Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2005
wyniki

5 turniej w dniu 9 maja 2005

Komentarze Wojciecha Siwca do rozdań 5 turnieju
Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. 

 

3,2MB  

wersja do wydruku

 

570KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
   

A9742

K107

43

1097

  

Q

96543

KJ7

AK65

86

AJ8

A8652

J43
   

KJ1053

Q2

Q109

Q82

 

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1 1

ktr.2

2 BA3

ktr.4

3 5

pas6

pas

ktr.7

pas

4 8

pas

pas

pas

1 na trzeciej ręce w założeniach przedpartyjnych otwarcie wręcz obowiązkowe

2 kontra wywoławcza, po pasie partnera może to być zapowiedź słabsza honorowo (niż standardowe 13 PC), za to bardziej układowa; oczywiście wejście 2 – z tak słabym kolorem – nie wchodzi w rachubę

3 w wersji najbardziej popularnej: bilansowe podniesienie do 3 z wartościami defensywnymi

 

4 wskazanie siły

5 ręka minimalna

6 z minimum kontry wywoławczej W musi spasować, przecież jego zapowiedź 3 wskazałaby kontrę objaśniającą na tym kolorze

7 jeszcze lepsza ręka, absolutne maksimum pasa

8 z singlem pik, układem i nieujawnionymi jeszcze pięcioma kierami zapowiedź w pełni uzasadniona (chociaż partner może się spodziewać, że kryją się za nią raczej tylko cztery kiery)

 

W ten sposób – z lekką pomocą przeciwników – strona WE doczłapie się do optymalnego kontraktu – końcówki kierowej. Dzięki wyłączeniu pikowemu oraz korzystnej lokalizacji honorów w kolorach czerwonych rozgrywający będzie w stanie wziąć w kiery aż lew jedenaście. Wystarczy, że w pierwszej rundzie koloru atutowego wykona impas ósemką w dziadku (grając na szansę, iż król i dama są rozdzielone, a 10 znajduje się w ręce obrońcy N; oczywiście ten ostatni może próbować się bronić, wskakując na zagraną przez przeciwnika z ręki W blotkę kier – królem!), a w drugiej – zaimpasuje kiery waletem. Konieczne będzie też wykonanie (jednostronnego) impasu damy karo.

Oczywiście strona NS może opłacalnie obronić kierową końcówkę przeciwników czterema pikami, z kontrą bez dwóch, za 300 (WE nie wzniosą się już raczej do 5). Niejeden zawodnik N – po trzecioręcznym otwarciu partnera 1 i kontrze W – skoczy po prostu na 4. E skontruje ten kontrakt i na tym licytacja wygaśnie. A nawet po sekwencji przedstawionej na wstępie – gdy WE dojdą już do końcówki w kiery, N – świadom obecności na swojej linii aż dziesięciu pików – może zdecydować się na zgłoszenie obronnych 4. A te, jak uprzednio wspomniałem, nie zostaną już raczej przelicytowane przez stronę WE pięcioma kierami...

Jestem jednak przekonany, że wiele par WE do końcówki nie dojdzie (graniczna siła, słabość koloru kierowego, przeszkody ze strony przeciwników), a niektóre z nich nie zdołają nawet uzgodnić koloru kierowego – tylko zagrają np. w kara albo pozwolą przeciwnikom grać w piki...

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 10 (E!);

– 11 (WE);

– 8 (NS);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

   

4

KQ10942

Q52

AQ7

  

KQJ10876

A

9864

J

A9

J83

AJ73

K864
   

532

765

K10

109532

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

1 1

2

pas

pas

4

pas

pas

pas

1 ręka za silna na bezpośredni skok na 4

 

 

Dopiero gdy E, pasując na 2 e-N-a, wskaże rękę bez specjalnych nadwyżek, W zapowie końcówkę piwową. Powinien to być kontrakt absolutnie standardowy, tzn. osiągnięty na zdecydowanej większości stołów majowych Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. Standardowy powinien też być ostateczny rezultat tego rozdania – W odda A oraz dwie lewy karowe, skompletuje więc dziesięć wziątek. 

I tu kara zostaną rozegrane na impas dziesiątki (i podzielone figury), tym razem trzeba jednak będzie oddać w tym kolorze dwie lewy.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 10 (WE);

– 8 (NS);

– 10 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
   

K8

Q1072

A2

KQ743

  

764

J3

KQJ987

J2

J1052

K9654

53

105
   

AQ93

A8

1064

A986

 

  

W

N

E

S

–

–

–

1

1 1

1 2

pas

1

pas

2 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 7

pas

4 BA8

pas

5 9

pas

6 10

pas

pas

pas

  

1 z tą ręką dobrze byłoby skoczyć blokująco na 2, u większości par ta ostatnia zapowiedź ma jednak znaczenie konwencyjne (dwukolorówka Wilkosza albo blok na kierach/pikach)

2 w licytacji dwustronnej obowiązuje bezwzględna preferencja kolorów starszych (stąd odpowiedź 1, a nie 2, ta ostatnia byłaby zresztą możliwa wyłącznie w Naszym Systemie, we Wspólnym Języku bowiem nie forsowałaby)

3 forsing kolorem przeciwnika; naturalny rebid 2 nie byłby bowiem (przynajmniej dla większości par) zapowiedzią forsującą

4naturalne, cztery trefle, brak trzech kierów oraz zatrzymania w karach (jako że S przekroczył próg 2BA (forsujące 2 partnera pytały przede wszystkim o trzy kiery, a w drugiej kolejności – o stopera karowego)

5 uzgodnienie trefli, próba szlemikowa; po wykluczeniu przez partnera zatrzymania karowego N – z tylko jednym stoperem w tym kolorze, a przy tym ręką ubogą w asy – rezygnuje z 3BA

6 cue-bid, S – z trzema asami – pozytywnie reaguje na propozycję partnera

7 cue-bid, nadal tylko propozycja szlemikowa

8 Blackwood; góra otwarcia, w tym trzy asy – po dwóch zachętach ze strony partnera ten zdecydowany krok S jest w pełni uzasadniony

9 dwie wartości plus dama atu

10 jest wprawdzie komplet wartości oraz dama atu, gdyby jednak miał wychodzić wielki szlem, partner sam przejąłby wcześniej inicjatywę (z ręką jeszcze silniejszą, np. z K zamiast damy)

Szlemik treflowy to kontrakt wyborny oraz – przy aktualnym rozkładzie kart – absolutnie wykładany. Przegrywające karo z ręki N zostanie wyrzucone na honor pikowy, a obrońcy dostaną jedynie lewę kierową (straciliby ją tylko wówczas, gdyby wyszli w ten kolor; kiery są tu bowiem tzw. kolorem zamrożonym – tzn. takim że strona zagrywająca weń jako pierwsza traci lewę).

 

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 920 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 8 (NS)

– 10 (NS);

– 11 (NS)

BA – 11 (NS).

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
   

Q74

Q104

KQJ5

QJ10

  

1085

8

10764

AK862

KJ32

73

A83

9743
   

A96

AKJ9652

92

5

  

W

N

E

S

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

4 1

pas

4

pas

pas

pas

      

1 autosplinter, samodzielne kiery, krótkość treflowa

2 bardzo brzydka ręka, przed laty nie uznano by jej nawet za wartą otwarcia

 

Kolejny – jak sądzę – standard, przynajmniej licytacyjny. Chociaż i w rozgrywce/wiście nie powinno się dziać wiele – najczęściej rozgrywający odda trefla, karo i pika, w protokołach będzie więc dominował zapis 620 dla NS. Chyba że pierwszy broniący – gracz W, źle odczyta ilościówkę partnera w pierwszej lewie i po A będzie kontynuował K. Wówczas na D i figurę karową rozgrywający pozbędzie się z ręki dwóch blotek pikowych. Inny aspekt – jeżeli w drugiej lewie (po utrzymaniu się A) W wyjdzie w blotkę pik, rozgrywającemu nie będzie wolno wstawić ze stołu damy, tylko musi puścić do ręki (do asa – z dziewiątką!)

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (S!);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
   

A7

AK

975432

J85

  

K103

Q10964

AJ

K63

Q96

7532

- 

AQ10942
   

J8542

J8

KQ1086 

7

 

 

  

W

N

E

S

–

1

2 1

4 2

ktr.3

pas

4 4

pas

pas

pas/ktr.5

(pas)

(pas)

(pas)

      

1 dobry sześciokart i układowa ręka w pełni upoważniają do tego wejścia

2 blokujące, acz w niekorzystnych założeniach najczęściej stoi za taką zapowiedzią układ z dużą liczbą lew wygrywających

3 kontra wywoławcza, wskazująca też stosowną siłę

4 z tak układową ręką oczywiste

5 N ma trzy pewne lewy, więc w turnieju na maksy może zdecydować się na kontrę

 

Obłożenie 4 (WE) będzie jednak możliwe tylko wówczas, gdy obrońcy zmontują przebitkę treflową. Nie powinno to być zresztą zbyt trudne – przecież na swój skok na 4 S musi posiadać singla, a jest on możliwy wyłącznie w treflach. Nawet więc gdy N odda pierwszy wist w karo albo ściągnie A (zagranie polecane), zdąży potem zagrać w trefle i w końcu poda partnerowi przebitkę w tym kolorze.

NS wzięliby w kara tylko lew dziesięć, mają bowiem do oddania trefla, pika oraz lewę atutową.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą, 9 lew albo 5 (WE) z kontrą, 10 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (WE);

– 8 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
   

42

K95

KJ98

A853

  

QJ1073

A7

Q762

J7

A6

QJ642

A10

K1042
   

K985

1083

543

Q96

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

pas

pas

1 tzw. negatywny wybór koloru, z dublem w kierach

 

 

 

Na większości stołów gracz W w drugim okrążeniu zgłosi właśnie zapowiedź 2 – negatywny wybór koloru. Takie działanie daje bowiem największą szansę na wzięcie zapisu na swoją stronę, kolor pikowy jest przecież zbyt słaby, aby go w tej sekwencji powtórzyć, a 2BA w wielu systemach forsują. Karta W jest natomiast zbyt słaba na czwartokolorowe 2, nawet wówczas gdy dają one jej posiadaczowi możliwość wskazania w następnym okrążeniu ręki w sile 10–11 PC na pięciu pikach (odzywką 2).

Kontrakt 2 powinien zostać zrealizowany, do oddania są bowiem wówczas jedynie (w najpopularniejszym wariancie rozwoju wydarzeń) pik, karo, dwa trefle oraz lewa atutowa. Dokładna analiza wykazuje, że w rzeczywistości lepszy od 2 byłby istotnie kontrakt 2BA (również osiem lew), a szczególnie 3 (dziewięć lew, do oddania po jednej wziątce w każdym z kolorów). Mimo to myślę, że zapis plus 110 powinien zapewnić stronie WE zupełnie przyzwoitą notę turniejową, wiele par przelicytuje bowiem tę kartę (na WE jest aż 24 PC, brak tam jednak koloru uzgodnionego) i odda zapis stronie przeciwnej.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
   

K843

Q62

K4

K1074

  

Q97

53

A52

QJ865

J65

AKJ9

1076

A93
   

A102

10874

QJ983

2

 

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

pas1

1

pas

1 BA

pas

pas

pas

1 możliwe jest też trzecioręczne otwarcie 1

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

ktr.

1 1

2

pas

pas

pas

1 naturalne

 

Tak czy owak, przy grze powinna się utrzymać – w niskiej częściówce – strona WE. Wygranie kontraktu 1BA będzie możliwe – W ma bowiem do wzięcia karo, dwa trefle (po impasie króla w tym kolorze), trzy kiery (po impasie damy) oraz pika, jeżeli jednak S zdoła pokazać w licytacji kara i jego partner wyjdzie przeciwko 1BA (W) w K, a W oprze rozgrywkę o wyrobienie koloru treflowego, zostanie obłożony. Przeciwnicy wezmą bowiem wówczas cztery lewy karowe, dwie pikowe oraz treflową właśnie. W tym kontekście bezpieczniejszy jest kontrakt 2 (WE), który powinien zostać zrealizowany zawsze, a przy bezbłędnym postępowaniu rozgrywającego przyniesie nawet dziewięć lew. Myślę jednak, że protokołach – oprócz zapisów za zrealizowane przez pary WE częściówki w bez atu i trefle – znajdzie się też wcale niemało wpadek tej strony.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
   

K652

5

AKQ10986

5

  

A1084

1072

53

AQ73

J9

96

J74

KJ10964
   

Q73

AKQJ843

2

82

  

W

N

E

S

pas

1

pas

1

ktr.1

1

2

4

pas

pas

pas

  

1 maksimum pasa, możliwości gry w kolory czarne

 

albo:

W

N

E

S

pas

1

pas

1

ktr.1

3 2

pas

4

pas

pas

pas

  

1 maksimum pasa, możliwości gry w kolory czarne

2 układowa ręka na długich, solidnych karach, niezbyt silna honorowo (po kontrze W – e-N-owi wolno zrezygnować z pokazania pików, skok karami lepiej opisuje charakter jego ręki)

 

Obrońcy mają do odebrania tylko dwa asy, pozostałe jedenaście lew zdobędzie rozgrywający. Nawet jeśli po zdjęciu A W wyjdzie w karo, aby zerwać komunikację tym kolorem pomiędzy rękami NS, rozgrywający zgra A K, zrzucając z ręki trefla, wyatutuje i wyjdzie z ręki blotką pikową...

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 11 (NS);

– 8 (NS);

BA – 6 (NS).

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
   

1053

QJ

A72

AK932

  

QJ74

983

Q106

QJ6

A862

105

K543

1085
   

K9

AK7642

J98

74

  

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

1 BA

pas

3 1

pas

4 2

pas

pas

pas

      

1 10–11 PC, sześć kierów, inwit

2 ze względu na brak stopera pikowego N nie może zgłosić 3BA

 

Przeciwko 4 (S) gracz W wyjdzie D. Jego partner zabije tę lewę A, po czym musi odwrócić w karo – aby otworzyć ten kolor i, przede wszystkim, wytrącić rozgrywającemu jedynie boczne dojście do stołu – do fort treflowych. S weźmie wówczas tylko dziesięć lew. A gdyby A nie został wybity, rozgrywający wyrobiłby sobie przebitką trefle i skompletowałby ostatecznie aż dwanaście lew.

Teoretycznie rzecz biorąc, optymalnym kontraktem strony NS są 3BA (S!), kiedy to można wziąć lew dziesięć; 4BA (N) położyłby natomiast pierwszy wist małym karem. [Nawet gdyby przeciwko 4BA (S) W wyszedł 6, rozgrywający wyrobiłby sobie dziesiątą wziątkę na K, a obrońcy nie byliby w stanie odebrać trzech lew karowych ze względu na zablokowanie tego koloru].

 

Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew, 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

BA – 10 (S!).

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
   

9876

AK10

A1095

64

  

Q10543

43

Q64

K53

A2

J862

KJ7

QJ98
   

KJ

Q975

832

A1072

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

pas

pas

 

 

Najprawdopodobniej rozpoczynająca licytację strona WE utrzyma się też ostatecznie przy grze – w kontrakcie 2. Powinien on zostać obłożony bez jednej – oprócz pięciu lew na honory NS wezmą bowiem, nietrudną do zmontowania, przebitkę treflową. Wpadka bez jednej, za 100, okaże się jednak – przynajmniej z turniejowego punktu widzenia – opłacalną obroną kontraktu 2, który są w stanie zrealizować przeciwnicy. (Do oddania: pik, dwa kara i dwa trefle. A gdy obrońcy nie połączą dwa razy atutów i rozgrywający kontrakt kierowy zdoła przebić w ręce N dwa trefle, skończy się nawet na dziewięciu lewach). Najczęściej jednak – powtarzam – nieco silniejsza honorowo strona NS  

(21 PC : 19 PC) w ogóle nie zabierze głosu w licytacji.

 

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
   

A9872

AJ104

AQ9

J

  

Q103

K652

72

K752

J54

Q3

K1043

A983
   

K6

987

J865

Q1064

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

2 2

pas

pas

pas

  

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące (grając WJ, można też po prosu spasować)

2 negatywny wybór koloru, z dublem w pikach

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

2 2

pas

3 3

pas

3 4

pas

pas

pas

  

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące (grając WJ, można też po prostu spasować)

2 negatywny wybór koloru, z dublem w pikach

3 układ 5-4–3–1 lub zbliżony, w zasadzie 16–17 PC (a więc tu zapowiedź nieco naciągnięta), inwit

4 negatywne, wskazanie dwóch pików i trzech kierów

5 racjonalny wybór gry w kiery (będzie wówczas można przebić w dziadku pika)

 

Protokoły tego rozdania zostaną zdominowane przez zapisy za pikowe, rzadziej kierowe, częściówki strony NS. Gra w piki powinna przynieść osiem lew (do oddania: trefl, karo, dwa kiery i pik), a gra w kiery – dziewięć (nie odda się wówczas pika), pod warunkiem wszakże, że kontrakt kierowy zostanie ustawiony z lepszej ręki N. 3 (S) położy bowiem – tylko i wyłącznie – pierwszy wist karowy i późniejsza przebitka w tym kolorze.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (N!), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 9 (N!);

– 9 (N!);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
   

AK

J932

7642

K109

  

QJ10943

Q

KQ9

Q74

75

A1054

AJ1083

J6
   

862

K876

5

A8532

  

W

N

E

S

2 1

pas

pas

pas2

1 słabe dwa

2ręka zbyt słaba na ożywienie licytacji (tym bardziej że zawiera ona trzy piki)

 

 

W

N

E

S

2 1

pas2

2 3

pas

pas

ktr.4

pas

3 5

pas

pas

pas

  

1 multi

2ręka nieco za słaba na wywoławczą kontrę przeciwko hipotetycznym pikom otwierającego

3 do koloru partnera

4 jeżeli para gra ustaleniem, że jest to kontra wywoławcza przeciwko pikom, słabsza od bezpośredniej kontry na otwarcie 2

5 w takich okolicznościach partner powinien mieć cztery kiery, stąd zapowiedź 3, a nie 3, gracza S

 

albo:

W

N

E

S

1 1

pas

1 BA2

pas

2

pas

pas

pas

1 w dobie coraz słabszych otwarć zaporowych niektórzy posiadacze tej karty mogą uznać ją za zbyt silną na pierwoszoręczną zapowiedź 2 czy 2

2w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

 

Jak z powyższego przeglądu możliwych sekwencji widać, najczęściej skończy się na kontrakcie 2 (WE). Po optymalnej grze obrońców zostanie on położony bez jednej, gracz S jest bowiem w stanie przebić dwa kara. Wymaga to jednak pierwszego wistu karowego – potem N dostanie się do ręki honorem pikowym, a następnie K i pośle do przebitki dwa kara. W praktyce kontrakty 2 (WE) będą jednak często realizowane, być może nawet z nadróbką czy wręcz z nadróbkami. Natomiast strona NS jest w stanie wygrać kontrakt 3 (praktycznie niemożliwy jednak do osiągnięcia, a jeżeli już – to E najprawdopodobniej przelicytuje go trzema pikami), jej 3 powinny już zaś zostać obłożone bez jednej.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
   

-

K2

QJ10974

AKJ105

  

AKQ

AQ4

63

Q9876

8765432

J765

5

2
   

J109 

10983

AK82

43

 

  

W

N

E

S

–

1

pas

1

ktr.

3 1

4

5

pas

6 2

pas

pas

pas

      

1 duży układ karowo-treflowy, we Wspólnym Języku 16–18 PC, w Naszym Systemie – forsing do dogranej; w tym wypadku siła ma jednak znaczenie drugorzędne – N spodziewa się bowiem ze strony E wysokiego skoku pikami, pragnie więc jak najszybciej ujawnić ogromny układ i potencjał wygrywający swojej karty (grając Naszym Systemem – można też zadowolić się na razie zgłoszeniem 2, a potem kontynuować licytację ofensywną, prawdopodobnie na szczeblu pięciu)

2 po tym jak partner powiedział po partii 5 – N widzi ogromną szansę na wygranie szlemika, tym bardziej że wie, iż brakujące figury znajdują się w ręce W (i w razie potrzeby mogą zostać wyimpasowane)

 

Możliwych jest tu wiele sekwencji licytacyjnych i nie sposób wszystkich ich przewidzieć, trudno też byłoby podać sekwencję optymalną z technicznego punktu widzenia, znacznie ważniejsza okaże się bowiem w tym wypadku taktyka. Jak to często bywa – w rozdaniach układowych obie strony mogą zrealizować wysokie kontrakty, chodzi więc też o to, aby osiągnąć optymalną grę własną, nie prowokując przy tym przeciwników do przelicytowania jej własnym kolorem. Tu na przykład strona NS ma wykładanego szlemika w kara, ale WE mogą go opłacalnie obronić sześcioma pikami z kontrą, tylko bez dwóch, za 500 (aby wybronić się za 500, rozgrywającemu nie wolno wszakże zaimpasować kierów damą, tylko musi zagrać blotkę kier do ręki). Oczywiście nie ma idealnej recepty, jak cel ten osiągnąć – być może N powinien zadowolić się na razie pięcioma karami, a dopiero – po spodziewanych 5 E – "przepchnąć się" do szlemika...

 

W

N

E

S

–

1

pas

1

ktr.

3 1

4

5

pas

pas (!)

5

pas

pas

6

pas

pas

pas

      

1 duży układ karowo-treflowy, we Wspólnym Języku 16–18 PC, w Naszym Systemie – forsing do dogranej; w tym wypadku siła ma jednak znaczenie drugorzędne – N spodziewa się bowiem ze strony E wysokiego skoku pikami, pragnie więc jak najszybciej ujawnić ogromny układ i potencjał wygrywający swojej karty (grając Naszym Systemem – można też zadowolić się na razie zgłoszeniem 2, a potem kontynuować licytację ofensywną, prawdopodobnie na szczeblu pięciu)

 

 

 

Minimaks teoretyczny: 6 (WE) z kontrą, 10 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 12 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

BA – 9 (NS).

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
   

A1062

K76

K964

54

  

KQ3

1093

J7

AQ963

J954

AQJ854

Q10

K
   

87

2

A8532

J10872

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

 

albo:

W

N

E

S

–

–

1

2 BA1

3 2

3

4

pas

pas

pas

    

1 dwukolorówka na młodszych

2 kolor przeciwnika: fit kierowy, co najmniej inwit (w Naszym Systemie) bądź forsing (we Wspólnym Języku) do końcówki

 

Strona WE zapowie oczywistą końcówkę w kiery i wygra ją bez nadróbki (do oddania dwa kara oraz pik; wystarczy wyimpasować króla atu). Gracze NS nie powinni nawet przymierzać się do obrony, byłaby ona bowiem zbyt kosztowna. [5 (NS) z kontrą zostałoby położone aż bez czterech, za 800].

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 10 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
   

K10743

93

AK

KQ97

  

96

J10875

1072

J86

Q

AQ62

Q865

A1054
   

AJ852

K4

J943

32

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

ktr.

2 BA1

pas

4

pas

pas

pas

      

1 bilansowe podniesienie do 3, z wartościami defensywnymi

 

 

Rozdanie nieco podobne do poprzedniego, a więc również niespecjalnie atrakcyjne. Wcześniej czy później NS zapowiedzą swoją oczywistą końcówkę, tym razem w piki. Rozgrywający odda tylko dwa asy: kierowego oraz treflowego. Mimo w tym wypadku korzystnych dla strony WE założeń obrona pięcioma kierami kosztowałaby ją już zbyt drogo, tzn. 800 – za wpadkę z kontrą bez czterech. Wistując przeciwko 

5 (W) z kontrą gracz N ściągnąłby bowiem A K, dopuściłby partnera A i przebiłby karo. A potem obrońcy dostaliby jeszcze wziątki atutową oraz treflową...

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 11 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
   

J543

J76

K8

10952

  

KQ102

A1085

Q7

KQ7

A976

Q32

6432

J8
   

8

K94

AJ1095

A643

  

W

N

E

S

1 BA

pas

pas

pas1

1 S ma odpowiednią siłę i niezły układ, stosowane w takiej sekwencji konwencje praktycznie uniemożliwiają jednak podjęcie walki z ręką niezawierającą longera w kolorze starszym

 

 

Wymuszone milczenie gracza S wyjdzie jednak jego stronie na dobre. Gdyby bowiem wywołał on burzę, przeciwnicy najprawdopodobniej poprawiliby się na kontrakt pikowy, na który mogliby wziąć aż dziewięć lew. Tymczasem ich 1BA powinno zostać ograniczone do zaledwie siedmiu wziątek (czterech pikowych, kierowej oraz dwóch treflowych). W optymalnej częściówce pikowej, choć być może na szczeblu trzech, znajdą się natomiast systemowo pary, które stosują otwarcie słabe bez atu – gracz W otworzy bowiem wówczas 1, a jego partner odpowie 1...

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
   

Q762

AQJ1094

42

10

  

KJ103

8

Q9653

AJ6

A54

7532

J10

KQ82
   

98

K6

AK87

97543

  

W

N

E

S

–

1 1

pas

1 BA2

ktr.3

2 4

3 5

pas

pas

3 6

pas

pas

pas

      

1 ręka zbyt silna i nieodpowiednia pod innym względem (boczna czwórka pików) na kierowe otwarcie zaporowe

2 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

3 taka jak kontra wywoławcza na otwarcie 1

4 sześć kierów, zupełne minimum otwarcia

5 posiadając 10 PC, E zgłasza swój najlepszy kolor

6 znakomite kiery, układ 6–4 – wszystko to przemawia za przelicytowaniem przeciwników

 

Możliwe są też różne inne warianty licytacji, tak czy owak powinna się ona jednak zakończyć na kierowej częściówce strony NS. Jeżeli obrońcy nie będą łączyć atutów, gracz N przebije na stole pika i będzie już dysponował dziewięcioma wziątkami. Po wistach kierowych – kiedy przebicie pika stanie się niemożliwe – rozgrywający będzie musiał wyrobić sobie fortę w tym ostatnim kolorze. W tym celu wystarczy zagrać z dziadka obecną tam wysoką blotkę pikową, co zmusi obrońcę W do pobicia jej dziesiątką albo waletem (w przeciwnym razie N puści 9 wkoło, a potem zagra pika do damy w ręce). Po takim wstępie rozgrywający odda tylko trzy lewy pikowe i pewnie wyrobi sobie w tym kolorze fortę.

Teoretycznym minimaksem rozdania są jednak – nieosiągalne w praktyce – kontrakty 3 (WE) z kontrą i 4 (WE) z kontrą, bez jednej.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew albo 4 (WE) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
   

AK9632

732

6

A53

  

J754

AK64

K

J984

Q8

9

AQ10875432

6
   

10

QJ1085

J9

KQ1072

 

  

W

N

E

S

–

–

4 1 (!)

pas

pas

4 2

pas

pas

ktr.3

pas

pas4

pas

1 trudno podać bezbłędną receptę na taki rozkład, wprawdzie otwarciem 4 gubi się kontrakt 3BA, ale krótkości w obu kolorach starszych namawiają raczej do ich jak najwyższego zablokowania...

2 ... tym bardziej że któryś z przeciwników może się poczuć wyblokowany nawet wówczas, gdy w istocie nie ma to wcale miejsca...

3 ... i zostanie wówczas surowo ukarany przez gracza W...

4 ... co E przyjmie z dużym ukontentowaniem...

 

I tak: 4 zostałyby łatwo zrealizowane, a 4 z kontrą – po optymalnej obronie, tzn. przebiciu przez E trzeciej rundy kierów – zostaną obłożone aż bez trzech, za 800. Nieco lepiej grałoby się stronie NS w trefle (osiem lew), a znacznie lepiej w kiery (lew dziewięć), obie te gry musiałby się już jednak toczyć na szczeblu pięciu i odpowiednio drogo kosztować. Chyba że gracz S zdecydowałby się na zgłoszenie 4 po 4 (E)!? I ten kontrakt zostałby jednak skontrowany i obłożony co najmniej bez jednej (w najprawdopodobniejszym wariancie przebiegu gry WE wzięliby wówczas dwie lewy kierowe, karową oraz treflową).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 10 (WE);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
   

AK4

J64

832

K1098

  

875

A107532

10

A62

Q632

K8

AJ965

73
   

J109

Q9

KQ74

QJ54

 

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

pas

pas

1 słabe dwa

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

pas

2 BA2

pas

3

pas

pas

1 słabe dwa

2 kolory młodsze

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

pas

2 BA2

pas

3

3

pas

pas

pas

    

 

 

1 słabe dwa

2 kolory młodsze

 

 

 

albo

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

2 2

pas

pas

pas

    

 

1 multi

2 do koloru partnera

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

2 2

2 BA3

pas

3

pas

pas

pas

      

 

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 kolory młodsze

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

2 2

2 BA3

pas

3

3 4

pas

pas

      

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 kolory młodsze

4 nadal do koloru partnera

 

 

Moja prognoza: większość wpisów stanowić będą kontrakty 2 (WE) – lew osiem albo dziewięć, trafią się też gry 3 (NS) – na ogół bez dwóch. Niektóre zapowiedzi 3 zostaną przelicytowane przez graczy E trzema kierami, które też zostaną na ogół zrealizowane. 3 (W) obkłada bowiem jedynie wist blotką atu, a 3 (E) – atak D (!). W innych okolicznościach rozgrywający przebije w ręce E trefla i już bez dalszych przeszkód skompletuje dziewięć wziątek.

 

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew albo 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
   

QJ975

1062

K62

105

  

K86

AK854

8543

4

3

Q93

QJ107

AKQ32
   

A1042

J7

A9

J9876

 

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas1

pas

1

pas

1

pas

2

pas

2 2

pas

3 3

pas

4

pas

pas

pas

1 dla niejednego gracza W będzie to już jednak "pełnowartościowe" otwarcie

2 pytanie

3 trzy kiery, nadwyżka (jeżeli E zdecyduje się tylko na 2, W zainwituje końcówkę odzywką 3, a E zaproszenie to przyjmie)

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas1

pas

1

pas

1

pas

2 2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4

pas

pas

pas

 

1 dla niejednego gracza W będzie to już jednak "pełnowartościowe" otwarcie

2 układ 5+–4+ w kolorach młodszych

3 licytacja z bilansu

4 nadwyżka, trzy kiery

 

 

Niestety, każda z powyższych starannych dróg do dogranej może okazać się chybiona, jeżeli przeciwko 4 (W) gracz N zaatakuje D, a jego partner zabije tę lewę A, po czym ściągnie A, powtórzy karem do króla w ręce N, a następnie karo przebije. Wpadka bez jednej będzie bolesna tym bardziej, że w tej samej chwili okaże się, że na linii WE wychodziło zupełnie bezproblemowe 3BA (pik, pięć kierów i trzy trefle). Cóż, zwycięskiego kontraktu nie sposób jednak wylicytować, na WE znajduje się bowiem starszy ośmiokart, a obie ręce zawierają po singlu i są wyraźnie ukierunkowane ku grze w kolor. Nawet gdyby gracz W zaproponował grę w bez atu, to jego partner – z trzykartowym fitem kierowym i singletonem w nielicytowanych pikach – na propozycję tę na pewno nie przystanie.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
   

98763

85

QJ

10972

  

AKJ

AK73

1063

A53

105

QJ

A874

KQJ86
   

Q42

109642

K952

4

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

pas

1

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

2 2

pas

3 3

pas

3 4

pas

3 5

pas

4 6

pas

4 7

pas

4 BA8

pas

5 9

pas

5 10

pas

6 11

pas

6 12

pas

6 BA13

pas

pas

pas

1 pytanie

2 zasadniczo trzy kiery, minimum otwarcia, E licytuje tak jednak z D W sec jako najmniejsze zło, odpowiedź 3 powiedziałaby bowiem o sześciu treflach, a 3 – o układzie 5tt–4 i nadwyżce: lepiej też nie zajmować bez atu z pustym dublem pik (szczególnie w kontekście zbliżającej się gry na wysokim szczeblu, być może nawet szlemikowej)

3 forsujące uzgodnienie trefli

4 wartości karowe

5 wartości kierowe: tu: kryty cue-bid

6 brak figury pikowej

7 cue-bid, W namawia partnera, aby to on zapytał o asy, ręka W jest bowiem łatwo sprzedawalna

8 Blackwood na treflach

9 tu: trzy wartości

10 pytanie o boczne króle

11 dwa króle

12 E wie, że partner posiada króle w kolorach starszych (pominął bowiem cue-bid 4), ma więc wyliczone dwanaście lew w bez atu: dwie pikowe, cztery kierowe, karową oraz pięć treflowych, i odzywką 5 inwituje wielkiego szlema na D w ręce partnera

13 brak D

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

4 BA6

pas

5 7

pas

6 BA8

pas

pas

pas

 

 

1 układ 5–4 w kolorach młodszych

2 czwarty kolor

3 5–4

4 szlemikowe uzgodnienie trefli

5 cue-bid

6Blackwood na treflach

7 dwie wartości plus dama atu

 

8w tym wypadku wymiana informacji była nieco mniej precyzyjna, W zapowiada jednak szlemika w bez atu – ze względu na dużą siłę połączonych rąk, brak przewagi gry w trefle nad grą w bez atu oraz fakt, że rozdanie grane jest w turnieju na maksy

 

Omawiając szczegółowo oba warianty licytacyjne, wyczerpaliśmy w zasadzie temat tego rozdania – rozgrywka szlemika bezatutowego (a także treflowego) będzie bowiem zupełnie bezproblemowa, a dzięki udającemu się impasowi D zakończy się wzięciem nadróbki.

 

Minimaks teoretyczny: 7 BA (WE), 13 lew; 1520 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 13 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 13 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
   

1062

AQ763

Q

QJ97

  

QJ73

105

A43

K1053

AK854

J4

K109876

- 
   

9

K982

J52

A8642

  

 

1 co najmniej inwit do dogranej z fitem pikowym

2 naturalne, 4+, przesądzają końcówkę

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

1

pas

2 BA1

pas

4

pas

pas

pas

    

1 inwit do końcówki z czterokartowym fitem pikowym

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

1

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

4 3

pas

pas

pas

3 negatywne, a więc słabszy wariant odpowiedzi 2BA (inwit)

 

Jeżeli graczowi E przyjdzie do głowy zgłosić w drugim okrążeniu splintera 4 (w którejkolwiek z powyższych sekwencji), S może skontrować go, a wówczas jego partner – po 4 W – zgłosi obronne 5. Kontrakt ten okazałby się wysoce opłacalną obroną popartyjnej końcówki przeciwników, nie ulega wszakże wątpliwości, że gracz E przelicytuje go pięcioma pikami. Rozgrywający kontrakt 5 ma do oddania dwa kiery, jeżeli więc do tego dojdzie (a dojść nie musi, np. gdy S zaatakuje A), to aby zrealizować zapowiedzianą grę, trzeba będzie zgrać K, a potem zaimpasować obrońcy S waleta w tym kolorze. Patrząc na problem z tego punktu widzenia, opłacalne okaże się więc nawet przelicytowanie 5 sześcioma treflami, które mogą zostać obłożone tylko bez trzech, z kontrą za 500. Obrona sześcioma kierami tak opłacalna już nie będzie, gdyż E może wówczas przebić dwa trefle, strona WE wpadnie więc aż bez czterech, z kontrą za 800.

 

Minimaks teoretyczny: 6 (NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 11 (WE);

– 8 (NS);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
   

Q52

8

AKJ94

Q1062

  

AKJ10

A43

1087

K73

8643

QJ1095

Q

J95
   

97

K762

6532

A84

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1 BA

pas1

2 2

pas

2 3

pas

pas

pas

1 z ręką opartą o kolory młodsze nie ma po otwarciu 1BA wygodnego wejścia

2 Stayman (po ewentualnej odpowiedzi 2 E ma zamiar zgłosić 2, co wskaże słabą rękę z pięcioma kierami i czterema pikami)

3 cztery piki, brak czterech kierów

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1 BA

pas1

2 2

pas

2 3

2 BA4 (!)

pas

3

pas

pas

3 5

pas

pas

pas

    

1 z ręką opartą o kolory młodsze nie ma po otwarciu 1BA wygodnego wejścia

2 Stayman (po ewentualnej odpowiedzi 2 E ma zamiar zgłosić 2, co wskaże słabą rękę z pięcioma kierami i czterema pikami)

3 cztery piki, brak czterech kierów

4 teraz już łatwiej włączyć się do walki, wskazując zapowiedzią 2BA możliwość gry w oba kolory młodsze

5 z singlem karowym przepych w pełni uzasadniony

 

Na większości stołów strona WE utrzyma się w częściówce pikowej i powinna wziąć lew dziewięć. Jeżeli na przykład po A N wyjdzie w singla kier rozgrywający utrzyma się D w dziadku, zgra A K, przebije na stole karo, powtórzy impas kierowy, wróci do ręki A, przebije w dziadku jeszcze jedno karo, po czym zagra stamtąd w trefla. Tak postępując, W odda tylko cztery lewy: pikową, karową oraz dwie treflowe.

Jeżeli natomiast stronie NS uda się utrzymać w kontrakcie 3, zanotuje ona doskonały wynik, gra ta zostanie bowiem łatwo zrealizowana (do oddania tylko dwa piki, kier oraz trefl).

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
   

1063

Q32

Q9

Q9543

  

KJ84

KJ975

AJ4

6

AQ92

1064

K6

J1087
   

75

A8

1087532

AK2

  

W

N

E

S

1

pas

1

pas

2

pas

3 1

pas

4

pas

pas

pas

1 wartość karowa, inwit do końcówki, przede wszystkim pikowej

 

 

Obie końcówki w kolory starsze mogą zostać przez stronę WE zrealizowane, ma ona bowiem do oddania "z góry" jedynie trefla oraz dwie lewy kierowe. Znacznie łatwiejsze w rozgrywce będą jednak 4, kiedy to nawet po skrócie treflowym W po prostu zagra w atu (przechodząc przedtem do dziadka K albo pikiem, aby zaimpasować D). Dużo bardziej skomplikowana będzie rozgrywka końcówki pikowej. Kiedy na przykład przeciwko 4 (E) gracz S zawistuje A K, rozgrywający przebije na stole, po czym powinien od razu wziąć się za wyrabianie kierów, czyli zagrać z dziadka blotkę tego ostatniego koloru. Gracz S weźmie wówczas lewę A i będzie kontynuował treflem. Rozgrywający dokona drugiej przebitki w dziadku, a następnie zgra K W, wróci do ręki K i ściągnie jeszcze A. W tym momencie wszakże kiery nie będą jeszcze do końca wyrobione, a w ręce E będzie się znajdował przegrywający trefl. Aby się go pozbyć, rozgrywający musiałby zagrać A z góry, a potem wykorzystać wziątkę na wyrobionego w ten sposób W. Kiedy bowiem E odda obrońcy z prawej lewę na D, ten ściągnie jeszcze kładącą kontrakt wziątkę na D. A gdy rozgrywający zaimpasuje w zamian kara waletem – gracz N dostanie lewy na D oraz na D. Inaczej mówiąc, aby zrealizować kontrakt 4 (E) po optymalnej obronie, rozgrywający będzie musiał trafić drugą D za impasem. Oczywiście, jeżeli po przebiciu drugiego trefla E przejdzie do ręki K i zagra stamtąd w kiera – obrońca S powinien wskoczyć A i kontynuować treflem...

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.
   

642

QJ64

A6

AQ96

  

QJ93

1085

984

KJ3

AK1085

K732

K73

2
   

7

A9

QJ1052

108754

  

W

N

E

S

–

1

1

pas

2

pas

pas

2 BA1

pas

3

3 2

pas

3

4 3

pas

pas

pas

      

1kolory młodsze

2 może w kiery będzie nam się grało lepiej niż w piki

3 przy takich wartościach w kolorach młodszych przepych obowiązkowy

 

 

Już 3 strony WE mogłyby zostać obłożone bez jednej, z kontrą za 200, gracz N – posiadając dużo figur w kolorach wskazanych przez partnera – bez wątpienia przepchnie się jednak w 4. Rozgrywający ma do oddania pika oraz karo, jeżeli więc w kolorze treflowym wykona impas damą, zrobi równo swoje. W widne karty, impasując obrońcy W króla z waletem trefl, gracz N mógłby nawet zdobyć nadróbkę, czyli zrealizować nielicytowaną końcówkę w trefle (stąd właśnie taki, a nie inny teoretyczny minimaks rozdania).

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 10 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 8 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
   

K1043

KJ9

Q1092

A3

  

82

A106432

87

Q52

A95

Q8

KJ653

J97
   

QJ76

75

A4

K10864

 

 

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

2 1

2 BA2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4

pas

pas

pas

  

1 słabe dwa, na trzeciej ręce jak najbardziej dopuszczalne

2 naturalne, 15–18 PC; mimo posiadania czterech pików N nie licytuje kontry ze względu na mocno prawdopodobne dwa zatrzymania kierowe (wejście 2BA lepiej oddaje charakter jego ręki niż ewentualna kontra)

3 pytanie o cztery piki

4 cztery piki

 

W

N

E

S

–

–

pas

pas

2 1

2 BA2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4

pas

pas

pas

  

1 multi, na trzeciej ręce jak najbardziej dopuszczalne

2 naturalne, 15–18 PC

3 pytanie o starsze czwórki

4 cztery piki, brak czterech kierów

 

 

 

Ze zrealizowaniem końcówki pikowej nie powinno być żadnych problemów, nawet po ataku D rozgrywający nie zdobędzie jednak nadróbki, gdyż W pobije tę lewę asem i odwróci w karo. E przebije trzeciego kiera, przeciwnik nie uzyska więc upragnionej wyrzutki, potem będzie więc jeszcze musiał oddać lewy na A oraz K.

Alternatywna końcówka bezatutowa również wychodzi, ale zawsze może zostać ograniczona do jedynie dziewięciu lew.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
   

Q72

AQ82

932

QJ9

  

53

KJ75

AQ4

K853

AKJ98

1094

10876

6
   

1064

63

KJ5

A10742

 

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

pas

pas

    

Po jednostronnej licytacji strona WE znajdzie się w kontrakcie 2. Najczęściej obrońcy wezmą dwa kiery, przebitkę w tym kolorze oraz lewę na A, rozgrywający wygra więc swój kontrakt z nadróbką (także po innych wistach). Gwoli ścisłości, strona WE może też wziąć dziewięć lew w kiery i w kara, a także zrealizować kontrakt 2BA.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew albo 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
   

- 

KJ52

1063

AQ10832

  

106

A976

KQ942

74

AKJ9742 

Q83

J87

- 
   

Q853 

104

A5

KJ965

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas

1

4 1

pas

pas

ktr.2 (!)

pas

5 (!)

pas

pas

pas

  

1 zapowiedź jak najbardziej poprawna, szczególnie po pasie partnera

2 kontra wywoławcza, krótkość pikowa, możliwość gry w trefle i kiery, a często również w kara

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

2

4

5

pas

pas

pas

  

Aby zrealizować końcówkę treflową, rozgrywający będzie musiał trafnie rozwiązać kolor kierowy. A to – po skaczących 4 E – nie powinno być trudne. Oprócz lewy kierowej N odda jeszcze tylko karo.

Zrealizowana zostałaby również końcówka w piki – gracz E oddałby bowiem jedynie karo, kiera oraz lewę atutową. Niewykluczone zresztą, że na niektórych stołach 5 (NS) zostanie przelicytowana atakująco-obronnymi pięcioma pikami. Kontrakt ten zostanie najprawdopodobniej skontrowany i obłożony bez jednej, a osiągnięty wówczas wynik 100 dla NS będzie teoretycznym minimaksem rozdania.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 10 lew ; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 9 (W!);

– 8 (W!);

– 10 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
   

104

AKJ

KJ10

KJ532

  

AK2

Q53

842

Q1076

763

10984

AQ975

8
   

QJ985

762

63

A94

  

W

N

E

S

–

1 BA

pas

2 1

pas

2

pas

pas2

pas

      

1 transfer na piki

2 w turnieju na masky – po beznadwyżkowym przyjęciu transferu przez partnera – poszukiwanie z tą kartą końcówki byłoby typowym szukaniem guza

 

 

Na ogół rozgrywający kontrakt 2 (NS) zrobi równo swoje, odda bowiem dwie lewy pikowe, dwa kara oraz treflową przebitkę. Gracz E ma bowiem naturalny wist singletonem treflowym, po którym obrońcy bez trudu wezmą to, co im się w tym rozdaniu należy.

 

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 8 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
   

J

J94

Q1074

J8764

  

A986

K1082

K8

A52

7532

A5

J652

K93
   

KQ104

Q763

A93

Q10

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

ktr.1

pas

1 2

pas

2 3

pas

pas

pas

1 tylko dubel karo, ale też niebrzydkie 14 PC oraz dwie starsze czwórki, stąd wywoławcza kontra gracza W na otwarcie 1

2 naturalne, 7–10 PC (1 byłoby sztucznym negatem)

3 podniesienie nieprzyrzekające nadwyżki honorowej, chodzi o to, aby ostatecznie wyłączyć stronę NS z licytacji

 

 

Jeżeli tylko rozgrywający nie weźmie się za atutowanie, powinien zrealizować lew dziewięć. W pierwszej kolejności – na przykład po ataku treflowym – W powinien zagrać blotkę karo do króla i oddać przeciwnikom lewę w tym kolorze. Jeżeli będą oni kontynuować treflem, rozgrywający weźmie swoją drugą lewę w tym kolorze, a następnie ściągnie A oraz A K i przebije dwa kiery w ręce, a karo w dziadku. Da mu to upragnione dziewięć wziątek: dwie kierowe, dwie treflowe, karową oraz cztery pikowe (A plus trzy lewy przebitkowe). W końcówce treflowa lewa obrońcy N zbije się z jedną z pikowych wziątek jego partnera.

Oczywiście, bez treflowych wistów rozgrywającemu wolno będzie też zagrać najpierw pika dołem, a dopiero potem ściągnąć A i dokonać trzech wspomnianych wyżej kierowo-karowych przebitek.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
   

K62

AJ9

K9

J10642

  

J1074

K854

Q53

Q8

A3

62

AJ8642

K75
   

Q985

Q1073

107

A93

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

1

ktr.1

1 BA2

pas

pas/2

pas

(pas)

(pas)

    

1 dwie starsze czwórki albo 5–4

2 alternatywą jest podniesienie do 2

 

 

Do oddania są dwa kiery, pik oraz lewa atutowa, rozgrywający częściówkę karową zdobędzie więc dziewięć wziątek. Jeden trefl z ręki zostanie przebity na stole, a drugi K u N – wyimpasowany. Gdyby przeciwko 1BA (W) obrońca N zaatakował w trefla, rozgrywający utrzymałby się w ręce D, wyimpasowałby K i skompletowałby osiem wziątek (trefl, sześć kar, pik). Teoretycznym minimaksem rozdania jest jednak kontrakt 3 (WE), gdyż w widne karty bezatutowa gra tej strony może zostać ograniczona do siedmiu wziątek. Na przykład przeciwko 1BA (W) N wyjdzie blotką pik, S utrzyma się D i podegra kiery, a N po wzięciu lewy kierowej będzie kontynuował pikiem. Następnie S wskoczy asem na zagraną ze stołu blotkę treflową i znów zagra w kiera. Po takiej obronie strona NS zdobędzie trzy lewy kierowe, dwie pikowe oraz treflową. Natomiast przeciwko 1BA (E) S może zawistować w kiera, a jego partner odwrócić blotką pikową...

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (N!);

– 9 (WE);

– 8 (N!);

– 8 (N!);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
   

AQJ86

AQ

753

764

  

K5

K84

AKJ2

J1093

1093

J107653

1084

8
   

742

92

Q96

AKQ52

  

W

N

E

S

1 BA

2 1

pas

3 2

pas

4 3

pas

pas

pas

      

1 naturalne

2 tym razem jest to po prostu inwit...

3 ... który N przyjmuje, jako że jego wejście oparte było również na sile honorowej, a może wyłącznie na dobrym kolorze pikowym; ponadto wolno mu liczyć na udanie się impasów w kolorach starszych

 

 

 

Jeżeli system daje graczowi S taką możliwość, może on też – zamiast 2BA – zgłosić 3 (trefle z fitem pikowym). W tym rozdaniu wcale nie musi mu to jednak wyjść na zdrowie. Bez tej zapowiedzi przeciwko 4 (N) gracz E zaatakuje bowiem bez wątpienia singlem trefl i kontrakt zostanie wygrany. Rozgrywający zabije bowiem tę lewę w dziadku, zaimpasuje piki damą, zgra A (nie będzie wchodził na stół treflem, aby powtórzyć impas, ze względu na niebezpieczeństwo przebitki) oraz W, dopiero teraz wróci do dziadka D i wykona impas kierowy. Na jego dziesięć lew złoży się zatem pięć pików w ręce, trzy trefle oraz dwa kiery. Kiedy natomiast E zostanie uprzedzony o obecności na stole longera treflowego, najprawdopodobniej zrezygnuje z wistu w ten kolor. A wówczas może z powodzeniem wyjść w karo, otwierając w ten sposób jedyną drogę do obłożenia końcówki pikowej wiodącą. W zdejmie bowiem wówczas trzy lewy karowe i zagra w ten kolor po raz czwarty (!), co sprawi, iż obrońcom wypromuje się kładąca kontrakt wziątka atutowa. Wynika z tego też, że 4, ustawione z dobrej ręki S, nie mogłyby zostać w żaden sposób obłożone.

Jeszcze lepszym kontraktem niż 4 (S) byłaby jednak ustawiona z tej samej ręki końcówka bezatutowa. Rozgrywający musiałby wówczas zdobyć te same dziesięć lew co przy grze w piki, zapisałby sobie jednak o bezcenne dziesięć punktów więcej...

3BA (N) mogłoby natomiast zostać ograniczone do dziewięciu wziątek, pod koniecznym wszelako warunkiem, że przeciwko tej grze E wyszedłby w karo...

Oczywiście, na niejednym stole gracz N nie wejdzie do licytacji (przede wszystkim ze względu na zrównoważony charakter swojej ręki oraz niekorzystne dla przeciwników założenia) i ostatecznym kontraktem stanie się tam 1BA (W). Jeżeli przeciwko tej grze N zaatakuje w trefla (!), rozgrywający będzie mógł zostać ograniczony do trzech (!) wziątek, NS zapiszą sobie więc wówczas plus 400. Natomiast po każdym innym ataku rozgrywający będzie w stanie wybronić się bez trzech, co da stronie NS "tylko" 300 punktów. W każdym wypadku będzie to więc nieco lub trochę więcej mniej, niż mogłaby ona zdobyć, licytując i realizując końcówkę pikową (albo bezatutową z nadróbką).

Reasumując, ponieważ końcówka pikowa (czy bezatutowa) wcale nie musi stronie NS wychodzić (a nawet w rzeczywistym rozdaniu 4, ustawione z naturalnej ręki N, mogą zostać po wiście karowym obłożone), za optymalne działanie gracza N w aktualnych założeniach należy uznać PASA po otwarciu W odzywką 1BA. Daje ono bowiem stronie NS największą szansę na uzyskanie dobrego wyniku turniejowego, czyli zapisanie sobie co najmniej 200 punktów (za wpadkę przeciwników).

 

Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (S!);

– 6 (NS, WE!);

– 8 (WE);

– 10 (S!);

BA – 10 (S!).

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
   

4

J9

QJ9

AKQ10764

  

A106

KQ10872

762

9

QJ9

6543

10854

52
   

K87532

A

AK3

J83

 

  

W

N

E

S

–

1 1

pas

1

2

3 2

pas

4 3

pas

5 4

pas

6 5

pas

pas

pas

  

1 także we Wspólnym Języku, karta ta jest bowiem zdecydowanie za silna na naturalne, limitowane otwarcie 2

2 wywiad bezatutowy

3 krótkość kierowa

4 w kontekście dotychczasowej licytacji – pełny kolor treflowy

5 dołożenie szlemika jak najbardziej oczywiste

 

Większość par NS powinna osiągnąć tego znakomitego, wykładanego szlemika w trefle. Jeżeli tylko gracz N wskaże pełnego longera treflowego, jego partner bez trudu doprowadzi do gry premiowej w ten kolor. Ze względu na równe założenia obrona tego kontraktu sześcioma kierami nie będzie już dla strony WE opłacalna. Jeżeli tylko NS wezmą należną im przebitkę pikową, 6 (WE) zostanie obłożone aż bez pięciu, z kontrą za 1100.

 

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew, 920 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

BA – 11 (S!).

 

 

 
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33