Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2005

8 turniej indywidualny w dniu 8 sierpnia 2005

Komentarze Wojciecha Siwca do rozdań 8 turnieju
Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. 
3,3MB  

wersja do wydruku

 

590KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

1

  

K3

AK432

Q82

A76

  

AQ74

105

A76

Q843

J8652

96

K954

K2
   

109

QJ87

J103

J1095

  

W

N

E

S

–

1 1

pas2

2 3

ktr.4

rktr.5

2 6

3 7

pas

pas

3 8

pas

pas

ktr.9

pas

pas

pas

      

1 niektórzy posiadacze tej karty zdecydują się na otwarcie 1BA (skład zrównoważony, 16 PC), ze względu na wysokie honory – asy i króle – a przy tym brak dużych blotek jest ona jednak wyraźnie ukierunkowana ku grze w kolor

2 mimo przedpartyjnych założeń E nie powinien wchodzić 1, a to ze względu na minimalną siłę i słabość koloru pikowego

3 w Naszym Systemie możliwe jest też zgłoszenie z tą ręką forsującego 1BA, tu w znaczeniu tzw. minipodniesienia (4–6 PC z uzupełnieniem kierowym), czterokartowy fit kierowy przemawia jednak za bezpośrednim podniesieniem do 2 (aspekt blokujący)

4 kontra wywoławcza, być może ręka W jest na taką zapowiedź nieco za słaba (alternatywnie W może więc spasować i poczekać na – ewentualne – ożywienie licytacji przez partnera)

5 nadwyżka honorowa

6 alternatywnie E może skoczyć na 3, na razie podejmuje wszakże próbę zagrania kontraktu o szczebel niższego (chociaż oczywiste jest, iż przeciwnicy raczej na to nie pozwolą)

7 z czterokartowym fitem kierowym S przepycha się w 3

8 a E zgłasza to, co już wcześniej zaplanował, czyli 3

9 kontra nieco ryzykowna, w turnieju na maksy takie ryzyko trzeba jednak ponieść

 

Typowy turniejowy pojedynek kiery przeciwko pikom: strona NS bezproblemowo wygrałaby kontrakt 3 (oddając pika, dwa kara oraz trefla), a gracze WE wpadną na kontrakt 3 bez jednej (oddając pika, dwa kiery, karo oraz trefla). Jeżeli ponadto N te 3 skontruje, zapisze sobie 100 punktów, przez co doścignie teoretycznego minimaksa rozdania.

 

A kiedy N zdecyduje się na otwarcie 1BA:

W

N

E

S

–

1 BA

pas

pas

ktr.1

2 2

ktr.3

pas

2 4

pas

pas

3 5

pas

pas

3 6

pas

pas

ktr.7

pas

pas

pas

      

1 według popularnej w Polsce konwencji: na ostatniej ręce kontra bi (dwukolorowa), z co najmniej jednym longerem w kolorze starszym, ale przy tym minimum 11 PC

2 naturalne, 5

3 do koloru partnera

4 naturalne, cztery–pięć pików

5 oczywisty przepych (S wie, że wraz z partnerem posiadają dziewięć kierów)

6 oczywisty przepych (E wie, że wraz z partnerem mają dziewięć-dziesięć pików)

7 kontra nieco ryzykowna, ale w turnieju na maksy jak najbardziej wskazana

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

2

  

1096

Q6

743

AQ986

  

A8432

8542

K

K52

Q

KJ1093

AJ1095

J3
   

KJ75

A7

Q862

1074

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

1 1

pas

1 2

pas

2 3

pas

4 4

pas

pas

pas

1 w zasadzie do pierwszoręcznego otwarcia na szczeblu jednego trochę tu brakuje, ale w tych założeniach alternatywne otwarcie dwukolorowe mogłoby też zostać zgłoszone z dużo słabszą kartą

2 W może też uzgodnić bezpośrednio kiery odzywką 2BA (w Naszym Systemie – inwit, we Wspólnym Języku – co najmniej inwit), niska odpowiedź 1 pozwoli mu jednak na rozpoznanie układu partnera i przewartościowanie w tym kontekście swojej ręki

3 naturalne – 5+–4+

4 król karo okazał się figurą pełnowartościową, więc – z czterokartowym fitem kierowym – W może sobie pozwolić na zgłoszenie końcówki

 

Jeżeli E trafnie (prawidłowo) rozegra kolor atutowy (na impas damy), odda w nim tylko jedną lewę. Ponadto obrońcy mają do zdjęcia dwa trefle, końcówka kierowa powinna zatem zostać zrealizowana.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

3

  

86

KQ2

AQ96

A832

  

10942

97643

83

K10

5

A1085

1054

J9754
   

AKQJ73

J

KJ72

Q6

 

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

2

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 BA5

pas

5 6

pas

6 /6/6 BA7

pas

pas

pas

  

1 mimo układu 6–4 z praktycznie pełnymi pikami S rozpoczyna od opisowych 2, w pewnych okolicznościach gra w kolor rozłożony 4–4 może bowiem przynieść dodatkową lewę (w porównaniu z grą w kolor rozłożony 5–3, 6–3, 5–4 czy nawet 6–4; proszę zwrócić uwagę na fakt, że gdyby w rozdaniu tym N posiadał zamiast mariasza kierowego asa – na linii tej wychodziłoby 7, a w piki jedynie szlemik)

2 forsujące (alternatywą są czwartokolorowe 2, ta ostatnia zapowiedź wykluczałaby jednak zatrzymanie w kierach, podczas gdy 2BA je przyrzeka)

3 6–4

4 szlemikowe uzgodnienie kar (zostało bowiem poprzedzone forsującymi 2BA/czwartokolorowymi 2)

5 Blackwood na karach, S zakłada, że partner ma zatrzymanie w treflach (z blotkami w tym kolorze, a przy tym z ręką szlemikową bez fitu pikowego – zapewne nie odpowiedziałby on bowiem 2) bądź ... przeciwnicy nie trafią wistu w ten kolor

6 dwie wartości i dama atu (według najpopularniejszej obecnie wersji Blackwooda)

7 szlemik karowy jest kontraktem bezpieczniejszym, los 6 i 6BA może bowiem zależeć od położenia K

 

W turnieju na maksy wielu graczy S zdecyduje się wszakże na pewno na szlemika w piki, a może nawet w bez atu. Jak już wspomniałem, jest w zasadzie wykluczone, iż N posiada same blotki w treflach, a w kierach – asa z królem i damą, nawet przy aktualnym rozkładzie szlemiki pikowy i bezatutowy wychodzą wszakże jedynie z ręki S (ze względu na obecność K u W), natomiast rozgrywane przez N (jak w naszej sekwencji 6BA) zostaną obłożone po ataku w trefla. Szlemik karowy jest natomiast nieprzegrywalny niezależnie od pierwszego wistu i ręki, z której będzie rozgrywany. Ponadto – jak już wspomniałem – gdyby gracz N miał w kierach asa (zamiast mariasza) – na NS wykładany byłby wielki szlem w kara, a w piki nadal wychodziłby tylko szlemik.

 

Minimaks teoretyczny: 6 BA (S!), 12 lew; 990 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 12 (NS);

– 7 (S!);

– 12 (S!)

BA – 12 (S!).

 

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

4

  

93

KJ4

QJ9542

97

  

AQ1086

2

3

QJ10854

K742

Q3

K1086

AK2
   

J5

A1098765

A7

63

  

W

N

E

S

2 1

pas

2 BA2

pas3

3 4

pas

3 5

pas

3 6

pas

4

pas

pas

pas

    

1 dwukolorówka Wilkosza

2 pytanie

3 puste kiery, brak singla, nie ma zatem mowy o wejściu 3

4 trefle i kolor starszy

5 pytanie

6 trefle i piki

 

 

W

N

E

S

2 1

pas

4

pas

pas

pas

    

 

1 dwukolorówka piki i młodszy

 

 

 

Wszystkie pary WE, niezależnie od otwarcia, jakie padnie (niektórzy gracze W rozpoczną nawet od 1), powinny osiągnąć końcówkę w piki. Obrońcy mają do wzięcia jedynie dwie lewy: kierową i karową, ta pierwsza musi jednak zostać zdjęta natychmiast, inaczej dwa kiery ręki E zostaną zrzucone na trefle.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 11 (WE);

BA – 4 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

5

  

AJ8

AJ8

AQ8

QJ82

  

32

Q976

K74

K943

Q109654

1052

J5

105
   

K7

K43

109632

A76

  

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

 

Standardowa droga do standardowego kontraktu. Przeciwko 3BA (S) gracz W wyjdzie najprawdopodobniej w kiera, rozgrywający tak czy owak ma jednak do wzięcia lew jedenaście, a do oddania tylko dwie (karową oaz na K). Zapis 660 dla NS powinien zatem być w rozdaniu tym rezultatem mniej więcej średnim.

 

 

 

Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 660 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 11 (NS);

– 10 (NS);

– 9 (N!);

BA – 11 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

6

  

43

J87

J873

AJ97

  

KJ9865

A103

KQ95

-

AQ7

K54

A1062

K108
   

102

Q962

4

Q65432

  

W

N

E

S

–

–

1 BA1

pas

2 2

pas

2 BA3

pas

3 4

pas

4 5

pas

5 BA6

pas

6 7

pas

7 8

pas

pas

pas

1 15–17 PC

2 transfer na piki

3 nadwyżkowe przyjęcie transferu: góra otwarcia oraz trzykartowy fit pikowy z dwoma starszymi figurami

4 naturalne, 4+

 

5 fit karowy (czterokartowy, możliwy nawet w pięciokartowy)

6 atutowa na karach

7 jedna starsza figura w karach

8 jeszcze bardziej wyraźnie niż w rozdaniu 3. zawodnik W widzi tu, że gra w rozłożone 4–4 kara może przynieść lewę (a wyjątkowo – nawet dwie) więcej niż gra w rozłożone 6–3 piki, zapowiada więc wielkiego szlema w pierwszy z tych kolorów (oprócz ujawnionych A D i A – E powinien jeszcze mieć po starszej figurze w kierach i treflach, a w ostateczności będzie szansa na przebicie w ręce W dwóch trefli)

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

1 BA1

pas

2 2

pas

2 BA3

pas

3 4

pas

4 5

pas

6 6

pas

7 7

pas

pas

pas

    

1 15–17 PC

2 transfer na piki

3 nadwyżkowe przyjęcie transferu: góra otwarcia oraz trzykartowy fit pikowy z dwoma starszymi figurami

4 naturalne, 4+

5 fit karowy (czterokartowy, możliwy nawet w pięciokartowy)

 

6 renons treflowy, inwit wielkoszlemowy (stałe pary, mające taką możliwość – zgłoszą tę zapowiedź jako Blackwooda wyłączeniowego, czyli pytanie o cztery wartości, z wyłączeniem A – i po wskazaniu przez partnera dwóch wartości W zapowie 7)

7 oczywiście nie mógł to być inwit do pełnego wyłączenia w treflach – na swoją dotychczasową licytację E musi posiadać jakąś figurę w tym kolorze; gracz ten powinien się jednak zorientować, że minimalne wartości partnera na tak silną sekwencję to: K, A oraz K D

 

 

A jeżeli gracz W leniwie zgłosi w drugim okrążeniu (po rebidzie partnera 2BA) splintera 4, zginie szansa na uzgodnienie kar i WE poprzestaną najprawdopodobniej na szlemiku w piki. Wielki szlem w piki zostałby zrealizowany jedynie wówczas, gdyby A znajdował się w ręce tego samego obrońcy, który posiada też D W bądź co najmniej pięć kart w tym ostatnim kolorze (zaszedłby bowiem wówczas przeciwko temu z broniących przymus treflowo-kierowy). Inna możliwość wzięcia przez W trzynastu lew na rozgrywanego przezeń szlemika (szlema) pikowego to oczywiście pierwszy wist A.

 

Minimaks teoretyczny: 7 (WE), 13 lew; 2140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 13 (WE);

– 9 (WE);

– 12 (WE);

BA – 12 (WE).

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

7

  

A862

K42

J75

KQJ

  

Q975

AJ865

6

652

J1043

97

AK98

A43
   

K

Q103

Q10432

10987

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas1

1 2

1 2

pas

1

2

2

pas

pas

pas

1 ze względu na tylko dubla w pikach E nie może dać kontry wywoławczej

2 najczęściej negat

3 alternatywą jest kontra – jako wskazanie kolorów starszych, ręka W jest jednak na taką zapowiedź trochę za słaba

 

 

 

 

W ten czy inny sposób strona WE powinna uzgodnić piki i zagrać częściówkę w ten kolor. Rozgrywający łatwo weźmie osiem lew, a dziewiątej pozbawi go jedynie bardzo precyzyjna obrona. Otóż, aby ograniczyć przeciwnika do ośmiu wziątek, obrońca S musi zawistować przeciwko grze pikowej singlowym królem atu (!), a w drugiej lewie wyjść w trefla. Powiedzmy, że rozgrywający przepuści pierwszą lewę treflową. N powinien wówczas odegrać A, a potem kontynuować treflem. E zabije A, ściągnie A K, zrzucając ze stołu trefla (inaczej odda oczywiste pięć lew), po czym puści wkoło kiera, aby przygotować wyrobienie tego koloru przebitką. Po wzięciu lewy kierowej obrońcy muszą wyjść w trefla bądź w karo, aby skrócić rękę W w momencie, gdy kiery nie są jeszcze wyfortowane. Tylko taka obrona pozwoli stronie NS na wzięciu pięciu lew (a gdyby w piki grał W, N musiałby zaatakować blotką atu itd.), po każdej innej WE, grając w piki, skompletują dziewięć wziątek.

 

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

8

  

Q432

A104

QJ108

J2

  

A8

J876

42

K10875

K105

9532

73

Q964
   

J976

KQ

AK965

A3

 

 

  

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

1

pas

3

pas

4

pas

pas

pas

      

albo:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1 BA1

pas

2

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

      

1 nie jest to otwarcie idealne, można jednak określić je jako dopuszczalne

 

Rozgrywający odda tylko dwie lewy atutowe (naturalne rozegranie pików to blotka do damy, a potem blotka do dziewiątki w ręce). Nawet po pierwszym ataku treflowym gracz N/S będzie miał szansę, aby pozbyć się przegrywającej w tym kolorze na A, powinien więc łatwo skompletować jedenaście wziątek. Zapis 450 dla NS jest zatem teoretycznym minimaksem rozdania, będzie też jak sądzę – bliski jego praktycznej, turniejowej średniej.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (NS);

– 7 (WE);

– 11 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

9

  

A2

K7

K10982

A1097

  

KJ743

A10865

5

QJ

985

J94

QJ43

K54
   

Q106

Q32

A76

8632

  

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA

2 1

pas

2

pas

pas

3 2

pas

pas

pas

      

1 wskazanie kolorów starszych

2 w Naszym Systemie na pewno 5–4, grającym Wspólnym Językiem polecałbym natomiast w tym momencie odzywkę 2BA (5–4), zgłoszenie 3 wskazałoby bowiem rękę w składzie 5–4

 

 

 

 

Strona WE, grając w kiery, jak i w piki, wpadłaby w tym rozdaniu bez jednej (skontrowanie ich kontraktu nie było jednak możliwe), po tak informacyjnej licytacji, jaka miała miejsce, gracz N stanie natomiast przed szansą zrealizowania kontraktu 3. Powiedzmy, że przeciwko tej grze E wyjdzie blotką pik. Rozgrywający wstawi z dziadka 10, a zagranego przez W W pobije w ręce asem. Następnie N musi zagrać stamtąd blotkę karo wkoło, impasując u E damę z waletem – wówczas odda tylko po jednej lewie w każdym z kolorów starszych oraz dwie wziątki atutowe. Po wskazaniu przez W dwukolorówki na starszych (w założeniach niekorzystnych) nie będzie to posunięcie nierealne, powiedzmy jednak, że E przejrzy plan przeciwnika i w pierwszej rundzie kar podstawi się waletem bądź damą. Rozgrywający zabije wówczas na stole asem, po czym zagra blotkę kier do króla w ręce, ściągnie A i odejdzie treflem, wpuszczając obrońcę W na D. I zawodnik ten będzie następnie musiał ściągnąć K oraz A (aby nie stracić lewy na żaden z tych honorów – gdyby bowiem zgrał tylko jeden z nich, to N wyrzuciłby z ręki: na D kiera albo na D pika). A wtedy rozgrywający pozbędzie się z ręki – na D i D dziadka – dwóch blotek karowych, po czym wpuści obrońcę E na K. I ten będzie musiał wyjść w karo, spod pozostałego mu jeszcze honoru – do układu impasowego w ręce N. W ten sposób rozgrywający odda tylko pika, kiera oraz dwa trefle i swój napięty kontrakt 3 zrealizuje.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew, 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

BA – 7 (S!).

 

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

10

  

AJ932

KQ10875

10

5

  

7

J9643

KJ63

AK2

K10654

A

A87

10943
   

Q8

2

Q9542

QJ876

 

  

W

N

E

S

–

–

1

pas1

1 BA2

pas3

2 4

pas

2 BA5

pas

pas

pas

1 po partii wejście 2BA (dwukolorówka na młodszych) nie byłoby krokiem rozsądnym

2 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące; odpowiedź two-over-one 2 z tak słabym kolorem i singlem w kolorze partnera byłaby pewną drogą do przelicytowania karty

3 niektórzy zawodnicy N wejdą 2, z pięciokartowym longerem w kolorze otwarcia przeciwnika byłby to jednak krok więcej niż tylko ryzykowny

4 w Naszym Systemie – naturalne lub nieminimum w składzie zrównoważonym, we Wspólnym Języku – naturalne

5 naturalne, inwitujące, około 11 PC; tyle właśnie ta ręka jest warta (z singlem w kolorze partnera i rachitycznym longerem kierowym)

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

1

pas1

1 BA2

2 (?)3

pas

pas

ktr.4

pas

pas

pas

 

1 po partii wejście 2BA (dwukolorówka na młodszych) nie byłoby krokiem rozsądnym

2 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące; odpowiedź two-over-one 2 z tak słabym kolorem i singlem w kolorze partnera byłaby pewną drogą do przelicytowania karty

3 jak już wspomniałem, niektórzy gracze N na pewno się jednak na wejście 2 zdecydują

4 według standardów licytacji naturalnej – kontra karna

 

Wszystko, co może (teoretycznie rzecz ujmując) zrobić w tym rozdaniu pozostawiona sama sobie strona WE, to wygrać z trudem 2BA (trzy lewy karowe plus K plus A plus A K plus ósma lewa – treflowa – jako efekt wpustki czwartą rundą kar obrońcy S). Znacznie łatwiej będzie obłożyć rozgrywane przez N 2 z kontrą – bez dwóch, czyli za "górala", i zapisać sobie wynik zbliżony do naturalnego.

 

Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

11

  

72

108

J943

AJ1097

  

J9

KQ5

AKQ1065

KQ

843

A964

87

8652
   

AKQ1065

J732

2

43

 

 

  

W

N

E

S

–

–

–

1 1

ktr.2

pas

2

pas

3 3

pas

pas4

pas

1 to otwarcie na szczeblu jednego – mimo obecności w ręce S tylko 10 PC – jest bezdyskusyjne

2 kontra – w intencji gracza W – objaśniająca

3 gdyby W posiadał w kolorach starszych – zamiast mariaszy – asy, poleciłbym mu wywiad bezatutowy 2, teraz jednak do ewentualnej końcówki potrzebuje on od partnera coś więcej aniżeli samo zatrzymanie pikowe, stąd po prostu wskazanie kontry objaśniającej na karach

4 gdyby E – poza posiadaniem A – trzymał też piki, byłby upoważniony do zgłoszenia 3BA

 

I tylko tyle, tzn. 3, strona WE będzie w stanie w rozdaniu tym zrealizować. Przeciwnicy rozpoczną bez wątpienia od zagrania trzy razy w piki. Trzecią rundę pików W przebije 10 (zagranie optymalne), odda więc jeszcze lewy na W oraz A. A w bez atu więcej lew niż strona WE wzięliby jej przeciwnicy (WE – sześć, NS – siedem).

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

12

  

7

AJ108

AJ9653

A7

  

43

97

K10874

KQ42

Q1065

KQ432

Q

863
   

AKJ982

65

2

J1095

  

W

N

E

S

pas

1

1 1

1

pas

2

pas

3 2

pas

pas/4 3

pas

(pas)

(pas)

      

1 wejście wątpliwe, ale w założeniach korzystnych dopuszczalne

2 sześć dobrych pików, inwit

3 mimo singla pik przejęcie zaproszenia partnera jest jak najbardziej możliwe – a to ze względu na posiadanie przez N trzech asów

 

 

 

Myślę, że większość par NS poprzestanie w tym rozdaniu na częściówce, wygranie końcówki pikowej będzie też jednak możliwe. Jeżeli przeciwko tej grze W odda dosyć naturalny wist K, zadanie rozgrywającego stanie się banalne, wystarczy, że zaimpasuje on atuty waletem. Ale nawet po najbardziej nieprzyjemnym dlań ataku karowym S zabije w dziadku asem, zaimpasuje piki waletem, ściągnie A K (zrzucając ze stołu kara), po czym wykona impas kierowy. Obrońca E weźmie lewę na D i będzie kontynuował treflem, aby wytrącić przeciwnikowi dojście do stołu na A (a gdy E nie zagra w trefla, tylko w blotkę kier, S sam wyjdzie potem z ręki W, stawiając obrońcę W przed nieprzyjemnym dylematem). Jeśli wówczas W postawi na W damę albo króla – rozgrywający wyrobi sobie bez trudu trefle w ręce (i odda tylko kiera, pika oraz trefla), jeżeli zaś W nie zostanie przez W pobity, S powtórzy impas kierowy (bądź też ściągnie A i zaekspasuje prawemu obrońcy króla w tym kolorze; od W spadnie bowiem w drugiej rundzie kierów dziewiątka), a potem A dostanie się do dobrej 10 w dziadku (w tym wariancie gry rozgrywający odda kiera i pika oraz jeszcze jednego kiera lub trefla).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (N!);

– 10 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

 

13

  

10853

J852

AQJ63

-

  

J96

A1073

K10

Q874

K742

K4

9874

K63
   

AQ

Q96

52

AJ10952

  

1 sztuczne pytanie; N zadaje je, aby spasować na każdą odpowiedź partnera

2 karta minimalna, trzy kiery

 

Nasz System:

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2

pas

pas1

pas

  

1 2 byłyby sztucznym pytaniem, a rozdanie wygląda na misfitowe, więc trzeba hamować w nim jak najniżej; na swój rebid 2 w tej sekwencji partner ma prawie zawsze sześciokartowego longera treflowego (wyjątek: układ 5–4)

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

2 2

pas

pas

pas

  

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

pas

pas

2

pas

pas1

pas

  

1 rozdanie wygląda na misfitowe, trzeba więc hamować w nim jak najniżej; w tym wypadku pytanie 2 jest dużo bardziej niebezpieczne

 

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

pas

2

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

pas

pas

  

1niektórzy gracze N pewne jednak je zaryzykują (przede wszystkim w celu ewentualnego uzgodnienia koloru starszego)

26, brak singletona (odpowiedź według najpopularniejszego w Polsce schematu)

 

 

Strona NS zagra w tym rozdaniu częściówki: treflowe, kierowe albo bezatutowe, rzadziej karowe. Liczba wziętych lew będzie w dużym stopniu zależała od przyjętych koncepcji rozgrywki i wistu, dokładna analiza wykazuje jednak możliwość zdobycia ośmiu wziątek w trefle, bez atu i piki (!), a dziewięciu – w kara i kiery. Teoretycznym minimaksem rozdania jest więc kontrakt 3 (NS), lew dziewięć. Najczęściej weźmie się je na obustronne przebitki, a po trzykrotnym połączeniu przez obrońców atutów rozgrywający zdoła wyrobić sobie kara bądź trefle.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

14

  

Q6

865

A982

QJ65

  

9874

A943

KJ7

A2

AJ532

Q107

Q5

1043
   

K10

KJ2

10643

K987

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2

pas

pas

pas

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2

pas

pas

2 BA1 (?)

pas

3

3 2

pas

pas

pas

    

1 wskazanie kolorów młodszych; ożywienie licytacji z tą ręką należy wszakże uznać za krok dosyć desperacki

2 świadom obecności na swojej linii dziewięciu atutów E przepycha się w 3

 

Kontrakty 3 bądź 3 strony NS zostałyby już obłożone bez dwóch, przeciwnikom trudno jednak będzie je skontrować (acz nie jest to zupełnie wykluczone). Na ogół jednak gracz S nie będzie ożywiał licytacji, więc WE zagrają spokojne 2. Rozgrywający odda po jednej lewie w każdym z kolorów i pewnie skompletuje dziewięć wziątek.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

15

  

AQ832

J1097

-

A1076

  

J1074

A542

A642

Q

K96

3

KQ109

95432
   

5

KQ86

J8753

KJ8

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

3 3

pas

pas4

pas

  

1 w Naszym Systemie półforsujące (nawet po uprzednim pasie), we Wspólnym Języku nieforsujące

2 5+–4+ (należy dać pierwszeństwo ujawnieniu koloru starszego, stąd rebid 2, a nie 2

3 inwit

4 sam układ to nie wszystko, N ma tylko 11 PC i jeżeli jego partner posiada jedynie cztery kiery, już kontrakt 3 może być trudny do zrealizowania

 

Kontrakt 3 powinien jednak zostać wygrany, na przykład na obustronne przebitki bądź – szczególnie wówczas, gdy przeciwko tej grze W zawistuje A i kierem – poprzez wyrobienie pików (w kolorze tym spada bowiem trzeci król). Co więcej, końcówkę kierową na NS, w której na pewno znajdą się niektóre pary, obkłada wyłącznie pierwszy wist treflowy - i dalsza staranna
obrona, polegająca na karowych skrótach ręki N.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

BA – 6 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

16

  

9

Q54

KQ97642

K6

  

KQ82

1092

1085

Q83

A10643

83

AJ

J952
   

J75

AKJ76

3

A1074

  

W

N

E

S

pas

pas1

1 2

2

2

3 3

pas

4

pas

pas

pas

  

1 ręka za słaba na otwarcie 1 oraz z wielu powodów nieodpowiednia na blokujące otarcie 3

2 trzecia ręka, stąd otwarcie słabsze od normalnego

3 maksymalna karta (w ramach istniejących możliwości) z fitem kierowym (alternatywnie można po prostu zgłosić 4)

 

 

 

 

albo:

Nasz System:

W

N

E

S

pas

1 1

1

2 2

2

3

pas

4

pas

pas

pas

  

1 jak już wspomniałem, otwarcie wątpliwe

2 forsing na jedno okrążenie

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

1 1

1

ktr.2

2 3

3

pas

3 4

pas

4

pas

pas

pas

      

1 jak już wspomniałem, otwarcie wątpliwe

2 kontra sputnik

3 alternatywą jest 1BA jako bilansowe podniesienie do 
2, z czterokartowym fitem pikowym i ręką bez lewy defensywnej należy jednak postawić na natychmiastowe podniesienie koloru partnera (aspekt blokujący

4 forsujące

 

 

Standardowa końcówka w kiery, którą w sierpniowym turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005 powinna osiągnąć zdecydowana większość par NS. Rozgrywający ma do oddania jedynie pika i karo, bez trudu skompletuje zatem jedenaście wziątek. Nawet gdy obrońcy rozpoczną od dwukrotnego zagrania w piki – S przebije na stole, po czym zagra stamtąd K, kontynuację pikową przebije w dziadku, przebije w ręce karo (przekonując się o podziale tego koloru 3–2, zgra D, wróci do ręki A, do końca wyatutuje i K dostanie się na stół – do fort karowych...

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 10 (NS);

– 11 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

17

  

2

AKQ973

Q9

J943

  

K1054

J105

K108

AQ2

AQ876

8

A7632

105
   

J93

642

J54

K876

  

W

N

E

S

–

1

2 1

pas

4 2

pas

pas

pas

1 dwukolorówka piki i młodszy, zazwyczaj słaba albo bardzo silna (wówczas z ręką średnią, powiedzmy 12–16 PC, wchodzi się po prostu 1)

2 czterokartowy fit pikowy oraz fit w drugim kolorze partnera (treflach bądź karach) upoważniają gracza W do bezpośredniego zapowiedzenia końcówki

 

 

 

Kolejna standardowa końcówka, którą powinny osiągnąć w zasadzie wszystkie pary WE. Do wzięcia jest oczywiste jedenaście lew, rozgrywający odda jedynie kiera oraz lewę karową. Rozdanie nie zawiera w sobie żadnych poważniejszych problemów – ani licytacyjnych, ani rozgrywkowych.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 11 (WE);

– 7 (NS);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

 

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

18

  

Q3

J9742

Q7

Q543

  

J10875

8

K42

AJ76

AK94

1053

J93

K98
   

62

AKQ6

A10865

102

  

W

N

E

S

–

–

pas1

1

1

ktr.2

rktr.

2

pas

pas

3 3

pas

4

pas

pas

pas

1 karta nieco za słaba na pierwszoręczne otwarcie

2 kontra sputnik

3 z licytacji przeciwników wynika, że W ma w uzgodnionym przez nich kolorze krótkość, E – w oparciu o własny dziewięciokartowy kolor uzgodniony i pełne wyłączenie kierowe – inwituję więc mocno dograną

 

 

 

Końcówka w piki jest tu kontraktem nieco podlimitowym, mimo to – opierając się na wyłożonych wyżej przesłankach – powinno do niej dojść niemało par WE. Dziesięć lew można tu wziąć na kilka sposobów, choć żaden nie jest wolny od problemów. Jeżeli przeciwko 4 (W) broniący zagrają dwa razy w kiery, rozgrywający dwa razy zaatutuje, a następnie na przykład wyrobi sobie trefle, nawet oddając w tym kolorze lewę na damę graczowi N, a potem na fortę treflową pozbędzie się z ręki E kara (i zagra karo do króla); odda wówczas kiera, trefla i karo. Inny sposób na sukces (po ataku i kontynuacji kierowej) to dwukrotne zaatutowanie, wyeliminowanie kierów i zagranie kara do króla, a potem odejście karem. Broniący wezmą wówczas dwa kara (gdy N wyrzuci na K damę), po czym będą musieli otworzyć trefle, przez co pożegnają się z jakąkolwiek nadzieją na zdobycie w tym kolorze lewy (a rozgrywający odda wtedy jedynie kiera i dwa kara).

W najtrudniejszej sytuacji znajdzie się gracz W – rozgrywający kontrakt 4 – po ataku D, zabitą w ręce królem. Teoretycznie rzecz biorąc, nie obejdzie się wówczas w kolorze treflowym bez tzw. impasu Czekańskiego, polegającego na wyjściu z ręki W. Gdyby bowiem po zabiciu D królem W zagrał "bezpiecznie" blotkę trefl z ręki do dziewiątki na stole – gracz S obłożyłby go, gdyby po wzięciu tej lewy na 10 wyszedł małym kierem (!) – jego partner utrzymałby się wówczas W i kontynuowałby karem, podgrywając obecnego w dziadku waleta. Broniący dostaliby wówczas cztery lewy: treflową, kierową oraz dwie karowe. Jeżeliby jednak po lewie na 10 S zagrał nie blotką, tylko figurą kierową, rozgrywający zrobiłby już swoje, gdyby wykonał w dziadku impas ósemką treflową, zgrał K, przeszedł do ręki przebitką kierową i na A pozbył się ze stołu kara (oddałby wtedy trefla, kiera i karo).

W świetle powyższych rozważań zagranie bezwzględnie zwycięskie, polegające na wyjściu z ręki W i puszczeniu go wkoło (w drugiej lewie, po zabiciu D królem) jawi się jako posunięcie dalekie od abstrakcji (skoro mamy dwukrotnie impasować trefle wysokimi blotkami w dziadku, to z równym powodzeniem rozgrywkę tego koloru możemy rozpocząć od zagrania waletem z ręki). Gdyby bowiem po zabiciu D królem rozgrywający ściągnął A K i bezfinezyjnie wyszedł ze stołu w kiera, S zagrałby optymalnie, dokładając 6 (!). Jego partner wziąłby wówczas lewę na W, po czym podegrałby kara. I aby zrealizować grę, W bezwzględnie musiałby wykonać w treflach impas Czekańskiego.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 6 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

19

  

-

AKJ6

KJ7542

K65

  

AQ643

Q1087

A106

J

1087

9542

983

Q93
   

KJ952

3

Q

A108742

  

W

N

E

S

–

–

–

2 1

pas2

2 BA3

pas

3 4

pas

3 5

pas

3 6

pas

3 BA/5 7

pas

pas

pas

      

1 dwukolorówka Wilkosza

2 słabe kolory i niekorzystne założenia powinny powstrzymać gracza W przed zabraniem głosu w licytacji

3 pytanie

4 trefle i kolor starszy

5 pytanie

6 trefle i piki

7 w turnieju na maksy większość graczy N postawi na 3BA, choć w pewnych okolicznościach – szczególnie przy słabych pikach S – końcówka w trefle mogłaby się okazać lepszym/bezpieczniejszym kontraktem

 

 

W

N

E

S

–

–

–

2 1

pas2

2 BA2

pas

3 3

pas

3 BA/5 7

pas

pas

pas

      

1 dwukolorówka piki i młodszy

2 pytanie

3 piki i trefle

4 w turnieju na maksy większość graczy N postawi na 3BA, choć w pewnych okolicznościach – szczególnie przy słabych pikach S – końcówka w trefle mogłaby się okazać lepszym/bezpieczniejszym kontraktem

 

 

Staranna obrona przeciwko kontraktowi firmowemu powinna ograniczyć rozgrywającego do dziesięciu lew. Najlepiej, gdy E zaatakuje w pika, broniący szybko wezmą wówczas dwie lewy pikowe oraz A. Oczywiście rozgrywający po ściągnięciu K zagra trefla do dziesiątki w dziadku – zarówno ze względu na zasadę ograniczonego wyboru, jak i kwestię bezpieczeństwa komunikacyjnego. Jeżeli zaś przeciwko 3BA (N) E zawistuje w kiera (lub w trefla), wytrącając jedno z dwóch dojąć do ręki N, to W będzie potem musiał przepuścić D, inaczej rozgrywający zdoła skompletować jedenaście (gdy po A prawy obrońca zdejmie też A) bądź nawet dwanaście wziątek.

Dzięki korzystnym rozkładom strona NS może też zrealizować szlemika treflowego, chociaż wyłącznie z ręki S (do oddania tylko A, po ściągnięciu K rozgrywający wyimpasuje obrońcy E damę). 6t (N) położy natomiast – tylko i wyłącznie – pierwszy wist pikowy, skracający rękę N, a następnie – po dostaniu się gracza W do ręki A – kontynuacja A (!!), zmuszająca rękę N do dokonania drugiej przebitki. Po tych dwóch skrótach rozgrywający kontrakt treflowy nie zdoła wyimpasować D, więc będzie musiał oddać na nią lewę.

Wykładany natomiast jest na NS szlemik karowy, i to z obu rąk, wymaga on jednak między innymi podziału atutów 3–3, trudno zatem byłoby go określić mianem kontraktu godnego polecenia.

 

Minimaks teoretyczny: 6 (S!), 12 lew albo 6 (NS), 12 lew; 920 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (S!);

– 12 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (S!);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

20

  

10976

K864

J97

K7

  

AJ

A97

Q1052

A1064

KQ85

J103

A863

52
   

432

Q52

K4

QJ983

  

W

N

E

S

1 BA

pas

2

pas

2

pas

3 BA

pas

pas

pas

    

 

Kolejna standardowa gra końcowa, oczywista do wylicytowania. Rozgrywający jest skazany na skuteczne rozegranie kar (as i blotka ze stołu), bez trudu skompletuje zatem dziewięć wziątek (cztery pikowe, trzy karowe oraz dwa asy w pozostałych kolorach). Co więcej, w praktyce gracz W bez trudu zrobi nadróbkę, dokładna analiza pokazuje bowiem, że dziesiątej lewy pozbawiłby go wyłącznie pierwszy wist K (ponadto po przepuszczeniu N musiałby kontynuować K, a po wzięciu i tej lewy – wyjść treflem) albo K (tu po przepuszczeniu lewy obrońca musiałby następnie zagrać K, a potem 7). Ponieważ taki królewski gambit jest mało realny [przeciwko 3BA (E) – aby pozbawić rozgrywającego nadróbki – wystarczyłby pierwszy wist blotką treflową albo blotką kierową], możemy przyjąć, że standardową liczbą lew wziętych przez zawodnika W na końcówkę bezatutową będzie dziesięć.

A teoretyczne pierwsze wisty – K i K – okazałyby tak skuteczne, gdyż w ich konsekwencji obrońcy – obok zawsze im należnego K – zdołaliby też wziąć lewę kierową oraz dwie treflowe.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 9 (E!);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

21

  

KQ5

Q7

A10762

1042

  

972

K10542

Q8

QJ3

J103

AJ86

4

A9865
   

A864

93

KJ953

K7

  

W

N

E

S

–

pas1

pas

1

1

2 2

3 3

pas

3

4

pas

pas

pas

      

1 tylko 11 PC z drugą damą, zdecydowanie odradzam więc pierwszoręczne otwarcie

2 góra pasa z fitem karowym

3 góra pasa z fitem kierowym

 

 

Powyższa sekwencja to wariant spokojny przewidywanego rozwoju wydarzeń. Strona NS odda dwa kiery oraz A weźmie więc, grając w kara, lew dziesięć. Jej przeciwnicy mogą natomiast zdobyć w kiery tylko osiem wziątek (do oddania trzy piki, karo i trefl), jeśliby więc z rozpędu (lub wcześniej – prewencyjnie) przelicytowali 4 czterema kierami, powinni już zostać skontrowani i obłożeni za 300.

Proszę jednak zwrócić uwagę na fakt, że na NS wychodzą – zupełnie bezproblemowo – 4, na siedmiu atutach (do oddania takie same trzy lewy co na kontrakt karowy). Nie sądzę jednak, aby końcówka ta została zalicytowana na więcej niż kilku stołach sierpniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. Z tego wszakże powodu teoretycznym minimaksem rozdania są kontrakty obronne: 5 (WE) i 5 (WE), z kontrą bez trzech, 500 dla NS.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 8 lew albo 5 (WE) z kontrą, 8 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 8 (WE);

– 10 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

22

  

AQ7543

5

10962

86

  

J86

AK9

KQ4

10954

109

J87642

3

AJ32
   

K2

Q103

AJ875

KQ7

  

W

N

E

S

–

–

pas1

1 BA

pas

4 2

pas

4

pas

pas

pas

  

1 otwarcie słabe 2 lub 2 multi byłoby – z tak słabym longerem i w niekorzystnych założeniach – poważnym nadużyciem

2 teksas na piki; sześć ładnych miltonów, zlokalizowanych w podstawowym longerze, oraz układ 6–4 upoważniają gracza N do przesądzenia końcówki

 

 

 

 

 

Niestety, oprócz asów kierowego i treflowego rozgrywający końcówkę pikową będzie też musiał oddać dwie lewy karowe, wpadnie więc bez jednej. Najczęściej jednak taki kolor jak w tym rozdaniu karowy zostanie wyrobiony z oddaniem obrońcom tylko jednej lewy (a rozgrywka optymalna takiej konfiguracji polega na dwukrotnym zaimpasowaniu brakujących figur), dograna w piki, jest więc w rozdaniu tym kontraktem jak najbardziej prawidłowym, czyli wartym zalicytowania, także w turnieju na maksy.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

23

  

A9872

975

Q72

72

  

54

KQ108643

J3

106

QJ106

-

1064

AQJ953
   

K3

AJ2

AK985

K84

  

W

N

E

S

–

–

–

1 1

2 2

pas3

pas

2 BA

pas

3

pas

3

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

1 w Naszym Systemie można też otworzyć 1

2 blokujące, ze względu na brak bocznego singletona (i popartyjne założenia) W wchodzi 2, a nie 3

3 ręka trochę za słaba na negatywną kontrę (Nasz System, Wspólny Język) bądź nieforsujące 2 (Wspólny Język)

 

 

Przeciwko kontraktowi 3BA (S) W wyjdzie najprawdopodobniej K. E zrzuci karo lub trefla, a rozgrywający zabije w ręce asem i spróbuje wyrobić sobie piki. Niestety, nie uda mu się to (piki dzielą się bowiem 4–2), mimo to dziewięć lew będzie niazagrożone (kier, dwa piki, pięć kar oraz wziątka na K).

Tytuł teoretycznego minimaksa rozdania należy się jednak kontraktowi 4 (N!), rozgrywający jest bowiem wówczas w stanie ograniczyć swoje przegrywające o dwóch pików i A. Natomiast kontrakt 4 (S) mógłby zostać położony – tylko i wyłącznie – po pierwszym wiście figurą kierową, na którą E zrzuciłby karo. Rozgrywający zabiłby w ręce A, po czym zagrałby trzy razy w piki. Po wzięciu pierwszej z należnych mu dwóch lew atutowych obrońca E musiałby wyjść treflem różnym od asa (!), którego S zabiłby w ręce królem. Potem, kiedy E po raz drugi dostałby się do ręki pikiem (np. przebijając nim trzecią rundę kar), kontynuowałby małym treflem (!). Jego partner doszedłby wówczas 10 i ściągnąłby kładącą kontrakt 4 (S) wziątkę kierową. Tak przynajmniej mogłoby się potoczyć to rozdanie teoretycznie, czyli w widne karty...

 

Minimaks teoretyczny: 4 (N!), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (N!);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

– 10 (N!);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

24

  

Q862

K753

1074

82

  

J7

982

Q986

K1053

AK1093

Q1064

A

QJ7
   

54

AJ

KJ532

A964

  

W

N

E

S

pas

pas

1

pas1

1 BA2

pas

2

pas

2 3

pas

2 BA4

pas

pas

pas

    

1 zbyt słaby kolor na wejście do licytacji

2 w Naszym Systemie półforsujące (nawet po uprzednim pasie), we Wspólnym Języku nieforsujące

3 negatywny wybór koloru

4 16–17 PC, inwit; E nie zgłasza opisowych 3, gdyż położyłby w ten sposób nacisk na singla karowego, a ten jest w tym wypadku asem (ponadto zostałaby wówczas przekroczona strefa 2BA, być może ostatniego wychodzącego na linii WE kontraktu)

 

Strona WE będzie w rozdaniu tym grać częściówki pikowe bądź bezatutowe. Rozkłady są dla niej bardzo korzystne, oba te kontrakty powinny więc zakończyć się wzięciem dziewięciu lew. Znaczy to, że na WE możliwe jest zrealizowanie mocno podlimitowych 3BA. Wystarczy, że W dostanie się do ręki treflem i wyjdzie stamtąd W – na impas, a następnie manewr ten powtórzy. Rozgrywający weźmie wówczas pięć pików oraz cztery lewy w kolorach młodszych. A obrońcy będą w stanie zdjąć jedynie dwa kiery (kolor ten jest bowiem w ich rękach zablokowany), A oraz K. Mimo to licytowania takich kontraktów firmowych nikomu nie polecam...

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (N!);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25

  

AK1072

QJ98

K

J96

  

84

76532

854

AK7

J953

K

A962

Q1085
   

Q6

A104

QJ1073

432

  

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

2 /2 BA2

pas

pas

pas

  

1w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

2 2 to negatywny wybór koloru, za tą odzywką przemawiają figury w kolorach starszych (longerach partnera), zapowiedź 2BA natomiast, przyrzekająca 10–11 PC, dobrze odda siłę ręki S (wprawdzie gracz ten ma tylko 9 PC, ponadto posiada jednak pięciokartowego longera karowego z sekwensem)

 

 

 

W rozdaniu tym pary NS rozgrywać będą częściówki – na ogół pikowe, rzadziej bezatutowe, niektóre zapędzą się też do 3BA. Teoretycznym pułapem możliwości strony NS jest jednak osiem lew – tak w piki (do oddania trzy trefle, A oraz lewa atutowa), jak i w bez atu (do wzięcia trzy piki, cztery kiery i karo, a do oddania cztery trefle oraz A). Gwoli ścisłości, NS mogą też wziąć osiem lew, grając w kiery (oddając trzy trefle, karo oraz lewę atutową).

 

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26

  

KQ

J8642

6

AKQ97

  

A10972

AK9

73

J52

J865

105

AJ542

108
   

43

Q73

KQ1098

643

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

2 1 (?)

pas

3

pas

pas

pas

  

1 dwukolorówka kiery i młodszy, oczywiście jeżeli system pozwala na zgłoszenie takiej zapowiedzi z aktualną siłą (na ogół bowiem stosuje się tę konwencję z kartą słabą bądź bardzo silną); jeśli nie pozwala, graczowi N pozostaje wejść 2 (choć z tak słabym kolorem strach!) bądź – i takie rozwiązanie wówczas polecam – 2 ( przede wszystkim siła koloru!)

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

2 1

3 2

pas

pas

pas

pas

  

1 dwukolorówka kiery i młodszy, oczywiście jeżeli system pozwala na zgłoszenie takiej zapowiedzi z aktualną siłą (na ogół bowiem stosuje się tę konwencję z kartą słabą bądź bardzo silną); jeśli nie graczowi N pozostaje wejść 2 (choć z tak słabym kolorem strach!) bądź – i takie rozwiązanie wówczas polecam – 2 (przede wszystkim siła koloru!)

 

2 teraz albo na pozycji re-open, po spodziewanych 3/3 e-S-a

 

 

Bez wątpienia zawodnicy NS spróbują zagrać 3 (które na przebitce kierowej zostałyby obłożone bez jednej) bądź 3 (także bez jednej, żaden z tych kontraktów nie jest wszakże łatwy do skontrowania), na niektórych stołach przeciwnicy przelicytują ich jednak na pewno trzema pikami (a ściśle mówiąc, uczyni to gracz E, posiadający czterokartowy fit w kolorze, którym jego partner otworzył licytację; z drugiej strony E ma tylko sześć miltonów, a W dał otwarcie na trzeciej ręce). Ale kontrakt ten zostanie zrealizowany tylko wówczas, gdy rozgrywający pociągnie asa atu z góry. Tymczasem prawidłowe rozwiązanie takiego koloru, zwłaszcza po wskazaniu przez N ręki dwukolorowej, to podwójny impas. A że W dysponuje też bezproblemowym dostępem do stołu 
(A oraz przebitkami kierową i treflową, które zresztą wykonać musi), nic nie będzie stało na przeszkodzie, aby piki dwukrotnie zaimpasować. Akurat będzie to jednak pechowo równoznaczne z wpadką na kontrakt 3 bez jednej. Patrząc na problem z tego punktu widzenia, lepiej będzie, jeśli E puści do gry 3 bądź 3 (wspomniałem już zresztą, że jego przepych w 3 to krok w najlepszym wypadku wątpliwy), parze WE łatwiej będzie wówczas przyjąć zapis na swoją stronę.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

27

  

K1085

KQJ103

J

KQ4

  

AQJ93

876

A8

1093

2

A

Q10932

AJ8765
   

764

9542

K7654

2

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

2

3 1

3

pas

pas

4 2

pas

5

pas

pas

pas

1 naturalne, forsing; gdyby E zgłosił w zamian negatywną kontrę, mógłby później napotkać poważne problemy ze sprzedaniem swojego układu i siły pozwalającej na przesądzenie końcówki

2 naturalne, silna sugestia składu 6–5

 

 

 

 

Tym razem, aby zrealizować kontrakt, rozgrywający będzie musiał wykonać w treflach impas. Sytuacja gracza E nie będzie jednak łatwa, przecież jego zadaniem – poza rozegraniem atutów – będzie też takie rozwiązanie kar, aby w kolorze tym oddać tylko jedną lewę. Przeciwko 5 (E) padnie wist kierowy. Rozgrywający zabije go asem, po czym zagra karo do asa (w pierwszej kolejności, jak najbardziej słusznie, skupi się bowiem na wyrobieniu koloru bocznego). Od N spadnie wówczas W. W tym momencie problem karowy znacznie się uprości, pojawi się też statystyczna przesłanka co do rozegrania trefli (N ma krótkie kara, a więc dłuższe od swojego partnera trefle). Z drugiej strony, zagranie teraz na impas treflowy będzie grozić tym, że S weźmie lewę na singlową (drugą) figurę atutową, po czym ściągnie K i będzie kontynuował karem, które jego partner nadbije swoją figurą treflową. Rozgrywający znajdzie się zatem w sytuacji nie do pozazdroszczenia i końcówki treflowe będą zarówno realizowane, jak i przegrywane.

Oczywiście, na pewno nie wszystkie pary NS osiągną dograną, a z wygraniem kontraktu 4 nie powinno już być żadnych problemów.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28

  

A8

AJ642

98

7432

  

KJ9

Q9853

10652

5

10632

K10

J3

J10986
   

Q754

7

AKQ74

AKQ

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

3 2

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 5+–4, forsing do dogranej

2 czwarty kolor, tu jako pytanie o trzy kiery (w pierwszej kolejności) i zatrzymanie treflowe; rebid 
3 powinien przyrzekać sześć kart w tym kolorze (także po uprzednim pasie, mimo że N nie skorzystał z możliwości otwarcia licytacji słabymi 2 bądź 2 multi)

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

1

pas

1 1

pas

2

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

 

 

1 co najmniej cztery piki, forsing

 

 

 

 

Do kontraktu firmowego powinna w rozdaniu tym dojść w zasadzie każda para NS. Z jego realizacją też nie będzie większych problemów – w najczęstszym wariancie rozwoju wydarzeń rozgrywający ściągnie A K D, a potem, po ujawnieniu się podziału kar 4–2, odda obrońcy W lewę w tym kolorze. Na dziewięć wziątek gracza S złożą się wówczas cztery kara, trzy trefle oraz asy kierowy i pikowy. Oczywiście, potem rozgrywający sprawdzi też trefle, ze względu na podział tego koloru 4–2 będzie wszakże musiał obyć się bez nadróbki.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew ; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 11 (S!);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

29

  

A10972

K5

AJ965

A

  

6

QJ93

K2

KJ10753

QJ43

8742

10

9642
   

K85

A106

Q8743

Q8

  

1 półforsujące

2 w kontekście uprzedniej odpowiedzi

Nasz System:

W

N

E

S

–

1

pas

2

pas

3 1

pas

4 2

pas

pas

pas

  

1 5–4+, nadwyżka

2 fit pikowy, ręka minimalna

 

albo:

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

3 2

pas

4

pas

pas

pas

      

 1BA – 10–11 PC w składzie zrównoważonym z trzykartowym fitem pikowym (odpowiedź 2BA na otwarcie 
1 byłaby inwitem do dogranej z czterokartowym fitem pikowym bądź z fitem trzykartowym, ale z bocznym singletonem)

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

1

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

4 3

pas

4 4

pas

4 5

5 6

pas

5 7

pas

5 8

pas

pas

pas

1 co najmniej inwit do dogranej z fitem pikowym, w strefie inwitu układ karty nieokreślony

2 4+, przesądzenie dogranej

3 co najmniej czterokartowy fit karowy

4 cue-bid

5 gracza S nie stać na to, aby samodzielnie wyjść z licytacją na szczebel pięciu

6, 7 cue-bidy

 

8 po dowiedzeniu się, że S nie ma K – N hamuje w 5 (z K D, A i D S powinien dołożyć szlemika)

 

Wprawdzie w rozdaniu tym wychodzi zarówno szlemik karowy (na impasie króla atu), jak i pikowy (ten wymaga ponadto wyłapania czterech pików w ręce E, co jest rozgrywką daleką od naturalnej), nie są to jednak (szczególnie ten drugi) kontakty idealne. Myślę wszakże, że kilka/kilkanaście par NS znajdzie się w bezproblemowych rozgrywkowo 6. W protokole dominować będą jednak zapisy 650 dla NS – za zrealizowane z nadróbką końcówki pikowe (rozgrywający odda dwie lewy atutowe).

Dosyć abstrakcyjny jest teoretyczny minimaks tego rozdania: ponieważ można tu wygrać szlemika pikowego, można też obronić go szlemem treflowym, z kontrą bez pięciu, za 1400 (dla NS).

 

Minimaks teoretyczny: 7 (WE) z kontrą, 8 lew; 1400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 12 (NS);

– 7 (S!);

– 12 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

30

  

J543

8

KQ84

AJ65

  

AK

QJ1075

732

Q87

Q86

A943

AJ5

K104
   

10972

K62

1096

932

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

ktr.

2

pas

4

pas

pas

pas

 

Kolejna w dzisiejszym turnieju indywidualnym KMP 2005 oczywista końcówka. Przeciwko tej grze N wyjdzie zapewne K, więc rozgrywający (także po każdym innym ataku) odda trzy lewy: karową, treflową oraz kierową.

Teoretycznie rzecz biorąc, dziesięć lew mogliby też wziąć łowcy maksów, grający w tym rozdaniu w bez atu (końcówkę). Pierwszy wist K musiałby jednak zostać przepuszczony, kontynuacja karowa wzięta w ręce E waletem, po czym koniecznie należałoby zagrać w trefle: do damy u W bądź do dziesiątki u E – aby wziąć lewę treflową, a dopiero potem przerzucić się na kiery (rozgrywający zdobyłby wówczas trzy piki, dwa kara, trefla oraz cztery kiery). Gdyby natomiast W (czy E) zagrał w kiery przed treflami, to S dostałby się do ręki K i kontynuowałby karem, potem więc jego partner mógłby zabić asem pierwszą rundę trefli i ściągnąć fortę karową (broniący wzięliby wtedy dwa kara, kiera i trefla).

 

Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 10 (WE);

– 8 (WE);

BA – 10 (WE).

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

31

  

A

QJ87

K1086

AQ96

  

983

6532

A9

KJ73

K10742

A10

74

8542
   

QJ65

K94

QJ532

10

  

 

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

1

2 1

pas

3 2

pas

3 BA3

pas

pas

pas

  

1 co najmniej bilansowe podniesienie do 3 (S nie zgłasza bez atu ze względu na singla treflowego)

2 przesądzenie końcówki, krótkość pikowa

3 S może liczyć na dwa zatrzymania w pikach

 

 

 

 

Rozgrywający wyrobi sobie kara i łatwo skompletuje dziesięć lew. A obrońcy wezmą jedynie A, K oraz A. Na linii NS jest również do bezproblemowego wygrania końcówka karowa.

 

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 11 (NS);

– 10 (NS);

– 8 (NS);

BA –10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

32

  

K2

K103

AK2

AQ742

  

J1093

A542

93

985

AQ765

Q9

1074

K63
   

84

J876

QJ865

J10

  

Nasz System:

W

N

E

S

pas

1

1

pas

2

ktr.

pas

3 / 3

pas

pas

pas

  

Strona WE na pewno dolicytuje się do 2, który to kontrakt zostałby zresztą bezproblemowo zrealizowany. Otwierający jednak 2 wywoławczo skontruje i los rozdania znajdzie się w rękach jego partnera. Jeżeli S odpowie wówczas 3, zrealizuje tę grę, oddając przeciwnikom jedynie dwa piki, K oraz A (chociaż gdyby po zdjęciu przez broniących dwóch lew pikowych W kontynuował blotką kierową – rozgrywający, aby osiągnąć sukces, musiałby zadysponować ze stołu króla). Natomiast gdy gracz S, licząc na cztery kiery w ręce partnera, w odpowiedzi na jego wywoławczą kontrę zalicytuje 3, kontrakt ten zostanie już przegrany bez jednej, trzeba będzie bowiem oddać dwa piki, K oraz dwie lewy atutowe.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (N!);

– 8 (WE);

BA – 7 (N!).

 

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33

  

Q10

Q109764

K76

J8

  

43

85

AJ108

A10732

87652

K

53

Q9654
   

AKJ9

AJ32

Q942

K

 

 

  

W

N

E

S

–

2 1

pas

4

pas

pas

pas

  

1 słabe dwa

 

W

N

E

S

–

2 1

pas

4 2

pas

4 3

pas

4

pas

pas

pas

  

1 multi

2 partnerze, zalicytuj kolor swojego longera transferem (chodzi o ustawienie ostatecznego kontraktu z silniejszej ręki S)

3 transfer na kiery

 

 

Obrońcy mają do ściągnięcia jedynie dwa asy, z odebraniem treflowego nie wolno im wszakże ani chwili zwlekać. W przeciwnym razie oba trefle ręki N wylecą bowiem na piki. Na przykład gdyby przeciwko 4 (N) E wyszedł w karo, jego partner musiałby zabić tę lewę asem i od razu ściągnąć A. Dołożenie w pierwszej lewie przez W 10 sprawiłoby bowiem, iż rozgrywający pobiłby ją K w ręce, po czym wyatutowałby i na piki pozbyłby się z ręki dwóch kar. Wygrałby zatem nielicytowanego szlemika, co zapewniłoby mu znakomitą notę turniejową

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew, 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (NS);

– 11 (NS);

– 6 (NS, WE!);

BA – 7 (NS).

 

 

 
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33