Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
IV turniej  par 19 kwietnia 2004

 

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
   

AK832

AK

Q8

9632

  

J95

J

A10642

KQ108

104

87654

73

J754
   

Q76

Q10932

KJ95

A

  

W

N

E

S

–

–

pas

1

pas

1

pas

2

pas

3 1

pas

3 2

pas

4 BA3

pas

5 4

pas

5 5

pas

6 6

pas

6

pas

pas

pas

      

 

1 czwarty kolor, alternatywą są forsujące 2BA jako odzywka operacyjna, teoretycznie rzecz biorąc – zapewniałyby one jednak stopera w treflach

2 trzy piki, a więc układ 3–5–4–1

3 pytanie o asy na ostatnio zgłoszonym kolorze, czyli na pikach; po wskazaniu przez partnera krótkości treflowej N ujrzał wyłączenie w tym kolorze, więc jego ręka nabrała nadzwyczajnej wartości (4 uzgadniałyby kiery, a 4 – kara)

4 tu: jedna wartość

5 pytanie o damę atu (N ma zamiar spasować na odpowiedź ją wykluczającą, czyli na 5)

6 D plus jeden boczny król

 

  Rzeczywiście, gdyby wyłączenie treflowe okazało się pełne, tzn. as gracza S znajdował się nie w treflach, tylko w karach – szlemik pikowy byłby prawidłowym kontraktem (wymagałby jedynie podziału atutów 3–2 i przyzwoitych rozkładów w kolorach bocznych). W rzeczywistości sprawy mają się nieco gorzej, nie tyle jednak nawet z powodu obecności w ręce S "złego" asa, co ze względu na podział kierów 5–1. Ale i tak kontrakt 6 bezwzględnie położy tylko pierwszy wist treflowy, wytrącający ważne dojście do stołu. Po każdym innym ataku rozgrywający będzie w stanie wyatutować, zgrać A K, wyrobić sobie lewę karową i asem trefl dostać się do kierów (i kar) dziadka (sukces takiego przedsięwzięcia wymaga podziału kierów 3–2 bądź 4–2 z drugim waletem – albo spadnięcia "krótkiej" 10; oczywiście niezbędny jest również podział atutów 3–2). Natomiast po wiście treflowym gracz N będzie musiał zagrać w karo – przed atutowaniem, ażeby zachować kontrolę nad treflami. W przepuści pierwszą lewę karową, zabije asem drugą rundę tego koloru (jeśli będzie on przez rozgrywającego kontynuowany) – po czym zagra w trefla albo nawet w karo, a to sprawi, że szlemik zostanie obłożony. Ze względu na podział kierów 5–1 nie zakończy się również sukcesem rozgrywka polegająca na ściągnięciu A K oraz A K, dostaniu się D do stołu – do dobrych kierów (aby pozbyć się na nie trzech przegrywających trefli z ręki), a dopiero potem wyrobieniu lewy karowej (powodzenie takiej linii postępowania wymagałoby podziału kierów 3–3 albo 4–2 z drugim waletem).

 

Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 11 (NS);

– 11 (NS);

BA – 11 (NS).