Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

kontakt do organizatorów

 		wyniki regulamin

Komentarze Wojciecha Siwca do rozdań VIII turnieju (indywidualnego)
Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004, 9 sierpnia 2004 roku 

 

pdf4MB  wersja do wydruku zip 1,4MB

  

Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.
   

AQ9542

K2

98

K65

  

863

J76

64

A8742

KJ7

Q943

Q1032

93
   

10

A1085

AKJ75

QJ10

  
 

 

W

N

E

S

–

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

3 BA3

pas

pas4

pas

  

1 forsujące

2 sześć pików

3 zalicytowanie 3BA poprzedzone zgłoszeniem forsujących 2BA daje partnerowi prawo, aby – aby z odpowiednią ku temu ręką – przeniósł teraz z 3BA na 4; bezpośrednie 3BA (po 2 gracza N) byłyby natomiast zapowiedzią nie do zniesienia (i wskazywałyby co najwyżej singletona, a często renons w pikach)

4 w tym wypadku N nie ma najmniejszego powodu, aby przenosić na 4 (skład zrównoważony, stosunkowano słaby kolor pikowy)

 

Grając w piki, rozgrywający łatwo weźmie dziesięć lew, odda bowiem tylko dwa atuty oraz A. Także w bez atu S jest w stanie skompletować dziesięć wziątek. Przeciwko 3BA (S) W wyjdzie w blotkę treflową, a rozgrywający powinien wyrabiać kolor pikowy. I on odda wówczas dwie lewy w pikach oraz A (W nie ma dojścia do fort treflowych). Aby takim samym rezultatem zakończyła się rozgrywka przez kara, S musiałby wykonać w tym kolorze podwójny impas – damy z dziesiątką (co byłoby posunięciem wbrew wskazaniom rachunku prawdopodobieństwa). Natomiast po zrobieniu tylko jednego impasu – waletem, S będzie musiał się zadowolić dziewięcioma wziątkami.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 11 (NS);

– 9 (NS);

– 10 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

 

Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

   

A7

KJ1098643

J8

8

  

QJ10864

-

Q107

AJ42

53

7

A964

Q109653
   

K92

AQ52

K532

K7

  

W

N

E

S

–

–

pas

1 BA

2 1

4 2

pas

pas

pas

      

1 naturalne

2 niektóre pary zgłoszą w zamian transfer 4

Rozgrywający odda tylko dwa asy w młodszych kolorach.

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

1 BA

2

4 1

pas

pas

4 (!)

5

5 (!)

ktr.

pas...

      

 

 

 

1 uwaga jak wyżej

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

1 BA

2 1

4

5

pas2

pas

5

6 (!)

ktr.

pas...

      

 

 

1 4+–5/

2 z czterokartowym fitem kierowym S nie kontruje 4, tylko forsująco pasuje

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

1 BA

2 1

4

4 BA2

pas

5

5

6

ktr.

pas...

      

 

 

1 5+–4+/ (niektóre pary grają taką właśnie konwencją)

2 wywołanie koloru młodszego w ręce partnera

 

 

 

 

I 6 (z kontrą bez dwóch) okaże się wysoce opłacalną obroną wykładanych 5 przeciwników. Jeszcze bardziej opłacalną byłaby obrona pięcioma pikami (tylko bez jednej!), ta będzie jednak nieco trudniejsza do znalezienia (zwłaszcza w pierwszej z powyższych sekwencji – po jednokolorowym wejściu gracza W).

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 10 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (WE);

– 11 (NS);

– 10 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
   

AK64

J10954

J

AJ7

  

J

K863

KQ108

9653

Q105

AQ

76543

K108
   

98732

72

A92

Q42

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2

pas...

  

 

Na większości stołów licytacja przebiegnie jak wyżej, tzn. spokojnie, a rozgrywający odda tylko cztery oczywiste lewy: dwie kierowe, treflową oraz pikową. Nawet jeśli gracz W wykaże ogromny hart ducha i w założeniach niekorzystnych podejmie walkę, rozdanie powinno skończyć się tak samo, jak w wypadku poprzednim:

 

 

 

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2

pas

pas

2 BA1 (!!!?)

pas

3 kk

3 2 (!)

pas...

      

 

 

 

1 kolory młodsze, decyzja bardzo ostra (niekorzystne założenia!), ale w turnieju na maksy dopuszczalna

2 świadom obecności na swojej linii dziewięciu atutów S powinien przepchnąć się w 3; ze swojego punktu widzenia – być może w obronie kontraktu 3 przeciwników

 

 

 

W rzeczywistości 3 (WE) zostałyby zrealizowane, taki sam los spotka jednak także kontrakt 3 (NS).

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (WE)

– 7 (NS);

– 9 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.
   

J6

-

K10642

AJ10984

  

A32

QJ1092

95

Q53

KQ87

A8753

J87

2
   

10954

K64

AQ3

K76

  
 

 

W

N

E

S

pas

2 BA1

3 2

3 3

4

5

pas

pas

5

pas

pas

ktr.

pas...

      

1 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych

2 dwukolorówka na starszych z przewagą kierów; raczej układ niż siła (z silną ręką E najpierw skontrowałby otwarcie 2BA)

3 zatrzymanie w kierach, brak zatrzymania w pikach (przynajmniej w pierwszym czytaniu), przymiarka do ewentualnego kontraktu 3BA (znakomite fity w obu kolorach młodszych dają pewność, że co najmniej jeden z nich stanie się pełnym longerem roboczym)

 

5 bądź 5 (NS) zostałoby zrealizowane, gdyby tylko rozgrywający wyimpasował obrońcy W D. Jeżeli gracz E ujawni dwukolorówkę na starszych, trafienie D będzie stosunkowo proste. Z tego punktu widzenia stronie WE opłaca się przelicytować 5 pięcioma kierami i przegrać je opłacalnie (bez dwóch, z kontrą za 500).

Gwoli ścisłości, na NS wychodzi też wzmiankowane już w tym kontekście 3BA (oczywiście również pod warunkiem skutecznego rozwiązania przez rozgrywającego koloru treflowego) – przeciwnicy są bowiem w stanie zdjąć jedyne trzy piki oraz A.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 9 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 11 (NS);

– 9 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 9 (NS).

 

 

 

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
   

9832

742

A2

KJ85

  

QJ10

86

J10963

Q92

A765

Q109

754

1063
   

K4

AKJ53

KQ8

A74

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

2 1

pas

3 BA2

pas...

      

1 słaba ręka, więc N nie odpowiada 1, tylko podnosi kiery

2 kontrakt jest na pewno nadwyżkowy, więc w turnieju na maksy S przedkłada 3BA ponad 4; jest to również zapowiedź prawie że nie do zniesienia, gdyby bowiem S miał wątpliwości co do wyboru miana końcówki, kontynuowałby wymianę informacji, zgłaszając po 2 partnera forsujące 2BA

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

pas

2

pas

3

pas

3 BA

pas

pas1

pas

  

 

 

 

1 w tym wypadku N będzie miał większe prawo do przeniesienia na 4, również nie powinien jednak z niego skorzystać

 

 

Rozgrywający 3BA na pewno zaimpasuje kiery, nie powinien też mieć oporów przed wykonaniem impasu treflowego (maksy! ale również konieczność pokonania tych, którzy będą rozgrywać kontrakt 4); skompletuje wówczas dwanaście wziątek.

Minimaks teoretyczny: 6 BA (NS), 12 lew; 1440 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 9 (NS);

– 12 (NS);

– 10 (NS);

BA – 12 (NS).

 

 

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
   

AK1097

65

AQ10

J86

  

J8653

K4

5432

94

42

J109

K7

KQ10732
   

Q

AQ8732

J986

A5

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

4 4

pas...

  

1 ręka słaba, a więc jej posiadacz kładzie w pierwszej kolejności nacisk na sześciokartowego longera kierowego

2 forsujące

3 6–4, minimum otwarcia (konwencyjną alternatywą w tej sekwencji jest wskazywania przez otwierającego krótkości)

4 partner ma układ 6–4, więc N porzuca myśl o ewentualnym kontrakcie 3BA

 

I słusznie, po pierwszym wiście w trefle (jak najbardziej naturalnym) kontrakt firmowy zostałby bowiem obłożony. Tymczasem 4 są absolutnie wykładane, rozgrywający wyrzuci bowiem trefla z ręki na K i odda co najwyżej K oraz dwie lewy atutowe. Aby zdobyć jedenaście wziątek, S musiałby jednak wpaść na dosyć ryzykowny pomysł zrezygnowania z impasu kierowego i zagrać w tym kolorze na drugiego króla za asem. A nie jest to posunięcie polecane przez brydżowy rachunek prawdopodobieństwa.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (NS);

– 11 (NS);

– 9 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
   

K76

Q97

J8

AJ987

  

AQJ9

K10643

1054

10

84

J85

KQ63

K642
   

10532

A2

A972

Q53

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas1

1 1

pas

1

pas

pas

ktr.3

pas

2

pas

pas

pas

1 ręka odrobinę za słaba na otwarcie 1, niektórzy gracze W bez wątpienia jednak na nie się zdecydują

2 otwarcie trzecioręczne, stąd tylko 11 PC

3 kontra re-open, jak najbardziej uzasadniona

 

 

Strona NS wygrałaby 1 (wyłącznie z ręki S!), 1BA oraz 2, WE powinni natomiast zrealizować 2. Oczywiście pod warunkiem że rozgrywający nie odda trzech lew atutowych – na D, A oraz przebitkę karową; konieczne będzie zatem zagranie blotki kier do króla (w pierwszej rundzie atutów). A jeżeli gracz N zdecyduje się na przelicytowanie 2 przeciwników dwoma pikami, ten ostatni kontrakt może już zostać skontrowany i obłożony bez jednej; optymalną obroną będą rzecz jasna wisty atutowe.

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (S!);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
   

J9763

1032

AQ7

KJ

  

2

AJ9654

63

A876

Q1084

K

KJ1095

Q94
   

AK5

Q87

842

10532

  

W

N

E

S

2 1

pas

pas

pas

1 słabe dwa; pewnym przeciwwskazaniem dla tego otwarcia jest fakt posiadania przez gracza W dwóch asów oraz ofensywny układ 6–4; nie będzie zatem dużym błędem rozpoczęcie licytacji zapowiedzią 1 (pasować byłoby szkoda!)

 

Także po otwarciu 1 ostatecznym kontraktem powinna stać się kierowa częściówka strony WE:

W

N

E

S

1

1

1 BA1

2

pas

pas

ktr.2

pas

3

pas...

    

1 albo nawet naturalne, bilansowe 2BA (jeżeli strona WE dysponuje taką możliwością), wówczas również W zgłosi nieforsujące 3

 

Wreszcie po otwarciu 2 multi:

W

N

E

S

2 1

pas

2 2

pas

pas

2

pas

pas

3 3

pas

3

pas...

 

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 układ 6–4 skłania do gry własnej

 

 

3 zostaną wygrane, rozgrywający ma bowiem do oddania tylko po jednej lewie w każdym kolorze. A kontrakt 3 (N!) powinien już zostać obłożony bez dwóch.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (N!);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
   

AKJ103

53

K842

82

  

97654

A64

Q

KJ96

Q8

J9872

A1065

A3
   

2

KQ10

J973

Q10754

  

W

N

E

S

–

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

pas

pas

      

1 w Naszym Systemie półforsujące, w Wspólnym Języku nieforsujące

 

 

Cóż, ten kontrakt (2) powinien zostać obłożony bez jednej (do oddania A, dwa trefle oraz trzy lewy atutowe), będzie to jednak opłacalna obrona częściówki 2, którą są w stanie w rozdaniu tym zrealizować przeciwnicy (oddając dwa kiery, dwa piki i – najprawdopodobniej – jedno karo).

Teoretycznym minimaksem rozdania są jednak 2BA (NS), z kontrą, lew 7, 100 dla WE – opłacalna obrona kontraktu 2 przeciwników.

Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS) z kontrą, 7 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 7 (NS).

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
   

A93

1083

AJ4

J943

  

KJ2

KJ76

-

Q107652

Q1085

Q52

KQ76

AK
   

764

A94

1098532

8

  

W

N

E

S

–

–

1 BA

pas

2

pas

2

pas

3 1

pas

3 BA

pas...

1 naturalne, forsujące

 

 

Mimo mocno niezrównoważonego układu ręki W 3BA (WE) powinno być w tym rozdaniu kontraktem standardowym i – mimo rozkładu trefli 4–1 – zostać zrealizowane. Po naturalnym wiście karowym i wzięciu przez gracza E pierwszej lewy w tym kolorze rozgrywający będzie jednak musiał zagrać w pierwszej kolejności w kiery, a nie w piki (ewentualnie ściągając przedtem A K) – aby wytrącić dojście w pierwszym z tych kolorów obrońcy S albo przynajmniej wziąć jedną lewę kierową. Dopiero po wzięciu kiera rozgrywającemu wolno będzie przerzucić się na piki (ale może też kontynuować kierem, a przedtem zgrać jeszcze D). W tym wariancie rozgrywki (jednym z kilku możliwych) na dziewięć wziątek gracza E złożą się dwa kara, trzy trefle, kier oraz trzy piki. Oczywiście, jeżeli rozgrywający zacznie od pików, zostanie obłożony – N weźmie bowiem lewę A i będzie kontynuował karem. A potem jego partner dostanie się do ręki A i ściągnie forty karowe.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
   

K74

AQJ107

J

6543

  

Q962

64

A8764

A2

5

K983

10932

K1098
   

AJ1083

52

KQ5

QJ7

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

2

pas

2

pas

3 1

pas

pas

pas

      

1 w klasycznym Naszym Systemie jest to sekwencja nieforsująca, więc z powodzeniem można ją tu zastosować (precyzyjny opis ręki N: inwit, dobry kolor kierowy, fit pikowy)

 

 

Pary grające systemem, w którym takie 3 są forsujące, muszą zrezygnować z pokazania kierów i od razu uzgodnić kolor otwarcia.

 

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

2 BA1

pas

3

pas

pas

pas

  

 

 

1 inwit do końcówki z fitem pikowym, ręka z singletonem i/lub z fitem czterokartowym; karta N jest nieco za silna na proste podniesienie 1 – 2

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

1

pas

2 BA1

pas

3 2

pas...

      

 

1 co najmniej inwit do dogranej z fitem w kolorze partnera

2 do pasa (w przypadku, gdy partner ma inwit do końcówki) – ze względu na minimum siły oraz układ 5332

 

 

W każdej z powyższych sekwencji S nie powinien przyjmować inwitu partnera – właśnie ze względu na minimum otwarcia oraz układ 5333, a przy tym brak uzupełnienia w kierach.

Strona WE nie wejdzie w ogóle do licytacji, ale to ona ma w tym rozdaniu do wygrania najwyższy kontrakt – 3. 3 (NS) powinny natomiast zostać już obłożone bez jednej – z powodu podziału atutów 4–1 oraz nieudającego się impasu K. Nie bez znaczenia jest też możliwość wzięcia przez stronę WE szybkiej przebitki treflowej.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą, 8 lew albo 3 BA (NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (N!);

– 9 (WE!);

– 6 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
   

83

AQ10732

A1032

7

  

A652

85

9876

A53

J10

KJ4

KQ

KJ10984
   

KQ974

96

J54

Q62

  

W

N

E

S

pas

1

2

pas

3

pas...

    

Nawet jeżeli – we Wspólnym Języku – gracz S zgłosi nieforsujące 2, licytacja powinna wygasnąć w 3 strony WE. Ten ostatni kontrakt zostanie zrealizowany, choć bez możliwej do wzięcia na pierwszy rzut oka nadróbki. Wystarczy, aby gracz S zawistował w honor pikowy lub w karo. Rozgrywający nie zdoła podegrać dwukrotnie kierów bez umożliwienia obrońcy S przebicia trzeciej rundy tego koloru 6, co zapewni temu graczowi wziątkę na damę atu.

 

Na WE można też, ale wyłącznie w widne karty, wziąć dziewięć lew, grając w bez atu.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (NS);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
   

842

-

J972

Q109872

  

5

AKJ1065

10863

J3

KJ1063

972

Q54

54
   

AQ97

Q843

AK

AK6

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

2

pas

pas

2 BA

pas

3 BA

pas...

  

 

Rozgrywający weźmie dziesięć lew w postaci sześciu trefli, dwóch kar i dwóch pików. Oczywiście, kontrakt bezatutowy został w naturalny sposób ustawiony z dobrej ręki S; gdyby bowiem jego rozgrywającym był gracz N, pierwszy wist 9 ograniczyłby go do lew siedmiu.

Na NS wychodzi też szlemik treflowy, choć trudno uznać go za kontrakt godny polecenia. Aby wziąć wówczas dwanaście lew, rozgrywający musiałby przebić w ręce S blotkę karo, przez co wyrobiłby się W w ręce N. Alternatywnie można by zdobyć trzy lewy pikowe, wykorzystując fakt obecności w ręce E wszystkich trzech brakujących honorów w tym kolorze.

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew; 1370 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (S!);

– 10 (NS);

BA – 10 (S!).

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
   

A982

KQ97

Q32

K9

  

QJ1074

5

K8764

J4

K6

J10642

A109

Q105
   

53

A83

J5

A87632

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

2 1

pas

3 2

ktr.

3 3

pas...

    

1 dwukolorówka piki i młodszy

2 do koloru partnera

3 piki plus kara

 

 

 

 

W

N

E

S

–

–

pas

pas

2 1

pas2

2 3

pas

2 4

pas

2 BA5

pas

3 6

pas...

    

1 dwukolorówka Wilkosza

2 kontra byłaby odzywką wywoławczą do hipotetycznych pików otwierającego, więc od biedy można by ją tu zastosować

3 do koloru partnera; E spodziewa się, iż W nie ma kierów, tylko piki, dąży jednak do bezpieczniejszego niż 2 kontraktu trzy w kolor młodszy

4 piki i młodszy

5 wywołanie koloru młodszego w ręce partnera

6 piki i kara

 

3 (WE) zostaną przegrane bez jednej, rozgrywający odda bowiem pika, kiera, karo i dwa trefle. Na NS (która to strona raczej nie zabierze w ogóle głosu w licytacji) wychodzą jednak bezproblemowo 3, wpadka WE bez jednej (i to najprawdopodobniej bez kontry) okaże się zatem dla tej strony opłacalną obroną tego kontraktu. Także bez jednej zostałyby przegrane 2 (gdy E zdecydowałby się spasować na otwarcie bądź rebid partnera).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
   

KJ10

K106

AK52

QJ3

  

75

8542

10873

752

Q984

AJ73

Q

AK109
   

A632

Q9

J964

864

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1 BA

pas

pas

pas

      

 

Wielu graczy E wejdzie jednak do licytacji przy pomocy stosownej konwencji (takiej czy innej kontry dwukolorowej, zapowiedzi 2 – na starsze albo konwencji 2 – trefle i jakiś inny kolor). Najczęściej WE wylądują wówczas w kontrakcie 2 i przegrają go bez dwóch, za 100. Tymczasem 1BA (NS) zostanie wygrane z nadróbką, za 120. A w widne karty strona ta jest nawet w stanie osiągnąć jeszcze lepszy zapis – za zrealizowanie kontraktu 3 na siedmiu atutach, tyle że wyłącznie z nierealnej ręki N, 3 (S!) położyłby bowiem pierwszy wist treflowy.

Minimaks teoretyczny: 3 (N!), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (N!);

– 9 (N!);

BA – 8 (NS).

 

 

 

Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
   

J94

72

Q872

9732

  

K10872

943

A3

AK10

653

AKJ1065

K5

Q8
   

AQ

Q8

J10964

J654

  

W

N

E

S

1

pas

2

pas

4 1

pas…

    

1 nieminimum otwarcia, fit kierowy (rebid 3 nie forsowałby; wiele para nadaje jednak tym zapowiedziom znaczenia odwrotne)

 

Łatwe dwanaście lew – A leży przed królem, a kiery należy zagrać z góry. W ten sam sposób zdobędzie się dwanaście wziątek, grając w bez atu, zalicytowanie szlemika (w kiery, a tym bardziej w bez atu) nie byłoby jednak posunięciem polecanym przez brydżowe podręczniki.

 

 

Minimaks teoretyczny: 6 BA (WE), 12 lew; 1440 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 12 (WE);

– 11 (WE);

BA – 12 (WE).

 

 

 

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
   

Q1053

J42

A1096

Q5

  

J92

AK9853

Q872

-

AK8

107

543

KJ943
   

764

Q6

KJ

A108762

  

W

N

E

S

–

pas

pas1

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

3 2

pas

pas/4 (?)

pas

(pas)

(pas)

1 tylko 11 miltonów w składzie zrównoważonym, a więc za mało na otwarcie

2 teraz jednak E czuje się niedolicytowany!

 

 

 

Jak wyżej widać, czwartoręczne otwarcie 1 może doprowadzić do przegranej końcówki, myślę więc, że gracz W postąpi najrozsądniej, rozpoczynając na tej pozycji licytację od 2! (słabe dwa – nawet jeśli na innych pozycjach gra się otwarciem 2 multi – ale na czwartej ręce oczywiście wzmocnione!). Stanie się ono kontraktem ostatecznym, co uwolni stronę WE od ewentualnych kłopotów. Już 3 (WE) są bowiem bardzo trudne do zrealizowania, zwycięska rozgrywka wymaga bowiem nie tylko podwójnego zaimpasowania pików, ale też wyrobienia lewy na W (z ewentualnym treflowym wpustem końcowym obrońcy S).

W przedpartyjnych założeniach zawodnik S może też zdecydować się na trzecioręczne otwarcie 3 (!), uniknie jednak kłopotów, jako że W zgłosi następnie 3 (które powinny zakończyć licytację).

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 7 (WE).

 

 

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
   

KQ1073

K106

876

K6

  

J98

A8432

AQJ105

-

642

QJ97

2

AJ932
   

A5

5

K943

Q108754

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

1

3 1

pas

3 2

pas...

    

1 po pasie: trefle plus czterokartowy fit kierowy

2 układ 5–5 pozwala żywić nadzieję na dogranie końcówki, przeciwwskazaniem dla dalszej licytacji jest jednak renons w kolorze wskazanym przez partnera

 

 

 

 

4 (W) bezwzględnie obłoży jednak wyłącznie pierwszy wist pikowy i zdjęcie przez obrońców trzech lew w tym kolorze (z ewentualną przebitką trzeciego pika przez S). Nie będzie to jednak trudne, gracz N ma bowiem naturalny atak K.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 9 (WE);

– 7 (S!);

BA – 6 (NS).

 

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
   

83

A9873

1054

Q104

  

-

K65

AK9

AK76532

AKQ975

102

J8632

-
   

J10642

QJ4

Q7

J98

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1

pas

3

pas

3

pas

3 BA

pas...

    

1 sztuczny forsing do dogranej na 6+-kartowym kolorze treflowym

 

 

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

3

pas

3

pas

3 BA

pas

    

 

 

 

 

1 5+, 15+ PC, forsing na jedno okrążenie

2 10+ PC, sztuczny forsing do dogranej

 

 

 

W obu sekwencjach licytacja powinna zakończyć się na 3BA, każdy z graczy WE ma bowiem renons w podstawowym kolorze partnera. Najczęściej nie dojdzie również do uzgodnienia kar czy nawet zgłoszenia tego koloru w znaczeniu naturalnym. A w kara grałoby się – zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia – najlepiej. Ponieważ jednak spada druga D, rozgrywający 3BA weźmie łatwo dziesięć kar (pięć karowych, trzy pikowe oraz dwie treflowe), a po naturalnym ataku blotką kier – jeszcze jedną więcej. Oczywiście 3BA (E) zostałoby położone po wiście honorem kierowym.

W rozdaniu tym można też zrealizować szlemika karowego, rzecz jasna wyłącznie z ręki W. Nie jest to jednak kontrakt godny polecenia. Powiedzmy jednak, że przeciwko 6 (W) padnie wist w pika. Rozgrywający weźmie lewę w dziadku, przejdzie do ręki A, przebije na stole trefla, wróci do ręki K i będzie grał dobre trefle, w pierwszej kolejności pozbywając się ze stołu kierów. Możliwe są też inne metody zwycięskiego postępowania.

Minimaks teoretyczny: 6 (W!), 12 lew; 1370 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (W!);

– 12 (W!);

– 8 (W!);

– 10 (W!);

BA – 10 (W!).

 

 

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
   

64

9753

AJ1073

105

  

AK109

K2

Q82

AKQ9

Q72

Q1084

K95

873
   

J853

AJ6

64

J642

  
 

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

2 BA

pas

3 BA

pas...

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

pas

1

pas

1 1

pas

1 BA

pas

3 BA

pas…

    

1 we Wspólnym Języku forsuje

 

Oczywiście lepiej będzie grać kontrakt firmowy z silniejszej ręki W, kiedy to pierwszy wist karowy da rozgrywającemu łatwe dziewięć lew. Zrealizowanie 3BA jednak będzie możliwe zawsze, nawet po pierwszym wiście karowym ze strony S – trzeba będzie jednak wówczas wstawić w pierwszej lewie D z dziadka albo przepuścić ją na obu rękach, a następnie na przykład rozegrać prawidłowo trefle. Jeżeli po ściągnięciu A K spadnie od N honor (dziesiątka albo walet), to – zgodnie z zasadą ograniczonego wyboru – największą szansę na wzięcie czterech lew treflowych daje wykonanie w następnej rundzie tego koloru impasu dziewiątką. Wychodzi się bowiem wówczas z założenia, że obrońca N, mając w treflach W x (albo 10) w drugiej lewie treflowej musiał dołożyć ten honor (albo dziesiątkę), podczas gdy posiadając W 10, mógłby dołożyć dziesiątkę albo waleta.

W widne karty można nawet wziąć w bez atu lew dziesięć, a grając w piki – jedenaście. W praktyce osiągnięcie któregokolwiek z powyższych celów będzie jednak bardzo trudne (w drugim przypadku – także w licytacji), chyba że pomocną dłoń podadzą rozgrywającemu obrońcy.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 9 (W!);

– 9 (WE);

– 11 (WE);

BA – 10 (WE).

 

 

 

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
   

K8

7532

AK4

K987

  

J93

A96

J82

6532

AQ75

104

Q1063

A104
   

10642

KQJ8

975

QJ

  

W

N

E

S

–

1

pas

1

pas

2

pas...

  

 

Standardowa licytacja i kontrakt końcowy. Jeżeli obrońcy odpowiednio wcześnie otworzą kara (wolno im przedtem zdjąć A i jedną lewę pikową), rozgrywający zrobi tylko swoje (odda kiera, dwa piki, trefla oraz karo), w innym wypadku 2 zostaną zrealizowane z nadróbką (przegrywające karo z ręki S zostanie bowiem wyrzucone na wysokiego trefla).

 

 

 

Minimaks teoretyczny: 2 (WE) z kontrą, 7 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
   

752

Q3

1087

KQJ87

  

AKJ10

KJ8

9653

93

Q986

A10962

AK4

6
   

43

754

QJ2

A10542

  

W

N

E

S

–

–

1

pas

1

pas

21

pas

4

pas...

    

1 ręka graniczna, do alternatywnego rebidu 3 brakuje jej doprawdy niewiele

 

 

Jeżeli rozgrywający – w naturalny sposób – złapie D, weźmie dwanaście lew – pięć pików, pięć kierów oraz dwa kara. Szlemik jest jednak kontraktem poniżej szans (nieco niż 50%), sądzę więc, że zdecydowana większość par WE zadowoli się końcówką.

 

Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 1430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 11 (WE);

– 11 (WE);

– 12 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
   

KQ754

J

K764

A96

  

A106

AK72

10

KJ1084

8

105

QJ853

Q7532
   

J932

Q98643

A92

-

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

pas1

1

1

pas

4

pas

pas

pas

  

1 ręka nieodpowiednia na otwarcie słabymi 2 (bądź 2 multi) ze względu na obecność bocznej czwórki pikowej

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

1

pas

4

pas

pas

4 BA1 (!?)

pas

5

pas

pas

5

pas....

      

 

 

 

 

1 kolory młodsze

 

 

 

 

 

Gracz N weźmie w piki lewe jedenaście, wyrabiając kiery, w trzeciej rundzie tego koloru będzie jednak musiał zagrać na ekspas pozostałego starszego honoru. Natomiast WE mogą wziąć w trefle lew dziesięć, oddadzą bowiem dwa asy oraz karową przebitkę (a nawet bez niej – rozgrywającemu zabraknie jedenastej wziątki). Wątpliwe jest jednak wielce, aby W zdobył się na obronę sześcioma treflami, będzie miał bowiem spore nadzieje na obłożenie kontraktu 5 przeciwników.

Minimaks teoretyczny: 6 (WE) z kontrą, 10 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 11 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
   

A9643

KQ109

98

82

  

J8

J4

AQ65

A10763

Q10

8632

7432

KJ5
   

K752

A75

KJ10

Q94

  
 

 

 

Nasz System:

W

N

E

S

1

1

pas

2 1

pas

2

pas...

  

1 Drury

2 wejście superminimalne

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

1

pas

2 1

pas

2 2

pas...

  

1, 2 jak wyżej

 

Licytacja powinna wygasnąć w kontrakcie 2. Rozgrywający ma do oddania po dwie lewy w każdym z kolorów młodszych, bez trudu skompletuje zatem dziewięć wziątek. Na NS możliwe jest też zrealizowania częściówki 3, tyle że wyłącznie z ręki S, jeżeli bowiem jej rozgrywającym stanie się gracz N, obrońcy będą w stanie ściągnąć dwa kara, a następnie zagrać trzy razy w trefle, śmiertelnie skracając atuty dłuższej ręki N.

Minimaks teoretyczny: 3 (S!), 9 lew albo 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (S!);

– 9 (NS);

BA – 7 (S!).

 

 

 

Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
   

AQJ8

K105

AJ932

5

  

2

AQ97

54

J97642

K6543

J6

86

A1083
   

1097

8432

KQ107

KQ

  

W

N

E

S

–

1

pas1

1

pas

1

pas

3 2

pas

3 3

pas

3 BA4

pas...

      

1 minimalna siła, słaby kolor, niekorzystne założenia – stanowczo odradzam więc wejście 1

2 licytacja z bilansu

3 nadwyżka, dokończenie opisu ręki N: 4–3–5–1

4 S trzyma trefle, stąd możliwość zgłoszenia teraz 3BA; ponieważ jednak partner wskazał w treflach singletona, S wie, że po oczywistym ataku w ten kolor kontrakt firmowy zostanie zrealizowany tylko wówczas, kiedy NS będą dysponować dziewięcioma szybkimi lewami, być może z pomocą jakiegoś impasu

 

Rzeczywiście, los kontraktu 3BA będzie zależał od wyniku impasu pikowego. A ponieważ ten nie stoi, rozgrywający wpadnie bez jednej (zamiast zrobić nadróbkę – w wypadku, gdyby K znajdował się u W). Na NS wygra się tylko 3, a kontrakt 4 (N) położy jedynie pierwszy wist W.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (N!);

BA – 7 (NS).

 

 

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
   

Q86

10965

Q1093

84

  

AKJ943

2

A4

KQ92

105

KQ87

K8752

J5
   

72

AJ43

J6

A10763

  

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

pas

1 BA

pas

3

pas

4

pas...

albo:

W

N

E

S

–

–

pas

pas

1

pas

1 BA

pas

2

pas

2

pas

3

pas

4

pas...

Sądzę, że w turnieju indywidualnym dominować będzie pierwsza z powyższych sekwencji, posiadacze ręki W położą bowiem nacisk na siłę koloru starszego. Także po rebidzie 2 osiągnięcie końcówki pikowej nie powinno jednak stanowić dla strony WE problemu. Rozgrywający łatwo zrobi swoje, odda bowiem tylko trzy lewy: na D, A oraz A.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
   

108632

9762

96

53

  

A9

QJ

AKJ843

J108

QJ75

K4

Q752

K96
   

K4

A10853

10

AQ742

  
1 blokujące

2 z tak układową ręką, świadom obecności czterokartowego fitu w słabej ręce partnera, S zgłasza obronne 4!!

W

N

E

S

–

–

–

1

2

3 1

3 BA

pas....

1 blokujące

 

Na impasie pikowym rozgrywający zrealizuje dziewięć lew. Odważny i pełen wyograźni gracz S może się jednak zdecydować na krok następujący:

W

N

E

S

–

–

–

1

2

3 1

3 BA

4 2 (!!)

pas3

pas

ktr.

pas...

 

3 forsing, zachęca partnera do ewentualnego zalicytowania 4BA

 

I obrona ta okaże się niezwykle opłacalna – rozgrywający odda tylko kiera, dwa piki oraz karo, wpadnie więc jedynie bez jednej.

Gwoli ścisłości, 4 (N) zostałyby obłożone bez dwóch, ale tylko po wiście honorem pikowym – po zagraniu przez E po raz trzeci w pika obrońcy wypromowaliby sobie bowiem dodatkową wziątkę atutową.

Minimaks teoretyczny: 4 (S!) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (E!);

– 10 (E!);

– 9 (S!);

– 7 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
   

AK873

K76

632

KQ

  

4

AJ105

Q4

J98764

Q9652

84

AKJ98

A
   

J10

Q932

1075

10532

  
1 wielu graczy N zdecyduje się na takie otwarcie, szczególnie w turnieju indywidualnym

W

N

E

S

pas

1

2 1

pas

pas

pas

    

1 mimo longera pikowego (w kolorze otarcia przeciwnika) E powinien zdecydować się na to wejście ze względu na stosowną siłę i dobry kolor karowy

 

albo:

W

N

E

S

pas

1 BA

2 2

pas

2 3

pas

2 4

pas

3 5

pas

3 6

pas...

 

2 4+–5/ – jeżeli oczywiście para WE zdążyła umówić się na stosowanie takiej właśnie konwencji

3 do koloru partnera – na wypadek, gdyby miał on kiery

4 pięć pików

5 naturalne, E może przecież mieć tylko cztery kara

6 singiel trefl i solidny longer karowy upoważniają E do przeniesienia na 3

 

Możliwe są też, rzecz jasna, inne sekwencje – w zależności od otwarcia N i wejścia, na jakie zdecyduje się gracz E. Grając w kara, rozgrywający będzie mógł wziąć nawet lew dziesięć, wyrobi sobie bowiem przebitką W. Zdobędzie wówczas pięć wziątek karowych, dwa kiery (impasując podwójnie ten kolor) oraz dwa trefle właśnie. Na WE możliwe jest również – nawet niespecjalnie w widne karty – wzięcie dziewięciu lew w bez atu, czyli zrealizowanie końcówki w to miano. Nie będzie ona jednak osiągana zbyt często ze względu na brak stosownego pokrycia bilansowego.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 10 (WE);

– 9 (W!);

– 8 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

 

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
   

K8

AQ10974

Q3

J85

  

J1076

K5

K94

KQ74

Q95

J32

J82

9632
   

A432

86

A10765

A10

  

W

N

E

S

–

1

pas

2

pas

2

pas

2

pas

3

pas

4

pas...

      

 

Rozgrywka końcówki kierowej nie będzie trudna – N odda tylko lewę atutową, karo oraz trefla. Znajdą się też bez wątpienia zwolennicy kontraktu 3BA. Jest on również bezproblemowy, a jeżeli ponadto zostanie ustawiony z dobrej ręki S, będzie nawet można zrealizować go z nadróbką [3BA (N) po pierwszym wiście treflowym przyniesie tylko dziewięć wziątek]. W tym celu – po pierwszym wiście pikowym – konieczne będzie jednak wyegzekwowanie przez rozgrywającego pikowej albo treflowej wpustki przeciwko obrońcy W.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (S!), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (S!);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

– 8 (NS);

BA – 10 (S!).

 

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
   

8

K2

AQ8765

K1074

  

KJ1072

1076

92

953

Q643

43

J1043

J82
   

A95

AQJ985

K

AQ6

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

2

pas

3

pas

4 1

pas

4 BA2

pas

5 3

pas

5 4-

pas

6 5

pas

7 /7 BA6 (!)

pas...

      

1 splinter, a tym samym wskazanie, że N posiada honory we wszystkich poza pikami kolorach

2 Blackwood

3 dwie wartości bez damy atu

4 pytanie o boczne króle

5 jeden król

6 widadomo już, że wielki szlem w kiery powinien być absolutnie wykładany, S widzi jednak również dwanaście z góry na bez atu (sześć kierowych, pikową, dwie karowe oraz trzy treflowe), w turnieju na maksy może zatem zapowiedzieć 7BA, jest bowiem wielce prawdopodobne, że partner posiada też D (a w ostateczności – W i cztery karty w tym kolorze)

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

2

pas

3 1

pas

4 2

pas

4 BA3

pas

5 4

pas

5 5

pas

6 6

pas

7 /7 BA7 (!)

pas...

      

 

 

 

1 silny trefl na dobrym kolorze kierowym

2, 3, 4, 5, 6, 7 jak wyżej

 

 

 

 

 

 

Sądzę jednak, że już za zalicytowanie i (bezproblemowe) zrealizowanie wielkiego szlema w kiery strona NS uzyska zupełnie przyzwoitą notę turniejową

Minimaks teoretyczny: 7 BA (NS), 13 lew; 1520 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 13 (NS);

– 12 (NS);

– 13 (NS);

– 8 (NS);

BA – 13 (NS).

 

 

 

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
   

976

102

104

AQ8762

  

AQJ

KQ9875

KJ6

9

542

A

AQ92

KJ1053
   

K1083

J643

8753

4

  
 

 

W

N

E

S

–

–

–

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

2 BA

pas

3

pas

3 BA2

pas...

1 wprawdzie W ma tylko trzy (mocne) piki, każdy inny rebid byłby jednak jeszcze większym wypaczeniem prawdy o jego ręce (2BA ze względu na singletona, a 3 z powodu zbyt małej siły powtórzonego z przeskokiem longera); chyba że byłyby to forsujące 2 (rozwiązanie nowoczesne, ale w turnieju indywidualnym stanowczo zbyt ryzykowne, by je zastosować)

2 E ma nadwyżkę, ale rozdanie wygląda na misfitowe, więc wyjście z licytacją powyżej 3BA nie byłoby uzasadnione

 

 

Grając w bez atu, weźmie się lew jedenaście, na WE wychodzi jednak – przynajmniej w widne karty – szlemik w kara – na siedmiu atutach (!). W celu zrealizowania tego kontraktu rozgrywający musiałby na przykład wyrobić sobie wziątkę na K, dwukrotnie zaatatutować, ściągnąć A, a potem królem treflowym spędzić jeden z atutów e-S-a. Następnie należałoby przebić w ręce blotkę kierową, do końca wyatutować, a potem wykorzystać dobre kiery. Oczywiście, w międzyczasie konieczne byłoby dwukrotne zaimpasowanie króla pikowego....

Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 920 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 12 (WE);

–11 (WE);

– 11 (WE);

BA – 11 (WE).

 

 

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
   

Q5

102

A103

K98642

  

1092

AK853

KQ854

-

AK6

Q9764

J97

Q10
   

J8743

J

62

AJ753

  

1 forsujące

2 5–5

3 silne uzgodnienie kierów

4 krótkość treflowa

5 cue-bid

6 w treflach renons!

Nasz System:

W

N

E

S

1

pas

2

pas

2

pas

4

pas...

 

 

W turnieju indywidualnym nie będzie to sekwencja rzadka. 

 

 

A jak dojść do wykładanego szlemika w kiery? Może w sposób następujący:

W

N

E

S

1

pas

2

pas

2

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

6

pas

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

6

pas...

1 co najmniej inwit do końcówki z fitem kierowym; w strefie inwitu do dogranej układ karty nieokreślony, w strefie inwitu do szlemika – brak dobrego bocznego koloru

2 naturalne, końcówka przesądzona

3 przejściowe

4 krótkość treflowa

5 cue-bid

6 w treflach renons!

 

 

Rozgrywka kontraktu 6 nie będzie przedstawiała żadnych problemów. A aby doścignąć teoretycznego minimaksa rozdania, strona WE musiałaby udać się w obronne 7 (!!), które przegrałaby bez czterech, a kontrą za 800.

Minimaks teoretyczny: 7 (NS) z kontrą; 8 lew; 800 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 10 (WE);

– 12 (WE);

– 7 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
   

AJ94

QJ7

Q103

A75

  

K8

A108

AK754

J103

Q1063

K953

J82

K8
   

752

642

96

Q9642

  

W

N

E

S

–

1

pas

1

1 BA1

pas

2 2

pas

2 3

pas

2 BA/3 BA4

pas

pas

pas

    

1 naturalne, 15–18 PC

2 Stayman

3 brak starszych czwórek

4 w turnieju na maksy nie należy dociskać wątpliwych końcówek

 

3BA (W) zostanie położone po pierwszym wiście pikowym albo treflowym, 2BA (W) będzie natomiast można zrealizować zawsze [gwoli absolutnej ścisłości, 2BA grane przez E położy pierwszy wist kierowy]. W widne karty można też wygrać w tym rozdaniu końcówkę kierową, tyle że wyłącznie z ręki W [4 (E) położą wisty atutowy i karowy]. Krótko mówiąc, zwycięska rozgrywka powinna polegać na oddaniu lew na ppA oraz treflowej, a następnie zaimpasowaniu waleta pik dziesiątką, ściągnięciu D (z ręki W – blotka karo), przebiciu w ręce W czwartego pika, przebiciu u E trefla (po uprzednim ściągnięciu K), a w końcu odegraniu A K i wpuszczeniu obrońcy N trzecią rundę kierów. W dwu- albo trzykartowej końcówce gracz ten będzie wówczas musiał wyjść spod D; rozgrywający weźmie zatem: cztery lewy kierowe, dwie pikowe, treflową oraz trzy karowe. Czyż nie jest to jednak rozgrywka wyłącznie dla orłów?

Minimaks teoretyczny: 4 (W!), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (W!);

– 9 (W!);

BA – 8 (W!).