Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 słaba ręka, kolory starsze albo 4 – 5/

Kontrakt: 2 (W).

Wist: 10.

Wynik: 8 lew.

Zapis: 110 dla WE.

Teoretycznie rzecz biorąc, w rozdaniu tym możliwa była interesująca batalia częściówkowa, strona NS nie weszła jednak w ogóle do licytacji. Po otwarciu E silnym bez atu oraz Staymanie jego partnera – jedyną szansę stworzyłaby przeciwnikom kontra e-N-a na tę ostatnią zapowiedź, ostatecznie jednak Chmurski nie podjął walki (uznając, iż jego kolor treflowy jest na taką akcję zbyt sałby).

Zawiślak zabił pierwszą lewę A i zagrał W wkoło. Chmurski utrzymał się K i wyszedł 4 (!). Ze stołu została dołożona blotka, Puczyński wstawił 8, a rozgrywający przebił. Teraz została zagrana 10 – do A w ręce S. Po wzięciu tej lewy Mariusz zawistował 8, a jego partner przebił ją 8 i wyszedł 7. Rozgrywający dokonał w dziadku przebitki waletem atu, a następnie ściągnął A, przebił w ręce trefla, wyszedł stamtąd blotką karo i wziął lewę królem na stole (N mógł co najwyżej przebić karo K), przebił w ręce jeszcze jednego trefla, po czym zagrał w pika – i zdobył ósmą wziątkę en passant – na 7 w dziadku.

Przy prawidłowym postępowaniu rozgrywającego kontrakt 2 był nie do obłożenia. Jeszcze lepiej grałoby się zawodnikowi W w piki, mógłby bowiem wziąć wówczas aż dziewięć lew (oddając karo oraz trzy wziątki atutowe). 3 (E) położyłby natomiast wyłącznie pierwszy wist blotką treflową, groźnie skracający atuty dziadka.

Na WE można też zrealizować kontrakt 3, podczas gdy strona przeciwna ma do wzięcia dziewięć lew w trefle. Ale wyłącznie z ręki N, 3 (S) kładzie bowiem pierwsze wyjście grubym kierem (damą albo dziesiątką), skutecznie podgrywające znajdującego się u N króla.

Minimaks teoretyczny: 4 (N!), 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (N!);

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (W!);

BA – 7 (WE).