Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IX turniej  par 13 września 2004

 

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

   

J8

K75

AQ1085

K96

 

K64

J863

32

QJ54

Q109732

Q

74

A1073

   

A5

A10942

KJ96

82

 

W

N

E

S

2 1

pas2

3 3

pas

pas

pas

1 słabe dwa

2 ręka graniczna, niektórzy jej posiadacze na pewno zatem spasują

3 z trzykartowym fitem podniesienie obowiązkowe

 

 

Tak, może się zdarzyć, że dzierżąca aż 25 PC strona NS w ogóle nie wejdzie do licytacji! A 3 (WE) zostaną zrealizowane, rozgrywający odda bowiem tylko pika, kiera oraz dwa kara.

 

W

N

E

S

2 1

3 2

3

4 3

pas

pas

pas

     

 

 

1 słabe dwa

2 ręka graniczna, wielu jej posiadaczy wejdzie jednak 3

3 skąd N może wiedzieć, że z końcówek wychodzą im tylko 3BA?

 

 

Oczywiście, jeżeli tylko gracz S zdecyduje się na wejście 3, jego strona znajdzie się w końcówce kierowej. I wpadnie bez jednej, rozgrywający odda bowiem pika, dwa trefle oraz lewę atutową. W tym wypadku NS zapiszą sobie jednak minus 50, a więc rezultat korzystniejszy aniżeli poprzednio (minus 140). Na ich linii wychodzą natomiast 3BA (rozgrywający weźmie A, pięć kar oraz trzy kiery – oczywiście pod warunkiem, że ściągnie najpierw A, a potem puści wkoło 10) oraz 4. Oba te kontrakty przeciwnicy są jednak w stanie opłacalnie obronić czterema pikami (z kontrą bez jednej, za 100).

 

Wreszcie po otwarciu E 2 multi:

W

N

E

S

2 1

2 2

3 3

4

pas

pas

pas

     

 

1 multi

2 również wejście dalekie od modelowego, ale w tym wypadku w zasadzie obowiązkowe

3 W wie, że partner ma na pewno piki

 

 

I tym razem skończy się na końcówce kierowej bez jednej.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (WE) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

BA – 9 (NS).