Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

XI turniej  par 10 listopada 2003

        

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

    987
Q109854
K32
3
   
KQ
J62
AJ6
KQJ96

52
AK73
Q1095
1072
 
    AJ10643
==
874
A854
   

 

W

N

E

S

Mariusz Puczyński

Marcin Krupowicz

Bartosz Chmurski

Sławomir Zawiślak

pas

1 (!)

ktr.

2 1

ktr.2

3

ktr.3

pas

pas

pas

1 fit pikowy (w zasadzie trzykartowy), siła 4–6 PC (tzw. minipodniesienie) albo forsing do dogranej

2 kiery

3 nadwyżka siłowa

Kontrakt: 3 (S) z kontrą.

Wist: K.

Wynik: 10 lew.

Zapis: 930 dla NS.

Mimo że strona WE posiada aż 26 PC, a NS – tylko 14, 3 okazały się nieprzegrywalne. Zawiślak pobił pierwszą lewę A, po czym przebił na stole trzy trefle, cofając się do ręki przebitkami kierowymi. Wziął też lewę na dobrze położonego K, a oddał tylko dwa kara i pika. Jedynie wist atutowy (ewentualnie poprzedzony ściągnięciem A) ograniczyłby rozgrywającego do dziewięciu wziątkek.

Trudno zgłosić większe zastrzeżenia do licytacji pary WE, nieszczęśliwie dla niej było jednak akurat to rozdanie, w którym – mimo ogromnej przewagi siły – opłacałoby się jej graczom zapowiedzieć obronne 4. Tyle że koniecznie z ręki E! (z kontrą bez jednej), 4 (W) mogłyby bowiem zostać obłożone bez dwóch na przebitce kierowej.

Minimaks teoretyczny: 4 (E!) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (E!);

– 5 (NS, WE);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

BA – 7 (WE).

 

następne rozdanie

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33