Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

4, 5 cue-bidy

Trudne, ale i bardzo interesujące rozdanie. Większość par WE poprzestanie w nim na końcówkach – karowych albo bezatutowych. I graczon tym trudno będzie cokolwiek zarzucić, są to bowiem kontrakty jak najbardziej prawidłowe. Najambitniejsi dojdą jednak do szlemików i – co najważniejsze – zrealizują je. Po standardowym początku E zgłosi forsujące 2BA (alternatywą są trzeciokolorowe 2, z podwójnym zatrzymaniem w treflach nie byłaby to jednak zapowiedź właściwa) – w Naszym Systemie będzie to ponadto zapytanie o krótkość. W powinien wówczas wyjść poza szablon (jego ręka nie jest wszak szablonowa), uchylić się od odpowiedzi na jakiekolwiek pytania i skoczyć na 4. Odda w ten sposób charakter swojej karty: duży układ i mnóstwo kar, nie wprowadzając przy tym w błąd partnera co do siły, jako iż już w drugim okrążeniu zlimitował swoją rękę pod tym względem. Gdyby po takich 4 E zgłosił 4BA, W powinien na nie spasować. Odpowiadający ma jednak nie ujawnioną jeszcze nadwyżkę oraz niezłe honory, zalicytuje więc cue-bid 4 (cue-bid 4 byłby dosyć niebezpieczny – E licytował przecież kiery i jeszcze nie wykluczył posiadania w nich solidnego longera), na który W – posiadając dwa asy – odpowie cue-bidem last train 5, potwierdzającym jego intencje szlemikowe. I E powinien zapowiedzieć wówczas kontrakt na szczeblu sześciu – w kara albo, idąc na całość, w bez atu (!).

Z wygraniem obu tych szlemików nie będzie żadnych problemów, od czasu do czasu rozgrywający weźmie nawet nadróbkę. Np. po wiście kierowym będzie można przejść do ręki S A, na K oraz K D pozbyć się z dziadka wszystkich pików, a dopiero potem zamknąć oczy i wyjść w karo. Po ataku treflowym (nie mówiąc już o pikowym) nie będzie tak dobrze – rozgrywający będzie musiał wyrzucić na K asa kierowego, ściągnąć K D, pozbywając się z ręki W dwóch pików, a następnie zamknąć oczy i zagrać w karo. Skończy się więc wówczas na “tylko” dwunastu lewach.

Przed poważniejszymi problemami technicznymi staną rozgrywający kontrakt 3BA (ci którzy znajdą się w szlemiku, będą po prostu musieli postawić na jedyną szansę). Ich rozstrzygnięcie będzie wymagało udzielenia odpowiedzi na pytanie, jak połączyć całkowite bądź częściowe zabezpieczenie kontraktu z dążeniem do wzięcia jak największej liczby lew. Niemało może tu zależeć od pierwszego wistu, jaki przeciwko kontraktowi firmowemu zostanie oddany. I w tym wypadku najmniej wygodny dla rozgrywającego będzie atak treflowy, chociaż nawet wówczas to właśnie ten gracz powinien po rozdaniu śmiać się jako ostatni (kiedy to weźmie dwanaście lew).

Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 1440 dla WE.

następne rozdanie