Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

Turniej nr. 1 - 13 stycznia 2003

		Q6 KQ87 1093 A985	Nr....5 Rozd..N Po NS
K104 102 KQJ85 J72			AJ82 AJ65 62 K104
		9753 943 A74 Q63

Jeśli W zdecyduje się na odpowiedź 1BA, licytacja na tym wygaśnie. Jego ręka to jednak nie tylko 10 PC, ale też bardzo dobry pięciokartowy longer karowy oraz dziesiątki w pikach i kierach. Grając w meczu, należałoby z tą kartą bezwzględnie zapowiedzieć inwitujące końcówkę 2BA, a i w turnieju na maksy niejeden gracz W podejmie taką decyzję. E podniesie je wówczas do 3BA (13 PC, oba walety przy starszych honorach, a także dziesiątka przy K), które – mimo obecności na linii WE jedynie 23 miltonów, są kontraktem nieobkładalnym. Przynajmniej przy poprawnym (bądź trafnym – granica pomiędzy tymi dwoma pojęciami bywa czasem cienką, czerwoną linią) postępowaniu rozgrywającego. N najprawdopodobniej zaatakuje w kiera, i to królem – mariaszowi towarzyszą bowiem dosyć wysokie blotki. W zabije w dziadku asem i zagra w kara. S pobije asem trzecią rundę tego koloru i powtórzy kierem (cóż może zrobić lepszego?), a jego partner zabije D i zagra w ten kolor po raz trzeci. W tym momencie rozgrywającemu wystarczy trafić D albo zagrać z ręki w trefla – do króla na stole. Oczywiście, możliwe są też różne inne warianty wistu i rozgrywki, W może jednak zawsze odnieść sukces. Także rozgrywający częściówki bezatutowe będą często brali dziewięć lew (choć i tu kluczowym problemem może być złapanie D).

Minimaks teoretyczny: 3BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

następne rozdanie