Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
Turniej nr. 3 - 10 marca 2003 |
|
Rozdanie 17 |
Dealer N OBIE PRZED |
A94 K63 J94 K853 |
|||
K76 A852 A2 AJ96 |
85 10974 KQ73 Q72 |
|||
QJ1032 QJ 10865 104 |
W |
N |
E |
S |
- |
pas |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
- |
pas |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
2(!?) |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
- |
pas |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
2(!?) |
pas |
pas |
ktr.1 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1 wywoławcza
To znów tylko kilka przykładów możliwego rozwoju wydarzeń. W każdym razie droga do osiągnięcia w tym rozdaniu teoretycznego minimaksa będzie długa i kręta. Po trzech pasach W otworzy 1BA i często będzie to jednocześnie koniec licyctacji. Ręka E jest bowiem zbyt słaba (7 PC), aby zadać z nią Staymana i potem – ewentualnie – zapowiedzieć inwitujące do końcówki 2BA (po Staymanie grozi odpowiedź 2, po których E, chcąc nie chcąc, będzie musiał zalicytować 2BA).
Lp | (NS) | ile razy | wynik (NS) | % (NS) |
1 | -630 | 1 | 0.10 | 0.01 |
2 | -530 | 1 | 2.29 | 0.18 |
3 | -500 | 1 | 4.48 | 0.36 |
4 | -430 | 1 | 6.67 | 0.53 |
5 | -420 | 6 | 14.34 | 1.14 |
6 | -400 | 2 | 23.10 | 1.83 |
7 | -300 | 4 | 29.67 | 2.35 |
8 | -280 | 2 | 36.25 | 2.88 |
9 | -210 | 3 | 41.72 | 3.31 |
10 | -200 | 1 | 46.11 | 3.66 |
11 | -180 | 12 | 60.35 | 4.79 |
12 | -170 | 13 | 87.73 | 6.96 |
13 | -150 | 21 | 124.98 | 9.92 |
14 | -140 | 32 | 183.04 | 14.53 |
15 | -120 | 64 | 288.21 | 22.87 |
16 | -110 | 44 | 406.52 | 32.26 |
17 | -100 | 18 | 474.44 | 37.65 |
18 | -90 | 80 | 581.80 | 46.17 |
19 | -50 | 13 | 683.68 | 54.26 |
20 | 50 | 111 | 819.52 | 65.04 |
21 | 80 | 1 | 942.21 | 74.78 |
22 | 100 | 69 | 1018.90 | 80.87 |
23 | 110 | 31 | 1128.45 | 89.56 |
24 | 140 | 8 | 1171.17 | 92.95 |
25 | 150 | 14 | 1195.27 | 94.86 |
26 | 170 | 1 | 1211.70 | 96.17 |
27 | 190 | 1 | 1213.89 | 96.34 |
28 | 200 | 5 | 1220.47 | 96.86 |
29 | 300 | 5 | 1231.42 | 97.73 |
30 | 470 | 9 | 1246.76 | 98.95 |
31 | 570 | 1 | 1257.71 | 99.82 |
32 | 1000 | 1 | 1259.90 | 99.99 |
33 | Śred. | 55 | 630.00 | 50.00 |
Kiedy 1BA dobiegnie do e-S-a, niektórzy (czytaj: nieliczni) gracze podejmą walkę, zgłaszając 2. To budzące w pierwszej chwili grozę działanie wcale nie jest – w turnieju na maksy, w założeniach przedpartyjnych – pozbawione sensu. Także ta zapowiedź może zakończyć licytację, chyba że zawodnik E będzie w stanie zalicytować na ostatniej ręce wywoławczą kontrę (i zdecyduje się na taki krok). Otwierający zapowie wówczas 3, a N nie zdecyduje się raczej tej zapowiedzi skontrować. Tym bardziej jednak – ze składem 4333 – gracz ten nie powinien przepychać się w 3.
Przejdźmy do rozważań rozgrywkowych. 1BA (W) zostanie łatwo zrealizowane – rozgrywający wyrobi sobie bowiem trefle. Problemy wystąpiłyby jedynie po niezbyt realnym wiście blotką kier. Kiedy S dostałby się potem do ręki (np. po oddaniu przez rozgrywającego lewy treflowej graczowi N i ponownym zagraniu przez tego ostatniego w małego kiera) i wyszedłby w piki, rozgrywającemu wolno byłoby dołożyć K dopiero w trzeciej rundzie tego koloru). 1BA (E) zostałoby natomiast zawsze obłożone po pierwszym wiście honorem pikowym.
Do bezproblemowego wygrania są tu również kontrakty 2 (WE) i 2 (NS), wyższy zapis należy się zatem stronie honorowo wyraźnie słabszej. Teoretycznie rzecz biorąc – to skromne rozdanie otwiera więc przed graczami liczne, interesujące możliwości.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.