Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
Turniej nr. 4 - 14 kwietnia 2003

Nr....1 Rozd..N, obie przed partią		J8 K732 K986 K82
K742 A10854 J52 J			10963 J9 10 Q109654
		AQ5 Q6 AQ743 A73

Ręka S to typowe wielkie bez atu – jest ona zbyt silna na otwarcie 1BA (18 PC oraz pięciokartowy longer na karach) oraz niezbyt odpowiednia na otwarcie 1 (skład zrównoważony, partner po pasie – więc ewentualny szlemik bardzo mało prawdopodobny). Po takim początku – otwarciu 1 i oczywistej w dzisiejszych czasach interwencji W 1 – na zdecydowanej większości stołów dojdzie do kontraktu 3BA – niestety – ustawionego z wyraźnie gorszej ręki N. Po wskazanym wiście kierowym (ale też po każdym innym ze strony gracza E ataku) szczytem marzeń rozgrywającego będzie wzięcie lew dziesięciu. Nie powinno to być jednak zadaniem trudnym – wejście W zlokalizuje też w jego ręce K, zatem N nie powinien impasować tego honoru, tylko – po ściągnięciu swoich lew w karach i treflach – wpuścić przeciwnika z prawej kierem, by wymusić odeń wyjście w pika. Albo – w przypadku, gdy W króla pik wysingluje – pociągnąć A z góry. Obrońca nie będzie w stanie stworzyć przeciwnikowi żadnych problemów z rozczytaniem rąk – po ściągnięciu przez e-N-a kar i trefli ujawni się bowiem pełny ilościowy obraz rozdania.

Znacznie lepiej byłoby jednak grać w bez atu z ręki S. Stanie się tak na pewno, kiedy gracz ten zdecyduje się mimo wszystko na otwarcie 1BA. Próby w tym kierunku podejmą też pary, w których jednym ze znaczeń kontry (z założenia negatywnej) na wejście 1 jest: karta w składzie zrównoważonym – z tak skonfigurowanym zatrzymaniem kierowym, iż lepiej (nie gorzej) byłoby, żeby bez atu zostało zajęte z ręki partnera. Czy próba ta zakończy się powodzeniem, trudno jednak przewidzieć, gracz S ma przecież w kolorze przeciwnika tylko półzatrzymanie.

Gdyby ręka N była nieco silniejsza, stanowiłaby idealny przykład na zastosowanie stworzonej przez Cezarego Balickiego konwencji 3, według której – po otwarciach 1/1/1 i interwencji pierwszego obrońcy skok odpowiadającego na 3 jest transferem na 3BA! Stosuje się ją z rękami, z którymi ocenia się, że w bez atu należy grać z ręki otwierającego – zwykle wówczas, gdy w kolorze interwencji mamy dobre zatrzymanie, ale boimy się o jakiś inny kolor (kolory). Drugi ważny powód, aby zastosować konwencję 3 Balickiego, to możliwość posiadania przez partnera dodatkowej wspórki w kolorze przeciwnika, najczęściej bywa nią drugi honor (nawet walet), a jeszcze lepiej, gdy towarzyszy mu wysoka blotka. To wszakże tylko dygresja teoretyczna. Jak już wspomniałem, aktualna karta N aż prosiłaby się o zastosowanie wzmiankowanej konwencji, jest jednak na to za słaba.

Czy dążąc za wszelką cenę do ustawienie kontraktu 3BA z ręki S, jest jednak o co kruszyć kopie? Teoretycznie – nie, wystarczy bowiem, iż obrońca W nie wyjdzie wówczas z żadnego ze swoich longerów, a rozgrywający pozostanie z dziesięcioma lewami. W praktyce różnica może być ogromna – zarówno po naturalnym ataku w kiery, jak i po “zaskakującym” wiście pikowym – S zdoła bowiem zdobyć bezcenną jedenastą wziątkę. W pierwszym przypadku rozgrywający weźmie dwie lewy kierowe oraz wyrobi sobie wziątkę pikową, w drugim zaś – w pierwszej lewie wstawi ze stołu W, a potem odda A i w końcówce wpuści obrońcę W kierem, wymuszając odeń jeszcze jedno zagranie spod K.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.

 następne rozdanie