Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

2 partner skontrował wywoławczo 2, ma więc co najmniej trzy piki

Możliwe są tu różne scenariusze – rozwój sytuacji zależy bowiem zarówno od rodzaju otwarcia, jakie zgłosi W, jak i od poczynań jego partnera oraz obu przeciwników. Po otwarciu 2 Wilkosza – gracz E nie zrobi błędu, pasując na nie, z jego karty wynika bowiem, iż partner ma dwukolorówkę na czerwonych. Praktycznie w każdej sytuacji gracze NS dostaną jednak szansę, aby skontrować przeciwnikom 2, 2 bądź 2 (i kontrę tę ukarnić) albo samemu zapowiedzieć 3BA. W teorii opcja pierwsza zdecydowanie góruje nad drugą – po optymalnej obronie kontrakty 2 i 2 zostaną obłożone bez trzech, a 2 – nawet bez czterech. Przyjrzyjmy się przez chwilę rozgrywce tych częściówek. Powiedzmy, że przeciwko 2 z kontrą gracz N zawistuje A, a następnie wyjdzie w trefla. S ściągnie dwie lewy w tym drugim kolorze i zagra w karo, a jego partner lewę tę przepuści. Rozgrywający utrzyma się w dziadku i wyjdzie stamtąd w kiera. S dołoży blotkę, więc lewa ta padnie łupem znajdującego się u N K. Gracz ten ściągnie wówczas A i będzie kontynuował 7 – do K w ręce S. Powstrzymanie się od przebitki nic rozgrywającemu nie da (gdyż S zagra następnie w pika), po jej dokonaniu graczowi W nie pozostanie zaś nic innego, jak tylko ściągnąć K W (do końca odatutowując) i grać w kiery (a w tym momencie pozostaną mu w ręce D W 10 8). Aby wyegzekwować maksymalną wpadkę, gracz S będzie musiał pierwszego kiera przepuścić, zmuszając przeciwnika do powtórzenia tego koloru. Dojdzie do końcówki:

		K5 3 - -
- J108 - -			QJ - - Q
		7 A - 3

Po zagraniu przez W kolejnego kiera – stół znajdzie się w pikowo-treflowym przymusie (groźbami do którego będą 5 w ręce N i 3 w ręce S) i obrońcy wezmą ostatnie trzy lewy. Oczywiście, do wpadki bez trzech, za 500, można będzie też doprowadzić na inne, także mniej finezyjne sposoby.

Wist przeciwko kontraktowi 2 z kontrą jest nieco łatwiejszy – obrońcy ściągną swoje górne lewy, a potem zagrają do skrótu (pikiem bądź treflem), ostatecznie rozgrywający weźmie więc też zaledwie pięć lew: trzy kierowe, karową, oraz, w końcówce rozdania, jeszcze jedną – treflową bądź pikową, która zostanie mu wyrobiona podczas wspomnianej już gry na skrót.

Interesująca będzie również gra w obronie przeciwko kontraktowi 2 z kontrą, tym bardziej że powinna ona doprowadzić do 

jeszcze wyższej wpadki (bez czterech). Broniącym należą się “z góry” dwie lewy pikowe, kierowa, karowa oraz trzy treflowe (po odatutowaniu ręki W), ponadto N powinien przebić czwartą rundę trefli, a jego partner dostać jeszcze jedną wziątkę atutową na wypromowaną 9. Aby osiągnąć ten ostatni cel, gracze NS będą musieli zagrać czterokrotnie w kara – w ostatniej z tych lew dojdzie właśnie do wspomnianej promocji. Oczywiście, wszystkie te manewry muszą zostać wykonane we właściwej kolejności.

Tyle o drogach, które przyniosą graczom NS pewny zysk. Mniej ciekawą alternatywą jest dla nich kontrakt 3BA, powinien on bowiem zostać obłożony. Rozgrywający ma tylko osiem lew: dwie pikowe, dwie kierowe, karową oraz trzy treflowe (po zaimpasowaniu D), i jedyną jego szansą na zdobycie dziewiątej jest ustawienie któregoś z przeciwników w przymusie – E w pikowo-treflowym albo W w kierowo-karowym. Jednakże obrońcy, poprawnie wistując, będą w stanie nigdy nie dopuścić do niezbędnej w takich wypadkach redukcji lew oraz/lub zepsuć rozgrywającemu komunikację. Stąd 3BA grane przez N kładą (tylko) wisty blotką pikową oraz 9, a ewentualny kontrakt firmowy ustawiony z ręki S zostanie obłożony po ataku 10 albo honorem kierowym (!). Po każdym innym wiście rozgrywający będzie natomiast w stanie tak wytempować swoje przepuszczenia kar/kierów/pików, że zdoła oddać obrońcom dokładnie cztery lewy, a potem ustawi zwycięski przymus. Rozpatrzmy niektóre z wielu możliwych przypadków. Po pierwszym wiście w karo 3BA zostanie wygrane, gdyż gracz N (bądź S) zdoła się zredukować: np. zabije asem trzecią rundę kar i sam zagra w karo raz jeszcze. Nawet jeżeli broniący zmienią w pewnym momencie wist na kiera czy jakikolwiek inny kolor – rozgrywający zdoła zgubić cztery lewy, a potem zdusi obrońcę E w przymusie pikowo-treflowym.

Ale jeżeli przeciwko 3BA E wyjdzie w 9, W przejmie ją honorem i – gdy N przepuści tę lewę – będzie kontynuował D. Wówczas próba redukcji karami nie powiedzie się, wcześniej W obłoży bowiem kontrakt przez kiery. Podobny los spotka 3BA (N) po ataku blotką pik. Gracz W dołoży w tej lewie 10 i – po ewentualnym przepuszczeniu tej karty – odwróci D.

Możliwych jest jeszcze mnóstwo innych wariantów wistowo-rozgrywkowych, obrońcy mają jednak szansę, aby ostatnie słowo zawsze należało do nich. Przy optymalnej postawie pary WE strona NS może zrealizować tylko kontrakty częściowe: 3, 2BA oraz 2 (!).

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.

 następne rozdanie