Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IX turniej  par 13 września 2004

 

    

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

   

1093

J2

J852

KQ72

 

K4

KQ9

A9743

654

AQJ72

A1087

Q

J93

   

865

6543

K106

A108

 

W

N

E

S

pas

1

pas

2

pas

2

pas

3 1

pas

3 2

pas

4

pas

pas

pas

1 czwarty kolor, w pierwszej kolejności pytanie o zatrzymanie w treflach

2 brak stopera treflowego, odpowiedź najbliższa prawdy o ręce E; 3 powiedziałyby o ficie w tym kolorze, a ostatecznie mogłyby zostać zalicytowane z drugim starszym honorem, 3 wskazałyby natomiast układ 5–5

 

 

3 (E) sugerują sześciokart w tym kolorze, ale ze względu na brak zatrzymania treflowego jest to zapowiedź wręcz wskazana, tym bardziej że piki E, chociaż tylko pięciokartowe, są dosyć dobrej jakości. Końcówka pikowa zostanie łatwo zrealizowana, obrońcy odbiorą tylko trzy trefle. Taki sam los spotkałby końcówkę w kiery, 3BA (WE) mogłoby natomiast zostać ograniczone do dziewięciu wziątek – gdy broniący zdjęliby cztery lewy treflowe (a po innym ataku rozgrywający wziąłby lew dziesięć).

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew albo 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 10 (WE);

BA – 9 (WE).

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33