Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
Turniej nr. 6 - 9 czerwca 2003

		Q63 10 AK87432 52
95 Q962 J65 AJ103			A1042 J5 Q109 KQ97
		KJ87 AK8743 == 864

Jeżeli S, czując w rozdaniu misfity, spasuje na 2 partnera, jego strona ani przez moment nie znajdzie się w opałach. Jednakże – z renonsem karowym i sześcioma kierami – wielu graczy “poprawi” 2 na 2, na które z kolei ich partnerzy spasują albo powtórzą kara (N: mam taakie kara, że albo gramy w kara, albo w nic nie gramy!). 

Możliwe są zatem różne kontrakty ostateczne na linii NS. Przeciwnicy zaś swój udział w licytacji najprawdopodobniej rozpoczną i zakończą na szczeblu jednego. I będą mieli rację – górny pułap ich możliwości to kontrakty 1 i 1BA.

Natomiast NS powinni preferować częściówkę w kolor młodszy. Ich 2 zostaną już łatwo obłożone – obrońcy mają bowiem do wzięcia trzy lewy treflowe (wystarczy raz połączyć atuty), dwie kierowe oraz pikową. Natomiast 3 są nieprzegrywalne – rozgrywający odda tylko jedną lewę atutową (po szybkim, trzykrotnym zagraniu w ten kolor), dwa trefle oraz pika. Wyższość kontraktu karowego nad kierowym wynika z faktu, iż przy grze w kiery ręka N jest prawie zupełnie bezwartościowa, przy grze w kolor swojego podstawowego longera przyniesie natomiast rozgrywającemu około sześciu i pół lewy.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

następne rozdanie