Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IV turniej  par 19 kwietnia 2004

 

 

Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

   

KJ2

7

Q863

J10872

 

Q1094

KJ9

972

Q54

7

AQ106532

K54

AK

   

A8653

84

AJ10

963

 

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

1

pas

4

pas

pas

pas

   

albo:

W

N

E

S

pas

pas

pas

4 1

pas

pas

pas

   

1 na czwartej ręce można sobie na takie otwarcie jak najbardziej pozwolić; szanse na ewentualnego szlemika są minimalne, a bezpośrednie zapowiedzenie końcówki może spowodować korzystny dla rozgrywającego pierwszy wist

 

   W któryś z powyższych sposobów potoczy się licytacja na zdecydowanej większości stołów, 4 (E) będą więc bez wątpienia kontraktem standardowym. Można je obłożyć tylko w jeden, mocno ekwilibrystyczny sposób – obrońca S musiałby zawistować blotką pik, spod asa, a jego partner – wziąć pierwszą lewę W albo K, a w drugiej odwrócić D (!). Jedynie wówczas broniący odebraliby cztery, teoretycznie należne im lewy – pikową oraz trzy karowe. Nie sądzę jednak, aby skuteczna obrona została znaleziona na choćby jednym z ponad pięciuset stołów kwietniowych Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004.  

  Najprawdopodobniej gracze S będą oddawać pasywne wisty w trefle bądź nawet w kiery, po których rozgrywający łatwo skompletują wymagane dziesięć lew – oprócz siedmiu wziątek atutowych zdobędą bowiem trzy trefle.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 9 (WE);

– 8 (NS);

BA – 6 (WE).

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33