Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2008

8 turniej w dniu 11 sierpnia 2008
wyniki

Komentarze Wojciecha Siwca

frekanse
 
 

wersja do wydruku

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

 

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

1

  

AK952

KQ43

Q

874

  

7

AJ10752

A

AK932

Q108643

8

K9863

5
   

J

96

J107542

QJ106

  

W

N

E

S

–

1

pas

pas1

2 2

pas

pas

pas

1 także w Naszym Systemie, ze względu na nieładne miltony i krótkość w pikach – kolorze, którym partner otworzył licytację

2 alternatywnie można zgłosić kontrę (objaśniającą) lub też dwukolorowe 2

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

1

pas

pas1

ktr.2

pas

pas3

pas

1 także w Naszym Systemie, ze względu na nieładne miltony i krótkość w pikach – kolorze, którym partner otworzył licytację

2 kontra, w zamyśle gracza W – objaśniająca, w zasadzie ręka ta jest bowiem zbyt silna na zgłoszenie z nią zapowiedzi 2

3 w takich okolicznościach E – rzecz jasna – karnie spasuje

 

 

albo:

W

N

E

S

–

1

pas

pas1

2 2

pas

?3

pas

1 także w Naszym Systemie, ze względu na nieładne miltony i krótkość w pikach – kolorze, którym partner otworzył licytację

2 dwukolorówka kiery i młodszy

3 ostatnia zapowiedź partnera postawi zawodnika E w wielce kłopotliwej sytuacji; odpowiedź 2BA, pytająca o kolor młodszy w ręce W, powinna przyrzekać co najmniej półpozytywną siłę, w zasadzie E powinien więc zgłosić 3 – do koloru partnera, albo 3 [po jego 3 – W zapowie 3, wskazując nadwyżkę honorową oraz kiery lepsze (dłuższe) od trefli]

 

Rozdanie jest wybitnie misfitowe, a w takich należy jak najszybciej wycofać się z licytacji (tzn. zatrzymać się możliwie najniżej). W przypadku licytacji dwustronnej – wskazanie to dotyczy obu stron. W tym wypadku graczowi W dosyć trudno będzie jednak zatrzymać się w wychodzącym jeszcze jego stronie kontrakcie, tym bardziej że najwyższą możliwą do zrealizowania przez nią grą – przynajmniej w teorii – są 3 (!), w więc częściówka w kolor, którym otworzył licytację przeciwnik. Podchodząc do zagadnienie racjonalnie, licytacja może zakończyć się co najwyżej w 2 – jeśli gracz W zdecyduje się na taką zapowiedź na pozycji re-open. Po zagraniu kierów z góry (asem, a potem waletem bądź dziesiątką) rozgrywający odda wówczas dwie lewy atutowe, pika oraz dwa trefle (N zaatakuje A, a w drugiej lewie wyjdzie blotką kierową). A że wyrobi sobie przy tym w tym ostatnim kolorze fortę, skompletuje łącznie osiem wziątek, czyli zrobi swoje. W najlepszej sytuacji znajdą się jednakże te duety WE, w których W wznowi licytację kontrą, a E tę zapowiedź partnera ukarni. Po optymalnej obronie kontrakt 1 (E) z kontrą będzie mógł zostać ograniczony do czterech lew, rozgrywający wpadnie zatem aż bez trzech, za 500. Gdy zaś zawodnik S zdecyduje się na ucieczkowe 2, także powinien zostać skontrowany i położony bez dwóch, za 300.

Kiedy natomiast W zapowie na pozycji re-open 2, wskazując w ten sposób dwukolorówkę kiery z młodszym, WE znajdą się w poważnych tarapatach. Sytuację może jeszcze uratować E, na zapowiedź partnera pasując (!), każda próba znalezienia gry własnej powinna już jednak zakończyć się wpadką. Jak już wszakże wspomniałem, kontrakt 3 (W) położy wyłącznie pierwszy wist A, a następnie wyjście w blotkę atu (!) [bądź też pierwszy atak małym kierem!?]. Jeżeli bowiem rozgrywającemu uda się przebić w ręce E trefla, zrobi już swoje (tzn. skompletuje dziewięć wziątek).

Uwaga ostatnia – S powinien spasować na otwarcie partnera – ze względu na nieładne miltony (5 PC) i krótkość w pikach. Jeżeli jednak nawet odpowie 1BA (w Naszym Systemie półforsującym), jego strona wywinie się z opresji, gdyż W i tak zapowie wówczas swoje (2, kontrę albo dwukolorowe 2).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

2

  

KQ82

KQ73

AKQ6

3

  

J5

984

J8742

Q87

964

A1062

1095

1042
   

A1073

J5

3

AKJ965

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1

pas

1

pas

4 1

pas

4 2

pas

4 BA3

pas

5 4

pas

6

pas

pas

pas

      

1 splinter, w zasadzie ręka N jest jednak na tę sekwencję nieco za silna

2 cuebid, S ma wprawdzie ogromne wartości w kolorze krótkości partnera, ale też posiada ładne (wysokie honory) oraz ofensywny układ 6–4 (z możliwością wyrobienia przebitką trefli nawet przy tylko jednej karcie tego koloru w ręce partnera)

3 blackwood

4 dwie wartości z pięciu bez damy atu

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

6

pas

pas

pas

      

 

 

 

 

1 PRO

2 brak trzech kierów, 6+

3 cztery piki, szlemikowe uzgodnienie tego koloru (w tym wypadku N nie zastosował w poprzednim okrążeniu splintera 4, gdyż uznał, że jego ręka jest na taką zapowiedź zbyt silna)

4, 5, 6 cubidy

 

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

pas

2

pas

2 1

pas

2 2

pas

2 BA3

pas

3 4

pas

3 5

pas

4 6

pas

4 7

pas

5 8

pas

6

pas

pas

pas

      

 

 

1 pytanie

2 układ 5+–4

3 pytanie

4 układ 6+–4

5 zachęcające uzgodnienie pików

6, 7, 8 cuebidy, licytując 5 (powyżej szczebla końcówki), E wskazuje też nadwyżkę i ogólnie ładną rekę

 

 

 

 

Gracz S ma ładne, nadwyżkowe (szczególnie po uzgodnieniu pików) otwarcie, a N – aż 19 PC, na większości stołów sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008 zostanie więc zapowiedziany szlemik w piki. Na pierwszy rzut oka wymaga on podziału trefli 3–3 (36%) bądź 4–2 z drugą damą (16%) oraz rozkładu pików 3–2 (68%) albo 4–1 z singlowym waletem lub W x x x u S (17%), łączna szansa na takie układy jest zatem mniejsza od 50%. W rzeczywistości szansa na zrealizowanie w tym rozdaniu szlemika jest jednak dużo większa – jeśli bowiem E ma W x, rozgrywający odniesie sukces także przy większości innych podziałów trefli 4–2 (ściągnie bowiem A i przebije w ręce N trefla, a następnie zagra K i D – gdy zaś przed E pojawi się W, przejmie ostatnią z tych lew A w ręce S i przebije w ręce N jeszcze jednego trefla – wpadnie zatem tylko wówczas, gdy W będzie miał 9 x x i dwie blotki treflowe). Ponadto istnieje rozgrywka alternatywna polegająca na przebiciu w ręce S jednej czerwonej karty, co w zasadzie uniezależnia rozgrywającego od rozkładu trefli (osłabia jednak nieco jego szanse na nieoddanie lewy atutowej). Szlemik w piki jest zatem w tym rozdaniu kontraktem wielce szanownym oraz pod każdym względem prawidłowym i godnym polecenia. Tym bardziej że rzeczywiste rozkłady są dla rozgrywającego wielce przychylne, zrealizuje więc on swój kontrakt z łatwością. A bez wistu w kiery i zdjęciu przez obrońców asa w tym kolorze będzie nawet w stanie zrobić cenną nadróbkę. Inna rzecz, iż po wiście kierowym S będzie z kolei dysponował w zasadzie dwunastoma lewami z góry, niezależnie od rozkładów trefli i pików (byle tylko ten ostatni kolor nie podzielił się 5–0 ani 4–1 z W x x x u W).

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 1430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 10 (NS);

– 11 (NS);

– 12 (NS);

BA – 11 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

3

  

AQ3

J76

1072

J643

  

1096

A10842

3

9752

J874

KQ93

86

AKQ
   

K52

5

AKQJ954

108

  

 

W

N

E

S

–

–

–

1 1

pas

1 BA

ktr.

3 2

3

pas

pas

4

pas

pas

pas

  

1 gdyby S nie miał K, system kazałby mu otworzyć 3BA (tzw. gambling)

2 gdyby E nie wtrącił się do licytacji, S mógłby zaryzykować podniesienie do 3BA

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

1 1

pas

1 BA

ktr.

3 2

ktr.

4

pas

pas

pas

      

 

1 gdyby S nie miał K, system kazałby mu otworzyć 3BA (tzw. gambling)

2 samodzielne kara, krótkość kierowa, w pierwszym czytaniu pytanie o zatrzymanie w tym kolorze (jeżeli zapowiedź ta forsuje jedynie do wysokości 4, jeśli bowiem przesądza ona dograną, S musi zadowolić się rebidem 3)

 

 

 

Jeżeli zawodnicy NS starannie zbilansują swoje ręce, powinni zatrzymać się w częściówce karowej, na szczeblu trzech albo czterech. Rozgrywający odda wówczas jedynie kiera oraz dwie lewy treflowe. Na niejednym stole strona ta – w oparciu o pełne wyłączenie w kierach – przelicytuje jednak kartę do 5 i zazna goryczy porażki bez jednej. Także wówczas, gdy zawodnicy WE zapowiedzą 4, przeciwnicy – niepewni położenia tej gry – mogą zamiast kontry zalicytować 5…

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 5 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

4

  

Q7

KQJ9752

105

A5

  

AJ103

8

Q73

KQ1063

98652

A43

AK6

J2
   

K4

106

J9842

9874

  

Nasz System:

W

N

E

S

1

1

1

pas

2

3

4

pas

pas

pas

    

albo:

W

N

E

S

1

3

ktr.1

pas

4 2

pas

pas

pas

1 kontra negatywna, piki ręki E są zbyt słabe na zgłoszenie z nią forsujących 3

2 cztery piki, nadwyżka (tu: przede wszystkim układowa)

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

2 1

2

ktr.2

pas

2

3

4

pas

pas

pas

    

 

1 precision

2 kontra negatywna

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

2 1

3

ktr.2

pas

4 3

pas

pas

pas

 

1 precision

2 kontra negatywna

3 cztery piki, nadwyżka

 

 

 

Na zdecydowanej większości stołów sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008 pary WE powinny łatwo osiągnąć popartyjną końcówkę w piki, nawet wówczas, gdy gracz N zgłosi kiery z przeskokiem. Standardowe będą także rozgrywka i wist – W będzie musiał oddać A oraz lewę atutową (niezależnie od tego, czy zagra ten ostatni kolor z góry, czy też zrobi w nim podwójny impas). W protokołach będzie zatem zdecydowanie dominować zapis 650 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (NS);

– 11 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

5

  

A5

AQJ92

==

KQ10987

  

Q96

K73

KQ98742

==

1073

854

J1065

J52
   

KJ842

106

A3

A643

 

Nasz System:

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

3 1

pas

4 2

pas

4 3

pas

4 4

pas

5 5

pas

6 6

pas

pas

pas

  

1 układ 5+–4+, forming do dogranej

2 szlemikowe uzgodnienie trefli

3 cuebid

4 cuebid, brak honorowego cuebidu w kierach (N wskazał w kierach co najmniej pięć kart, pierwszy cuebid w tym kolorze ze strony partnera wymaga zatem asa bądź króla)

5 cuebid, N oczekuje od partnera ewentualnego cuebidu 5 – z krótkością w tym kolorze

6 brak krótkościowego cuebidu w kierach oraz dodatkowego cuebidu w pikach, ponadto S wie, iż jego A trafia do partnerowego renonsu, zapowiada zatem negatywne 6

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

1 1

pas

1

pas

2 2

pas

2 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 7

pas

5 8

pas

6 9

pas

pas

pas

  

1 karta podacolowska, należy zatem rozpocząć od otwarcia 1 (mimo że ręce dwukolorowe najlepiej i najłatwiej licytuje się w sposób zupełnie naturalny)

2 5+, silny trefl

3 naturalne, 5+

4 naturalne 5+–4+

5 szlemikowe uzgodnienie trefli

6 cuebid

7 cuebid, brak honorowego cuebidu w kierach (N wskazał w kierach co najmniej pięć kart, pierwszy cuebid w tym kolorze ze strony partnera wymaga zatem asa bądź króla)

8 cuebid, N oczekuje od partnera ewentualnego cuebidu 5 – z krótkością w tym kolorze

9 brak krótkościowego cuebidu w kierach oraz dodatkowego cuebidu w pikach, ponadto S wie, iż jego A trafia do partnerowego renonsu, zapowiada zatem negatywne 6

 

 

W obu powyższych sekwencjach S uzgadnia szlemikowo trefle, ale potem N dowiaduje się, że jego partner nie ma w kierach ani wysokiego honoru, ani krótkości. Trzeba zatem zadowolić się szlemikiem, gdyż los wielkiego szlema zależał będzie od rezultatu impasu K. Kontrakt 6 (NS) powinien zostać zapowiedziany na wielu, wielu stołach sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008. Niektóre pary NS zgłoszą jednak wielkiego szlema – w trefle albo nawet w bez atu. Ponieważ K znajduje się w ręce W – pod układem impasowym, w rozdaniu można łatwo wziąć wszystkie trzynaście lew: w trefle, kiery (wyłącznie z ręki S, inaczej padnie bowiem w pierwszej lewie przebitka treflowa) i bez atu.

Minimaks teoretyczny: 7 BA (NS), 13 lew; 2220 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 13 (NS);

– 7 (WE);

– 13 (S!);

– 12 (NS);

BA – 13 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

6

  

Q964

J62

A84

754

  

102

AK4

J65

KJ962

AK853

Q985

Q7

Q8
   

J7

1073

K10932

A103

  

 

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 BA2

pas

pas

pas

    

1 forsujące, zapowiedź praktyczna, winna przyrzekać zatrzymanie w karach

2 modelowy układ ręki E: 5–4–2–2

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

pas

2

pas

3 1

pas

3 2 (?)

pas

4

pas

pas

pas

 

1 czwarty kolor, brak zatrzymania karowego (zapowiedź nieco naciągana, W x x to przecież półzatrzymanie w tym kolorze, a z perspektywy W nie widać innej gry jak 3BA – chyba że partner ma albo pięć kierów, albo sześć pików, taki układ ujawni on jednak także po zalicytowaniu przez W forsujących 2BA

2 teoretycznie układ 5–5 (zapowiedź 3 wskazałaby skład 6–4), alternatywnie można zgłosić 3BA (z D x)

 

 

 

Na większości stołów dojdzie do kontraktu 3BA (E), przeciwko któremu S odda naturalny wist karowy i położy grę bez jednej (dojdzie bowiem do ręki A i ściągnie forty karowe). Tylko niewiele – jak sądzę – par WE wytropi, że ich optymalny kontrakt w tym rozdaniu to 4 – na siedmiu atutach (odda się wówczas tylko dwa kara i A). Inna możliwa końcówka siedmioatutowa – 4 – zostanie już położona bez dwóch, oprócz trzech wyżej wymienionych wziątek trzeba będzie bowiem oddać wówczas dwie lewy atutowe.

Gdyby kiery dzieliły się 4–2, a kara 4–4, wychodziłaby akurat końcówka w bez atu, a nie w kiery…

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 8 (WE);

– 10 (WE);

– 8 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

7

  

QJ9764

Q872

872

==

  

AK2

1094

Q

A87543

103

AJ653

K94

1062
   

85

K

AJ10653

KQJ9

  

 

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

3

pas

pas

pas

  

1 alternatywnie można powtórzyć piki, ale statystycznie partner ma w tym kolorze singletona

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

1

2 1

2

3

3 2

pas

pas

pas

  

 

1 wejście graniczne, ale z sześcioma treflami dopuszczalne

2 kontra nie byłaby karna

 

 

 

 

 

 

Możliwe są też – rzecz jasna – inne warianty rozwoju wydarzeń w tym rozdaniu, ale na większości stołów pary NS utrzymają się w nim w częściówkach karowych, przeważnie na szczeblu trzech. Rozgrywający będzie wówczas musiał oddać dwa piki, kiera i karo, skompletuje zatem dziewięć wziątek. Na NS wychodzi też kontrakt 2, ale N – z niezłym fitem karowym – nie będzie raczej forsował do gry pików (w którym to kolorze partner łatwo może mieć singletona).

Zawodnicy WE mogliby natomiast wygrać co najwyżej kontrakty 2 i 2, obie te gry (a nawet 3, które niełatwo byłoby karnie skontrować) zostaną jednak najprawdopodobniej przelicytowane przez stronę przeciwną trzema karami. W protokołach rozdania powinien zatem dominować wpis 110 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew albo 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 8 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

 Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

8

  

98752

J6

Q1062

A4

  

QJ

K73

AJ83

J1096

AK106

109842

4

Q72
   

43

AQ5

K975

K853

  

W

N

E

S

1 1

pas

1

pas

1 BA

pas

2 2

pas

pas

pas

    

1 marne to otwarcie, oj, marne, ale w dzisiejszych czasach w zasadzie obowiązkowe (W ma w końcu 12 PC)

2 ręka E ma charakter układowy, powinien on więc dążyć do gry w kolor (partner przyrzekł dwa kiery, a wcale nie tak rzadko będzie miał trzy karty w tym kolorze)

 

 

 

Na większości stołów duety WE zagrają kontrakt 2 i zrobią co najmniej swoje. Aby bowiem ograniczyć wówczas rozgrywającego do ośmiu wziątek, broniący musieliby zmontować przebitkę treflową. Rozgrywający oddałby wówczas dwie lewy na honory atutowe, dwa trefle oraz jeszcze jednego kiera – własnie w postaci przebitki treflowej.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 6 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

9

  

KJ53

AJ106

Q764

4

  

AQ109

32

AK2

J1032

2

K94

J10853

AQ97
   

8764

Q875

9

K865

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

1

pas

1

ktr.

2

3

pas

pas

pas

    

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

1

pas

pas

1 BA1

pas

pas

pas

                                                                                                                     1 na pozycji re-open 11–14 PC

 

 

 

Optymalnym kontraktem dla wyraźnie silniejszej honorowo strony WE (24 PC:16 PC) jest tu częściówka w trefle – i po wywoławczej kontrze W na odpowiedź 1 e-S-a i podniesieniu tego koloru przez e-N-a do takiej właśnie gry powinno dojść (ręka E ma wybitnie kolorowy charakter, powinien się więc on powstrzymać się od zgłoszenia – w miejsce 3 – 2BA). Grając w trefle, E odda kiera, karo, trefla oraz jeszcze jedną wziątkę atutową, najczęściej w formie karowej przebitki. Natomiast tam, gdzie S na otwarcie partnera spasuje, W zalicytuje na pozycji re-open 1BA i zapowiedź ta zakończy licytację. Po optymalnej obronie rozgrywający zostanie ograniczony do siedmiu lew, broniący wezmą bowiem trzy kiery, trefla, oraz albo dwa piki, albo pika i karo. Jeżeli jednak przeciwko 1BA (W) N zawistuje w pika albo w karo, rozgrywający będzie już w stanie zdobyć nadróbkę. Ściśle mówiąc, jedynie pierwszy wist W (10) bezwzględnie ograniczy rozgrywającego kontrakt bezatutowy zawodnika W do siedmiu wziątek.

Minimaks teoretyczny: 3 (N!) z kontrą, 8 lew, 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (N!);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

 

10

  

J4

A6

K843

J9754

  

1087652

KQ97

A9

Q

AQ93

J1085

J10

1063
   

K

432

Q7652

AK82

  

 

W

N

E

S

–

–

pas

1

1

2

2

pas

pas

3

pas

pas

3

pas

pas

pas

 

 

 

 

 

 

Ciekawa batalia częściówkowa piki przeciwko karom, z której zwycięsko – przede wszystkim ze względu na starszeństwo koloru – powinny wyjść te pierwsze. Na większości stołów sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008 pary WE utrzymają się w kontrakcie 3. Rozgrywający ma do pewnego oddania kiera, karo i trefla, nie trafi też raczej singlowego K za asem, zrobi zatem równo swoje. Oczywiście, gdyby zawodnik W wpadł na pomysł pociągnięcia A z góry (gdyż udałoby mu się szybko wytropić w ręce N A oraz K, z czego wyciągnąłby wniosek, iż K musi znajdować się w ręce otwierającego), wygrałby nielicytowaną (a od czasu do czasu nawet licytowaną) końcówkę w piki (bądź w kiery).

Na linii NS wychodzą natomiast 3 (a nawet 4, jeżeli broniący nie zmontują przebitki treflowej) oraz 4 (kiedy to rozgrywającemu nie zagrozi żadna przebitka).

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 10 lew; 200 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

11

  

J

K654

K72

AJ1065

  

AKQ94

QJ9

8654

7

3

108732

J9

Q8432
   

1087652

A

AQ103

K9

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

2

pas

2

pas

3 BA1

pas

pas

pas

      

1 N nie przechodzi przez forsujące 2BA, aby nie dać partnerowi szansy na późniejsze przeniesienie z 3BA na 4 (z sześciokartowym longerem w pikach)

 

 

 

 

 

To również powinien być kontrakt standardowy. Przeciwko 3BA (N) obrońca E wyjdzie na pewno w kiera. Rozgrywający weźmie tę lewę singlowym A na stole, po czym ściągnie K i puści 9 wkoło. Nawet jeśli E przepuści tę ostatnią kartę, broniący nie stracą lewy, a gracz N nadal będzie w stanie zdobyć dziewięć i tylko dziewięć wziątek (trzy trefle, cztery kara i dwa kiery). Gdy jednak E pobije 9 damą, będzie musiał w następnej lewie wyjść w piki – aby partner ściągnął trzy wziątki w tym kolorze. Inaczej rozgrywający zdobędzie już bezcenną nadróbkę (cztery lewy treflowe, cztery kara i dwa kiery).

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

12

  

AJ765

KJ98432

==

7

  

8

5

KJ53

AQJ10653

Q932

106

AQ1042

K9
   

K104

AQ7

9876

842

  

Nasz System:

W

N

E

S

1

1 1

1

2

5

5

pas

pas

6

ktr.

pas

pas

pas

      

1 na tak układowe ręce nie ma idealnej recepty, na ogół najlepiej jest jednak rozpocząć od zgłoszenia najdłuższego koloru…

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

2 1

2 2

ktr.3

3 4

5

5

pas

pas

6

ktr.

pas

pas

pas

      

1 precision

2 na tak układowe ręce nie ma idealnej recepty, na ogół najlepiej jest jednak rozpocząć od zgłoszenia najdłuższego koloru…

3 kontra negatywna

4 fit kierowy, silniejsze niż podniesienie do 3

 

 

 

To tylko dwa z wielu możliwych wariantów rozwoju wydarzeń w tym dynamicznym, układowym rozdaniu. Gracz N nie zapowie raczej w ataku 6 (będzie bowiem obawiał się oddania trefla i pika), a ze względu na niekorzystne założenia nie zgłosi również takiej zapowiedzi w obronie. Mimo zatem, że po wyłapaniu przez rozgrywającego D (po licytacji, jaka będzie miała miejsce – dosyć łatwym do wykonania) na NS będzie można zrealizować szlemika w kiery, na wielu stołach ostatecznym kontraktem stanie się 6 (W) z kontrą. Przeciwko tej grze zawodnik N zawistuje lawintalową 2, a jego partner zabije tę lewę A i wyjdzie karem – do przebitki. Po jej dokonaniu N ściągnie jeszcze A i gra zostanie położona bez dwóch, za 300.

Minimaks teoretyczny: 7 (WE) z kontrą, 10 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 9 (WE);

– 12 (NS);

– 8 (NS);

BA – 3 (NS, WE!).

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

13

  

==

954

AJ2

KQ109763

  

1072

QJ10873

1093

2

K9543

62

KQ75

AJ
   

AQJ86

AK

864

854

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

1 1

1

pas

pas

2 2

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 z tak dużym potencjałem ofensywnym nie można otworzyć żadnym zaporem treflowym (naturalne otwarcie 4 wykluczałoby zagranie kontraktu 3BA)

2 z tak układową ręką i renonsem w pikach nie ma mowy o kontrze re-open, zresztą WE uciekliby wówczas na 2 (tylko bez jednej)

 

 

 

Jeżeli przeciwko – bardzo popularnym, jak myślę – 3BA (S) broniący W wyjdzie w pika (kolor partnera), rozgrywający odda A i łatwo skompletuje jedenaście lew. Alternatywny wist kierowy nie da przeciwnikom dodatkowej wziątki w pikach i ograniczy go do lew dziesięciu. Jedynie niezbyt realny atak 10(9), podgrywający dziadkowego W, spowodowałby, że gracz S mógłby zdobyć jedynie dziewięć wziątek [zawsze możliwe do zrealizowania jest natomiast 4BA (N)].

Na linii NS wychodzi też bezproblemowo końcówka w trefle – rozgrywający odda wówczas jedynie asa atu i jedną lewę karową.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (N!), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

BA – 10 (N!).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

14

  

10963

108

AK

KQ843

  

A84

6

1043

J97652

J7

K953

QJ9852

A
   

KQ52

AQJ742

76

10

  

 

W

N

E

S

–

–

1

1

2

ktr.1

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

      

1 kontra wywoławcza

 

 

 

 

 

 

W zasadzie każda para NS – w sposób opisany wyżej albo doń podobny – powinna w rozdaniu tym osiągnąć końcówkę w kolor starszy – piki albo kiery. Grając w kiery, trzeba będzie oddać A, A oraz K, tej ostatniej figury nie da się bowiem wyimpasować. Lepsza będzie zatem gra w rozłożone 4–4 piki, kiedy to wyłącznie pierwszy wist w kiery i późniejsza przebitka w tym kolorze ograniczą rozgrywającego do dziesięciu wziątek. Po każdej innej obronie S odda tylko dwa asy i zrobi cenną nadróbkę. Oczywiście, przeciwko 4 (S) obrońca W może z powodzeniem wyjść w singla kierowego – z jego punktu widzenia jest to bowiem zagranie bardzo atrakcyjne…

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew albo 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

15

  

A6

K10652

KJ92

109

  

KQ1032

J

1065

A875

9854

8

AQ873

K43
   

J7

AQ9743

4

QJ62

  

W

N

E

S

–

–

–

2 1

pas

4

pas

pas

pas

      

1 słabe dwa

 

 

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

2 1

2

4

4

pas

pas

pas

    

 

 

1 słabe dwa

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

2 1

pas

2 2

pas

3 3

pas

4

pas

pas

pas

      

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 kiery

 

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

2 1

pas

2 2

pas

3 3

3

4

4

pas

pas

pas

    

 

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 kiery

 

 

 

 

 

Piki przeciwko kierom, szczególnie na szczeblu dogranej – to zazwyczaj batalia wielce interesująca, a jej wynik trudno przewidzieć. W tym na przykład rozdaniu strona NS ma do oddania pika, karo oraz dwa trefle, weźmie więc, grając w kiery, lew dziewięć. Gracz N, po dowiedzeniu się, że partner jest słaby na longerze kierowym, zapowie wszakże końcówkę w ten kolor (mimo niekorzystnych założeń). Tam, gdzie gracz W zdąży jednak wtrącić się do licytacji pikami, jego partner przelicytuje potem 4 e-N-a czterema pikami. Przeciwko 4 (W) broniący N zawistuje kierem, być może nawet – książkowo – królem. Jego partner zabije jednak tę lewę (także króla) asem i odwróci w singla karowego. N wstawi na trzeciej ręce 9, którą rozgrywający pobije na stole D i zagra w atu. N dojdzie więc do ręki na A i powtórzy K (bądź też dowolnym innym karem), a jego partner przebije dziadkowego A. Później rozgrywający będzie jeszcze musiał oddać lewę treflową, wpadnie zatem bez jednej.

Zarówno końcówka w kiery, jak i dograna w piki powinny zatem zostać położone (bez jednej). Wniosek stąd, że w protokole będą dominować obustronne zapisy za wpadki – 50 dla NS i 100 dla WE (końcówki nie będą na ogół kontrowane).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

16

  

KJ108

J10652

7

432

  

A63

3

AQ109642

AK

Q972

KQ

KJ53

J76
   

54

A9874

8

Q10985

  

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 BA4

pas

pas5

pas

    

1 forsing do dogranej

2 fit karowy

3 trzy piki

4 bilansowe

5 z punktu widzenia W, gra w kara może być bezpieczniejsza niż gra w bez atu, ale turniej na maksy rządzi się swoimi prawami...

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

3 3

pas

3 4

pas

3 BA

pas

pas

pas

 

 

1 odwrotka

2 tylko cztery piki, 11+ PC

3 naturalne

4 zatrzymanie kierowe, niepokój o trefle

 

 

 

 

 

Po starannym zbilansowaniu swoich rąk i sprawdzeniu zatrzymań para WE powinna zatrzymać się w końcówce bezatutowej, ewentualnie w kontrakcie w to miano na szczeblu czterech. Jak już wspomniałem, gracze W mogą się obawiać, iż gra w kara będzie bezpieczniejsza niż gra w bez atu, mało kto zdecyduje się jednak na pierwszą z nich. Jeżeli bowiem E trzyma kiery, a to w licytacji da się sprawdzić, to grając w bez atu, weźmie się (na ogół) bardzo wiele lew. W protokołach rozdania będą więc dominować kontrakty 3BA (WE) i 4BA (WE) oraz zapisy 660 dla tej strony. Każdy z rozgrywających łatwo bowiem skompletuje jedenaście wziątek: siedem karowych, dwie treflowe, pikową oraz karową. Oczywiście, równie nietrudna do zrealizowania będzie dograna w kara (do oddania tylko kier i pik).

Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 660 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 11 (WE);

– 7 (NS);

– 10 (WE);

BA – 11 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

17

  

Q53

A75

AJ64

Q103

  

K86

J10943

93

AK4

A2

Q862

K1075

965
   

J10974

K

Q82

J872

  

 

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

pas

ktr.

pas

3

pas

pas

pas

 

Licytację rozpocznie strona NS, kiedy jednak będzie ona wygasać w 2, E ożywi ją kontrą, a jego partner zapowie wówczas 3. Tak stanie się na wielu, wielu stołach sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008. Rozgrywka będzie banalna – rozgrywający odda tylko dwie lewy atutowe, A oraz trefla, zrobi zatem swoje i zapisze sobie 140 punktów. Będzie to zapis korzystny dla strony WE, na niektórych stołach NS utrzymają się bowiem w kontraktach pikowych – na szczeblu dwoch albo trzech – i wpadną tylko bez jednej albo bez dwóch – za 50 bądź 100.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

18

  

Q986

A3

10832

A84

  

10

865

Q9754

J762

A52

J1072

6

KQ953
   

KJ743

KQ94

AKJ

10

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

2 BA1

pas

4

pas

pas

pas

  

1 inwit do końcówki, na ogół z czterokartowym fitem pikowym

 

 

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

4 3

pas

pas

pas

      

 

 

1 co najmniej inwit do końcówki z fitem pikowym

2 5+–4+, przesądzenie dogranej

3 N miał tylko inwit do dogranej

 

 

 

 

 

Kolejny standardowy, niezbyt interesujacy kontrakt, który powinien zostać zapowiedziany w zasadzie na każdym stole sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008. Także rozgrywka będzie malo ciekawa – jeżeli tylko W nie zawistuje w karo, rozgrywający odda asa atu oraz D i weźmie jedenaście lew. Tylko pierwszy wist karowy – spod damy pozwoli graczowi S na zrobienie nielicytowanego szlemika.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 11 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

19

  

752

AQJ5

Q853

K9

  

QJ83

763

2

QJ1087

K106

984

K974

A62
   

A94

K102

AJ106

543

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2 BA

pas

pas

pas

      

albo:

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1

pas

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

 

Na linii NS znajdują się tylko 24 PC, bilans na kontrakt 3BA jest zatem w najlepszym wypadku graniczny, z drugiej strony jednak otwarcie trafia do otwarcia, więc wiele par znajdzie się w końcówce bezatutowej.

Przeciwko 3BA (S) gracz W wyjdzie rzecz jasna D, broniący szybko zdejmą więc pięć lew w tym kolorze i położą grę bez jednej. Aby zdobyć osiem wziątek, rozgrywający będzie jeszcze musiał dwukrotnie zaimpasować K. Możliwe do wygrania byłyby natomiast 3BA (N), ale chyba wyłącznie w widne karty. Aby skompletować dziewięć wziątek, gracz N musiałby bowiem zdobyć cztery lewy karowe, czyli wykonać w tym kolorze aż trzy impasy: przeciwko królowi, dziewiątce i w końcu – siódemce. Tymczasem normalne rozwiązanie tak rozłożonego koloru to zagranie blotki z ręki N – do waleta bądź dziesiątki u S, a dopiero w drugiej rundzie wyjście z ręki D. Tu natomiast – aby mieć szansę na sukces przy rzeczywistym rozkładzie – gracz N musiałby już w pierwszej rundzie wyjść z ręki N D, zabić wstawionego przez E K dziadkowym asem, a potem wrócić do ręki, wyjść stamtąd 9 i puścić ją wkoło. Wątpię, aby w całym sierpniowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008 trafił się choć jeden taki wizjoner. 3BA (N) wygrają zatem jedynie ci, którzy dostaną – dość naturalny zresztą – pierwszy wist blotką karo. Jeszcze trudniej będzie jednak stronie NS kontrakt firmowy z tej ręki ustawić – a ściślej mówiąc, jest to w zasadzie w ogóle niemożliwe.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (N!), 9 lew ; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (WE);

BA – 9 (N!).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

20

  

Q8632

853

72

KQ5

  

J75

K42

K103

A1074

1094

Q109

9865

986
   

AK

AJ76

AQJ4

J32

  

 

 

 

 

 

Nasz System:

W

N

E

S

pas1

pas

pas

1

pas

1

pas

2 BA

pas

3 2

pas

3 BA3

pas

pas

pas

  

1 11 PC w składzie zrównoważonym, nawet z dwoma dziesiątkami, to zbyt mało na pierwszoręczne otwarcie, przynajmniej według klasycznych standardów

2 pytanie o fit treflowy i pikowy

3 brak fitu treflowego, tylko dwa piki

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas1

pas

pas

1

pas

1

pas

2 BA1

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

 

1 tylko dwa piki (nie padła bowiem odwrotka 2)

 

 

 

 

 

 

 

 

Jeszcze jedna absolutnie standardowa gra kończąca, w której znajdą się (prawie) wszystkie duety NS sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008. Przeciwko 3BA (S) W wyjdzie prawdopodobnie blotką treflową i rozgrywający łatwo weźmie dziesięć lew (pięć pikowych, kierową, dwie karowe oraz dwie treflowe). W protokołach rozdanie nie będzie zatem większej konkurencji dla wpisu 630 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

21

  

J3

AKQ8

K942

QJ2

  

A109862

97

J103

A8

54

643

87

K107543
   

KQ7

J1052

AQ65

96

  

W

N

E

S

–

1 BA

pas

2

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

  

albo:

W

N

E

S

–

1 BA

pas

2

2 1

pas2

pas

3 BA

pas

pas/4 3

pas

(pas)

(pas)

      

1 w korzystnych założeniach wejście dopuszczalne

2 N pasuje, by partner z czterema pikami skontrował

3 partner musi mieć cztery kiery, z drugiej strony – skok na 3BA wskazał również solidne zatrzymanie w pikach, N może więc też – ze wspórką pikową w postaci waleta – na ostatnią zapowiedź swojego vis-à-vis spasować

 

 

Myślę, że wejście zawodnika W 2 (dosyć wątpliwe, ale w korzystnych założeniach dopuszczalne) nie tylko nie przeszkodzi, ale wręcz pomoże przeciwnikom w zagraniu optymalnej w tym rozdaniu końcówki w bez atu (zamiast dogranej w rozłożone 4–4 kiery). Na obie te gry weźmie się bowiem dziesięć lew (do oddania tylko A i dwa trefle), a różnica pomiędzy notami za zapisy 630 dla NS i 620 dla NS będzie znacząca. Także bez interwencji W gracz S może się zdecydować na zagranie końcówki w bez atu, będzie bowiem wiedział, że jest to kontrakt nadwyżkowy.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

 

 

 Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

 

22

  

AK105

KJ107

J6

AK10

  

Q874

Q654

107

543

J932

A8

AQ943

82
   

6

932

K852

QJ976

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

pas

ktr.

pas

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

albo:

W

N

E

S

–

–

1

pas

1 1

ktr.

1

2

pas

2 2

pas

2 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

1 nawet w Naszym Systemie byłoby to jednak – w niekorzystnych założeniach – działanie wielce wątpliwe

2 kolor przeciwnika, w pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy

 

 

Znów dograna, którą powinny zapowiedzieć w zasadzie wszystkie duety NS. Przeciwko 3BA (S) broniący W zaatakuje bez wątpienia 10 – w kolor, którym jego partner otworzył licytację. Po takim wstępie obrońcy będą musieli dostać dwie wziątki karowe oraz kierową (rozgrywający zaimpasuje damę w tym ostatnim kolorze). Najczęstszym zapisem w protokół w tym kolejnym niezbyt ciekawym rozdaniu będzie więc 430 dla NS, za dziesięć lew w bez atu.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

23

  

9865

K7632

A

432

  

J

AQ

10987653

KJ9

AK10743

J108

42

A6
   

Q2

954

KQJ

Q10875

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas1

1

pas

2

pas

2 2

pas

2 BA3

pas

3 4

pas

3 BA/4 5

pas

pas

pas

1 zbyt słaby kolor na wejście 1

2 pytanie (zapowiedź ta już dawno utraciła swoje pierwotne, naturalne znaczenie)

3 W nie powtarza kar ze względu na słabość tego koloru, rebid 2BA znacznie lepiej opisuje jego rękę

4 6+, forsing do dogranej (z ręką inwitową E skoczyłby w poprzednim okrążeniu na 3; rebid partnera 2BA wykluczył posiadanie przezeń trzech pików)

5 można znaleźć argumenty za każdą z tych zapowiedzi

 

 

W tym rozdaniu końcówki nie będą już tak masowo osiągane, na linii WE znajduje się bowiem tylko 23 PC, brak tam też uzgodnionego koloru starszego. Niemniej zarówno 3BA, jak i 4 będą nietrudne do wygrania. Przeciwko 3BA (W) obrońca N wyjdzie na pewno w kiera. Rozgrywający weźmie zatem pierwszą lewę D w ręce, po czym puści wkoło W. Zdobędzie więc pięć wziątek pikowych (także wówczas, gdyby zagrał ten kolor z góry), dwie kierowe oraz dwie albo trzy treflowe (trzy, jeśli zdecyduje się zaimpasować damę w tym kolorze – do niebezpiecznej ręki, jako że po wzięciu lewy na D S będzie kontynuował kierem). Z kolei przeciwko 4 (E) broniący S zaatakuje najprawdopodobniej K, a jego partner odwróci w drugiej lewie w pika bądź trefla. W tym ostatnim wypadku rozgrywający zagra najprawdopodobniej kolor atutowy z góry, choć będzie mógł również dostać się na stół A, wyrzucić na W ostatnie karo z ręki, po czym zagrać W na impas. W każdym wypadku gracz E odda tylko pika, karo i kiera (albo pika i dwa kara, gdy wyrobi sobie przebitką kara i na forty tego koloru wyrzuci z ręki dwa kiery), końcówkę w piki zrealizuje.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 630 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 8 (WE);

– 10 (WE);

BA – 10 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

24

  

J8

KQ86

QJ105

973

  

KQ63

742

A64

Q85

A72

J1053

982

KJ2
   

10954

A9

K73

A1064

  

 

W

N

E

S

pas1

pas

pas

1

pas2

1

pas

1

pas

1 BA

pas

pas

pas

      

1 zbyt słaba karta na otwarcie 1

2 można pomyśleć o wywoławczej kontrze, ale z układem 4333 nie byłaby to zapowiedź godna szczególnego polecenia

 

 

albo:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

pas

pas

    

Niepolecane przeze mnie (graczowi W) otwarcie 1 zakończy się tym razem sukcesem – wskutek takiego działania jego parter stanie się bowiem rozgrywającym kontraktu 1BA, przegra go bez jednej i przeciwnicy zapiszą sobie tylko 50 punktów. Tymczasem po pierwszorocznym pasie W – to gracz S otworzy licytację (na czwartej ręce) 1, jego strona zagra zatem kontrakt 1BA, łatwo go zrealizuje i zapisze sobie 90 punktów. Cóż, gra w brydża nie zawsze jest usłana różami…

Na linii NS wychodzi również częściówka karowa, na szczeblu dwóch, zapisowo warta tyle samo co kontrakt 1BA.

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew albo 1 BA (NS), 7 lew; 90 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25

  

Q54

AJ842

A9

J76

  

J9632

K6

Q54

KQ9

A

Q93

J10832

A843
   

K1087

1075

K76

1052

  

W

N

E

S

–

1

pas

2 1

pas

pas

2 BA2

pas

3 /

pas

pas

pas

1 karta zbyt słaba na odpowiedź 1, a uzgodnienie kierów dopiero w następnym okrążeniu

2 wskazanie kolorów młodszych

albo:

W

N

E

S

–

1

pas

2 1

pas

pas

pas

  

1 karta zbyt słaba na odpowiedź 1, a uzgodnienie kierów dopiero w następnym okrążeniu

 

 

Jeżeli gracz E puści do gry 2 (N), to zawistuje przeciwko tej grze singlowym A, a po ujrzeniu dołożonej przez partnera lawintalowej 2 – w drugiej lewie wyjdzie blotką trefl. Broniący zrobią więc dwie przebitki pikowe i położą grę przeciwników bez dwóch, za 100 (ponadto wezmą bowiem pika, trzy trefle oraz honor atutowy). Natomiast po ożywieniu przez E licytacji odzywką 2BA jego partner wybierze raczej do gry trefle, a nie kara. Tymczasem na WE wychodzą jedynie 3 – na ośmiu atutach (co więcej – broniący nie mogą pozwolić, aby rozgrywający przebił w ręce w kiera, wówczas zdobyłby on bowiem aż dziesięć wziątek), kontrakt 3 – na siedmiu atutach – można już położyć bez jednej. Obrona nie będzie jednak łatwa, 3 zostaną zatem dosyć często zrealizowane (bezwarunkowo położy go jedynie atak karowy i szybka przebitka w trzeciej rundzie tego koloru). A zapis 110 dla WE (nie mówiąc już o 130 – za 3, jedna lepiej) otrzyma w turnieju wyraźnie wyższą notę aniżeli 100 dla tej strony (za wpadkę przeciwników bez dwóch na kontrakt 2).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 7 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26

  

102

A3

AK1083

AQ42

  

A53

KQ7

7542

K76

QJ87

9842

Q6

1098
   

K964

J1065

J9

J53

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

1 BA1

pas

pas

pas

      

1 dosyć dobry opis ręki N, co najwyżej jest ona na tę zapowiedź nieco za silna

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

ktr.

pas

1 1

pas

2 2

pas

pas

pas

      

1 negat, 0–6 PC

2 kontra objaśniająca na karach

 

 

W rozdaniu tym pary NS będą grać częściówki w bez atu lub w kara. Przeciwko 1BA (N) obrońca E wyjdzie najprawdopodobniej blotką kierową. Z powodu braku dojścia do stołu rozgrywający będzie musiał zagrać kara z góry (chyba że w drugiej lewie wyjdzie z ręki D, aby potem dostać się do dziadka W i zaimpasować D), łatwo zatem skompletuje dziewięć wziątek (gdy od E spadnie D, N zagra w trefle). Natomiast przeciwko 2/3 (S) W zawistuje K albo blotką atu. Jeżeli tylko rozgrywający zagra atuty z góry, będzie mógł wziąć aż dziesięć lew.

Końcówka w bez atu jest możliwa do wygrania na linii NS zawsze, nieco trudniej będzie ją jednak wylicytować (chyba że N rozpocznie od kontry, a dopiero potem zgłosi rebid 1BA, wskazując 18–21 PC w składzie zrównoważonym).

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (S!);

– 10 (S!);

– 8 (NS);

– 9 (S!);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

27

  

7653

987632

==

953

  

Q2

AQJ4

K84

AK104

J98

10

AQJ63

J872
   

AK104

K5

109752

Q6

  

W

N

E

S

–

–

–

1

ktr.

pas

pas

pas

albo:

W

N

E

S

–

–

–

1

ktr.

1 1

pas

pas

1 BA2

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

1 jeżeli system traktuje taką zapowiedź jako ratunkową, tzn. dopuszcza zgłoszenie jej z ręką zupełnie bezmiltonową

2 18–21 PC w składzie zrównoważonym

 

 

Oczywiście, ewentualny kontrakt 1 (S) z kontrą byłby znakomitym interesem dla strony przeciwnej – rozgrywający zdobyłby wówczas jedynie jedną wziątkę atutową oraz jednego pika (E wyrzuciłby dwa piki na partnerowe kiery), wpadłby więc aż bez pięciu, za 1100. Myślę jednak, że większość graczy N wyczuje pismo nosem i zgłosi ratunkowego 1, nawet wtedy, gdy – teoretycznie rzecz biorąc – taka zapowiedź przyrzeka też co najmniej kilka miltonów. Dojdzie wówczas do kontraktu 3BA (W). Rozgrywający – wiedząc, że wszelkie brakujące punkty znajdują się w ręce otwierającego – nie powinien mieć wówczas problemów ze skompletowaniem jedenastu wziątek (do bezwzględnego oddania są bowiem jedynie dwa piki).

Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (W!);

– 10 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (WE);

BA – 11 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28

  

72

8653

KQ872

32

  

J103

A107

A109

Q1054

AK8

KQJ2

654

A96
   

Q9654

94

J3

KJ87

  

W

N

E

S

1 1

pas

1

pas

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

1 11 PC plus cztery dziesiątki, można zatem dać pierwszoroczne otwarcie

 

 

 

 

 

 

 

Przeciwko kolejnemu superstandardowi 3BA (W) broniący N wyjdzie najprawdopodobniej blotką karową. W praktyce rozgrywający zabije trzecią rundę tego koloru, a później zaimpasuje po culbertsonowsku trefle (aby zminimalizować szansę na dopuszczenie do ręki niebezpiecznego przeciwnika N), bezpiecznie wyrobi więc sobie dziewiątą wziątkę w tym właśnie kolorze.

Teoretycznie rzecz ujmując, można tu nawet zrobić nadróbkę, byłaby to jednak nadróbka mocno niebezpieczna. Po zabiciu drugiej albo trzeciej rundy kar W musiałby w tym celu bowiem zagrać trefle do dziesiątki, a potem do damy w ręce (w ten sposób wyrobiłby sobie dwie dodatkowe wziątki w tym kolorze), albo zagrać trefle do damy, a potem – w końcówce – wpuścić przeciwnika S tym kolorem i wymusić odeń wyjście spod D (rozgrywający wziąłby wówczas dodatkowe lewy w treflach i pikach). Taka gra mogłaby jednak spowodować dopuszczenie do ręki (na K albo nawet na W) niebezpiecznego przeciwnika N, który ponadto ściągnąłby forty karowe. Tymczasem rozgrywka na impas culbertsonowski w treflach daje ogromną szansę na zrealizowanie gry (byle tylko N nie miał obu brakujących rozgrywającemu honorów w tym kolorze).

Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew ; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 8 (WE);

– 10 (WE);

– 8 (WE);

BA – 10 (WE.

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

29

  

AJ3

Q1087

QJ642

3

  

K87

K963

K7

AKJ8

10964

J4

109

Q10954
   

Q52

A52

A853

762

  

 

W

N

E

S

–

pas

pas

pas

1 BA

2 1

pas

3

pas

pas

pas

  

1 5+–4/, jedna z wersji możliwej do zastosowania w tej sytuacji konwencji

 

 

 

 

 

 

Gdyby N po otwarciu W spasował, 1BA stałoby się najprawdopodobniej kontraktem ostatecznym. Przeciwko tej grze padłby wist blotką karo, po czym broniący wzięliby cztery lewy w tym kolorze, A oraz dwa piki, zapisaliby sobie zatem 100 punktów za wpadkę przeciwników bez jednej. Tymczasem własna gra w kara przyniesie stronie NS 110, a może nawet 130 punktów [4 (S) jest możliwe do zrealizowania zawsze, 4 (N) położy natomiast jedynie pierwszy wist pikowy]. Potwierdza to raz jeszcze dawno już udowodnioną tezę, że po otwarciu przeciwnika 1BA należy zawsze walczyć, szczególnie z ręką układową. Uzyskanie dobrego zapisu za grę w obronie przeciwko temu kontraktowi jest bowiem bardzo trudne, podobnie jak już samo znalezienie optymalnych posunięć defensywnych (przynajmniej w zakryte karty).

Minimaks teoretyczny: 4 (S!), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 10 (S!);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

30

  

AK94

AKJ94

5

1082

  

1087632

6

Q1092

K7

J

Q107532

763

QJ5
   

Q5

8

AKJ84

A9643

  

W

N

E

S

–

–

pas1

1

pas2

1

pas

2

pas

2 BA

pas

3

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

1 nie polecam ani otwarcia słabymi 2 (2 multi)…

2…ani wejścia 2, a to ze względu na słabość kolorów starszych w rękach WE

 

 

 

Jeszcze jeden kontrakt, w którym znajdzie się ogromna większość duetów NS uczestniczących w sierpniowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008. Rozgrywający wyrobi sobie trefle (oddając przeciwnikom dwie wziątki w tym kolorze), po czym powinien skompletować jedenaście lew, czy to impasując obrońcy W 10 (w drugiej rundzie tego koloru; nawet przy tylko sześciu pikach na linii NS działa zasada ograniczonego wyboru), czy to ustawiając tego przeciwnika w pikowo-karowym przymusie. Teoretycznie rzecz biorąc, jedenastej lewy pozbawi e-N-a jedynie pierwszy wist karowy i dalsza staranna obrona (W musi odblokować się K, by pierwszą lewę broniących w tym kolorze wziął jego partner i kontynuował karem).

Minimaks teoretyczny: 5 BA (S!), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

BA – 11 (S!).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

31

  

AJ

J75

9854

Q865

  

Q109843

A4

QJ2

J7

62

Q109632

10

K943
   

K75

K8

AK763

A102

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

1 1

1

1 BA/2

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 karta zbyt silna na otwarcie 1BA

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

1 1

1

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 karta zbyt silna na otwarcie 1BA

 

 

Wszystkie drogi prowadzą w tym rozdaniu do kontraktu 3BA, może on jednak być rozgrywany tak z ręki N, jak i z S. Po wskazaniu przez W pików także E wyjdzie jednak przeciwko 3BA (N) w ten kolor i rozgrywający weźmie pierwszą lewę W w ręce. Następnie gracz N wyrobi sobie kara, oddając lewę w tym kolorze obrońcy W, i jego kontynuację pikową weźmie asem w ręce. Dziewiątą lewę rozgrywający będzie mógł wyrobić sobie w treflach – jeżeli zagra w tym kolorze asa i blotkę do damy. Przedtem jednak N (S) ściągnie dwie forty karowe, zmuszając W do dokonania niewygodnych wyrzutek. Jeżeli obrońca ten odrzuci kiera, rozgrywający będzie mógł zagrać w tym kolorze blotkę spod króla (na podstawie licytacji będzie bowiem wiedział, że A znajduje się u W), także pozbycie się przez W trefla tylko ułatwi przeciwnikowi zadanie. Optymalną strategią tego gracza będzie zatem pozbycie się dwóch pików, dojdzie wówczas do następującej sytuacji:

 

 

31

  

-

J75

-

Q86

  

Q10

A4

-

J7

-

Q10

-

K943
   

K

K8

-

A102

  

 

 

w której jednak każde posunięcie e-N-a pozwoli mu na zdobycie dziewiątej wziątki.

Gra zostałaby przegrana tylko wówczas, gdyby rozgrywający zaimpasował trefle dziesiątką w ręce. Jak już jednak wspomniałem, po ściągnięciu kar nie powinno być problemów z rozczytaniem końcówki. Zdecydowana większość dogranych bezatutowych powinna zatem zostać zrealizowana (zwłaszcza że W na pewno wejdzie do licytacji, będzie zatem wiadomo, że to w jego ręce znajduje się zdecydowana większość brakujących rozgrywającemu miltonów).

 

 

 

 

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

32

  

KQJ95

KJ1096

8

32

  

86

A84

A3

KJ10964

A42

Q532

975

A87
   

1073

7

KQJ10642

Q5

  

Nasz System:

W

N

E

S

1

1

ktr.1

2 2

3 3

3 4

3 BA (!)

pas

pas

pas

    

1 kontra sputnik

2 bilansowe podniesienie do 2 (takie rozwiązanie w zasadzie wyparło już konwencyjną zapowiedź 1BA, o takim samym znaczeniu)

3 6+, co najmniej lekka nadwyżka

 

 

 

Wprawdzie na linii WE znajduje się tylko 22 PC, ale są wśród nich wszystkie cztery asy. A ponadto jest tam w zasadzie pełny longer treflowy, składa się to więc na dziewięć lew z góry. Co więcej, kontrakt 3BA jest tu jak najbardziej możliwy do wylicytowania. Wystarczy, że W wskaże lekką nadwyżkę (tworzy ją jakość miltonów) oraz sześć trefli, a jego partner powinien łatwo dojrzeć szansę na wzięcie dziewięciu szybkich lew.

Gwoli ścisłości, bezatutowa końcówka strony WE może zostać opłacalnie obroniona przez przeciwników czterema pikami. Rozgrywający będzie bowiem wówczas wyrobić sobie kara i dostać się do nich 10. Odda wtedy tylko dwa trefle oraz trzy asy w pozostałych kolorach i wpadnie tylko bez dwóch, z kontrą za 300.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 8 lew; 300 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (NS);

–7 (WE);

– 8 (NS);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33

  

QJ8

QJ

QJ93

AJ103

  

A42

A108765

AK82

==

109765

32

6

Q9642
   

K3

K94

10754

K875

  

 

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA

2

pas

pas

pas

 

 

Tak potoczy się licytacja na wielu stołach i ostatecznym kontraktem staną się właśnie 2 (W). Rozgrywający zawsze zdoła przebić w dziadku jedno karo, odda zatem co najwyżej dwie lewy atutowe, dwa piki oraz karo. Nie będzie więc miał żadnych problemów ze zrealizowaniem zapowiedzianego kontraktu, często zrobi nawet nadróbkę. Pozbawiłby go jej jedynie pierwszy wist atutowy, po każdej innej obronie W przebiłby bowiem w dziadku dwie blotki karowe i skompletowałby cenne dziewięć wziątek.

Teoretycznie rzecz ujmując, optymalnym kontraktem strony WE jest w tym rozdaniu częściówka w piki (podobnie jak kierowa – na ośmiu atutach), kiedy to można wziąć dziewięć lew zawsze – bez względu na poczynania obrońców. Nawet po niezbyt realnym (z ręki S) wiście atutowym rozgrywający zabije asem, zgra A K (zrzucając z ręki kiera) oraz A, a potem przebije w ręce dwa kara i kiera, a w dziadku – dwa trefle. Weźmie zatem trzy lewy na topy w kolorach czerwonych, asa atu oraz pięć pików na obustronne przebitki – trzy w ręce i dwa na stole. Do gry w piki niełatwo tu jednak dojść, ale że gra w kiery także najczęściej przyniesie stronie WE dziewięć wziątek, nie będzie czego żałować…

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew, 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (NS).

 
 

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33