Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
Turniej nr. 3 - 10 marca 2003 |
|
Rozdanie 14 |
Dealer E OBIE PRZED | ![]() ![]() ![]() ![]() |
|||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa
albo:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa2
forsing na pikach3
brak fitu pikowego, nie najlepszy longer w kierach
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
4 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
partnerze, zalicytuj kolor swojego longera teksasem (N chce grać kontrakt końcowy ze swojej – silniejszej – ręki)3
teksas na kieryPo naturalnym otwarciu słabe 2 gracz N
– o ile pozwala mu na to system – może podjąć próbę
uzgodnienia pików, gdyż – przy trzech pikach w ręce S –
kontrakt w ten ostatni kolor będzie zapewne lepszy od kierowego. Ostatecznie
na większości stołów zawodnicy S będą jednak rozgrywali końcówki
kierowe. Tylko tam, gdzie para NS stosuje konwencję 2
multi,
może dojść do ustawienia końcówki kierowej z silniejszej ręki N.
Lp | (NS) | ile razy | wynik (NS) | % (NS) |
1 | -1100 | 1 | 0.12 | 0.01 |
2 | -500 | 1 | 2.37 | 0.19 |
3 | -200 | 3 | 6.86 | 0.54 |
4 | -150 | 3 | 13.60 | 1.08 |
5 | -100 | 30 | 50.65 | 4.02 |
6 | -50 | 22 | 109.03 | 8.65 |
7 | 110 | 1 | 134.86 | 10.70 |
8 | 120 | 1 | 137.10 | 10.88 |
9 | 140 | 1 | 139.35 | 11.06 |
10 | 170 | 28 | 171.91 | 13.64 |
11 | 200 | 27 | 233.66 | 18.54 |
12 | 230 | 3 | 267.34 | 21.22 |
13 | 260 | 1 | 271.83 | 21.57 |
14 | 400 | 3 | 276.33 | 21.93 |
15 | 420 | 86 | 376.25 | 29.86 |
16 | 430 | 1 | 473.93 | 37.61 |
17 | 450 | 165 | 660.31 | 52.41 |
18 | 460 | 3 | 848.94 | 67.38 |
19 | 480 | 100 | 964.59 | 76.55 |
20 | 490 | 5 | 1082.48 | 85.91 |
21 | 500 | 2 | 1090.34 | 86.53 |
22 | 510 | 28 | 1124.02 | 89.21 |
23 | 520 | 1 | 1156.58 | 91.79 |
24 | 650 | 1 | 1158.83 | 91.97 |
25 | 690 | 4 | 1164.44 | 92.42 |
26 | 730 | 1 | 1170.06 | 92.86 |
27 | 770 | 1 | 1172.30 | 93.04 |
28 | 800 | 12 | 1186.90 | 94.20 |
29 | 880 | 1 | 1201.49 | 95.36 |
30 | 1100 | 15 | 1219.46 | 96.78 |
31 | 1280 | 1 | 1237.42 | 98.21 |
32 | 1400 | 9 | 1248.65 | 99.10 |
33 | 1700 | 1 | 1259.88 | 99.99 |
34 | Śred. | 56 | 630.00 | 50.00 |
Podwójne | obl. | R.nr 14 | GD4 | |
34 | -200 | 1 | 47.54 | 3.77 |
35 | 200 | 1 | 144.62 | 11.48 |
36 | 620 | 3 | 338.77 | 26.89 |
37 | 650 | 4 | 678.54 | 53.85 |
38 | 680 | 2 | 969.77 | 76.97 |
39 | 710 | 1 | 1115.38 | 88.52 |
40 | 790 | 1 | 1212.46 | 96.23 |
Przeciwko 4 (S) padnie wist
A, także przeciw
4
(N) atak treflowy jest najbardziej atrakcyjną alternatywą
(chociaż w tym drugim przypadku znajdą się też na pewno zwolennicy wistów
w inne kolory). Po zdjęciu dwóch trefli obrońca W powinien zmienić
atak (np. na
W), kiedy bowiem będzie kontynuował trzecim treflem, straci
jakąkolwiek szansę na wzięcie lewy na damę atu. Po dokonaniu przebitki na
stole rozgrywający zostanie bowiem zmuszony do pociągnięcia
A K z góry.
Nie znaczy to wcale, że zmiana ataku w trzeciej lewie stanowi gwarancję
zdobycia wziątki kierowej. Przeciwnie, myślący rozgrywający powinien
wtedy bez trudu wydedukować, dlaczego W nie zagrał trzeci raz w
trefle, i także w tym wypadku pociągnąć
A K z góry. Przypadek jest
bardzo ciekawy z punktu widzenia psychologii – niezależnie od tego, co
obrońca W uczyni, lewy na
D dostać nie powinien. Na szczęście,
nie każdy rozgrywający jest niezrównanym mistrzem sztuki dedukcji, więc
zmiana ataku w lewie trzeciej daje obrońcom pewne szanse na sukces (jakim
niewątpliwie będzie wzięcie przez nich w tym rozdaniu trzeciej lewy).
A te pary NS, które z premedytacją bądź przez pomyłkę staną w kontraktach pikowych, powinny wziąć jedynie dziesięć lew. Ale tylko po ataku treflowym i szybkim zdjęciu przez obrońców dwóch wziątek w tym kolorze. Inaczej rozgrywający ściągnie trzy razy atuty i zdąży pozbyć się z ręki jednego ze swoich przegrywających trefli (na kiery).
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450
dla NS.