| Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią. 
          
            | 1 |  |  A52
  KJ
  9543
  Q1053
 |  |  
            |  Q1087
  A102
  J106
  AJ6
 | 
 |  J963
  Q75
  A87
  982
 |  
            |  |  |  K4
  98643
  KQ2
  K74
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | pas | 1  1 |  
            | pas | 1 BA2 | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1słabe kiery i tylko 11 PC, ale na trzeciej ręce,
        i to przed partią, otwarcie jak najbardziej dopuszczalne 2w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym
        Języku nieforsujące albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | pas | 1  1 |  
            | ktr.2 | pas3 | 1 pp | pas |  
            | pas | 1 BA | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1słabe kiery i tylko 11 PC, ale na trzeciej ręce,
        i to przed partią, otwarcie jak najbardziej dopuszczalne 2kontra wywoławcza, z tą kartą
        zapowiedź dosyć wątpliwa 3bezpośrednie 1BA oznaczałoby bilansowe
        podniesienie do 2cc z fitem w tym kolorze albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | pas | 1  1 |  
            | ktr.2 | pas3 | 1 pp | pas |  
            | pas | 1 BA | pas | pas |  
            | 2   | pas | pas | pas |  1słabe kiery i tylko 11 PC, ale na trzeciej ręce,
        i to przed partią, otwarcie jak najbardziej dopuszczalne 2kontra wywoławcza, z tą kartą
        zapowiedź dosyć wątpliwa 3bezpośrednie 1BA oznaczałoby bilansowe
        podniesienie do 2cc z fitem w tym kolorze Najbardziej prawdopodobnym kontraktem będzie w tym
        rozdaniu skromne 1BA (N). Przeciwko tej grze obrońca E
        wyjdzie  3. Jeżeli N rozegra w sposób naturalny kolory młodsze
        (kara dwukrotnie blotkami do mariasza, a trefle blotką do króla, a
        potem blotką do dziesiątki w ręce – na impas waleta), będzie miał
        osiem lew. Konieczne będzie jednak też trafienie palcówki kierowej
        (tzn. wstawienie z ręki N króla) – aby w końcowej fazie
        rozgrywki dostać się do ręki. Przeciwnicy wezmą wówczas jedynie
        dwie forty pikowe oraz trzy asy w pozostałych kolorach, rozgrywający
        zapisze sobie więc cenne 120 punktów. Jeśli zaś gracze E przepchną się w 2 ,
        powinni oddać dwie lewy atutowe, kiera, dwa kara oraz dwa trefle, czyli
        wpaść bez dwóch. Stronie NS szalenie trudno będzie jednak
        kontrakt ten skontrować, a wówczas zapisze sobie jedynie 100 punktów. Minimaks teoretyczny: 3  (NS), 9 lew; 140
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 9 (NS);
  – 9 (NS);
  – 9 (NS);
  – 7 (NS);
 BA – 8 (NS).                   Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS. 
          
            | 2 |  |  AJ
  72
  8543
  AK952
 |  |  
            |  873
  AK9864
  J10
  106
 | 
 |  K54
  J
  AK62
  QJ874
 |  
            |  |  |  Q10962
  Q1053
  Q97
  3
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1   | pas |  
            | 1   | pas | 1 BA | pas |  
            | 2   | pas | pas | pas |  Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1   | pas |  
            | 1   | pas | 2  1 | pas |  
            | 2   | pas | pas | pas |  1układ 5+–4+ w
        kolorach młodszych, bez określenia, który z nich jest ewentualnie dłuższy To również powinna być gra dosyć popularna.
        Przeciwko 2 (W) obrońca N wyjdzie  A, a potem
        najprawdopodobniej zagra  A i pikiem. Rozgrywający powinien wówczas
        zabić  K w dziadku, ściągnąć  A K i zagrać w trefle. Ponieważ
        S nie ma innego, poza atutowym, dojścia do ręki, W zdoła
        wyrzucić przegrywającego pika na trefla. Potem odda więc jeszcze
        tylko dwie wziątki atutowe i zrobi swoje. Można też zagrać ze stołu  W – z zamiarem
        puszczenia go wkoło – i ograniczyć w ten sposób przegrywające w
        kolorze atutowym do jednej. A jeżeli z jakichś powodów broniący S
        nie postawi na  W damy, to rozgrywający może nawet dołożyć z ręki
        blotkę i zdobyć w ten sposób nadróbkę (na kontrakt 2  ), czyli
        bezcenną dziewiątą wziątkę. Minimaks teoretyczny: 2  (WE), 8 lew; 110
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 7 (WE);
  – 8 (WE);
  – 6 (NS, WE!);
 BA – 7 (WE).                     Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE. 
          
            | 3 |  |  KQ86
  95
  10532
  1097
 |  |  
            |  A1094
  J8
  A764
  A82
 | 
 |  532
  KQ1062
  KJ8
  43
 |  
            |  |  |  J7
  A743
  Q9
  KQJ65
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 1   |  
            | pas1 | 1   | 1   | pas |  
            | 1 BA/2 BA2 | pas | pas | pas |  1ze względu na tylko dubla w kierach nie można
        dać wywoławczej kontry 2ręka graniczna pomiędzy 1BA (które powinno
        przyrzekać 8–12 PC) a 2BA (12–15 PC) Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 2  1 |  
            | pas2 | pas | pas3 |  |  1precision 2nie można dać kontry wywoławczej ze
        względu na tylko dubletona w kierach 3trudna sytuacja – E chciałby zgłosić
        2  , ale obawia się, że bardzo często doprowadzi to do
        przelicytowania karty albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 2  1 |  
            | pas2 | pas | 2   | pas |  
            | 2BA/3BA3 | pas | pas | pas |  1precision 2nie można dać kontry wywoławczej ze
        względu na tylko dubletona w kierach 3znów karta graniczna pomiędzy 2BA a 3BA; jeżeli
        wszakże W weźmie po uwagę fakt, iż partner wznowił licytację
        na pozycji re-open, powinien zadowolić się zgłoszeniem 2BA (a E
        potraktować tę zapowiedź jako bardzo silny inwit) Przeciwko 3BA (W) N wyjdzie rzecz jasna
        we wskazane przez partnera trefle (naturalnym otwarciem 2 w systemie Wspólny
        Język) i kontrakt ten zostanie bezwzględnie położony. Gracz S
        dostanie się bowiem do ręki  A i ściągnie swoje wszystkie trefle.
        Częściówka 2BA (WE) jest natomiast nie do położenia – W
        weźmie na pewno trefla, cztery kiery, dwa kara i pika. A tam, gdzie nie
        padnie wist treflowy (po otwarciu e-S-a 1  – w Naszym
        Systemie – jego partner może później zaatakować przeciwko
        kontraktowi przeciwników pikiem albo karem), rozgrywający dostanie
        szansę na skompletowanie dziewięciu wziątek. Będzie tylko musiał
        zagrać kara z góry, a nie na impas damy. I tak najprawdopodobniej postąpi,
        zwłaszcza gdy będzie grał 1/2BA, nieudany impas karowy musiałby
        bowiem zostać wykonany w kierunku niebezpiecznego przeciwnika S,
        tj. posiadacza wyrobionych trefli (zakładamy, że po dostaniu się do ręki
        na  A S zagra w trefle). Minimaks teoretyczny: 3  (WE), 9
        lew; 140 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (NS);
  – 7 (WE);
  – 9 (WE);
  – 8 (WE);
 BA – 8 (WE).                   Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii. 
          
            | 4 |  |  AK10872
  96
  K
  10862
 |  |  
            |  J6
  A72
  J864
  J754
 | 
 |  Q954
  K1084
  A102
  K3
 |  
            |  |  |  3
  QJ53
  Q9753
  AQ9
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | 2  1 | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1słabe dwa   
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | 2  1 | pas | 2  2 |  
            | pas | pas3 | pas |  |  1multi 2do koloru partnera 3piki Zdecydowana większość par NS uczestniczących
        w pierwszym w tym roku turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski
        powinna w rozdaniu tym zatrzymać się w kontrakcie 2 , różnić się
        one będą jedynie ręką rozgrywającego. Tak czy owak, gra zostanie
        zrealizowana; rozgrywający odda bowiem tylko dwie lewy atutowe, dwa
        kiery oraz karo. Nawet po wiście treflowym S(N) zagra
        natychmiast w kara i postawi obrońców przed następującym dylematem:
        albo ściągną oni dwa kiery, a wtedy zostaną wyrzucone z ręki N
        dwa trefle, albo nie uczynią tego, a wówczas na  D wyleci z ręki N
        jeden kier i rozgrywający odda tylko karo, kiera, dwa piki i trefla). Minimaks teoretyczny: 2  (NS), 8 lew; 110
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (NS);
  – 7 (NS);
  – 6 (NS, WE!);
  – 8 (NS);
 BA – 7 (WE).                     Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS. 
          
            | 5 |  |  102
  KQ106
  K9
  J10942
 |  |  
            |  AQJ8
  A32
  Q863
  Q3
 | 
 |  743
  987
  A72
  AK86
 |  
            |  |  |  K965
  J54
  J1054
  75
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | pas1 | pas |  
            | 1 BA | pas | 3 BA | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1 według klasycznych wymogów, 11 PC w składzie
        zrównoważonym to za mało na pierwszoręczne otwarcie, w tym wypadku są
        to jednak znakomite miltony, tzn. as i as z królem (a poza tym w
        dzisiejszym, nowoczesnym świecie mało kto przestrzega klasycznych
        wymogów) albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | pas |  
            | 1   | pas | 1 BA | pas |  
            | 3 BA | pas | pas | pas |  I w tym wypadku kontrakty będą się różnić
        jedynie ręką, z której będą rozgrywane. Jeżeli przeciwko 3BA (E)
        S wyjdzie blotką karową, ułatwi w ten sposób nieco rozgrywającemu
        zwycięskie rozwiązanie tego koloru. E doda bowiem z dziadka
        blotkę, a potem zabije wstawioną przez N na trzeciej ręce  9
        asem, następnie zaś może wykazać się table presence i odważyć
        na zagranie  7 wkoło (choć nadal, gdyby N posiadał  10 9
        sec, zwycięskie byłoby wstawienie ze stołu  D, grozi bowiem odwrót
        kierowy – w kolor, w którym rozgrywający ma tylko jedno zatrzymanie;
        chodzi mu zatem o wyrobienie dodatkowej wziątki karowej ze stratą co
        najwyżej jednego tempa). Zdobędzie wówczas dwie lewy w tym kolorze, a
        ponadto trzy piki (po impasie króla), trzy trefle i kiera; zrobi zatem
        swoje. W jeszcze trudniejszej sytuacji znajdzie się
        rozgrywający W, który otrzyma pierwszy wist  W, a może nawet  K. Ponieważ i on weźmie tylko trzy lewy pikowe (  K leży pod
        impasem, ale kolor ten nie dzieli się 3–3) – to aby zrealizować
        kontrakt, będzie musiał zagrać na drugiego króla karo (u N).
        Ponieważ grozić będzie mu otwarcie kierów, rozgrywający nie będzie
        mógł pozwolić sobie na bezpieczne rozegranie kar (aby zmaksymalizować
        szansę na zdobycie w tym kolorze dwóch wziątek): blotką wkoło, a
        potem asem i blotką do damy. Końcówki 3BA (W) będą zatem często
        przegrywane. Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 9 (WE);
  – 8 (W!);
  – 9 (WE);
 BA – 9 (WE).                 Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE. 
          
            | 6 |  |  Q8432
  94
  3
  109854
 |  |  
            |  AJ1097
  AK6
  K986
  3
 | 
 |  K
  QJ1087
  Q104
  QJ72
 |  
            |  |  |  65
  532
  AJ752
  AK6
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | pas | 1   |  
            | 1   | pas | 2  1 | pas |  
            | 4   | pas | pas | pas |  1naturalne, 5+  , nieforsujące   Ta końcówka będzie osiągana masowo, co najwyżej
        niektóre pary WE zagrają ją w bez atu (będzie to posunięcie
        trudne do wykonania, ale skuteczne, wezmą bowiem wówczas dziesięć
        lew – tyle samo, ile wielu grających w kiery; ponadto ani przez
        moment nie będą zagrożeni wpadką). Przeciwko 4 (E) obrońca
        S zaatakuje  A. Jeżeli ściągnie on następnie  A i będzie
        kontynuował karem – do przebitki, ograniczy rozgrywającego do dziesięciu
        lew. Po innej kontynuacji E zdobędzie nadróbkę, nie będzie
        miał bowiem żadnych problemów z zaimpasowaniem otwierającemu  W
        – po dwukrotnym zaatutowaniu (aby zachować kontrolę treflową w
        stole). A potem albo przebije w dziadku trefla, albo zaekspasuje e-N-owi  D (gdy S po zabiciu  D asem zagra trzeci raz w kiery). Będzie
        też mógł zaeskpasować e-S-owi  K, ostatnią blotkę trefl z
        ręki wyrzucić na  A, wyatutować i wyjść z ręki  D. A potem
        zaimpasować waleta w tym kolorze. I to będzie najpewniejsza droga do
        jedenastu lew... Oczywiście, niezbyt realny wist  A i kontynuacja
        małym karem ograniczyłyby rozgrywajacego do lew dziewięciu, tzn. położyłyby
        końcowkę kierową bez jednej. N bowiem dokonałby w drugiej
        lewie przebitki, a potem dopuściłby partnera treflem i przebiłby
        kolejne karo... Ten, kto potrafi tak zawistować, mogłby nawet te 4  skontrować – jeżeli rzecz jasna byłby ponadto pewiem, że po takiej
        kontrze przeciwnicy nie poprawią się na 4BA... Na WE bowiem można zawsze wziąć dziesięć
        lew w bez atu, złoży się na nie pięć kierów, trzy kara (po impasie
        waleta w ręce S) i dwa piki. Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 630
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (WE);
  – 9 (WE);
  – 9 (WE);
  – 8 (WE);
 BA – 10 (WE).                   Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii. 
          
            | 7 |  |  A106
  K1032
  QJ9
  AK5
 |  |  
            |  KQ
  9764
  A108642
  Q
 | 
 |  85
  AQJ8
  5
  J108642
 |  
            |  |  |  J97432
  5
  K73
  973
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | pas |  
            | pas1 | 1 BA | pas | 2  2 |  
            | pas | 2   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1pogranicze otwarcia 1  , ale jedynie
        pogranicze 2transfer na piki albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | pas |  
            | 1   | 1 BA | 2  1 | 2  2 |  
            | pas | pas | pas |  |  1naturalne, nieforsujące 2naturalne, nieforsujące Na zdecydowanej większości stołów styczniowego
        turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2008 pary NS
        utrzymają się w kontrakcie 2 . Jedynym wistem ograniczającym
        rozgrywającego do ośmiu wziątek jest  5 (ze strony E; lub  A i blotka karo ze strony W). W zabije wówczas asem i
        pośle karo do przebitki, a po jej dokonaniu E odejdzie pikiem
        albo małym treflem. Potem rozgrywający będzie jeszcze musiał oddać
        trzy lewy: pikową, kierową i treflową, zrobi zatem tylko swoje. Bez
        wzięcia przez broniących przebitki karowej gra zostanie natomiast
        zrealizowana z nadróbką. Teoretycznie rzecz biorąc, wyższy kontrakt może tu
        wygrać nieco słabsza honorowo (19 PC : 21 PC) strona przeciwna (WE);
        są nim 3 . W rzeczywistości najczęściej żaden z graczy WE w
        ogóle nie wejdzie jednak do licytacji... Minimaks teoretyczny: 3  (WE), 9 lew, 140
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 8 (WE);
  – 9 (WE);
  – 8 (NS);
 BA – 7 (NS).                   Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią. 
          
            | 8 |  |  1097
  AKJ932
  KJ84
  -
 |  |  
            |  K62
  -
  AQ762
  109875
 | 
 |  QJ53
  Q1065
  105
  J63
 |  
            |  |  |  A84
  874
  93
  AKQ42
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | pas1 | 1   | pas | 2   |  
            | pas | 2   | pas | 2 BA2 |  
            | pas | 3  3 | pas | 4   |  
            | pas | pas | pas |  |  1przeciwwskazaniem do otwarcia 2BA (dwukolorówka
        na młodszych) są trzy piki, i to niezłej jakości 2można by w tym momencie uzgodnić forsująco
        kiery odzywką 3  , za taką zapowiedzią powinna się jednak raczej
        kryć przynajmniej lekko układowa ręka treflowo-kierowa; ponadto w tym
        wypadku S myśli jeszcze poważnie o grze 3BA 36  –4   albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | 2 BA1 | 3   | pas | 4  2 |  
            | pas | 4  3 | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1dwukolorówka na młodszych – jeżeli W
        mimo wszystko zdecyduje się na taką zapowiedź 2cuebid, uzgodnienie kierów 3negatywne, ręka minimalna, spalone wartości
        w partnerowych treflach Końcówka w kiery będzie w tym rozdaniu kontraktem
        standardowym, niektóre pary NS mogą jednak przekroczyć swoją
        granicę bezpieczeństwa i wspiąć się na szczebel pięciu. A to –
        przy aktualnym rozkładzie – będzie już za wysoko. Przeciwko 4 (N)
        obrońca E wyjdzie najprawdopodobniej  10, a jego partner
        zabije tę lewę asem i powtórzy karem albo odwróci treflem. Oczywiście,
        najgroźniejszy dla rozgrywającego byłby atak pikowy i taki właśnie
        padnie tam, gdzie zawodnik W na pierwszej ręce spasuje. N
        musi wówczas zabić na stole asem, zgrać  A K i wyrzuć na nie z ręki
        oba przegrywające piki, a potem wyjść w karo. Oczywiście nie będzie
        żadnych problemów z trafieniem kar i przebiciem jednej karty tego
        koloru w dziadku, rozgrywający odda zatem jedynie  A i dwie wziątki
        atutowe. Zrobi więc swoje, jeżeli tylko nie wspiął się na szczebel
        pięciu (czy, nie daj Boże, sześciu). Minimaks teoretyczny: 4  (NS), 10 lew; 420
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (NS);
  – 7 (NS);
  – 10 (NS);
  – 8 (NS);
 BA – 8 (NS).                   Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE. 
          
            | 9 |  |  J10953
  J10975
  109
  2
 |  |  
            |  6
  AK82
  QJ753
  J76
 | 
 |  AQ42
  Q63
  K8
  AK105
 |  
            |  |  |  K87
  4
  A642
  Q9843
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas1 | 1   | pas |  
            | 1   | pas | 2 BA | pas |  
            | 3  2 | pas | 3  3 | pas |  
            | 3 BA4 | pas | pas | pas |  1tylko układ, brak siły, nie ma więc mowy o
        otwarciu dwukolorowym 25+–4+ w kolorach
        czerwonych 3trzy kiery 4jak widać, graczowi W nie chodziło o
        uzgodnienie rozłożonych 5–3 kierów, zatem, licytując jak wyżej,
        wskazał nadwyżkę honorową (około 11 PC); ze słabszą kartą podniósłby
        bowiem bezpośrednio partnerowe 2BA do 3BA (chyba że miałby duży układ
        i poszukiwałby końcówki w kolor) Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas1 | 1   | pas |  
            | 1   | pas | 2  2 | pas |  
            | 2  3 | pas | 3 BA | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1tylko układ, brak siły, nie ma więc mowy o
        otwarciu dwukolorowym 2odwrotka 3cztery kiery, tu: 10–11 PC 3BA (E) zostaną zagrane na zdecydowanej większości
        stołów i rozgrywający łatwo wezmą jedenaście lew. W karach spadają
        bowiem  10 9 sec, rozgrywający oddadzą zatem jedynie lewy na  A i  D. A wezmą: pięć kar, trzy kiery, trzy trefle i pika. Nawet jednak
        pierwszy wist blotką treflową nie powinien dać graczom E lew
        dwunastu, potem bowiem nie zdołają oni ustawić pikowo-treflowego
        przymusu, jako że oba zatrzymania (u S) leżą za groźbami (w ręce
        E). Znacznie trudniejsze byłoby wzięcie jedenastu lew z
        ręki W, gdyby N wyszedł  W. Rozgrywający musiałby wówczas
        zabić pierwszą lewę  A, potem wyrobić sobie kara, a w końcówce
        – wpuścić obrońcę S pikiem, na króla w tym kolorze, i
        wymusić odeń wyjście spod  D. Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew, 660
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 10 (WE);
  – 11 (E!);
  – 10 (WE);
  – 8 (WE);
 BA – 11 (WE).                   Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii. 
          
            | 10 |  |  Q
  973
  A73
  QJ8432
 |  |  
            |  K854
  KQ8
  KJ542
  6
 | 
 |  AJ2
  AJ652
  Q86
  A5
 |  
            |  |  |  109763
  104
  109
  K1097
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1   | pas |  
            | 2   | pas | 2 BA1 | pas |  
            | 3  2 | pas | 3  3 | pas |  
            | 4  4 | pas | 4  5 | pas |  
            | 4 BA6 | pas | 5  7 | pas |  
            | 6   | pas | pas | pas |    1nadwyżka honorowa, modelowo układ 5  332 2zachęcające uzgodnienie kierów 3cuebid, akceptacja szlemikowych intencji
        partnera 4 cuebid 5odzywka typu last train, a dla niegrających
        tą konwencją – fałszywy cuebid;  D to po tej sekwencji wartość
        bezcenna, E nie powinien zatem licytować negatywnych 4   6blackwood na kierach 7tu: trzy wartości albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1   | pas |  
            | 2   | pas | 3  1 | pas |  
            | 3  2 | pas | 3  3 | pas |  
            | 4  4 | pas | 4  5 | pas |  
            | 4 BA6 | pas | 5  7 | pas |  
            | 6   | pas | pas | pas |  1ponieważ odpowiedź partnera 2  przyrzeka
        pięć kar, można dać nadwyżkowy rebid 3  tylko z trzykartowym
        fitem (chociaż zasadniczo taka zapowiedź przyrzeka cztery kara) 2zachęcające uzgodnienie kierów 3cuebid, akceptacja szlemikowych intencji
        partnera 4 cuebid 5E wskazał już fit karowy, teraz –
        bez starszego honoru w tym kolorze – powinien więc zalicytować 4   6blackwood na kierach 7tu: trzy wartości albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1 BA1 | pas |  
            | 3  2 | pas | 3  3 | pas |  
            | 3  4 | pas | 4  5 | pas |  
            | 4 BA6 | pas | 5  7 | pas |  
            | 6   | pas | pas | pas |  1ręka ta spełnia też wszystkie kryteria
        otwarcia 1BA 2konwencja 5431, tu: krótkość
        treflowa, 5+  , modelowo układ 4–3 w kolorach starszych 3pięć kierów 4 cuebid na kierach 5cuebid 6blackwood 7tu: trzy wartości albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1 BA1 | pas |  
            | 3  2 | pas | 3  3 | pas |  
            | 3  4 | pas | 4  5 | pas |  
            | 4 BA6 | pas | 5  7 | pas |  
            | 6   | pas | pas | pas |  1ręka ta spełnia też wszystkie kryteria
        otwarcia 1BA 2konwencja 5431, tu: krótkość
        treflowa, 5+  , modelowo układ 4–3 w kolorach starszych 3fit karowy, pytanie o starszą czwórkę 4 cztery piki 5naturalne, pięć kierów, do hipotetycznych
        trzech kart w tym kolorze w ręce partnera (jeżeli W ma układ
        4–2–6–1 z dwoma blotkami karo, powinien przenieść na 5  ) 6blackwood na kierach; ręka W
        jeszcze bardziej nabrała wartości, jako że z licytacji partnera
        wynika, że nie ma on dużo wartości w treflach 7tu: trzy wartości Przedstawiłem wyżej kilka, może nazbyt
        optymistycznych, prób osiągnięcia znakomitego szlemika kierowego,
        niewątpliwie uczestnicy styczniowego turnieju Korespondencyjnych
        Mistrzostw Polsk 2008i znajdą jeszcze inne sposoby na osiągnięcie
        tego celu. Wprawdzie na linii WE znajduje się tylko 28 PC, ale
        też dwa kolory uzgodnione oraz znakomite kontrole w kolorach bocznych.
        Po rozpoznaniu tego faktu gracz W powinien sprawdzić asy i po
        dowiedzeniu się, że brakuje im tylko jednego, zapowiedzieć szlemika.
        Przy statystycznym podziale kar (3–2) z rozgrywką tego kontraktu nie
        będzie żadnych problemów. Minimaks teoretyczny: 7  (NS) z kontrą,
        8 lew; 1400 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (NS);
  – 12 (WE);
  – 12 (WE);
  – 10 (WE);
 BA – 9 (WE).     Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią. 
          
            | 11 |  |  K9743
  K5
  AQ
  AQ97
 |  |  
            |  AJ652
  J32
  7
  J832
 | 
 |  Q8
  A108
  1065432
  65
 |  
            |  |  |  10
  Q9764
  KJ98
  K104
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | pas |  
            | pas | 1   | pas | 1 BA1 |  
            | pas | 3  2 | pas | 3 BA3 |  
            | pas | pas | pas |  |  1półforsujące 25+  –4+  , forsing
        do dogranej 3partner wskazał dziewięć kart w kolorach
        czarnych, nie ma więc sensu szukanie jeszcze w jego ręce fitu
        kierowego, tym bardziej że S ma słabe kiery, a solidne wartości
        w nielicytowanych do tej pory karach Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | pas |  
            | pas | 1   | pas | 1   |  
            | pas | 2 BA1 | pas | 3 BA2 |  
            | pas | pas | pas |  |  1N powinien potraktować swoją kartę
        jako wielkie bez atu 2partner nie zadał odwrotki, ma więc
        tylko dwa kiery albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | pas |  
            | pas | 1   | pas | 1   |  
            | pas | 1  1 | pas | 1 BA |  
            | pas | 2  2 | pas | 3  5 |  
            | pas | 3 BA | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1forsujący 2silny trefl na pikach 3pięć kierów, próba uzgodnienia tego
        koloru (przy pięciu pikach partner może mieć trzy kiery) Kolejny kontrakt standard, przeciwko 3BA (N) E
        wyjdzie najprawdopodobniej w karo. Rozgrywający powinien zabić w ręce
         A i wyjść  K. Przy istniejącym układzie E na pewno
        zabije  A, więc N łatwo wyrobi sobie kiery i weźmie dziesięć
        lew (trzy kierowe, cztery karowe i trzy treflowe), albo nawet jedenaście,
        jeśli broniący nie odbiorą ppA – wówczas w końcówce W
        stanie w pikowo-treflowym przymusie. Jeżeli jednak po pobiciu  K asem
        E wyjdzie  D, to rozgrywający, aby zdobyć dziesięć wziątek,
        będzie w zasadzie musiał zaimpasować obrońcy W  W (bądź
        wyegzekwować przeciwko temu obrońcy grę końcową). Inaczej weźmie
        tylko kiera, pika, cztery kara i trzy trefle. A gdy w tych
        okolicznosciach będzie kontynuował wyrabianie kierów, odda na pewno
        dwie lewy w tym kolorze oraz dwa piki. Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 430
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 10 (NS);
  – 8 (NS);
  – 9 (NS);
  – 8 (NS);
 BA – 10 (NS).                   Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS. 
          
            | 12 |  |  1083
  3
  A10987
  J953
 |  |  
            |  J5
  J54
  KQ52
  AKQ4
 | 
 |  Q64
  AQ10972
  643
  2
 |  
            |  |  |  AK972
  K86
  J
  10876
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | 1 BA | pas | 4  1 | pas |  
            | 4   | pas | pas | pas |  1teksas na kiery albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | 1 BA | pas | 2  1 | pas |  
            | 2   | pas | 3  2 | pas |  
            | 4   | pas | pas | pas |  1transfer na kiery 2sześć kierów, inwit Strona WE raczej nie uniknie w tym rozdaniu końcówki
        – niezależnie od tego, czy E od razu ją przesądzi, czy też
        tylko zainwituje. Niestety, kontrakt ten zostanie położony, i to bez
        dwóch, N bowiem wyjdzie przeciwko niemu w pika, a jego partner
        zabije  K, ściągnie też  A (choć nie musi tego robić od razu) i
        odwróci singlowym  W. A N pobije figurę karową asem i pośle
        karo do przebitki. Ponadto gracz S dostanie jeszcze wziątkę na
        zaimpasowego króla atu, dojdzie zatem do wpadki bez dwóch. Z końcówek największe szanse miałyby 3BA (W),
        kiedy to gracz N zaatakowałby najprawdopodobniej  10 (chyba że
        jego partner zgłosiłby piki, na co jednak nie będzie miał miejsca).
        Gra zostałaby wówczas zrealizowana, i to często z nadróbką (gracze NS
        mogliby się jednak przeciwko niej obronić), rozgrywający zaimpasowałby
        bowiem kiery, wziąłby zatem pięć lew w tym kolorze, karo oraz trzy
        trefle, a może nawet też pika. Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE) z kontrą,
        7 lew albo 3  (WE), 8 lew; 100 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (NS);
  – 7 (E!);
  – 8 (WE);
  – 8 (NS);
 BA – 7 (WE).                     Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii. 
          
            | 13 |  |  10965
  8
  K107542
  K8
 |  |  
            |  A72
  J9763
  6
  Q543
 | 
 |  QJ
  K54
  J93
  AJ962
 |  
            |  |  |  K843
  AQ102
  AQ8
  107
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | ktr. |  
            | 1   | 1   | pas | pas |  
            | 2   | 3  1 | 3   | 3   |  
            | pas | pas | pas |  |  1nie jest to żaden inwit, tylko wskazanie ręki
        w składzie 5+  –4  (i chęci walki)   Interesująca batalia częściówkowa. Wyższy
        kontrakt wygrałaby w tym rozdaniu nieco słabsza honorowo (19 PC : 21
        PC) strona WE – wychodzą jej bowiem 3 i 3  . Grając w
        kiery, W odda tylko karo i trzy lewy kierowe, i to mimo podziału
        atutów 4–1. Posiadacz czterech kierów ma bowiem jedynie trzy kara,
        zdoła więc tylko dwa razy skrócić rękę rozgrywającego (a N
        nie dojdzie więcej do piłki). W zagra zatem kiera do króla, a
        potem kiera do ręki i – jak już wspomniałem – odda tylko trzy
        lewy atutowe oraz karową. Najprawdopodobniej jednak 3 (WE) zostaną
        przelicytowane przez stronę przeciwną (być może nawet prewencyjnie,
        czyli wyprzedzająco) trzema pikami. Kontrakt ten na ogół będzie
        realizowany, bezapelacyjnie położy go bowiem jedynie pierwszy wist
        karowy. Jeżeli rozgrywający weźmie tę lewę w ręce, zagra w atu i
        przepuści wstawionego przez E  W (jeśli pobije go dziadkowym  K, W poprawi asem, po czym dwukrotnie dopuści partnera
        treflami i przebije dwa kara, gra zostanie wówczas położona bez dwóch),
        E da partnerowi przebić karo, a ten ostatni wyjdzie w trefla.
        Broniący dostaną wówczas trzy wziątki atutowe (dwie naturalne oraz
        karową przebitkę) oraz dwa trefle. Jeśli zaś N w drugiej
        lewie zaimpasuje kiery damą, a następnie zgra  A, wyrzuci nań
        trefla i dopiero teraz zagra w atu – E dostanie się do ręki  W, ściągnie  A i będzie kontynuował treflem albo kierem.
        Rozgrywający powtórzy wtedy pikiem – po zabiciu  K asem W
        zagra jednak jeszcze raz w kiery , po raz drugi skracając rękę N.
        Rozgrywającemu pozostaną wówczas same kara, W przebije zatem
        następną lewę swoim ostatnim atutem i ściągnie kiera albo (w
        dziadku będzie się bowiem znajdował jeszcze jeden kier bądź trefl,
        a u N nie będzie już atutów, by go przebić). Pierwszy wist karowy jest daleki od oczywistości,
        kontrakty 3 (N) będą więc na ogół realizowane, czasem
        nawet z nadróbką. Minimaks teoretyczny: 3  (WE), 9 lew; 140
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 9 (WE);
  – 9 (NS);
  – 9 (WE);
  – 8 (NS);
 BA – 6 (NS).                   Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią. 
          
            | 14 |  |  Q3
  K93
  Q1096
  9632
 |  |  
            |  J98642
  AQ107
  42
  J
 | 
 |  7
  J4
  A873
  AK10754
 |  
            |  |  |  AK105
  8652
  KJ5
  Q8
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1   | ktr. |  
            | 1   | 1 BA | 2   | pas |  
            | 2   | pas | 3   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 2   | pas1 |  
            | 2  2 | pas | 3   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1można też dać wywoławczą kontrę, w tym
        wypadku jest to jednak zapowiedź dużo bardziej ryzykowna niż w
        poprzednim 2naturalne, nieforsujące Przeciwko 3 (E) – kontraktowi bardzo popularnemu
        – S zawistuje  A. Jeśli w drugiej lewie obrońca ten będzie
        kontynuował  D (aby uniemożliwić rozgrywającemu przebicie na stole
        kara) – E ściągnie  A K 10 i zagra  W na impas. N
        będzie musiał przepuścić tę lewę, inaczej przeciwnik wykorzysta
        pozostałe trzy kiery i zrobi swoje (odda tylko pika, kiera, trefla i
        jedno karo). Natomiast po przepuszczeniu przez N  W rozgrywający
        będzie musiał oddać trzy kara z ręki (oraz lewę na  9), wpadnie
        więc bez jednej. Chyba że powtórzy impas kierowy – wówczas przegra
        bez dwóch. Jeśli w drugiej lewie S wyjdzie w kiera
        (systemowo – szóstką), a rozgrywający doda ze stołu siódemkę –
        N będzie musiał wstawić na trzeciej ręce  9 (!). Jeżeli
        bowiem zabije  K i odwróci w atu, to przeciwnik pobije w ręce  A i
        zagra w atu jeszcze trzy razy, oddając e-N-owi lewę
  9. Potem jednak E wykorzysta trzy lewy
        kierowe i zrobi swoje (weźmie pięć trefli, trzy kiery i karo).
        Kontrakt zostanie zrealizowany także wówczas, gdy N zabije
        pierwszą rundę kierów królem i powtórzy kierem. Rozgrywający
        utrzyma się bowiem na stole i zagra jeszcze dwa razy w kiery, zrzucając
        z ręki dwa kara. N będzie wprawdzie mógł przebić czwartą
        lewę kierową, ale uczyni to za cenę utraty wziątki atutowej. Najwyższy kontrakt, jaki w tym rozdaniu może zostać
        zrealizowany bez pomocy ze strony przeciwników, to 2 (WE).
        Nawet jeśli gracz N wyjdzie przeciwko tej grze w karo, to W
        zabije na stole asem, ściągnie  A K i wyrzuci z ręki przegrywające
        karo. A następnie zagra  W na impas. N weźmie lewę  K i
        powtórzy karem – do skrótu ręki W. Rozgrywający ściągnie
        jednak wówczas dwie lewy kierowe i czwartą rundę tego koloru przebije
        na stole  7. Może też nie zgrywać kierów, tylko połączyć atuty;
        S – posiadacz czterech pików – ma tylko trzy kara, kolejny
        skrót atutowy nie będzie więc już dla rozgrywającego groźny. Tak
        czy owak, W odda tylko kiera i cztery lewy atutowe, zrobi zatem
        swoje. Minimaks teoretyczny: 2  (WE), 8
        lew; 110 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 6 (NS, WE!);
  – 7 (WE);
  – 8 (WE);
 BA – 6 (NS, WE!).                     Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS. 
          
            | 15 |  |  1097
  AKQ6
  A63
  732
 |  |  
            |  KJ85432
  102
  985
  10
 | 
 |  -
  J954
  K10742
  A854
 |  
            |  |  |  AQ6
  873
  QJ
  KQJ96
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 1 BA |  
            | 3   | ktr.1 | pas | 3 BA |  
            | pas | pas | pas |  |  1kontra wywoławcza   Będzie to kolejny popularny kontrakt, osiągnięty
        na bardzo wielu stołach styczniowego turnieju Korespondencyjnych
        Mistrzostw Polski 2008. Oczywiście, po takiej licytacji W
        nie powinien wychodzić przeciwko 3BA w piki, straci bowiem tylko w ten
        sposób lewę. Rozgrywający wyrobi sobie trefle (oddając w tym kolorze
        asa) oraz dodatkową wziątkę karową (po nieudanym impasie przeciwko
         K) i weźmie cztery trefle, trzy kiery, dwa kara i pika, czyli dziesięć
        lew. Tyle mu się należy, wist pikowy wypuści natomiast lewę jedenastą.
        Tak jak poprzednio S odda bowiem tylko  A i  K, zdobędzie też
        jednak teoretycznie nienależną mu wziątkę na  D (czy nawet wysoką
        blotkę pikową na stole). Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 10 (NS);
  – 6 (NS, WE!);
  – 8 (N!);
  – 7 (NS);
 BA – 10 (NS).                     Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE. 
          
            | 16 |  |  AJ752
  65
  A4
  J965
 |  |  
            |  104
  A874
  Q86
  K1043
 | 
 |  Q9
  102
  KJ109753
  Q7
 |  
            |  |  |  K863
  KQJ93
  2
  A82
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | pas | 3   | ktr. |  
            | pas | 4   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | pas | 3   | 3   |  
            | pas | 3  1 | pas | 4  2 |  
            | pas | pas | pas |  |  1forsing 2raczej nie cuebidowe 4  , a to ze względu
        na minimalną siłę wejścia 3   Z dojściem do końcówki nie powinno być na NS
        żadnych problemów, nawet po blokującym otwarciu E (na trzeciej
        ręce) 3 . Od czasu do czasu zawodnicy NS mogą nawet osiągnąć
        szlemika. Na przykład w ostatniej sekwencji – jeśli S da
        cuebid karowy, mocno sugerujący singletona, jego partner może poważnie
        zastanowić się nad grą premiową. Teoretycznie rzecz biorąc, 6  jest tu kontraktem marnym, w rzeczywistości jednak położy je bezwzględnie
        tylko i wyłącznie pierwszy wist treflowy, niełatwy do oddania. Po każdym
        innym ataku rozgrywający bowiem wyatutuje i wyrobi sobie kiery.
        Wprawdzie ten ostatni kolor nie dzieli się 3–3, ale spadnie w nim
        druga dziesiątka. Kiery przyniosą więc rozgrywającemu cztery lewy,
        co wystarczy, aby wyrzucić na nie z ręki trzy trefle. Rzecz jasna,
        koniecznym warunkiem zrealizowania szlemika jest też zagranie koloru
        atutowego z góry. Tymczasem po zaporowym otwarciu E, mocno
        sugerującym posiadanie przezeń siedmiu kar, rośnie bardzo mocno
        szansa na to, że w którymś z pozostałych kolorów ma on singletona.
        Najprawdopodobniej jest to krótkość pikowa, zatem po ściągnięciu  K niejeden rozgrywający, i to niekoniecznie szlemika, zaimpasuje  D u W. Jeżeli wówczas, po zdobyciu wziątki na damę atu, E
        odwróci w trefla, ograniczy przeciwnika do tylko dziesięciu lew. Minimaks teoretyczny: 5  (NS), 11 lew; 450
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 9 (NS);
  – 8 (WE);
  – 10 (NS);
  – 11 (NS);
 BA – 7 (NS).                   Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią. 
          
            | 17 |  |  976
  QJ74
  763
  A63
 |  |  
            |  52
  A862
  Q10
  109872
 | 
 |  KQ4
  10
  AKJ842
  Q54
 |  
            |  |  |  AJ1083
  K953
  95
  KJ
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | 1   |  
            | pas1 | 2   | 3   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1ręka graniczna, od biedy można zgłosić z
        nią kontrę sputnik albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | 1   |  
            | ktr.1 | 1 BA2 | 3   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1kontra sputnik 2bilansowe podniesienie do 2  , tu nieco wątpliwe   Kontrakt 2 (S) jest możliwy do położenia,
        ale wyłącznie w widne karty – aby osiągnąć ten ambitny cel, W
        musiałby bowiem zaatakować  A i kierem – do przebitki. A jego
        partner zagrać dwukrotnie małymi karami – spod asa z królem – aby
        dwukrotnie dopuścić W do ręki (na  10 i  D!) i zainkasować
        kolejne dwie przebitki kierowe. Po takiej obronie WE wzięliby
        dwie lewy karowe, kierową oraz trzy przebitki. W rzeczywistości jednak
        przeciwko pikowej grze przeciwników W na pewno zaatakowałby  D. Najprawdopodobniej E przejąłby tę lewę  K i odwróciłby
        singlową  10, a jego partner zabiłby  A i posłałby kiera do
        przebitki. Po jej dokonaniu E ściągnąłby  A i kontynuowałby
        karem – z nadzieją na wypromowanie dodatkowej lewy atutowej. Tak stałoby
        się, gdyby W miał choćby singlowego  W, teraz jednak E
        dostałby jeszcze tylko jedną wziątkę na swojego mariasza atutowego.
        Kontrakt 2  (S) zostałby zatem zrealizowany, a 3  (S)
        – położony tylko bez jednej. Najczęściej jednak to gracz E zostanie
        rozgrywającym kontraktu 3 . Optymalny dla broniących (i jedyny
        bezapelacyjnie kontrakt kładący) będzie wówczas wist w atu.
        Rozgrywający utrzyma się w dziadku i zagra pika do mariasza. S
        zabije  A i powtórzy karem. E wtedy do końca wyatutuje i
        zagra w trefle, broniący wytrącą mu jednak dojście do stołu  A (bądź
        wyrobią sobie i odbiorą drugą lewę pikową) i gra zostanie położona.
        Rozgrywający odda ostatecznie trzy trefle i dwie lewy pikowe. Na WE można natomiast zrealizować kontrakt
        3 , przeciwnicy są jednak w stanie opłacalnie obronić go trzema
        kierami, ta ostatnia gra da się bowiem położyć tylko bez jednej.
        Poza dwoma karami, pikiem i asem atu broniący dostaną wówczas jeszcze
        tylko dodatkową wziątkę atutową, czy to w formie przebitki pikowej,
        czy to na wypromowaną  8 w ręce W (po trzykrotnym zagraniu w
        kara; gdy S przebije trzecie karo  9, W zrzuci pika, jeżeli
        zaś ta przebitka zostanie dokonana królem atu – W pozbędzie
        się albo pika, albo trefla). Minimaks teoretyczny: 3  (NS) z kontrą,
        8 lew; 100 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 9 (WE);
  – 8 (WE);
  – 8 (NS);
  – 7 (NS);
 BA – 7 (WE).                   Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS. 
          
            | 18 |  |  AQ1072
  K64
  AK7
  73
 |  |  
            |  3
  AQ109
  43
  KJ9652
 | 
 |  J986
  J87
  QJ106
  Q8
 |  
            |  |  |  K54
  532
  9852
  A104
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | pas | pas |  
            | 1  1 | 1   | 1 BA | 2   |  
            | 3  2 | ktr.3 | pas | pas4 |  
            | pas |  |  |  |  1na trzeciej ręce otwarcie może być nieco słabsze 2z układem 6–4 W może sobie nawet
        pozwolić na rebid 3   3wyraźna nadwyżka punktowa, skład zrównoważony;
        z układową ręką partner może jednak odejść na 3   4z równym układem i dwoma honorami w
        treflach S oczywiście pasuje Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | pas | pas |  
            | 2  1 | 2   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1precision Możliwe są też inne scenariusze rozwoju wydarzeń.
        Stronie NS rzadko uda się idealnie uchwycić w tym rozdaniu
        punkt równowagi, tzn. skontrować przeciwników na 3 (jak w
        sekwencji pierwszej, zapewne mocno idealistycznej) i położyć ich bez
        jednej, za 100 (rozgrywający musi oddać pika, kiera, dwa kara i
        trefla). Częściej gracze N przelicytują kartę do 3  , które
        również zostaną już obłożone bez jednej (do oddania są bowiem dwa
        kiery oraz po jednej lewie w każdym z pozostałych kolorów). W
        najlepszej sytuacji znajdą się te duety NS, którym uda się
        utrzymać w kontrakcie 2  (swoje i zapis plus 110). Jak już wspomniałem,
        nie będą to jednak przypadki częste. Minimaks teoretyczny: 3  (WE) z kontrą,
        8 lew; 100 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 8 (NS);
  – 7 (WE);
  – 8 (NS);
 BA – 7 (NS).                   Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE. 
          
            | 19 |  |  AK6
  AK986
  K
  9742
 |  |  
            |  94
  J1052
  832
  A865
 | 
 |  QJ532
  7
  AJ9765
  3
 |  
            |  |  |  1087
  Q43
  Q104
  KQJ10
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | pas |  
            | pas | 1   | 2  1 | 2  2 |  
            | pas | 4   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1dwukolorówka piki i młodszy 2bilansowe podniesienie do 3  z fitem
        kierowym Końcówkę w kiery powinna w tym rozdaniu wylicytować
        zdecydowana większość par NS. Przeciwko tej grze wielu obrońców
        E wyjdzie w singla treflowego, w drugiej lewie skasują przebitkę,
        po czym ściągną  A i odejdą  D. Nic im to jednak nie pomoże,
        jako że rozgrywający powinien następnie rozpocząć atutowanie od
        zagrania  D – właśnie po to, aby wyimpasować obrońcy W
        hipotetycznego czwartego waleta z dziesiątką. A kiedy prawy broniący
        podstawi się w drugiej rundzie kierów honorem, rozgrywający zabije w
        ręce asem, bezpiecznie wróci na stół treflem i wykona impas dziewiątką
        kier w ręce. Przegrywający pik zostanie wyrzucony na  D, N
        nie odda już zatem ani jednej wziątki i zrobi swoje. Zabawne, takim samym rezultatem zakończy się
        rozgrywka kontraktu kierowego po każdym innym wiście – bez wzięcia
        przez obrońcę E przebitki treflowej. Wprawdzie wówczas
        rozgrywający mógłby skompletować jedenaście wziątek – aby to
        uczynić, musiałby jednak w ciemno zaimpasować zawodnikowi W
        waleta z dziesiątką atu. A fakt, że E wszedł do licytacji
        dwukolorówką, nie jest bynajmniej dostatecznie silną przesłanką na
        rzecz przeprowadzenia tak ekwilibrystycznej rozgrywki. Na NS można też zrobić 5BA, ale wyłącznie
        w widne karty – po zaimpasowaniu w ciemno waleta z dziesiątką kier.
        Wykonanie tego manewru będzie również konieczne dla rozgrywającego
        kontrakt 4BA (S) po pierwszym wiście pikowym. Bez niego będzie
        można natomiast wziąć dziesięć lew w bez atu bez żadnej
        ekwilibrystyki w kolorze kierowym. Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 11 (NS);
  – 8 (WE);
  – 10 (NS);
  – 8 (NS);
 BA – 11 (NS).     Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii. 
          
            | 20 |  |  5
  762
  J97543
  432
 |  |  
            |  A62
  QJ10543
  8
  J106
 | 
 |  KQJ103
  K9
  KQ62
  Q5
 |  
            |  |  |  9874
  A8
  A10
  AK987
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | 2  1 | pas | 2  2 | pas |  
            | 3  3 | pas | 3   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1słabe dwa 2pytanie o singletona 3singiel karowy albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | 2  1 | pas | 2 BA2 | pas |  
            | 4  3 | pas | 4   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1słabe dwa 2forsing na 5+   3fit pikowy, krótkość karowa 
          
            | W | N | E | S |  
            | 2  1 | pas | 2 BA2 | pas |  
            | 3  3 | pas | 3  4 | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1multi 2pytanie 3minimum otwarcia, kolor longera jeszcze
        niesprecyzowany 4do koloru partnera Oj, trudno tu będzie stronie WE obronić
        zapis, ma ona bowiem do oddania co najmniej cztery lewy (kiera, karo i
        dwa trefle); końcówka pikowa zostanie więc położona bez jednej.
        Jeszcze gorzej będzie się grało zawodnikom WE w kiery.
        Przeciwko 3 (W) broniący N wyjdzie w singla pikowego.
        Później więc jego partner zabije pierwszą rundę kierów asem i poda
        mu dwie przebitki. Rozgrywający weźmie zatem tylko siedem lew (odda
        dwa trefle, karo, kiera i dwie pikowe przebitki). Takim samy rezultatem powinna się zakończyć
        rozgrywka kontraktu kierowego z ręki E, pod warunkiem że obrońca
        S wyjdzie w drugiej lewie (albo w trzeciej, po zgraniu też  K)
        w pika, aby przygotować przebitki w tym kolorze. Minimaks teoretyczny: 3  (WE), 9 lew; 140
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (NS);
  – 8 (NS);
  – 7 (WE);
  – 9 (WE);
 BA – 7 (WE).                   Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS. 
          
            | 21 |  |  Q8643
  Q6
  Q10
  A854
 |  |  
            |  K9752
  J1075
  87
  73
 | 
 |  J10
  AK842
  AJ3
  QJ2
 |  
            |  |  |  A
  93
  K96542
  K1096
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | pas |  
            | 3  1 | pas | pas | pas |  1blokujące albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | pas |  
            | 2   | pas | 2 BA | pas |  
            | 3   | pas | pas | pas |  albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | pas |  
            | 1 BA1 | pas | 2  2 | pas |  
            | 2  3 | pas | 2 BA | pas |  
            | 3   | pas | pas | pas |  1tylko w Naszym Systemie – półforsujące 2naturalne trefle albo nieminimum w składzie
        zrównoważonym 3minipodniesienie (4–6 PC z fitem
        kierowym) albo negatywny wybór koloru (6–10 PC z dublem kierowym) albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1 BA1 | pas |  
            | 2   | pas | 2   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1takie otwarcie jest również jak najbardziej
        dopuszczalne albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1 BA1 | pas |  
            | 2   | pas | 2   | pas |  
            | pas | 2  2 | pas | 2 BA3 |  
            | pas | 3   | 3   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1takie otwarcie jest również jak najbardziej
        dopuszczalne 2odzywka nieco niebezpieczna, zwłaszcza w
        aktualnych założeniach, alternatywą jest kontra 3kolory młodsze Nawet po ryzykownej kontrze re-open N
        spadnie na cztery łapy, na jego linii wychodzą bowiem tak 3 , jak i
        3  . W zdecydowanej większości wypadków dojdzie wszakże do
        kontraktu 3  (E). I najczęściej gra ta zostanie zrealizowana,
        jest bowiem tylko jedna droga do jej położenia: S musiałby na
        pierwszym wiście ściągnąć swojego singlowego  A, a następnie
        dopuścić partnera  A, przebić pika i natychmiast – tzn. bez
        zgrywania  K – otworzyć kara. Dopiero potem S doszedłby  K i broniący ściągnęliby kładącą kontrakt wziątkę karową.
        Po każdej innej obronie E szybko zaatutuje i odda tylko cztery
        lewy: pikową, dwie treflowe i karową. Minimaks teoretyczny: 3  (WE) z kontrą,
        8 lew; 100 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 9 (NS);
  – 9 (NS);
  – 8 (WE);
  – 7 (WE);
 BA – 6 (NS, WE!).                     Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE. 
          
            | 22 |  |  K
  853
  K104
  987652
 |  |  
            |  J1073
  K42
  A972
  AJ
 | 
 |  9854
  AQJ1076
  6
  K3
 |  
            |  |  |  AQ62
  9
  QJ853
  Q104
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | 1   | ktr.1 |  
            | rktr.2 | 3/4  3 | 4  4 | pas |  
            | pas | pas |  |  |  1mimo tylko 11 PC kontra oczywista ze względu
        na prawie że modelowy układ 2siłowa, 11+ PC 3w tej sekwencji jest to zapowiedź blokująca,
        jako że z bilansu rozdania wiadomo, że N jest bardzo słaby
        (choć tu niespodziewanie ma aż dwa króle) 4otwarcie E było podlimitowe, układowe,
        schodzi on zatem wyprzedzająco ze spodziewanej kontry partnera (chociaż
        w tym wypadku W nie skontrowałby 4  , tylko sam zalicytowałby
        4  ) I tę dograną osiągnie zdecydowana większość par
        WE uczestniczących w styczniowym turnieju Korespondencyjnych
        Mistrzostw Polski 2008. Rozgrywający odda tylko trzy lewy pikowe i
        zrobi swoje. Obrona pięcioma treflami mogłaby już kosztować 800 (za
        bez czterech z kontrą), przynajmniej gdyby E zaatakował singlem
        karo, a potem dwukrotnie przebił ten kolor (dopuszczając partnera do ręki
         K). Potem W i tak dostałby jeszcze dwie lewy atutowe (łącznie
        broniący wzięliby zatem cztery trefle, kiera i karo). Opłacalna byłaby natomiast obrona pięcioma karami,
        gdyby rzecz jasna stronie NS udało się ją osiągnąć. Oprócz
        kiera i dwóch trefli rozgrywający oddałby wówczas tylko dwie lewy
        atutowe, wpadłby zatem za 500 (z kontrą bez trzech). Minimaks teoretyczny: 5  (NS) z kontrą,
        8 lew; 500 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (NS);
  – 8 (NS);
  – 10 (WE);
  – 9 (WE);
 BA – 9 (WE).                   Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii. 
          
            | 23 |  |  AQJ84
  K4
  6
  106532
 |  |  
            |  K52
  AJ96
  AJ5
  A97
 | 
 |  9763
  Q872
  KQ
  KQ8
 |  
            |  |  |  10
  1053
  10987432
  J4
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | pas |  
            | 1 BA | pas | 2   | pas |  
            | 2   | pas | 4   | pas |  
            | pas | pas |  |  |  Także ta końcówka powinna być kontraktem
        standardowym. Powiedzmy, że przeciwko 4 (W) N wyjdzie
        w singla karo (alternatywą jest atak treflowy). Rozgrywający zrobi
        swoje, jeżeli tylko zagra atu z góry: asem i blotką. A potem trzeci
        raz zaatutuje, wyeliminuje kolory młodsze i zagra z obu rąk blotki
        pikowe. Jeżeli w lewie tej utrzyma się gracz S – singlową  10 – będzie musiał wyjść następnie pod podwójny renons. Jeśli
        zaś N przejmie partnerową dziesiątkę waletem, to on sam
        znajdzie się na wpustce. Pozostanie mu jedynie ściągnąć  A i
        wyrobić przeciwnikowi dziesiątą wziątkę na  K w ręce. Ale jeżeli rozgrywający zagra w drugiej lewie na
        impas karowy – będzie można już go położyć. Po utrzymaniu się
         K N może bowiem zagrać  A i pikiem – do przebitki, a
        następnie samemu przebić karo. Gwoli ścisłości, 4 (W) kładzie wist
        pikowy: asem i honorem, albo nawet blotką (pierwszy). N dojdzie
        wówczas do ręki  K (nawet gdy rozgrywający zagra ten kolor z góry)
        i ściągnie  W (gdy zaatakował  A i  D). A jego partner – na  D i  W – zrzuci oba swoje trefle, potem zaś zagranego przez N
        trefla przebije. Na WE wychodzi natomiast bezwarunkowo kontrakt
        3BA. Jeśli gracz N zaatakuje przeciwko niemu pikową figurą, to
        dziadkowa  9 x x x da rozgrywającemu drugie zatrzymanie w tym
        kolorze. Po ataku małym pikiem natomiast W będzie mógł albo  10 obrońcy S przepuścić, albo zabić ją królem, a potem
        ściągnąć swoje lewy karowe oraz treflowe i w końcówce wpuścić
        obrońcę N pikiem – na wist spod  K (inaczej mówiąc –
        ustawić go w przymusie wpustkowym). Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (W!);
  – 6 (NS, WE!);
  – 9 (WE);
  – 7 (WE);
 BA – 9 (WE).     Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią. 
          
            | 24 |  |  AJ83
  K5
  J76
  AKJ5
 |  |  
            |  K9
  87642
  953
  1042
 | 
 |  Q1065
  93
  A42
  9763
 |  
            |  |  |  742
  AQJ10
  KQ108
  Q8
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | 1 BA | pas | 2   |  
            | pas | 2  1 | pas | 4 BA2 |  
            | pas | 6 BA3 | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1cztery piki, brak czterech kierów 2inwit (tylko 15 PC, ale sekwensowe kiery i
        podwiązane kara czynią rękę S wartą tej zapowiedzi) 3oczywiste przyjęcie Owszem, grę tę można położyć, ale pokażcie mi
        obrońcę (E), który po powyższej sekwencji zaatakuje w pika! A
        tylko taki wist nie pozwoliłby rozgrywającemu na zrealizowanie
        kontraktu 6BA (NS). Po każdym innym gracz N odda  A i
        łatwo skasuje dwanaście wziątek: cztery treflowe, cztery kierowe,
        trzy karowe i pikową. Cóż, turniej to nie konkurs licytacyjny! Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 11 (NS);
  – 11 (NS);
  – 10 (NS);
  – 10 (NS);
 BA – 11 (NS).                     Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE. 
          
            | 25 |  |  Q7
  J8752
  Q4
  Q976
 |  |  
            |  A1052
  A93
  10653
  KJ
 | 
 |  63
  KQ
  AKJ872
  1043
 |  
            |  |  |  KJ984
  1064
  9
  A852
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | 1   | 1   |  
            | 3 BA | pas | pas | pas |  Przeciwko 3BA (W) N wyjdzie po tej
        licytacji  D i rozgrywający weźmie należne mu dziesięć lew: sześć
        karowych, trzy kierowe i pikową. Proszę zwrócić uwagę na fakt, jak
        istotne było wejście 1  e-S-a – z minimalną siłą, ale
        przyzwoitym kolorem. Bez niego N zaatakowałby przeciwko 3BA w
        kiery (tym bardziej że W dałby odpowiedź 1  ) i rozgrywający
        miałby szansę na zrobienie drugiej nadróbki (gdyby zagrał trefla do
        króla w ręce). Na linii NS wychodzi też szlemik w kara,
        wymaga on jednak trafienia przez rozgrywającego palcówki treflowej
        oraz nieoddania przezeń lewy atutowej, teoretyczne szanse realizacji
        tego kontraktu (a priori) są więc nieco mniejsze niż 50%. Inna
        sprawa, że po wejściu do licytacji gracza S, w zasadzie
        lokalizującym w jego rece  A, 6  staje się znakomitą propozycją.
        Patrząc na rozdanie z tego punktu widzenia, wejście to należałoby
        zatem ocenić negatywnie. Do szlemika droga jest wszakże długa, trudna
        i niepewna, natomiast pokazanie partnerowi dobrego wistu jest bardzo często
        kluczowe dla losów rozdania.. Minimaks teoretyczny: 6  (WE), 12 lew; 1370
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (WE);
  – 12 (WE);
  – 7 (WE);
  – 7 (WE);
 BA – 10 (WE).                     Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii. 
          
            | 26 |  |  1064
  Q643
  KQ
  Q653
 |  |  
            |  Q2
  9875
  A104
  K974
 | 
 |  AJ3
  10
  98763
  A1082
 |  
            |  |  |  K9875
  AKJ2
  J52
  J
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | pas | 1   |  
            | pas | 2   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | pas | 1   |  
            | pas | 2   | pas | pas |  
            | ktr.1 (!?) | pas | 2 BA2 | pas |  
            | 3   | pas | pas | pas |  1ożywienie ryzykowne, szczególnie po partii,
        jednak w turnieju na maksy dopuszczalne 2możliwość gry w oba kolory młodsze Na linii NS wychodzą kontrakty 2 i 2  .
        Co więcej, aby ograniczyć rozgrywającego kontrakt pikowy do ośmiu
        wziątek, obrońca W musiałby zaatakować w kiery. Potem jego
        partner wbije się asem w pierwszej rundzie atutów, dwukrotnie dopuści
        W do ręki (  A i  K) i przebije dwa kiery. Na WE natomiast są do wygrania 3 .
        Wystarczy, że rozgrywający nie da sobie przebić dwóch trefli (tzn.
        po pierwszym wiście w ten kolor zagra  A i karem), a sam rozegra
        trefle w taki sposób, aby nie oddać w nich lewy (tzn. ściągnie  K,
        a następnie – zgodnie z zasadą ograniczonego wyboru –
        dwukrotnie zaimpasuje obrońcy N  D). Do oddania będzie wówczas
        jedynie kier, pik i dwa kara. Niestety, stronie WE bardzo trudno będzie
        zagrać ten kontrakt (3 ). Nawet jeśli W zdobędzie się na ożywienie
        licytacji, a gracze NS nie przepchną się w 3  , WE
        uzgodnią raczej trefle, a nie kara (patrz ostatnia sekwencja). A 3  (WE)
        zostaną już położone bez jednej, wystarczy, że obrońcy dwukrotnie
        skrócą kierami rękę E, a N będzie musiał wziąć lewę
        atutową – na damę. Minimaks teoretyczny: 3  (WE), 9 lew; 110
        dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 9 (WE);
  – 8 (NS);
  – 8 (NS);
 BA – 6 (NS, WE!).                   Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią. 
          
            | 27 |  |  10842
  QJ964
  J6
  96
 |  |  
            |  KJ95
  832
  982
  AJ10
 | 
 |  -
  A1075
  AQ43
  87432
 |  
            |  |  |  AQ763
  K
  K1075
  KQ5
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 1   |  
            | pas | 2   | ktr. | 3   |  
            | pas | 3   | pas | pas |  
            | ktr. | pas | pas | pas |  albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 1   |  
            | pas | 3  1 | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1blokujące albo: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 1   |  
            | pas | 1 BA1 | ktr.2 | rktr.3 |  
            | pas | 2  4 | pas | pas |  
            | ktr.5 | pas | 2 BA6 | pas |  
            | pas7 (!) | pas |  |  |  1półforsujące, tylko w Naszym Systemie 2kontra wywoławcza – jak na otwarcie
        1   3siłowa 4minipodniesienie: 4–6 PC z fitem
        pikowym 5kontra propozycyjna 6sugestia słabej, układowej karty z bardzo
        krótkimi pikami 7w tych okolicznościach jedyna sensowna
        decyzja Na większości stołów pary NS utrzymają się
        w częściówkach pikowych, na szczeblu dwóch albo trzech, w tym
        ostatnim wypadku od czasu do czasu z kontrą. Rozgrywający będzie
        musiał oddać trzy boczne asy oraz dwie wziątki atutowe, weźmie zatem
        osiem lew. Kontrakt 2 zostanie zatem zrealizowany, 3  – przegrany
        bez jednej. Natomiast najwyższym kontraktem, jaki może
        zrealizować w tym rozdaniu strona przeciwna, są 2BA (E) [2BA (W)
        położy wist karowy]. Nawet gdyby przeciwko tej grze S oddałby
        nierealny wist  K, rozgrywający zabiłby w ręce asem (choć mógłby
        również lewę tę przepuścić) i wyszedłby stamtąd w trefla. S
        podłożyłby damę, a E zabiłby w dziadku  A i kontynuowałby
        stamtąd  W. Lewy obrońca wziąłby tę lewę  K i wykorzystałby
        swoje jedyne bezpieczne odejście, zagrywając  5. Rozgrywający
        utrzymałby się na stole  10, po czym musiałby wyjść stamtąd  9(8), a na zagranego przez N waleta wstawić z ręki  D. S
        zabiłby  K i nie dysponowałby dobrym zagraniem – zarówno wyjście
        w karo, jak i w pika (do dziadkowego waleta) dałoby przeciwnikowi siódmą
        wziątkę. A potem S zostałby wpuszczony raz jeszcze, co
        kosztowałoby go kolejną lewę (pikową). Powyższa gra wymagałaby jednak od rozgrywającego
        poruszania się absolutnie w widne karty, dużo bardziej realną metodą
        na wzięcie przez stronę WE zapisu na swoją stronę jest zatem
        położenie pikowej gry przeciwników na szczeblu trzech (lub wyższym).
        A teoretyczny minimaks rozdania to kontrakt 3 (NS) z kontrą,
        bez jednej, 100 dla WE. Minimaks teoretyczny: 3  (NS) z kontrą,
        8 lew; 100 dla WE. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 7 (WE);
  – 7 (NS);
  – 8 (NS);
 BA – 8 (E!).                   Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS. 
          
            | 28 |  |  A854
  AQ983
  K9
  K2
 |  |  
            |  J107
  10
  J107642
  Q75
 | 
 |  Q963
  K74
  Q3
  A1063
 |  
            |  |  |  K2
  J652
  A85
  J984
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | 1   | pas | 2  1 |  
            | pas | 4   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1chyba że para ma w swoim arsenale
        konwencyjne podniesienie z czterema atutami; 2  są tu bowiem co
        najmniej lekkim niedolicytowaniem albo: Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | 1   | pas | 2 BA1 |  
            | pas | 4   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1inwit do końcówki z fitem kierowym Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | pas | 1   | pas | 2 BA1 |  
            | pas | 3  2 | pas | 4   |  
            | pas | pas | pas |  |  1co najmniej inwit do dogranej z fitem w
        kolorze partnera 25  –4  , oczywiście dograna przesądzona Końcówkę tę powinny osiągnąć w zasadzie
        wszystkie pary NS. Rozgrywający ma jedynie do oddania
        zaimpasowego  K oraz dwa trefle. Aby jednak na pewno ograniczyć
        przeciwnika do dziesięciu wziątek, obrońca E musi zaatakować
        pikiem albo karem. Po wiście blotką atu bowiem N utrzyma się w
        ręce damą, wejdzie na stół  K (lub  A) i powtórzy stamtąd
        atutem. Gdy W nie dołoży do koloru, rozgrywający zabije w ręce
        asem, a potem wyeliminuje do końca piki i kara, po czym wpuści gracza W
        na  K. Ten będzie wówczas musiał zagrać w trefle, co będzie równoznaczne
        z podarowaniem przeciwnikowi bezcennej nadróbki. Minimaks teoretyczny: 4  (NS), 10 lew; 620
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (NS);
  – 7 (N!);
  – 10 (NS);
  – 8 (NS);
 BA – 9 (NS).                     Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii. 
          
            | 29 |  |  8
  AQ75
  7543
  Q764
 |  |  
            |  QJ1076
  -
  AKJ2
  A1092
 | 
 |  954
  8643
  Q1086
  J3
 |  
            |  |  |  AK32
  KJ1092
  9
  K85
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | pas | pas | 1   |  
            | 1   | 2  1 | pas | 4   |  
            | pas | pas | pas |  |  1inwit do końcówki z fitem pikowym Kolejna oczywista dograna w kiery, powinny dojść do
        niej w zasadzie wszystkie pary NS. Najprawdopodobniej obrońca W
        zaatakuje  A i  K. Rozgrywający przebije w ręce i ściągnie  K,
        przez co dowie się o podziale atutów 4–0. Zaraz potem S
        powinien wyrobić sobie i odegrać lewę treflową, następnie ściągnąć
        też  A K, a dwie blotki pikowe z ręki przebić na stole damą i asem
        atu. W ten sposób rozgrywający łatwo skompletuje dziesięć wziątek:
        siedem atutowych (pięć w ręce i dwie pikowe przebitki na stole), dwie
        pikowe i treflową. A odda tylko karo oraz dwa trefle. Minimaks teoretyczny: 4  (NS), 10 lew; 620
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (NS);
  – 8 (WE);
  – 10 (NS);
  – 7 (WE);
 BA – 8 (NS).                   Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią. 
          
            | 30 |  |  AQ3
  A9
  KQ75
  A762
 |  |  
            |  6
  Q652
  1063
  J9854
 | 
 |  10985
  J104
  AJ4
  Q103
 |  
            |  |  |  KJ742
  K873
  982
  K
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | pas | pas |  
            | pas | 1   | pas | 1   |  
            | pas | 2 BA | pas | 3  1 |  
            | pas | 3  2 | pas | 3 BA3 |  
            | pas | 4  4 | pas | 4  5 |  
            | pas | 4 BA6 | pas | 5  7 |  
            | pas | 6   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1naturalne, układ 5  –4   2zachęcające uzgodnienie pików 3dobra karta bez krótkości (S nie
        pokazuje  K jako singletona) 4, 5cuebidy 6blackwood 7tu: jedna wartość Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | pas | pas |  
            | pas | 1   | pas | 1   |  
            | pas | 2  1 | pas | 3  2 |  
            | pas | 3  3 | pas | 3 BA4 |  
            | pas | 4  5 | pas | 4  6 |  
            | pas | 4 BA7 | pas | 5  8 |  
            | pas | 6   | pas | pas |  
            | pas |  |  |  |  1odwrotka 2pięć pików, 10–11 PC 3zachęcające uzgodnienie pików 4karta bez krótkości (nie traktujemy  K
        jako singletona) 5, 6cuebidy 7blackwood 8tu: jedna wartość Szlemik w piki jest tu kontraktem granicznym, szanse
        jego realizacji oscylują wokół 50%; wymaga bowiem podziału pików
        3–2 oraz niezłośliwych rozkładów w pozostałych kolorach (trudno
        obliczyć szansę łączną, wiele bowiem zależy od pierwszego wistu).
        Rozgrywający powinien zagrać na przebicie na stole dwóch kierów –
        jednego  3, a drugiego figurą atu, na  A zaś pozbyć się z ręki
        jednego kara. Niestety, przy aktualnym rozkładzie często dojdzie do wpadki – oprócz  A trzeba bowiem będzie oddać lewę atutową (ze względu na podział pików 4–1). Ściśle jednak mówiąc, szlemika kładzie wyłącznie pierwszy wist atutowy, po
        każdym innym rozgrywający będzie już w stanie odnieść zwycięstwo. Minimaks teoretyczny: 5  (NS), 11 lew, 450
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 7 (NS);
  – 10 (NS);
  – 10 (N!);
  – 11 (NS);
 BA – 10 (NS).                   Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS. 
          
            | 31 |  |  10
  K10765
  K843
  K97
 |  |  
            |  8642
  J84
  Q96
  1053
 | 
 |  AKQ95
  93
  2
  AQ842
 |  
            |  |  |  J73
  AQ2
  AJ1075
  J6
 |  |    
          
            | W | N | E | S |  
            | – | – | – | 1   |  
            | pas | 1   | 2  1 | pas |  
            | 2   | 4  2 | 4   | 5  3 |  
            | pas | pas | pas |  |  1dwukolorówka z pikami (tak jak bezpośrednio
        po otwarciu 1  ) 2silny inwit 3partner ma w pikach krótkość, istnieje więc
        pełne wyłączenie w tym kolorze   Przeciwko 5 (S) W wyjdzie
        najprawdopodobniej w pika, więc rozgrywający zrealizuje swoją grę,
        jeżeli tylko zaimpasuje lewemu obrońcy  D. Weźmie wówczas sześć
        lew atutowych (pięć w ręce i pikową przebitkę na stole) oraz pięć
        kierowych. Kontrakt położyłby pierwszy wist treflowy, po którym
        broniący zdjęliby dwie lewy w tym kolorze oraz pika. Graczowi W
        bardzo trudno będzie jednak znaleźć kładący atak – przecież z
        jego punktu widzenia partner może mieć piki i kiery, choć – rzecz
        jasna – piki i trefle są dużo bardziej prawdopodobne. Może zresztą
        E powinien te 5  skontrować, byłoby to mocna sugestia, że ma
        też lewę/-y w swoim drugim kolorze. Gracz W – z czterema
        pikami i trzema treflami – wyszedłby wówczas zapewne w trefle.
        Istniałaby bowiem dużo, dużo większa szansa na zdjęcie dwóch lew
        treflowych i pikowej aniżeli na zdobycie dwóch pików i trefla. Oczywiście
        byłoby to kluczowe jedynie wówczas, gdyby partner nie wnosił żadnej
        lewy w kolorach czerwonych. Jak widać, nie można by natomiast było w żaden
        sposób położyć kontraktu 5 (N). Na NS wychodzą też
        4  , ale 5  już nie. Końcówkę w kara gracze WE mogliby
        natomiast opłacalnie obronić pięcioma pikami – bez trzech, z kontrą
        za 500. Rozgrywający musiałby wówczas (najczęściej) oddać trzy
        lewy w kolorach czerwonych oraz dwa trefle, po dwóch skrótach ręki
        nigdy nie dostałby się bowiem do dziadka, by zaimpasować  K (chyba
        że wcześniej oddałby cztery lewy w kolorach czerwonych). Gdyby zaś
        zagrał z ręki  A i  D, to oddałby przebitkę w tym kolorze, albo
        – jeśliby przedtem ściągnął  A K D – dostałby drugi skrót
        do ręki, a trefle byłyby zablokowane  10 na stole. Minimaks teoretyczny: 5  (WE) z kontrą,
        8 lew; 500 dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 11 (N!);
  – 10 (NS);
  – 8 (WE);
 BA – 6 (NS).                   Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE. 
          
            | 32 |  |  AK95
  8
  A107
  KQ973
 |  |  
            |  7432
  A106
  KJ98
  A10
 | 
 |  106
  KQJ53
  6543
  84
 |  
            |  |  |  QJ8
  9742
  Q2
  J652
 |  |  Nasz System: 
          
            | W | N | E | S |  
            | 1   | 2   | pas1 | pas |  
            | ktr.2 | 2  3 | 3   | 3  /4   |  
            | pas | pas | pas |  |  12  forsowałyby, ręka E jest też
        za słaba na kontrę negatywną 2z dublem trefl W w zasadzie musi
        wznowić licytację, jego partner może bowiem mieć trappingpasa 35+  –4  , nadwyżka honorowa Wspólny Język: 
          
            | W | N | E | S |  
            | 1   | 2   | 2  1 | pas |  
            | pas | 2   | pas | pas/3   |  
            | pas | (pas) | (pas) |  |  1naturalne, nieforsujące Strona NS jest wyraźnie silniejsza od
        przeciwników (22 PC : 18 PC), ona też najczęściej wyjdzie z
        licytacji zwycięsko (tzn. weźmie w rozdaniu zapis). Już 2 (WE)
        mogłyby zostać położone bez jednej, chociaż wyłącznie po
        pierwszym wiście treflowym i dalszej starannej obronie. Broniący wzięliby
        wówczas trefla, dwa piki, dwa kara i lewę atutową (ze względu na
        podział kierów 4–1 rozgrywający nie zdołałby bowiem utrzymać
        kontroli atutowej). Na ogół jednak to zawodnicy NS będą grać
        częściówki treflowe albo pikowe. W trefle na dziewięciu atutach –
        łatwo weźmie się dziesięć lew. A może nawet jedenaście, tej
        ostatniej bowiem pozbawi gracza N jedynie wist karowy (wyrabiający
        broniącym wziątkę w tym kolorze), poprzedzony ewentualnie ściągnięciem  K. 5  (S) położyłby natomiast tylko i wyłącznie wist
        blotką kier – spod asa i odwrót ze strony E w karo. Nieco trudniej będzie się grało stronie NS
        w piki – na siedmiu atutach. Przeciwko tej grze obrońca E
        wyjdzie  K i będzie kontynuował kierem. Powiedzmy, że rozgrywający
        przebije tę lewę w ręce (są też inne drogi do zdobycia dziewięciu
        lew). Następnie N powinien zagrać w trefle. W zabije
        asem drugą rundę tego koloru, a w kolejnej lewie – aby ograniczyć
        przeciwnika do dziewięciu wziątek – będzie musiał wyjść w pika
        albo zagrać  . Jeśli bowiem zagra trzeci raz w kiery, N
        przebije w ręce asem albo królem pik, trzy razy zaatutuje i pocznie
        grać dobre trefle. I po przebiciu któregoś z tych trefli swoim
        ostatnim atutem – W będzie musiał wyjść w karo, dając
        rozgrywającemu dodatkową lewę na damę w tym kolorze (w sumie będzie
        to dziesiąta wziątka e-N-a). Po lewie na  A W powinien zatem zagrać w
        atu (albo  K – to psuje przeciwnikowi komunikację). N zabije
        wówczas  A w ręce, przejdzie do dziadka  D, sam przebije kiera królem
        atu w ręce i będzie grał trefle. W przebije trefla i odejdzie
        swoim ostatnim atutem – do  W na stole, potem będzie więc jeszcze
        musiał dostać wziątkę karową. Minimaks teoretyczny: 3  (NS), 9 lew; 140
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 10 (NS);
  – 7 (WE);
  – 7 (WE);
  – 9 (NS);
 BA – 6 (NS, WE!).                   Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią. 
          
            | 33 |  |  AKQ9
  AJ87
  Q1063
  9
 |  |  
            |  J8652
  954
  AKJ4
  10
 | 
 |  74
  KQ6
  -
  KQJ87542
 |  
            |  |  |  103
  1032
  98752
  A63
 |  |  
          
            | W | N | E | S |  
            | – | 1   | 4   | pas |  
            | pas | ktr.1 | pas | 4   |  
            | pas2 | pas | pas |  |  1nadwyżka, kontra wywoławcza,
        modelowo: trójkolorówka z krótkimi treflami 2niektórzy posiadacze tej karty nie
        powstrzymają się przed kontrą Przeciwko 4 (N) obrońca E wyjdzie  K. Rozgrywający zabije w dziadku asem, po czym będzie musiał zagrać
        stamtąd w pika (!), na impas waleta (!). Następnie zostanie ściągnięty  A oraz  A K D, na które N wyrzuci ze stołu dwa kiery.
        Teraz rozgrywający przebije w dziadku kiera i – w następującej końcówce: 
          
            | 33 |  |  -
  J8
  Q1063
  -
 |  |  
            |  J
  9
  AKJ4
  -
 | 
 |  -
  K
  -
  QJ875
 |  
            |  |  |  -
  -
  9875
  63
 |  |        wyjdzie stamtąd treflem albo nawet karem. Proszę
        sprawdzić, że niezależnie od swoich poczynań W dostanie
        jedynie trzy lewy atutowe. Kontrakt 4 zostanie zatem zrealizowany. Oczywiście, to tylko teoria, czyli rozgrywka w widne
        karty. Chociaż po skoku E na 4 będą spore przesłanki do
        jej przeprowadzenia, 4  będą częściej przegrywane aniżeli
        realizowane. Aby wziąć dziesięć lew, trzeba bowiem będzie: po
        pierwsze – zaimpasować w pierwszej rundzie pików waleta, po drugie
        – nie ruszyć ani razu atutów. Oczywiście, rozgrywającemu łatwej będzie
        osiągnąć cel, jeśli gracz W kontrakt 4  skontruje. Minimaks teoretyczny: 4  (NS), 10 lew, 130
        dla NS. Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze
        w poszczególne miana:  – 8 (WE);
  – 10 (NS);
  – 8 (NS);
  – 6 (NS, WE!);
 BA – 7 (W!).       |