Rozdanie 8 |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Rozd. W, Po partii NIKT | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
2 |
pas |
pas (!) |
ktr. |
pas |
pas (!) |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza
albo
W |
N |
E |
S |
2 |
pas |
pas(!) |
ktr. |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
jak wyżej
albo
W |
N |
E |
S |
2 |
ktr. |
pas |
pas (!) |
pas |
1
dwukolorówka z kierami
albo
W |
N |
E |
S |
2 |
ktr. |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
jak wyżej
albo
W |
N |
E |
S |
2 |
ktr. |
2 |
ktr.2 |
pas |
pas |
pas |
1
jak wyżej2
partner skontrował wywoławczo 2Możliwe są tu różne scenariusze – rozwój
sytuacji zależy bowiem zarówno od rodzaju otwarcia, jakie zgłosi W,
jak i od poczynań jego partnera oraz obu przeciwników. Po otwarciu 2
Wilkosza – gracz E nie zrobi błędu, pasując na nie, z jego
karty wynika bowiem, iż partner ma dwukolorówkę na czerwonych. Praktycznie
w każdej sytuacji gracze NS dostaną jednak szansę, aby skontrować
przeciwnikom 2
, 2
bądź 2
(i kontrę tę ukarnić) albo samemu
zapowiedzieć 3BA. W teorii opcja pierwsza zdecydowanie góruje nad drugą
– po optymalnej obronie kontrakty 2
i 2
zostaną obłożone bez
trzech, a 2
– nawet bez czterech. Przyjrzyjmy się przez chwilę
rozgrywce tych częściówek. Powiedzmy, że przeciwko 2
z kontrą gracz N
zawistuje
A, a następnie wyjdzie w trefla. S ściągnie dwie lewy
w tym drugim kolorze i zagra w karo, a jego partner lewę tę przepuści.
Rozgrywający utrzyma się w dziadku i wyjdzie stamtąd w kiera. S dołoży
blotkę, więc lewa ta padnie łupem znajdującego się u N
K.
Gracz ten ściągnie wówczas
A i będzie kontynuował
7 – do
K w ręce S. Powstrzymanie się od przebitki nic rozgrywającemu
nie da (gdyż S zagra następnie w pika), po jej dokonaniu graczowi W
nie pozostanie zaś nic innego, jak tylko ściągnąć
K W (do końca
odatutowując) i grać w kiery (a w tym momencie pozostaną mu w ręce
D W
10 8). Aby wyegzekwować maksymalną wpadkę, gracz S będzie musiał
pierwszego kiera przepuścić, zmuszając przeciwnika do powtórzenia tego
koloru. Dojdzie do końcówki:
![]() ![]() ![]() ![]() |
|||
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
Po zagraniu przez W kolejnego kiera – stół
znajdzie się w pikowo-treflowym przymusie (groźbami do którego będą 5
w ręce N i
3 w ręce S) i obrońcy wezmą ostatnie trzy
lewy. Oczywiście, do wpadki bez trzech, za 500, można będzie też
doprowadzić na inne, także mniej finezyjne sposoby.
Wist przeciwko kontraktowi 2 z kontrą jest nieco łatwiejszy
– obrońcy ściągną swoje górne lewy, a potem zagrają do skrótu
(pikiem bądź treflem), ostatecznie rozgrywający weźmie więc też
zaledwie pięć lew: trzy kierowe, karową, oraz, w końcówce rozdania,
jeszcze jedną – treflową bądź pikową, która zostanie mu wyrobiona
podczas wspomnianej już gry na skrót.
lp |
zapis
|
ile razy |
punkty |
% |
1 | -1600 | 2 | 1.20 | 0.10 |
2 | -1000 | 1 | 4.50 | 0.36 |
3 | -800 | 2 | 7.80 | 0.63 |
4 | -500 | 8 | 18.79 | 1.52 |
5 | -300 | 7 | 35.29 | 2.86 |
6 | -200 | 3 | 46.28 | 3.75 |
7 | -150 | 4 | 53.98 | 4.37 |
8 | -110 | 2 | 60.58 | 4.91 |
9 | -100 | 30 | 95.77 | 7.76 |
10 | -50 | 164 | 309.10 | 25.05 |
11 | 50 | 6 | 496.04 | 40.20 |
12 | 90 | 1 | 503.74 | 40.82 |
13 | 100 | 47 | 556.52 | 45.10 |
14 | 110 | 15 | 624.70 | 50.62 |
15 | 120 | 18 | 660.99 | 53.56 |
16 | 130 | 1 | 681.88 | 55.26 |
17 | 140 | 3 | 686.28 | 55.61 |
18 | 150 | 51 | 745.66 | 60.43 |
19 | 200 | 16 | 819.33 | 66.40 |
20 | 250 | 1 | 838.03 | 67.91 |
21 | 300 | 27 | 868.82 | 70.41 |
22 | 360 | 1 | 899.61 | 72.90 |
23 | 400 | 39 | 943.59 | 76.47 |
24 | 430 | 4 | 990.88 | 80.30 |
25 | 470 | 2 | 997.48 | 80.83 |
26 | 500 | 48 | 1052.46 | 85.29 |
27 | 550 | 1 | 1106.34 | 89.65 |
28 | 570 | 1 | 1108.54 | 89.83 |
29 | 600 | 1 | 1110.74 | 90.01 |
30 | 800 | 46 | 1162.42 | 94.20 |
31 | 1100 | 10 | 1224.00 | 99.19 |
32 | Śred. | 56 | 617.00 | 50.00 |
Interesująca będzie również gra w obronie przeciwko
kontraktowi 2 z kontrą, tym bardziej że powinna ona doprowadzić do
jeszcze wyższej wpadki (bez czterech). Broniącym należą się “z góry”
dwie lewy pikowe, kierowa, karowa oraz trzy treflowe (po odatutowaniu ręki W),
ponadto N powinien przebić czwartą rundę trefli, a jego partner
dostać jeszcze jedną wziątkę atutową na wypromowaną 9. Aby osiągnąć
ten ostatni cel, gracze NS będą musieli zagrać czterokrotnie w kara
– w ostatniej z tych lew dojdzie właśnie do wspomnianej promocji.
Oczywiście, wszystkie te manewry muszą zostać wykonane we właściwej
kolejności.
Tyle o drogach, które przyniosą graczom NS pewny
zysk. Mniej ciekawą alternatywą jest dla nich kontrakt 3BA, powinien on
bowiem zostać obłożony. Rozgrywający ma tylko osiem lew: dwie pikowe,
dwie kierowe, karową oraz trzy treflowe (po zaimpasowaniu D), i jedyną
jego szansą na zdobycie dziewiątej jest ustawienie któregoś z przeciwników
w przymusie – E w pikowo-treflowym albo W w
kierowo-karowym. Jednakże obrońcy, poprawnie wistując, będą w stanie
nigdy nie dopuścić do niezbędnej w takich wypadkach redukcji lew oraz/lub
zepsuć rozgrywającemu komunikację. Stąd 3BA grane przez N kładą
(tylko) wisty blotką pikową oraz
9, a ewentualny kontrakt firmowy
ustawiony z ręki S zostanie obłożony po ataku
10 albo honorem
kierowym (!). Po każdym innym wiście rozgrywający będzie natomiast w
stanie tak wytempować swoje przepuszczenia kar/kierów/pików, że zdoła
oddać obrońcom dokładnie cztery lewy, a potem ustawi zwycięski przymus.
Rozpatrzmy niektóre z wielu możliwych przypadków. Po pierwszym wiście w
karo 3BA zostanie wygrane, gdyż gracz N (bądź S) zdoła się
zredukować: np. zabije asem trzecią rundę kar i sam zagra w karo raz
jeszcze. Nawet jeżeli broniący zmienią w pewnym momencie wist na kiera czy
jakikolwiek inny kolor – rozgrywający zdoła zgubić cztery lewy, a
potem zdusi obrońcę E w przymusie pikowo-treflowym.
Ale jeżeli przeciwko 3BA E wyjdzie w 9, W
przejmie ją honorem i – gdy N przepuści tę lewę – będzie
kontynuował
D. Wówczas próba redukcji karami nie powiedzie się, wcześniej
W obłoży bowiem kontrakt przez kiery. Podobny los spotka 3BA (N)
po ataku blotką pik. Gracz W dołoży w tej lewie
10 i – po
ewentualnym przepuszczeniu tej karty – odwróci
D.
Możliwych jest jeszcze mnóstwo innych wariantów
wistowo-rozgrywkowych, obrońcy mają jednak szansę, aby ostatnie słowo
zawsze należało do nich. Przy optymalnej postawie pary WE strona NS
może zrealizować tylko kontrakty częściowe: 3, 2BA oraz 2
(!).
Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.