Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

Turniej nr. 2 - 10 lutego 2003 

Rozdanie 1		AJ32 1063 AJ Q852	Nr....1 Rozd..N Po nikt
Q84 875 984 A763			K975 A942 1065 K9
		106 KQJ KQ732 J104

Wprawdzie żadna z rąk NS nie prezentuje się specjalnie urodziwie, każda zawiera jednak sakramentalne 12 miltonów, które upoważniają zarówno do otwarcia licytacji, jak i pozytywnej na nie odpowiedzi (a w praktyce – do przesądzenia dogranej). Co jednak znacznie bardziej istotne, obie te ręce bardzo dobrze się uzupełniają, szczególnie w kolorze karowym, co sprawia, że wygranie z nimi końcówki bezatutowej nie powinno nastręczać najmniejszych problemów. To przede wszystkim zasługa pełnego karowego longera roboczego oraz stosownych stoperów w kolorach bocznych (niebagatelną rolę odgrywa nawet obecna w ręce S 10). Nie bez znaczenia jest też fakt, że obrońcy nie dysponują skutecznym atakiem – gdyby np. kiery były w ich rękach rozłożone 5-2, sytuacja rozgrywającego nie wyglądałaby tak różowo.

Przeciwko 3BA (S) gracz W zawistuje najprawdopodobniej w kiera, a jego partner przepuści tę lewę. Rozgrywający utrzyma się w ręce, ściągnie A W (aby nie stać się zakładnikiem podziału tego koloru 3-3), po czym zagra w trefle, w nich właśnie wyrabiając sobie swoją dziewiątą wziątkę. A przeciwnicy – oprócz A K, wezmą tylko A i fortę kierową. A gdyby w którymś momencie zagrali w pika, to właśnie w tym kolorze – zamiast w treflach – gracz S poszukałby dziewiątej lewy.

Minimaks teoretyczny: 3BA (NS), 9 lew; 400 dla NS.

Na pewno będzie to również najpopularniejszy zapis w protokole. Chociaż szybkie wisty treflowe mogą spowodować, iż kontrakt firmowy zostanie zrealizowany z nadróbką.