Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

Turniej nr. 2 - 10 lutego 2003 

Rozdanie 11		Q1032 QJ AJ10 KJ32	Rozd. S, Po partii NIKT
9765 AK103 Q42 96			AK8 9765 73 A1085
		J4 842 K9865 Q74

albo

W turnieju na maksy na pewno zdecydowana większość par WE wejdzie – w ten czy inny sposób – do licytacji i znajdzie swój kolor uzgodniony – kiery. Przeciwnicy nie dostaną raczej szansy, aby rozgrywać spokojne 2, który to kontrakt zakończyłby się wielce dla nich opłacalną wpadką bez jednej.

A grając w kiery, strona WE może wziąć aż dziewięć lew, nie będzie to jednak spacerek. Rozpatrzmy jedną z dróg do tego celu wiodących. Powiedzmy, że kontrakt kierowy zostanie ustawiony z ręki E i obrońca S odda naturalny (a przy tym korzystny dla swojej strony) wist w atu. Rozgrywający zabije go asem na stole, ale nie będzie mógł postawić na przebicie w dziadku dwóch trefli, gdyż takie postępowanie doprowadziłoby do wypromowania w ręce S ósemki atu (piątej lewy obrony). Gracz E – po rozczytaniu na podstawie pierwszego wistu sytuacji w kolorze atutowym – powinien więc dążyć do przebicia w ręce kara (blotką atu) oraz czwartej rundy pików (dziewiątką kier). Oczywiście, przeciwnicy będą się bronić przed takim rozwojem wydarzeń, konsekwentnie wistując w atu. Nic im to jednak nie pomoże, zginą bowiem wówczas od innej broni. Grajmy! Zgodnie z planem, w drugiej lewie rozgrywający wychodzi ze stołu w karo. N bierze tę lewę 10 i kontynuuje D! (wie bowiem, że hipotetyczna lewa ma ten honor jest już stracona). Gracz E bije królem w dziadku, po czym zagrywa stamtąd małe karo. N wstawia W, a S? Jeżeli przejmie on waleta karo królem, aby trzeci raz połączyć atuty, dojdzie do następującej sytuacji:

		Q1032 - A KJ32
9765 103 Q 96			AK8 97 - A1085
		J4 8 965 Q74

Po zagraniu przez S w atu – jego partner znajdzie się w przymusie na trzy kolory i każda jego zrzutka pozwoli rozgrywającemu wyrobić sobie dodatkową (a w sumie dziewiątą) lewę.

Powiedzmy zatem, że S pozwoli partnerowi, aby ten wziął lewę na W, a N zagra potem w pika (zagranie w trefla nie jest w niczym lepsze, może zaś pomóc przeciwnikowi w wyrobieniu sobie dodatkowej lewy w tym kolorze). Rozgrywający zabije A w ręce, ściągnie A i obejdzie blotką treflową. Lewę tę weźmie S damą trefl:

		Q103 - A KJ
976 103 Q -			K8 97 - 85
		J 8 K96 4

Jeżeli S nie wyjdzie teraz w kiera, rozgrywający weźmie jeszcze K oraz cztery lewy atutowe na obustronne przebitki. A co stanie się po wyjściu w atu? Gracz E zabije tę lewę 10 na stole, N wyrzuci A, ale w chwilę później:

		Q103 - - KJ
976 3 Q -			K8 9 - 108
		J - K96 4

w końcówce tej zagranie z dziadka D (i przebicie jej ostatnim kierem ręki) ustawi obrońcę N w przymusie atutowym! I rozgrywający weźmie dziewiątą lewę na 9 albo na 10.

Przedstawiłem tylko kilka spośród bardzo wielu możliwych rozwiązań rozgrywkowo-wistowych, aby pokazać Państwu, jak niezwykle interesujące niuanse techniczne drzemią w tym fascynującym, choć tylko częściówkowym rozdaniu.

Ponieważ jednak droga do dziewięciu wziątek jest dosyć trudna, znajdą się też nie tak nieliczni rozgrywający częściówki kierowe, którzy zadowolą się wzięciem tylko ośmiu lew.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

 następne rozdanie