Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2005

IV turniej w dniu 11 kwietnia 2005

Komentarze Wojciecha Siwca do rozdań IV turnieju
Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. 

 

3,2MB  

wersja do wydruku

 

580KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

 

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
   

QJ1075

876

10876

6

  

K6

AQ42

KQ42

Q109

A2

K105

J53

KJ872
   

9843

J93

A9

A543

  

W

N

E

S

–

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

3 BA1

pas

pas

pas

1 zapowiedź z bilansu; W wie, że jego partner ma 12–14 PC w składzie zrównoważonym, o żadnym szlemiku nie może więc być mowy

 

Standardowy kontrakt 3BA zostanie osiągnięty na zdecydowanej większości stołów kwietniowych Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2005. Przeciwko tej grze, ustawionej na ogół z ręki W, gracz N odda naturalny wist pikowy. Rozgrywający wyrobi sobie trefle i ostatecznie weźmie dziesięć lew: cztery treflowe, cztery kierowe oraz dwie pikowe. Gwoli ścisłości, na linii WE jest też możliwa do zrealizowania końcówka treflowa, siedmioatutowe 4 powinny natomiast zostać położone na dwóch przebitkach treflowych. Gdy jednak owe przebitki nie padną, rozgrywający kontrakt kierowy weźmie aż jedenaście lew.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 10 (WE).

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

   

K5

Q987

KQJ104

Q2

  

AJ1087432

6

763

8

Q6

A53

95

KJ9753
   

9

KJ1042

A82

A1064

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

pas1

1

4 2

ktr.3

pas

pas

pas

      

1 ręka odrobinę zbyt słaba na pierwszoręczne otwarcie, nawet w założeniach korzystnych

2 niezłej jakości ośmiokart pikowy upoważnia do skoku na 4 w korzystnych założeniach (i tak wcześniej czy później trzeba będzie je zalicytować)

3 N jest stosunkowo silny, ma też czterokartowy fit w kolorze, którym partner otworzył licytację, powinien jednak skontrować 4 ze względu na zrównoważony układ ręki, brak asów oraz lewę pikową (niestety, w tej sekwencji gracz N nie ma do swojej dyspozycji forsującego pasa)

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

2 1

2

4 2

ktr.3

pas

pas

pas

      

1 otwarcie 2 precision jest na ogół limitowane 10–14 PC, jak najbardziej można więc je w tym wypadku zastosować

2 niezłej jakości ośmiokart pikowy upoważnia do skoku na 4 w korzystnych założeniach (i tak wcześniej czy później trzeba będzie je zalicytować)

3 uwaga jak poprzednio: spora siła i czterokartowy fit w kolorze partnera, ale z drugiej strony zrównoważony układ ręki, brak asów oraz lewa pikowa; oczywiście ta kontra – na wysokości czterech – powinna być karna

 

Rzecz jasna, w tym interesującym rozdaniu licytacja może się też rozwinąć na wiele innych sposobów, inny może też być jej finał. Strona NS powinna bez trudu zrealizować końcówkę kierową (oddając pika, kiera oraz trefla), a jeżeli kontrakt ten zostanie ustawiony z naturalnej ręki S, jedenastej lewy pozbawi rozgrywającego jedynie pierwszy wist singlową 8 (albo zdjęcie przez gracza W A i kontynuacja treflowa). Gwoli ścisłości, 5 (N) obłożyłby tylko i wyłącznie pierwszy wist pikowy, który gracz W musiałby zabić asem i odwrócić w swojego singla trefl.

Strona WE może jednak opłacalnie obronić końcówkę przeciwników czterema pikami, z kontrą bez dwóch, za 300. Co więcej, wist przeciwko temu ostatniemu kontraktowi musi być bardzo staranny: N powinien wyjść w karo ( co jest zupełnie oczywiste), a jego partner zabić tę lewę asem i odwrócić 9. Tylko taka gra obrońców doprowadzi do obłożenia kontraktu 4 (W) z kontrą bez dwóch, po każdej innej W wpadnie tylko bez jednej, za 100 (przebije bowiem w dziadku karo albo wykorzysta lewę treflową) i zanotuje wynik zbliżony do maksymalnego.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą, 8 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

– 8 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
   

653

K

Q1042

QJ953

  

AK10742

A4

J

K864

Q9

Q1098762

K86

10
   

J8

J53

A9753

A72

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1 BA1

pas

3 2

pas

4

pas

pas

pas

    

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

2 najprostsza droga, aby ujawnić spory potencjał ofensywny ręki W jedną zapowiedzią; alternatywą jest spokojny rebid 2

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

2 3

pas

3 4

pas

4 5

pas

pas

pas

    

1 w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

2 5+–4+, alternatywa wobec rebidu 3

3 sześciokart kierowy albo – wyjątkowo – bardzo dobry pięciokart

4 inwit, ręka W jest również odpowiednia do gry w partnerowe kierowy (ładne, górne honory, druga figura w kierach, boczny singleton)

5 siedem kierów i druga dama pik upoważniają gracza E do przyjęcia zaproszenia partnera

 

Obie powyższe sekwencje zaliczyłbym do optymistycznych, w rzeczywistości bowiem nie każda para WE osiągnie końcówkę – w piki albo w kiery. Teoretycznie nieco lepsza jest druga z nich, czterech kierów nie sposób bowiem przegrać, rozgrywający ma do oddania jedynie kiera, karo oraz trefla. Jeżeli chodzi o końcówkę w piki, sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana, choć jedynie w teorii. Otóż 4 (W) może wprawdzie zostać położone, ale tylko i wyłącznie po pierwszym wiście D (!). Po wzięciu lewy karowej (gdy N utrzyma się D albo S zabije A wstawionego ze stołu K) obrońcy zagrają w atu, a potem gracz S – po dostaniu się do ręki A – wyjdzie w piki raz jeszcze. Po takiej obronie rozgrywający będzie musiał oddać cztery lewy: karową oraz trzy treflowe.

Z powyższego wypływa oczywista konkluzja, iż 4 (E!) nie powinny zostać obłożone. Prześledźmy jednak skuteczną rozgrywkę końcówki pikowej ustawionej z naturalnej ręki W, tyle że po pierwszym wiście atutowym. Rozgrywający zabije pierwszą lewę D na stole, po czym wyjdzie stamtąd w trefla. S wskoczy A i powtórzy W. Gracz W ściągnie wówczas pozostałe, poza jednym, atuty, doprowadzając do następującej końcówki:

 

 

 

 

  

-

K

Q104

QJ9

  

4

A4

J

K86

-

Q10987

K8

-
   

-

J53

A9

72

  

  Na ostatniego pika ręki gracz W pozbędzie się ze stołu kiera. S będzie musiał zachować trzy kiery oraz dwa kara (inaczej rozgrywający puści wkoło W i wyrobi sobie wziątkę na K), zrzuci więc trefla. Rozgrywający zgra wówczas K oraz A i D, po czym wpuści prawego obrońcę kierem – na waleta w tym kolorze. I ten będzie musiał podarować przeciwnikowi dziesiątą wziątkę na K.

 

Oczywiście w praktyce 4 (W) często będą realizowane w sposób dużo bardziej prozaiczny – po ataku blotką karo bądź D...

 

 

 

 

 

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 8 lew albo 5 (NS) z kontrą, 8 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (NS)

– 10 (WE);

– 10 (E!)

BA – 9 (E!).

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
   

J753

K105

J43

1072

  

AQ

A876

AKQ1072

3

K1082

QJ2

86

AQ98
   

964

943

95

KJ654

  

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 BA4

pas

6 5

pas

6 BA6

pas

pas

pas

    

1 rewers kierowo-karowy

2 forsujące

3 6–4

4 inwit (partner przyrzekł co najmniej ładne 16 PC, może jednak nie mieć dalszej nadwyżki); kara zostałyby uzgodnione cue-bidem 4 bądź podniesieniem do 4, dopiero potem padłby ewentualnie Blackwood 4BA

5 oczywiste przyjęcie

6 dobre wartości bezatutowe w kolorach czarnych, ponadto gra toczy się w turnieju na maksy

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

3 1

pas

4 BA2

pas

6 3

pas

6 BA4

pas

pas

pas

    

1 silny trefl na karach

2 inwit, kara zostałyby uzgodnione cue-bidem 4 albo podniesieniem do 4, po czym padłby ewentualnie Blackwood 4BA

3 ładna ręka, górne honory (kontrole), ofensywny układ 6–4, karta ukierunkowana ku grze w kolor

4 dobre wartości bezatutowe w kolorach czarnych, ponadto gra toczy się w turnieju na maksy

 

 

Sporo par WE dojdzie w tym rozdaniu do optymalnych 6BA (E!) [6BA (W) położy pierwszy wist treflowy], niektóre zadowolą się szlemikiem w kara. Rozgrywka nie będzie skomplikowana, do oddanie jest tylko lewa na K.

Proszę zwrócić uwagę na fakt, że na WE wychodzi jeszcze jeden szlemik – kierowy, może ona też wziąć jedenaście lew, grając w piki (chociaż wyłącznie z dobrej ręki E!).

 

Minimaks teoretyczny: 6 BA (E!), 12 lew; 1440 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 12 (WE);

– 12 (WE);

– 11 (E!);

BA – 12 (E!).

 

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
   

KJ63

QJ32

3

Q1072

  

A5

8

A10764

AKJ93

109742

974

J95

65
   

Q8

AK1065

KQ82

84

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

2 BA1

3 2

pas

3 3

pas

pas

pas

  

1 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych; w polskich rozwiązaniach licytacyjnych na ogół nie narzuca się tej zapowiedzi dokładnego limitu punktowego, na Zachodzie jest ona natomiast limitowana zazwyczaj jako zupełnie słaba, typowo blokująca (6 – 10 PC) bądź bardzo silna (co najmniej ładne 16 PC), z kartą pośrednią zgłasza się natomiast kolor

2 rzetelny inwit do końcówki z fitem kierowym, silna sugestia krótkości karowej (z ręką o podobnej sile, ale w składzie zrównoważonym, N skontrowałby najpierw 2BA, a dopiero w następnym okrążeniu zalicytowałby 3; natomiast bezpośrednie 3 byłyby zapowiedzią przepychowo-blokującą)

3 minimum otwarcia, spalony mariasz karowy

Po zaprezentowanym wyżej starannym zbilansowaniu rąk para NS powinna zatrzymać się w kontrakcie 3. Zostanie on zrealizowany bez nadróbek, do oddania są bowiem dwa trefle, karo oraz pik.

 

Teoretycznie rzecz biorąc, strona NS może wziąć tu też dziewięć lew, grając w bez atu, tyle że wyłącznie z dobrej ręki S!, 3BA (N) położy bowiem pierwszy wist karowy. Z tego też względu teoretycznym minimaksem rozdania jest kontrakt 4 (WE) z kontrą, lew osiem, 300 dla NS. Maksymalna wpadka zostanie jednak wyegzekwowana jedynie po pierwszym wiście w atu (S musi wyjść figurą karo), inaczej strona WE, rozgrywając kontrakt 4, będzie w stanie wybronić się jeszcze bardziej opłacalnie, bo tylko bez jednej.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą, 8 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

BA – 9 (S!).

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
   

AQ103

K105

K942

Q7

  

KJ87

92

A8

KJ1092

2

AQ8763

J

A6543
   

9654

J4

Q107653

8

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

ktr.1

3 2

pas

3 BA

pas

4 3

pas

pas

pas

    

1 kontra wywoławcza na dwa pozostałe kolory

2 w licytacji dwustronnej takie podniesienie koloru odpowiedzi nie wymaga nadwyżki honorowej

3 6, a więc bardzo dobry cztero- lub pięciokartowy fit treflowy, inaczej E powtórzyłby kiery w poprzednim okrążeniu; propozycja zagrania tego kontraktu albo końcówki w trefle

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

ktr.1

3 2

pas

3 BA

pas

4 3

5 4

pas5

pas

6 6

6 7

ktr.

pas

pas

pas

1 kontra wywoławcza na dwa pozostałe kolory

2 w licytacji dwustronnej takie podniesienie koloru odpowiedzi nie wymaga nadwyżki honorowej

3 6, a więc bardzo dobry cztero- lub pięciokartowy fit treflowy, inaczej E powtórzyłby kiery w poprzednim okrążeniu; propozycja zagrania tego kontraktu albo końcówki w trefle

4 S nie mógł sobie pozwolić na zabranie głosu w poprzednim okrążeniu licytacji, teraz z pełnym przekonaniem zgłasza jednak obronne 5

5 pas forsujący

6 po forsującym pasie partnera E jest upoważniony do zapowiedzenia szlemika w trefle...

7 ... którego S konsekwentnie broni sześcioma karami

 

albo:

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

ktr.1

3 2

pas

3 BA

pas

4 3

5 4

pas5

pas

6 6

6 7

ktr.

pas

pas

pas

1 kontra wywoławcza na dwa pozostałe kolory

2 w licytacji dwustronnej takie podniesienie koloru odpowiedzi nie wymaga nadwyżki honorowej

3 licytacja partnera w pełni unaturalniła trefle, E może więc też od razu przymierzyć się do szlemika w ten kolor (mając na uwadze fakt, iż jeśli nawet na linii WE brakuje ccK, to na pewno znajduje się on w ręce kontrującego, czyli pod impasem)

4 S nie mógł sobie pozwolić na zabranie głosu w poprzednim okrążeniu licytacji, teraz z pełnym przekonaniem zgłasza jednak obronne 5

5 pas forsujący, akceptacja szlemikowych zapędów partnera

6 gracz E zapowiada więc szlemika treflowego, najprawdopodobniej na (udającym się) impasie K....

7 ... a S konsekwentnie broni go szlemikiem karowym

 

Kolejne bardzo interesujące rozdanie, doprawdy trudno przewidzieć, co stanie się w nim w rzeczywistości. Zgodnie z przewidywaniami K leży pod impasem, strona WE może więc łatwo zrealizować zarówno kontrakt 5, jak i szlemika treflowego. NS są wszakże w stanie wziąć osiem lew w kara (i to, aby wyegzekwować maksymalną wpadkę, obrońcy powinni szybko zagrać trzy razy w kiery, aby zniszczyć lewę strony NS w tym kolorze; inaczej na dobrego K rozgrywający pozbędzie się z ręki pika i weźmie lew dziewięć), czyli opłacalnie obronić każdy z powyższych kontraktów: 4 (i 5) pięcioma karami z kontrą, bez trzech za 500, a 6 – sześcioma karami z kontrą, bez czterech za 800). Możliwe są więc przeróżne scenariusze rozwoju wydarzeń (powyżej przedstawiłem tylko kilka wariantów), skutkiem których licytacja będzie wygasać na szczeblu czterech, pięciu bądź sześciu. Strona NS powinna dążyć do utrzymania się w kontrakcie 5, z kontrą, a WE – w 6, osiągnięcie tak jednego, jak i drugiego celu nie będzie jednak łatwe...

 

Minimaks teoretyczny: 6 (NS) z kontrą, 8 lew; 800 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (WE);

– 8 (NS);

– 11 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
   

AQ8

K10

A875

A752

  

K105

9432

J1032

93

J763

A6

K96

K1084
   

942

QJ875

Q4

QJ6

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1 BA1

pas

2 2

pas

2 3

pas

2 BA4

pas

3 BA

pas

pas

pas

      

1 piękne 17 PC, prawie w samych kontrolach, być może nawet ręka ta jest za silne na otwarcie 1BA (15–17 PC), można rozważyć otwarcie 1

2 transfer na kiery

3 mimo pięknych 17 PC N nie może przyjąć nadwyżkowo transferu partnera – odzywką 2BA bądź 3 – jego uzupełnienie kierowe jest bowiem zbyt "krótkie"

4 inwit

 

Znów standardowy kontrakt firmowy, który zostanie osiągnięty na zdecydowanej większości stołów kwietniowych KMP 2005. Przeciwko 3BA (N) gracz E wyjdzie najprawdopodobniej w blotkę pik i rozgrywający będzie się musiał zadowolić dziewięcioma lewami. Po innym wiście – poza jeszcze tylko K! – gracz N będzie zaś w stanie skompletować lew dziesięć i znacznie poprawić swoją turniejową notę.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (N!);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
   

J43

AJ94

1065

Q82

  

==

K8632

A843

K743

A98762

Q1075

9

A5
   

KQ105

==

KQJ72

J1096

  

W

N

E

S

pas1

pas

1 2

pas3

2

pas

4

pas

pas

pas

    

1 znajdą się bez wątpienia zwolennicy otwarcia z tą ręką, jest ona jednak na takie działanie nieco za słaba – zarówno jeśli chodzi o siłę honorową, jak i jakość jej podstawowego longera

2 rzecz jasna jest to otwarcie pełnowartościowe, nie wolno więc rozpocząć od słabych 2 czy 2 multi

3 alternatywą jest wejście 2

 

Siła układu i cudowne właściwości koloru atutowego sprawiają, że na kontrakt kierowy, ustawiony z dobrej ręki E, można wziąć na obustronne przebitki aż jedenaście lew. Najczęściej złożą się na nie cztery (karowe i treflowe) przebitki w ręce E, dwie przebitki pikowe u W, lewa na K oraz cztery wziątki na górne honory w kolorach bocznych (A, A oraz AK). W większości wypadków końcówka kierowa zostanie jednak ustawiona z naturalnej ręki W i rozgrywający weźmie ... tyle samo lew, gdyż jedenastej wziątki pozbawiłby go jedynie daleki od oczywistości atak A (do którego gracz S musiałby zrzucić karo lub trefla), a potem kontynuacja kierowa, karowa bądź treflowa.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (E!), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 6 (NS);

– 11 (E!);

– 8 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
   

Q1075

J975

J75

KJ

  

A62

Q2

Q984

9853

J93

AK84

1063

Q62
   

K84

1063

AK2

A1074

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

pas

pas

  

Dla odmiany rozkład dużo mniej atrakcyjny. Większość par NS zagra w tym rozdaniu – po przedstawionej wyżej standardowej sekwencji – skromny kontrakt 1BA. Teoretycznie rzecz biorąc, po wiście treflowym (bądź kierowym) rozgrywający powinien zrobić tylko swoje, często wygra jednak kontrakt z nadróbką (zwłaszcza po ataku karowym czy pikowym). Lepiej (ale to znów tylko teoria!) stronie NS grałoby się w kolor – na siedmiu atutach – mogłaby ona wziąć osiem lew w piki oraz w kiery [chociaż w tym ostatnim wypadku wyłącznie z dobrej ręki S!, 2 (N) powinny bowiem zostać obłożone po, chociaż tylko i wyłącznie, pierwszym wiście karowym].

 

Minimaks teoretyczny: 2 (S!), 8 lew albo 2 (NS), 8 lew, 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (S!);

– 8 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
   

10642

QJ762

J5

94

  

KJ985

==

Q872

7652

Q3

K103

K109643

A8
   

A7

A9854

A

KQJ103

  

W

N

E

S

–

–

1

2 BA1

4 2

pas

pas

ktr.3

pas

4

pas

pas

pas

      

1 dwukolorówka trefle plus kiery (dywagacje na temat siły takiej zapowiedzi przedstawiłem przy okazji rozdania 5)

2 układowe, zasadniczo blokujące

3 kontra nadwyżkowa

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

1

2 BA1

4 2

pas

pas

ktr.

pas

4

5

ktr.3

pas

pas

pas

  

1 dwukolorówka trefle plus kiery

2 układowe, zasadniczo blokujące

3 kontra nadwyżkowa

 

 

 

 

 

albo wręcz (sekwencja polecana stronie WE):

W

N

E

S

–

–

1

2 BA1

4 2

pas

5 3 (!)

ktr.

pas

?

    

1 dwukolorówka trefle plus kiery

2 układowe zasadniczo, blokujące

3 co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj!

4 i teraz gracz N, posiadający w karcie "tylko" pięciokartowy fit w pięciokartowym kolorze partnera, może zdecydować się na zgłoszenie niewychodzących już 5!

Znów rozkład o dużej liczbie możliwości rozwoju wydarzeń. Łatwo dostrzec, że obie strony mają w tym rozdaniu do wzięcia po dziesięć lew w swoje kolory czerwone: NS – w kiery (do oddania pik, trefl oraz lewa atutowa), a WE – w kara (do oddania pik, karo i trefl). Jego teoretycznym minimaksem jest zatem kontrakt 5 (WE) z kontrą, bez jednej – wysoce opłacalna obrona wykładanych 4 strony NS. W praktyce może się trafić zarówno to, iż para WE w obronę tę się nie uda, jak i to, że po szybkich 5 ze strony przeciwników NS przelicytują kartę do 5 (i wpadną bez jednej). Sądzę wszakże, że minimaksowy kontrakt i zapis będą w protokołach dominowały.

 

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 10 lew; 200 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 10 (WE);

– 10 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
   

AKQJ762

KQ8

9

85

  

109

10965

87

QJ964

==

A432

AQ542

AK73
   

8543

J7

KJ1063

102

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

ktr.

3 1

pas

4

ktr2

pas

5 (!?)

pas

pas

pas

1 blokujące

2 nadwyżka, nadal jednak kontra wywoławcza...

3 w związku z czym W odchodzi na 5 (!?)

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

4 1

ktr.2

pas

pas3 (!)

pas

    

1 na trzeciej ręce otwarcie w pełni uzasadnione

2 według współczesnych trendów licytacyjnych, jest to kontra wywoławcza...

3 ... ale partner powinien ją odnosić wyłącznie z ręką konstruktywną, tzn. dającą szansę na zrealizowanie zapowiedzianego kontraktu (tu: 5)

 

Inaczej mówiąc, druga kontra gracza E w sekwencji pierwszej, jest "bardziej wywławcza" (a tym samym "mniej karna") aniżeli kontra jego odpowiednika w sekwencji drugiej, bezpośrednio na otwarcie 4. Skutkiem powyższego w protokołach będąfigurować zarówno kontrakty 4 (NS), często z kontrą, jak i 5 (WE), na ogół z kontrą, zdarzą się też gry pikowe na szczeblu pięciu, te już oczywiście wyłącznie z kontrą. Tymczasem prawda jest taka, że strona WE może wziąć w tym rozdaniu dziesięć lew w kiery (do oddania karo oraz dwie wziątki atutowe), a NS – dziewięć lew w piki (do oddania kier, karo oraz dwa trefle), jego teoretycznym minimaksem jest zatem kontrakt 4 (NS), z kontrą bez jednej, 100 dla WE. Jak wyjaśniłem już wyżej, większą szansę na zdobycie zapisu na swoją stronę będą miały te pary NS, których członkowie (gracze N) rozpoczną na trzeciej ręce od prostego otwarcia 1. Alternatywne otwarcie 4 spotka się bowiem z kontrą gracza E i – zazwyczaj – pasem jego partnera. Natomiast po sekwencji powolnej – rozpoczętej otwarciem 1 – istnieje większa szansa na to, że W zniesie kontrę swojego partnera (daną na 4 gracza N) na 5. A potem przegra ten kontrakt bez jednej...

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 9 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
   

A8

KQJ865

AJ

1095

  

Q6542

4

108764

Q6

J93

A3

5

AKJ8732
   

K107

10972

KQ932

4

  

1 oczywiście z ręką tą nie ma mowy o żadnym blokującym otwarciu dwukolorowym

2co najmniej inwit do końcówki z fitem kierowym

3 oczywiście pas forsujący

Nasz System:

W

N

E

S

pas1

1

2

3 2

pas

4

pas

pas

pas

      

1 oczywiście z ręką tą nie ma mowy o żadnym blokującym otwarciu dwukolorowym

2co najmniej inwit do końcówki z fitem kierowym

 

albo:

W

N

E

S

pas1

1

2

3 2

pas

4

5

pas3

pas

ktr.

pas

pas

pas

      

 

 

 

 

albo też:

W

N

E

S

pas1

1

2

3 2

pas

4

5

pas3

pas

5

pas

pas

pas

      

1 oczywiście z ręką tą nie ma mowy o żadnym blokującym otwiarciu dwukolorowym

2co najmniej inwit do końcówki z fitem kierowym

3 oczywiście pas forsujący

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas1

1

2

2 BA2

pas

4

pas

pas

pas

      

1 oczywiście z ręką tą nie ma mowy o żadnym blokującym otwarciu dwukolorowym

2inwit do końcówki z fitem kierowym

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas1

1

2

2 BA2

pas

4

5

pas3

pas

ktr.

pas

pas

pas

      

1 oczywiście z ręką tą nie ma mowy o żadnym blokującym otwarciu dwukolorowym

2inwit do końcówki z fitem kierowym

3 oczywiście pas forsujący

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas1

1

2

2 BA2

pas

4

5

pas3

pas

5

pas

pas

pas

      

1 oczywiście z ręką tą nie ma mowy o żadnym blokującym otwiarciu dwukolorowym

2inwit do końcówki z fitem kierowym

3 oczywiście pas forsujący

 

 

 

I znów wiele możliwości i okazja dla obu stron do wykazania się. Para NS może bezproblemowo wygrać kontrakt 4, a WE opłacalnie obronić go pięcioma treflami z kontrą, bez trzech, za 500. Teoretycznie rzecz biorąc, jeszcze bardziej korzystna byłaby dla tej strony obrona czterema pikami z kontrą, tylko bez dwóch, za 300, zarówno jednak znalezienie jej, jak i wybronienie się jedynie bez dwóch – to już wyższa szkoła jazdy. A jeżeli zdarzy się, iż NS przepchną się w 5, kontrakt ten będzie mógł już zostać położony, ale wyłącznie po pierwszym wiście karowym. Potem obrońca E będzie jeszcze tylko musiał zabić asem pierwszą rundę atutów i wyjść blotką trefl – spod asa, króla i waleta (!). Jego partner dostanie się wówczas do ręki D i pośle do przebitki karo. Po każdej innej obronie rozgrywający kontrakt kierowy łatwo weźmie jedenaście lew.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą, 8 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

– 8 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

   

K9743

J106

952

Q8

  

AQ

K83

7643

AJ72

1085

95

KQJ108

1065
   

J62

AQ742

A

K943

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas1

2

pas

pas

2 BA2

pas

3

3 3

pas

pas

pas

  

1 nie można zgłosić kontry wywoławczej ze względu na (tylko) dubla pik

2 teraz jednak, gdy przeciwnicy poprzestali na 2, gracz W powinien podjąć walkę, wskazując możliwość gry w oba kolory młodsze

3 układ 5–4 i tylko singiel karo, przelicytowanie ostatniej zapowiedzi gracza E trzema kierami jest zatem w pełni uzasadnione

 

Wprawdzie 3 (WE) mogłyby już zostać obłożone na przebitce treflowej, przelicytowanie ich przez gracza S trzema kierami należy jednak uznać za krok w pełni racjonalny (tym bardziej że tych 3 nie było jak skontrować). I 3 (NS) zostaną łatwo zrealizowane, chociaż bez nadróbki. Mimo korzystnej konfiguracji w pikach rozgrywający nie zdoła bowiem wykorzystać fort w tym kolorze, a konieczność przebicia na stole dwóch trefli, połączona z karowymi skrótami ręki S sprawią, iż – w najbardziej prawdopodobnym wariancie rozwoju wydarzeń – rozgrywający będzie musiał oddać dodatkową lewę atutową (poza pikiem, treflem oraz K).

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

BA – 7 (W!).

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
   

965

543

QJ1032

Q10

  

KJ

KQJ106

AK8

975

10743

72

97

AJ642
   

AQ82

A98

654

K83

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

ktr.1

pas

1 2

pas

1

pas

1

pas

2 3

pas

pas

pas

1 ręka graniczna pomiędzy wejściem 1 a kontrą objaśniającą

2 negat, 0–6 PC, skład dowolny

3 co najmniej pięć kierów, a więc kontra objaśniająca na tym kolorze (ale bez dalszych nadwyżek)

 

 

 

Po rozważnym zbilansowaniu swych rąk WE powinni się zatrzymać w częściówce kierowej. Najszybszą drogą ograniczenia rozgrywającego do dziewięciu lew będzie zmontowanie przez przeciwników przebitki treflowej (broniący wezmą wówczas pika, kiera, trefla oraz treflową przebitkę), także przy innych wariantach obrony nie będzie on jednak miał na ogół szans, aby skompletować lew dziesięć. Z innych częściówek – WE są w stanie zrealizować 2BA oraz 3 (a także 1!).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (S!);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
   

Q83

K1073

A1074

Q8

  

954

92

KQ3

AJ743

J72

AQ865

92

1052
   

AK106

J4

J865

K96

  

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

1

pas

1

pas

2 BA1

pas

pas2

pas

      

1 licytacja z bilansu

2 otwarcie minimalne

 

 

 

 

 

Na większości stołów bilansowa licytacja powinna doprowadzić stronę NS do kontraktu 2BA (N). Aby w pełni wykorzystać swoją szansę, gracz E musiałby zawistować przeciwko temu kontraktowi 10(!). Tylko po takim ataku treflowe honory (i wysokie blotki) strony przeciwnej zostałyby bowiem skutecznie wymanewrowane i obrońcy wzięliby cztery lewy w tym kolorze. A ponadto dostaliby (co najmniej) jedną lewę karową oraz dwa kiery, kontrakt 2BA (N) zakończyłby się zatem wpadką bez dwóch. To teoria, w praktyce przeciwko tej grze padnie bowiem najprawdopodobniej atak niższym treflem i gracz N będzie już w stanie wziąć lew dziewięć. Wystarczy, aby trafnie rozwiązał kara, tzn. zagrał na całego mariasza (albo drugą figurę) w ręce W (blotka ze stołu do dziesiątki w ręce). Jeżeli natomiast rozgrywający postawi na alternatywną szansę 9 w ręce W i podzielonych starszych honorów, porównywalną z szansą wspomnianą wyżej, wpadnie bez dwóch, oddając dwa kara, trzy trefle oraz dwa kiery.

Pary NS otwierające 1 z czwórki będą miały możliwość zagrania częściówki w ten kolor. Jeżeli rozgrywający zdoła wówczas tak rozwiązać kolor atutowy, aby oddać w nim oddać tylko jedną lewę, zrobi swoje.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

BA – 6 (NS).

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
   

1054

AQ96

Q9852

Q

  

==

KJ102

K1076

87654

8732

53

J4

AKJ93
   

AKQJ96

874

A3

102

  

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

2 1

pas

4

pas

pas

pas

  

1 Drury

 

 

 

Ta końcówka powinna zostać osiągnięta na zdecydowanej większości stołów. W najpopularniejszym wariancie rozwoju wydarzeń rozgrywający przebije w dziadku trefla, a potem wyatutuje i wyrobi sobie lewę na D, na którą pozbędzie się z ręki przegrywającego kiera. A gdyby przeciwko 4 (S) padł pierwszy wist W, S wyrobiłby sobie dodatkową wziątkę w tym kolorze i pozbyłby się na nią z ręki kara. Patrząc na problem z tego punktu widzenia, optymalny dla obrońców byłby pierwszy wist 2, po którym rozgrywający – aby nie zaprzepaścić jedenastej lewy – musiałby albo dołożyć ze stołu blotkę, albo, po wykonaniu w pierwszej lewie impasu damą, doprowadzić w końcówce do kierowo-karowego przymusu wpustkowego przeciwko obrońcy W (po D S wyszedłby w trefla, kierową kontynuację ze strony E zabiłby asem na stole, przeszedłby do ręki pikiem, przebiłby w dziadku trefla, a następnie ściągnąłby pozostałe atuty – w trzykartowej końcówce W zostałby wpuszczony kierem i zmuszony do wyjścia spod K).

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 11 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
   

Q74

AJ874

K3

1084

  

A53

92

Q9542

J52

KJ96

Q5

AJ76

KQ6
   

1082

K1063

108

A973

  

W

N

E

S

–

pas

1 BA

pas

pas

pas

    

Obrońcy wezmą pięć kierów oraz A, kontrakt 1BA (WE) zostanie zatem zrealizowany bez nadróbek. Stronie WE znacznie lepiej grałoby się w piki – na siedmiu atutach, kiedy to mogłaby ona skompletować aż dziewięć lew. A czasami nawet dziesięć, gdyby obrońcy pozwolili rozgrywającemu dostać się do ręki W W (konieczne byłoby bowiem wykonanie stamtąd dwóch impasów – pikowego i karowego). Gracze WE wezmą też łatwo dziesięć lew, grają w kara. Niestety, na zdecydowanej większości stołów finalnymi kontaktami będą częściówki bezatutowe.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (N!);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
   

J96

975

J104

KQ98

  

854

Q842

6

A6542

AK1073

K106

A983

3
   

Q2

AJ3

KQ752

J107

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

2

pas

3 1

pas

3 2

pas

4

pas

pas

pas

    

1 inwit do końcówki, pytanie o uzupełnienie karowe

2 warunkowe przyjęcie: W posiada w karach singla, ma jednak tylko sześć miltonów oraz jedynie trzy atuty, nie stać go więc na samodzielne przesądzenie końcówki; wolno mu jednak wskazać wartość kierową

 

 

Ta bardzo ostra końcówka zostanie osiągnięta na niewielkiej liczbie stołów. Jest ona jednak możliwa do zrealizowania, chociaż postępowanie rozgrywającego musi być niezwykle staranne. W podstawowym wariancie E weźmie siedem lew atutowych: dwie przebitki karowe na stole, A K oraz trzy przebitki treflowe w ręce – ostatnią w ramach manewru en passant, a ponadto D (będzie ona jednocześnie dojściem do wykonania wspomnianego wyżej manewru złodziejskiego; w pierwszej rundzie kierów E zagra bowiem blotkę ze stołu do króla w ręce – i asa u S) i dwa asy w kolorach młodszych. Możliwe są też rozliczne inne warianty skutecznego postępowania rozgrywającego, zawsze jednak będzie on w stanie skompletować lew dziesięć.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 9 (WE);

– 10 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
   

Q108

J962

102

AKJ4

  

J963

AK843

98

63

AK52

1075

QJ43

87
   

74

Q

AK765

Q10952

  

W

N

E

S

–

–

–

2 BA1

pas

3

pas

pas

pas

      

1 dwukolorówka na młodszych

 

 

Rozgrywający łatwo weźmie dziesięć lew, ma bowiem do oddania jedynie dwa piki oraz kiera. Strona WE – ze względu na niekorzystne założenia – raczej nie podejmie walki; gdyby jednak W wywoławczo skontrował na pozycji wygasającej 3, jego partner zapowiedziałby 3. I kontrakt ten zostałby obłożony bez dwóch, co – nawet bez kontry – przyniosłoby bardzo dobry zapis (plus 200) i turniejową notę stronie przeciwnej.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 8 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 7 (WE);

BA – 8 (NS).

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
   

J9542

Q107

7

AQ53

  

873

J98

AQJ53

K2

K

A5432

K8642

94
   

AQ106

K6

109

J10876

 

  

W

N

E

S

1 1

1

ktr.2

3 3

pas

4 4

pas5 (!)

pas

pas

      

1 otwarcie graniczne, a w każdym razie minimalne

2 kontra sputnik, wskazanie 4+

3 trefle plus fit pikowy (alternatywą są 2BA – solidne, bilansowe podniesienie do 3)

4 podwójne fity to potęga!

5 E ma tylko jedną lewę na grę przeciwników, nic nie wskazuje też na to, aby zalicytowanie 5 było dla jego strony w ten czy inny sposób korzystne

 

Rzeczywiście, rozdanie jest bardzo korzystnie skonfigurowane dla słabszej honorowo (19 PC : 21 PC) strony NS, może więc ona zupełnie bezproblemowo wziąć aż jedenaście lew w piki (oba czarne króle znajdują się w impasie). Natomiast ewentualne 5 strony WE kosztowałoby ją już 800, za wpadkę z kontrą bez trzech.

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 11 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
   

J64

A1083

62

K876

  

83

952

QJ975

AJ2

9752

Q7

A10843

Q9
   

AKQ10

KJ64

K

10543

  

 

 

1 blokujące

2 może wyjdą!

 

W

N

E

S

–

pas

pas

1

1

1

3 1

3

pas

pas2

pas

  

1 blokujące

2 3 partnera znaczą w tej sekwencji niewiele więcej niż 2, N może więc z powodzeniem na nie spasować

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

pas

1

1

1

3 1

3

pas

4 2

pas

pas

pas

      

Aby jednak zrealizować te popartyjne 4, rozgrywający będzie musiał trafić D, a jeżeli licytacja rozwinie się w sposób naszkicowany wyżej, nie będzie to zadanie łatwe. Przecież krótszy fragment kierów powinien się znajdować (i znajduje się) w ręce E, pech polega wszakże na tym, że zawiera on też damę...

Teoretycznie rzecz biorąc, rozgrywający ma jednak do oddania tylko karo oraz dwa trefle, końcówka kierowa może więc zostać wygrana. Teoretycznym minimaksem rozdania jest zatem obronne 5 (WE) z kontrą, bez trzech, 500 dla NS, aby go jednak doścignąć, gracz W musiałby nie tylko zapowiedzieć ten kontrakt, ale też w rozgrywce złapać singlowego za asem... Nie ulega wątpliwości, iż jest to zadanie tylko dla orłów!

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 8 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
   

AKQJ6

K6

Q3

K1087

  

1072

972

J84

Q642

84

Q8543

K95

AJ5
   

953

AJ10

A10762

93

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

pas

1

pas

2 1

pas

4

pas

pas

pas

      

1 konwencja Drury

 

 

Końcówka pikowa zostanie zapowiedziana na większości stołów. Najgroźniejszy dla rozgrywającego będzie wist atutowy. Powiedzmy, że gracz N – po utrzymaniu się pikiem w ręce – wejdzie na stół A i zagra stamtąd blotkę trefl – do króla w ręce. Obrońca E pobije go A i powtórzy pikiem, a rozgrywający po wzięciu tej lewy znów wyjdzie w trefla. Nawet jeżeli ostatecznie przyjdzie mu oddać trzy trefle, wyrobi sobie lewę na wysoką blotkę w tym kolorze w ręce, a w końcówce rozdania ustawi obrońcę E w przymusie kierowo-karowym (który przyniesie mu dziesiątą wziątkę; do sukcesu doprowadziłby też wcześniejszy impas damy kierowejw ręce E).

Rozgrywający końcówkę pikową będzie mógł nawet zrobić nadróbkę, acz w sposób mocno ryzykowny. W tym celu po zabiciu pierwszej lewy w ręce trzeba by było wyjść stamtąd D i przepuścić wstawionego przez E króla. Potem N wyfortowałby przebitką kara i po odatutowaniu dostałby się na stół kierem. W celu zdobycia lewy jedenastej konieczne byłoby jednak niebezpieczne zaimpasowanie damy kierowej (N wziąłby wówczas pięć lew pikowych, i po trzy w kierach i karach).

Krótko mówiąc, i w tym rozdaniu drzemie wiele możliwości technicznych, ale nie wszystkie z nich doprowadzą rozgrywającego szczęśliwie do celu. Na przykład, gdyby N po zabiciu pierwszej lewy pikowej w ręce wszedł do dziadka A i zagrał stamtąd blotkę trefl do króla, zostałby obłożony – obrońca E pobiłby bowiem K asem, ściągnąłby K, po czym powtórzyłby pikiem...

 

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 11 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
   

A72

QJ932

875

K5

  

108

AK865

QJ943

10

J9643

104

K10

QJ98
   

KQ5

7

A62

A76432

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

1

1

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

  

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

2

2

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

  

Bez interwencji przeciwników gracze NS mogliby zapisać sobie co najwyżej plus 90 – za zrealizowanie kontraktu 1BA albo 2, a w praktyce najprawdopodobniej przelicytowaliby jednak kartę i wpadliby na jakąś wyższą grę. Zawodnik W ma jednak oczywiste wejście 1 (po otwarciu 

1) bądź – nieco mniej oczywiste – 2 (po otwarciu 2 precision). Oba te kontrakty zostaną wywoławczo skontrowane przez otwierających na pozycji re-open, po czym ich partnerzy z radością zgłoszą karnego pasa. Rozgrywający będzie musiał oddać dwa piki, karo, trefla oraz trzy lewy atutowe, kontrakt 1 (z kontrą) zostanie więc obłożony bez jednej (ale za magiczne w turnieju na maksy 200), a 2 (z kontrą) – za 500 ("góral"). W ten sposób powinna potoczyć się licytacja na zdecydowanej większości stołów. Mimo to trudno będzie powiedzieć, iż gracze W popełnili jakiś poważny błąd...

 

Minimaks teoretyczny: 1BA (NS), 7 lew albo 2 (NS), 8 lew; 90 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
   

K3

7432

72

AQJ103

  

A764

A106

AKJ943

==

QJ1085

85

6

98762
   

92

KQJ9

Q1085

K54

  

W

N

E

S

1

pas

1 1

pas

4 2

pas

4 3

pas

pas

pas

    

1 z układem 5–5 i niezłym longerem pikowym gracz E powinien podtrzymać licytację, nie tylko w Naszym Systemie, ale również we Wspólnym Języku

2 splinter

3 jest wprawdzie pełne wyłączenie, ale karty mało

 

 

 

albo:

W

N

E

S

1

pas

pas

1 BA1

ktr.

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

 

 

1 na pozycji re-open 11–15 PC; oczywiście S może też spasować

 

 

 

Sądzę jednak, że większość par WE – niektóre może z lekką pomocą ze strony przeciwników – do końcówki pikowej dojdzie. Przeciwko temu kontraktowi S odda naturalny wist K, więc E weźmie jedenaście lew (odda pika i kiera). Nieco silniejsza honorowo strona NS może natomiast w rozdaniu tym wygrać co najwyżej kontrakt 1, i to wyłącznie z dobrej ręki S!

 

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (S!);

– 9 (WE);

– 6 (WE);

– 11 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

 

Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.
   

AQJ102

KQ84

==

AK43

  

75

AJ97

K8764

J8

K864

10

J102

109762
   

93

6532

AQ953

Q5

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA1

pas

3 1

pas

4

pas

pas

pas

  

1 półforsujące

2 5+–4+, forsing do dogranej; oczywiście możliwe są tu też różne rozwiązania konwencyjne

 

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

4 3

pas

4

pas

pas

pas

  

 

1 odwrotka

2 cztery kiery, 7–10 PC

3 splinter

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

4 1

pas

4

pas

pas

pas

  

 

 

1 splinter

 

 

 

Końcówkę kierową, na ośmiu, rozłożonych 4-4 atutach, można uznać w tym rozdaniu za kontrakt typowy. Oto jedna z dróg wiodących rozgrywającego do sukcesu: Najmniej dlań przyjazny wist treflowy zostanie zabity damą na stole, po czym N zagra blotkę atu do figury w ręce, a następnie ściągnie A i przebije w dziadku blotkę treflową. Obrońca W nadbije tę lewę 9 i zagra w pika. N będzie musiał zabić w ręce asem, a następnie zagrać K i wyrzucić nań ze stołu pika. Prawy obrońca dokona wówczas nadbitki W, poza tym dostanie jednak jeszcze tylko wziątkę na asa atu. Oczywiście, rozgrywający będzie musiał zaekspasować graczowi E króla pik.

Inna skuteczna rozgrywka: Po zabiciu trefla damą w dziadku N zagrywa kiera do figury w ręce, po czym ściąga A i odchodzi D. E bierze lewę K i kontynuuje treflem (jeżeli lewy obrońca zagra w tym momencie w pika, rozgrywający zrzuci ze stołu trefla). N bierze lewę K w ręce i przebija na stole blotkę treflową. W nadbija 9, w następnej lewie musi jednak wyjść w karo, rozgrywający dostaje się zatem tym kolorem do dziadka i podgrywa stamtąd asa atu.

Strona NS może też w rozdaniu tym zrealizować kontrakty 4 i 4BA, ten ostatni jednak wyłącznie z dobrej ręki S! 3BA (N) położy bowiem pierwszy wist waletem albo dziesiątką karo (to tylko gwoli pełnej ścisłości).

 

Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (NS);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

BA – 10 (S!).

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
   

Q7

K85

Q942

A975

  

10984

AQ9

AK7

KQ4

AJ53

J10764

105

82
   

K62

32

J863

J1063

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

pas

1

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2 2

pas

4

pas

pas

pas

    

1 Stayman

2 cztery piki, brak czterech kierów

 

 

 

Rozgrywający dwukrotnie zaimpasuje piki, odda więc tylko jedną lewę w tym kolorze, a ponadto K 

i A. Po powyższej, dosyć naturalnej sekwencji końcówka pikowa zostanie ustawiona z dobrej ręki W. Gdyby bowiem 4 były rozgrywane przez E (np. po zalicytowaniu przez tego gracza transferu na kiery 2, a w następnym okrążeniu naturalnych 2), położyłby je pierwszy wist kierowy, po dojściu do ręki K S dopuściłby bowiem A swojego partnera, a ten posłałby kiera do przebitki.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (W!), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

– 10 (W!);

BA – 8 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
   

AQ

A8643

942

K87

  

J10432

KJ9

J107

A6

K986

Q7

A653

Q42
   

75

1052

KQ8

J10953

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas

2

pas

pas

ktr.

pas

2

pas

pas

pas

Rozgrywający częściówkę pikową gracz W powinien wziąć lew dziewięć. W zależności od poczynań obrony albo na D zostanie wyrzucone z ręki karo, albo na trzynaste karo rozgrywający pozbędzie się z ręki trefla. Przeciwnicy, tzn. strona NS, są natomiast w stanie zrealizować co najwyżej niewygórowany kontrakt 1.

 

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
   

653

Q10963

743

94

  

QJ10

AJ75

AQ9

KJ8

AK74

K

108652

A73
   

982

842

KJ

Q10652

 

  

W

N

E

S

1

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 BA4

pas

6 BA5

pas

pas

pas

    

1 5+, możliwa starsza czwórka, forsing do dogranej

2 ręka bezatutowa, możliwe starsze czwórki, może być siła 12–14 PC

3 5+–4

4 inwit, a więc minimum (około 18 PC) wielkiego bez atu

5 ładne 14 PC: dwa asy i dwa króle, a więc bezdyskusyjne przyjęcie zaproszenia partnera

 

albo (Nasz System):

W

N

E

S

1

pas

1 1

pas

2 BA

pas

6 BA

pas

pas

pas

    

1 ze względu na słabość longera karowego alternatywą jest odpowiedź 1

 

 

 

 

(Wspólny Języ)k:

W

N

E

S

1

pas

1 1

pas

2 2

pas

2 3

pas

3 BA4

pas

6 BA

pas

pas

pas

    

 

1 5+, możliwa starsza czwórka, forsing do dogranej

2 odwrotka

3 4, 11+ PC

4 zupełne minimum silnego trefla

 

 

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, a w tym rozdaniu do szlemika bezatutowego. Jest to kontrakt ze wszech miar godny polecenia, a korzystny układ w kolorze karowym sprawi, że rozgrywający wygra go z nadróbką.

 

Strona WE może też wygrać wielkiego szlema w kara i w piki.

 

Minimaks teoretyczny: 7 BA (WE), 13 lew ; 1520 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 13 (WE);

– 10 (WE);

– 13 (WE);

BA – 13 (WE).

 

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
   

A102

A1032

Q7

AQ104

  

Q95

KQ74

985

J93

KJ8743

6

AJ103

75
   

6

J985

K642

K862

  

W

N

E

S

–

1 BA

2 1

ktr.2

pas

3 3

pas

pas/44

pas

(pas)

(pas)

  

1 naturalne

2 kontra wywoławcza – takie właśnie znaczenie tej odzywki staje się coraz popularniejsze (jeżeli zaś para NS gra w tej sekwencji klasycznie, czyli kontrą karną, to po wejściu prawego obrońcy 2 gracz S znajdzie się w kropce)

3 na swoją kontrę wywoławczą partner musi mieć cztery kiery

4 gdyby gracz N miał wyraźne maksimum, sam skoczyłby na 4, ze swą graniczną kartą S powinien więc być zadowolony ze znalezienia optymalnej częściówki; z drugiej strony jednak dołożenie końcówki jest wielce kuszące...

 

Na pewno spora część par NS znajdzie się w końcówce kierowej i – co najważniejsze – zrealizuje ją. Rozgrywający przebije bowiem w ręce S dwie blotki pikowe i będzie w stanie ograniczyć swoje przegrywające do A oraz dwóch lew atutowych.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
   

64

QJ10765

QJ7

72

  

AQ932

AK32

A

A98

75

4

K10942

KJ643
   

KJ108

98

8653

Q105

  

W

N

E

S

–

–

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

3 BA

pas

pas

pas

1 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych

2 pytanie

3 modelowo układ 2–1–5–5 (piki dłuższe od kierów)

4 idąc po najmniejszej linii oporu, gracz W zapowie po prostu 3BA...

... i wygra ten kontrakt z nadróbką, biorąc cztery trefle, dwa kara, dwa kiery oraz dwie lewy pikowe, po impasie króla w tym ostatnim kolorze.

 

albo:

W

N

E

S

–

–

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4 (!)

pas

pas

pas

1 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych

2 pytanie

3 modelowo układ 2–1–5–5 (piki dłuższe od kierów)

4 gracz W obdarzony większą wyobraźnią, a przy tym żądny zrobienia użytku z zastosowanej konwencji, dopatrzy się możliwości przebicia w ręce E co najmniej jednego kiera, zgłosi więc kontrakt 4 – na siedmiu atutach...

 

... i nawet po wiście atutowym będzie w stanie wziąć jedenaście lew. I to na kilka sposobów (nie wolno mu będzie tylko zaimpasować D), oto jeden z nich: Walet pikowy zostanie zabity damą, po czym rozgrywający zgra A oraz A, przebije w ręce (tzn. u E) blotkę kierową, zgra (teraz lub później) K, pozbywając się ze stołu kiera bądź trefla, przebije w dziadku karo, ściągnie A, wejdzie do ręki K i na dobrą 10 wyrzuci ze stołu trefla bądź kiera. Do oddania pozostaną jedynie dwie lewy atutowe.

 

albo:

W

N

E

S

–

–

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

6 4 (!)

pas

pas

pas

1 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych

2 pytanie

3 modelowo układ 2–1–5–5 (piki dłuższe od kierów)

4 optymista, a przy tym gracz obdarzony jeszcze większą wyobraźnią zapowie natomiast szlemika treflowego...

 

... i zrealizuje go, już jedną przebitką w ręce (tu: u W) będzie bowiem można wyfortować kara. Ponieważ jednak rozgrywający nie będzie o tym wiedział, najprawdopodobniej zagra przez piki, impasując króla w tym kolorze (a przedtem ściągnie A K z góry). Potem zaś dwoma przebitkami na stole (czyli w ręce E) wyrobi sobie fortę pikową i już będzie miał dwanaście lew (cztery trefle u E, A K, karowa przebitka u W, A K, A D oraz forta pikowa).

 

Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 920 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (WE);

– 11 (WE);

– 9 (WE);

– 11 (WE);

BA – 10 (WE).

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
   

105

AK652

K7

A654

  

AK92

J109

532

Q108

QJ

Q8

AQ10986

732
   

87643

743

J4

KJ9

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

2

pas

2 1

pas

3

pas

pas

pas

    

1 maksimum pasa, fit karowy, pytanie o stopera w kierach

2 gdyby E wiedział, że jego partner ma w kierach trzeciego waleta...

 

Obrońcy mają do zdjęcia dwa kiery oraz dwa trefle, jeśli więc sprawnie tego dokonają, kontrakt 3 zostanie zrealizowany bez nadróbek (rozgrywający zaimpasuje kara damą, nie odda więc rzecz jasna lewy w tym kolorze). Dzięki korzystnym układom kart taki sam los spotkałby jednak kontrakt 3BA (WE). Do wygrania licytowanych 3BA będzie jednak dochodzić sporadycznie, WE mają bowiem na osi jedynie 21 PC, także ich karowy longer roboczy nie jest bynajmniej pełny. W protokole będą zatem dominować zapisy za zrealizowane częściówki karowe, od czasu do czasu rozgrywający weźmie nawet lew dziesięć...

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 7 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
   

K107

1093

K43

Q1095

  

Q82

K75

A92

AKJ6

A53

J64

Q876

432
   

J964

AQ82

J105

87

  

W

N

E

S

1 BA

pas

pas

pas

 

 

 

 

Po optymalnej obronie kontrakt 1BA zostanie wygrany bez nadróbkek, a najczęściej na siedem lew rozgrywającego złożą się pik, kier, trzy kara oraz dwa trefle. Nie sądzę jednak, żeby w dzisiejszych czasach – mimo wyraźnej przewagi honorowej strony NS (24 PC : 16 PC) – na wszystkich stołach 1BA obiegło z pasami. 

 

Jeżeli tylko agresorzy siedzący na pozycji S dysponują stosowną konwencją, dostaną swoją szansę:

 

W

N

E

S

1 BA

pas

pas

2 1 (!?)

pas

2 2

pas

2 3

pas

pas

pas

  

1 kolory starsze, akcja wątpliwa, ale w korzystnych założeniach dopuszczalna

2 pytanie o (ewentualny) pięciokart w ręce partnera

3 cóż zrobić....

 

 

 

albo (wariant polecany stronie WE):

W

N

E

S

1 BA

pas

pas

2 1

pas

2 2

ktr.

rktr.3

pas

2

ktr.4 (!)

pas

pas

pas

    

1 kolory starsze, akcja wątpliwa, ale w korzystnych założeniach dopuszczalna

2 pytanie o (ewentualny) pięciokart w ręce partnera

3 oba kolory starsze równej długości

4 w końcu partner otworzył silnym bez atu...

 

 

bądź:

W

N

E

S

1 BA

pas

pas

2 1

pas

2 2

ktr.

rktr.3

pas

2

pas

pas

ktr.4 (!)

pas

pas

pas

1 kolory starsze, akcja wątpliwa, ale w korzystnych założeniach dopuszczalna

2 pytanie o (ewentualny) pięciokart w ręce partnera

3 oba kolory starsze równej długości

4 jeżeli E skontrował 2, a potem spasował na 2, tę ostatnią zapowiedź powinien skontrować jego partner

 

 

W obronie przeciwko kontraktowi 2/2 (NS) gracze WE wezmą na pewno pika, kiera, dwa kara oraz dwa trefle, obłożą więc każdy z tych kontraktów bez jednej. A gdy ponadto taka gra zostanie skontrowana, zapis plus 100 zapewni stronie WE zupełnie przyzwoitą notę turniejową.

 

Minimaks teoretyczny: 1 BA (WE), 7 lew; 90 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
   

K4

532

10987

AQ97

  

10873

KJ109

J632

10

AQJ9

A74

K54

654
   

652 

Q86 

AQ 

KJ832

  

W

N

E

S

–

pas

1

pas

1

pas

1

pas

2

pas

pas

pas

 

Rozgrywający kontrakt pikowy gracz E powinien wziąć aż dziesięć lew, ma bowiem do bezwzględnego oddania jedynie trefla oraz dwa kara. Wystarczy, że trafi D, choć w pewnych wypadkach nie okaże się to nawet konieczne, gdyż jednego kiera z ręki będzie można pozbyć się na dziadkowego W. Proszę jednak zwrócić uwagę na fakt, iż gdyby gra pikowa została ustawiona z gorszej ręki W, gracz N byłby w stanie ograniczyć rozgrywającego do dziewięciu wziątek, wistując w karo. S ściągnąłby wówczas dwa kara, a potem dopuściłby partnera treflem i dostałby karową przebitkę.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (E!), 10 lew, 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 10 (E!);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33