Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

Turniej nr. 1 - 13 stycznia 2003

		A65 KJ107 A1032 AQ	Nr...28 Rozd..W Po NS
107 A9864 QJ 10875			84 Q5 K754 KJ642
		KQJ932 32 986 93

Standardowa droga do standardowego kontraktu. Jego realizacja jest możliwa, nie będzie to jednak turniejowy chleb powszedni. Powiedzmy, że W zaatakuje blotką trefl. Rozgrywający normalnie wykonuje impas damą, a E bije ją królem i odwraca treflem. Gracz S ściąga wówczas dwa razy piki, kończąc w ręce, i zagrywa stamtąd w blotkę kierową, a ze stołu wstawia króla (!). Bierze tę lewę, więc odchodzi kierem, oddając E lewę na D. Obrońca ten kontynuuje wówczas blotką karo, więc rozgrywający bije W asem i powtarza ten kolor. W dostaje się do ręki D i musi zagrać w trefla – pod podwójny renons, albo w kiera – wyrabiając na stole lewę w tym kolorze. Tak czy owak, ostatnie przegrywające karo z ręki S znika.

Wbrew pozorom, nieco trudniej jest wygrać 4 po pierwszym wiście karowym, rozgrywka zaczyna się jednak podobnie. Zawodnik S bije D asem, ściąga dwa razy piki, utrzymując się w ręce, gra kiera do króla, po czym odchodzi 7, oddając obrońcy E lewę na damę. Ten wychodzi wówczas blotką karo, a jego partner – po wzięciu lewy W – zagrywa w trefla. Ale rozgrywający bije blotkę trefl asem (!) i wychodzi ze stołu W, a z ręki wyrzuca trefla. W dostaje lewę na A, nie może jednak odebrać kara. A przegrywająca karta w tym kolorze z ręki S zostaje potem wyrzucona na 10.

Możliwe jest też wygranie 3BA z ręki N (ale nie z ręki S – kładzie je wówczas pierwszy wist treflowy). Jeśli jednak obrońca E nie wyjdzie w trefla, rozgrywający – aby odnieść sukces – będzie musiał trafnie wyrobić sobie lewę kierową.

Przy założeniu, że NS wygrają 4, stronie WE opłaca się bronić tego kontraktu pięcioma treflami (z kontrą).

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 8 lew; 500 dla NS.

następne rozdanie