Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2005

7 turniej w dniu 11 lipca 2005

Komentarze Wojciecha Siwca do rozdań 7 turnieju
Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005
.
 

 

3,3MB  

wersja do wydruku

 

600KB

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

1

 

KJ

AJ732

984

K64

 

Q10752

K1095

-

8732

63

Q64

AJ7632

J5

   

A984

8

KQ105

AQ109

 

W

N

E

S

1

pas

1

pas

1 BA1

pas

3 BA

pas

pas

pas

 

1 minimum otwarcia, modelowy układ ręki N: 5332

 

 

Standardowa droga do standardowego kontraktu, który zostanie zapowiedziany na prawie wszystkich stołach lipcowych Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. Przeciwko 3BA (N) gracz E odda naturalny wist blotką karo, ułatwiając rozgrywającemu rozwiązanie tego koloru (szczególnie wówczas, gdy pierwsza lewa zostanie puszczona do ręki). Ale i po każdym innym ataku gracz N – wykonując naturalne impasy w karach i pikach – byłby w stanie skompletować lew jedenaście (cztery trefle, trzy kara, trzy piki oraz kier). Najczęstszym wpisem w protokole powinno zatem być 460 dla NS, równe teoretycznemu minimaksowi rozdania.

Proszę jednak zwrócić uwagę na fakt, iż gdyby kontrakt firmowy został ustawiony z gorszej ręki S, obrońca W – wistując 10 albo 9 – mógłby ograniczyć rozgrywającego do dziesięciu wziątek (broniący wzięliby wówczas A oraz dwie lewy kierowe).

 

Minimaks teoretyczny: 5 BA (N!), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

BA – 11 (N!).

 

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

2

 

A9

82

8763

Q10986

 

QJ652

63

94

AK42

K873

AJ104

AKQJ10

-

   

104

KQ975

52

J753

 

 

 

 

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

4 1

pas

5 2

pas

5 3

pas

5 4

pas

pas5

pas

1 splinter

2 wprawdzie W ma figury treflowe, ale są to as z królem, ponadto gracz ten posiada piątego pika, zalicytowanie przezeń negatywnych 4 byłoby zatem krokiem zbyt defetystycznym; według nowoczesnych rozwiązań licytacyjnych – podniesienie koloru splintera mówi o asie w tym kolorze i braku cue-bidów w kolorach pominiętych (kiedyś było to wskazaniem wyłączenie w kolorze splintera)

3 cue-bid

4 negatywne

5 z A D oraz wskazanym już A partner sam zapowiedziałby szlemika ( i tylko wówczas byłby to kontrakt prawidłowy)

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

1 1

pas

1

pas

4 2

pas

5 3

pas

5 4

pas

5 5

pas

pas6

pas

 

1 można też – tak jak w Naszym Systemie  
– otworzyć 1

2 splinter

3 wprawdzie W ma figury treflowe, ale są to as z królem, ponadto gracz ten posiada piątego pika, zalicytowanie przezeń negatywnych 4 byłoby zatem krokiem zbyt defetystycznym; według nowoczesnych rozwiązań licytacyjnych – podniesienie koloru splintera mówi o asie w tym kolorze i braku cue-bidów w kolorach pominiętych (kiedyś było to wskazaniem wyłączenie w kolorze splintera)

4 cue-bid

5 negatywne

6 z A D oraz wskazanym już A partner sam zapowiedziałby szlemika ( i tylko wówczas byłby to kontrakt prawidłowy)

 

albo:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

4 3

pas

4 4

pas

pas

pas

 

 

1 odwrotka

2 7–10 PC, pięć pików

3 splinter

4 ponieważ W pokazał już co najmniej 7 PC i pięciokartowego longera w pikach, powinien teraz na partnerowego splintera zareagować negatywnie

 

 

Tylko pierwszy wist kierowy pozbawi rozgrywającego kontrakt pikowy dwunastu lew, na ogół (po otwarciu 1 bądź wskazaniu przez E longera w tym kolorze) będzie to jednak atak naturalny, stąd zatrzymanie się przez stronę WE w kontrakcie 5 należy uznać za krok w pełni uzasadniony. Gwoli ścisłości, na WE wychodzi też 5 i 5BA, a bez wistu kierowego kontrakty o szczebel wyższe.

 

Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 11 (WE);

– 8 (WE);

– 11 (WE);

BA – 11 (WE).

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

3

 

-

AQJ984

AK632

Q10

 

J1042

10752

9875

K

K9863

3

Q

J86542

   

AQ75

K6

J104

A973

 

W

N

E

S

1

pas

1

pas

1

pas

3 1

pas

3 BA2

pas

4 3

pas

4 4

pas

5 5

pas

5 6

pas

6 7

pas

6 8

pas

pas

pas

 

1 5+–5+, forsing do dogranej

2 brak fitu kierowego, zatrzymania w kolorach czarnych

3 6, nadwyżka (ze słabszą kartą N mógłby zapowiedzieć końcówkę w kiery okrążenie wcześniej)

4, 5 cue-bidy

6 cue-bid pierwszej klasy w pikach, ponadto – jako inwit wielkoszlemowy – przyrzeka on też zatrzymanie pierwszej klasy w pominiętych przez partnera treflach

7 A K, ale też prośba do partnera o pomoc w tym kolorze (z pełnymi karami N zapowiedziałby szlema)

8 także S, gdyby miał jeszcze D, byłby upoważniony do zgłoszenia wielkiego szlema

 

Dzięki spadającej singlowej D NS mają tu do wzięcia trzynaście lew w kiery, kara oraz bez atu (na wszelki wypadek spada też singlowy K). Kontraktem prawidłowym jest jednak szlemik, i to w kolor (w turnieju na maksy – na pewno kierowy), gdyby bowiem pierwszy wist treflowy wyrobił broniącym lewę w tym kolorze, a potem rozgrywający musiałby oddać lewę na D, szlemik bezatutowy zostałby przegrany.

 

Minimaks teoretyczny: 7 BA (NS), 13 lew; 1520 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 13 (NS)

– 13 (NS);

– 6 (NS, WE!)

BA – 13 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

4

 

97

J96

AJ1043

A95

 

AKJ652

K102

72

K10

Q10

AQ85

965

QJ76

   

843

743

KQ8

8432

 

 

W

N

E

S

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

pas

pas

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

2 sześć pików, do 15–16 PC

3 inwit; alternatywnie – jeżeli stosowany system na to pozwala – można zgłosić 3 bądź 3, wskazujące wartości w tym kolorze i dubla pikowego (również w znaczeniu inwitu do końcówki, przede wszystkim pikowej)

4 ładne piki i 15 PC, w tym dwa asy i dwa króle, w pełni uzasadniają do przyjęcia zaproszenia partnera

 

Rozgrywający ma do oddania A oraz A K, jeżeli jednak broniący nie zdejmą szybko swoich lew w tym drugim kolorze, kontrakt zostanie wygrany z nadróbką, jedno z przegrywających kar ręki W zostanie bowiem wyrzucone na fortę kierową.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

5

 

J8764

53

K752

AQ

 

A3

976

Q64

97642

Q109

AKQJ

A3

KJ53

   

K52

10842

J1098

108

 

W

N

E

S

pas

1

pas

1

1 1

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

1 wejście wątpliwe ze względu na słabość longera pikowego (tu na przykład odwiedzie ono partnera od naturalnego i zarazem optymalnego wistu karowego)

 

 

 

 

Kontrakt standardowy, na pewno nie wszyscy gracze E wezmą jednak – teoretycznie należne im po wiście niekarowym – jedenaście lew. Rozgrywający będzie bowiem musiał podegrać ze stołu trefle, a to stanie się możliwe jedynie po dostaniu się tam A. Jeżeli zatem przeciwko 3BA (E) padnie wist pikowy, w kolor licytowany przez partnera, to rozgrywający – aby mieć szansę na skompletowanie lew jedenastu, będzie musiał zabić pierwszą lewę A na stole albo wziąć ją w ręce i wejść do dziadka A, aby zagrać stamtąd w trefle. Inaczej – trzeba będzie grać trefle z ręki i weźmie się tylko lew dziesięć [i to wyłącznie dzięki zablokowaniu pików w ręce S; gdyby N miał K x x x x (nawet niekoniecznie z waletem), jak można by się spodziewać z przebiegu licytacji, kontrakt zostałby obłożony]. Zatem pierwszy wist pikowy powinien raczej zostać zabity A na stole, po czym E zagra stamtąd w trefla. N wskoczy wówczas A i będzie kontynuował blotką pik, co postawi rozgrywającego przed palcówką śmierci: jeżeli wstawi on z ręki 10 – weźmie jedenaście lew, podczas gdy po dołożeniu D – zostanie obłożony bez jednej!

Podobnie niełatwe problemy staną przed graczem W, jeśli to on zostanie rozgrywającym kontraktu 3BA. Padnie wist blotką pik, a S oczywiście nie wstawi na 10 króla. Jeżeli W utrzyma się na stole (w tym wypadku: ręce E), będzie musiał rozpocząć trefle ze złej ręki i skompletuje tylko dziesięć lew (dzięki zablokowaniu pików). Kiedy zaś weźmie pierwszą lewę A w ręce i wyjdzie stamtąd w trefla – obrońca N wskoczy A i będzie kontynuował pikiem, i w tym wypadku stawiając przeciwnika przed śmiertelną palcówką.

Mimo więc, że teoretycznie rzecz biorąc, rozgrywającemu należy się tu jedenaście wziątek [poza przypadkiem, że przeciwko 3BA (E) padłby wist karowy; o tym porozmawiamy później], zapisy 460 dla WE nie będą częste, zdarzą się też wypadki wzięcia mniejszej liczby lew, a nawet wpadki (na kontrakt 3BA).

Kiedy bowiem przeciwko 3BA (E) padnie pierwszy wist karowy (co zdarzy się wszędzie tam, gdzie N nie wejdzie do licytacji 1), to rozgrywający, aby zrealizować kontrakt, czyli wziąć tylko dziewięć lew, będzie musiał nie wstawić ze stołu D, utrzymać się A w ręku i właśnie stamtąd rozpocząć rozegranie trefli (!). Gdyby bowiem wszedł przedtem do dziadka A, to N wskoczyłby później A, dopuściłby K partnera, a ten kontynuowałby karem, podgrywając damę. Broniący wzięliby wówczas A, K oraz trzy kara, czyli obłożyliby kontrakt bez jednej.

A tak, gdy E rozpocznie rozgrywkę trefli z ręki, N weźmie pierwszą lewę tego koloru damą, po czym – aby ograniczyć przeciwnika do tylko dziewięciu wziątek – będzie musiał powtórzyć karem. W ten sposób wyrobi wprawdzie rozgrywającemu nienależną mu lewę na D, potem jednak, kiedy dostanie się do ręki A, będzie w stanie ściągnąć fortę karową. Broniący wezmą zatem dwa trefle oraz dwa kara, pozostawiając przeciwnika z tylko dziewięcioma wziątkami.

Na pewno nie wyczerpałem jeszcze wszystkich problemów technicznych związanych z tym fascynującym rozdaniem, sądzę jednak, że droga, jaką przeszliśmy, analizując je – od jedenastu lew na bez atu, poprzez dziesięć, tylko swoje, aż do wpadki bez jednej – znajdzie swoje odzwierciedlenie w rozmaitości zapisów w protokole.

 

Minimaks teoretyczny: 5 BA (W!), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (W!);

– 7 (WE);

– 11 (W!);

– 8 (W!);

BA – 11 (W!).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

6

 

964

A83

3

987653

 

KJ875

J2

QJ97

KJ

Q

Q964

AK862

A104

   

A1032

K1075

1054

Q2

 

W

N

E

S

1

pas

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

2 BA3

pas

3 BA

pas

pas

pas

1 z singlową figurą pik rebid jak najbardziej dopuszczalny; ręka za słaba na rewers 2

2 PRO

3 brak trzech pików, nadwyżka

 

 

 

W takim kontrakcie powinna stanąć zdecydowana większość par WE. Przeciwko 3BA (E) gracz S odda naturalny wist 5. Na zagraną z dziadka 2 obrońca N powinien wstawić 8 (choć wystarczyłaby nawet 3). Rozgrywający weźmie lewę D i – wcześniej czy później – zagra w piki. S dojdzie wówczas do ręki A, będzie kontynuował kierem i obrońcy zdejmą trzy lewy w tym kolorze. Po każdym innym ataku (niekierowym, a także po zabiciu przez N pierwszej lewy kierowej asem) rozgrywający będzie w stanie zrobić nadróbkę (pod warunkiem że trafi D, weźmie wówczas: pięć kar, trzy trefle oraz dwa piki).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 7 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 10 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

7

 

Q52

64

Q

AQ87642

 

K93

AKJ1073

AK

103

AJ106

Q92

J843

95

   

874

85

1097652

KJ

 

Nasz System:

W

N

E

S

pas

1

pas

2 1

pas

4

pas

pas

pas

1 ręka nieco za słaba na odpowiedź 1 i uzgodnienie kierów dopiero w następnym okrążeniu

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

1 1

pas

1

pas

2 2

pas

4 3

pas...

1 acz otwarcie 1 także nie będzie błędem

2 silny trefl na kierach; oczywiście pomimo trzech pików nie może tu być mowy o zastosowaniu odwrotki

3 E przyrzekł już minimum 7 PC, więc zalicytowanie teraz zachęcających 3 byłoby pewnym nadużyciem

 

 

Obrońcy mają do zdjęcia tylko dwie lewy treflowe, ale jeżeli nie uczynią tego natychmiast, mogą je stracić. Rozgrywający ściągnie bowiem A K, a potem przebije w ręce trzecią rundę tego koloru, fortując w nim waleta. Jeżeli ponadto gracz W zaimpasuje D w ręce N, zdobędzie wszystkie trzynaście wziątek.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew albo 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 11 (WE);

– 11 (WE);

BA – 6 (WE).

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

8

 

KQ5

AK10762

Q1098

-

 

86

85

A

AQJ98632

AJ10742

Q3

K43

K5

   

93

J94

J7652

1074

 

W

N

E

S

1 1

1

1

pas

5 2

pas

pas

pas

1 także we Wspólnym Języku, ta ręka jest bowiem warta wyraźnie więcej niż 14–15 PC (górny limit otwarcia 2 precision)

2 także we Wspólnym Języku, gdzie rebid 2 forsowałby na jedno okrążenie; taki skok akuratnie oddaje ogromny potencjał ofensywny tej ręki, a jednocześnie blokuje gracza N (co może się okazać wielce istotne)

 

 

 

Rzecz jasna, można zgłosić zastrzeżenie, że wysoki skok treflowy gracza W uniemożliwi jego stronie znalezienie dobrej końcówki pikowej – w kolor starszy. Po pierwsze jednak – 4 z naturalnej ręki E mogą zostać obłożone na przebitce treflowej [wykładane są natomiast 4 (E)!], po drugie – po spokojnej licytacji pary WE – przeciwnikom łatwiej będzie znaleźć opłacalną obronę pięcioma karami (tylko bez jednej! do oddania pik i dwie lewy atutowe) czy nawet pięcioma kierami [bez dwóch, ale tylko i wyłącznie pod warunkiem że przeciwko 5 (N) E wyjdzie blotką karo! zostanie dopuszczony A i poda partnerowi karową przebitkę; inaczej 5 zostanie obłożone tylko bez jednej].

Tymczasem 5 (WE) są kontraktem nieobkładalnym, przegrywający pik ręki W zostanie bowiem wyrzucony na K. Oczywiście, nawet po szybkim skoku gracza WN może się zdecydować na atakująco-obronną kontrę:

W

N

E

S

1 1

1

1

pas

5 2

ktr.3

pas

5 /5

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

   

 

1 także we Wspólnym Języku, ta ręka jest bowiem warta wyraźnie więcej niż 14–15 PC (górny limit otwarcia 2 precision)

2 także we Wspólnym Języku, gdzie rebid 2 forsowałby na jedno okrążenie; taki skok akuratnie oddaje ogromny potencjał ofensywny tej ręki, a jednocześnie blokuje gracza N (co może się okazać wielce istotne)

 

3 kontra atakująco–obronna: krótkość treflowa, tu: możliwość gry w kiery i kara

 

i NS znajdą karową bądź kierową obronę (i najprawdopodobniej wpadną tylko bez jednej). Na pewno będzie to jednak dużo trudniejsze aniżeli po innym rebidzie otwierającego (2 czy nawet 3), kiedy to N dostanie szansę, aby opisać swoją interesującą rękę na dużo niższym szczeblu.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 10 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 10 (NS);

9 (NS);

– 10 (W!);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

9

 

93

QJ10952

K6

J108

 

QJ754

84

10943

K5

82

K63

A752

A973

   

AK106

A7

QJ8

Q642

 

W

N

E

S

2 1

pas

pas2

pas

     

1 słabe dwa

2 polecam pasa: drugorzędne wartości (damy i walety) w kolorach młodszych sprawiają, że karta S jest warta dużo mniej niż formalne 15 PC, ponadto otwarcie padło w założeniach korzystnych, może więc być słabiutkie

 

W

N

E

S

2 1

pas

2 2

pas

pas3

pas

 

1 multi

2 do koloru partnera, uzasadnienie jak wyżej

3 kiery

 

Rozgrywający częściówkę kierową weźmie osiem albo dziewięć lew – w zależności od tego, czy obrońcy przebiją mu trefla, czy nie. Zapewne niektórzy gracze S doprowadzą do kontraktu 3BA (albo po prostu go wrzucą). A ten po naturalnym (?) ataku małym pikiem może zostać zrealizowany. Rozgrywający weźmie bowiem pierwsza lewę 10, wyrobi sobie kiery, a potem dostanie się na stół trzecią rundą trefli...

 

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew, 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (S!);

BA – 8 (NS).

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

10

 

73

J95

1084

A10752

 

Q

A874

AK973

KQ9

AJ984

Q1063

J5

84

   

K10652

K2

Q62

J63

 

W

N

E

S

pas

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

4 2

pas

pas

pas

   

1 rewers

2 negatywne, ręka E jest nieco za słaba, aby zgłosić z nią zachęcające 3

 

 

 

 

Także ten kontrakt powinien zostać zapowiedziany na zdecydowanej większości stołów lipcowych Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. Z jego zrealizowaniem nie powinno być problemów, ale ambitny rozgrywający postawi sobie jako cel zdobycie nadróbki. Niestety, po naturalnym – po licytacji, jaka miała miejsce – wiście pikowym i dalszej starannej obronie nie będzie to możliwe. Atak pikowy, a potem – po dojściu obrońcy N na A – kontynuacja pikowa sprawią bowiem, iż ręka W zostanie przedwcześnie skrócona, rozgrywający nie zdoła zatem zrealizować wszystkich stojących przed nim zadań, jakimi są: przebicie na stole trefla, podegranie z ręki atutów, przebicie w dziadku kara, aby wyfortować ten kolor, a wreszcie ostateczne wyatutowanie [na jedenaście wziątek rozgrywającego muszą się bowiem złożyć: pięć atutów (trzy w ręce plus dwie przebitki – treflowa i karowa – w dziadku), cztery kara oraz pik i trefl]. Wszystkie te manewry muszą zostać zainicjonowane z ręki, a to po przedwczesnym skróceniu jej atutów nie będzie możliwe.

Zawsze można natomiast zrealizować kontrakt 5 (E), zwycięska rozgrywka nie jest jednak łatwa, a pewne jej fragmenty muszą zostać przeprowadzone absolutnie w widne karty (na przykład pierwszy wist blotką karową trzeba koniecznie przepuścić do waleta w ręce). W praktyce rozgrywający końcówki kierowe będą więc najczęściej brać tylko dziesięć lew.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (E!), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 11 (E!);

– 8 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

11

 

9

6

KJ10963

J10954

 

J10732

K73

75

762

K4

J108542

A8

KQ3

   

AQ865

AQ9

Q42

A8

 

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

2 3

pas

3 BA4

pas

4 5

pas

5 6

pas

pas

pas

 

1 półforsujące

2 naturalne albo nadwyżka w składzie zrównoważonym

3 słaba ręka na karach

      

 

 Wspólny Język:

4 do gry

5 duży układ w kolorach młodszych

6 ostateczny wybór kontraktu

 

W

N

E

S

1 1

pas

1 BA2

pas

3 BA3

pas

4 BA4

pas

5 5

pas

pas

pas

 

1 tym razem zwykłe otwarcie 1 w zupełności wystarczy

2 naturalne, nieforsujące

3 do gry; oczywiście wiele par stosuje w tej sekwencji różne rozwiązania konwencyjne

4 duży układ w kolorach młodszych (naturalne czy w inny sposób konwencyjne 4BA nie miałyby tu żadnego sensu)

5 kara lepsze niż trefle

 

 

Ze swoim układem 6–5 N powinien dążyć do gry w kolor. I rzeczywiście – 5 zostanie łatwo zrealizowane, rozgrywający wyrobi sobie bowiem bocznego longera treflowego przebitką w ręce S. Co ciekawe – układ kart jest dla strony NS na tyle korzystny, że mogłaby ona także zdobyć jedenaście lew, grając w trefle.

Na NS wychodzi też 3BA, a nawet – mniej lub więcej w widne karty – może wziąć na ten kontrakt lew dziesięć (egzekwując wpustkę końcową przeciwko obrońcy W). W praktyce jednak zdecydowana większość rozgrywających kontrakt firmowy będzie brała jedynie dziewięć lew (w postaci pięciu kar, dwóch pików, kiera i trefla). I to wyłącznie dlatego, że A znajduje się w ręce E w towarzystwie tylko jednej blotki. Gdyby honor ten był trzeci (albo czwarty), jego posiadacz pobiłby nim dopiero trzecią rundę kar, odcinając rozgrywającego od fort w dziadku. Jasno więc widać, że końcówka karowa jest w rozdaniu tym kontraktem dużo bezpieczniejszym od 3BA.

 

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 11 (NS);

– 6 (NS);

– 7 (NS, WE!);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

12

 

KQ10

J105

QJ3

KJ106

 

A984

K87

A752

A2

76

Q94

K9864

Q53

   

J532

A632

10

9874

 

 

 

W

N

E

S

1 BA

pas

pas

pas

 

 

 

 

 

Wszystko zależy od pierwszego wistu – jeżeli przeciwko 1BA (W) N zaatakuje figurą pikową (i po marce ze strony partnera będzie kontynuował ten kolor), ograniczający rozgrywającego do siedmiu lew. Natomiast po każdym innym ataku W będzie już w stanie wyegzekwować bezcenną nadróbkę. 

 

Bezcenną, gdyż teoretycznie rzecz biorąc, stronie WE najlepiej grałoby się w dziewięcioatutowe kara, kiedy to bez względu na poczynania broniących mogłaby zdobyć dziewięć lew.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

13

 

J9

K853

AQ872

Q7

 

A10542

A74

4

A983

KQ63

J962

9

KJ102

   

87

Q10

KJ10653

654

 

W

N

E

S

1

pas

3 1

3

pas

4 2

pas

4 3

pas

pas

pas

1 blokujące

2 dobre podniesienie do 4, niekoniecznie krótkość w karach

3 po wejściu na szczeblu trzech W może teraz ze spokojnym sumieniem potraktować swoją kartę jako beznadwyżkową

 

 

 

Nawet jeżeli po ściągnięciu A gracz N wyjdzie w kiera, aby podjąć próbę rozblokowania tego koloru, rozgrywający nadal będzie w stanie wziąć jedenaście lew. W pobije bowiem 10 obrońcy S asem, dwukrotnie zaatutuje, zgra cztery lewy treflowe, trafiając po drodze D, po czym dojdzie kierem. I S – po wzięciu lewy na D – będzie musiał wyjść pod podwójny renons.

Proszę wszakże zauważyć, iż gdyby rozgrywający D nie trafił, straciłby aż dwie wziątki, czyli wpadłby bez jednej. N pobiłby bowiem wówczas lewę treflową damą i kontynuowałby kierem, a jego partner – po utrzymaniu się D – odszedłby bezpiecznie treflem. I w końcówce N musiałby jeszcze dostać kładącą kontrakt wziątkę na K.

Jeszcze jedna uwaga – gdyby przeciwko końcówce pikowej gracz N oddał pierwszy wist małym kierem, to – aby zdobyć nadróbkę – rozgrywający, po pobiciu 10 asem, musiałby wyeliminować piki i trefle, trafiając w tym kolorze damę, a następnie odejść karem.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

14

 

854

J32

42

KJ1072

 

AQJ1072

94

AK106

A

93

AK1076

985

543

   

K6

Q85

QJ73

Q986

 

Nasz System:

W

N

E

S

pas

pas

1

pas

1 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

5 7

pas

pas

pas

   

1 półforsujące

2 5+–4+, forsing do dogranej (wiele par stosuje w tej sekwencji rozmaite rozwiązania konwencyjne)

3 dubel pik, ręka nieodpowiednia do gry w bez atu (ze względu na brak zatrzymania w co najmniej jednym z nielicytowanych kolorów; odpowiedź 1BA była wymuszona i nie przyrzekała bezatutowego charakteru ręki E)

4 cue-bid na uzgodnionych pikach

5 cue-bid

6 cue-bid

7 E ma tylko siedem miltonów i nie stać go na powtórny cue-bid kierowy (5), limituje więc negatywnie swoją rękę, powracając na kolor uzgodniony

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

5 7

pas

5 8

pas

pas

pas

   

1 silny trefl na pikach

2 ta zapowiedź mówi po prostu o braku fitu pikowego i drugiego koloru nadającego się do pokazania

3 naturalne, 4+

4 dubel pik, ręka nieodpowiednia do gry w bez atu (ze względu na brak zatrzymania w nielicytowanych treflach), z trzema pikami E powinien uzgodnić ten kolor w poprzednim okrążeniu albo – z układem zrównoważonym – skoczyć teraz na 4

5 cue-bid na uzgodnionych pikach

6, 7 cue-bidy

8 E ma tylko siedem miltonów i nie stać go na powtórny cue-bid kierowy (5), limituje więc negatywnie swoją rękę, powracając na kolor uzgodniony

 

Wprawdzie wychodzi tu szlemik w piki, bez atu i kara, jest on jednak kontraktem dalekim od doskonałości. Przy grze w piki trzeba będzie wejść na stół kierem, aby zaimpasować króla atu, nie da się więc oprzeć rozgrywki o puszczenie blotki kierowej wkoło, a potem wykorzystanie fort w tym kolorze. Rozgrywający (grając szlemika) stanie zatem przed koniecznością takiego rozwiązania kar, aby oddać w nich tylko jedną lewę. Zgodnie z szansami matematycznymi ściągnie więc A K z góry, aby odnieść sukces przy podziale tego koloru 3–3 bądź spadającej D x albo W x. I weźmie tylko jedenaście lew. Oczywiście, w autentycznym rozkładzie można zdobyć dwanaście wziątek, impasując obrońcy S D W (w pierwszej bądź drugiej rundzie tego koloru). 

Te nieliczne pary WE, które w rozdaniu tym dojdą do szlemika, będą jednak raczej kontrakt ten przegrywać...

 

Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 990 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 12 (WE);

– 10 (WE);

– 12 (WE);

BA – 12 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

15

 

A8

A93

KQ832

753

 

53

Q86542

A765

2

KQJ1074

K7

J

A1084

   

962

J10

1094

KQJ96

 

W

N

E

S

pas

2 1

pas

pas

pas

1 słabe dwa: otwarcie dalekie od ideału, ale w korzystnych założeniach dopuszczalne (układ 6–4 to potęga!)

 

W

N

E

S

pas

2 1

pas

2 2

pas

pas3

pas

   
  

 

 

albo:

1 multi: otwarcie dalekie od ideału, ale w tych założeniach dopuszczalne

2 do koloru partnera

3 kiery

 

W

N

E

S

pas

pas

1

1

pas

pas

ktr. (?)

2

pas

pas

pas

   

albo:

W

N

E

S

pas

pas

1

1

pas

pas

ktr. (?)

2

2 BA1

pas

3 /3

pas

pas

pas

     

 

 

 

 

1 trefle oraz fit karowy

 

 

 

 

 

Na ogół jednak strona WE grać będzie niewysokie częściówki kierowe bądź pikowe (3 i 3 przeciwników powinny zostać obłożone bez jednej, za 100, raczej wszakże nie będą kontrowane). W obu wypadkach celna obrona powinna ograniczyć rozgrywającego do ośmiu wziątek. Szczególnie łatwo będzie jednak wypuścić nadróbkę na kontrakt 2, kiedy to tylko natychmiastowe dwukrotne połączenie przez broniących atutów ograniczy rozgrywającego do lew ośmiu. A po pierwszym wiście w kolor młodszy zmagający się z kontraktem 2 gracz E zdoła nawet skompletować dziesięć wziątek.

 

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew albo 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

16

 

J832

KQ10942

J3

5

 

Q109

AJ8

42

K9763

K6

6

K109765

J842

   

A754

753

AQ8

AQ10

 

W

N

E

S

pas

2 1

pas

4

pas

pas

pas

 

1 słabe dwa, licha czwórka pików bokiem jest niewielkim przeciwwskazaniem dla tego otwarcia

 

W

N

E

S

pas

2 1

pas

4 2

pas

4 3

pas

4

pas

pas

pas

 

1 multi, patrz uwaga wyżej

2 partnerze, daj transfer na kolor swojego longera

3 transfer na kiery

 

Tym razem S ma niebrzydkie 16 PC oraz co najmniej trzykartowy fit w sześciokartowym longerze partnera, powinien więc przesądzić końcówkę. A przedtem – jeśli jest to jeszcze możliwe – ustawić finalny kontrakt ze swojej ręki. Rozgrywający dwukrotnie podegra z ręki kiery, odda więc tylko jedną lewę w tym kolorze, a ponadto dwa piki. Na pierwszy rzut oka wydaje się, iż będzie on musiał trafić, czy na dziesiątą lewę impasować kara czy trefle, najprawdopodobniej jednak przeciwko 4 (S) lewy obrońca odda naturalny wist blotką karo i problem rozwiąże się sam. Gorzej będzie w wypadku kontraktu 4 (N) – gracz E wyjdzie przeciwko tej grze w karo bądź trefla, stawiając rozgrywającego przed trudnym problemem. Ponieważ wist spod króla – pod silną rękę S – będzie jak najbardziej wchodził w rachubę, sytuacja gracza N będzie nie do pozazdroszczenia. Chyba że nastąpi odmienny atak 10, praktycznie zdradzający, że E wyszedł spod króla (bądź z krótkości, ten drugi przypadek będzie jednak mniej prawdopodobny w kontekście tego, że E nie ma przecież zbyt wielu kierów).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew albo 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

BA – 9 (S!).

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

17

 

KJ54

KQ82

KQ8

52

 

76

A1053

J9642

J8

AQ102

76

A3

KQ1094

   

983

J94

1075

A763

 

W

N

E

S

1

1 BA1

pas

pas

pas

   

1 alternatywą jest oczywiście naturalne wejście 2, które także zakończy licytację

 

 

Prawdopodobnie przeciwko 1BA (E) gracz S wyjdzie w trefle – swój najdłuższy kolor, i tym samym poda rozgrywającemu pomocną dłoń, ten ostatni zawsze będzie jednak w stanie wziąć dziewięć lew. Złożą się na nie: cztery trefle, kier, karo oraz trzy piki (po dostaniu się na stół W oraz A i wyimpasowaniu obrońcy N króla z waletem pik.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

18

 

J7432

4

Q84

AQ103

 

AQ108

J7

J9752

J9

96

AKQ8653

106

K5

   

K5

1092

AK3

87642

 

W

N

E

S

1

pas

1

pas

4

pas

pas

pas

   

Kolejny standardowy kontrakt, który bez trudu osiągnie większość par WE. Rozgrywający odda dwa kara oraz A i bez trudu skompletuje dziesięć wziątek (impasując K). Na WE wychodzi też końcówka bezatutowa, tyle że bez nadróbki, obrońcy mają bowiem do ściągnięcia trzy kara 
A.

 

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 8 (NS);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

19

 

KJ3

863

A9642

K9

 

72

J72

QJ1085

Q62

A9864

104

K73

A85

   

Q105

AKQ95

-

J10743

 

 

1 półforsujące

2 naturalne trefle albo nadwyżka 
   w składzie zrównoważonym

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

2

pas

2

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

 

albo:

W

N

E

S

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

 

3 w kontekście uprzedniej odpowiedzi 1BA: 10–11 PC w składzie zrównoważonym, z trzykartowym fitem kierowym

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

4 3

pas

pas

pas

     

 

1 co najmniej inwit do dogranej z fitem w kolorze partnera; w strefie inwitu do dogranej układ karty nieokreślony

2 4+, przesądzona dograna (partner może być dużo silniejszy)

3 tym razem N miał tylko inwit

 

 

 

Po naturalnym wiście D rozgrywający weźmie jedenaście lew, jeśli trafi trefle – to znaczy zagra blotkę z ręki do dziewiątki na stole – a potem przebije w dziadku jedną kartę tego koloru (obrońcy wezmą wówczas tylko dwa czarne asy). Nadróbki pozbawiłby gracza S tylko i wyłącznie pierwszy wist pikowy: gdyby szybko trzy razy zaatutował, musiałby oddać dwa trefle, w przeciwnym razie dostałby natomiast przebitkę pikową.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 10 (NS);

– 7 (N!);

BA – 8 (NS).

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

20

 

J1072

A94

A6

J1042

 

K

KQJ3

974

A9763

A9643

62

KJ1083

Q

   

Q85

10875

Q52

K85

 

W

N

E

S

1 1

pas

1

pas

1 BA2

pas

2 3

pas

pas

pas

   

1 także we Wspólnym Języku, najdłuższy longer ręki W jest bowiem zbyt słaby na otwarcie precisionowskimi 
2

2 także w Naszym Systemie, najdłuższy longer ręki W jest bowiem zbyt słaby na rebid 2

3 4+–5+, nieforsujące

 

 

Częściówka karowa jest tu optymalnym kontraktem strony WE. Powiedzmy, że przeciwko 2 (E) S wyjdzie blotką kier (zagranie jak najbardziej naturalne), a jego partner zabije figurę kierową (w pierwszej albo drugiej rundzie tego koloru) asem, po czym, aby ograniczyć rozgrywającemu możliwość przebicia w dziadku pików, ściągnie A i będzie kontynuował karem. E powinien zabić tę lewę K w ręce, po czym zgrać pozostałe honory kierowe, dwa piki oraz A, a ponadto wziąć jeszcze cztery lewy atutowe na przebitki (przebić w ręce kiera i dwa trefle, a na stole – pika). Jeżeli tylko rozgrywający starannie zaplanuje komunikację, uda mu się wykonać wszystkie wymienione wyżej manewry, bowiem gracz S – posiadacz D – ma też odpowiedni układ w kolorach bocznych, do wszystkich przebitek rozgrywającego będzie więc dokładał do koloru. Tak grając, S weźmie pięć lew atutowych (cztery w ręce plus pikowa przebitka w dziadku), dwa kiery, dwa piki oraz trefla, co da mu w sumie aż dziesięć wziątek.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 8 (W!);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

21

 

109

A1032

KJ62

Q75

 

AK73

J4

853

KJ106

J86542

KQ95

4

83

   

Q

876

AQ1097

A942

 

W

N

E

S

pas

pas1

1

pas

1

2 2

pas

3 3

ktr.

4 4

pas

pas

pas

   

1 tym razem nie otwieramy słabymi 2 ani 2 multi, boczna czwórka kierowa jest bowiem bardzo dobrej jakości, a podstawowy longer ręki E – słabiutki

2 słabe, a więc na pewno sześciokart pikowy, silna sugestia układu 6–4 (jako że w poprzednim okrążeniu nie padło ze strony E otwarcie zaporowe)

 

3 inwit do końcówki – poszukiwanie wyłączenia karowego (a więc krótkości w tym kolorze w ręce partnera)

4 z singlem karo przyjęcie zaproszenia partnera w pełni uzasadnione, mimo absolutnego minimum honorowego

 

Jeżeli partnerzy dobrze się zrozumieją i wytropią wyłączenie karowe, dojście do końcówki na zaledwie 18 PC stanie się jak najbardziej realne. Aby ją zrealizować, trzeba będzie trafić trefle, jeżeli jednak przedtem rozgrywający wykryje u N K i A, powinien sobie z tym problemem poradzić. Oczywiście, przeciwko 4 (E) S może ściągnąć A, a w drugiej lewie kontynuować blotką treflową (tak zresztą zagrać należy!) – wówczas gracz E ma szansę trafić tę kluczową palcówkę na zasadzie, iż S raczej nie zagrałby tak spod damy (z drugiej strony jednak – nawet spod damy zagrać tak powinien!). Wówczas rozgrywający odda jeszcze tylko lewy treflową oraz kierową.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

22

 

K1085

74

A7

A7542

 

J92

AJ8

985

KQ93

A764

K2

QJ643

108

   

Q3

Q109653

K102

J6

 

W

N

E

S

pas

2 1

pas

pas

pas2

 

1 słabe dwa

2 w niekorzystnych założeniach ożywienie przez E licytacji byłoby krokiem bardzo ryzykownym

W

N

E

S

pas

2 1

pas

2 2

pas

pas3

pas

     

1 multi

2 do koloru partnera

3 kiery

 

Pomimo lekkiej przewagi siły (21:19 PC) strona WE zapewne nie włączy się do walki, przede wszystkim ze względu na niekorzystne dla niej założenia. W najczęstszym wariancie rozwoju wydarzeń rozgrywający przebije w dziadku karo i łatwo skompletuje osiem wziątek (w postaci trzech kierów w ręce S, dwóch kar, karowej przebitki u N, pika oraz trefla). Tylko gdyby na obrońców spłynęło natchnienie do tego stopnia, że na pierwszych wistach połączyliby oni dwukrotnie atuty, gracz S – aby zrobić swoje – musiałby wykonać impas przeciwko W (aby potem – na K – wyrzucić z ręki S przegrywające karo albo trefla).

 

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

23

 

6542

103

Q10732

83

 

AJ87

Q965

J5

AJ2

Q1093

KJ84

K6

KQ4

   

K

A72

A984

109765

 

W

N

E

S

pas

1

pas

1

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

   

Rozdanie niezbyt emocjonujące – banalna, oczywista do osiągnięcia końcówka, wolna też od jakichkolwiek problemów rozgrywkowych. Wystarczy aby obrońcy cierpliwie poczekali na należne im dwie lewy karowe, a rozgrywający będzie musiał obejść się bez nadróbki (odda asa atu oraz dwa kara właśnie).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (W!);

– 8 (NS);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

24

 

K

Q1082

J876

AQ93

 

10743

9753

Q5

752

Q82

A4

AK1043

K86

   

AJ965

KJ6

92

J104

 

W

N

E

S

pas

pas1 (!)

1 BA

pas

pas

ktr.2

pas

2 3

pas

pas

pas

 

1 odradzam otwarcie z tą bardzo brzydką ręką – to najprostsza droga do przelicytowania karty i oddania zapisu przeciwnikom

2 według najpopularniejszego wariantu, stosowanego praktycznie przez całą polską czołówkę – kontra na pozycji re-open na otwarcie 1BA jest dwukolorowa, z co najmniej jednym longerem w kolorze starszym, przyrzeka też minimum 11 PC

 

3 do koloru partnera (który musi posiadać longera w co najmniej jednym kolorze starszym); siły są wyrównane, więc karny pas na kontrę e-N-a byłby krokiem w nieznane

 

I w ten sposób gracze NS znajdą się w bardzo dobrym kontrakcie, który powinien zostać łatwo zrealizowany. Oprócz oczywistych przegrywających: kierowej, dwóch karowych i treflowej, rozgrywający odda bowiem jeszcze jedno karo bądź dodatkową lewę atutową. Teoretycznym minimaksem rozdania są jednak obronne 2BA (WE) z kontrą, lew siedem, 100 dla NS (zamiast 110 za zrealizowanie 2), oczywiście przy założeniu, że rozgrywający ten kontrakt wykona udany impas przeciwko W (weźmie więc A, K oraz pięć kar).

 

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE) z kontrą, 7 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 6 (NS, WE!);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25

 

Q96

976

K10943

54

 

108754

Q543

5

A97

A2

A8

J86

KQJ1063

   

KJ3

KJ102

AQ72

82

 

W

N

E

S

pas

1

ktr.

1 1

2

3

3

4

pas

pas/5 2

pas

(pas)

(pas)

   

1 naturalne, 6+–10 PC (z silniejszą ręką W zrekontrowałby)

2 E widzi w ręce partnera singla karowego, może więc (choć nie musi) zdecydować się na dołożenie końcówki

 

 

 

Tylko pierwszy wist atutowy położy 5 (E), po każdym innym rozgrywający zdoła wyrobić sobie piki i – ponieważ trefle dzielą się 2–2 – wygra swoje. Powiedzmy na przykład, że przeciwko 5 (E) obrońca S ściągnie A, a dopiero w drugiej lewie poprawi się na trefla. Będzie to już jednak zagranie spóźnione, gdyż E zagra następnie A i pika, kontynuację atutową weźmie w dziadku, przebije w ręce pika, fortując ten kolor, po czym przebije na stole karo i na dwa dobre piki pozbędzie się z ręki ostatniego kara i kiera. Natomiast po pierwszym wiście treflowym – jeżeli rozgrywający zagra A i pika, N dostanie się do ręki D i wyjdzie w kiera, obrońcy będą więc jeszcze musieli dostać lewy kierową i karową. Także żaden inny sposób postępowania rozgrywającego (po wiście w atu) nie przyniesie mu sukcesu.

Gwoli ścisłości, 5 (W) położyłby nie tylko atak treflowy, ale też pierwsze wyjście w kiery, wyrabiające broniącym szybką lewę w tym kolorze.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26

 

AKQ8

QJ8

865

KJ10

 

J9754

104

KQ10

Q64

-

76532

A9743

A53

   

10632

AK9

J2

9872

 

 

W

N

E

S

pas1

pas

pas

1 BA

2 2

ktr.3

pas

2 4

pas

3 5

pas

pas6

pas

 

1 dwa asy i boczny renons mocno przemawiają przeciwko otwarciu Wilkoszem bądź dwukolorówką 2 (kiery i inny)

2 według dosyć popularnej konwencji obronnej po otwarciu przeciwnika 1BA: dwukoloróka 4+kk–5+/ (z układem 5530 należy podjąć walkę)

3 kontra wywoławcza – takie rozwiązanie jest ostatnio mocno lansowane

4 cztery piki, wykluczone cztery kiery

5 cztery piki, inwit

6 brzydka karta, nie ma więc mowy o przyjęciu zaproszenia partnera

 

Niestety – mimo rozsądnej, wyważonej licytacji strony NS, kontrakt 3 – ze względu na rozkład atutów 5–0 i fakt posiadania przez W tylko dubla w kierach – okaże się już za wysoki. Rozgrywający będzie musiał oddać dwa kara, A oraz dwie lewy atutowe. Obrona musi być jednak staranna – najlepiej, jeśli przeciwko 3 (N) E wyjdzie w kiera i jak najszybciej poda partnerowi przebitkę w tym kolorze.

 

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 7 (W!);

– 8 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

27

 

A83

AQ32

AJ4

A106

 

J76

98

7532

K974

Q9542

7654

109

53

   

K10

KJ10

KQ86

QJ82

 

W

N

E

S

1 BA

pas

2

pas

2

pas

5 BA1

pas

6 BA2

pas

pas

pas

 

1 forsujące, inwit wielkoszlemowy

2 absolutne minimum otwarcia, a przy tym brak ładnej ręki z pięciokartowym longerem w kolorze młodszym

 

 

 

 

Oczywiście niektórzy gracze N wrzucą szlema, wychodząc z założenia, że w najgorszym wypadku kontrakt ten będzie wymagał udania się jakiegoś impasu. I tak jest w istocie – K leży pod impasem, więc wszyscy wezmą trzynaście lew. Co więcej, jeżeli przyjmiemy, dosyć oczywiste założenie, że cała sala zagra w tym rozdaniu co najmniej szlemika (w bez atu), zalicytowanie pięćdziesięcioprocentowego wielkiego szlema okaże się – z punktu widzenia maksowej taktyki – krokiem jak najbardziej uzasadnionym (w meczu sprawa wyglądałaby zupełnie inaczej), a w każdym razie – tak samo dobrym jak poprzestanie na szlemiku. Wartość oczekiwana – w punktach turniejowych – szlemika jest bowiem równa wartości oczekiwanej impasowego szlema. A przecież w pewnych wypadkach ten ostatni kontrakt może być z góry albo uda się go zrealizować na trudnym w tej chwili do przewidzenia przymusie...

 

Minimaks teoretyczny: 7 BA (NS), 13 lew; 1520 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 13 (NS);

– 13 (NS);

– 10 (NS);

BA – 13 (NS).

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28

 

-

KQJ109

A108

KQ643

 

K75

875

KJ93

1052

J10964

64

762

J87

   

AQ832

A32

Q54

A9

 

 

1 forsujące

2 układ 5+–5+

Nasz System:

W

N

E

S

pas

1

pas

1

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 7

pas

4 BA8

pas

5 9

pas

5 10

pas

5 BA11

pas

6 12

pas

pas

pas

     

3 szlemikowe uzgodnienie kierów (bez pełnego fitu kierowego E mógłby zgłosić czwartokolorowe 3)

4 według polskich standardów licytacyjnych: krótkość pikowa

5 cue-bid

6 cue-bid

7 cue-bid w kolorze krótkości partnera, a więc na pewno as; S sam nie pyta o asy, tylko stara się skłonić do tego partnera, gdyż jego ręką (S) jest łatwo sprzedawalna

8 Blackwood

9 tu: trzy wartości

10 pytanie o boczne króle (5 byłoby atutową)

11 brak króla

12 N widzi, że jest dziura w karach, której najprawdopodobniej nie będzie jak pokryć, poprzestaje więc na  szlemiku

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

1

pas

1

pas

3 1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 BA7

pas

5 8

pas

5 9

pas

5 BA10

pas

6 11

pas

pas

pas

     

1 5+–5+, 16–18 PC; brak jednego miltona jest rekompensowany bardzo dobrym układem i znakomitą jakością longera kierowego

2 szlemikowe uzgodnienie kierów (bez pełnego fitu kierowego E mógłby zgłosić czwartokolorowe 3)

3 według polskich standardów licytacyjnych: krótkość pikowa

4 cue-bid

5 cue-bid

6 cue-bid w kolorze krótkości partnera, a więc na pewno as; S sam nie pyta o asy, tylko stara się skłonić do tego partnera, gdyż jego ręką (S) jest łatwo sprzedawalna

7 Blackwood

8 tu: trzy wartości

9 pytanie o boczne króle (5 byłoby atutową)

10 brak króla

 

11 N widzi, że jest dziura w karach, której najprawdopodobniej nie będzie jak pokryć, poprzestaje więc na szlemiku

 

Szlemik kierowy jest tu zaiste wybornym kontraktem – rozgrywający przebije trzecią rundę trefli asem atu w dziadku i wyfortuje sobie ten kolor, nawet gdyby był on rozłożony 4–2. Do oddania pozostanie jedynie lewa karowa.

Rozdanie to jest jednak niesprawiedliwe o tyle, że ze względu na podział trefli 3–3 wychodzi w nim nie tylko 6, ale też 6 oraz – co najważniejsze – 6BA (!). Te pary, które zapowiedzą szlemika w bez atu – kontrakt o dwie klasy gorszy od 6 – otrzymają zań zatem – niezasłużenie – wynik maksymalny.

 

Minimaks teoretyczny: 6 BA (NS), 12 lew ; 1440 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 11 (NS);

– 12 (NS);

– 9 (NS);

BA – 12 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

29

 

Q987

QJ9

KJ43

AQ

 

643

K863

A86

943

KJ105

A75

Q1097

105

   

A2

1042

52

KJ8762

 

W

N

E

S

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

 

 

 

Z sześciokartowym longerem treflowym S nie będzie się najprawdopodobniej bawił w żadne inwity, tylko od razu wrzuci 3BA. Kontrakt też zostanie jednak zrealizowany (wypuszczony) jedynie po ataku pikowym, dającym rozgrywającemu lewę na damę w tym kolorze. 

Po każdym innym ataku – na przykład karowym – i dalszej starannej obronie 3BA powinno zostać obłożone. Oczywiście W nie może tylko dopuścić, aby jego partner został wpuszczony czwartą rundą kar na wist spod K, po dostaniu się do ręki K musi więc wyjść w pika.

 

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (W!);

– 7 (N!);

BA – 8 (NS).

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

30

 

A984

K98

KQJ105

Q

 

KQJ1062

2

A974

42

53

A763

2

AKJ876

   

7

QJ1054

863

10953

 

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

1

2

3

pas

4

pas

pas

pas

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

2

pas

4

pas

pas

pas

 

Przeciwko 4 (W) padnie oczywisty wist K. Dziesięć lew można wziąć łatwo i na wiele sposobów, aby zdobyć nadróbkę, rozgrywający musi jednak K przepuścić (!). Jeśli bowiem pobiłby go asem, niebawem straciłby kontrolę nad karami i musiałby oddać potem dwa piki oraz karo bądź A oraz dwa kara. Jeżeli po utrzymaniu się K obrońca N będzie kontynuował D, gracz W przebije ją na stole, po czym zagra w atu, odda więc jeszcze tylko lewę na A (ostanie przegrywające karo z ręki zostanie wyrzucone na W. Jedenaście lew (po pierwszym wiście K i przepuszczeniu go) można też będzie wziąć na kilka innych sposobów.

Dokładna analiza pokazuje, że jedenastej wziątki pozbawiłby rozgrywającego kontrakt pikowy jedynie nierealny wist kierowy (!). Jeżeli po zabiciu pierwszej lewy A w dziadku W zagrałby od razu w piki, wziąłby jedynie pięć lew pikowych w ręce, dwa czerwone asy oraz trzy trefle. Natomiast przebicie na stole dwóch kar byłoby związane z koniecznością dwukrotnego skrócenia ręki kierami, potem więc, gdy N doszedłby A, to nie tylko odegrałby lewę karową, ale też – zagrywając jeszcze raz w ten kolor – wyrobiłby sobie dodatkową wziątkę atutową (i rozgrywający znów musiałby zadowolić się dziesięcioma lewami).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 10 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

31

 

982

A84

96532

K6

 

A103

K1096

87

QJ43

KQJ654

J73

Q4

A2

   

7

Q52

AKJ10

109875

 

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

ktr.1

rktr.

2

pas

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

   

1 kontra wywoławcza, po uprzednim pasie i pasie partnera jak najbardziej uzasadniona

 

 

 

Gdy gracz W wskaże supergórę pasa z fitem pikowym, jego partner zapowie końcówkę. Obrońca S zdejmie dwa kara, po czym będzie najprawdopodobniej kontynuował treflem. Rozgrywający z pełnym spokojem i pewnością sukcesu wykona impas przeciwko D, przecież z A K oraz A gracz S prawie na pewno otworzyłby licytację, posiada więc jedynie D (na swoją wywoławczą kontrę – w świetle tego, że N ujawnił już K).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 10 (WE);

BA –7 (WE).

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

32

 

9832

AKJ9842

Q3

-

 

Q10

Q765

A6

A10532

AK5

-

J108752

J874

   

J764

103

K94

KQ96

 

Nasz System:

W

N

E

S

1

4

ktr.1

pas

pas

pas

   

1 po pierwszoręcznym otwarciu partnera E, posiadając dwie lewy, karnie kontruje zapowiedziane przez N 4

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

2

4

5 1

pas

pas

pas

   

1 tym razem E, wiedząc o naturalnych treflach u partnera, zapowiada końcówkę w ten kolor, z dużą nadzieją na wygranie tego kontraktu

 

Niestety, po naturalnym ataku A 5 zostanie obłożone bez jednej. Jeżeli rozgrywający będzie chciał przebić na stole wszystkie kiery z ręki, S nadbije trzecią rundę tego koloru, po czym na przykład połączy atuty, więc jego partner dostanie jeszcze jednego kiera. A on (S) weźmie kładącą lewę w treflach.

Tymczasem 4 (NS) z kontrą można obłożyć aż bez trzech, pod warunkiem wszakże, że E zawistuje przeciwko tej grze w karo (bądź w blotkę pikową, ale to jest już zupełnie nierealne). W zabije tę lewę A, ściągnie D i będzie kontynuował pikiem, po czym na A swojego partnera wyrzuci karo, przebije karo i zagra A. Rozgrywający przebije w ręce, ale będzie musiał jeszcze oddać trzecią lewę wpadkową na D.

Jeżeli przeciwko końcówce kierowej z kontrą E wyjdzie normalnie A, straci jedną lewę – aby wszakże nie stracić zaraz potem następnej, będzie musiał kontynuować W (bądź 10). Rozgrywający zadysponuje wówczas z dziadka blotkę, także blotkę będzie musiał dołożyć obrońca W. Przeciwnik weźmie tę lewę D w ręce, po czym – powiedzmy – wyjdzie stamtąd w pika. E będzie musiał wskoczyć wówczas królem i posłać pika do przebitki, a W – po jej dokonaniu – ściągnąć A i zagrać A. Dama atu w ręce W weźmie wtedy drugą lewę wpadkową.

Gdyby natomiast obrońcy E przyszło do głowy ściągnąć na wstępie A K i kontynuować pikiem – do przebitki, kontrakt przeciwników zostałby obłożony już tylko bez jednej. Po przebiciu trzeciej rundy pików W dysponowałby bowiem jedynie jednym odejściem niedopuszczającym rozgrywającego do dziadka – A. Przeciwnik dokonałby wówczas przebitki w ręce, ściągnąłby na wszelki wypadek A, po czym kontynuowałby D. W musiałby ten honor przepuścić, w następnej lewie zostałby jednak wpuszczony na A i mógłby wyjść jedynie w trefla bądź w kiera. A to umożliwiłoby rozgrywającemu wyimpasowanie prawemu obrońcy damy atu. Tylko bez jednej!

Ale i to byłby dla strony WE lepszy zapis niż wpadka bez jednej na kontrakt 5!

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33

 

865

K62

AK10

J842

 

J102

A875

432

A103

AK743

Q

J976

K95

   

Q9

J10943

Q85

Q76

 

W

N

E

S

pas

1

pas

2

pas

pas

pas

 

 

 

Na zakończenie tego wakacyjnego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005 spokojna częściówka pikowa. Bez żadnego wsparcia ze strony przeciwników rozgrywający będzie musiał oddać trzy kara oraz trefla, być może zaimpasuje też nieudanie damę atu. Ale uwaga! Zbyt aktywna, a w końcówce odrobinę nieuważna obrona może zakończyć się dla strony NS tragicznie. Powiedzmy, że przeciwko 2 (E) gracz S wyjdzie – skądinąd jak najbardziej naturalnie – W. Rozgrywający zabije na stole asem, po czym zabierze się za wyrabianie swojego bocznego koloru, czyli wyjdzie w karo. N wskoczy K i zagra K, którego E przebije w ręce i powtórzy stamtąd karem. Powiedzmy, że N utrzyma się wówczas A i – zadowolony z trafienia skrótu kierami, zagra w ten kolor po raz trzeci. A rozgrywający przebije w ręce i konsekwentnie wyjdzie w kara. S weźmie lewę D i zagra po raz czwarty w kiery, a jego partner zrzuci wówczas trefla. Stop! Wystarczy – dziesiąta lewa została już definitywnie wypuszczona! E dokona bowiem trzeciej przebitki blotką atu, finalizując w ten sposób rozgrywkę na odwróconą rękę, ściągnie A K – od S spadnie dama, wejdzie na stół A, zgra W, odbierając obrońcy N jego ostatni atut, po czym wróci do ręki K i wykorzysta tak pracowicie wyrabiane trzynaste karo. Na dziesięć wziątek rozgrywającego złoży się w tych okolicznościach sześć pików (trzy lewy na honory plus trzy przebitki kierowe w ręce), dwa trefle, kier oraz karo. Oczywiście, rozdanie nie musi jednak skończyć się dla broniących tak tragicznie. Wystarczy, że nie zagrają oni czterokrotnie w kiery, tylko taki scenariusz umożliwi bowiem przeciwnikowi grę na odwróconą rękę. A jeżeli nawet tak się stanie, to N uratuje lewę, przebijając czwartą rundę kierów swoim najstarszym atutem, czyli ósemką. Jeżeli E dokona w ręce nadbitki asem albo królem atu, graczowi S wypromuje się pewna lewa pikowa na damę (rozgrywający nie musi zresztą ósemki pik nadbijać, tylko wyrzucić na nią z ręki trefla). I rozdanie wróci do korzeni, czyli do swojego teoretycznego minimaksa...

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew, 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33