Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004 |
|
|
regulamin | ||
|
||
Komentarze Wojciecha Siwca do rozdań XI turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004, 8 listopada 2004 roku |
Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
1 kontra wywoławcza2 naturalne, 4+, 6–10 PC, z silniejszą ręką S zgłosiłby rekontrę3 12–14 PC, układ zrównoważony, brak starszych czwórekNajczęściej licytacja wygaśnie w kontrakcie 1BA (NS). Rozkłady są jednak dla tej strony bardzo korzystne, więc rozgrywający – trafnie rozwiązując wszystkie swoje problemy – powinien wziąć lew dziewięć. Jego podstawowym zadaniem będzie takie rozegranie kar, aby zdobyć w tym kolorze cztery wziątki. Osiągnie ten cel, wychodząc ze stołu W, bijąc dołożoną przez W damę królem, a w następnym okrążeniu kar zagrywając dziesiątkę z góry. Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 400 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 10 (NS); – 7 (NS); – 8 (NS); BA – 9 (NS).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
1 5+, niewykluczone starsze czwórki, forsing do dogranej2 układ zrównoważony, w zasadzie w sile 12–14 PC, niewykluczone starsze czwórki (jeżeli ręka ma charakter typowo bezatutowy)3 inwit, karta ta sama w sobie jest warta więcej niż otwarcie silne bez atu4 przyjęcie oczywiste – ze względu na górę otwarcia oraz trzeci starszy honor w podstawowym longerze partneraW ten – dosyć naturalny sposób – karta zostanie w tym rozdaniu przelicytowana, szlemik nie jest tu bowiem kontraktem poprawnym. Do zrealizowania 6BA (NS) może prowadzić jedna z dwóch dróg: zagranie na całego mariasza treflowego lub drugą starszą figurę u E (blotka do waleta, a potem as z góry) albo po prostu zaimpasowanie dziewiątki trefl (9 u E przy podzielonych figurach bądź całym mariaszu treflowym u E). Szansa pierwsza jest nieco mniejsza od drugiej (~ 32% : 37,5%), i w turniejowym rozdaniu zawodzi. Do sukcesu doprowadzi jedynie impas dziewiątki treflowej. Jeżeli rozgrywający zdobędzie się na takie właśnie rozwiązanie, powinien od razu – w pierwszej rundzie trefli – wyjść z ręki N tt8 – odniesie wówczas sukces także przy singlowej figurze albo mariaszu sec u E, a także wtedy, gdy obrońca ten – posiadając ttK D x..., podstawi się honorem. Minimaks teoretyczny: 6 BA (NS), 12 lew; 1440 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (NS); – 12 (NS); – 11 (NS); – 9 (NS); BA – 12 (NS).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
1 to jeszcze nie jest otwarcie2 dwukolorówka Wilkosza3 do koloru partnera; w mało prawdopodobnym wypadku, gdy partner z pikami spasuje, może uciec końcówka w ten kolor; atrakcyjną alternatywą jest więc pytanie 2BA, a potem pas na odpowiedzi 3 i 3 bądź zgłoszenie końcówki pikowej po odpowiedziach wskazujących piki (3 3)4 kara plus kiery
1 uwaga jak poprzednio2 dwukolorówka kiery i inny3 do koloru partnera; jeśli ma on kiery i piki, E zapowie końcówkę w ten drugi kolor (dlatego odpowiadający licytuje 3, a nie 2, które – jeśli partner ma kiery i piki – obiegłyby z pasami); i w tym wypadku możliwe jest zastosowanie w zamian pytających 2BA4 kara i kieryNiezależnie od stosowanego systemu para WE powinna zatrzymać się w kontrakcie 3. Zostanie on łatwo zrealizowany, rozgrywający odda bowiem jedynie trefla, pika oraz dwie lewy atutowe. A gdy przeciwnicy nie otworzą dostatecznie wcześnie trefli, weźmie nawet nadróbkę. Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (NS); – 9 (WE) – 8 (WE); – 7 (NS) BA – 7 (WE).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
1 w zamian można też zgłosić półforsujące 1BA (w Naszym Systemie; wariant – minipodniesienie) albo spasować (we Wspólnym Języku)2 powinny już zostać obłożone bez dwóch, za 200 (do oddania pik, dwa kiery, trzy kara i trefl). Tam z kolei, gdzie gracz E ma na otwarcie swojego partnera spasuje, S zapewne ożywi licytację odzywką 2, i wtedy w kłopotach znajdzie się jego strona (N bowiem na 2cc na pewno nie spasuje). Tak czy owak, w protokole będą dominować obustronne wpadki, strona NS może bowiem zrealizować co najwyżej kontrakty na szczeblu dwóch: 2, 2 i 2. Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 110 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 8 (NS); – 8 (NS); – 7 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
Nasz System:
Wspólny Język:
1 także zaporowe, otwarcie 2 należy bowiem traktować jako akcję konstruktywną (a nie blok)E powinien wziąć dziewięć lew (oddając dwa kiery oraz dwa trefle), chociaż gdy S wyjdzie przeciwko grze w piki w kiera bądź w trefla, a jego partner odwróci w drugiej lewie w karo (bądź też S odda pierwszy wist karowy), rozgrywający, aby osiągnąć ten cel, będzie musiał ściągnąć A z góry. Inaczej dostanie bowiem przebitkę karową, a będzie to piąta wziątka obrońców. Interesujące jest, że w rozdaniu tym na WE wychodzą również 3BA (!). Oczywiście, i w tym wypadku rozgrywający ten dosyć abstrakcyjny kontrakt będzie musiał zagrać piki z góry (czyli przejąć ppK asem). Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 8 (WE); – 7 (NS); – 9 (WE); BA – 9 (WE).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
1 naturalne, możliwe starsze czwórki, forsing do dogranej2 cztery kiery3 cztery piki4 fit karowy5 bez specjalnych nadwyżek honorowych i z singlowym królem w kolorze zalicytowanym przez partnera – W dąży do gry w bez atuSądzę, że na większości stołów WE zagrają właśnie w bez atu, zwłaszcza wówczas, gdy E zalicytuje po drodze kiery. Dzięki korzystnym rozkładom (obrońcy mogą zdjąć tylko cztery kiery, a drugi K leży pod impasem) kontrakt ten zostanie zrealizowany, często z trzema nadróbkami (NS raczej nie wyjdą w kiery i rozgrywający weźmie trzy piki, sześć kar oraz trzy trefle). Z teoretycznego punktu widzenia optymalnym kontraktem jest jednak końcówka karowa, kiedy to gracz W może oddać tylko dwie lewy – kierową oraz atutową. W rzeczywistości odda tylko A i zrealizuje – na ogół nielicytowanego – szlemika. Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 920 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (W!); – 12 (WE); – 9 (WE); – 10 (WE); BA – 9 (WE).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
Tak najprawdopodobniej przebiegnie licytacja na większości stołów. I końcówka pikowa zostanie łatwo zrealizowana, rozgrywający odda bowiem tylko trefla, karo oraz kiera. Aby w rozdaniu tym upolować jego teoretycznego minimaksa, gracze NS musieliby jednak zastosować sekwencję pełną wyobraźni i odwagi, np.:
Zdaję sobie wszakże sprawę, że w praktyce będzie to rozwiązanie niezwykle trudne do wynalezienia, a przy tym raczej szczęśliwe aniżeli naukowo wydedukowane. Tym bardziej że licytację tę będzie musiała poprzeć także rozgrywka w widne karty. Aby bowiem wziąć w bez atu lew dziesięć, gracz S musiałby zagrać na drugiego A w ręce E (a nie np. na impas waleta w tym kolorze). Proszę też zwrócić uwagę na fakt, iż gdyby kontrakt bezatutowy został ustawiony z gorszej ręki N, pierwszy wist treflowy zawsze pozbawiłby rozgrywającego dziesiątej lewy (potem obrońcy przerzuciliby się na kiery). Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 630 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 8 (NS); – 8 (S!); – 10 (NS); BA – 10 (S!).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
1 kilku rewolwerowców zdecyduje się być może na otwarcie 2 (Wilkosz) bądź 2 (dwukolorówka piki plus młodszy)2 na trzeciej ręce otwarcie uzasadnione, choć też związane z pewnym ryzykiem3 atrakcyjną alternatywą jest pasalbo:
1, 2 uwagi jak poprzednio3 (E) z kontrą zakończą się wpadką bez czterech, za 800, broniący wezmą bowiem dwie lewy atutowe, dwa piki, trzy kiery (niedopuszczając do przebicia przez rozgrywającego kiera w dziadku) oraz trefla, co zapewni stronie NS bardzo dobrą notę turniejową. Na większości stołów ostatecznym kontraktem staną się jednak 4 (NS). Gracz E może bowiem otworzyć na trzeciej ręce "tylko" 1.
1 licytacja z bilansu, nawet jednak gdy N zdecyduje się tylko na 1 (jego ręka jest bowiem graniczna), jego partner bez wątpienia doprowadzi do końcówkiRozgrywający końcówkę kierową weźmie bezproblemowo jedenaście lew: pięć kierowych, cztery pikowe oraz dwa asy w kolorach młodszych. Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 8 (NS); – 11 (NS); – 9 (NS); BA – 10 (NS).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
Nasz System:
1 ręka zbyt słaba honorowo na skaczący rebid 3 (inwit)2 kontra wywoławczaWspólny Język:
1 mimo dużego potencjału wygrywającego ręka zbyt słaba honorowo na otwarcie 1, a potem forsujący rebid 22 pytanie3 6+, ręka z singletonem; być może niektórzy posiadacze tej karty zdecydują się na rebid 4, ale i on zakończy licytacjęDominować będą kontrakty 3 bądź 4 (NS), choć niejedna para przelicytuje kartę na szczebel treflowej końcówki. Strona WE – mimo równowagi sił z przeciwnikami – nie włączy się zbyt intensywnie do walki, przede wszystkim ze względu na niekorzystne dla niej założenia. A NS oddadzą jedynie dwie lewy karowe oraz treflową. Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (NS); – 6 (WE); – 8 (WE); – 8 (WE); BA – 6 (NS).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
1 karta graniczna, układ 4333 oraz takie sobie 11 PC przemawiają jednak przeciwko otwarciu, nawet trzecioręcznemu (po partii!)2 i tak może to rozdanie się zakończyć – N ma przecież tylko 14 punktów pikowych (10 PC + 4 piki), a teoria zaleca czwartoręczne otwarcia dopiero od 15 tychżealbo:
1 uwaga jak poprzednio2 brakuje jednak tylko jednego punktu pikowego, więc wielu posiadaczy tej karty uzna ją za wartą czwartoręcznego otwarciaalbo:
1, 2 uwagi jak poprzednio2 z tak słabym longerem kierowym akcja bardzo ryzykowna (partner może mieć w kierach singla), ale w tym wypadku szczęśliwa (w kiery gra się lepiej niż w bez atu)albo nawet:
1 jak poprzednio2 PRO3 minimum, brak trzech kierów4 10–11 PC, pięć kierów; sekwencja lepsza od poprzedniej, gdyż partner z singlem kier nie spasuje na 2, tylko powtórzy piki bądź kara albo zgłosi 2BA czy nawet 3W tym – w sumie średnio interesującym – rozdaniu możemy zaproponować (a potem napotkać w turniejowej praktyce) mnóstwo sekwencji licytacyjnych. Dodatni zapis za grę własną może w nim jednak otrzymać wyłącznie strona NS. Najlepiej wypadną grający w kolor: kara (dziewięć lew), kiery (osiem lew), a nawet piki, na sześciu atutach ! (osiem lew). Natomiast grając w bez atu, strona NS – po optymalnej obronie ze strony przeciwników – będzie mogła zdobyć tylko siedem wziątek. Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (NS); – 9 (NS); – 8 (NS); – 8 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
1 3 to pytanie o uzupełnienie w tym kolorze, a 3 – inwit do wyłączenia kierowego (w kolorze zgłoszonym przez przeciwnika); w obu wypadkach S powinien zareagować pozytywnie na zaproszenie partnera (uzupełnia bowiem kara, a wyłącza kiery)Końcówka pikowa jest tu kontraktem lekko (ale tylko lekko) podlimitowym, nie wszystkie pary NS więc ją osiągną. Sądzę jednak, że w 4 znajdzie się większość z nich. Rozgrywający odda tylko dwa kiery i trefla – pod warunkiem – rzecz jasna – właściwego rozwiązania palcówki w tym ostatnim kolorze. Ale to po wejściu do licytacji gracza W nie powinno być przecież trudne. Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 7 (NS); – 7 (WE); – 10 (NS); BA – 7 (NS).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
Nasz System:
1 ręka graniczna, ze względu na nie najładniejsze 18 PC można też po prostu otworzyć 1BA2 cztery kiery, dół wielkiego bez atu (z nadwyżką S zgłosiłby cue-bid)Wspólny Język:
1 uwaga jak poprzednio2 odwrotka3 silny na czwórce; as i dwa króle to ładne 10 PC, N jest też po pasie, może więc z pewnością udzielić takiej właśnie odpowiedzi (tu wskazującej 10+– 11 PC oraz cztery kiery)Kontrakt absolutnie standardowy – osiągną go, jak sądzę, prawie wszystkie pary NS. Rozgrywający weźmie jedenaście lew, odda bowiem tylko A oraz karo, a wyimpasuje damy w obu starszych kolorach. W rozdaniu takim jak to znają się też oczywiście bezatutowcy, ale ci – po naturalnym z ręki W wiście treflowym – skompletują tylko dziesięć lew (po udanych impasach w kierach i pikach). Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 11 (NS); – 11 (NS); – 9 (NS); BA – 10 (NS).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
1 można od biedy wejść 1, ale przeciwko temu krokowi przemawia słaba jakość koloru, tym bardziej że NS raczej nie utrzymają się przy grze (i partner mógłby wyjść przez we wskazana przez N kiery, tracąc lewę; chociaż w tym rozdaniu oczywiście by jej nie stracił)2 ręka E ma charakter kolorowy, więc decyduje się on na grę 2 – nawet na siedmiu atutachE odda kiera, karo i dwa piki, zapisze więc sobie nieźle rokujące plus 140. Natomiast grając w bez atu, gracz W mógłby wziąć tylko lew osiem (cztery trefle, dwa kara, pika i kiera) i to trafiając położenie W (gra przez piki byłaby bowiem zbyt wolna) Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 7 (NS); – 7 (NS); – 9 (WE); BA – 8 (WE).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
1 kontra wywoławcza: możliwość gry w pozostały kolory (kiery i trefle), ponadto powinna być jednak tolerancja pikowa (dubleton); z singlem pik akcja dość ryzykowna3 to szczyt możliwości strony WE w tym rozdaniu, obawiam się więc, że niejedna para próg ten przekroczy (na linii WE znajduje się 23 PC, a ręka E jest mocno układowa). Tymczasem WE mają do oddania trzy lewy pikowe oraz kiera. Oczywiście gracz S nie może jednak ściągnąć A K – powinien on spokojnie poczekać na trzy naturalne lewy w tym kolorze albo po odebraniu A posłać do przebitki pika (nie ściągając uprzednio K). Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 8 (NS); – 9 (WE); – 7 (NS); – 7 (E!); BA – 8 (W!).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
1 kontra wywoławcza, w najpopularniejszym w naszym kraju wariancie – wyklucza cztery i więcej pików, wskazuje zatem kolory młodsze lub tylko jeden z nich (2 byłyby forsingiem na jedno okrążeniealbo:
1 uwaga jak poprzednioKontrakt 4 (N) powinien zostać obłożony bez dwóch, wcześniej czy później obrońcy zdejmą bowiem trzy piki oraz dwa kara. Jeżeli więc W zdecyduje się go skontrować, zapisze sobie maksa. Na WE wychodzi wprawdzie końcówka treflowa (pięć lew treflowych, cztery pikowe i dwie karowe), po pierwsze – strona ta jest jednak przed partią, a przeciwnicy po, po drugie – dograną tę będzie bardzo trudno osiągnąć, zwłaszcza licytując Naszym Systemem. Wspólny Język:
1 nieforsująceI w tym wypadku ostatecznym kontraktem staną się najprawdopodobniej 4 (N) z kontrą i WE zapiszą sobie "górala". Gracz S trafiłby w punkt (w obu przedstawionych wyżej wypadkach), gdyby poprzestał na skoku na 3. Jest duża szansa na to, że ta ostatnia zapowiedź stałaby się wówczas kontraktem ostatecznym. 3 zakończyłyby się wpadką tylko bez jednej, co zapewniłoby stronie NS doskonały zapis. Nawet jeśli bowiem WE nie dojdą do końcówki treflowej (a raczej nie dojdą), należy im się przecież 150 punktów za wzięcie oczywistych jedenastu lew na treflową częściówkę. Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 400 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 11 (WE); – 8 (WE); – 8 (NS); – 8 (WE); BA – 7 (WE).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
Nasz System:
1 układ 4–4 w kolorach starszych upoważnia – mimo graniczne siły – do zgłoszenia wywoławczej kontry2 naturalne, 4+, 6–10 PCWspólny Język:
1 nawet na szczeblu dwóch warto podjąć walkęalbo:
1 pytanie2 5+–4Jeśli bowiem gracz S po otwarciu 2 E spasuje, a W – po drodze do 3 – przejdzie przez pytające 2, e-S-owi może zabraknąć odwagi, aby skontrować na pozycji re-open. A 3 (E) powinny zostać zrealizowane – S nie będzie bowiem w stanie otworzyć efektywnie kierów (i rozgrywający zagra w trefle, a potem na kara dziadka pozbędzie się z ręki przegrywających kierów; odda więc jedynie trzy trefle oraz A). W podobny sposób mógłby zostać zrealizowany kontrakt 3, pod warunkiem że udałoby się go ustawić z nienaturalnej ręki E (rozgrywający wyfortowałby sobie trefle i wyrzucił na nie kiera z dziadka, obrońcy nie byliby natomiast w stanie wyrobić sobie i odegrać lewy na K). Natomiast zarówno 3, jak i 3 z ręki W zostałyby obłożone, ale wyłącznie po ataku kierowym. Z powyższego wynika, że teoretycznym minimaksem rozdania jest kontrakt 3 (NS) z kontrą, bez jednej, 100 dla WE. Nie będzie go jednak łatwo skontrować. Nie mówiąc już o tym, że niektóre pary NS utrzymają się przy grze na szczeblu 2. Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (E!); – 9 (E!); – 7 (WE); – 8 (NS); BA – 8 (WE).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsującealbo:
1 jeżeli system zezwala na taką odpowiedź, tzn. gdy nie forsuje ona do dogranej2 zasadniczo do pasa (około 10 PC na 6+); skoro S zdecydował się na odpowiedź 2, to nie po to, aby teraz pasować na 2 partneraPary NS będą rozgrywać częściówki w piki bądź w kara. Te drugie dadzą zupełnie bezproblemowe dziesięć lew – gracz S przebije w dziadku kiera albo – jeżeli obrońcy na to nie pozwolą, szybko zagrywając dwa razy w atu – zaimpasuje trefle i na asa tego koloru pozbędzie się z ręki przegrywającego pika bądź kiera. Często skończy się nawet na lewach jedenastu, gdyż rozgrywający zdoła zarówno przebić na stole kiera, jak i wyrzucić na A pika z ręki. Teoretycznie rzecz biorąc, optymalnym kontraktem w turnieju na maksy jest jednak częściówka pikowa, kiedy to gracz N może skompletować dziewięć lew nawet po optymalnej obronie ze strony przeciwników. Kiedy wszakże przeciwko kontraktowi 2 (N) E wyjdzie (optymalnie) w kiera, rozgrywający będzie musiał wykonać impas treflowy, trzecią rundę trefli przebić w dziadku, a następnie zagrać stamtąd D – by ewentualnie puścić ją wkoło. W praktyce obrońca W na pewno postawi jednak na D króla, rozgrywający będzie jednak konsekwentnie atutował z góry (tzn. wychodził z ręki N najstarszymi blotkami pikowymi) i ostatecznie odda tylko dwie lewy pikowe oraz dwa kara. Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 10 (NS); – 7 (WE); – 9 (NS); BA – 6 (NS).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
Po otwarciu E słabymi 2 żaden z trzech pozostałych graczy na pewno nie zabierze już głosu w licytacji. A 2 (E) – po optymalnej obronie – zostaną obłożone bez dwóch, za 100. Oprócz oczywistych dwóch wziątek atutowych, trzech trefli oraz A broniący muszą jednak ponadto zmontować przebitkę w tym ostatnim kolorze.
1 multiI w tym wypadku skończy się najczęściej na kontrakcie 2, tyle że rozgrywanym przez W. Nie powinno to jednak mieć większego wpływu na ostateczny rezultat rozdania. Teoretycznie rzecz biorąc, strona NS mogłaby uzyskać odrobinę wyższy zapis za grę własną, ma oba bowiem do zrealizowania częściówkę 3, tyle że wyłącznie z ręki N. Rozgrywający będzie bowiem wówczas w stanie oddać tylko dwie lewy atutowe, a ponadto pika i kiera. Natomiast 3 z bardziej naturalnej ręki S powinny już zostać obłożone, chociaż tylko po wiście singlową 5. W toku dalszej gry obrońca S zdoła dopuścić partnera kierem i otrzyma odeń przebitkę pikową. Minimaks teoretyczny: 3 (N!), 9 lew; 110 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 9 (N!); – 7 (WE); – 7 (N!); BA – 7 (NS).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
1 ręka ta to dosyć ładne 16 PC, można więc potraktować ją jako kontrę objaśniającą, tym bardziej że ułatwi to ewentualne uzgodnienie pików2 licytacja z bilansu3 naturalne kara, kontra objaśniająca4 wywiad bezatutowyTa dosyć prosta sekwencja powinna doprowadzić większość par WE do optymalnego kontraktu, jakim są 3BA (E). A jeżeli gracz S nie wyjdzie przeciwko 3BA (E) w kiery, rozgrywający wyrobi sobie trefle (impas damą, A i oddanie e-S-owi lewy treflowej) i wygra kontrakt z nadróbką. Co więcej, teoretycznie rzecz biorąc – aby obłożyć kontrakt 4BA (E), S musiałby zaatakować małym kierem! (rozgrywający nie mógłby bowiem wówczas przepuścić wstawionej przez N na trzeciej ręce cc10). Natomiast po ataku D – E przepuściłby, wziąłby drugą albo trzecią rundę tego koloru królem, a potem byłby w stanie – przynajmniej w widne karty – wyrobić sobie dodatkową wziątkę w karach (pogrywając obrońcy N jego trzy honory karowe). A 3BA (W) położyłby – tylko i wyłącznie – pierwszy wist cc10! Minimaks teoretyczny: 3 BA (E!), 9 lew; 600 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (E!); – 9 (E!); – 8 (E!); – 9 (E!); BA – 9 (E!).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
1 dwukolorówka Wilkosza2 kontra byłaby kontrą wywoławczą do hipotetycznych pików otwierającego, z krótkością w kierach należy więc na razie spasować3 do koloru partnera4 kontra wywoławcza – do pewnych kierów w ręce otwierającegoPo superoczywistym pierwszym wiście w atu 2 (NS) z kontrą zostaną obłożone bez dwóch, za 500. Takim samym rezultatem zakończy się ewentualna ucieczka gracza N w 3.
1 dwukolorówka kiery i inny2 kontra wywoławczaJeszcze łatwiej (stronie WE) będzie skontrować przeciwników po naturalnym otwarciu gracza N 2. I tym razem broniący zapiszą sobie ''górala". Tymczasem pozostawieni sami sobie zawodnicy WE mogliby zrealizować co najwyżej kontrakt 2BA. Końcówka w to miano powinna już zostać obłożona – pod warunkiem że S nie będzie zbyt długo zwlekał z zagraniem w piki. Na pięć wziątek obrońców złożą się wówczas najczęściej dwa piki, dwa kara oraz A. Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 8 (WE); – 7 (WE); – 7 (WE); BA – 8 (WE).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
Nasz System:
1 rewers, 5+–4, 6+ PC2 forsujące, E nie skacze od razu na 3BA, pragnie bowiem wskazać nadwyżkę3 dokończenie opisu ręki W: 3–4–5–14 3BA poprzedzone zgłoszeniem forsujących 2BA – w sytuacji, gdy otwierający ujawnił posiadanie trzech pików – wskazują nadwyżkę; E jest natomiast zbyt słaby (nawet gdyby znajdował się przed pasem) na zgłoszenie inwitujących 4BAWspólny Język:
1 odwrotka2 silny (tu: 10–11 PC) na czwórce3 naturalne, 5+4 oczywiste5 E jest po pasie, jego partner zna więc bardzo dokładny bilans rozdania3BA (WE) jest tu normalnym, prawidłowym kontraktem. A to, że w rozdaniu wychodzi szlemik w bez atu, jest skutkiem wielce dla strony WE korzystnych rozkładów. Aby można było wziąć dwanaście lew, konieczny jest bowiem podział kar 3–3 oraz udany impas K, a to w sumie szansa zaledwie 18-procentowa. Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 990 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 12 (WE); – 12 (WE); – 11 (WE); BA – 12 (WE).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
Nasz System:
1 naturalne2 trzy piki3 cue-bid, po uprzednim wskazaniu ręki dwukolorowej – bardzo mocna sugestia krótkości (chyba że ustalenia pary stanowią inaczej)4 negatywne, bilansujące rozdanie; E ma minimum siły (na swoją sekwencję), pali mu się też król (treflowy) w kolorze wskazanego przez partnera singletonaWspólny Język:
1 odwrotka2 silny (11+ PC, tu W ma wprawdzie punkt mniej, ale jego miltony są ślicznie zlokalizowane) na piątce3 bardzo silna propozycja4 W – z układem 5–5 – ma jednak pełne prawo przenieść na 4 (partner przyrzekł przecież trzy piki, zadając odwrotkę)albo:
1, 2 jak poprzednio3 uzgodnienie pików, E daje przepustkę partnerowi4 cue-bid – honorowy albo krótkościowy5 ... ale zaraz potem hamuje, aby zbilansować rozdanie, ma przecież zupełne minimum swojej zapowiedzi (a negatywne 4 nie mogą być przecież efektem nieposiadania przez E zatrzymania w żadnym z kolorów czerwonych)Ponownie na WE wychodzi szlemik – w piki, kara i bez atu; teoretycznie rzecz biorąc, gra pikowa jest tu nieco lepsza od bezatutowej, a to ze względu na możliwość wyrobienia wówczas przebitkami trefli (przy stojącym asie i podziale tego koloru 4–3). Z gier premiowych za optymalną należy zatem uznać w tym rozdaniu kontrakt 6 (starannie obchodząc się z dojściami, można wtedy połączyć szanse treflową i karową!). Natomiast warunkiem realizacji szlemika w bez atu jest posiadanie przez gracza S drugiej albo trzeciej D, a szansa na taki układ to jedynie 34%. W listopadowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004 najwyżej zapunktują jednak w tym rozdaniu te pary WE, które będą w stanie zapowiedzieć mniej "prawidłową" od pikowej grę bezatutową. Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 1440 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (WE); – 12 (WE); – 6 (NS, WE!); – 12 (WE); BA – 12 (WE).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
Standardowa licytacja, standardowy kontrakt, więc zdecydowana większość zapisów będzie opiewać na 630 dla WE. Rozgrywający wyrobi sobie trefle i szybko skompletuje dziesięć lew (dwa piki, trzy kiery, karo oraz cztery trefle). Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 10 lew; 630 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (WE); – 7 (NS); – 8 (WE); – 7 (WE); BA – 10 (WE).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
Nasz System:
1 kolory młodszealbo:
1 jak poprzednioalbo:
1 jak poprzednioWspólny Język:
albo:
Typowa dla turnieju na maksy (acz nie tylko) walka w strefie zapisu częściowego. Na NS wychodzą bezproblemowo 3tt (do oddania dwa piki i dwa kiery), podczas gdy strona przeciwna jest w stanie zrealizować jedynie niewysokie kontrakty 1 i 2. Najczęściej WE uzgodnią jednak piki i będą walczyć tym kolorem do szczebla dwóch albo trzech. Ich 3 powinny już zostać obłożone bez dwóch, na niektórych stołach padnie też wcześniej kontra (chociaż nie będzie to łatwe). Powiedzmy, że przeciwko 3 (E) gracz S wyjdzie w kiera. Jego partner zabije pierwszą lewę asem, ściągnie A, a następnie dwukrotnie dopuści e-S-a treflami i otrzyma dwie przebitki karowe. Bez jednej mógłby zostać przegrany tylko kontrakt 3 (WE), niełatwy wszakże do osiągnięcia. On jednak – z kontrą, bez jednej, 100 dla NS – stanowi w tym rozdaniu jego teoretycznego minimaksa. Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (NS); – 8 (WE); – 7 (NS); – 7 (WE); BA – 7 (NS).
Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
1 zbyt wiele drugorzędnych honorów, stanowczo odradzamy więc wejście 2Większość par WE (ale nie ogromna) dojdzie do końcówki pikowej. I zrealizuje ją, a co najmniej połowa rozgrywających weźmie nawet jedenaście lew. W tym celu wystarczy zaimpasować D (a ten impas jest jednostronny) oraz trafić położenie W. Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 11 (WE); – 7 (WE); – 11 (WE); BA – 8 (WE).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące2 kontra wywoławczaWcześniej czy później strona NS dostanie szanse na wejście do licytacji i uzgodnienie kierów, do “wykładanej” końcówki w ten kolor dopadną wszakże doprawdy nieliczni. Tymczasem grając w kiery, rzeczywiście można wziąć dziesięć lew, do oddania są bowiem jedynie dwa piki oraz lewa atutowa. Aby osiągnąć sukces, należy jedynie przebić w ręce N dwa trefle i – bagatela – złapać drugą D za impasem. Stąd teoretycznym minimaksem rozdania jest opłacalnie obrone 5 (WE) z kontrą, bez dwóch, 500 dla NS. Ten punkt będzie jednak osiągany jeszcze rzadziej, czyli praktycznie nigdy. Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 9 lew; 500 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (WE); – 9 (NS); – 10 (NS); – 6 (NS, WE!); BA – 6 (NS).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
Nasz System:
1 karta bliska acolowskim 2, ponieważ jednak oparta jest o longera w kolorze młodszym, lepiej może być rozpocząć licytację od prostego 12 teoretycznie rzecz biorąc, ręka odrobinę za słaba na wywoławczą kontręalbo:
1 uwaga jak poprzednio2 niektórzy gracze E jednak się na negatywną kontrę zdecydująWspólny Język:
1 uwaga jak poprzednioalbo:
1 uwaga jak poprzednioKrótko mówiąc – zapis maksymalny upolują ci gracze W, których partnerzy sprowokują do zapowiedzenia szlemika w bez atu. Dzięki udającemu się impasowi ccD rozgrywający łatwo skompletuje wówczas dwanaście lew: sześć karowych i po dwie w każdym z pozostałych kolorów. Tyleż wziątek zdobędą też rozgrywający kontrakt 3BA, ich turniejowe noty będą jednak odpowiednio niższe. Najgorzej skończą grający w kara – końcówka w ten kolor zostanie bowiem ledwie zrealizowana, a szlemik – obłożony na dosyć oczywistej przebitce kierowej. Do kontraktu 5 (W) może dojść wówczas, gdy N skoczy od razu na 4 albo gdy jego partner podniesie blok 3 do 4. Ze względu na przedpartyjne założenia nie będą to wcale sytuacje rzadkie, a graczom WE będzie w nich można złożyć co najwyżej wyrazy współczucia. Szczególnie po sekwencji:
Jaki stąd wniosek? – Skacz jak najczęściej i jak najwyżej! Z fitem przedłużaj (prawie) zawsze blok partnera! Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 990 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (WE); – 11 (WE); – 10 (WE); – 8 (NS); BA – 12 (WE).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
Nasz System:
1 acol2 negat3 5+ albo układ 5+–4+ w pikach i kolorze młodszym4 splinter, zapowiedź być może nieco naciągana, przydałby się bowiem jakiś starszy honor; wszystko zależy jednak od ustaleń pary5 Blackwood6 tu: zero wartościA oto sekwencja bardziej racjonalna:
1, 2, 3 jak poprzednio4 zachęcające uzgodnienie koloru partnera, na taką zapowiedź gracz W na pewno już może sobie pozwolić bez większych zastrzeżeń (chociaż w licytacji klasycznej skakało się z taką ręką na 4, co mówiło o braku w karcie starszej figury, ale też o dobrym ficie pikowym i układowej ręce)5 cue-bid6 negatywne7 Blackwood8 tu: zero wartościPo zachęcającym uzgodnieniu 3, którego ręka W jest bez wątpienia warta – gracz E nie wypuści już partnera ze szlemika Wspólny Język:
1 dwukolorówka piki z młodszym, co najmniej pogranicze forsingu do dogranej2 po quasi-pozytywnych 3 W – E uważa sprawę zalicytowania szlemika za przesądzoną, i trudno mu się dziwić3 Blackwood4 tu: zero wartościTego – wreszcie w dzisiejszym zestawie absolutnie prawidłowego – szlemika zapowie (bądź zagoli) ogromna większość par WE, karta E urywa bowiem rękę. Przy podziale atutów 2–2 i trefli 4–3 kontrakt ten jest wykładany (E przebije w dziadku trefla i kiera), nawet przy gorszych rozkładach (np. piki 3–1) szanse rozgrywającego na końcowy sukces byłyby wszakże znaczne (choć zasadniczo trefle tym bardziej musiałyby wówczas podzielić się 4–3) Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 980 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (WE); – 8 (E!); – 6 (NS, WE!); – 12 (WE); BA – 9 (WE).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
1 dołożenie przez gracza N 4 byłoby przesadą – przecież z jego 7 PC jedyny w pełni wartościowy honor to KRozgrywający odda tylko dwa trefle i dwa kiery, po otwarciu gracza E 3 nie powinien mieć bowiem problemów z wyimpasowaniem jego partnerowi D. Niektóre pary NS przelicytują jednak kartę do 4 i wpadną bez jednej. Także wpadką bez jednej – w tym wypadku być może z kontrą – zakończy się kontrakt 4 strony WE. Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 9 (NS); – 9 (WE); – 9 (NS); BA – 3 (NS).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
1 czwarty kolor2 stoper treflowy3 forsujące uzgodnienie kar4 cue-bid honorowy, wykluczony cue-bid honorowy w kierach5 cue-bid6 cue-bid, na pewno krótkościowy (z cue-bidem honorowym E zgłosiłby w poprzednim okrążeniu 3)7 Blackwood wyłączeniowy, pytanie o cztery wartości (z wyłączeniem A)8 dwie wartości plus D9 W liczy na wyrobienie przebitkami kierów, zapowiada więc wielkiego szlema w karaJeżeli nawet para WE nie gra Blackwoodem wyłączeniowym, W także może/powinien zgłosić po 4 partnera 5, wskazując w tym kolorze renons, a mocno także inwitując wielkiego szlema:
1, 2, 3, 4, 5 jak w sekwencji poprzedniej8 pytanie o wartości9 dwie wartości bez D10 także z perspektywy E nietrudno będzie dostrzec możliwość wygrania wielkiego szlema w karaDo kontraktu 7 (WE) dojdzie się też po sekwencji mniej naukowej – nawet jeżeli W zapyta po prostu o wszystkie asy (z renonsem!?); parter wskaże bowiem trzy wartości, a potem ujawni też D. Po prostu E ma zupełnie przy grze w kara niepotrzebnego A. Przy pomocy każdej z proponowanych na wstępie sekwencji para WE doszłaby wszakże do szlema także wówczas, gdyby E asa pik nie posiadał. Rozgrywka kontraktu 7 nie będzie trudna, a przy podziale atutów 2–2 sprowadzi się do szybkiego pokazania przeciwnikowi kart. Minimaks teoretyczny: 7 (WE), 13 lew; 1440 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 11 (WE); – 13 (WE); – 11 (WE); – 8 (WE); BA – 11 (WE).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
Tym razem rozdanie znacznie spokojniejsze, chociaż gdyby parze NS udało się ustawić (podlimitowy) kontrakt firmowy z ręki N, byłaby skazana na sukces, przynajmniej w widne karty. Natomiast 3BA (S) zostałoby położone po pierwszym wiście małym kierem albo małym karem (i dalszej bezbłędnej obronie). To jednak przede wszystkim teoria, oszczędzę zatem Państwu jej żmudnych szczegółów. W praktyce bowiem w rozdaniu tym będą dominować częściówki bezatutowe, grane na ogół przez S. Najczęściej rozgrywający skompletuje lew osiem, biorąc cztery kara, pika, dwa kiery oraz trefla. A zapis plus 150, za zdobycie w bez atu lew dziewięciu, powinien już zapewnić stronie NS zupełnie przyzwoitą notę turniejową. Minimaks teoretyczny: 3 BA (N!), 9 lew; 600 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 9 (NS); – 9 (NS); –8 (NS); – 8 (NS); BA – 9 (N!).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
Nasz System:
1 według polskich standardów otwiera się z taką ręką 1, a nie 12 inwit z fitem pikowym (czterokartowym albo tylko trzykartowym, ale z bocznym singletonem)3 aby wygrać szlemika, partner musiałby posiadać wybrane wartościGracze, których paraliżuje strach przed ewentualnym niezagraniem wychodzącego szlemika, będą wszakże mogli zastosować w tym rozdaniu następującą, prostą sekwencję:
1, 2 jak poprzednio3 Blackwood, zapowiedź nieco ryzykowna; oczywiście można poprzedzić ją jeszcze jakąś zapowiedzią – prawdziwą bądź mylącą4 tu: zero wartości5 na szczęście to jeszcze wychodzi!Wspólny Język:
1 uwaga jak poprzednio2 co najmniej inwit do dogranej z fitem pikowym3 naturalne4 negatywne; 3 byłyby forsujące i zachęcające do wyższej gryOczywiście i w tym wypadku gracz W może wcześniej czy później sprawdzić, czy nie daj Boże nie ucieka mu przypadkiem szlemik. Tym razem obrońcy mają jednak do zdjęcia dwa asy. A co gorsza, nie przepadną im one nawet w wypadku nietrafienia wistu. Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 10 (WE); – 8 (WE); – 7 (WE); – 11 (WE); BA – 8 (WE).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
Nasz System:
1 kontra sputnik2 bilansowe podniesienie do 23 słaba honorowo ręka na 6+ (z ręką silniejszą E na razie spasowałby)4 negatywne, sekwencja najsłabsza z możliwych5 naturalne, forsing6 wywiad bezatutowy7 nie udało się znaleźć zatrzymania pikowego, wolno więc wyhamować w kontrakcie cztery w uzgodniony kolor młodszyalbo:
1 dwukolorówka Wilkosza2 kontra wywoławcza3 dobre fity w obu kolorach starszych, zasadniczo blokujące4 piki5 w pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy6 brak stopera treflowego, naturalne trefle7 w tej sekwencji 4 partnera muszą już forsować, E powtarza zatem swoje solidne trefle8 blokująca licytacja strony NS wciągnęła przeciwników w niewychodzący kontrakt (w przeciwieństwie do sekwencji poprzedniej nie mogli oni zatrzymać się w 4); N wykańcza zatem tę i tak już udaną akcję bezlitosną kontrąWspólny Język:
1 pytanie2 sześć trefli, ręka bez singletona3 naturalne, forsujące4 zatrzymanie kierowe, brak stopera w pikach (czyli obawa o ten kolor w kontekście ewentualnej końcówki bezatutowej)5, 6 po jednoznacznym wytropieniu braku stopera w pikach wolno zatrzymać się w kontrakcie cztery w młodszyNawet jednak te pary WE, które zdołają zatrzymać się w kontrakcie 4 (a takich będzie mniejszość), zaznają goryczy porażki, trzeba będzie bowiem oddać dwa piki oraz dwie lewy atutowe. Wiele duetów przelicytuje jednak kartę do szczebla pięciu, i te wpadną bez dwóch, nierzadko z kontrą. Maksymalnym kontraktem możliwym do wygrania przez stronę WE są tu bowiem tylko 3. A teoretyczny minimaks rozdania to ich opłacalna obrona przez NS trzema pikami (z kontrą bez jednej, 100 dla WE). Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą, 8 lew, 100 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana: – 7 (WE); – 9 (WE); – 8 (WE); – 8 (NS); BA – 7 (NS).
|