Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

2 jak wywoławcza kontra na otwarcie słabe 2; alternatywą jest wejście 2BA

Myślę jednak, że większość graczy S zdecyduje się na otwarcie 1. Ręka ta jest zresztą w pełni warta takiego właśnie potraktowania – zawiera przecież dobrze zlokalizowane dziesięć miltonów, w tym pierwszorzędnego longera w pikach. Chodzi również o to, że skoro w ostatnich czasach otwarcia typu słabe dwa stają się coraz bardziej “blokujące” (słabsze), rękę taką jak problemowa na pewno warto jest z tej grupy wyłączyć.

Niezależnie od punktu wyjścia większość par WE wyląduje w kontrakcie firmowym (chociaż niektóre poprzestaną na częściówkach, znajdą się też takie, które będą bezskutecznie próbowały wygrać 4). 3BA zostanie łatwo zrealizowane, rozgrywający weźmie bowiem pika, cztery kiery, trzy kara oraz asa treflowego. A podjęta przez gracza N próba zaburzenia normalnego toku wydarzeń – np. pierwszym wistem karowym – może najwyżej doprowadzić do podarowania przeciwnikowi nadróbki. Rozgrywający dostanie bowiem wówczas dodatkową wziątkę w karach, a potem zagra ze stołu w pika. S będzie musiał wskoczyć królem i rozpaczliwie zagrać w trefle (inaczej W zdąży wyrobić sobie dziesiątą lewę na D). Ale wtedy gracz W dostanie szansę, aby wyfortować ten ostatni kolor – i to w taki sposób, aby S nie dostał się już nigdy do ręki (i nie odegrał drugiej lewy pikowej). Na dziesięć wziątek rozgrywającego złożą się ostatecznie cztery kara, cztery kiery oraz dwa (lub nawet trzy trefle).

A kontrakt 4 obkłada się (tylko) na oczywistej przebitce pikowej.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

następne rozdanie