Polski Związek Brydża Sportowego

 

Międzynarodowe Prawo Brydżowe 2007 (MPB’07)

 

Sławek Latała                                                                                 do wydruku

 

Zmiany – część czwarta ( przepis 17÷21)

P17 OKRES LICYTACJI

A. Rozpoczęcie okresu licytacji

Dla danej strony okres licytacji w rozdaniu rozpoczyna się, gdy któryś z graczy tej strony wyjmie karty z pudełka.

Znów odrobinka semantyki.

Dla potrzeb niniejszych przepisów przyjmujemy, że pojęcia “rozpoczęcie okresu licytacji” i “rozpoczęcie licytacji” są synonimami.

Przepis uproszczono. W starej wersji gracz musiał obejrzeć swoje karty, żeby można było uznać, że dla tej strony rozpoczęła się licytacja, teraz wystarczy, że gracz dzierży je w dłoni. Pozostałe punkty tego przepisu zostały doprecyzowane.

 

P20 POWTARZANIE LICYTACJI I UDZIELANIE WYJAŚNIEŃ

B. Powtórzenie licytacji podczas licytacji

Podczas okresu licytacji gracz - gdy przypada na niego kolej licytowania, a nie jest zobowiązany przepisem do pasowania - może zażądać powtórzenia dotychczasowego przebiegu licytacji - w tym powtórzeniu powinny być wymienione wszystkie fakty alertowania. Gracz nie ma prawa zażądać częściowego powtórzenia zgłoszonych dotąd zapowiedzi ani przerwać powtórzenia przed jego zakończeniem.

C. Powtórzenie po końcowym pasie

1. Po końcowym pasie każdy z obrońców może zapytać, czy na niego przypada pierwsze wyjście (patrz przepisy 47E i 41).

2. Rozgrywający lub obrońca - gdy po raz pierwszy przypadnie na niego kolej zagrywania - może zażądać powtórzenia licytacji (patrz przepis 41B i 41C). Jak w punkcie B gracz nie ma prawa zażądać częściowego powtórzenia zgłoszonych dotąd zapowiedzi ani przerwać powtórzenia.

Gracz nie ma prawa żądać częściowego powtórzenia lub przerwać powtarzanie licytacji. Praktyka była stosowana, ale teraz znalazła wsparcie nie przypisem, ale przepisem. Chodzi o prostą rzecz, uniknięcie – za wszelką cenę – przekazania dodatkowej informacji partnerowi, że, o, właśnie, interesowało mnie owe 3§ .

 

P20 POWTARZANIE LICYTACJI I UDZIELANIE WYJAŚNIEŃ

F. Udzielanie wyjaśnień

1. Podczas licytacji, ale przed końcowym pasem, każdy gracz, gdy przypada na niego kolej licytowania, może zażądać wyjaśnienia dotychczasowej licytacji przeciwników. Gracz ma prawo do uzyskania informacji o zgłoszonych zapowiedziach, o niezgłoszonych zapowiedziach, które przeciwnik miał do wyboru, a także o wnioskach wynikających z wyboru odpowiedniego działania, będących przedmiotem porozumienia partnerów. Wyjaśnienia powinien udzielać partner gracza, którego zapowiedź ma być wyjaśniona, chyba, że sędzia wyda inne polecenie. Partner gracza żądającego wyjaśnienia nie ma prawa zadawania dodatkowych pytań, zanim nie przypadnie na niego kolej licytowania lub zagrywania. Może mieć zastosowanie przepis 16 i Organizacja Nadzorująca może wprowadzić regulamin wymagający pisemnego udzielania wyjaśnień.

2. Po końcowym pasie, aż do końca okresu rozgrywki, rozgrywający lub obrońca - gdy przypadnie na niego kolej zagrywania - może zażądać wyjaśnienia licytacji. Przy zagrywaniu ze swojej ręki lub z ręki dziadka rozgrywający może wtedy zażądać wyjaśnienia zapowiedzi obrońcy lub konwencji wistowych obrońców. Wyjaśnienia o zakresie podanym w pkt. 1 udziela partner gracza, którego działanie ma być wyjaśnione.

3. W warunkach określonych w punktach 1 i 2 powyżej gracz może zażądać wyjaśnienia pojedynczej zapowiedzi, ale może mieć zastosowanie przepis 16B1.

P20F to jeden z ważniejszych przepisów i trzeba przyznać, że kilka, wydawałoby się, drobnych zmian, na dobrą sprawę, wywróciło do góry nogami filozofię udzielania wyjaśnień.

Po pierwsze, każdy gracz będzie w stanie nie tylko wyciągnąć z przeciwnika wnioski wynikające z tzw. działań negatywnych, tzn. z zapowiedzi, które nie padły przy stole (to już funkcjonowało w poprzedniej wersji), ale – co ważniejsze – będzie miał prawo do informacji o stylu gry, o skłonnościach do blefowania, czy odstępstw w danej sytuacji, etc. Owe “etc” pozostawiam inwencji zawodników.

Po drugie, przepis daje sędziemu możliwość zezwolenia graczowi na wyjaśnienie WŁASNEJ ODZYWKI. Do tej pory taka możliwość funkcjonowała tylko w Ameryce i najwyraźniej lobby amerykańskie w Komisji Prawa WBF przeważyło szalę. To jest niezwykle istotna zmiana. Bardzo pomocna dla zawodników i sędziego. Z jej braku wynikało mnóstwo niedomówień i w konsekwencji wiele sporów kończyło się orzeczeniem rezultatu rozjemczego. Należy jednak postępować bardzo ostrożnie i już dzisiaj sugeruję stosowanie tego przepisu tylko przy używaniu zasłon. (Procedura postępowania w tej sprawie zostanie opracowana po zakończeniu redagowania MPB’07). Ostrożność jest silnie wskazana, bo nic tak nie wypaczy brydża, jak przekazanie dodatkowej informacji przy pomocy sędziego. Przy użyciu zasłon łatwiejsze będzie przeniesienie takiej informacji na drugą stronę. Jednak to opcja będzie miała zastosowanie tylko w czasie licytacji.

Po zakończeniu licytacji (P20F2) wyjaśnień może udzielać już tylko partner.

W przepisie P20F jest jeszcze dodatkowa uwaga. Zawodnika, który pyta o wyjaśnienie licytacji, nie może wspomagać jego partner, zadając uzupełniające, dodatkowe pytanie, a nieprzestrzeganie grozi przekazaniem dodatkowej, a więc nielegalnej informacji (z racji zainteresowania partnera jakimś szczególnym aspektem wyjaśnień).

Nadal obowiązują standardowe formy pytania:

- Jak należy rozumieć licytację partnera?

a niezalecane jest

- Jak należy rozumieć 3?

Ponieważ zakres zadawania pytań uległ znacznemu rozszerzeniu gracze podczas tych czynności muszą zachować daleko idącą ostrożność, żeby nie narazić własnej strony na przekazanie dodatkowej informacji (P16B1a), a co za tym idzie, na nas, sędziów, spada obowiązek nieustannego edukowania graczy w tym temacie (20F3).

 

P20 POWTARZANIE LICYTACJI I UDZIELANIE WYJAŚNIEŃ

F. Udzielanie wyjaśnień

4. Gdy gracz - po udzieleniu wyjaśnienia - uświadomi sobie, że było ono błędne czy też niepełne, wówczas musi niezwłocznie przywołać sędziego. Sędzia stosuje przepis 21B lub przepis 40B4.

5. (a) Gracz, którego partner udzielił przeciwnikowi błędnego wyjaśnienia, nie ma prawa poprawiać tego błędu podczas licytacji, ani nie wolno mu wskazywać swoim zachowaniem, że w odnośnym wyjaśnianiu popełniony został jakiś błąd. "Błędne wyjaśnienie" obejmuje tu brak alertu lub anonsowania wymaganego przez przepisy albo zgłoszenie alertu (lub anonsowania) niewymaganego przez przepisy.

(b) Gracz musi, po przywołaniu sędziego, poinformować przeciwników, że jego zdaniem wyjaśnienie partnera było błędne (patrz przepis 75), ale dopiero przy najbliższej przepisowej sposobności:

(i) obrońca po zakończeniu rozgrywki.

(ii) rozgrywający i dziadek - po końcowym pasie licytacji.

6. Jeżeli sędzia uzna, że gracz podjął działanie w oparciu o błędną informację udzieloną przez przeciwnika stosuje, odpowiednio, przepis 21 lub 47E.

Zapis nie jest Ci obcy? I słusznie, gdyż zmienił jedynie lokalizację i nieznacznie formę. Kiedyś był to przepis 75 (w nowej wersji P75 ograniczony został do przykładu, kiedy mówimy o błędnej informacji – wykroczenie, a kiedy o błędnej zapowiedzi, co najczęściej nie jest wykroczeniem, ale o tym w swoim czasie). Zapis zyskał wyższą rangę jako, że przepisy 72÷75 w poprzednich wersjach traktowały bardziej o dobrych obyczajach, niż stricte o Prawie.

Doszło słowo, które póki co, dotyczy tylko ACBL – anonsowanie.

Anonsowanie to alertowanie połączone z jednoczesnym, automatycznym wyjaśnieniem znaczenia zapowiedzi. Świetnie sprawdza się w Ameryce na turniejach, na których średnia wieku uczestników jest taka, że gdzie indziej tacy już nie żyją.

  • Jak wytłumaczyłaś moja droga, bo nie usłyszałam?
  • Że jesteś silna i niezrównoważona.
  • Oj, cieszę się. Jestem już taka słaba, ale co nieco jeszcze pamiętam.

Póki EBL nie wprowadzi w Europie nakazu anonsowaniu PZBS na pewno nie zdecyduje się na taki krok.

Zważ na niezbędną procedurę przy wystąpieniu błędnego lub niepełnego wyjaśnienia:

  1. Gracz wzywa Cię do stołu, stwierdzając, że coś tam zaniedbał przy własnym wyjaśnieniu, ale częściej będzie to donos na przeciwnika, który źle wytłumaczył.
  2. Ustal dokładnie fakty, ale zadbaj, żeby Twoja interwencja nie była źródłem dodatkowych, nielegalnych informacji.
  3. Sprawdź, czy można mieć zastosowanie przepis 21B. Jeśli tak, to zalecane jest poproszenie gracza, (który zgodnie z 21B może zmienić swoją decyzję) od stołu i przedstawienie mu takiej opcji. Przy stole, jego zastanawianie się mogłoby być źródłem dodatkowej informacji.
  4. Jeśli jest za późno na zmianę zapowiedzi, to nie zaszkodzi, jak przygotujesz sobie grunt pod 40B4. Poproś tego samego gracza od stołu i spytaj się, czy skorzystałby z szansy zmiany zapowiedzi, gdyby takowa istniała, po czym zezwól na dokończenie gry zastrzegając sobie prawo do orzeczenia rezultatu rozjemczego. Taka podpórka nigdy nie zaszkodzi, dostarczając Ci dodatkowych informacji.

 

P20 POWTARZANIE LICYTACJI I UDZIELANIE WYJAŚNIEŃ

G. Niewłaściwe postępowanie

1. Niewłaściwe jest zadawanie pytań przeciwnikom wyłącznie w celu umożliwienia odniesienia korzyści przez partnera.

2. Podczas licytacji oraz rozgrywki gracz nie może korzystać z opisu własnego systemu, chyba że Organizacja Nadzorująca na to zezwoli.

P20G1 jest przepisem wprowadzonym na wszelki wypadek, wszak trudno sobie wyobrazić sytuację, żeby miał on zastosowanie. Ale kto wie, życie jest inspirujące. Stawiam kawę dla sędziego, który wytropi złoczyńcę z tego paragrafu.

P20G2 został przeniesiony żywcem z P40E2 starej wersji.

 

P21 ZAPOWIEDŹ WYNIKAJĄCA Z BŁĘDNEJ INFORMACJI

A. Zapowiedź wynikająca z błędnie zrozumianego wyjaśnienia

Za działanie podjęte wskutek własnej pomyłki gracz nie może uzyskać żadnego sprostowania ani rekompensaty.

Przepis jest głównie wycelowany w tłumaczenia na zasłonach. Jak wiemy, nagminnym jest używanie głosu, zamiast prawidłowego udzielania wyjaśnień na piśmie. Ponieważ zasłony wymuszają ciche zachowywanie się z każdej strony deski, więc również i wyjaśnienia są dawane anemicznym szeptem, a czasem jakimś gestem, zbliżonym do ćwiczeń dla słabosłyszących. Nic dziwnego, że sędzia jest często zatrudniany, gdy okaże się, że obaj gracze trenowali język migowy w różnych szkołach. Niestety sędzia nie jest ekspertem od mimiki i posiłkując się P21A nakazuje kontynuowanie gry bez dalszych konsekwencji.

 

P21 ZAPOWIEDŹ WYNIKAJĄCA Z BŁĘDNEJ INFORMACJI

B. Zapowiedź wskutek błędnej informacji przeciwnika

1. (b) Jeżeli sędzia nie dysponuje dowodem, że jest inaczej, powinien zakładać, iż ma do czynienia raczej z błędnym wyjaśnieniem niż z błędną odzywką.

czyli

Karta konwencyjna twoim przyjacielem jest

Przepis P21B1b pojawił się w nowej wersji Prawa, gdy przekonałem Jeffa Polisnera, że są kraje, w których karta konwencyjna nie zawsze leży na stole. Nie chciał uwierzyć i odniosłem wrażenie, że zapis wprowadzono, żebym się w końcu odczepił. Czeka nas nowelizacja polityki systemowej PZBS, bo wiele jej przepisów znajduje się od teraz w MPB’07.

 

 

to be continued…