Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
1 |
|
A52
KJ
9543
Q1053
|
|
Q1087
A102
J106
AJ6
|

|
J963
Q75
A87
982
|
|
|
K4
98643
KQ2
K74
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 1 |
pas |
1 BA2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 słabe kiery i tylko 11 PC, ale na trzeciej ręce,
i to przed partią, otwarcie jak najbardziej dopuszczalne
2 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym
Języku nieforsujące
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 1 |
ktr.2 |
pas3 |
1 pp |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 słabe kiery i tylko 11 PC, ale na trzeciej ręce,
i to przed partią, otwarcie jak najbardziej dopuszczalne
2 kontra wywoławcza, z tą kartą
zapowiedź dosyć wątpliwa
3 bezpośrednie 1BA oznaczałoby bilansowe
podniesienie do 2cc z fitem w tym kolorze
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 1 |
ktr.2 |
pas3 |
1 pp |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1 słabe kiery i tylko 11 PC, ale na trzeciej ręce,
i to przed partią, otwarcie jak najbardziej dopuszczalne
2 kontra wywoławcza, z tą kartą
zapowiedź dosyć wątpliwa
3 bezpośrednie 1BA oznaczałoby bilansowe
podniesienie do 2cc z fitem w tym kolorze
Najbardziej prawdopodobnym kontraktem będzie w tym
rozdaniu skromne 1BA (N). Przeciwko tej grze obrońca E
wyjdzie 3. Jeżeli N rozegra w sposób naturalny kolory młodsze
(kara dwukrotnie blotkami do mariasza, a trefle blotką do króla, a
potem blotką do dziesiątki w ręce – na impas waleta), będzie miał
osiem lew. Konieczne będzie jednak też trafienie palcówki kierowej
(tzn. wstawienie z ręki N króla) – aby w końcowej fazie
rozgrywki dostać się do ręki. Przeciwnicy wezmą wówczas jedynie
dwie forty pikowe oraz trzy asy w pozostałych kolorach, rozgrywający
zapisze sobie więc cenne 120 punktów.
Jeśli zaś gracze E przepchną się w 2 ,
powinni oddać dwie lewy atutowe, kiera, dwa kara oraz dwa trefle, czyli
wpaść bez dwóch. Stronie NS szalenie trudno będzie jednak
kontrakt ten skontrować, a wówczas zapisze sobie jedynie 100 punktów.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 7 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
2 |
|
AJ
72
8543
AK952
|
|
873
AK9864
J10
106
|

|
K54
J
AK62
QJ874
|
|
|
Q10962
Q1053
Q97
3
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1 układ 5+–4+ w
kolorach młodszych, bez określenia, który z nich jest ewentualnie dłuższy
To również powinna być gra dosyć popularna.
Przeciwko 2 (W) obrońca N wyjdzie A, a potem
najprawdopodobniej zagra A i pikiem. Rozgrywający powinien wówczas
zabić K w dziadku, ściągnąć A K i zagrać w trefle. Ponieważ
S nie ma innego, poza atutowym, dojścia do ręki, W zdoła
wyrzucić przegrywającego pika na trefla. Potem odda więc jeszcze
tylko dwie wziątki atutowe i zrobi swoje.
Można też zagrać ze stołu W – z zamiarem
puszczenia go wkoło – i ograniczyć w ten sposób przegrywające w
kolorze atutowym do jednej. A jeżeli z jakichś powodów broniący S
nie postawi na W damy, to rozgrywający może nawet dołożyć z ręki
blotkę i zdobyć w ten sposób nadróbkę (na kontrakt 2 ), czyli
bezcenną dziewiątą wziątkę.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 6 (NS, WE!);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
3 |
|
KQ86
95
10532
1097
|
|
A1094
J8
A764
A82
|

|
532
KQ1062
KJ8
43
|
|
|
J7
A743
Q9
KQJ65
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas1 |
1 |
1 |
pas |
1 BA/2 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1 ze względu na tylko dubla w kierach nie można
dać wywoławczej kontry
2 ręka graniczna pomiędzy 1BA (które powinno
przyrzekać 8–12 PC) a 2BA (12–15 PC)
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas2 |
pas |
pas3 |
|
1 precision
2 nie można dać kontry wywoławczej ze
względu na tylko dubletona w kierach
3 trudna sytuacja – E chciałby zgłosić
2 , ale obawia się, że bardzo często doprowadzi to do
przelicytowania karty
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas2 |
pas |
2 |
pas |
2BA/3BA3 |
pas |
pas |
pas |
1 precision
2 nie można dać kontry wywoławczej ze
względu na tylko dubletona w kierach
3 znów karta graniczna pomiędzy 2BA a 3BA; jeżeli
wszakże W weźmie po uwagę fakt, iż partner wznowił licytację
na pozycji re-open, powinien zadowolić się zgłoszeniem 2BA (a E
potraktować tę zapowiedź jako bardzo silny inwit)
Przeciwko 3BA (W) N wyjdzie rzecz jasna
we wskazane przez partnera trefle (naturalnym otwarciem 2 w systemie Wspólny
Język) i kontrakt ten zostanie bezwzględnie położony. Gracz S
dostanie się bowiem do ręki A i ściągnie swoje wszystkie trefle.
Częściówka 2BA (WE) jest natomiast nie do położenia – W
weźmie na pewno trefla, cztery kiery, dwa kara i pika. A tam, gdzie nie
padnie wist treflowy (po otwarciu e-S-a 1 – w Naszym
Systemie – jego partner może później zaatakować przeciwko
kontraktowi przeciwników pikiem albo karem), rozgrywający dostanie
szansę na skompletowanie dziewięciu wziątek. Będzie tylko musiał
zagrać kara z góry, a nie na impas damy. I tak najprawdopodobniej postąpi,
zwłaszcza gdy będzie grał 1/2BA, nieudany impas karowy musiałby
bowiem zostać wykonany w kierunku niebezpiecznego przeciwnika S,
tj. posiadacza wyrobionych trefli (zakładamy, że po dostaniu się do ręki
na A S zagra w trefle).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9
lew; 140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (WE);
BA – 8 (WE).
Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
4 |
|
AK10872
96
K
10862
|
|
J6
A72
J864
J754
|

|
Q954
K1084
A102
K3
|
|
|
3
QJ53
Q9753
AQ9
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
2 1 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 słabe dwa
W |
N |
E |
S |
pas |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
pas3 |
pas |
|
1 multi
2 do koloru partnera
3 piki
Zdecydowana większość par NS uczestniczących
w pierwszym w tym roku turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski
powinna w rozdaniu tym zatrzymać się w kontrakcie 2 , różnić się
one będą jedynie ręką rozgrywającego. Tak czy owak, gra zostanie
zrealizowana; rozgrywający odda bowiem tylko dwie lewy atutowe, dwa
kiery oraz karo. Nawet po wiście treflowym S(N) zagra
natychmiast w kara i postawi obrońców przed następującym dylematem:
albo ściągną oni dwa kiery, a wtedy zostaną wyrzucone z ręki N
dwa trefle, albo nie uczynią tego, a wówczas na D wyleci z ręki N
jeden kier i rozgrywający odda tylko karo, kiera, dwa piki i trefla).
Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 110
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 7 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 8 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
5 |
|
102
KQ106
K9
J10942
|
|
AQJ8
A32
Q863
Q3
|

|
743
987
A72
AK86
|
|
|
K965
J54
J1054
75
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas1 |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 według klasycznych wymogów, 11 PC w składzie
zrównoważonym to za mało na pierwszoręczne otwarcie, w tym wypadku są
to jednak znakomite miltony, tzn. as i as z królem (a poza tym w
dzisiejszym, nowoczesnym świecie mało kto przestrzega klasycznych
wymogów)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
I w tym wypadku kontrakty będą się różnić
jedynie ręką, z której będą rozgrywane. Jeżeli przeciwko 3BA (E)
S wyjdzie blotką karową, ułatwi w ten sposób nieco rozgrywającemu
zwycięskie rozwiązanie tego koloru. E doda bowiem z dziadka
blotkę, a potem zabije wstawioną przez N na trzeciej ręce 9
asem, następnie zaś może wykazać się table presence i odważyć
na zagranie 7 wkoło (choć nadal, gdyby N posiadał 10 9
sec, zwycięskie byłoby wstawienie ze stołu D, grozi bowiem odwrót
kierowy – w kolor, w którym rozgrywający ma tylko jedno zatrzymanie;
chodzi mu zatem o wyrobienie dodatkowej wziątki karowej ze stratą co
najwyżej jednego tempa). Zdobędzie wówczas dwie lewy w tym kolorze, a
ponadto trzy piki (po impasie króla), trzy trefle i kiera; zrobi zatem
swoje.
W jeszcze trudniejszej sytuacji znajdzie się
rozgrywający W, który otrzyma pierwszy wist W, a może nawet
K. Ponieważ i on weźmie tylko trzy lewy pikowe ( K leży pod
impasem, ale kolor ten nie dzieli się 3–3) – to aby zrealizować
kontrakt, będzie musiał zagrać na drugiego króla karo (u N).
Ponieważ grozić będzie mu otwarcie kierów, rozgrywający nie będzie
mógł pozwolić sobie na bezpieczne rozegranie kar (aby zmaksymalizować
szansę na zdobycie w tym kolorze dwóch wziątek): blotką wkoło, a
potem asem i blotką do damy. Końcówki 3BA (W) będą zatem często
przegrywane.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (W!);
– 9 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
6 |
|
Q8432
94
3
109854
|
|
AJ1097
AK6
K986
3
|

|
K
QJ1087
Q104
QJ72
|
|
|
65
532
AJ752
AK6
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
1 |
pas |
2 1 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1 naturalne, 5+ , nieforsujące
Ta końcówka będzie osiągana masowo, co najwyżej
niektóre pary WE zagrają ją w bez atu (będzie to posunięcie
trudne do wykonania, ale skuteczne, wezmą bowiem wówczas dziesięć
lew – tyle samo, ile wielu grających w kiery; ponadto ani przez
moment nie będą zagrożeni wpadką). Przeciwko 4 (E) obrońca
S zaatakuje A. Jeżeli ściągnie on następnie A i będzie
kontynuował karem – do przebitki, ograniczy rozgrywającego do dziesięciu
lew. Po innej kontynuacji E zdobędzie nadróbkę, nie będzie
miał bowiem żadnych problemów z zaimpasowaniem otwierającemu W
– po dwukrotnym zaatutowaniu (aby zachować kontrolę treflową w
stole). A potem albo przebije w dziadku trefla, albo zaekspasuje e-N-owi
D (gdy S po zabiciu D asem zagra trzeci raz w kiery). Będzie
też mógł zaeskpasować e-S-owi K, ostatnią blotkę trefl z
ręki wyrzucić na A, wyatutować i wyjść z ręki D. A potem
zaimpasować waleta w tym kolorze. I to będzie najpewniejsza droga do
jedenastu lew...
Oczywiście, niezbyt realny wist A i kontynuacja
małym karem ograniczyłyby rozgrywajacego do lew dziewięciu, tzn. położyłyby
końcowkę kierową bez jednej. N bowiem dokonałby w drugiej
lewie przebitki, a potem dopuściłby partnera treflem i przebiłby
kolejne karo... Ten, kto potrafi tak zawistować, mogłby nawet te 4
skontrować – jeżeli rzecz jasna byłby ponadto pewiem, że po takiej
kontrze przeciwnicy nie poprawią się na 4BA...
Na WE bowiem można zawsze wziąć dziesięć
lew w bez atu, złoży się na nie pięć kierów, trzy kara (po impasie
waleta w ręce S) i dwa piki.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 630
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 9 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (WE);
BA – 10 (WE).
Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
7 |
|
A106
K1032
QJ9
AK5
|
|
KQ
9764
A108642
Q
|

|
85
AQJ8
5
J108642
|
|
|
J97432
5
K73
973
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas1 |
1 BA |
pas |
2 2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 pogranicze otwarcia 1 , ale jedynie
pogranicze
2 transfer na piki
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 |
1 BA |
2 1 |
2 2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 naturalne, nieforsujące
2 naturalne, nieforsujące
Na zdecydowanej większości stołów styczniowego
turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008 pary NS
utrzymają się w kontrakcie 2 . Jedynym wistem ograniczającym
rozgrywającego do ośmiu wziątek jest 5 (ze strony E; lub
A i blotka karo ze strony W). W zabije wówczas asem i
pośle karo do przebitki, a po jej dokonaniu E odejdzie pikiem
albo małym treflem. Potem rozgrywający będzie jeszcze musiał oddać
trzy lewy: pikową, kierową i treflową, zrobi zatem tylko swoje. Bez
wzięcia przez broniących przebitki karowej gra zostanie natomiast
zrealizowana z nadróbką.
Teoretycznie rzecz biorąc, wyższy kontrakt może tu
wygrać nieco słabsza honorowo (19 PC : 21 PC) strona przeciwna (WE);
są nim 3 . W rzeczywistości najczęściej żaden z graczy WE w
ogóle nie wejdzie jednak do licytacji...
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew, 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
8 |
|
1097
AKJ932
KJ84
-
|
|
K62
-
AQ762
109875
|

|
QJ53
Q1065
105
J63
|
|
|
A84
874
93
AKQ42
|
|
W |
N |
E |
S |
pas1 |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
1 przeciwwskazaniem do otwarcia 2BA (dwukolorówka
na młodszych) są trzy piki, i to niezłej jakości
2 można by w tym momencie uzgodnić forsująco
kiery odzywką 3 , za taką zapowiedzią powinna się jednak raczej
kryć przynajmniej lekko układowa ręka treflowo-kierowa; ponadto w tym
wypadku S myśli jeszcze poważnie o grze 3BA
3 6 –4
albo:
W |
N |
E |
S |
2 BA1 |
3 |
pas |
4 2 |
pas |
4 3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 dwukolorówka na młodszych – jeżeli W
mimo wszystko zdecyduje się na taką zapowiedź
2 cuebid, uzgodnienie kierów
3 negatywne, ręka minimalna, spalone wartości
w partnerowych treflach
Końcówka w kiery będzie w tym rozdaniu kontraktem
standardowym, niektóre pary NS mogą jednak przekroczyć swoją
granicę bezpieczeństwa i wspiąć się na szczebel pięciu. A to –
przy aktualnym rozkładzie – będzie już za wysoko. Przeciwko 4 (N)
obrońca E wyjdzie najprawdopodobniej 10, a jego partner
zabije tę lewę asem i powtórzy karem albo odwróci treflem. Oczywiście,
najgroźniejszy dla rozgrywającego byłby atak pikowy i taki właśnie
padnie tam, gdzie zawodnik W na pierwszej ręce spasuje. N
musi wówczas zabić na stole asem, zgrać A K i wyrzuć na nie z ręki
oba przegrywające piki, a potem wyjść w karo. Oczywiście nie będzie
żadnych problemów z trafieniem kar i przebiciem jednej karty tego
koloru w dziadku, rozgrywający odda zatem jedynie A i dwie wziątki
atutowe. Zrobi więc swoje, jeżeli tylko nie wspiął się na szczebel
pięciu (czy, nie daj Boże, sześciu).
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
9 |
|
J10953
J10975
109
2
|
|
6
AK82
QJ753
J76
|

|
AQ42
Q63
K8
AK105
|
|
|
K87
4
A642
Q9843
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 BA |
pas |
3 2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 BA4 |
pas |
pas |
pas |
1 tylko układ, brak siły, nie ma więc mowy o
otwarciu dwukolorowym
2 5+–4+ w kolorach
czerwonych
3 trzy kiery
4 jak widać, graczowi W nie chodziło o
uzgodnienie rozłożonych 5–3 kierów, zatem, licytując jak wyżej,
wskazał nadwyżkę honorową (około 11 PC); ze słabszą kartą podniósłby
bowiem bezpośrednio partnerowe 2BA do 3BA (chyba że miałby duży układ
i poszukiwałby końcówki w kolor)
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 tylko układ, brak siły, nie ma więc mowy o
otwarciu dwukolorowym
2 odwrotka
3 cztery kiery, tu: 10–11 PC
3BA (E) zostaną zagrane na zdecydowanej większości
stołów i rozgrywający łatwo wezmą jedenaście lew. W karach spadają
bowiem 10 9 sec, rozgrywający oddadzą zatem jedynie lewy na A i
D. A wezmą: pięć kar, trzy kiery, trzy trefle i pika. Nawet jednak
pierwszy wist blotką treflową nie powinien dać graczom E lew
dwunastu, potem bowiem nie zdołają oni ustawić pikowo-treflowego
przymusu, jako że oba zatrzymania (u S) leżą za groźbami (w ręce
E).
Znacznie trudniejsze byłoby wzięcie jedenastu lew z
ręki W, gdyby N wyszedł W. Rozgrywający musiałby wówczas
zabić pierwszą lewę A, potem wyrobić sobie kara, a w końcówce
– wpuścić obrońcę S pikiem, na króla w tym kolorze, i
wymusić odeń wyjście spod D.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew, 660
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 11 (E!);
– 10 (WE);
– 8 (WE);
BA – 11 (WE).
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
10 |
|
Q
973
A73
QJ8432
|
|
K854
KQ8
KJ542
6
|

|
AJ2
AJ652
Q86
A5
|
|
|
109763
104
109
K1097
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 3 |
pas |
4 4 |
pas |
4 5 |
pas |
4 BA6 |
pas |
5 7 |
pas |
6 |
pas |
pas |
pas |
1 nadwyżka honorowa, modelowo układ 5 332
2 zachęcające uzgodnienie kierów
3 cuebid, akceptacja szlemikowych intencji
partnera
4 cuebid
5 odzywka typu last train, a dla niegrających
tą konwencją – fałszywy cuebid; D to po tej sekwencji wartość
bezcenna, E nie powinien zatem licytować negatywnych 4
6 blackwood na kierach
7 tu: trzy wartości
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
pas |
3 1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 3 |
pas |
4 4 |
pas |
4 5 |
pas |
4 BA6 |
pas |
5 7 |
pas |
6 |
pas |
pas |
pas |
1 ponieważ odpowiedź partnera 2 przyrzeka
pięć kar, można dać nadwyżkowy rebid 3 tylko z trzykartowym
fitem (chociaż zasadniczo taka zapowiedź przyrzeka cztery kara)
2 zachęcające uzgodnienie kierów
3 cuebid, akceptacja szlemikowych intencji
partnera
4 cuebid
5 E wskazał już fit karowy, teraz –
bez starszego honoru w tym kolorze – powinien więc zalicytować 4
6 blackwood na kierach
7 tu: trzy wartości
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 4 |
pas |
4 5 |
pas |
4 BA6 |
pas |
5 7 |
pas |
6 |
pas |
pas |
pas |
1 ręka ta spełnia też wszystkie kryteria
otwarcia 1BA
2 konwencja 5431, tu: krótkość
treflowa, 5+ , modelowo układ 4–3 w kolorach starszych
3 pięć kierów
4 cuebid na kierach
5 cuebid
6 blackwood
7 tu: trzy wartości
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 4 |
pas |
4 5 |
pas |
4 BA6 |
pas |
5 7 |
pas |
6 |
pas |
pas |
pas |
1 ręka ta spełnia też wszystkie kryteria
otwarcia 1BA
2 konwencja 5431, tu: krótkość
treflowa, 5+ , modelowo układ 4–3 w kolorach starszych
3 fit karowy, pytanie o starszą czwórkę
4 cztery piki
5 naturalne, pięć kierów, do hipotetycznych
trzech kart w tym kolorze w ręce partnera (jeżeli W ma układ
4–2–6–1 z dwoma blotkami karo, powinien przenieść na 5 )
6 blackwood na kierach; ręka W
jeszcze bardziej nabrała wartości, jako że z licytacji partnera
wynika, że nie ma on dużo wartości w treflach
7 tu: trzy wartości
Przedstawiłem wyżej kilka, może nazbyt
optymistycznych, prób osiągnięcia znakomitego szlemika kierowego,
niewątpliwie uczestnicy styczniowego turnieju Korespondencyjnych
Mistrzostw Polsk 2008i znajdą jeszcze inne sposoby na osiągnięcie
tego celu. Wprawdzie na linii WE znajduje się tylko 28 PC, ale
też dwa kolory uzgodnione oraz znakomite kontrole w kolorach bocznych.
Po rozpoznaniu tego faktu gracz W powinien sprawdzić asy i po
dowiedzeniu się, że brakuje im tylko jednego, zapowiedzieć szlemika.
Przy statystycznym podziale kar (3–2) z rozgrywką tego kontraktu nie
będzie żadnych problemów.
Minimaks teoretyczny: 7 (NS) z kontrą,
8 lew; 1400 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 12 (WE);
– 12 (WE);
– 10 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
11 |
|
K9743
K5
AQ
AQ97
|
|
AJ652
J32
7
J832
|

|
Q8
A108
1065432
65
|
|
|
10
Q9764
KJ98
K104
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 BA3 |
pas |
pas |
pas |
|
1 półforsujące
2 5+ –4+ , forsing
do dogranej
3 partner wskazał dziewięć kart w kolorach
czarnych, nie ma więc sensu szukanie jeszcze w jego ręce fitu
kierowego, tym bardziej że S ma słabe kiery, a solidne wartości
w nielicytowanych do tej pory karach
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 BA2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 N powinien potraktować swoją kartę
jako wielkie bez atu
2 partner nie zadał odwrotki, ma więc
tylko dwa kiery
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 2 |
pas |
3 5 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 forsujący
2 silny trefl na pikach
3 pięć kierów, próba uzgodnienia tego
koloru (przy pięciu pikach partner może mieć trzy kiery)
Kolejny kontrakt standard, przeciwko 3BA (N) E
wyjdzie najprawdopodobniej w karo. Rozgrywający powinien zabić w ręce
A i wyjść K. Przy istniejącym układzie E na pewno
zabije A, więc N łatwo wyrobi sobie kiery i weźmie dziesięć
lew (trzy kierowe, cztery karowe i trzy treflowe), albo nawet jedenaście,
jeśli broniący nie odbiorą ppA – wówczas w końcówce W
stanie w pikowo-treflowym przymusie. Jeżeli jednak po pobiciu K asem
E wyjdzie D, to rozgrywający, aby zdobyć dziesięć wziątek,
będzie w zasadzie musiał zaimpasować obrońcy W W (bądź
wyegzekwować przeciwko temu obrońcy grę końcową). Inaczej weźmie
tylko kiera, pika, cztery kara i trzy trefle. A gdy w tych
okolicznosciach będzie kontynuował wyrabianie kierów, odda na pewno
dwie lewy w tym kolorze oraz dwa piki.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 8 (NS);
– 9 (NS);
– 8 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
12 |
|
1083
3
A10987
J953
|
|
J5
J54
KQ52
AKQ4
|

|
Q64
AQ10972
643
2
|
|
|
AK972
K86
J
10876
|
|
W |
N |
E |
S |
1 BA |
pas |
4 1 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1 teksas na kiery
albo:
W |
N |
E |
S |
1 BA |
pas |
2 1 |
pas |
2 |
pas |
3 2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1 transfer na kiery
2 sześć kierów, inwit
Strona WE raczej nie uniknie w tym rozdaniu końcówki
– niezależnie od tego, czy E od razu ją przesądzi, czy też
tylko zainwituje. Niestety, kontrakt ten zostanie położony, i to bez
dwóch, N bowiem wyjdzie przeciwko niemu w pika, a jego partner
zabije K, ściągnie też A (choć nie musi tego robić od razu) i
odwróci singlowym W. A N pobije figurę karową asem i pośle
karo do przebitki. Ponadto gracz S dostanie jeszcze wziątkę na
zaimpasowego króla atu, dojdzie zatem do wpadki bez dwóch.
Z końcówek największe szanse miałyby 3BA (W),
kiedy to gracz N zaatakowałby najprawdopodobniej 10 (chyba że
jego partner zgłosiłby piki, na co jednak nie będzie miał miejsca).
Gra zostałaby wówczas zrealizowana, i to często z nadróbką (gracze NS
mogliby się jednak przeciwko niej obronić), rozgrywający zaimpasowałby
bowiem kiery, wziąłby zatem pięć lew w tym kolorze, karo oraz trzy
trefle, a może nawet też pika.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE) z kontrą,
7 lew albo 3 (WE), 8 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (E!);
– 8 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
13 |
|
10965
8
K107542
K8
|
|
A72
J9763
6
Q543
|

|
QJ
K54
J93
AJ962
|
|
|
K843
AQ102
AQ8
107
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
ktr. |
1 |
1 |
pas |
pas |
2 |
3 1 |
3 |
3 |
pas |
pas |
pas |
|
1 nie jest to żaden inwit, tylko wskazanie ręki
w składzie 5+ –4 (i chęci walki)
Interesująca batalia częściówkowa. Wyższy
kontrakt wygrałaby w tym rozdaniu nieco słabsza honorowo (19 PC : 21
PC) strona WE – wychodzą jej bowiem 3 i 3 . Grając w
kiery, W odda tylko karo i trzy lewy kierowe, i to mimo podziału
atutów 4–1. Posiadacz czterech kierów ma bowiem jedynie trzy kara,
zdoła więc tylko dwa razy skrócić rękę rozgrywającego (a N
nie dojdzie więcej do piłki). W zagra zatem kiera do króla, a
potem kiera do ręki i – jak już wspomniałem – odda tylko trzy
lewy atutowe oraz karową.
Najprawdopodobniej jednak 3 (WE) zostaną
przelicytowane przez stronę przeciwną (być może nawet prewencyjnie,
czyli wyprzedzająco) trzema pikami. Kontrakt ten na ogół będzie
realizowany, bezapelacyjnie położy go bowiem jedynie pierwszy wist
karowy. Jeżeli rozgrywający weźmie tę lewę w ręce, zagra w atu i
przepuści wstawionego przez E W (jeśli pobije go dziadkowym
K, W poprawi asem, po czym dwukrotnie dopuści partnera
treflami i przebije dwa kara, gra zostanie wówczas położona bez dwóch),
E da partnerowi przebić karo, a ten ostatni wyjdzie w trefla.
Broniący dostaną wówczas trzy wziątki atutowe (dwie naturalne oraz
karową przebitkę) oraz dwa trefle. Jeśli zaś N w drugiej
lewie zaimpasuje kiery damą, a następnie zgra A, wyrzuci nań
trefla i dopiero teraz zagra w atu – E dostanie się do ręki
W, ściągnie A i będzie kontynuował treflem albo kierem.
Rozgrywający powtórzy wtedy pikiem – po zabiciu K asem W
zagra jednak jeszcze raz w kiery , po raz drugi skracając rękę N.
Rozgrywającemu pozostaną wówczas same kara, W przebije zatem
następną lewę swoim ostatnim atutem i ściągnie kiera albo (w
dziadku będzie się bowiem znajdował jeszcze jeden kier bądź trefl,
a u N nie będzie już atutów, by go przebić).
Pierwszy wist karowy jest daleki od oczywistości,
kontrakty 3 (N) będą więc na ogół realizowane, czasem
nawet z nadróbką.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 9 (NS);
– 9 (WE);
– 8 (NS);
BA – 6 (NS).
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
14 |
|
Q3
K93
Q1096
9632
|
|
J98642
AQ107
42
J
|

|
7
J4
A873
AK10754
|
|
|
AK105
8652
KJ5
Q8
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
ktr. |
1 |
1 BA |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
2 |
pas1 |
2 2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 można też dać wywoławczą kontrę, w tym
wypadku jest to jednak zapowiedź dużo bardziej ryzykowna niż w
poprzednim
2 naturalne, nieforsujące
Przeciwko 3 (E) – kontraktowi bardzo popularnemu
– S zawistuje A. Jeśli w drugiej lewie obrońca ten będzie
kontynuował D (aby uniemożliwić rozgrywającemu przebicie na stole
kara) – E ściągnie A K 10 i zagra W na impas. N
będzie musiał przepuścić tę lewę, inaczej przeciwnik wykorzysta
pozostałe trzy kiery i zrobi swoje (odda tylko pika, kiera, trefla i
jedno karo). Natomiast po przepuszczeniu przez N W rozgrywający
będzie musiał oddać trzy kara z ręki (oraz lewę na 9), wpadnie
więc bez jednej. Chyba że powtórzy impas kierowy – wówczas przegra
bez dwóch.
Jeśli w drugiej lewie S wyjdzie w kiera
(systemowo – szóstką), a rozgrywający doda ze stołu siódemkę –
N będzie musiał wstawić na trzeciej ręce 9 (!). Jeżeli
bowiem zabije K i odwróci w atu, to przeciwnik pobije w ręce A i
zagra w atu jeszcze trzy razy, oddając
e-N-owi lewę 9. Potem jednak E wykorzysta trzy lewy
kierowe i zrobi swoje (weźmie pięć trefli, trzy kiery i karo).
Kontrakt zostanie zrealizowany także wówczas, gdy N zabije
pierwszą rundę kierów królem i powtórzy kierem. Rozgrywający
utrzyma się bowiem na stole i zagra jeszcze dwa razy w kiery, zrzucając
z ręki dwa kara. N będzie wprawdzie mógł przebić czwartą
lewę kierową, ale uczyni to za cenę utraty wziątki atutowej.
Najwyższy kontrakt, jaki w tym rozdaniu może zostać
zrealizowany bez pomocy ze strony przeciwników, to 2 (WE).
Nawet jeśli gracz N wyjdzie przeciwko tej grze w karo, to W
zabije na stole asem, ściągnie A K i wyrzuci z ręki przegrywające
karo. A następnie zagra W na impas. N weźmie lewę K i
powtórzy karem – do skrótu ręki W. Rozgrywający ściągnie
jednak wówczas dwie lewy kierowe i czwartą rundę tego koloru przebije
na stole 7. Może też nie zgrywać kierów, tylko połączyć atuty;
S – posiadacz czterech pików – ma tylko trzy kara, kolejny
skrót atutowy nie będzie więc już dla rozgrywającego groźny. Tak
czy owak, W odda tylko kiera i cztery lewy atutowe, zrobi zatem
swoje.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8
lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 6 (NS, WE!);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
15 |
|
1097
AKQ6
A63
732
|
|
KJ85432
102
985
10
|

|
-
J954
K10742
A854
|
|
|
AQ6
873
QJ
KQJ96
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 BA |
3 |
ktr.1 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
1 kontra wywoławcza
Będzie to kolejny popularny kontrakt, osiągnięty
na bardzo wielu stołach styczniowego turnieju Korespondencyjnych
Mistrzostw Polski 2008. Oczywiście, po takiej licytacji W
nie powinien wychodzić przeciwko 3BA w piki, straci bowiem tylko w ten
sposób lewę. Rozgrywający wyrobi sobie trefle (oddając w tym kolorze
asa) oraz dodatkową wziątkę karową (po nieudanym impasie przeciwko
K) i weźmie cztery trefle, trzy kiery, dwa kara i pika, czyli dziesięć
lew. Tyle mu się należy, wist pikowy wypuści natomiast lewę jedenastą.
Tak jak poprzednio S odda bowiem tylko A i K, zdobędzie też
jednak teoretycznie nienależną mu wziątkę na D (czy nawet wysoką
blotkę pikową na stole).
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 8 (N!);
– 7 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
16 |
|
AJ752
65
A4
J965
|
|
104
A874
Q86
K1043
|

|
Q9
102
KJ109753
Q7
|
|
|
K863
KQJ93
2
A82
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
3 |
ktr. |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
3 |
3 |
pas |
3 1 |
pas |
4 2 |
pas |
pas |
pas |
|
1 forsing
2 raczej nie cuebidowe 4 , a to ze względu
na minimalną siłę wejścia 3
Z dojściem do końcówki nie powinno być na NS
żadnych problemów, nawet po blokującym otwarciu E (na trzeciej
ręce) 3 . Od czasu do czasu zawodnicy NS mogą nawet osiągnąć
szlemika. Na przykład w ostatniej sekwencji – jeśli S da
cuebid karowy, mocno sugerujący singletona, jego partner może poważnie
zastanowić się nad grą premiową. Teoretycznie rzecz biorąc, 6
jest tu kontraktem marnym, w rzeczywistości jednak położy je bezwzględnie
tylko i wyłącznie pierwszy wist treflowy, niełatwy do oddania. Po każdym
innym ataku rozgrywający bowiem wyatutuje i wyrobi sobie kiery.
Wprawdzie ten ostatni kolor nie dzieli się 3–3, ale spadnie w nim
druga dziesiątka. Kiery przyniosą więc rozgrywającemu cztery lewy,
co wystarczy, aby wyrzucić na nie z ręki trzy trefle. Rzecz jasna,
koniecznym warunkiem zrealizowania szlemika jest też zagranie koloru
atutowego z góry. Tymczasem po zaporowym otwarciu E, mocno
sugerującym posiadanie przezeń siedmiu kar, rośnie bardzo mocno
szansa na to, że w którymś z pozostałych kolorów ma on singletona.
Najprawdopodobniej jest to krótkość pikowa, zatem po ściągnięciu
K niejeden rozgrywający, i to niekoniecznie szlemika, zaimpasuje
D u W. Jeżeli wówczas, po zdobyciu wziątki na damę atu, E
odwróci w trefla, ograniczy przeciwnika do tylko dziesięciu lew.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 8 (WE);
– 10 (NS);
– 11 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
17 |
|
976
QJ74
763
A63
|
|
52
A862
Q10
109872
|

|
KQ4
10
AKJ842
Q54
|
|
|
AJ1083
K953
95
KJ
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
1 |
pas1 |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 ręka graniczna, od biedy można zgłosić z
nią kontrę sputnik
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
1 |
ktr.1 |
1 BA2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 kontra sputnik
2 bilansowe podniesienie do 2 , tu nieco wątpliwe
Kontrakt 2 (S) jest możliwy do położenia,
ale wyłącznie w widne karty – aby osiągnąć ten ambitny cel, W
musiałby bowiem zaatakować A i kierem – do przebitki. A jego
partner zagrać dwukrotnie małymi karami – spod asa z królem – aby
dwukrotnie dopuścić W do ręki (na 10 i D!) i zainkasować
kolejne dwie przebitki kierowe. Po takiej obronie WE wzięliby
dwie lewy karowe, kierową oraz trzy przebitki. W rzeczywistości jednak
przeciwko pikowej grze przeciwników W na pewno zaatakowałby
D. Najprawdopodobniej E przejąłby tę lewę K i odwróciłby
singlową 10, a jego partner zabiłby A i posłałby kiera do
przebitki. Po jej dokonaniu E ściągnąłby A i kontynuowałby
karem – z nadzieją na wypromowanie dodatkowej lewy atutowej. Tak stałoby
się, gdyby W miał choćby singlowego W, teraz jednak E
dostałby jeszcze tylko jedną wziątkę na swojego mariasza atutowego.
Kontrakt 2 (S) zostałby zatem zrealizowany, a 3 (S)
– położony tylko bez jednej.
Najczęściej jednak to gracz E zostanie
rozgrywającym kontraktu 3 . Optymalny dla broniących (i jedyny
bezapelacyjnie kontrakt kładący) będzie wówczas wist w atu.
Rozgrywający utrzyma się w dziadku i zagra pika do mariasza. S
zabije A i powtórzy karem. E wtedy do końca wyatutuje i
zagra w trefle, broniący wytrącą mu jednak dojście do stołu A (bądź
wyrobią sobie i odbiorą drugą lewę pikową) i gra zostanie położona.
Rozgrywający odda ostatecznie trzy trefle i dwie lewy pikowe.
Na WE można natomiast zrealizować kontrakt
3 , przeciwnicy są jednak w stanie opłacalnie obronić go trzema
kierami, ta ostatnia gra da się bowiem położyć tylko bez jednej.
Poza dwoma karami, pikiem i asem atu broniący dostaną wówczas jeszcze
tylko dodatkową wziątkę atutową, czy to w formie przebitki pikowej,
czy to na wypromowaną 8 w ręce W (po trzykrotnym zagraniu w
kara; gdy S przebije trzecie karo 9, W zrzuci pika, jeżeli
zaś ta przebitka zostanie dokonana królem atu – W pozbędzie
się albo pika, albo trefla).
Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą,
8 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (NS);
– 7 (NS);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
18 |
|
AQ1072
K64
AK7
73
|
|
3
AQ109
43
KJ9652
|

|
J986
J87
QJ106
Q8
|
|
|
K54
532
9852
A104
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 1 |
1 |
1 BA |
2 |
3 2 |
ktr.3 |
pas |
pas4 |
pas |
|
|
|
1 na trzeciej ręce otwarcie może być nieco słabsze
2 z układem 6–4 W może sobie nawet
pozwolić na rebid 3
3 wyraźna nadwyżka punktowa, skład zrównoważony;
z układową ręką partner może jednak odejść na 3
4 z równym układem i dwoma honorami w
treflach S oczywiście pasuje
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
2 1 |
2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 precision
Możliwe są też inne scenariusze rozwoju wydarzeń.
Stronie NS rzadko uda się idealnie uchwycić w tym rozdaniu
punkt równowagi, tzn. skontrować przeciwników na 3 (jak w
sekwencji pierwszej, zapewne mocno idealistycznej) i położyć ich bez
jednej, za 100 (rozgrywający musi oddać pika, kiera, dwa kara i
trefla). Częściej gracze N przelicytują kartę do 3 , które
również zostaną już obłożone bez jednej (do oddania są bowiem dwa
kiery oraz po jednej lewie w każdym z pozostałych kolorów). W
najlepszej sytuacji znajdą się te duety NS, którym uda się
utrzymać w kontrakcie 2 (swoje i zapis plus 110). Jak już wspomniałem,
nie będą to jednak przypadki częste.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą,
8 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (NS).
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
19 |
|
AK6
AK986
K
9742
|
|
94
J1052
832
A865
|

|
QJ532
7
AJ9765
3
|
|
|
1087
Q43
Q104
KQJ10
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
2 1 |
2 2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 dwukolorówka piki i młodszy
2 bilansowe podniesienie do 3 z fitem
kierowym
Końcówkę w kiery powinna w tym rozdaniu wylicytować
zdecydowana większość par NS. Przeciwko tej grze wielu obrońców
E wyjdzie w singla treflowego, w drugiej lewie skasują przebitkę,
po czym ściągną A i odejdą D. Nic im to jednak nie pomoże,
jako że rozgrywający powinien następnie rozpocząć atutowanie od
zagrania D – właśnie po to, aby wyimpasować obrońcy W
hipotetycznego czwartego waleta z dziesiątką. A kiedy prawy broniący
podstawi się w drugiej rundzie kierów honorem, rozgrywający zabije w
ręce asem, bezpiecznie wróci na stół treflem i wykona impas dziewiątką
kier w ręce. Przegrywający pik zostanie wyrzucony na D, N
nie odda już zatem ani jednej wziątki i zrobi swoje.
Zabawne, takim samym rezultatem zakończy się
rozgrywka kontraktu kierowego po każdym innym wiście – bez wzięcia
przez obrońcę E przebitki treflowej. Wprawdzie wówczas
rozgrywający mógłby skompletować jedenaście wziątek – aby to
uczynić, musiałby jednak w ciemno zaimpasować zawodnikowi W
waleta z dziesiątką atu. A fakt, że E wszedł do licytacji
dwukolorówką, nie jest bynajmniej dostatecznie silną przesłanką na
rzecz przeprowadzenia tak ekwilibrystycznej rozgrywki.
Na NS można też zrobić 5BA, ale wyłącznie
w widne karty – po zaimpasowaniu w ciemno waleta z dziesiątką kier.
Wykonanie tego manewru będzie również konieczne dla rozgrywającego
kontrakt 4BA (S) po pierwszym wiście pikowym. Bez niego będzie
można natomiast wziąć dziesięć lew w bez atu bez żadnej
ekwilibrystyki w kolorze kierowym.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 8 (WE);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
20 |
|
5
762
J97543
432
|
|
A62
QJ10543
8
J106
|

|
KQJ103
K9
KQ62
Q5
|
|
|
9874
A8
A10
AK987
|
|
W |
N |
E |
S |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 słabe dwa
2 pytanie o singletona
3 singiel karowy
albo:
W |
N |
E |
S |
2 1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
4 3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 słabe dwa
2 forsing na 5+
3 fit pikowy, krótkość karowa
W |
N |
E |
S |
2 1 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 multi
2 pytanie
3 minimum otwarcia, kolor longera jeszcze
niesprecyzowany
4 do koloru partnera
Oj, trudno tu będzie stronie WE obronić
zapis, ma ona bowiem do oddania co najmniej cztery lewy (kiera, karo i
dwa trefle); końcówka pikowa zostanie więc położona bez jednej.
Jeszcze gorzej będzie się grało zawodnikom WE w kiery.
Przeciwko 3 (W) broniący N wyjdzie w singla pikowego.
Później więc jego partner zabije pierwszą rundę kierów asem i poda
mu dwie przebitki. Rozgrywający weźmie zatem tylko siedem lew (odda
dwa trefle, karo, kiera i dwie pikowe przebitki).
Takim samy rezultatem powinna się zakończyć
rozgrywka kontraktu kierowego z ręki E, pod warunkiem że obrońca
S wyjdzie w drugiej lewie (albo w trzeciej, po zgraniu też K)
w pika, aby przygotować przebitki w tym kolorze.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (WE);
BA – 7 (WE).
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
21 |
|
Q8643
Q6
Q10
A854
|
|
K9752
J1075
87
73
|

|
J10
AK842
AJ3
QJ2
|
|
|
A
93
K96542
K1096
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
3 1 |
pas |
pas |
pas |
1 blokujące
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 BA |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
2 BA |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1 tylko w Naszym Systemie – półforsujące
2 naturalne trefle albo nieminimum w składzie
zrównoważonym
3 minipodniesienie (4–6 PC z fitem
kierowym) albo negatywny wybór koloru (6–10 PC z dublem kierowym)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 takie otwarcie jest również jak najbardziej
dopuszczalne
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
2 2 |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 |
3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 takie otwarcie jest również jak najbardziej
dopuszczalne
2 odzywka nieco niebezpieczna, zwłaszcza w
aktualnych założeniach, alternatywą jest kontra
3 kolory młodsze
Nawet po ryzykownej kontrze re-open N
spadnie na cztery łapy, na jego linii wychodzą bowiem tak 3 , jak i
3 . W zdecydowanej większości wypadków dojdzie wszakże do
kontraktu 3 (E). I najczęściej gra ta zostanie zrealizowana,
jest bowiem tylko jedna droga do jej położenia: S musiałby na
pierwszym wiście ściągnąć swojego singlowego A, a następnie
dopuścić partnera A, przebić pika i natychmiast – tzn. bez
zgrywania K – otworzyć kara. Dopiero potem S doszedłby
K i broniący ściągnęliby kładącą kontrakt wziątkę karową.
Po każdej innej obronie E szybko zaatutuje i odda tylko cztery
lewy: pikową, dwie treflowe i karową.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą,
8 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 8 (WE);
– 7 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
22 |
|
K
853
K104
987652
|
|
J1073
K42
A972
AJ
|

|
9854
AQJ1076
6
K3
|
|
|
AQ62
9
QJ853
Q104
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
ktr.1 |
rktr.2 |
3/4 3 |
4 4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 mimo tylko 11 PC kontra oczywista ze względu
na prawie że modelowy układ
2 siłowa, 11+ PC
3 w tej sekwencji jest to zapowiedź blokująca,
jako że z bilansu rozdania wiadomo, że N jest bardzo słaby
(choć tu niespodziewanie ma aż dwa króle)
4 otwarcie E było podlimitowe, układowe,
schodzi on zatem wyprzedzająco ze spodziewanej kontry partnera (chociaż
w tym wypadku W nie skontrowałby 4 , tylko sam zalicytowałby
4 )
I tę dograną osiągnie zdecydowana większość par
WE uczestniczących w styczniowym turnieju Korespondencyjnych
Mistrzostw Polski 2008. Rozgrywający odda tylko trzy lewy pikowe i
zrobi swoje. Obrona pięcioma treflami mogłaby już kosztować 800 (za
bez czterech z kontrą), przynajmniej gdyby E zaatakował singlem
karo, a potem dwukrotnie przebił ten kolor (dopuszczając partnera do ręki
K). Potem W i tak dostałby jeszcze dwie lewy atutowe (łącznie
broniący wzięliby zatem cztery trefle, kiera i karo).
Opłacalna byłaby natomiast obrona pięcioma karami,
gdyby rzecz jasna stronie NS udało się ją osiągnąć. Oprócz
kiera i dwóch trefli rozgrywający oddałby wówczas tylko dwie lewy
atutowe, wpadłby zatem za 500 (z kontrą bez trzech).
Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą,
8 lew; 500 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 10 (WE);
– 9 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
23 |
|
AQJ84
K4
6
106532
|
|
K52
AJ96
AJ5
A97
|

|
9763
Q872
KQ
KQ8
|
|
|
10
1053
10987432
J4
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
Także ta końcówka powinna być kontraktem
standardowym. Powiedzmy, że przeciwko 4 (W) N wyjdzie
w singla karo (alternatywą jest atak treflowy). Rozgrywający zrobi
swoje, jeżeli tylko zagra atu z góry: asem i blotką. A potem trzeci
raz zaatutuje, wyeliminuje kolory młodsze i zagra z obu rąk blotki
pikowe. Jeżeli w lewie tej utrzyma się gracz S – singlową
10 – będzie musiał wyjść następnie pod podwójny renons. Jeśli
zaś N przejmie partnerową dziesiątkę waletem, to on sam
znajdzie się na wpustce. Pozostanie mu jedynie ściągnąć A i
wyrobić przeciwnikowi dziesiątą wziątkę na K w ręce.
Ale jeżeli rozgrywający zagra w drugiej lewie na
impas karowy – będzie można już go położyć. Po utrzymaniu się
K N może bowiem zagrać A i pikiem – do przebitki, a
następnie samemu przebić karo.
Gwoli ścisłości, 4 (W) kładzie wist
pikowy: asem i honorem, albo nawet blotką (pierwszy). N dojdzie
wówczas do ręki K (nawet gdy rozgrywający zagra ten kolor z góry)
i ściągnie W (gdy zaatakował A i D). A jego partner – na
D i W – zrzuci oba swoje trefle, potem zaś zagranego przez N
trefla przebije.
Na WE wychodzi natomiast bezwarunkowo kontrakt
3BA. Jeśli gracz N zaatakuje przeciwko niemu pikową figurą, to
dziadkowa 9 x x x da rozgrywającemu drugie zatrzymanie w tym
kolorze. Po ataku małym pikiem natomiast W będzie mógł albo
10 obrońcy S przepuścić, albo zabić ją królem, a potem
ściągnąć swoje lewy karowe oraz treflowe i w końcówce wpuścić
obrońcę N pikiem – na wist spod K (inaczej mówiąc –
ustawić go w przymusie wpustkowym).
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (W!);
– 6 (NS, WE!);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (WE).
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
24 |
|
AJ83
K5
J76
AKJ5
|
|
K9
87642
953
1042
|

|
Q1065
93
A42
9763
|
|
|
742
AQJ10
KQ108
Q8
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 1 |
pas |
4 BA2 |
pas |
6 BA3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 cztery piki, brak czterech kierów
2 inwit (tylko 15 PC, ale sekwensowe kiery i
podwiązane kara czynią rękę S wartą tej zapowiedzi)
3 oczywiste przyjęcie
Owszem, grę tę można położyć, ale pokażcie mi
obrońcę (E), który po powyższej sekwencji zaatakuje w pika! A
tylko taki wist nie pozwoliłby rozgrywającemu na zrealizowanie
kontraktu 6BA (NS). Po każdym innym gracz N odda A i
łatwo skasuje dwanaście wziątek: cztery treflowe, cztery kierowe,
trzy karowe i pikową. Cóż, turniej to nie konkurs licytacyjny!
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 11 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (NS);
BA – 11 (NS).
Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.
25 |
|
Q7
J8752
Q4
Q976
|
|
A1052
A93
10653
KJ
|

|
63
KQ
AKJ872
1043
|
|
|
KJ984
1064
9
A852
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
1 |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
Przeciwko 3BA (W) N wyjdzie po tej
licytacji D i rozgrywający weźmie należne mu dziesięć lew: sześć
karowych, trzy kierowe i pikową. Proszę zwrócić uwagę na fakt, jak
istotne było wejście 1 e-S-a – z minimalną siłą, ale
przyzwoitym kolorem. Bez niego N zaatakowałby przeciwko 3BA w
kiery (tym bardziej że W dałby odpowiedź 1 ) i rozgrywający
miałby szansę na zrobienie drugiej nadróbki (gdyby zagrał trefla do
króla w ręce).
Na linii NS wychodzi też szlemik w kara,
wymaga on jednak trafienia przez rozgrywającego palcówki treflowej
oraz nieoddania przezeń lewy atutowej, teoretyczne szanse realizacji
tego kontraktu (a priori) są więc nieco mniejsze niż 50%. Inna
sprawa, że po wejściu do licytacji gracza S, w zasadzie
lokalizującym w jego rece A, 6 staje się znakomitą propozycją.
Patrząc na rozdanie z tego punktu widzenia, wejście to należałoby
zatem ocenić negatywnie. Do szlemika droga jest wszakże długa, trudna
i niepewna, natomiast pokazanie partnerowi dobrego wistu jest bardzo często
kluczowe dla losów rozdania..
Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 1370
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 12 (WE);
– 7 (WE);
– 7 (WE);
BA – 10 (WE).
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
26 |
|
1064
Q643
KQ
Q653
|
|
Q2
9875
A104
K974
|

|
AJ3
10
98763
A1082
|
|
|
K9875
AKJ2
J52
J
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
ktr.1 (!?) |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1 ożywienie ryzykowne, szczególnie po partii,
jednak w turnieju na maksy dopuszczalne
2 możliwość gry w oba kolory młodsze
Na linii NS wychodzą kontrakty 2 i 2 .
Co więcej, aby ograniczyć rozgrywającego kontrakt pikowy do ośmiu
wziątek, obrońca W musiałby zaatakować w kiery. Potem jego
partner wbije się asem w pierwszej rundzie atutów, dwukrotnie dopuści
W do ręki ( A i K) i przebije dwa kiery.
Na WE natomiast są do wygrania 3 .
Wystarczy, że rozgrywający nie da sobie przebić dwóch trefli (tzn.
po pierwszym wiście w ten kolor zagra A i karem), a sam rozegra
trefle w taki sposób, aby nie oddać w nich lewy (tzn. ściągnie K,
a następnie – zgodnie z zasadą ograniczonego wyboru –
dwukrotnie zaimpasuje obrońcy N D). Do oddania będzie wówczas
jedynie kier, pik i dwa kara.
Niestety, stronie WE bardzo trudno będzie
zagrać ten kontrakt (3 ). Nawet jeśli W zdobędzie się na ożywienie
licytacji, a gracze NS nie przepchną się w 3 , WE
uzgodnią raczej trefle, a nie kara (patrz ostatnia sekwencja). A 3 (WE)
zostaną już położone bez jednej, wystarczy, że obrońcy dwukrotnie
skrócą kierami rękę E, a N będzie musiał wziąć lewę
atutową – na damę.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (NS);
– 8 (NS);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
27 |
|
10842
QJ964
J6
96
|
|
KJ95
832
982
AJ10
|

|
-
A1075
AQ43
87432
|
|
|
AQ763
K
K1075
KQ5
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
ktr. |
3 |
pas |
3 |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
3 1 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 blokujące
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
1 BA1 |
ktr.2 |
rktr.3 |
pas |
2 4 |
pas |
pas |
ktr.5 |
pas |
2 BA6 |
pas |
pas7 (!) |
pas |
|
|
1 półforsujące, tylko w Naszym Systemie
2 kontra wywoławcza – jak na otwarcie
1
3 siłowa
4 minipodniesienie: 4–6 PC z fitem
pikowym
5 kontra propozycyjna
6 sugestia słabej, układowej karty z bardzo
krótkimi pikami
7 w tych okolicznościach jedyna sensowna
decyzja
Na większości stołów pary NS utrzymają się
w częściówkach pikowych, na szczeblu dwóch albo trzech, w tym
ostatnim wypadku od czasu do czasu z kontrą. Rozgrywający będzie
musiał oddać trzy boczne asy oraz dwie wziątki atutowe, weźmie zatem
osiem lew. Kontrakt 2 zostanie zatem zrealizowany, 3 – przegrany
bez jednej.
Natomiast najwyższym kontraktem, jaki może
zrealizować w tym rozdaniu strona przeciwna, są 2BA (E) [2BA (W)
położy wist karowy]. Nawet gdyby przeciwko tej grze S oddałby
nierealny wist K, rozgrywający zabiłby w ręce asem (choć mógłby
również lewę tę przepuścić) i wyszedłby stamtąd w trefla. S
podłożyłby damę, a E zabiłby w dziadku A i kontynuowałby
stamtąd W. Lewy obrońca wziąłby tę lewę K i wykorzystałby
swoje jedyne bezpieczne odejście, zagrywając 5. Rozgrywający
utrzymałby się na stole 10, po czym musiałby wyjść stamtąd
9(8), a na zagranego przez N waleta wstawić z ręki D. S
zabiłby K i nie dysponowałby dobrym zagraniem – zarówno wyjście
w karo, jak i w pika (do dziadkowego waleta) dałoby przeciwnikowi siódmą
wziątkę. A potem S zostałby wpuszczony raz jeszcze, co
kosztowałoby go kolejną lewę (pikową).
Powyższa gra wymagałaby jednak od rozgrywającego
poruszania się absolutnie w widne karty, dużo bardziej realną metodą
na wzięcie przez stronę WE zapisu na swoją stronę jest zatem
położenie pikowej gry przeciwników na szczeblu trzech (lub wyższym).
A teoretyczny minimaks rozdania to kontrakt 3 (NS) z kontrą,
bez jednej, 100 dla WE.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą,
8 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
BA – 8 (E!).
Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
28 |
|
A854
AQ983
K9
K2
|
|
J107
10
J107642
Q75
|

|
Q963
K74
Q3
A1063
|
|
|
K2
J652
A85
J984
|
|
W |
N |
E |
S |
pas |
1 |
pas |
2 1 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 chyba że para ma w swoim arsenale
konwencyjne podniesienie z czterema atutami; 2 są tu bowiem co
najmniej lekkim niedolicytowaniem
albo:
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
pas |
1 |
pas |
2 BA1 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 inwit do końcówki z fitem kierowym
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
pas |
1 |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
1 co najmniej inwit do dogranej z fitem w
kolorze partnera
2 5 –4 , oczywiście dograna przesądzona
Końcówkę tę powinny osiągnąć w zasadzie
wszystkie pary NS. Rozgrywający ma jedynie do oddania
zaimpasowego K oraz dwa trefle. Aby jednak na pewno ograniczyć
przeciwnika do dziesięciu wziątek, obrońca E musi zaatakować
pikiem albo karem. Po wiście blotką atu bowiem N utrzyma się w
ręce damą, wejdzie na stół K (lub A) i powtórzy stamtąd
atutem. Gdy W nie dołoży do koloru, rozgrywający zabije w ręce
asem, a potem wyeliminuje do końca piki i kara, po czym wpuści gracza W
na K. Ten będzie wówczas musiał zagrać w trefle, co będzie równoznaczne
z podarowaniem przeciwnikowi bezcennej nadróbki.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 7 (N!);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
BA – 9 (NS).
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
29 |
|
8
AQ75
7543
Q764
|
|
QJ1076
-
AKJ2
A1092
|

|
954
8643
Q1086
J3
|
|
|
AK32
KJ1092
9
K85
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
pas |
1 |
1 |
2 1 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
|
1 inwit do końcówki z fitem pikowym
Kolejna oczywista dograna w kiery, powinny dojść do
niej w zasadzie wszystkie pary NS. Najprawdopodobniej obrońca W
zaatakuje A i K. Rozgrywający przebije w ręce i ściągnie K,
przez co dowie się o podziale atutów 4–0. Zaraz potem S
powinien wyrobić sobie i odegrać lewę treflową, następnie ściągnąć
też A K, a dwie blotki pikowe z ręki przebić na stole damą i asem
atu. W ten sposób rozgrywający łatwo skompletuje dziesięć wziątek:
siedem atutowych (pięć w ręce i dwie pikowe przebitki na stole), dwie
pikowe i treflową. A odda tylko karo oraz dwa trefle.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (WE);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
BA – 8 (NS).
Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
30 |
|
AQ3
A9
KQ75
A762
|
|
6
Q652
1063
J9854
|

|
10985
J104
AJ4
Q103
|
|
|
KJ742
K873
982
K
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 BA |
pas |
3 1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 BA3 |
pas |
4 4 |
pas |
4 5 |
pas |
4 BA6 |
pas |
5 7 |
pas |
6 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 naturalne, układ 5 –4
2 zachęcające uzgodnienie pików
3 dobra karta bez krótkości (S nie
pokazuje K jako singletona)
4, 5 cuebidy
6 blackwood
7 tu: jedna wartość
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 1 |
pas |
3 2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 BA4 |
pas |
4 5 |
pas |
4 6 |
pas |
4 BA7 |
pas |
5 8 |
pas |
6 |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 odwrotka
2 pięć pików, 10–11 PC
3 zachęcające uzgodnienie pików
4 karta bez krótkości (nie traktujemy K
jako singletona)
5, 6 cuebidy
7 blackwood
8 tu: jedna wartość
Szlemik w piki jest tu kontraktem granicznym, szanse
jego realizacji oscylują wokół 50%; wymaga bowiem podziału pików
3–2 oraz niezłośliwych rozkładów w pozostałych kolorach (trudno
obliczyć szansę łączną, wiele bowiem zależy od pierwszego wistu).
Rozgrywający powinien zagrać na przebicie na stole dwóch kierów –
jednego 3, a drugiego figurą atu, na A zaś pozbyć się z ręki
jednego kara. Niestety, przy aktualnym rozkładzie często dojdzie do wpadki – oprócz
A trzeba bowiem będzie oddać lewę atutową (ze względu na podział pików 4–1). Ściśle jednak mówiąc, szlemika kładzie wyłącznie pierwszy wist atutowy, po
każdym innym rozgrywający będzie już w stanie odnieść zwycięstwo.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew, 450
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (N!);
– 11 (NS);
BA – 10 (NS).
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
31 |
|
10
K10765
K843
K97
|
|
8642
J84
Q96
1053
|

|
AKQ95
93
2
AQ842
|
|
|
J73
AQ2
AJ1075
J6
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
1 |
2 1 |
pas |
2 |
4 2 |
4 |
5 3 |
pas |
pas |
pas |
|
1 dwukolorówka z pikami (tak jak bezpośrednio
po otwarciu 1 )
2 silny inwit
3 partner ma w pikach krótkość, istnieje więc
pełne wyłączenie w tym kolorze
Przeciwko 5 (S) W wyjdzie
najprawdopodobniej w pika, więc rozgrywający zrealizuje swoją grę,
jeżeli tylko zaimpasuje lewemu obrońcy D. Weźmie wówczas sześć
lew atutowych (pięć w ręce i pikową przebitkę na stole) oraz pięć
kierowych. Kontrakt położyłby pierwszy wist treflowy, po którym
broniący zdjęliby dwie lewy w tym kolorze oraz pika. Graczowi W
bardzo trudno będzie jednak znaleźć kładący atak – przecież z
jego punktu widzenia partner może mieć piki i kiery, choć – rzecz
jasna – piki i trefle są dużo bardziej prawdopodobne. Może zresztą
E powinien te 5 skontrować, byłoby to mocna sugestia, że ma
też lewę/-y w swoim drugim kolorze. Gracz W – z czterema
pikami i trzema treflami – wyszedłby wówczas zapewne w trefle.
Istniałaby bowiem dużo, dużo większa szansa na zdjęcie dwóch lew
treflowych i pikowej aniżeli na zdobycie dwóch pików i trefla. Oczywiście
byłoby to kluczowe jedynie wówczas, gdyby partner nie wnosił żadnej
lewy w kolorach czerwonych.
Jak widać, nie można by natomiast było w żaden
sposób położyć kontraktu 5 (N). Na NS wychodzą też
4 , ale 5 już nie. Końcówkę w kara gracze WE mogliby
natomiast opłacalnie obronić pięcioma pikami – bez trzech, z kontrą
za 500. Rozgrywający musiałby wówczas (najczęściej) oddać trzy
lewy w kolorach czerwonych oraz dwa trefle, po dwóch skrótach ręki
nigdy nie dostałby się bowiem do dziadka, by zaimpasować K (chyba
że wcześniej oddałby cztery lewy w kolorach czerwonych). Gdyby zaś
zagrał z ręki A i D, to oddałby przebitkę w tym kolorze, albo
– jeśliby przedtem ściągnął A K D – dostałby drugi skrót
do ręki, a trefle byłyby zablokowane 10 na stole.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą,
8 lew; 500 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 11 (N!);
– 10 (NS);
– 8 (WE);
BA – 6 (NS).
Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
32 |
|
AK95
8
A107
KQ973
|
|
7432
A106
KJ98
A10
|

|
106
KQJ53
6543
84
|
|
|
QJ8
9742
Q2
J652
|
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
1 |
2 |
pas1 |
pas |
ktr.2 |
2 3 |
3 |
3 /4 |
pas |
pas |
pas |
|
1 2 forsowałyby, ręka E jest też
za słaba na kontrę negatywną
2 z dublem trefl W w zasadzie musi
wznowić licytację, jego partner może bowiem mieć trappingpasa
3 5+ –4 , nadwyżka honorowa
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
1 |
2 |
2 1 |
pas |
pas |
2 |
pas |
pas/3 |
pas |
(pas) |
(pas) |
|
1 naturalne, nieforsujące
Strona NS jest wyraźnie silniejsza od
przeciwników (22 PC : 18 PC), ona też najczęściej wyjdzie z
licytacji zwycięsko (tzn. weźmie w rozdaniu zapis). Już 2 (WE)
mogłyby zostać położone bez jednej, chociaż wyłącznie po
pierwszym wiście treflowym i dalszej starannej obronie. Broniący wzięliby
wówczas trefla, dwa piki, dwa kara i lewę atutową (ze względu na
podział kierów 4–1 rozgrywający nie zdołałby bowiem utrzymać
kontroli atutowej). Na ogół jednak to zawodnicy NS będą grać
częściówki treflowe albo pikowe. W trefle na dziewięciu atutach –
łatwo weźmie się dziesięć lew. A może nawet jedenaście, tej
ostatniej bowiem pozbawi gracza N jedynie wist karowy (wyrabiający
broniącym wziątkę w tym kolorze), poprzedzony ewentualnie ściągnięciem
K. 5 (S) położyłby natomiast tylko i wyłącznie wist
blotką kier – spod asa i odwrót ze strony E w karo.
Nieco trudniej będzie się grało stronie NS
w piki – na siedmiu atutach. Przeciwko tej grze obrońca E
wyjdzie K i będzie kontynuował kierem. Powiedzmy, że rozgrywający
przebije tę lewę w ręce (są też inne drogi do zdobycia dziewięciu
lew). Następnie N powinien zagrać w trefle. W zabije
asem drugą rundę tego koloru, a w kolejnej lewie – aby ograniczyć
przeciwnika do dziewięciu wziątek – będzie musiał wyjść w pika
albo zagrać . Jeśli bowiem zagra trzeci raz w kiery, N
przebije w ręce asem albo królem pik, trzy razy zaatutuje i pocznie
grać dobre trefle. I po przebiciu któregoś z tych trefli swoim
ostatnim atutem – W będzie musiał wyjść w karo, dając
rozgrywającemu dodatkową lewę na damę w tym kolorze (w sumie będzie
to dziesiąta wziątka e-N-a).
Po lewie na A W powinien zatem zagrać w
atu (albo K – to psuje przeciwnikowi komunikację). N zabije
wówczas A w ręce, przejdzie do dziadka D, sam przebije kiera królem
atu w ręce i będzie grał trefle. W przebije trefla i odejdzie
swoim ostatnim atutem – do W na stole, potem będzie więc jeszcze
musiał dostać wziątkę karową.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 7 (WE);
– 7 (WE);
– 9 (NS);
BA – 6 (NS, WE!).
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
33 |
|
AKQ9
AJ87
Q1063
9
|
|
J8652
954
AKJ4
10
|

|
74
KQ6
-
KQJ87542
|
|
|
103
1032
98752
A63
|
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
4 |
pas |
pas |
ktr.1 |
pas |
4 |
pas2 |
pas |
pas |
|
1 nadwyżka, kontra wywoławcza,
modelowo: trójkolorówka z krótkimi treflami
2 niektórzy posiadacze tej karty nie
powstrzymają się przed kontrą
Przeciwko 4 (N) obrońca E wyjdzie
K. Rozgrywający zabije w dziadku asem, po czym będzie musiał zagrać
stamtąd w pika (!), na impas waleta (!). Następnie zostanie ściągnięty
A oraz A K D, na które N wyrzuci ze stołu dwa kiery.
Teraz rozgrywający przebije w dziadku kiera i – w następującej końcówce:
33 |
|
-
J8
Q1063
-
|
|
J
9
AKJ4
-
|

|
-
K
-
QJ875
|
|
|
-
-
9875
63
|
|
wyjdzie stamtąd treflem albo nawet karem. Proszę
sprawdzić, że niezależnie od swoich poczynań W dostanie
jedynie trzy lewy atutowe. Kontrakt 4 zostanie zatem zrealizowany.
Oczywiście, to tylko teoria, czyli rozgrywka w widne
karty. Chociaż po skoku E na 4 będą spore przesłanki do
jej przeprowadzenia, 4 będą częściej przegrywane aniżeli
realizowane. Aby wziąć dziesięć lew, trzeba bowiem będzie: po
pierwsze – zaimpasować w pierwszej rundzie pików waleta, po drugie
– nie ruszyć ani razu atutów. Oczywiście, rozgrywającemu łatwej będzie
osiągnąć cel, jeśli gracz W kontrakt 4 skontruje.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew, 130
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 10 (NS);
– 8 (NS);
– 6 (NS, WE!);
BA – 7 (W!).
|