UCZMY SIĘ NA BŁĘDACH

Rozgrywka

3

Mecz, WE po partii, licytowano:

 

W	N	E	S
		1	Pas
2	2	3	Pas
3	Pas	4	Ktr
Pas	Pas	Pas

 

 

Ręce W i E
	W 8 7 5 3					-
	10 7 4					A D 6 5 3
	K D 5 4					9 3
	10					K D 9 8 5 4

Wist 2-ką (naturalny, z trzech blotek środkową). Na blotkę ze stołu N podkłada 10-kę. Przebijamy i gramy damę trefl. S bije asem i kontynuuje piki. Przebijamy, gramy króla trefl i trefla i przebijamy w stole. Trefle się podzieliły, więc gramy króla karo. S bije asem i zagrywa w karo. Co dalej ?

 

Na jednym stole gracz amerykański grał a to trefle (przebijając czwartą rundę tego koloru 10-ka kier), a to kara i uzbierał 9 lew (5 kierowych w ręce, dwie przebitki trefli w stole, karo i trefla) – bez jednej. Na drugim nasz reprezentant zaimpasował kiery damą wbrew oczywistym faktom - bo chciał wygrać i wykołysał się bez czterech za złoty dziesięć. Ręka S bowiem była taka jak należało oczekiwać:

 

 

		9 6 2
		K W 8 2
		A 10 7
		A W 3

 

Ten rodzaj błędu ma swoją naukową nazwę – wishfull thinking, dla niegramotnych w angielskim - myślenie życzeniowe.