Polski Związek Brydża Sportowego
 

Międzynarodowe Prawo Brydżowe 2007 (MPB’07)

 

Sławek Latała                                                                                   do wydruku

 

Zmiany – część pierwsza ( przepisy 1÷11)

 

Wstęp

Zdaję sobie sprawę, że umieszczone na stronie tłumaczenie MPB’07 nie jest doskonałe pod względem językowym. Celem szkolenia nie będzie jednak publiczna debata nad korektami stylistycznymi, zakłócająca uczestnikom rytm pracy szkoleniowej, ale skupienie się na merytorycznym aspekcie zmian w Prawie. Niemniej wszelkie uwagi dotyczące stylu, tłumaczeń poszczególnych zwrotów, wyrażeń, czy pojedynczych wyrazów będą mile widziane. Uwagi, nazwijmy je językowe, proszę kierować bezpośrednio do któregoś z poniższych członków Zespołu: Kazimierz Chłobowski, Konrad Ciborowski, Sławek Latała, Jacek Marciniak W trakcie omawiania szczegółów wyjdzie na jaw, że nie mamy pomysłu (przynajmniej w momencie, gdy piszę te słowa) na pewne sformułowania i Wasza pomoc może okazać się niezbędna.

Wiele przepisów zmieniło brzmienie w znowelizowanej wersji Prawa, ale część zmian jest na tyle nieistotna, że nie jest warta odrębnych komentarzy. Często niefortunne sformułowanie zostało po prostu zastąpione bardziej przejrzystym. Nie będę omawiał zmian “stylistycznych” skupiając się na najważniejszych. Niemniej zachęcam do zapoznania się ze wszystkimi zmianami, porównując obie wersje.

Na podsumowanie będzie czas po omówieniu poszczególnych przepisów. Zresztą uważny czytelnik sam będzie mógł wyciągać wnioski o nowych trendach w znowelizowanej wersji.

 

Definicje

 
Sprostowanie – postanowienia korekcyjne stosowane przez sędziego dla poprawienia nieprawidłowości

 

Fundamentalna zmiana – słowo “kara” nagminnie występujące w poprzedniej edycji zostało w większości przypadków zastąpione pojęciem “sprostowanie”. Najczęściej skutek jest ten sam, jednakże – w myśl nowych przepisów – celem działania sędziego jest szeroko pojęte przywrócenie sprawiedliwości*, a nie karanie.

* - czyli doprowadzenie do takiego stanu licytacji, rozgrywki, wyniku rozdania, który miałby miejsce, gdyby nie było wykroczenia.

Pojęcie sprostowania będzie jeszcze wielekroć przedmiotem omawiania zmian w Prawie.

 

Korzystając z okazji chcę ogłosić konkurs na najlepsze tłumaczenie angielskiego słowa rectification. Jakie słowo będzie najbardziej pasować w polskim prawie brydżowym?

rectify

1. To set right; correct.

2. To correct by calculation or adjustment.

Czekamy na propozycje.

 

 

Przepisy

Przy omawianiu poszczególnych przepisów będę posługiwał się nazewnictwem przepisów typu P (przepis) numer główny (liczba) punkt (WIELKIE LITERY) podpunkt (liczba). Cytowany przepis lub jego istotny fragment będzie pisany italikiem otoczony |ramką|, a omawiany fragment będzie dodatkowo wytłuszczony.

P7C. Po zakończeniu gry każdy gracz powinien potasować trzynaście kart swojej początkowej ręki przed schowaniem ich do przegródki odpowiadającej zajmowanej przez siebie pozycji…

 

Dotyczy zawodów, w których dane rozdanie będzie grane jeszcze na innym stole.

Przepis nie dotyczy gry na powielanych przez maszynę rozdaniach granych tylko przy jednym stole (powielane rozdania mogą obsługiwać stoły sprzęgnięte ze sobą, wówczas powyższy przepis będzie miał zastosowanie).

 

Kontrowersyjna i niepotrzebna zmiana, kolidująca z następującymi przepisami:

P65D Uzgodnienie wyniku gry

Gracz nie powinien zmieniać ułożenia swoich zgranych kart, dopóki nie zostanie uzgodniona liczba lew wziętych przez jego stronę. Gracz, który nie przestrzega postanowień niniejszego przepisu, naraża się na niebezpieczeństwo utraty prawa wystąpienia z roszczeniem dotyczącym spornych lew lub też z zarzutem (lub zaprzeczeniem) popełnienia fałszywego renonsu.

oraz

P64B. Brak sprostowania

Uprawomocniony fałszywy renons nie podlega sprostowaniu według A powyżej, jeżeli:

4. zwrócono uwagę na fałszywy renons dopiero po zgłoszeniu zapowiedzi przez gracza strony niewykraczającej w następnym rozdaniu.

5. zwrócono uwagę na fałszywy renons dopiero po zakończeniu rundy.

Zabrakło, jak widać spójności przy konstruowaniu wszystkich trzech zapisów.

Niewątpliwie opracujemy procedurę postępowania, ale wg mnie należy przyjąć, że gdy uzgodniono liczbę lew, gracz potasował swoje karty, a przeciwnik stwierdzi o chwileczkę popełnił Pan fałszywy renons, to sędzia nie powinien ingerować w rozdanie. Inna interpretacja może prowadzić do nadużyć.

 
P9A3 Dziadkowi zabrania się zwracania uwagi na nieprawidłowości zaistniałą podczas okresu rozgrywki, jednak może to zrobić po jej zakończeniu. Jednak każdy gracz, również dziadek, może starać się zapobiec popełnieniu nieprawidłowości przez innego gracza, (ale dziadek podlega tu postanowieniom przepisów 42 i 43)

 

Dodano zdanie wpisujące się w filozofię nowego Prawa – sprawiedliwość ponad wszystko. Onegdaj pokutowało stwierdzenie – dziadek nie ma żadnych praw. Coś drgnęło i przyznano dziadkowi prawo całkiem sporego ingerowania w rozdanie, w celu zapobieżenia nieprawidłowości. Jednakże po jej zaistnieniu, dziadek, aby zwrócić uwagę na nieprawidłowość, (gdy inni przysnęli), musi czekać aż do zakończenia rozgrywki.

P9A4 Gracz nie ma obowiązku zwrócenia uwagi na naruszenie przepisu przez własną stronę, (ale patrz przepis 20F5 - poprawianie błędnego wyjaśnienia partnera).

 

Przepis niemal dosłownie powtórzony. W starej wersji miał numer 72B3, a w aktualnej – 72B2.

 
P10 ZARZĄDZANIE SPROSTOWANIA

Tytuł w poprzedniej wersji brzmiał WYMIERZANIE KARY, a jego zmiana wskazuje główny kierunek nowej filozofii Prawa – przywracanie sprawiedliwości.

P10C3 Jeżeli niniejsze przepisy przewidują dla strony niewykraczającej jakiś wybór w następstwie nieprawidłowości popełnionej przez przeciwnika, to właściwym jest dokonanie wyboru najbardziej korzystnego.

 

Do pary mamy kolejny podpunkt o podobnym charakterze

P10C4 Jeżeli nastąpiło już sprostowanie naruszenia przepisu, to jest postępowaniem właściwym, gdy gracze strony wykraczającej zgłaszają zapowiedzi lub dokonują zagrań korzystnych dla swojej strony, z uwzględnieniem przepisu 16D2, nawet, jeżeli wydaje się, że czerpią w ten sposób korzyści z własnego wykroczenia, (ale patrz przepisy 27 i 50)

 

Niby truizm, ale wieloletnia praktyka mówi, że jakże często “darowujemy winę”. Na poważnych zawodach raczej to się nie zdarza, ale na turniejach lokalnych bardzo często. Ten przepis zabrania, a właściwie silnie namawia do restrykcyjnego przestrzegania przepisów, nawet, jeśli jesteśmy bardzo przyjaźnie nastawieni do świata i przeciwników. Od tej pory decyzję “złagodzoną” może podjąć tylko sędzia (patrz. 81C5).

Daje sędziemu dość poważny oręż przeciwko tzw. grze frywolnej. Wprawdzie w “starym” przepisie 40, naciągając interpretację, można było się dopatrzeć zakazu “gry frywolnej”, ale teraz zostało to wyraźnie powiedziane. Przynajmniej w zakresie działań “po wykroczeniu”. O zakazie gry frywolnej będziemy jeszcze mówić.

 

P11 Z tego przepisu usunięto tzw. odpowiedzialność za widzów. Zapis był martwy, gdyż – jak przekonamy się później – nawet, jeśli na nieprawidłowość zwrócił uwagę widz, to obowiązkiem sędziego było i jest naprawienie owej nieprawidłowości (81C3).

 

 

to be continued…