Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
Turniej nr. 3 - 10 marca 2003 |
|
Rozdanie 18 |
Dealer E Po partii NS |
![]() ![]() ![]() ![]() |
|||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
3BA/4 |
pas |
pas |
pas |
1 półforsujące
2 forsing do dogranej, jednokolorowa ręka na pikach
3 10 – 11 PC, skład zrównoważony, trzykartowy fit pikowy
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
3BA/4 |
pas |
pas |
pas |
1
półforsujące2
forsing do dogranej, jednokolorowa ręka na pikach3
10 – 11 PC, skład zrównoważony, trzykartowy fit pikowy
Współny Język:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3BA/4 |
pas |
pas |
pas |
1
minimum silnego trefla na pikachW obu systemach łatwo będzie zbilansować rozdanie, więc wycieczki w strefę szlemową (czy udane – to już inna sprawa) nie powinny być zbyt częste. Ręka N zostanie dokładnie opisana: siła półpozytywna, układ zrównoważony, trzykartowy fit pikowy, więc gracz S – z 19 PC, również w składzie zrównoważonym – będzie wiedział, że należy hamować w końcówce. Wielu z nich – świadomych faktu, iż końcówka pikowa będzie tu kontraktem wyraźnie nadwyżkowym – zapowie ją jednak nie w piki, tylko w bez atu.
Większość grających w piki weźmie – dzięki
korzystnym rozkładom – dwanaście lew. Wiele zależy jednak od pierwszego
wistu – najgroźniejszy dla rozgrywającego okaże się atak karowy.
Najlepiej będzie wówczas zabić pierwszą lewę A w dziadku, zaimpasować
trefle i przebić na stole trzecią rundę tego koloru, zaimpasować piki (wcześniej
wskazane będzie ściągnięcie w kolorze atutowym asa albo króla), do końca
wyatutować, po czym wyrobić sobie dodatkową lewę kierową, wychodząc z ręki
D i przepuszczając wstawionego przez W króla, a potem impasując
kiery w dziadku dziesiątką (by na
A pozbyć się z ręki blotki karowej).
Alternatywnie – można wziąć pierwszą lewę
K w ręce, a następnie
– kontynuować blotką kier do dziesiątki (!). Skuteczna rozgrywka będzie
znacznie łatwiejsza do przeprowadzenia po każdym innym (niż karowy) ataku.
Natomiast wzięcie przez gracza N dwunastu lew w bez
atu okaże się bezproblemowe jedynie po pierwszych wistach treflowym i karowym,
darowujących rozgrywającemu nie tylko lewę, ale i cenne dojście do ręki.
Dla porządku rozważmy też niezbyt realne wisty w kolory starsze. Po ataku w
pika zdobycie dwunastu lew będzie dużo trudniejsze, ale jeszcze możliwe.
Rozgrywający musi wykonać impas waletem pik w dziadku, a następnie nie tylko
wyrobić sobie dodatkową wziątkę w kierach, ale też dokonać w tym kolorze
niezbędnej do ostatecznego sukcesu (zwycięskiego przymusu) redukcji lew.
Powiedzmy, że w drugiej lewie gracz N zagra ze stołu 7, a W
“złośliwie” dołoży ósemkę albo dziewiątkę, rozgrywający weźmie
więc lewę
10 w ręce. Musi on wówczas (lub w chwilę później, po
wykonaniu jednego bądź kilku zagrać odraczających) kontynuować małym
kierem – do singlowej obecnie damy w dziadku i króla w ręce W. To
właśnie będzie wspomniana redukcja. Kiedy W odwróci teraz w pika,
rozgrywający ściągnie wszystkie swoje lewy w tym kolorze oraz odegra
K.
Oto powstała wówczas (jedna z kilku możliwych) końcówka:
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
|||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
Na zagraną ze stołu blotkę karo W będzie musiał
dołożyć trefla. Rozgrywający pobije tę lewę A w ręce (E dołoży
karo), a następnie ściągnie
A. W tej lewie w przymusie znajdzie się z
kolei obrońca E. Zarówno rozstanie się przezeń z karem, jak i z
treflem zapewni
e-N-owi dwunastą wziątkę: na W w ręce albo na
7 w dziadku.
Oczywiście, rozgrywający będzie też jeszcze musiał wykonać impas króla
treflowego.
Tylko po pierwszym wiście singlową 6 i dalszej poprawnej
obronie – zdobycie przez rozgrywającego dwunastu lew w bez atu będzie
absolutnie niemożliwe. Oczywiście, gracz W będzie musiał współpracować
ze swoim partnerem, maksymalnie utrudniając przeciwnikowi redukcję lew (np.
gdy na
6 zawodnik N zadysponuje z dziadka
D – W będzie
musiał ją przepuścić!; podobnie – kiedy na
6 N zagra ze stołu
7, dołożonego przez W –
W zabije asem, zaimpasuje piki
waletem i będzie kontynuował z dziadka
D – graczowi W nie będzie
wolno zabić tej lewy królem!), a także nie pomagając mu w przezwyciężeniu
problemów komunikacyjnych (np. po wzięciu w stosowny sposób i we właściwym
dla siebie momencie lewy kierowej – W nie będzie mógł zawistować
w pika, byłoby to bowiem równoznaczne z podarowaniem rozgrywającemu
bezcennego dojścia do ręki). Jak z powyższego widać, skuteczna obrona przed
dwunastoma lewami w bez atu jest bardzo trudna, nikogo nie powinny więc dziwić
zapisy 690 czy nawet 1440 dla NS (te ostatnie – za zrealizowane, a
przedtem wylicytowane szlemiki).
Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 1430
dla NS.
Lp | (NS) | ile razy | wynik (NS) | % (NS) |
1 | -1600 | 1 | 0.10 | 0.01 |
2 | -800 | 2 | 3.39 | 0.27 |
3 | -500 | 1 | 6.68 | 0.53 |
4 | -400 | 4 | 12.17 | 0.97 |
5 | -300 | 7 | 24.24 | 1.92 |
6 | -200 | 58 | 95.57 | 7.58 |
7 | -100 | 73 | 239.33 | 18.99 |
8 | 170 | 5 | 324.93 | 25.79 |
9 | 200 | 2 | 332.61 | 26.40 |
10 | 230 | 1 | 335.90 | 26.66 |
11 | 500 | 1 | 338.09 | 26.83 |
12 | 600 | 23 | 364.43 | 28.92 |
13 | 620 | 55 | 450.03 | 35.72 |
14 | 630 | 34 | 547.70 | 43.47 |
15 | 650 | 105 | 700.23 | 55.57 |
Lp | (NS) | ile razy | wynik (NS) | % (NS) |
16 | 660 | 61 | 882.40 | 70.03 |
17 | 680 | 49 | 1003.11 | 79.61 |
18 | 690 | 36 | 1096.39 | 87.02 |
19 | 710 | 2 | 1138.09 | 90.32 |
20 | 720 | 1 | 1141.38 | 90.59 |
21 | 800 | 1 | 1143.58 | 90.76 |
22 | 1100 | 2 | 1146.87 | 91.02 |
23 | 1400 | 2 | 1151.26 | 91.37 |
24 | 1430 | 32 | 1188.57 | 94.33 |
25 | 1440 | 14 | 1239.05 | 98.34 |
26 | 1700 | 1 | 1255.51 | 99.64 |
27 | 2000 | 1 | 1257.71 | 99.82 |
28 | 3400 | 1 | 1259.90 | 99.99 |
29 | Śred. | 56 | 630.00 | 50.00 |