lewę Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 9 (NS).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
Standardowa droga – jak sądzę – do standardowego kontraktu. Wprawdzie 1BA (S) można położyć, aby jednak osiągnąć ten cel, W musiałby zaatakować treflem (jako tako realne) albo blotką kierową (zupełnie nierealne). Tylko bowiem po takim wstępie broniący byliby w stanie zdjąć cztery trefle i trzy kiery, czyli położyć kontrakt przeciwników bez jednej. Po innej obronie – na przykład po dosyć naturalnym, pasywnym wiście pikowym – w nieprzyjęty kolor dziadka – rozgrywający łatwo już weźmie cztery lewy pikowe oraz cztery kara i zrealizuje swój kontrakt z nadróbką. Teoretycznie jednak najwyższym kontraktem możliwym
do wygrania przez stronę NS po optymalnej obronie są 2 Minimaks teoretyczny: 2 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 6 (NS).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
1 nieco za mało na 2![]()
albo:
1 nieco za mało na 2![]()
Z układem 5–5 i singlem w pikach otwierający nie
pomyśli nawet o 3BA, tylko zapowie końcówkę w kiery. Jeżeli gracz N
będzie pamiętał o tym, że milczenie jest złotem, wcześniej
czy później dostanie swoje cztery lewy: Tymczasem 4BA (WE) może zostać zrealizowane.
Załóżmy, że przeciwko tej grze S wyjdzie w pika, jego partner
wstawi na trzeciej ręce Istnieją rzecz jasna także inne warianty – zarówno
samej końcówki, jak i całej gry, od pierwszego wistu począwszy –
zawsze jednak ostatnie słowo w tym rozdaniu powinno należeć do
rozgrywającego. Tym bardziej że po – nazwijmy ją, juniorskiej –
kontrze e-N-a zawodnik E będzie wiedział, że w ręce
tego właśnie przeciwnika znajdują się zarówno cztery tłuste kiery,
jak i Stanowczo odradzam kontrowania dobrowolnie zapowiedzianych przez przeciwników gier wyłącznie/przede wszystkim z zacinką atutową. Informacja o tym fakcie jest bowiem zazwyczaj warta dla rozgrywającego co najmniej jedną lewę. Nie mówiąc już o tym, że któryś z przeciwników może wówczas odskoczyć na inny, znacznie dla ich strony lepszy kontrakt… Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10; 630 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 10 (WE).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
1 kara zbyt słabe na inwitujący skok na 3![]() ![]() 2 10–11 PC i 6![]() 3 informacja o nie najlepszych karach partnera może skłonić zawodnika W do pasa; z drugiej strony rozgrywający ma aż 15 PC i pełnego longera roboczego w treflach
Na wielu stołach zostanie zapowiedziany właśnie
kontrakt firmowy i trudno się temu dziwić. Niestety, okaże się, że
w istocie WE nie trzymają pików – po ataku w ten kolor broniący
zdejmą zatem sześć lew (cztery piki i dwa kara), kładąc grę bez dwóch.
Na linii WE wychodzą natomiast nie tylko 3 Minimaks teoretyczny: 4 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (WE).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
1 paskudne 12 PC z![]() 2 inwit do końcówki, przede wszystkim kierowej, na uzupełnienie karowe3 wartość tej karty ani trochę nie wzrosła
albo:
1 paskudne 12 PC z![]()
Po wielce wątpliwym otwarciu e-N-a jego
strona automatycznie znajdzie się w końcówce. Tylko rozważny pas
tego zawodnika w pierwszym okrążeniu licytacji (ocena karty) da parze
szansę (ale też nie pewność!) uniknięcia tej niedobrej końcówki.
Grający w kiery ma bowiem cztery ewidentne przegrywające: dwie
treflowe, pikową i karową, kontrakt 4 Minimaks teoretyczny: 3 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (NS).
Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.
Oto co znaczy dobra/zła lokalizacja honorów –
strona NS ma wprawdzie w tym rozdaniu wyraźną przewagę siły
(23 PC : 17 PC), to jednak nie ona, tylko przeciwnicy mogą w nim wygrać
1BA. W zasadzie wszystkie honory strony WE są bowiem położone
dla niej korzystnie – mariasz pikowy za asem, Minimaks teoretyczny: 1 BA (WE), 7 lew; 90 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (WE).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
Nasz System:
1 wejście nieco wątpliwe, ale z układem 6–4 dopuszczalne2 forsing, najlepszy wstęp do opisania ręki N
albo:
1 wejście nieco wątpliwe, ale z układem 6–4 dopuszczalne2 forsing, najlepszy wstęp do opisania ręki N3 kolor przeciwnika, jeżeli N uważa, że jego ręka jest zbyt bogata w lewy wygrywające, by skoczyć z nią na 4![]() ![]()
albo:
1 wejście nieco wątpliwe, ale z układem 6–4 dopuszczalne2 forsing, najlepszy wstęp do opisania ręki N
albo:
1 wejście nieco wątpliwe, ale z układem 6–4 dopuszczalne2 forsing, najlepszy wstęp do opisania ręki N3 forsing
Wspólny Język:
1 wejście nieco wątpliwe, ale z układem 6–4 dopuszczalne2 forsing do końcówki z fitem w kolorze partnera3 negatywne w kontekście ewentualnego szlemika
Końcówka w piki powinna być w tym rozdaniu
kontraktem absolutnie standardowym. Przeciwko tej grze W wyjdzie Bez ataku w trefle rozgrywający wziąłby wszystkie trzynaście lew. Minimaks teoretyczny: 5 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (NS).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
1 nawet gdy E zdecyduje się na wejście 2![]()
albo
1 nawet gdy E zdecyduje się na wejście 2![]() 2 forsujące3 modelowo układ 5–4–2–2; S nie traktuje singlowego![]()
Jeżeli N dowie się, że partner ma rękę w
składzie 5–4–2–2, może z powodzeniem zdecydować się na
zagranie zamiast 4 Rzecz jasna, znacznie więcej duetów NS zagra jednak w tym rozdaniu końcówkę w solidnie sfitowane piki (aniżeli 3BA). Cóż, przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka… Minimaks teoretyczny: 4 BA (N!), 10 lew; 430 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 10 (N!).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
1 E nie zdecyduje się raczej na zabranie po raz drugi głosu w licytacji
Na większości stołów ostatecznym kontraktem będzie
w tym rozdaniu właśnie 1BA (N). Przeciwko tej grze E
wyjdzie blotką pikową i jeżeli tylko rozgrywający wstawi z dziadka
dziewiątkę, a nie waleta, bez trudu już zrobi swoje. O nadróbkę będzie
jednak trudno, w najbardziej prawdopodobnym wariancie rozwoju wydarzeń
obrońcy odbiorą bowiem trzy piki, dwa trefle oraz Jeśliby jednak gracz N założył, że
pierwszy wist pikowy został oddany spod mariasza (a W ma w
pikach drugą dziewiątkę), i wstawił w pierwszej lewie ze stołu
waleta, poniósłby porażkę. Broniący wzięliby bowiem wówczas aż
cztery lewy pikowe, a ponadto (najczęściej) dwa trefle oraz Minimaks teoretyczny: 1 BA (NS), 7 lew
albo 2 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (NS).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
1 najlepiej spasować i posłuchać licytacji przeciwników, na razie bowiem każde wejście kierowe – mimo że E ma w tym kolorze ośmiokart – jest związane z ogromnym ryzykiem (także WE są bowiem po partii)2 transfer na kara3 układ 6430 i niezły longer treflowy przemawiają za zabraniem głosu w licytacji, nawet po partii4 z bardzo dobrym fitem karowym w pełni uzasadnione
Gdyby W spasował, otwierający przyjąłby
nadwyżkowo transfer partnera (zapowiedzią 3 W pełni uzasadnione wejście zawodnika W 3 Minimaks teoretyczny: 5 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 10 (NS).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
1 gdyby E wiedział (wyczuł?), co się w rozdaniu święci, zapewne rozpocząłby dwukolorowymi 2BA…2 karta zbyt bogata w lewy wygrywające (nie mówiąc już o czterech kierach z boku) na otwarcie słabymi 2![]() ![]() 3 minimum honorowe, ale czterokartowy fit w kierach4 blackwood na kierach5 tu: jedna wartość6 pytanie o boczne króle – na tzw. wszelki wypadek (5![]() ![]() 7 jeden król
N może liczyć na sześć lew kierowych (nie pytał się o damę atu, gdyż wiedział o obecności na linii NS dziesięciu kierów) oraz na po dwie w każdym z pozostałych kolorów. Nawet zatem, jeśli partner nie ma żadnej bocznej damy i posiada tylko pięć pików (a to jest w zasadzie niemożliwe), będzie można wyrobić przebitkami fortę pikową. Zapowiedzenie wielkiego szlema w kiery jest zatem ze wszech miar uzasadnione i dokona tego wiele par NS. Także rozgrywka nie będzie specjalnie problemowa – już jedna przebitka pika wyfortuje cały ten kolor i rozgrywający będzie mógł zadeklarować kilka nadróbek. Oczywiście, znajdą się też łowcy maksów, którzy
w tym rozdaniu pójdą na całość i zapowiedzą najwyższy z możliwych
kontraktów. Niestety, partner (S) nie wyłoży ani Minimaks teoretyczny: 7 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 12 (NS).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
1 na wznowieniu jest to najczęściej (istnieją też bowiem inne rozwiązania konwencyjne) kontra dwukolorowa (w składzie 5+–4+) z co najmniej jednym longerem w kolorze starszym, przyrzekająca też minimum 10–11 PC (aby partner mógł ją ewentualnie ukarnić)2 do koloru partnera (najniższy fit)3 kara i kolor starszy4 W może spasować albo poszukać w ręce partnera koloru starszego (ryzykując, że – ewentualnie – zamiast ośmioatutowych 2![]() ![]() ![]()
W takich rozdaniach chodzi jednak przede wszystkim o
to, aby nie pozwolić przeciwnikom rozgrywać 1BA, a samemu znaleźć jeśli
już nie optymalny, to przynajmniej jako tako przyzwoity kolor do gry.
Tu na przykład gracz S swoje 1BA na pewno by zrealizował, więc
przeciwnicy zapisaliby sobie 90 punktów (na NS wychodzą też
2 Minimaks teoretyczny: 3 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (NS).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
albo:
1 ładne 17 PC, wchodzi zatem w rachubę naciągnięcie tej karty na otwarcie 1![]() 2 mała siła, słabe piki, S nie powinien więc raczej wchodzić 1![]() 3 stayman4 cztery kiery
Cóż, rozkłady są na tyle dla strony WE korzystne, że wychodzi jej – zupełnie bezproblemowo – końcówka w kiery. Wystarczy, że rozgrywający dostanie się dwukrotnie do dziadka treflami i wyimpasuje damę atu, a potem utrzyma się na stole drugą rundą kierów (albo wróci tam trzecią rundą atutów i zagra w karo – do waleta w ręce). Często zresztą ułatwią mu tę rozgrywkę obrońcy. Tak czy owak, do bezwzględnego oddania jest tylko pik i dwa czerwone asy. W kontekście powyższego stronie NS opłaca
się – po ewentualnych 4 Minimaks teoretyczny: 4 Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 7 (WE).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
1 oczywiście, z tą kartą nie ma mowy o pierwszorocznym otwarciu2 nie należy raczej wchodzić 1![]() ![]() 3 tylko 1BA, otwarcie partnera padło bowiem na trzeciej ręce przed partią, mogło więc być podlimitowe
albo:
1 oczywiście, z kartą tą nie ma mowy o pierwszorocznym otwarciu2 nie należy raczej wchodzić 1![]() ![]() 3 jeśli bowiem N będzie koniecznie chciał pokazać swoje 11 PC (z pięciokartowym longerem)…4 … to skończy się to na 3BA
Nawet jednak, gdy przeciwko bezatutowej grze e-N-a
obrońca E wyjdzie Zawsze bowiem byłyby możliwe do zrealizowania,
przynajmniej w widne karty, 2BA (S). Nawet po najgroźniejszym
dla siebie ataku Minimaks teoretyczny: 2 BA (S!), 8 lew, 120 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
BA – 8 (S!).
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||