Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
Turniej nr. 3 - 10 marca 2003 |
|
Rozdanie 10 |
Dealer E OBIE PO |
![]() ![]() ![]() ![]() |
|||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
pas |
1 |
2 |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
Wznawiająca kontra W prawie zawsze oparta będzie
o silny wariant trefla (bądź – zwłaszcza w NS – o jego
pogranicze), gracz E – skokiem na 3 – powinien więc
zasygnalizować le
o pozytywny (w ramach zaistniałej sekwencji) charakter
swojej karty. Ale nawet gdyby E zdecydował się w tym momencie na
tylko 2
, jego partnera stać jeszcze na inwit 3
. A to zaproszenie
powinno zostać z radością przyjęte.
Lp | (NS) | ile razy | wynik (NS) | % (NS) |
1 | -1430 | 1 | 0.10 | 0.01 |
2 | -1400 | 1 | 2.29 | 0.18 |
3 | -1330 | 1 | 4.48 | 0.36 |
4 | -1190 | 1 | 6.67 | 0.53 |
5 | -1100 | 1 | 8.86 | 0.70 |
6 | -1000 | 1 | 11.05 | 0.88 |
7 | -990 | 7 | 19.81 | 1.57 |
8 | -800 | 19 | 48.30 | 3.83 |
9 | -790 | 1 | 70.21 | 5.57 |
10 | -750 | 4 | 75.68 | 6.01 |
11 | -680 | 6 | 86.64 | 6.88 |
12 | -660 | 26 | 121.69 | 9.66 |
13 | -650 | 94 | 253.15 | 20.09 |
14 | -630 | 12 | 369.27 | 29.31 |
15 | -620 | 86 | 476.63 | 37.83 |
16 | -600 | 36 | 610.28 | 48.43 |
17 | -500 | 29 | 681.49 | 54.09 |
18 | -400 | 1 | 714.35 | 56.69 |
19 | -230 | 2 | 717.64 | 56.96 |
20 | -210 | 5 | 725.31 | 57.56 |
21 | -200 | 83 | 821.71 | 65.22 |
22 | -180 | 5 | 918.11 | 72.87 |
23 | -170 | 49 | 977.27 | 77.56 |
24 | -150 | 12 | 1044.09 | 82.86 |
25 | -140 | 1 | 1058.34 | 84.00 |
26 | -130 | 12 | 1072.58 | 85.13 |
27 | -120 | 2 | 1087.91 | 86.34 |
28 | -110 | 3 | 1093.39 | 86.78 |
29 | -100 | 15 | 1113.11 | 88.34 |
30 | 100 | 17 | 1148.16 | 91.12 |
31 | 110 | 9 | 1176.65 | 93.38 |
32 | 140 | 1 | 1187.60 | 94.25 |
33 | 170 | 1 | 1189.79 | 94.43 |
34 | 180 | 1 | 1191.98 | 94.60 |
35 | 200 | 2 | 1195.27 | 94.86 |
36 | 400 | 1 | 1198.56 | 95.12 |
37 | 670 | 23 | 1224.85 | 97.21 |
38 | 730 | 1 | 1251.14 | 99.30 |
39 | 800 | 1 | 1253.33 | 99.47 |
40 | 870 | 3 | 1257.71 | 99.82 |
41 | Śred. | 55 | 630.00 | 50.00 |
Rozgrywający końcówkę pikową zabije pierwszą lewę
A, po czym – wziąwszy pod uwagę, że zmaga się z kontraktem zupełnie
typowym – powinien znaleźć w sobie dość odwagi, aby zaimpasować
D. Będące skutkiem tego manewru ewentualne przegranie kontraktu okaże
się szczególnie dotkliwe jedynie w przypadku singlowej bądź drugiej
D
w ręce N. (Chociaż przed pierwszą z wzmiankowanych konfiguracji można
próbować się zaasekurować, powodzenie tego manewru wymaga jednak bezwzględnie
obecności
A w ręce S: w drugiej lewie rozgrywający ściąga
A,
a następnie wraca do ręki
W i dopiero teraz impasuje
D. Potem trzeba
by było odegrać
K oraz
A K D i kontynuować z dziadka
K, albo
przejąć
8 dziesiątką w ręce, ściągnąć fortę karową, wyrzucając
ze stołu jednego kiera, a w końcu zagrać blotką trefl do króla). Jeżeli
bowiem gracz ten (N) posiada
D x x, końcówka pikowa mogłaby
zostać zrealizowana jedynie w widne karty – przez zagranie w drugiej
lewie trefla (aby potem na
K wyrzucić z ręki kiera i ostatecznie oddać
tylko trefla, kiera oraz pika). To jednak wymagałoby rezygnacji z zagrania
na impas
D. Nie mówiąc już o tym, że lokalizacja
A (w ręce S)
nie jest bynajmniej absolutnie pewna.
Krótko mówiąc, odważna, acz w pełni uzasadniona linia rozgrywki skończy się wzięciem przez gracza E jedenastu lew. A “bezpieczne” zagranie na lew dziesięć bez wątpienia przyniesie stronie WE rezultat wyraźnie poniżej średniej (chyba że zbyt wiele par poprzestanie na kontraktach częściowych).
Na linii WE można też zrealizować dwa inne
kontrakty jedenastolewowe: 5 oraz 5BA. Dla sukcesu obu absolutnie obowiązkowa
jest obecność w ręce S asa treflowego.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 660 dla WE.