Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 kontra dwukolorowa: młodsza piątka – starsza czwórka lub 5⁺-4⁺ w kolorach starszych (na taką kontrę nakładane są też inne niż to ograniczenia konwencyjne)

albo

Ręka N nie spełnia standardowych kryteriów otwarcia 3, zwłaszcza w korzystnych założeniach (kolor z asem i królem, ale za to bez “środków”), więc gracz ten pasuje. Jego partner ma niezwykle “gęste” czternaście miltonów, w pełni uzasadniające trzecioręczne otwarcie 1BA. Wejście po nim dwukolorową kontrą nie jest zbyt bezpieczne (minimalny układ, longery co najwyżej średniej jakości, niekorzystne założenia, partner po pasie), w turnieju na maksy niejeden gracz W zdecyduje się jednak na taką akcję. Wprawdzie 2 można już obłożyć za 500 (bez dwóch z kontrą), skontrowanie tego kontraktu jest jednak praktycznie niemożliwe. Najprawdopodobniej N zapowie po prostu 3BA, licząc na to, że partner trzyma wszystkie, poza karami, kolory. I tak jest w istocie – grając w bez atu, NS mają do wzięcia aż dziesięć lew, a po pierwszym wiście pikowym nawet jedenaście. Oczywiście, będzie wymagało to od rozgrywającego pewnej odwagi, jednak po popartyjnym wejściu do licytacji gracza W – nie takiej znów ogromnej. Po wiście pikowym – S weźmie lewę dziesiątką w ręce, wejdzie na stół A i zagra stamtąd kiera – do waleta (wcześniejsza przeciągałka karowa postawi najpierw w przymusie rękę S). Potem wystarczy już tylko zaimpasować króla trefl. Tam, gdzie gracze W zachowają w licytacji milczenie, taka rozgrywka będzie jednak niebezpieczna – może ona bowiem doprowadzić do wpadki w przypadku, gdy A znajduje się w ręce E.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.

następne rozdanie