Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

3 wywołanie koloru młodszego w ręce partnera

Także po wejściu gracza N 1 zawodnicy NS powinni zatrzymać się w częściówce pikowej albo treflowej. Szansę na doścignięcie minimaksa będą mieli tylko pierwsi z nich, w piki strona NS może bowiem wziąć dziewięć lew i zapisać sobie 140. Nawet jeżeli obrońca E wyjdzie przeciwko częściówce pikowej w singla trefl, a potem trefla przebije, przebitka ta zostanie dokonana kosztem i tak stronie WE należnej naturalnej lewy treflowej. A rozgrywającemu pozostanie dojście do stołu A, jeśli zatem po dokonaniu przebitki E wyjdzie w karo, N wyrobi sobie ten ostatni kolor, w razie potrzeby impasując w nim dziewiątkę. A gdy obrońca E kar nie otworzy, swoje przegrywające karo rozgrywający wyrzuci na K. A potem odda graczowi W trefla i jako dziewiątą lewę wyrobi sobie fortę treflową.

Po pierwszym wiście w karo zadanie gracza N (rozgrywającego częściówkę pikową) będzie jeszcze łatwiejsze.

Grając w trefle z ręki S, będzie można wziąć dziesięć lew, ale z ręki N – tylko dziewięć. Ale jedynie po pierwszym wiście karowym, po każdym innym rozgrywający wyrzuci bowiem przegrywające karo na K i również zdoła skompletować dziesięć wziątek. W obu wypadkach (tak z ręki S, jak i N) rozgrywka prowadząca do wzięcia dziesięciu lew w trefle będzie jednak dosyć skomplikowana.

Znacznie uboższa w honory strona WE może – dzięki dziewięciokartowemu kolorowi uzgodnionemu – wziąć aż osiem lew w kiery, a więc i nawiązać walkę w strefie częściówki. Opłacalne będzie jeszcze przelicytowanie 2/3 przeciwników trzema kierami, dalsza obrona okaże się już jednak zbyt kosztowna.

Zdaję sobie wszakże sprawę, iż wzięcie dziewięciu lew w piki albo dziesięciu w trefle może się okazać dla niektórych rozgrywających zbyt trudne.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

 następne rozdanie