Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
1 |
|
K3
AK432
Q82
A76
|
|
AQ74
105
A76
Q843
|
![](stolik.gif)
|
J8652
96
K954
K2
|
|
|
109
QJ87
J103
J1095
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 1 |
pas2 |
2 3 |
ktr.4 |
rktr.5 |
2 6 |
3 7 |
pas |
pas |
3 8 |
pas |
pas |
ktr.9 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 niektórzy posiadacze tej karty
zdecydują się na otwarcie 1BA (skład zrównoważony, 16
PC), ze względu na wysokie honory – asy i króle
– a przy tym brak dużych blotek jest ona jednak wyraźnie
ukierunkowana ku grze w kolor
2 mimo przedpartyjnych założeń E
nie powinien wchodzić 1 , a to ze względu na minimalną siłę
i słabość koloru pikowego
3 w Naszym Systemie możliwe
jest też zgłoszenie z tą ręką forsującego 1BA, tu w
znaczeniu tzw. minipodniesienia (4–6 PC z uzupełnieniem
kierowym), czterokartowy fit kierowy przemawia jednak za bezpośrednim
podniesieniem do 2 (aspekt blokujący)
4 kontra wywoławcza, być może
ręka W jest na taką zapowiedź nieco za słaba
(alternatywnie W może więc spasować i poczekać na
– ewentualne – ożywienie licytacji przez
partnera)
5 nadwyżka honorowa
6 alternatywnie E może skoczyć
na 3 , na razie podejmuje wszakże próbę zagrania
kontraktu o szczebel niższego (chociaż oczywiste jest, iż
przeciwnicy raczej na to nie pozwolą)
7 z czterokartowym fitem kierowym S
przepycha się w 3
8 a E zgłasza to, co już
wcześniej zaplanował, czyli 3
9 kontra nieco ryzykowna, w turnieju
na maksy takie ryzyko trzeba jednak ponieść
Typowy turniejowy pojedynek kiery
przeciwko pikom: strona NS bezproblemowo wygrałaby
kontrakt 3 (oddając pika, dwa kara oraz trefla), a gracze WE
wpadną na kontrakt 3 bez jednej (oddając pika, dwa kiery,
karo oraz trefla). Jeżeli ponadto N te 3 skontruje,
zapisze sobie 100 punktów, przez co doścignie teoretycznego
minimaksa rozdania.
A kiedy N zdecyduje się na otwarcie
1BA:
W |
N |
E |
S |
– |
1 BA |
pas |
pas |
ktr.1 |
2 2 |
ktr.3 |
pas |
2 4 |
pas |
pas |
3 5 |
pas |
pas |
3 6 |
pas |
pas |
ktr.7 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 według popularnej w Polsce
konwencji: na ostatniej ręce kontra bi (dwukolorowa),
z co najmniej jednym longerem w kolorze starszym, ale przy tym
minimum 11 PC
2 naturalne, 5
3 do koloru partnera
4 naturalne, cztery–pięć pików
5 oczywisty przepych (S wie,
że wraz z partnerem posiadają dziewięć kierów)
6 oczywisty przepych (E wie,
że wraz z partnerem mają dziewięć-dziesięć pików)
7 kontra nieco ryzykowna, ale w
turnieju na maksy jak najbardziej wskazana
Minimaks teoretyczny: 3 (WE)
z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (NS);
– 8 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
2 |
|
1096
Q6
743
AQ986
|
|
A8432
8542
K
K52
|
![](stolik.gif)
|
Q
KJ1093
AJ1095
J3
|
|
|
KJ75
A7
Q862
1074
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 1 |
pas |
1 2 |
pas |
2 3 |
pas |
4 4 |
pas |
pas |
pas |
1 w zasadzie do pierwszoręcznego
otwarcia na szczeblu jednego trochę tu brakuje, ale w tych założeniach
alternatywne otwarcie dwukolorowe mogłoby też zostać zgłoszone
z dużo słabszą kartą
2 W może też uzgodnić bezpośrednio
kiery odzywką 2BA (w Naszym Systemie – inwit, we
Wspólnym Języku – co najmniej inwit), niska
odpowiedź 1 pozwoli mu jednak na rozpoznanie układu
partnera i przewartościowanie w tym kontekście swojej ręki
3 naturalne – 5+ –4+
4 król karo okazał się figurą pełnowartościową,
więc – z czterokartowym fitem kierowym – W
może sobie pozwolić na zgłoszenie końcówki
Jeżeli E trafnie (prawidłowo)
rozegra kolor atutowy (na impas damy), odda w nim tylko jedną
lewę. Ponadto obrońcy mają do zdjęcia dwa trefle, końcówka
kierowa powinna zatem zostać zrealizowana.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE),
10 lew; 420 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 10 (WE);
– 7 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
3 |
|
86
KQ2
AQ96
A832
|
|
10942
97643
83
K10
|
![](stolik.gif)
|
5
A1085
1054
J9754
|
|
|
AKQJ73
J
KJ72
Q6
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
4 4 |
pas |
4 BA5 |
pas |
5 6 |
pas |
6 /6 /6 BA7 |
pas |
pas |
pas |
|
1 mimo układu 6–4 z
praktycznie pełnymi pikami S rozpoczyna od opisowych
2 , w pewnych okolicznościach gra w kolor rozłożony
4–4 może bowiem przynieść dodatkową lewę (w porównaniu
z grą w kolor rozłożony 5–3, 6–3, 5–4 czy
nawet 6–4; proszę zwrócić uwagę na fakt, że gdyby w
rozdaniu tym N posiadał zamiast mariasza kierowego asa
– na linii tej wychodziłoby 7 , a w piki jedynie
szlemik)
2 forsujące (alternatywą są
czwartokolorowe 2 , ta ostatnia zapowiedź wykluczałaby
jednak zatrzymanie w kierach, podczas gdy 2BA je przyrzeka)
3 6 –4
4 szlemikowe uzgodnienie kar (zostało
bowiem poprzedzone forsującymi 2BA/czwartokolorowymi 2 )
5 Blackwood na karach, S
zakłada, że partner ma zatrzymanie w treflach (z blotkami w
tym kolorze, a przy tym z ręką szlemikową bez fitu pikowego
– zapewne nie odpowiedziałby on bowiem 2 ) bądź ...
przeciwnicy nie trafią wistu w ten kolor
6 dwie wartości i dama atu (według
najpopularniejszej obecnie wersji Blackwooda)
7 szlemik karowy jest kontraktem
bezpieczniejszym, los 6 i 6BA może bowiem zależeć od położenia
K
W turnieju na maksy wielu graczy S
zdecyduje się wszakże na pewno na szlemika w piki, a może
nawet w bez atu. Jak już wspomniałem, jest w zasadzie
wykluczone, iż N posiada same blotki w treflach, a w
kierach – asa z królem i damą, nawet przy aktualnym
rozkładzie szlemiki pikowy i bezatutowy wychodzą wszakże
jedynie z ręki S (ze względu na obecność K u W),
natomiast rozgrywane przez N (jak w naszej sekwencji
6BA) zostaną obłożone po ataku w trefla. Szlemik karowy
jest natomiast nieprzegrywalny niezależnie od pierwszego
wistu i ręki, z której będzie rozgrywany. Ponadto –
jak już wspomniałem – gdyby gracz N miał w
kierach asa (zamiast mariasza) – na NS wykładany
byłby wielki szlem w kara, a w piki nadal wychodziłby tylko
szlemik.
Minimaks teoretyczny: 6 BA (S!),
12 lew; 990 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 12 (NS);
– 7 (S!);
– 12 (S!)
BA – 12 (S!).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
4 |
|
93
KJ4
QJ9542
97
|
|
AQ1086
2
3
QJ10854
|
![](stolik.gif)
|
K742
Q3
K1086
AK2
|
|
|
J5
A1098765
A7
63
|
|
W |
N |
E |
S |
2 1 |
pas |
2 BA2 |
pas3 |
3 4 |
pas |
3 5 |
pas |
3 6 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 dwukolorówka Wilkosza
2 pytanie
3 puste kiery, brak singla, nie ma
zatem mowy o wejściu 3
4 trefle i kolor starszy
5 pytanie
6 trefle i piki
W |
N |
E |
S |
2 1 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 dwukolorówka piki i młodszy
Wszystkie pary WE, niezależnie od
otwarcia, jakie padnie (niektórzy gracze W rozpoczną
nawet od 1 ), powinny osiągnąć końcówkę w piki. Obrońcy
mają do wzięcia jedynie dwie lewy: kierową i karową, ta
pierwsza musi jednak zostać zdjęta natychmiast, inaczej dwa
kiery ręki E zostaną zrzucone na trefle.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11
lew; 650 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 7 (NS);
– 9 (NS);
– 11 (WE);
BA – 4 (WE).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
5 |
|
AJ8
AJ8
AQ8
QJ82
|
|
32
Q976
K74
K943
|
![](stolik.gif)
|
Q109654
1052
J5
105
|
|
|
K7
K43
109632
A76
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
Standardowa droga do standardowego
kontraktu. Przeciwko 3BA (S) gracz W wyjdzie
najprawdopodobniej w kiera, rozgrywający tak czy owak ma
jednak do wzięcia lew jedenaście, a do oddania tylko dwie
(karową oaz na K). Zapis 660 dla NS powinien zatem
być w rozdaniu tym rezultatem mniej więcej średnim.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS),
11 lew; 660 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 11 (NS);
– 10 (NS);
– 9 (N!);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
6 |
|
43
J87
J873
AJ97
|
|
KJ9865
A103
KQ95
-
|
![](stolik.gif)
|
AQ7
K54
A1062
K108
|
|
|
102
Q962
4
Q65432
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 4 |
pas |
4 5 |
pas |
5 BA6 |
pas |
6 7 |
pas |
7 8 |
pas |
pas |
pas |
1 15–17 PC
2 transfer na piki
3 nadwyżkowe przyjęcie transferu:
góra otwarcia oraz trzykartowy fit pikowy z dwoma starszymi
figurami
4 naturalne, 4+
5 fit karowy (czterokartowy, możliwy
nawet w pięciokartowy)
6 atutowa na karach
7 jedna starsza figura w karach
8 jeszcze bardziej wyraźnie niż w
rozdaniu 3. zawodnik W widzi tu, że gra w rozłożone
4–4 kara może przynieść lewę (a wyjątkowo –
nawet dwie) więcej niż gra w rozłożone 6–3 piki,
zapowiada więc wielkiego szlema w pierwszy z tych kolorów
(oprócz ujawnionych A D i A – E powinien
jeszcze mieć po starszej figurze w kierach i treflach, a w
ostateczności będzie szansa na przebicie w ręce W dwóch
trefli)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 4 |
pas |
4 5 |
pas |
6 6 |
pas |
7 7 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 15–17 PC
2 transfer na piki
3 nadwyżkowe przyjęcie transferu:
góra otwarcia oraz trzykartowy fit pikowy z dwoma starszymi
figurami
4 naturalne, 4+
5 fit karowy (czterokartowy, możliwy
nawet w pięciokartowy)
6 renons treflowy, inwit
wielkoszlemowy (stałe pary, mające taką możliwość
– zgłoszą tę zapowiedź jako Blackwooda wyłączeniowego,
czyli pytanie o cztery wartości, z wyłączeniem A –
i po wskazaniu przez partnera dwóch wartości W
zapowie 7 )
7 oczywiście nie mógł to być
inwit do pełnego wyłączenia w treflach – na swoją
dotychczasową licytację E musi posiadać jakąś
figurę w tym kolorze; gracz ten powinien się jednak
zorientować, że minimalne wartości partnera na tak silną
sekwencję to: K, A oraz K D
A jeżeli gracz W leniwie zgłosi w
drugim okrążeniu (po rebidzie partnera 2BA) splintera
4 , zginie szansa na uzgodnienie kar i WE poprzestaną
najprawdopodobniej na szlemiku w piki. Wielki szlem w piki
zostałby zrealizowany jedynie wówczas, gdyby A znajdował
się w ręce tego samego obrońcy, który posiada też D W
bądź co najmniej pięć kart w tym ostatnim kolorze (zaszedłby
bowiem wówczas przeciwko temu z broniących przymus
treflowo-kierowy). Inna możliwość wzięcia przez W
trzynastu lew na rozgrywanego przezeń szlemika (szlema)
pikowego to oczywiście pierwszy wist A.
Minimaks teoretyczny: 7 (WE),
13 lew; 2140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 13 (WE);
– 9 (WE);
– 12 (WE);
BA – 12 (WE).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
7 |
|
A862
K42
J75
KQJ
|
|
Q975
AJ865
6
652
|
![](stolik.gif)
|
J1043
97
AK98
A43
|
|
|
K
Q103
Q10432
10987
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas1 |
1 2 |
1 2 |
pas |
1 ![](s.gif) |
2 ![](d.gif) |
2 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 ze względu na tylko dubla w pikach
E nie może dać kontry wywoławczej
2 najczęściej negat
3 alternatywą jest kontra –
jako wskazanie kolorów starszych, ręka W jest jednak
na taką zapowiedź trochę za słaba
W ten czy inny sposób strona WE
powinna uzgodnić piki i zagrać częściówkę w ten kolor.
Rozgrywający łatwo weźmie osiem lew, a dziewiątej pozbawi
go jedynie bardzo precyzyjna obrona. Otóż, aby ograniczyć
przeciwnika do ośmiu wziątek, obrońca S musi
zawistować przeciwko grze pikowej singlowym królem atu (!),
a w drugiej lewie wyjść w trefla. Powiedzmy, że rozgrywający
przepuści pierwszą lewę treflową. N powinien wówczas
odegrać A, a potem kontynuować treflem. E zabije
A, ściągnie A K, zrzucając ze stołu trefla (inaczej
odda oczywiste pięć lew), po czym puści wkoło kiera, aby
przygotować wyrobienie tego koloru przebitką. Po wzięciu
lewy kierowej obrońcy muszą wyjść w trefla bądź w karo,
aby skrócić rękę W w momencie, gdy kiery nie są
jeszcze wyfortowane. Tylko taka obrona pozwoli stronie NS
na wzięciu pięciu lew (a gdyby w piki grał W, N
musiałby zaatakować blotką atu itd.), po każdej innej WE,
grając w piki, skompletują dziewięć wziątek.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE),
8 lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
8 |
|
Q432
A104
QJ108
J2
|
|
A8
J876
42
K10875
|
![](stolik.gif)
|
K105
9532
73
Q964
|
|
|
J976
KQ
AK965
A3
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
pas |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 nie jest to otwarcie idealne, można
jednak określić je jako dopuszczalne
Rozgrywający odda tylko dwie lewy atutowe
(naturalne rozegranie pików to blotka do damy, a potem blotka
do dziewiątki w ręce). Nawet po pierwszym ataku treflowym
gracz N/S będzie miał szansę, aby pozbyć się
przegrywającej w tym kolorze na A, powinien więc łatwo
skompletować jedenaście wziątek. Zapis 450 dla NS
jest zatem teoretycznym minimaksem rozdania, będzie też jak
sądzę – bliski jego praktycznej, turniejowej średniej.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS),
11 lew; 450 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
– 11 (NS);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
9 |
|
A2
K7
K10982
A1097
|
|
KJ743
A10865
5
QJ
|
![](stolik.gif)
|
985
J94
QJ43
K54
|
|
|
Q106
Q32
A76
8632
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 BA |
2 1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
3 2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 wskazanie kolorów starszych
2 w Naszym Systemie na pewno
5 –4 , grającym Wspólnym Językiem polecałbym
natomiast w tym momencie odzywkę 2BA (5 –4 ), zgłoszenie
3 wskazałoby bowiem rękę w składzie 5 –4
Strona WE, grając w kiery, jak i w
piki, wpadłaby w tym rozdaniu bez jednej (skontrowanie ich
kontraktu nie było jednak możliwe), po tak informacyjnej
licytacji, jaka miała miejsce, gracz N stanie
natomiast przed szansą zrealizowania kontraktu 3 .
Powiedzmy, że przeciwko tej grze E wyjdzie blotką
pik. Rozgrywający wstawi z dziadka 10, a zagranego przez W
W pobije w ręce asem. Następnie N musi zagrać
stamtąd blotkę karo wkoło, impasując u E damę z
waletem – wówczas odda tylko po jednej lewie w każdym
z kolorów starszych oraz dwie wziątki atutowe. Po wskazaniu
przez W dwukolorówki na starszych (w założeniach
niekorzystnych) nie będzie to posunięcie nierealne,
powiedzmy jednak, że E przejrzy plan przeciwnika i w
pierwszej rundzie kar podstawi się waletem bądź damą.
Rozgrywający zabije wówczas na stole asem, po czym zagra
blotkę kier do króla w ręce, ściągnie A i odejdzie
treflem, wpuszczając obrońcę W na D. I zawodnik
ten będzie następnie musiał ściągnąć K oraz A
(aby nie stracić lewy na żaden z tych honorów – gdyby
bowiem zgrał tylko jeden z nich, to N wyrzuciłby z ręki:
na D kiera albo na D pika). A wtedy rozgrywający pozbędzie
się z ręki – na D i D dziadka – dwóch
blotek karowych, po czym wpuści obrońcę E na K. I
ten będzie musiał wyjść w karo, spod pozostałego mu
jeszcze honoru – do układu impasowego w ręce N.
W ten sposób rozgrywający odda tylko pika, kiera oraz dwa
trefle i swój napięty kontrakt 3 zrealizuje.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS),
9 lew, 110 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (WE);
BA – 7 (S!).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
10 |
|
AJ932
KQ10875
10
5
|
|
7
J9643
KJ63
AK2
|
![](stolik.gif)
|
K10654
A
A87
10943
|
|
|
Q8
2
Q9542
QJ876
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 ![](s.gif) |
pas1 |
1 BA2 |
pas3 |
2 4 |
pas |
2 BA5 |
pas |
pas |
pas |
1 po partii wejście 2BA (dwukolorówka
na młodszych) nie byłoby krokiem rozsądnym
2 w Naszym Systemie półforsujące,
we Wspólnym Języku nieforsujące; odpowiedź two-over-one
2 z tak słabym kolorem i singlem w kolorze partnera byłaby
pewną drogą do przelicytowania karty
3 niektórzy zawodnicy N wejdą
2 , z pięciokartowym longerem w kolorze otwarcia
przeciwnika byłby to jednak krok więcej niż tylko ryzykowny
4 w Naszym Systemie –
naturalne lub nieminimum w składzie zrównoważonym, we Wspólnym
Języku – naturalne
5 naturalne, inwitujące, około 11
PC; tyle właśnie ta ręka jest warta (z singlem w kolorze
partnera i rachitycznym longerem kierowym)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 ![](s.gif) |
pas1 |
1 BA2 |
2 (?)3 |
pas |
pas |
ktr.4 |
pas |
pas |
pas |
1 po partii wejście 2BA (dwukolorówka
na młodszych) nie byłoby krokiem rozsądnym
2 w Naszym Systemie półforsujące,
we Wspólnym Języku nieforsujące; odpowiedź two-over-one
2 z tak słabym kolorem i singlem w kolorze partnera byłaby
pewną drogą do przelicytowania karty
3 jak już wspomniałem, niektórzy
gracze N na pewno się jednak na wejście 2 zdecydują
4 według standardów licytacji
naturalnej – kontra karna
Wszystko, co może (teoretycznie rzecz
ujmując) zrobić w tym rozdaniu pozostawiona sama sobie
strona WE, to wygrać z trudem 2BA (trzy lewy karowe
plus K plus A plus A K plus ósma lewa –
treflowa – jako efekt wpustki czwartą rundą kar obrońcy
S). Znacznie łatwiej będzie obłożyć rozgrywane
przez N 2 z kontrą – bez dwóch, czyli za
"górala", i zapisać sobie wynik zbliżony do
naturalnego.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE),
8 lew; 120 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
11 |
|
72
108
J943
AJ1097
|
|
J9
KQ5
AKQ1065
KQ
|
![](stolik.gif)
|
843
A964
87
8652
|
|
|
AKQ1065
J732
2
43
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 1 |
ktr.2 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
3 3 |
pas |
pas4 |
pas |
1 to otwarcie na szczeblu jednego
– mimo obecności w ręce S tylko 10 PC –
jest bezdyskusyjne
2 kontra – w intencji gracza W
– objaśniająca
3 gdyby W posiadał w kolorach
starszych – zamiast mariaszy – asy, poleciłbym mu
wywiad bezatutowy 2 , teraz jednak do ewentualnej końcówki
potrzebuje on od partnera coś więcej aniżeli samo
zatrzymanie pikowe, stąd po prostu wskazanie kontry objaśniającej
na karach
4 gdyby E – poza
posiadaniem A – trzymał też piki, byłby upoważniony
do zgłoszenia 3BA
I tylko tyle, tzn. 3 , strona WE będzie
w stanie w rozdaniu tym zrealizować. Przeciwnicy rozpoczną
bez wątpienia od zagrania trzy razy w piki. Trzecią rundę
pików W przebije 10 (zagranie optymalne), odda więc
jeszcze lewy na W oraz A. A w bez atu więcej lew niż
strona WE wzięliby jej przeciwnicy (WE –
sześć, NS – siedem).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE),
9 lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
12 |
|
7
AJ108
AJ9653
A7
|
|
43
97
K10874
KQ42
|
![](stolik.gif)
|
Q1065
KQ432
Q
863
|
|
|
AKJ982
65
2
J1095
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
1 ![](d.gif) |
1 1 |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
3 2 |
pas |
pas/4 3 |
pas |
(pas) |
(pas) |
|
|
|
1 wejście wątpliwe, ale w założeniach
korzystnych dopuszczalne
2 sześć dobrych pików, inwit
3 mimo singla pik przejęcie
zaproszenia partnera jest jak najbardziej możliwe – a
to ze względu na posiadanie przez N trzech asów
Myślę, że większość par NS
poprzestanie w tym rozdaniu na częściówce, wygranie końcówki
pikowej będzie też jednak możliwe. Jeżeli przeciwko tej
grze W odda dosyć naturalny wist K, zadanie
rozgrywającego stanie się banalne, wystarczy, że zaimpasuje
on atuty waletem. Ale nawet po najbardziej nieprzyjemnym dlań
ataku karowym S zabije w dziadku asem, zaimpasuje piki
waletem, ściągnie A K (zrzucając ze stołu kara), po
czym wykona impas kierowy. Obrońca E weźmie lewę na
D i będzie kontynuował treflem, aby wytrącić
przeciwnikowi dojście do stołu na A (a gdy E nie
zagra w trefla, tylko w blotkę kier, S sam wyjdzie
potem z ręki W, stawiając obrońcę W przed
nieprzyjemnym dylematem). Jeśli wówczas W postawi na
W damę albo króla – rozgrywający wyrobi sobie bez
trudu trefle w ręce (i odda tylko kiera, pika oraz trefla),
jeżeli zaś W nie zostanie przez W pobity, S
powtórzy impas kierowy (bądź też ściągnie A i
zaekspasuje prawemu obrońcy króla w tym kolorze; od W
spadnie bowiem w drugiej rundzie kierów dziewiątka), a potem
A dostanie się do dobrej 10 w dziadku (w tym wariancie
gry rozgrywający odda kiera i pika oraz jeszcze jednego kiera
lub trefla).
Minimaks teoretyczny: 4 (NS),
10 lew; 620 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 8 (NS);
– 9 (N!);
– 10 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
13 |
|
10853
J852
AQJ63
-
|
|
J96
A1073
K10
Q874
|
![](stolik.gif)
|
K742
K4
9874
K63
|
|
|
AQ
Q96
52
AJ10952
|
|
1 sztuczne pytanie;
N zadaje je, aby spasować na każdą odpowiedź partnera
2 karta minimalna,
trzy kiery
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
pas1 |
pas |
|
1 2 byłyby sztucznym pytaniem, a
rozdanie wygląda na misfitowe, więc trzeba hamować w nim
jak najniżej; na swój rebid 2 w tej sekwencji partner ma
prawie zawsze sześciokartowego longera treflowego (wyjątek:
układ 5 –4 )
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
pas |
pas |
|
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
pas1 |
pas |
|
1 rozdanie wygląda na misfitowe,
trzeba więc hamować w nim jak najniżej; w tym wypadku
pytanie 2 jest dużo bardziej niebezpieczne
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 niektórzy gracze N pewne
jednak je zaryzykują (przede wszystkim w celu ewentualnego
uzgodnienia koloru starszego)
2 6 , brak singletona (odpowiedź
według najpopularniejszego w Polsce schematu)
Strona NS zagra w tym rozdaniu częściówki:
treflowe, kierowe albo bezatutowe, rzadziej karowe. Liczba wziętych
lew będzie w dużym stopniu zależała od przyjętych
koncepcji rozgrywki i wistu, dokładna analiza wykazuje jednak
możliwość zdobycia ośmiu wziątek w trefle, bez atu i piki
(!), a dziewięciu – w kara i kiery. Teoretycznym
minimaksem rozdania jest więc kontrakt 3 (NS), lew
dziewięć. Najczęściej weźmie się je na obustronne
przebitki, a po trzykrotnym połączeniu przez obrońców atutów
rozgrywający zdoła wyrobić sobie kara bądź trefle.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS),
9 lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 8 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
14 |
|
Q6
865
A982
QJ65
|
|
9874
A943
KJ7
A2
|
![](stolik.gif)
|
AJ532
Q107
Q5
1043
|
|
|
K10
KJ2
10643
K987
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](s.gif) |
pas |
pas |
2 BA1 (?) |
pas |
3 ![](c.gif) |
3 2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 wskazanie kolorów młodszych; ożywienie
licytacji z tą ręką należy wszakże uznać za krok dosyć
desperacki
2 świadom obecności na swojej linii
dziewięciu atutów E przepycha się w 3
Kontrakty 3 bądź 3 strony NS
zostałyby już obłożone bez dwóch, przeciwnikom trudno
jednak będzie je skontrować (acz nie jest to zupełnie
wykluczone). Na ogół jednak gracz S nie będzie ożywiał
licytacji, więc WE zagrają spokojne 2 . Rozgrywający
odda po jednej lewie w każdym z kolorów i pewnie skompletuje
dziewięć wziątek.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE),
9 lew; 140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
15 |
|
AQ832
J1097
-
A1076
|
|
J1074
A542
A642
Q
|
![](stolik.gif)
|
K96
3
KQ109
95432
|
|
|
5
KQ86
J8753
KJ8
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 2 |
pas |
3 3 |
pas |
pas4 |
pas |
|
1 w Naszym Systemie półforsujące
(nawet po uprzednim pasie), we Wspólnym Języku
nieforsujące
2 5+ –4+
(należy dać pierwszeństwo ujawnieniu koloru starszego, stąd
rebid 2 , a nie 2
3 inwit
4 sam układ to nie wszystko, N
ma tylko 11 PC i jeżeli jego partner posiada jedynie cztery
kiery, już kontrakt 3 może być trudny do zrealizowania
Kontrakt 3 powinien jednak zostać
wygrany, na przykład na obustronne przebitki bądź –
szczególnie wówczas, gdy przeciwko tej grze W
zawistuje A i kierem – poprzez wyrobienie pików (w
kolorze tym spada bowiem trzeci król). Co więcej, końcówkę kierową na NS, w której na pewno znajdą się niektóre
pary, obkłada wyłącznie pierwszy wist treflowy - i dalsza staranna
obrona, polegająca na karowych skrótach ręki N.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS),
9 lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (NS);
– 7 (NS);
BA – 6 (NS).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
16 |
|
9
Q54
KQ97642
K6
|
|
KQ82
1092
1085
Q83
|
![](stolik.gif)
|
A10643
83
AJ
J952
|
|
|
J75
AKJ76
3
A1074
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas1 |
1 2 |
2 ![](h.gif) |
2 ![](s.gif) |
3 3 |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 ręka za słaba na otwarcie 1
oraz z wielu powodów nieodpowiednia na blokujące otarcie
3
2 trzecia ręka, stąd otwarcie słabsze
od normalnego
3 maksymalna karta (w ramach istniejących
możliwości) z fitem kierowym (alternatywnie można po prostu
zgłosić 4 )
albo:
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
1 1 |
1 ![](s.gif) |
2 2 |
2 ![](s.gif) |
3 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 jak już wspomniałem, otwarcie wątpliwe
2 forsing na jedno okrążenie
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
pas |
1 1 |
1 ![](s.gif) |
ktr.2 |
2 3 |
3 ![](d.gif) |
pas |
3 4 |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 jak już wspomniałem, otwarcie wątpliwe
2 kontra sputnik
3 alternatywą jest 1BA jako
bilansowe podniesienie do
2 , z czterokartowym fitem pikowym
i ręką bez lewy defensywnej należy jednak postawić na
natychmiastowe podniesienie koloru partnera (aspekt blokujący
4 forsujące
Standardowa końcówka w kiery, którą w
sierpniowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski
2005 powinna osiągnąć zdecydowana większość par NS.
Rozgrywający ma do oddania jedynie pika i karo, bez trudu
skompletuje zatem jedenaście wziątek. Nawet gdy obrońcy
rozpoczną od dwukrotnego zagrania w piki – S przebije
na stole, po czym zagra stamtąd K, kontynuację pikową
przebije w dziadku, przebije w ręce karo (przekonując się o
podziale tego koloru 3–2, zgra D, wróci do ręki
A, do końca wyatutuje i K dostanie się na stół
– do fort karowych...
Minimaks teoretyczny: 5 (NS),
11 lew; 650 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 10 (NS);
– 11 (NS);
– 7 (WE);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
17 |
|
2
AKQ973
Q9
J943
|
|
K1054
J105
K108
AQ2
|
![](stolik.gif)
|
AQ876
8
A7632
105
|
|
|
J93
642
J54
K876
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](h.gif) |
2 1 |
pas |
4 2 |
pas |
pas |
pas |
1 dwukolorówka piki i młodszy,
zazwyczaj słaba albo bardzo silna (wówczas z ręką średnią,
powiedzmy 12–16 PC, wchodzi się po prostu 1 )
2 czterokartowy fit pikowy oraz fit w
drugim kolorze partnera (treflach bądź karach) upoważniają
gracza W do bezpośredniego zapowiedzenia końcówki
Kolejna standardowa końcówka, którą
powinny osiągnąć w zasadzie wszystkie pary WE. Do wzięcia jest oczywiste jedenaście lew, rozgrywający odda
jedynie kiera oraz lewę karową. Rozdanie nie zawiera w sobie
żadnych poważniejszych problemów – ani licytacyjnych,
ani rozgrywkowych.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE),
11 lew; 450 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 11 (WE);
– 7 (NS);
– 11 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
18 |
|
Q3
J9742
Q7
Q543
|
|
J10875
8
K42
AJ76
|
![](stolik.gif)
|
AK94
1053
J93
K98
|
|
|
62
AKQ6
A10865
102
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas1 |
1 ![](d.gif) |
1 ![](s.gif) |
ktr.2 |
rktr. |
2 ![](h.gif) |
pas |
pas |
3 3 |
pas |
4![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 karta nieco za słaba na pierwszoręczne
otwarcie
2 kontra sputnik
3 z licytacji przeciwników wynika,
że W ma w uzgodnionym przez nich kolorze krótkość, E
– w oparciu o własny dziewięciokartowy kolor
uzgodniony i pełne wyłączenie kierowe – inwituję więc
mocno dograną
Końcówka w piki jest tu kontraktem nieco
podlimitowym, mimo to – opierając się na wyłożonych
wyżej przesłankach – powinno do niej dojść niemało
par WE. Dziesięć lew można tu wziąć na kilka
sposobów, choć żaden nie jest wolny od problemów. Jeżeli
przeciwko 4 (W) broniący zagrają dwa razy w kiery,
rozgrywający dwa razy zaatutuje, a następnie na przykład
wyrobi sobie trefle, nawet oddając w tym kolorze lewę na damę
graczowi N, a potem na fortę treflową pozbędzie się
z ręki E kara (i zagra karo do króla); odda wówczas
kiera, trefla i karo. Inny sposób na sukces (po ataku i
kontynuacji kierowej) to dwukrotne zaatutowanie,
wyeliminowanie kierów i zagranie kara do króla, a potem odejście
karem. Broniący wezmą wówczas dwa kara (gdy N
wyrzuci na K damę), po czym będą musieli otworzyć
trefle, przez co pożegnają się z jakąkolwiek nadzieją na
zdobycie w tym kolorze lewy (a rozgrywający odda wtedy
jedynie kiera i dwa kara).
W najtrudniejszej sytuacji znajdzie się
gracz W – rozgrywający kontrakt 4 – po
ataku D, zabitą w ręce królem. Teoretycznie rzecz biorąc,
nie obejdzie się wówczas w kolorze treflowym bez tzw. impasu
Czekańskiego, polegającego na wyjściu z ręki W.
Gdyby bowiem po zabiciu D królem W zagrał
"bezpiecznie" blotkę trefl z ręki do dziewiątki
na stole – gracz S obłożyłby go, gdyby po wzięciu
tej lewy na 10 wyszedł małym kierem (!) – jego
partner utrzymałby się wówczas W i kontynuowałby karem,
podgrywając obecnego w dziadku waleta. Broniący dostaliby wówczas
cztery lewy: treflową, kierową oraz dwie karowe. Jeżeliby
jednak po lewie na 10 S zagrał nie blotką, tylko
figurą kierową, rozgrywający zrobiłby już swoje, gdyby
wykonał w dziadku impas ósemką treflową, zgrał K,
przeszedł do ręki przebitką kierową i na A pozbył się
ze stołu kara (oddałby wtedy trefla, kiera i karo).
W świetle powyższych rozważań zagranie
bezwzględnie zwycięskie, polegające na wyjściu z ręki
W i puszczeniu go wkoło (w drugiej lewie, po zabiciu D
królem) jawi się jako posunięcie dalekie od abstrakcji
(skoro mamy dwukrotnie impasować trefle wysokimi blotkami w
dziadku, to z równym powodzeniem rozgrywkę tego koloru możemy
rozpocząć od zagrania waletem z ręki). Gdyby bowiem po
zabiciu D królem rozgrywający ściągnął A K i
bezfinezyjnie wyszedł ze stołu w kiera, S zagrałby
optymalnie, dokładając 6 (!). Jego partner wziąłby wówczas
lewę na W, po czym podegrałby kara. I aby zrealizować grę,
W bezwzględnie musiałby wykonać w treflach impas
Czekańskiego.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE),
10 lew; 420 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 6 (NS);
– 8 (NS);
– 10 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
19 |
|
-
AKJ6
KJ7542
K65
|
|
AQ643
Q1087
A106
J
|
![](stolik.gif)
|
1087
9542
983
Q93
|
|
|
KJ952
3
Q
A108742
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas2 |
2 BA3 |
pas |
3 4 |
pas |
3 5 |
pas |
3 6 |
pas |
3 BA/5 7 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 dwukolorówka Wilkosza
2 słabe kolory i niekorzystne założenia
powinny powstrzymać gracza W przed zabraniem głosu w
licytacji
3 pytanie
4 trefle i kolor starszy
5 pytanie
6 trefle i piki
7 w turnieju na maksy większość
graczy N postawi na 3BA, choć w pewnych okolicznościach
– szczególnie przy słabych pikach S – końcówka
w trefle mogłaby się okazać lepszym/bezpieczniejszym
kontraktem
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas2 |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 BA/5 7 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 dwukolorówka piki i młodszy
2 pytanie
3 piki i trefle
4 w turnieju na maksy większość
graczy N postawi na 3BA, choć w pewnych okolicznościach
– szczególnie przy słabych pikach S – końcówka
w trefle mogłaby się okazać lepszym/bezpieczniejszym
kontraktem
Staranna obrona przeciwko kontraktowi
firmowemu powinna ograniczyć rozgrywającego do dziesięciu
lew. Najlepiej, gdy E zaatakuje w pika, broniący
szybko wezmą wówczas dwie lewy pikowe oraz A. Oczywiście
rozgrywający po ściągnięciu K zagra trefla do dziesiątki
w dziadku – zarówno ze względu na zasadę
ograniczonego wyboru, jak i kwestię bezpieczeństwa
komunikacyjnego. Jeżeli zaś przeciwko 3BA (N) E
zawistuje w kiera (lub w trefla), wytrącając jedno z dwóch
dojąć do ręki N, to W będzie potem musiał
przepuścić D, inaczej rozgrywający zdoła skompletować
jedenaście (gdy po A prawy obrońca zdejmie też A) bądź
nawet dwanaście wziątek.
Dzięki korzystnym rozkładom strona NS
może też zrealizować szlemika treflowego, chociaż wyłącznie
z ręki S (do oddania tylko A, po ściągnięciu
K rozgrywający wyimpasuje obrońcy E damę). 6 t
(N) położy natomiast – tylko i wyłącznie
– pierwszy wist pikowy, skracający rękę N, a następnie – po dostaniu się gracza W do ręki
A – kontynuacja A (!!), zmuszająca rękę N
do dokonania drugiej przebitki. Po tych dwóch skrótach
rozgrywający kontrakt treflowy nie zdoła wyimpasować D,
więc będzie musiał oddać na nią lewę.
Wykładany natomiast jest na NS
szlemik karowy, i to z obu rąk, wymaga on jednak między
innymi podziału atutów 3–3, trudno zatem byłoby go
określić mianem kontraktu godnego polecenia.
Minimaks teoretyczny: 6 (S!),
12 lew albo 6 (NS), 12 lew; 920 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 12 (S!);
– 12 (NS);
– 9 (NS);
– 9 (S!);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
20 |
|
10976
K864
J97
K7
|
|
AJ
A97
Q1052
A1064
|
![](stolik.gif)
|
KQ85
J103
A863
52
|
|
|
432
Q52
K4
QJ983
|
|
W |
N |
E |
S |
1 BA |
pas |
2 ![](c.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
Kolejna standardowa gra końcowa, oczywista
do wylicytowania. Rozgrywający jest skazany na skuteczne
rozegranie kar (as i blotka ze stołu), bez trudu skompletuje
zatem dziewięć wziątek (cztery pikowe, trzy karowe oraz dwa
asy w pozostałych kolorach). Co więcej, w praktyce gracz W
bez trudu zrobi nadróbkę, dokładna analiza pokazuje bowiem,
że dziesiątej lewy pozbawiłby go wyłącznie pierwszy wist
K (ponadto po przepuszczeniu N musiałby kontynuować
K, a po wzięciu i tej lewy – wyjść treflem) albo
K (tu po przepuszczeniu lewy obrońca musiałby następnie
zagrać K, a potem 7). Ponieważ taki królewski gambit
jest mało realny [przeciwko 3BA (E) – aby
pozbawić rozgrywającego nadróbki – wystarczyłby
pierwszy wist blotką treflową albo blotką kierową], możemy
przyjąć, że standardową liczbą lew wziętych przez
zawodnika W na końcówkę bezatutową będzie dziesięć.
A teoretyczne pierwsze wisty – K i
K – okazałyby tak skuteczne, gdyż w ich
konsekwencji obrońcy – obok zawsze im należnego K
– zdołaliby też wziąć lewę kierową oraz dwie
treflowe.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE),
9 lew; 600 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 10 (WE);
– 9 (E!);
– 9 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
21 |
|
KQ5
Q7
A10762
1042
|
|
972
K10542
Q8
QJ3
|
![](stolik.gif)
|
J103
AJ86
4
A9865
|
|
|
A864
93
KJ953
K7
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
pas |
1 ![](d.gif) |
1 ![](h.gif) |
2 2 |
3 3 |
pas |
3 ![](h.gif) |
4 ![](d.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 tylko 11 PC z drugą damą,
zdecydowanie odradzam więc pierwszoręczne otwarcie
2 góra pasa z fitem karowym
3 góra pasa z fitem kierowym
Powyższa sekwencja to wariant spokojny
przewidywanego rozwoju wydarzeń. Strona NS odda dwa
kiery oraz A weźmie więc, grając w kara, lew dziesięć.
Jej przeciwnicy mogą natomiast zdobyć w kiery tylko osiem
wziątek (do oddania trzy piki, karo i trefl), jeśliby więc
z rozpędu (lub wcześniej – prewencyjnie)
przelicytowali 4 czterema kierami, powinni już
zostać skontrowani i obłożeni za 300.
Proszę jednak zwrócić uwagę na fakt, że
na NS wychodzą – zupełnie bezproblemowo –
4 , na siedmiu atutach (do oddania takie same trzy lewy co
na kontrakt karowy). Nie sądzę jednak, aby końcówka ta
została zalicytowana na więcej niż kilku stołach
sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski
2005. Z tego wszakże powodu teoretycznym minimaksem
rozdania są kontrakty obronne: 5 (WE) i 5 (WE),
z kontrą bez trzech, 500 dla NS.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE)
z kontrą, 8 lew albo 5 (WE) z kontrą, 8 lew; 500
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 10 (NS);
– 8 (WE);
– 10 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
22 |
|
AQ7543
5
10962
86
|
|
J86
AK9
KQ4
10954
|
![](stolik.gif)
|
109
J87642
3
AJ32
|
|
|
K2
Q103
AJ875
KQ7
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas1 |
1 BA |
pas |
4 2 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 otwarcie słabe 2 lub 2
multi byłoby – z tak słabym longerem i w
niekorzystnych założeniach – poważnym nadużyciem
2 teksas na piki; sześć ładnych
miltonów, zlokalizowanych w podstawowym longerze, oraz układ
6–4 upoważniają gracza N do przesądzenia końcówki
Niestety, oprócz asów kierowego i
treflowego rozgrywający końcówkę pikową będzie też
musiał oddać dwie lewy karowe, wpadnie więc bez jednej.
Najczęściej jednak taki kolor jak w tym rozdaniu karowy
zostanie wyrobiony z oddaniem obrońcom tylko jednej lewy (a
rozgrywka optymalna takiej konfiguracji polega na dwukrotnym
zaimpasowaniu brakujących figur), dograna w piki, jest więc
w rozdaniu tym kontraktem jak najbardziej prawidłowym, czyli
wartym zalicytowania, także w turnieju na maksy.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS),
9 lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 9 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
23 |
|
A9872
975
Q72
72
|
|
54
KQ108643
J3
106
|
![](stolik.gif)
|
QJ106
-
1064
AQJ953
|
|
|
K3
AJ2
AK985
K84
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 1 |
2 2 |
pas3 |
pas |
2 BA |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
3 ![](s.gif) |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 w Naszym Systemie można też
otworzyć 1
2 blokujące, ze względu na brak
bocznego singletona (i popartyjne założenia) W
wchodzi 2 , a nie 3
3 ręka trochę za słaba na negatywną
kontrę (Nasz System, Wspólny Język) bądź
nieforsujące 2 (Wspólny Język)
Przeciwko kontraktowi 3BA (S) W
wyjdzie najprawdopodobniej K. E zrzuci karo lub
trefla, a rozgrywający zabije w ręce asem i spróbuje wyrobić
sobie piki. Niestety, nie uda mu się to (piki dzielą się
bowiem 4–2), mimo to dziewięć lew będzie niazagrożone
(kier, dwa piki, pięć kar oraz wziątka na K).
Tytuł teoretycznego minimaksa rozdania
należy się jednak kontraktowi 4 (N!), rozgrywający
jest bowiem wówczas w stanie ograniczyć swoje przegrywające
o dwóch pików i A. Natomiast kontrakt 4 (S) mógłby
zostać położony – tylko i wyłącznie – po
pierwszym wiście figurą kierową, na którą E zrzuciłby
karo. Rozgrywający zabiłby w ręce A, po czym zagrałby
trzy razy w piki. Po wzięciu pierwszej z należnych mu dwóch
lew atutowych obrońca E musiałby wyjść treflem różnym
od asa (!), którego S zabiłby w ręce królem. Potem,
kiedy E po raz drugi dostałby się do ręki pikiem
(np. przebijając nim trzecią rundę kar), kontynuowałby małym
treflem (!). Jego partner doszedłby wówczas 10 i ściągnąłby
kładącą kontrakt 4 (S) wziątkę kierową. Tak
przynajmniej mogłoby się potoczyć to rozdanie teoretycznie,
czyli w widne karty...
Minimaks teoretyczny: 4 (N!),
10 lew; 620 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (N!);
– 10 (NS);
– 7 (NS);
– 10 (N!);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
24 |
|
Q862
K753
1074
82
|
|
J7
982
Q986
K1053
|
![](stolik.gif)
|
AK1093
Q1064
A
QJ7
|
|
|
54
AJ
KJ532
A964
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
pas1 |
1 BA2 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 3 |
pas |
2 BA4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 zbyt słaby kolor na wejście do
licytacji
2 w Naszym Systemie półforsujące
(nawet po uprzednim pasie), we Wspólnym Języku
nieforsujące
3 negatywny wybór koloru
4 16–17 PC, inwit; E nie
zgłasza opisowych 3 , gdyż położyłby w ten sposób
nacisk na singla karowego, a ten jest w tym wypadku asem
(ponadto zostałaby wówczas przekroczona strefa 2BA, być może
ostatniego wychodzącego na linii WE kontraktu)
Strona WE będzie w rozdaniu tym grać
częściówki pikowe bądź bezatutowe. Rozkłady są dla niej
bardzo korzystne, oba te kontrakty powinny więc zakończyć
się wzięciem dziewięciu lew. Znaczy to, że na WE możliwe
jest zrealizowanie mocno podlimitowych 3BA. Wystarczy, że W
dostanie się do ręki treflem i wyjdzie stamtąd W –
na impas, a następnie manewr ten powtórzy. Rozgrywający weźmie
wówczas pięć pików oraz cztery lewy w kolorach młodszych.
A obrońcy będą w stanie zdjąć jedynie dwa kiery (kolor
ten jest bowiem w ich rękach zablokowany), A oraz K.
Mimo to licytowania takich kontraktów firmowych nikomu nie
polecam...
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE),
9 lew; 400 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 7 (N!);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.
25 |
|
AK1072
QJ98
K
J96
|
|
84
76532
854
AK7
|
![](stolik.gif)
|
J953
K
A962
Q1085
|
|
|
Q6
A104
QJ1073
432
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
2 /2 BA2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 w Naszym Systemie półforsujące,
we Wspólnym Języku nieforsujące
2 2 to negatywny wybór koloru,
za tą odzywką przemawiają figury w kolorach starszych
(longerach partnera), zapowiedź 2BA natomiast, przyrzekająca
10–11 PC, dobrze odda siłę ręki S (wprawdzie
gracz ten ma tylko 9 PC, ponadto posiada jednak pięciokartowego
longera karowego z sekwensem)
W rozdaniu tym pary NS rozgrywać będą
częściówki – na ogół pikowe, rzadziej bezatutowe,
niektóre zapędzą się też do 3BA. Teoretycznym pułapem możliwości
strony NS jest jednak osiem lew – tak w piki (do
oddania trzy trefle, A oraz lewa atutowa), jak i w bez atu
(do wzięcia trzy piki, cztery kiery i karo, a do oddania
cztery trefle oraz A). Gwoli ścisłości, NS mogą
też wziąć osiem lew, grając w kiery (oddając trzy trefle,
karo oraz lewę atutową).
Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS),
8 lew; 120 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 8 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
26 |
|
KQ
J8642
6
AKQ97
|
|
A10972
AK9
73
J52
|
![](stolik.gif)
|
J865
105
AJ542
108
|
|
|
43
Q73
KQ1098
643
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
2 1 (?) |
pas |
3 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 dwukolorówka kiery i młodszy,
oczywiście jeżeli system pozwala na zgłoszenie takiej
zapowiedzi z aktualną siłą (na ogół bowiem stosuje się tę
konwencję z kartą słabą bądź bardzo silną); jeśli nie
pozwala, graczowi N pozostaje wejść 2 (choć z tak
słabym kolorem strach!) bądź – i takie rozwiązanie wówczas
polecam – 2 ( przede wszystkim siła koloru!)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](s.gif) |
2 1 |
3 2 |
pas |
pas |
pas |
pas |
|
1 dwukolorówka kiery i młodszy,
oczywiście jeżeli system pozwala na zgłoszenie takiej
zapowiedzi z aktualną siłą (na ogół bowiem stosuje się tę
konwencję z kartą słabą bądź bardzo silną); jeśli nie
graczowi N pozostaje wejść 2 (choć z tak słabym
kolorem strach!) bądź – i takie rozwiązanie wówczas
polecam – 2 (przede wszystkim siła koloru!)
2 teraz albo na pozycji re-open,
po spodziewanych 3 /3 e-S-a
Bez wątpienia zawodnicy NS spróbują
zagrać 3 (które na przebitce kierowej zostałyby obłożone
bez jednej) bądź 3 (także bez jednej, żaden z tych
kontraktów nie jest wszakże łatwy do skontrowania), na
niektórych stołach przeciwnicy przelicytują ich jednak na
pewno trzema pikami (a ściśle mówiąc, uczyni to
gracz E, posiadający czterokartowy fit w kolorze, którym
jego partner otworzył licytację; z drugiej strony E
ma tylko sześć miltonów, a W dał otwarcie na
trzeciej ręce). Ale kontrakt ten zostanie zrealizowany tylko
wówczas, gdy rozgrywający pociągnie asa atu z góry.
Tymczasem prawidłowe rozwiązanie takiego koloru, zwłaszcza
po wskazaniu przez N ręki dwukolorowej, to podwójny
impas. A że W dysponuje też bezproblemowym dostępem
do stołu
( A oraz przebitkami kierową i treflową, które
zresztą wykonać musi), nic nie będzie stało na
przeszkodzie, aby piki dwukrotnie zaimpasować. Akurat będzie
to jednak pechowo równoznaczne z wpadką na kontrakt 3 bez
jednej. Patrząc na problem z tego punktu widzenia, lepiej będzie,
jeśli E puści do gry 3 bądź 3 (wspomniałem
już zresztą, że jego przepych w 3 to krok w najlepszym
wypadku wątpliwy), parze WE łatwiej będzie wówczas
przyjąć zapis na swoją stronę.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE),
9 lew; 140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 9 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
27 |
|
K1085
KQJ103
J
KQ4
|
|
AQJ93
876
A8
1093
|
![](stolik.gif)
|
2
A
Q10932
AJ8765
|
|
|
764
9542
K7654
2
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 ![](s.gif) |
2 ![](h.gif) |
3 1 |
3 ![](h.gif) |
pas |
pas |
4 2 |
pas |
5 ![](c.gif) |
pas |
pas |
pas |
1 naturalne, forsing; gdyby E
zgłosił w zamian negatywną kontrę, mógłby później
napotkać poważne problemy ze sprzedaniem swojego układu i
siły pozwalającej na przesądzenie końcówki
2 naturalne, silna sugestia składu
6 –5
Tym razem, aby zrealizować kontrakt,
rozgrywający będzie musiał wykonać w treflach impas.
Sytuacja gracza E nie będzie jednak łatwa, przecież
jego zadaniem – poza rozegraniem atutów – będzie
też takie rozwiązanie kar, aby w kolorze tym oddać tylko
jedną lewę. Przeciwko 5 (E) padnie wist kierowy.
Rozgrywający zabije go asem, po czym zagra karo do asa (w
pierwszej kolejności, jak najbardziej słusznie, skupi się
bowiem na wyrobieniu koloru bocznego). Od N spadnie wówczas
W. W tym momencie problem karowy znacznie się uprości,
pojawi się też statystyczna przesłanka co do rozegrania
trefli (N ma krótkie kara, a więc dłuższe od
swojego partnera trefle). Z drugiej strony, zagranie teraz na
impas treflowy będzie grozić tym, że S weźmie lewę
na singlową (drugą) figurę atutową, po czym ściągnie
K i będzie kontynuował karem, które jego partner nadbije
swoją figurą treflową. Rozgrywający znajdzie się zatem w
sytuacji nie do pozazdroszczenia i końcówki treflowe będą
zarówno realizowane, jak i przegrywane.
Oczywiście, na pewno nie wszystkie pary NS
osiągną dograną, a z wygraniem kontraktu 4 nie powinno
już być żadnych problemów.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE),
11 lew; 400 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
28 |
|
A8
AJ642
98
7432
|
|
KJ9
Q9853
10652
5
|
|
10632
K10
J3
J10986
|
|
|
Q754
7
AKQ74
AKQ
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
pas |
1 ![](d.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
2 1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
1 5+ –4 ,
forsing do dogranej
2 czwarty kolor, tu jako
pytanie o trzy kiery (w pierwszej kolejności) i zatrzymanie
treflowe; rebid
3 powinien przyrzekać sześć kart w tym
kolorze (także po uprzednim pasie, mimo że N nie
skorzystał z możliwości otwarcia licytacji słabymi 2
bądź 2 multi)
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
pas |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
pas |
1 1 |
pas |
2 ![](h.gif) |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
1 co najmniej cztery piki, forsing
Do kontraktu firmowego powinna w rozdaniu
tym dojść w zasadzie każda para NS. Z jego realizacją
też nie będzie większych problemów – w najczęstszym
wariancie rozwoju wydarzeń rozgrywający ściągnie A K D,
a potem, po ujawnieniu się podziału kar 4–2, odda obrońcy
W lewę w tym kolorze. Na dziewięć wziątek gracza S
złożą się wówczas cztery kara, trzy trefle oraz asy
kierowy i pikowy. Oczywiście, potem rozgrywający sprawdzi też
trefle, ze względu na podział tego koloru 4–2 będzie
wszakże musiał obyć się bez nadróbki.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS),
9 lew ; 600 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 11 (S!);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
29 |
|
A10972
K5
AJ965
A
|
|
6
QJ93
K2
KJ10753
|
![](stolik.gif)
|
QJ43
8742
10
9642
|
|
|
K85
A106
Q8743
Q8
|
|
1 półforsujące
2 w kontekście uprzedniej odpowiedzi
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
3 1 |
pas |
4 2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 5 –4+ , nadwyżka
2 fit pikowy, ręka minimalna
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 ![](d.gif) |
pas |
3 2 |
pas |
4 ![](s.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1BA – 10–11 PC w składzie zrównoważonym z
trzykartowym fitem pikowym (odpowiedź 2BA na otwarcie
1 byłaby
inwitem do dogranej z czterokartowym fitem pikowym bądź z
fitem trzykartowym, ale z bocznym singletonem)
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 2 |
pas |
4 3 |
pas |
4 4 |
pas |
4 5 |
5 6 |
pas |
5 7 |
pas |
5 8 |
pas |
pas |
pas |
1 co najmniej inwit do dogranej z
fitem pikowym, w strefie inwitu układ karty nieokreślony
2 4+ , przesądzenie
dogranej
3 co najmniej czterokartowy fit
karowy
4 cue-bid
5 gracza S nie stać na to,
aby samodzielnie wyjść z licytacją na szczebel pięciu
6, 7 cue-bidy
8 po dowiedzeniu się, że S
nie ma K – N hamuje w 5 (z K D, A i
D S powinien dołożyć szlemika)
Wprawdzie w rozdaniu tym wychodzi zarówno
szlemik karowy (na impasie króla atu), jak i pikowy (ten
wymaga ponadto wyłapania czterech pików w ręce E, co
jest rozgrywką daleką od naturalnej), nie są to jednak
(szczególnie ten drugi) kontakty idealne. Myślę wszakże,
że kilka/kilkanaście par NS znajdzie się w
bezproblemowych rozgrywkowo 6 . W protokole dominować będą
jednak zapisy 650 dla NS – za zrealizowane z nadróbką
końcówki pikowe (rozgrywający odda dwie lewy atutowe).
Dosyć abstrakcyjny jest teoretyczny
minimaks tego rozdania: ponieważ można tu wygrać szlemika
pikowego, można też obronić go szlemem treflowym, z kontrą
bez pięciu, za 1400 (dla NS).
Minimaks teoretyczny: 7 (WE)
z kontrą, 8 lew; 1400 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 12 (NS);
– 7 (S!);
– 12 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
30 |
|
J543
8
KQ84
AJ65
|
|
AK
QJ1075
732
Q87
|
![](stolik.gif)
|
Q86
A943
AJ5
K104
|
|
|
10972
K62
1096
932
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 ![](c.gif) |
pas |
1 ![](h.gif) |
ktr. |
2 ![](h.gif) |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
Kolejna w dzisiejszym turnieju
indywidualnym KMP 2005 oczywista końcówka. Przeciwko
tej grze N wyjdzie zapewne K, więc rozgrywający
(także po każdym innym ataku) odda trzy lewy: karową,
treflową oraz kierową.
Teoretycznie rzecz biorąc, dziesięć lew
mogliby też wziąć łowcy maksów, grający w tym rozdaniu w
bez atu (końcówkę). Pierwszy wist K musiałby jednak
zostać przepuszczony, kontynuacja karowa wzięta w ręce E
waletem, po czym koniecznie należałoby zagrać w trefle:
do damy u W bądź do dziesiątki u E –
aby wziąć lewę treflową, a dopiero potem przerzucić się
na kiery (rozgrywający zdobyłby wówczas trzy piki, dwa
kara, trefla oraz cztery kiery). Gdyby natomiast W (czy
E) zagrał w kiery przed treflami, to S dostałby
się do ręki K i kontynuowałby karem, potem więc jego
partner mógłby zabić asem pierwszą rundę trefli i ściągnąć
fortę karową (broniący wzięliby wtedy dwa kara, kiera i
trefla).
Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE),
10 lew; 430 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 10 (WE);
– 8 (WE);
BA – 10 (WE).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
31 |
|
A
QJ87
K1086
AQ96
|
|
983
6532
A9
KJ73
|
![](stolik.gif)
|
K10742
A10
74
8542
|
|
|
QJ65
K94
QJ532
10
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 ![](d.gif) |
1 ![](s.gif) |
2 1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 BA3 |
pas |
pas |
pas |
|
1 co najmniej bilansowe podniesienie
do 3 (S nie zgłasza bez atu ze względu na singla
treflowego)
2 przesądzenie końcówki, krótkość
pikowa
3 S może liczyć na dwa
zatrzymania w pikach
Rozgrywający wyrobi sobie kara i łatwo
skompletuje dziesięć lew. A obrońcy wezmą jedynie A,
K oraz A. Na linii NS jest również do
bezproblemowego wygrania końcówka karowa.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10
lew; 630 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 11 (NS);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
BA –10 (NS).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
32 |
|
K2
K103
AK2
AQ742
|
|
J1093
A542
93
985
|
![](stolik.gif)
|
AQ765
Q9
1074
K63
|
|
|
84
J876
QJ865
J10
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
1 ![](c.gif) |
1 ![](s.gif) |
pas |
2 ![](s.gif) |
ktr. |
pas |
3 / 3 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
Strona WE na pewno dolicytuje się
do 2 , który to kontrakt zostałby zresztą bezproblemowo
zrealizowany. Otwierający jednak 2 wywoławczo skontruje i
los rozdania znajdzie się w rękach jego partnera. Jeżeli S
odpowie wówczas 3 , zrealizuje tę grę, oddając
przeciwnikom jedynie dwa piki, K oraz A (chociaż gdyby
po zdjęciu przez broniących dwóch lew pikowych W
kontynuował blotką kierową – rozgrywający, aby osiągnąć
sukces, musiałby zadysponować ze stołu króla). Natomiast
gdy gracz S, licząc na cztery kiery w ręce partnera,
w odpowiedzi na jego wywoławczą kontrę zalicytuje 3 ,
kontrakt ten zostanie już przegrany bez jednej, trzeba będzie
bowiem oddać dwa piki, K oraz dwie lewy atutowe.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS),
9 lew; 110 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 9 (NS);
– 8 (N!);
– 8 (WE);
BA – 7 (N!).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
33 |
|
Q10
Q109764
K76
J8
|
|
43
85
AJ108
A10732
|
![](stolik.gif)
|
87652
K
53
Q9654
|
|
|
AKJ9
AJ32
Q942
K
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 słabe dwa
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
pas |
4 2 |
pas |
4 3 |
pas |
4 ![](h.gif) |
pas |
pas |
pas |
|
1 multi
2 partnerze, zalicytuj kolor swojego
longera transferem (chodzi o ustawienie ostatecznego
kontraktu z silniejszej ręki S)
3 transfer na kiery
Obrońcy mają do ściągnięcia jedynie
dwa asy, z odebraniem treflowego nie wolno im wszakże ani
chwili zwlekać. W przeciwnym razie oba trefle ręki N
wylecą bowiem na piki. Na przykład gdyby przeciwko 4 (N)
E wyszedł w karo, jego partner musiałby zabić tę
lewę asem i od razu ściągnąć A. Dołożenie w
pierwszej lewie przez W 10 sprawiłoby bowiem, iż
rozgrywający pobiłby ją K w ręce, po czym wyatutowałby
i na piki pozbyłby się z ręki dwóch kar. Wygrałby zatem nielicytowanego szlemika, co zapewniłoby
mu znakomitą notę turniejową
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11
lew, 450 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia
przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (NS);
– 11 (NS);
– 6 (NS, WE!);
BA – 7 (NS).
|